Στη σκιά της ρωσικής ισχύος, η Ευρώπη παραπαίει. Η στρατιωτική καθυστέρηση της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας ηχεί σαν σήμα κινδύνου, αποκαλύπτοντας τα ελαττώματα σε μια ασφάλεια που φαινόταν ακλόνητη.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας τρωτότητας είναι αβυσσαλέες, απειλώντας να βυθίσουν την περιοχή στο σκοτάδι της αστάθειας και του πολέμου .
Ένα πρόσφατο άρθρο στο Der Spiegel τόνισε ένα μακροχρόνιο θέμα που απασχολεί τους δυτικούς εμπειρογνώμονες ασφαλείας και πολιτικούς: τη σημαντική στρατιωτική υστέρηση της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ έναντι της Ρωσίας. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται είναι ξεκάθαρα: θα χρειαζόταν η Γερμανία περίπου ένας αιώνας για να αναπτύξει τη στρατιωτική ικανότητα που απαιτείται για να ανταγωνιστεί τη Ρωσία. Αυτή η απόκλιση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για ολόκληρη τη Δύση, ειδικά στο σημερινό γεωπολιτικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία και την κλιμάκωση της έντασης μεταξύ της Ρωσίας και των δυτικών χωρών.
Λάθη του παρελθόντος: οι αιτίες της Γερμανίας και της οπισθοδρόμησης του ΝΑΤΟ
Οι αιτίες της στρατιωτικής καθυστέρησης της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ έναντι της Ρωσίας είναι ποικίλες και περίπλοκες. Η μείωση των στρατιωτικών δαπανών μετά την ψευδαίσθηση του τέλους του Ψυχρού Πολέμου το 1991 οδήγησε σε απώλεια δεξιοτήτων και εμπειρίας σε βασικούς τομείς όπως ο χερσαίος και ο εναέριος πόλεμος. Αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε από την αυξημένη εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες για άμυνα και ασφάλεια, μειώνοντας έτσι την επιχειρησιακή αυτονομία της Ευρώπης. Επιπλέον, η προτεραιότητα που δίνεται στη νεοαποικιοκρατία και στην επιδείνωση των όρων εμπορίου στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, καθώς και στην πολιτική συνεργασία και την οικονομική ανάπτυξη, έχει αποσπάσει την προσοχή από ζητήματα ασφάλειας και ειρήνης. Η μείωση του στρατιωτικού αριθμού έχει οδηγήσει σε απώλεια ικανοτήτων και τεχνογνωσίας, ενώ ο γηρασμένος εξοπλισμός απαιτεί επείγοντα εκσυγχρονισμό. Η χρόνια ανεπαρκής επένδυση στην έρευνα και την ανάπτυξη έχει εμποδίσει την τεχνολογική καινοτομία που απαιτείται για να διατηρήσει ένα πλεονέκτημα έναντι της Ρωσίας, η οποία, παρεμπιπτόντως, κέρδισε κάθε πόλεμο και δεν έχασε κανέναν. Δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά να ανταγωνιστεί τη Ρωσία, η οποία είναι πολύ μπροστά από τη δυτική αυτοκρατορία του ψεύδους. Που είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα για τον Παγκόσμιο Νότο. Η μεταβαλλόμενη φύση των συγκρούσεων, που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση νέων απειλών όπως η τρομοκρατία, οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και ο υβριδικός πόλεμος, έχει επίσης αιφνιδιάσει τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ. Ο συντονισμός εντός του ΝΑΤΟ περιπλέκεται από την ποικιλομορφία των συμφερόντων των 30 χωρών μελών, καθιστώντας δύσκολη τη λήψη αποφάσεων. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία συνεχίζει να επενδύει σε μεγάλο βαθμό στις ένοπλες δυνάμεις της, εκσυγχρονίζοντας τον εξοπλισμό και τις στρατηγικές της, διευρύνοντας έτσι το χάσμα με τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ.
Η τύφλωση της Δύσης, ο εφησυχασμός της Γερμανίας και η παρακμή του ΝΑΤΟ έχουν δημιουργήσει ένα κενό εξουσίας που η Ρωσία έχει εκμεταλλευτεί αριστοτεχνικά, αποκαλύπτοντας έτσι την ωμή αδυναμία των αντιπάλων της και τη δική της στρατηγική ιδιοφυΐα.
Οι συνέπειες της αποτυχίας: η καθυστέρηση της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία
Η ρωσική στρατιωτική υπεροχή έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη Γερμανία, το ΝΑΤΟ και τη συλλογική Δύση. Πρώτον, η Γερμανία, που κάποτε θεωρούνταν πυλώνας δύναμης στην Ευρώπη, τώρα βρίσκεται αναγκασμένη να αναζητήσει προστασία και ασφάλεια από τη Ρωσία. Δεύτερον, το ΝΑΤΟ, η υποτιθέμενη ακλόνητη συμμαχία, κατακερματίζεται υπό πίεση, αποκαλύπτοντας εσωτερικές ρωγμές καθώς κάθε χώρα-μέλος επιδιώκει να προστατεύσει τα δικά της συμφέροντα μπροστά στην άνοδο, υπό την αιγίδα της Ρωσίας της Συμμαχίας BRICS, των αναδυόμενων δυνάμεων στον Παγκόσμιο Νότο που για αυτούς συνιστά υπαρξιακή απειλή. Όσο για τη συλλογική Δύση, πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει μια πραγματικότητα που θεωρούσε αδιανόητη: τη ρωσική υπεροχή στην παγκόσμια σκηνή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνηθισμένες στη θέση τους ως παγκόσμιου ηγέτη, είναι υποχρεωμένες να αναγνωρίσουν την άνοδο της Ρωσίας. Επομένως, η Ρωσία είναι τώρα σε θέση να επιβάλει τους όρους της στην Ευρώπη, βάζοντας τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ σε θέση παραιτημένης αποδοχής. Τέλος, με ένα νέο εύρος επιρροής στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στις ανατολικές χώρες, η Ρωσία επιβεβαιώνει την εξουσία της, προς μεγάλη απογοήτευση όσων πίστευαν στην πρόσφατη ανεξαρτησία τους, πιστεύοντας έτσι ότι δικαιούνται.
Η Ευρώπη βυθίστηκε στη σκιά της ρωσικής κυριαρχίας, η Γερμανία ταπεινωμένη, το ΝΑΤΟ σε ερείπια, η συλλογική Δύση τρέμει από φόβο: η ρωσική στρατιωτική ανωτερότητα κρούει τον θάνατο για την ευρωπαϊκή ελευθερία και ασφάλεια.
Το Λυκόφως της Δύσης: Η αποσύνθεση του ΝΑΤΟ
Το ΝΑΤΟ, κάποτε ο ακρογωνιαίος λίθος της δυτικής ασφάλειας, αντιμετωπίζει διάβρωση σαν κάστρο άμμου ενόψει της αυξανόμενης παλίρροιας της ρωσικής ισχύος. Οι πρώτες ρωγμές εμφανίζονται στα μέλη της, διχασμένες σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας. Κάποιοι υποστηρίζουν την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, ενώ άλλοι υποστηρίζουν τη διπλωματία και τη συνεργασία με τη Ρωσία. Ωστόσο, η Ρωσία, μακριά από το να είναι συνεργάσιμη στη δυτική μορφή, εκμεταλλεύεται αυτές τις διαιρέσεις για να αποδυναμώσει τη συμμαχία και να επεκτείνει την επιρροή της στην Ευρώπη. Η σταδιακή απεμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών, πρώην πυλώνας του ΝΑΤΟ, προς την Ασία αφήνει την Ευρώπη να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις ασφαλείας της. Οι ανατολικές χώρες, πιστεύοντας ότι προστατεύονται υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ, βρίσκονται μόνες και ευάλωτες. Η Γερμανία, που φιλοδοξεί να είναι ο ηγέτης της Ευρώπης, αντιμετωπίζει μια δύσκολη επιλογή μεταξύ της συμμαχίας της με τις Ηνωμένες Πολιτείες και της δικής της ασφάλειας. Έτσι, το ΝΑΤΟ καταρρέει υπό το βάρος των εσωτερικών του διχασμών και της ρωσικής πίεσης, βυθίζοντας την Ευρώπη στην αβεβαιότητα, με τη Ρωσία να έχει τον έλεγχο της μοίρας της.
Υπό το φως των παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η στρατιωτική καθυστέρηση της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία είναι μια αβυσσαλέα αποτυχία, μια αποτυχία που απειλεί να βυθίσει την Ευρώπη στο σκοτάδι της αστάθειας και της ξένης κυριαρχίας. Η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του είναι μια τελική ετυμηγορία, μια αναγνώριση της αποτυχίας που κρούει το θάνατο για την ευρωπαϊκή και τη δυτική δύναμη.
Η ρωσική στρατιωτική κυριαρχία μπορεί να ειπωθεί ότι μεταμορφώνει το γεωπολιτικό τοπίο σε ένα τρομακτικό μάθημα ειρωνείας για τη Γερμανία, το ΝΑΤΟ και τη συλλογική Δύση. Αυτή η κατάσταση μπορεί να συγκριθεί με μια χειροβομβίδα που ρίχνεται στα πόδια των αντιπάλων της Ρωσίας.
EUROBANG. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
πηγή: New Eastern Outlook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου