Ο πόλεμος της Γάζας ήταν ένας τεράστιος λάθος υπολογισμός για το Ισραήλ. Εκτός από ηθική και στρατιωτική καταστροφή, τροφοδοτεί την αντίσταση και αναζωπυρώνει τη θράκα του θυμού στον αραβικό κόσμο.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Μετά από ένα ιδιαίτερα έντονο ισραηλινό μπαράζ κατά την πολιορκία της Βηρυτού τον Ιούλιο του 1982, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν κάλεσε τον Μεναχέμ Μπέγκιν, τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, για να απαιτήσει τον τερματισμό των βομβαρδισμών.
« Εδώ στην τηλεόραση, νύχτα με νύχτα, ο λαός μας βλέπει τα σύμβολα αυτού του πολέμου και είναι ένα ολοκαύτωμα », είπε ο Ρίγκαν .
Σε αντίθεση με τον Δημοκρατικό που τώρα καταλαμβάνει τον Λευκό Οίκο, ένας Ρεπουμπλικανός Αμερικανός πρόεδρος ήταν ικανός και έτοιμος να μιλήσει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες σταμάτησαν τα πυρομαχικά διασποράς και την πώληση F-16 στο Ισραήλ.
Ο αριθμός των θυμάτων από τον πόλεμο στο Λίβανο ποικίλλει πολύ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Λιβάνου, 18.085 Λιβανέζοι και Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν τους τέσσερις μήνες από την έναρξη της εισβολής. Τα στοιχεία της PLO είναι τα εξής: 49.600 άμαχοι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν.
Η αναγκαστική μαζική ασιτία δεν είναι υπερβολική
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατηγόρησε το Ισραήλ ότι χρησιμοποιεί τη μαζική πείνα ως πολεμικό όπλο. Η λιμοκτονία της Γάζας ως κυβερνητική πολιτική επιβεβαιώθηκε από τον Miri Regev, Υπουργό Μεταφορών, ο οποίος ρώτησε σε πρόσφατη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου εάν η πείνα θα μπορούσε να επηρεάσει την ηγεσία της Χαμάς. Οι συνάδελφοί του έπρεπε να του επισημάνουν ότι η πείνα ήταν έγκλημα πολέμου.
Το αποτέλεσμα αυτών των εικόνων είναι μια καταστροφή όχι μόνο για αυτήν την κυβέρνηση, ή για οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση του Ισραήλ, αλλά και για τον αριθμό των Εβραίων που θα αποφασίσουν να παραμείνουν σε αυτή τη γη όταν τελειώσει αυτή η σύγκρουση.
Η καταστροφή της Γάζας θέτει τα θεμέλια για άλλα 50 χρόνια πολέμου. Γενιές Παλαιστινίων, Αράβων και Μουσουλμάνων δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη βαρβαρότητα με την οποία το Ισραήλ διαλύει τον θύλακα σήμερα. Η Γάζα, που πλέον δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τεράστιος προσφυγικός καταυλισμός, γίνεται ιερή γη.
Η κατάρρευση της υποστήριξης προς την Παλαιστινιακή Αρχή
Κάποιοι Ισραηλινοί πήραν το μήνυμα. Ο Ami Ayalon, πρώην αρχηγός της Shin Bet και διοικητής του ναυτικού, είναι ένας από αυτούς. Ο Ayalon εντόπισε μια θεμελιώδη αδυναμία στη συμβατική σκέψη στους ισραηλινούς κύκλους ασφαλείας.
Είπε στον Aaron David Mille r, έναν Αμερικανό αναλυτή στη Μέση Ανατολή, ότι αν ο ισραηλινός στρατός έβλεπε τη νίκη μέσα από το πρίσμα της σκληρής δύναμης - όσο περισσότερο σκότωνε και κατέστρεφε, τόσο περισσότερο νόμιζε ότι είχε κερδίσει - η Χαμάς, έβλεπε τη νίκη μέσα από το πρίσμα της «ήπιας δύναμης» – όσο περισσότερες καρδιές και μυαλά κέρδιζε, τόσο μεγαλύτερη ήταν η νίκη.
Οι Ισραηλινοί έκαναν το ίδιο λάθος με τους Γάλλους στην Αλγερία όταν σκότωσαν μισό με 1,5 εκατομμύριο Αλγερινούς, που αντιπροσώπευαν το 5 έως 15% του πληθυσμού, μεταξύ 1954 και 1962, σκέφτονται έτσι να κερδίσουν τον πόλεμο. Ωστόσο, στο τέλος του πολέμου, έπρεπε να φύγουν και να δώσουν στην Αλγερία την ανεξαρτησία της.
Τίποτα άλλο δεν μπορεί να εξηγήσει τη θεαματική άνοδο της Χαμάς στις κάλπες στη Δυτική Όχθη, την Ιορδανία και ακόμη και χώρες όπως η Σαουδική Αραβία , όπου οι ηγέτες προσπάθησαν εν γνώσει τους να θάψουν τον πόλεμο διοργανώνοντας φεστιβάλ.
Ο Khalil Shikaki, ο γνωστός δημοσκόπος της PLO που αντιπαθεί τη Χαμάς, διαπίστωσε ότι το 72% των ερωτηθέντων πίστευε ότι η Χαμάς είχε «δίκιο» που εξαπέλυσε την επίθεσή της στις 7 Οκτωβρίου, με το 82% στη Δυτική Όχθη να την υποστηρίζει.
Την ίδια στιγμή, η υποστήριξη προς την Παλαιστινιακή Αρχή έχει καταρρεύσει. Ο Shikaki διαπίστωσε ότι το 60% των ερωτηθέντων ήθελε τη διάλυσή του.
Μια σειρά από εκτιμήσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών επιβεβαιώνουν ότι η δημοτικότητα της Χαμάς έχει αυξηθεί στα ύψη από την έναρξη του πολέμου. Αξιωματούχοι που γνωρίζουν τις διάφορες εκτιμήσεις λένε ότι η ομάδα κατάφερε να τοποθετηθεί σε μέρη του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου ως υπερασπιστής της παλαιστινιακής υπόθεσης και αποτελεσματικός μαχητής κατά του Ισραήλ, ανέφερε το CNN .
Αυτά είναι άσχημα νέα για όλες τις χώρες – τις Ηνωμένες Πολιτείες, φυσικά, πρωτοστατούν – που πιστεύουν ότι η Παλαιστινιακή Αρχή μπορεί να αντικαταστήσει τη Χαμάς στη Γάζα. Δεν είναι μόνο αριθμοί. Αυτή είναι η νέα πολιτική πραγματικότητα μετά τις 7 Οκτωβρίου.
Οποιοσδήποτε αξιωματούχος της Φάταχ ισχυρίζεται το αντίθετο αμφισβητείται αμέσως. Σήμερα, ο διαρκώς φιλόδοξος Μοχάμεντ Νταλάν και η φυλή του μοιάζουν με μακροχρόνιους υποστηρικτές της Χαμάς, όχι με τον πρώην βασιλιά μιας διεθνούς συνωμοσίας για την εκδίωξη της Χαμάς από τη Γάζα το 2007, αφού κέρδισε τις ελεύθερες εκλογές την προηγούμενη χρονιά.
Έγινε συμφωνία
Αλλά ο νέος διάδοχος του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, Χουσεΐν αλ-Σέιχ, γραμματέας της εκτελεστικής επιτροπής της PLO, εξακολουθεί να μην κατανοεί την αλλαγή στη διάθεση στη Ραμάλα.
Μιλώντας στο Reuters , ο Σέιχ επιτέθηκε στη Χαμάς, λέγοντας ότι είχε κάνει πέντε πολέμους εναντίον του Ισραήλ από το 2008 και δεν είχε επιτύχει τίποτα αναλαμβάνοντας στρατιωτικά την κατοχή.
« Δεν είναι αποδεκτό κάποιοι να πιστεύουν ότι η μέθοδος και η προσέγγισή τους για τη διαχείριση της σύγκρουσης με το Ισραήλ ήταν ιδανική και καλύτερη ».
« Μετά από όλες αυτές τις [δολοφονίες] και όλα όσα συμβαίνουν, δεν αξίζει να κάνουμε μια σοβαρή, ειλικρινή και υπεύθυνη εκτίμηση για να προστατεύσουμε τον λαό μας και την παλαιστινιακή μας υπόθεση; »
« Δεν αξίζει να συζητήσουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή τη σύγκρουση με την ισραηλινή κατοχή; » είπε ο Σέιχ.
Όσο για την κατάληψη της Γάζας από την Παλαιστινιακή Αρχή μετά τον πόλεμο, αυτό είναι ένα διευθετημένο ζήτημα, φάνηκε να λέει ο Σέιχ. Είπε στο ισραηλινό κανάλι 12 ότι το Ισραήλ και η Παλαιστινιακή Αρχή είχαν συμφωνήσει σε έναν μηχανισμό που θα επέτρεπε στην Αρχή να λάβει κεφάλαια που κρατούνται από την έναρξη του πολέμου.
Ο Σέιχ χρειάστηκε μόλις δύο ημέρες για να κάνει μια στροφή 180 μοιρών στην επίθεσή του στη Χαμάς. Ρωτήθηκε πώς ένας ηγέτης της Φατάχ, η οποία έλαβε το 3% των ψήφων, θα μπορούσε να επικρίνει τη Χαμάς, η οποία έλαβε το 48% των ψήφων, από μόνος της.
Αυτή τη φορά, μιλώντας στο Al Jazeera , ο Sheikh είπε ότι τα σχόλιά του σχετικά με την ευθύνη της Χαμάς είχαν « διαστρεβλωθεί »: « Η Παλαιστινιακή Αρχή είναι η πρώτη που υπερασπίζεται την αντίσταση », είπε νευρικά στο Al Jazeera .
Διαίρει και βασίλευε
Η ισραηλινή επίθεση στη Γάζα έχει πράγματι αλλάξει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, όπως υποσχέθηκε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, αλλά όχι με τρόπο από τον οποίο θα επωφεληθούν η κυβέρνησή του ή οι μελλοντικές κυβερνήσεις.
Για 17 χρόνια, η Γάζα ξεχάστηκε ή αγνοήθηκε από τον υπόλοιπο κόσμο, εκτός από τους πολέμους του 2009, του 2012, του 2014 και του 2021, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις να κάνουν ό,τι μπορούν για να ενισχύσουν την πολιορκία που επέβαλε στη Γάζα το Ισραήλ και Αίγυπτος του Abdel Fattah al-Sissi.
« Αν η Ιορδανία παρέμενε ήρεμη για 50 χρόνια μετά τον αιματηρό πόλεμο μεταξύ του στρατού της και της PLO, σήμερα είναι μια δεξαμενή μίσους που βράζει εναντίον του Ισραήλ ».
Με το 60% της έκτασης της να έχει καταστραφεί και σχεδόν 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους να στερούνται σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους, καταστήματα και τζαμιά, η Γάζα είναι απίθανο να αγνοηθεί πλέον.
Αν για 17 χρόνια η πολιτική του Ισραήλ ήταν να διαιρέσει και να κυβερνήσει διαχωρίζοντας τη Γάζα από τη Δυτική Όχθη και αφαιρώντας κάθε πιθανότητα συμμετοχής σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η Γάζα και η Δυτική Όχθη είναι ενωμένες όπως ποτέ άλλοτε.
Εάν η Ιορδανία ήταν ήρεμη για 50 χρόνια μετά τον αιματηρό πόλεμο μεταξύ του στρατού της και της PLO, εάν οι διαιρέσεις μεταξύ των Ανατολικών Ιορδανών και των Παλαιστινίων πολιτών της Ιορδανίας χαρακτηρίστηκαν από αμοιβαία δυσπιστία, η σημερινή Ιορδανία, τόσο Ιορδανοί όσο και Παλαιστίνιοι, είναι βράζει δεξαμενή μίσους κατά του Ισραήλ. Οι προσπάθειες για λαθρεμπόριο όπλων στη Δυτική Όχθη αυξάνονται σε σύνορα 360 χιλιομέτρων, τέσσερις φορές μακρύτερο από τα σύνορα με τον Λίβανο και τη Συρία.
Η Ιορδανία εκτιμά ότι το Ισραήλ θα χρειαζόταν πενταπλάσιο αριθμό στρατευμάτων που έχει να αντιμετωπίσει τον Λίβανο για να εξασφαλίσει αυτά τα σύνορα.
Με 13 στρατόπεδα προσφύγων και εκατομμύρια Παλαιστινίους πολίτες, η Ιορδανία είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή Παλαιστινίων στη διασπορά, περίπου έξι εκατομμύρια, ξεπερνώντας αριθμητικά τους Παλαιστίνιους που ζουν στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.
Οι άνθρωποι κρατούν πινακίδες κατά τη διάρκεια διαδήλωσης υπέρ των Παλαιστινίων
στη Γάζα, στο Αμμάν της Ιορδανίας, 1 Δεκεμβρίου 2023 (Reuters).
Εάν, στις 6 Οκτωβρίου, ο Νετανιάχου συνεχάρη τον εαυτό του για την επικείμενη νίκη των Σιωνιστών, κραδαίνοντας ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών έναν χάρτη του Ισραήλ που εξαφάνισε την Παλαιστίνη από τον χάρτη, η καυχησιολογία του φαίνεται άστοχη σήμερα. Αν η υπογραφή συμφωνίας από τη Σαουδική Αραβία για την αναγνώριση του Ισραήλ θεωρήθηκε απλώς θέμα χρόνου, οι Συμφωνίες του Αβραάμ έχουν πλέον διαλυθεί στο καζάνι που το Ισραήλ έχει τροφοδοτήσει στη Λωρίδα της Γάζας.
Το «παιχνίδι ευθυνών» του Νετανιάχου
Τι γίνεται με τη γνώμη στη Σαουδική Αραβία; Η τελευταία δημοσκόπηση περιέχει δύο εκπληκτικούς αριθμούς για μια χώρα της οποίας ο ηγέτης προσπαθεί συνειδητά να κόψει παλιές συνήθειες, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης προς την Παλαιστίνη. Το 91% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ο πόλεμος στη Γάζα είναι μια νίκη για τους Παλαιστίνιους, τους Άραβες και τους Μουσουλμάνους και το 40% έχει θετική στάση απέναντι στη Χαμάς, που αντιπροσωπεύει μια αλλαγή 30 μονάδων σε σχέση με τον περασμένο μήνα από τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους.
Σήμερα, αν διαβάσετε και ακούσετε τι λένε οι Σαουδάραβες, οι Μπαχρέιν, οι Κατάρ και τα Εμιράτα, η αναγνώριση του Ισραήλ μοιάζει τρομακτικά με την Αραβική Ειρηνευτική Πρωτοβουλία του 2002 , την οποία υποτίθεται ότι αντικαθιστούσαν οι συμφωνίες.
Το κύριο χαρακτηριστικό των Συμφωνιών του Αβραάμ, όπως σχεδιάστηκε από τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Ισραήλ Ντέιβιντ Μ. Φρίντμαν και τον Τζάρεντ Κούσνερ, ήταν να καταστήσουν άσχετο το παλαιστινιακό βέτο. Σήμερα, αυτό το βέτο είναι και πάλι επίκαιρο. Ακόμα κι αν υπογράψουν περισσότερες χώρες, δεν έχει πλέον σημασία, γιατί ο πραγματικός αγώνας αποκρυσταλλώνεται μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραήλ.
Στα ερείπια όλων αυτών των σχεδίων, ο Νετανιάχου και ο ακροδεξιός συνασπισμός του έχουν μόνο έναν δρόμο προς τα εμπρός: να προχωρήσουν. Δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω.
Για τη δική του πολιτική και νομική επιβίωση, ο Νετανιάχου πρέπει να συνεχίσει τον πόλεμο. Το ίδιο ισχύει και για τον εθνικό θρησκευτικό Σιωνισμό. Ο Itamar Ben-Gvir και ο Bezalel Smotrich γνωρίζουν ότι θα χάσουν μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξουν τη δημογραφική ισορροπία μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, εάν ο Νετανιάχου αναγκαστεί από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να τερματίσει τον πόλεμο.
Ερωτηθείς από την Middle East Eye σχετικά με τα σχέδια του Ισραήλ για την «επόμενη» της λήξης του πολέμου, ανώτεροι ισραηλινοί αναλυτές και πρώην διπλωμάτες απάντησαν ομόφωνα ότι δεν υπάρχουν.
Ο Εράν Ετζιόν , πρώην διπλωμάτης και μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, είπε ότι ο Νετανιάχου σκεφτόταν όντως την επόμενη μέρα, αλλά μόνο στο βαθμό που αυτό επηρέασε τις πιθανότητές του για πολιτική επιβίωση.
« Είναι πολύ σαφές ότι είχε ήδη καταλάβει ότι οι Αμερικανοί επρόκειτο να τον σταματήσουν πριν πετύχει τους στόχους του πολέμου ».
Ήδη προετοιμάζεται για το «παιχνίδι ευθυνών», στο οποίο στόχος του θα είναι ο Μπάιντεν, οι στρατιωτικοί ηγέτες, τα μέσα ενημέρωσης και, όπως λέμε στα εβραϊκά, ολόκληρος ο κόσμος και η σύζυγός του που τον εμπόδισαν να πετύχει τη νίκη.
« Για αυτόν, λοιπόν, η επόμενη μέρα είναι η συνέχιση του πολέμου με κάθε μέσο, με στόχο την επιβίωση στην εξουσία ».
Ο Etzion σημείωσε ότι, ακόμη και μετά από δύο μήνες εκστρατείας, δεν υπήρχε επίσημο φόρουμ ή ομάδα αξιωματούχων που σχεδίαζαν τη διακυβέρνηση στη Γάζα μετά τον πόλεμο και ότι δεν υπήρξαν επίσημες συζητήσεις μεταξύ του ισραηλινού αμυντικού κατεστημένου και των Αμερικανών αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον.
Ένας εκπληκτικός λάθος υπολογισμός
Ο πόλεμος θα μπορούσε κάλλιστα να τελειώσει υπό την πίεση των ΗΠΑ και να συνεχιστεί ως μια σύγκρουση που χαρακτηρίζεται από χτυπήματα του ισραηλινού στρατού κατά των ηγετών της Χαμάς και έναν παρατεταμένο ανταρτοπόλεμο υπό την ηγεσία μαχητών που ενεργούν σε μικρές μονάδες.
Αλλά αυτό σημαίνει ότι το Ισραήλ δεν καταλαμβάνει απλώς το πέρασμα της Ράφα και σφραγίζει τις σήραγγες για να αποτρέψει τον ανεφοδιασμό της Χαμάς με όπλα που διακινούνται λαθραία στα σύνορα, αλλά διαχειρίζεται τη ζωή των πολιτών στη βόρεια Γάζα την οποία κατέστρεψε ολοσχερώς.
« Δεν είναι μόνο μια ηθική καταστροφή, είναι και μια στρατιωτική καταστροφή. Έδωσε στην αντίσταση μια δημοτικότητα και μια θέση στον αραβικό κόσμο που δεν είχε δει εδώ και δεκαετίες ».
Για τους δεξιούς, οι όμηροι που συνεχίζει να κρατά η Χαμάς είναι τόσο καλοί όσο νεκροί, αλλά ο Νετανιάχου θα αντιμετωπίσει αυξανόμενη πίεση από τις οικογένειές τους να εγκαταλείψει τον πόλεμό του.
Τα φαντάσματα του Λιβάνου επιστρέφουν πραγματικά για να στοιχειώσουν το Ισραήλ. Το Ισραήλ χρειάστηκε 15 χρόνια για να φύγει αφότου η Βηρυτό έγινε αβάσταχτη, αλλά το έκαναν το 2000. Όταν το έκαναν, η Χεζμπολάχ έγινε η κυρίαρχη στρατιωτική και πολιτική δύναμη στη χώρα.
Αυτός ο πόλεμος ήταν ένας εκπληκτικός λάθος υπολογισμός για το Ισραήλ. Εκτός από ηθική καταστροφή, είναι και στρατιωτική. Έδωσε στην αντίσταση δημοτικότητα και θέση στον αραβικό κόσμο απαράμιλλη εδώ και πολλές δεκαετίες.
Ακόμη και η πρώτη και η δεύτερη ιντιφάντα δεν ήταν τόσο επιτυχημένες όσο η Χαμάς στη Γάζα τους τελευταίους δύο μήνες. Η Γάζα έχει αναζωπυρώσει την αραβική οργή για την ταπείνωσή της στα χέρια των Εβραίων μεταναστών.
Το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου μπορεί κάλλιστα να είναι μια κατάσταση συνεχιζόμενης σύγκρουσης που στερεί από το Ισραήλ τον ισχυρισμό ότι έχει γίνει ένα κανονικό κράτος δυτικού τύπου. Υπό αυτές τις συνθήκες, η επέκταση του πολέμου θα υπάρχει πάντα, όπως αποδεικνύεται από τις επιθέσεις των Χούτι στην Υεμένη σε δυτικά πλοία που περνούν από την Ερυθρά Θάλασσα.
Το «Mitut Hamas» (κατάρρευση της Χαμάς) είναι το εβραϊκό σύνθημα και στόχος του ισραηλινού πολεμικού υπουργικού συμβουλίου. Μετά από δύο μήνες τέτοιας καταστροφής, θα μπορούσαν κάλλιστα να αναθεωρήσουν αυτό το σύνθημα για να «απαλλαγούν από το Ισραήλ», γιατί αυτό είναι το αποτέλεσμα που θα μπορούσε να έχει ακόμα αυτός ο πόλεμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου