Όταν ένα καθιερωμένο σύστημα αποκαλύπτεται ως βαθιά διεφθαρμένο, ή ακόμα και με φασιστικές τάσεις, η απίστευτη βία που προέρχεται από τους κερδοσκόπους αυτού του συστήματος γίνεται η μόνη τους λύση για να την επιβάλλουν με τη βία σε όλους.
Το σκάνδαλο του αιώνα, που αυτή τη στιγμή αποκαλύπτεται με τον Covid, συνοδεύεται από πολλά άλλα σκάνδαλα που αναδύονται, καθιστώντας κατανοητό τον ξέφρενο ρυθμό των ελευθεροκτόνων μέτρων που προέρχονται από την ΕΕ για λογοκρισία. Κάθε νέα δήλωση φαίνεται να βγαίνει από ένα σενάριο καταστροφής όπου οι ηγέτες είναι συχνά οι ίδιοι. Οι φασιστικές δυνάμεις, που ήδη εργάζονται, αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο μέσω της βίας που είναι τόσο σωματική όσο και ψυχολογική.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι ελέγχου του πληθυσμού: ενέσεις, χημικά, πρόχειρο φαγητό, άγχος, πείνα, φτώχεια και πόλεμος. Αυτές οι ενέργειες αποσκοπούν στον περιορισμό του δικαιώματος των ατόμων να ζουν ελεύθερα. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι οι νόμοι που ισχύουν σήμερα στην ΕΕ είναι συχνά απλώς κείμενα ανθρώπων που είναι ήδη εντελώς διεφθαρμένοι, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνοι. Αυτοί οι νόμοι είναι αποκομμένοι από τα φυσικά δικαιώματα του καθενός και δεν έχουν πλέον καμία σχέση με τα δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη.
Το Ισραήλ, αφού πυρπόλησε τη Γάζα, στρέφεται τώρα προς τον Λίβανο με ένα θράσος που θα θυμόταν σχεδόν τις βέλτιστες αμερικανικές πρακτικές στο Βιετνάμ: μαζικοί βομβαρδισμοί που επηρεάζουν οτιδήποτε κινείται, από πολίτες μέχρι στρατιωτικούς. Φυσικά, αυτή η μέθοδος τροφοδοτεί μόνο την αντίσταση, και κάθε χαμένη ζωή φαίνεται αντ' αυτού να τρέφει μια νέα γενιά μαρτύρων. Όσο περισσότερο το Ισραήλ βομβαρδίζει, τόσο περισσότερο δημιουργεί επαγγέλματα, και παρά κάποιες φευγαλέες επιτυχίες, γίνεται σαφές ότι βυθίζεται σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει. Ο αραβικός κόσμος, ενωμένος όπως πάντα, απλώς τονίζει τη διπλωματική απομόνωση της αιμοδιψής ισραηλινής αποικίας, διευρύνοντας το χάσμα με τους γείτονές της και ακόμη και με τους πρώην συμμάχους της.
Σε διεθνές επίπεδο, η εικόνα του Ισραήλ καταρρέει γρήγορα: κάποτε το αγαπημένο των δυτικών δυνάμεων, τώρα θεωρείται το άσχημο παπάκι της γενοκτονίας. Τα χτυπήματα σε αμάχους προκαλούν ολοένα και πιο σκληρή κριτική, ακόμη και από τους παραδοσιακούς συμμάχους της, οι οποίοι αρχίζουν να αναθεωρούν την υποστήριξή τους. Τα μέσα ενημέρωσης, κάποτε συνένοχοι, τολμούν να καταγγείλουν την ανοησία της στρατηγικής του Νετανιάχου για την καμένη γη, η οποία φαίνεται να οδηγεί την περιοχή σε πλήρη αντιπαράθεση, παρά τις εκκλήσεις για ηρεμία. Η κλιμάκωση της σύγκρουσης γίνεται χορός θανάτου.
Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, κολλημένες στο δικό τους εκλογικό παιχνίδι, είναι απελπισμένοι να αποφύγουν μια επιδείνωση που θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή από πραγματικά εθνικά ζητήματα και να διαταράξει τα οικονομικά τους συμφέροντα. Η διατήρηση του status quo φαίνεται να είναι η καλύτερη επιλογή. Όμως ο Νετανιάχου, ατάραχος, συνεχίζει να πυροδοτεί την κατάσταση, ανησυχώντας την Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το μέλλον αυτής της σύγκρουσης θα μπορούσε κάλλιστα να εξαρτηθεί από την ικανότητα των μεγάλων δυνάμεων να διαχειριστούν αυτήν την τρέλα, πριν αυτή η παράνομη αποικία απομονωθεί πλήρως στη διεθνή σκηνή.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκφώνησε μια ομιλία ορόσημο στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, δηλώνοντας: « ΟΠΩΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΡΙΝ εβδομήντα χρόνια, ο ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤ. ΑΝΘΡΩΠΙΑ .”
Σύμφωνα με τον Ερντογάν, οι αξίες του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και του δυτικού κόσμου « πεθαίνουν στη Γάζα », καλώντας σε διεθνή κινητοποίηση για να τεθεί τέλος στις ισραηλινές φρικαλεότητες. Επέκρινε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, σημειώνοντας ότι εκείνοι που υποτίθεται ότι εργάζονται για την κατάπαυση του πυρός συνεχίζουν να στέλνουν όπλα στο Ισραήλ για να συνεχίσει τις σφαγές του.
Η ιστορία, θυμηθείτε, δείχνει ότι πρόσωπα όπως ο Χίτλερ χρηματοδοτήθηκαν από ιδρύματα όπως η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα και η Τράπεζα της Αγγλίας, συχνά υπό την επιρροή συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων, όπως συμβαίνει σήμερα «το Ισραήλ». Ένα προσεκτικά ερευνημένο άρθρο του Δρ Γιούρι Ρούμπτσοφ ρίχνει φως στον ρόλο της Wall Street στη χρηματοδότηση της ναζιστικής κυβέρνησης. Αυτή η ιστορική ανάλυση υπογραμμίζει τη συνέχεια της δυναμικής ισχύος που διαδραματίζεται αυτή τη στιγμή.
Στον Λίβανο, η διαθρησκειακή αλληλεγγύη επιδεικνύεται καθώς οι Σουνίτες Μουσουλμάνοι υποδέχονται τους Λιβανέζους Χριστιανούς που φεύγουν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Την ίδια ώρα, η διεθνής κοινότητα ανησυχεί για την κλιμάκωση της έντασης. Ο Josep Borrell, επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, προειδοποιεί ότι η περιοχή βρίσκεται «στο χείλος ενός ολοκληρωτικού πολέμου» , ενώ ο Antonio Guterres, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, φοβάται ότι ο Λίβανος θα γίνει « μια άλλη Γάζα» . Ο Γαλλολιβανέζος δικηγόρος Elie Hatem δηλώνει: « Είναι αδιανόητο να αφήσουμε τη Σιωνιστική οντότητα να κερδίσει τον πόλεμο εναντίον των Παλαιστινίων και να δούμε μια εισροή προσφύγων να αποσταθεροποιεί τον Λίβανο» Γιατί μετά τον Λίβανο, θα εναπόκειται στον υπόλοιπο κόσμο να υποφέρει από τις μεγαλομανείς και σχιζοφρενικές αυταπάτες τους.
Ο Robert F. Kennedy Jr., ενώ αναγνωρίζει τη σημασία του Ισραήλ για τις Ηνωμένες Πολιτείες, εγείρει τον κίνδυνο η εξαφάνιση αυτού του κράτους να έχει κατακλυσμικές συνέπειες για τα αμερικανικά συμφέροντα. Υπενθυμίζει επίσης ότι οι στρατιωτικές δαπάνες για το Ισραήλ ωφελούν πρωτίστως το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα για την ύπαρξή του, γιατί χωρίς αυτό, η Μέση Ανατολή θα ήταν σε ειρήνη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η δέσμευσή του για μια ισορροπημένη και ηθική εξωτερική πολιτική υπογραμμίζει την ανάγκη να μην αγνοούνται τα δικαιώματα των καταπιεσμένων λαών. Η εξαφάνιση του Ισραήλ θα ήταν « κατακλυσμική » για τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξέφρασε ανησυχία ο υποψήφιος για την προεδρία. « Το Ισραήλ είναι ζωτικής σημασίας» για τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Είναι το προγεφύρωμά μας στη Μέση Ανατολή, λίγο σαν να είχαμε ένα αεροπλανοφόρο στη Μέση Ανατολή (…), Χωρίς το Ισραήλ, η Κίνα και η Ρωσία θα έλεγχαν το 90% του παγκόσμιου πετρελαίου (…). Οι στρατιωτικές δαπάνες της Ουάσιγκτον για το Ισραήλ ωφελούν το 75% του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος », υποστήριξε περαιτέρω ο Kennedy Junior. « Όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο έχουν μια μπέιμπι σίτερ της AIPAC» (…) « αυτός είναι, μεταξύ άλλων, πώς το Ισραήλ επηρεάζει και ορίζει την αμερικανική πολιτική » σχολίασε ο ανιψιός του Τζον Φ. Κένεντι. Αν και φιλοϊσραηλινός, ο JFK ήλπιζε να μετριάσει τον επεκτατισμό του εβραϊκού κράτους και εξακολουθούσε να δολοφονείται, κατά πάσα πιθανότητα, από τη CIA και τη Μοσάντ.
Το Ισραήλ ξυρίζεται δωρεάν με την έγκριση των Δυτικών, τα χρήματά τους και κυρίως τα όπλα τους! Η μακροχρόνια απομυθοποιημένη αυταπάτη του Μεγάλου Ισραήλ (project real estate που στοχεύει στη μονοπώληση των πόρων πετρελαίου) επιτυγχάνεται εις βάρος των αμάχων ζωών αθώων γυναικών και παιδιών για την άφιξη ενός φανταστικού «μασιάχ», αλλά για το οποίο είναι έτοιμοι να κάνουν οτιδήποτε, ειδικά το χειρότερο!!! Δεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά πιστεύουν ότι τους έδωσε μια Γη. Πιστεύουν στους προφήτες που ανήγγειλαν τον Μασιάχ, αλλά όχι όταν ανήγγειλαν τον ερχομό του Χριστού. Ακόμα δεν έχουν καταλάβει ότι σκότωσαν τον Μεσσία πριν από 2000 χρόνια και ότι ο Θεός τους καταράστηκε για την αιωνιότητα, οπότε ο μόνος προορισμός τους είναι η κόλαση. Πραγματικά πρέπει να τους ενημερώσουμε...
Απολαύστε την παράσταση αν είστε Ισραηλίτες, σύντομα θα έχετε μεγάλες ιδιωτικές ιδιοκτησίες χτισμένες πάνω στα κόκκαλα και το αίμα των γκόι (των εθνικών)!! Και αν είμαστε εμείς οι καλοί, αυτοί είναι οι κακοί. Ακριβώς όπως με την αιμοδιψή αποικία τους που χτίστηκε πάνω σε αυτή των πραγματικών Σημιτών. Εναπόκειται σε εσάς να δείτε τώρα αν δεν ήρθε η ώρα να εγκαταλείψετε αυτή την ψευδοθρησκεία ή να συνεχίσετε στη θρησκευτική και δολοφονική ιδεολογική τρέλα που σαφώς δεν θα σας οδηγήσει εκεί που πιστεύετε, αλλά σίγουρα θα σας οδηγήσει στην αιώνια καταδίκη.
Εν τω μεταξύ, ο Ραβίνος Ραβ Ρον Τσάγια, ισχυριζόμενος έναν ακλόνητο και αλαζονικό Σιωνισμό, προκαλεί ένα αποκαλυπτικό μέλλον για τους Ευρωπαίους όπου « έρχεται ο Μασιάχ », ένα όραμα που επιδεινώνει περαιτέρω τις εντάσεις όταν γνωρίζουμε ότι η Βίβλος τους δεν είναι ότι ένα ψέμα προορίζεται να τους δώσει ρόλο στο βιβλίο που δεν είχαν ποτέ στη ζωή ή την ιστορία, και κυρίως ένα κείμενο κλεμμένο από τους Σουμέριους, που δεν το κάνει Θεϊκό κείμενο. Από την άλλη, αυτό που πέτυχε ο Χριστός είναι πολύ πραγματικό!
Αλλά η παλίρροια αλλάζει, επειδή οι ερευνητές δημοσιογράφοι καταγγέλλουν επίσης τη χρηματοδότηση ισλαμοφοβικών δικτύων από αμερικανικές σιωνιστικές ομάδες, τροφοδοτώντας το μίσος κατά των μουσουλμάνων μέσω διαφόρων πρωτοβουλιών. Όταν δεν είναι ψεύτικα προπαγανδιστικά βίντεο που φτιάχνει η Μοσάντ και τα οποία αποδίδουν σε μουσουλμάνους. Η σχιζοφρένεια που περιβάλλει αυτά τα άτομα είναι ένας από τους μεγάλους ψυχολογικούς δείκτες των διεφθαρμένων ηγετών μας. Εν τω μεταξύ, το βρετανικό υπουργείο Άμυνας αναπτύσσει στρατεύματα στην Κύπρο για να προετοιμαστεί για την εκκένωση των υπηκόων του, ενώ συνεχίζει να προμηθεύει όπλα στο Ισραήλ.
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, εξακολουθεί να είναι το ίδιο ασυμβίβαστος με τις ζωές των άλλων (ο γιος του κρύβεται στις ΗΠΑ και κάνει πάρτι, όχι πόλεμο!), δηλώνοντας: « Εκκαθιστούμε τους τρομοκράτες και καταστρέφουμε τους πυραύλους, τα μέσα μας είναι απεριόριστα». Είναι ιδιαίτερα η βοήθεια από τις ΗΠΑ που είναι έτσι, γι' αυτό προσέξτε τις αντιδράσεις... Επειδή εκατοντάδες Ισραηλινοί έποικοι, συνοδευόμενοι από τον στρατό, μπαίνουν ξεδιάντροπα σε ιερούς χώρους, όπως το τέμενος Ιμπραήμ, γιορτάζοντας τον ερχομό του Mashiach τους. Δηλαδή ο αντίχριστος! Τα βάσανα των αμάχων, ιδιαίτερα των γυναικών και των παιδιών, θεωρούνται θυσίες που προορίζονται για τα είδωλά τους, που είναι ο Βάαλ ή ο Εωσφόρος και ο Σατανάς, για τις επεκτατικές τους φιλοδοξίες από άλλη εποχή.
Αντιμέτωποι με αυτήν την περίπλοκη κατάσταση, είναι σημαντικό να αναρωτηθούμε πόσο μακριά θα είναι διατεθειμένη να φτάσει η αληθινή Ανθρωπότητα για να υπερασπιστεί τις αξίες της και να εγγυηθεί ένα ειρηνικό μέλλον απέναντι στην τρομοκρατία που ασκείται από αυτούς τους μπράβους του κακού. Η ανάγκη για συλλογική δέσμευση για την αποκατάσταση των θεμελιωδών ανθρώπινων και ηθικών αξιών, που καταστρέφονται σε καθημερινή βάση από αυτή τη φυλή, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Πράγματι, καθώς οι παγκόσμιες εντάσεις κλιμακώνονται και οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται, η πραγματική πρόκληση είναι να επιτευχθεί συναίνεση σχετικά με το τι πραγματικά σημαίνουν ειρήνη και δικαιοσύνη.
Η πρόσφατη ιστορία μας δείχνει ότι οι φρικαλεότητες δεν γνωρίζουν σύνορα και ότι η αδιαφορία για τον ανθρώπινο πόνο μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες. Οι κοινωνίες πρέπει να ενωθούν για να καταγγείλουν τις καταχρήσεις αυτών των τρελών Ισραηλιτών, να προωθήσουν τη δικαιοσύνη και να στηρίξουν όσους υποφέρουν καθημερινά από αυτή τη μεγαλομανή τρέλα. Οι αξίες της συμπόνιας, της ενσυναίσθησης και της αλληλεγγύης πρέπει να γίνουν το θεμέλιο μιας παγκόσμιας απάντησης στις ανθρωπιστικές κρίσεις. Σε αυτόν τον αγώνα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, κάθε άτομο έχει έναν ρόλο να διαδραματίσει, είτε ευαισθητοποιώντας τους γύρω του, είτε συμμετέχοντας σε συγκεκριμένες ενέργειες είτε απαιτώντας αλλαγή από τις κυβερνήσεις τους.
Το Ισραήλ, το οποίο επανειλημμένως θυμίζει τα δεινά που βίωσε ο λαός του κατά τη διάρκεια του Σόα, σε μια τραγική ειρωνεία, ενσαρκώνει τέλεια αυτό το μοντέλο βίας και απανθρωπιάς σε έναν κόσμο που επιδιώκει μόνο την ειρήνη. Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι αναμνήσεις του πόνου τους χρησιμοποιούνται πολύ συχνά για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, οι οποίες, από πολλές απόψεις, αναπαράγουν την ίδια δυναμική καταπίεσης, αν όχι χειρότερη. Οι εικόνες επιθέσεων εναντίον αμάχων πληθυσμών, οι απελάσεις από τα εδάφη των αυτόχθονων πληθυσμών που τους υποδέχτηκαν και η καταστροφή χιλιάδων ζωών παιδιών, στην πραγματικότητα φαίνεται να τροφοδοτούν έναν κύκλο βίας, όπου εκείνοι που έχουν πέσει θύματα γίνονται με τη σειρά τους οι χειρότεροι καταπιεστές .
Από αυτή την άποψη, όλες οι ισραηλινές ενέργειες, ιδιαίτερα στη Γάζα και τώρα στον Λίβανο, είναι παρόμοιες με μορφές συστημικής υπερβίας που θυμίζουν τα πιο σκοτεινά επεισόδια στην ιστορία. Η βαρβαρότητα των στρατιωτικών επιχειρήσεων και η μεταχείριση των παλαιστινιακών πληθυσμών εγείρουν βαθιά ηθικά και ηθικά ερωτήματα. Πώς μπορεί ένα Κράτος, γεννημένο από τα βάσανα ενός λαού, να προκαλεί τόσο πόνο στον άλλον; Αυτό τονίζει το τραγικό παράδοξο της ιστορίας: η υπερβολική θυματοποίηση μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενους κύκλους βίας, και εναπόκειται σε όλους να σπάσουν αυτή τη σπείρα. Ξεκινώντας βάζοντας ένα τέλος στις ρητορικές μίσους που ακούγονται από όλους τους φιλοϊσραηλίτες δολοφόνους που μιλούν σε όλες τις τηλεοπτικές συσκευές.
Ωστόσο, η λύση είναι απλή και έγκειται στη συλλογική δέσμευση, όχι μόνο να καταγγείλουν τις σφαγές, τις αδικίες και τη συστημική διαφθορά που διατηρούν, αλλά και να προτείνουν εποικοδομητικές εναλλακτικές λύσεις. Η ιστορία είναι ένας σιωπηλός μάρτυρας του τι μπορεί να προκαλέσει η απουσία συμπόνιας. Αντιμέτωπη με τις τρέχουσες κρίσεις, είναι επιτακτική ανάγκη η διεθνής κοινότητα να εγερθεί, όχι για να διχάσει, αλλά για να ενώσει τον κόσμο και τελικά να τιμωρήσει τους Ισραηλινούς τρομοκράτες όπως θα έπρεπε. Ευτυχώς, οι ομιλίες ηγετών όπως ο Ερντογάν αντηχούν ως εκκλήσεις για ανθρώπινη ενότητα, τονίζοντας ότι τα δεινά της Γάζας και οι καταπιεσμένοι πληθυσμοί πρέπει να ακουστούν και να ληφθούν υπόψη στην προσπάθεια για διαρκή ειρήνη.
Είναι απαραίτητο να προωθήσουμε τον ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο για αυτά τα ζητήματα, επιδιώκοντας να απαλύνουμε τα βάσανα των άλλων χωρίς να ελαχιστοποιήσουμε τον ιστορικό πόνο του καθενός. Αυτός ο διάλογος πρέπει να τροφοδοτείται από μια ειλικρινή επιθυμία για συμφιλίωση, όπου ακούγονται οι φωνές των θυμάτων όλων των φρικαλεοτήτων και όπου τα διδάγματα του παρελθόντος ενσωματώνονται στις τρέχουσες πολιτικές αποφάσεις.
Τέλος, είναι επείγον να επαναξιολογηθούν οι παγκόσμιες προτεραιότητες θέτοντας αυτή την αιμοδιψή αποικία στο εδώλιο των εθνών και κρίνοντας τους υπεύθυνους. Η δέσμευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη δεν πρέπει να είναι επιλογή, αλλά ηθική υποχρέωση. Κάθε πολίτης, κάθε κράτος, κάθε οργανισμός πρέπει να αμφισβητήσει τον ρόλο του σε αυτή την αναζήτηση ενός ειρηνικού μέλλοντος. Αντιμέτωπη με την άνοδο των υπερεξουσιαστών που εκμεταλλεύονται τον φόβο και τον διχασμό, η ανθρωπότητα πρέπει να ενωθεί για να υπερασπιστεί ένα κοινό όραμα αξιοπρέπειας και σεβασμού για όλους. Και μακριά από ένα μεγαλομανικό παραλήρημα ενός λαού που αυτοαποκαλείται «εκλεκτός» επειδή ο ίδιος το έγραψε σε βιβλίο, πριν από περισσότερα από 2000 χρόνια.
Ο δρόμος προς την ειρήνη είναι γεμάτος παγίδες, αλλά είναι απαραίτητο να αποφευχθεί η επανάληψη των λαθών του παρελθόντος. Για αυτό, η αληθινή Ανθρωπότητα πρέπει να μάθει να υπερβαίνει τις διαιρέσεις της, να αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα και να αναγνωρίζει ότι η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην ενότητα και την αλληλεγγύη. Μόνο μια τέτοια προσέγγιση θα διασφαλίσει ότι τα περασμένα δεινά δεν είναι μάταια και ότι οι μελλοντικές γενιές μπορούν να ζήσουν σε έναν κόσμο ειρήνης, σεβασμού και κοινής ανθρωπιάς. Και μακριά από τις ακραίες άστοχες ιδεολογίες των ταλμουδοσιωνιστών τρομοκρατών.
πηγή: Blog de l’Évéillé
EUROBANG. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου