Γεωπολιτική αξιοποίηση του Χρήστου Α. Σαρτζετάκη. Υψηλή γεωπολιτική Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.

    

Γεωπολιτική αξιοποίηση του Προέδρου της Δημοκρατίας και ανώτατου Δικαστικού Χρήστου Σαρτζετάκη. 

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους αναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.  

Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.

ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ. 

Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.  

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΥΨΙΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. ttps://mytilenepress.blogspot.com/2024/10/mytilenepress-mytilenepress-2024.html

Η ιστορική μνήμη είναι ένα μεγάλης αξίας γεωπολιτικό όπλο. 

Η σύγχρονη γεωπολιτική είναι ζήτημα στρατιωτικής, οικονομικής και ιστορικής ισχύος. Ένα έθνος που δεν σέβεται, δεν γνωρίζει και δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά την ιστορία του είναι καταδικασμένο σε αφανισμό. Δυστυχώς το μεγαλύτερο παράδειγμα προς αποφυγήν αυτήν την εποχή είναι το νεοελληνικό κράτος-έθνος. Ενώ τα περισσότερο κράτη-έθνη χρησιμοποιούν την ιστορία, τις αφηγήσεις του παρελθόντος ως όπλα νομιμοποίησης, μοχλούς επιρροής-άσκησης πιέσεων και δημιουργίας περιφερειακών πολέμων, η Ελλάδα με την ενδοξότερη ιστορία-πολιτισμό όλων των εποχών είναι ανύπαρκτη !!!

Η περίπτωση Ουκρανίας και Ρωσίας μας παραπέμπει μεταξύ άλλων σε ένα ολοκληρωτικό πόλεμο αφηγήσεων. Η Ρωσία ελαχιστοποιεί την σύγκρουση («επιχείρηση») για τον πληθυσμό της, ενώ μεγιστοποιεί την γεωπολιτική  αιτιολόγηση στο εξωτερικό. Η Ουκρανία, δραματοποιεί την υπαρξιακή φύση του πολέμου για να κινητοποιήσει τους συμμάχους της !!! 

Ο Zele και οι νεοναζί του Κιέβου παρουσιάζονται ως "ηρωικά θύμα απρόκλητης επιθετικότητας". Η Κάθε πλευρά σφυρηλατεί μια παράλληλη πραγματικότητα για να δικαιολογήσει τις θυσίες της και να κερδίσει την μάχη στον γεωπολιτικό-ιστορικό κλάδο. Ο κλάδος αυτός είναι εξίσου καταλυτικός με αυτόν στο πεδίο της μάχης. 

Ένα ακόμη παράδειγμα σχετικά με την γεωπολιτική-ιστορία αποτελούν Κίνα και Τουρκία. Τα δύο κράτη χρησιμοποιούν τα ιστορικά γεγονότα ως γεωπολιτικό μοχλό για την απόκτηση ισχύος. Η Κίνα κινητοποιεί το έθνος της γύρω από ένα έργο αποκατάστασης που θα την οδηγήσει στην κορυφή της παγκόσμιας εξουσίας. 

Στο Πεκίνο η μνήμη των άνισων συνθηκών του 19ου αιώνα, των ξένων παραχωρήσεων και της ιαπωνικής εισβολής της δεκαετίας του 1930 αποτελούν το θεμέλιο της εθνικής αφήγησης. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) στηρίζει τις δράσεις του σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της χαμένης εξουσίας και αξιοπρέπειας, σβήνοντας τον «αιώνα της ταπείνωσης». Αυτή η μνήμη, που καλλιεργείται σε σχολικά βιβλία, μουσεία και λαϊκή κουλτούρα, διαμορφώνει την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Κίνας. 

Αυτές οι αναμνήσεις δικαιολογούν την πρωτοκαθεδρία της σταθερότητας, της οικονομικής ανάπτυξης και της εθνικής ενότητας υπό την αιγίδα του ΚΚΚ, το οποίο έχει αναδειχθεί σε αρχιτέκτονα της αναγέννησης της Κίνας. Διεθνώς τροφοδοτεί μια τολμηρή διπλωματία που στοχεύει στην αποκατάσταση των ιστορικών αδικιών και στη διεκδίκηση μιας κεντρικής θέσης στην παγκόσμια τάξη. 

Η ιστορική ανάγνωση της Κίνας αν και συγκεντρωτική δεν περιορίζεται στην αναζήτηση εκδίκησης. Βασίζεται σε έναν επίσημο λόγο που υποστηρίζει μια κοινότητα πεπρωμένου και «ειρηνική ανάπτυξη», όπου η εξουσία ωφελεί τον κόσμο μέσω έργων όπως είναι οι δρόμοι του Μεταξιού. Με αυτόν τον τρόπο η Κίνα συνδυάζει την αποκατάσταση των ταπεινώσεων του παρελθόντος με μια προσεκτική φιλοδοξία για ένα πολυπολικό μέλλον με σύμμαχο την Ρωσία. 

Η Τουρκία επικαλείται την ιστορία για να δικαιολογήσει την επέκταση πέρα ​​από τα σύνορά της, ως πρώην αυτοκρατορικό έθνος-κράτος. Υπό τον Ερντογάν η οθωμανική κληρονομιά κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο σφυρηλατώντας μια εθνική ταυτότητα προσανατολισμένη στην επέκταση. Αυτό το αυτοκρατορικό παρελθόν παρουσιάζεται ως γεωπολιτικό και στρατηγικό πλεονέκτημα. Νομιμοποιεί τους πολέμους στην Συρία, την Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και την αυξημένη επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή-Αφρική. Μακριά από την εδαφική ανακατάληψη, η Τουρκία στοχεύει σε πολιτική, οικονομική και πολιτιστική επιρροή, βασιζόμενη σε ιστορικούς και γλωσσικούς δεσμούς. 

Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί το 2020 καταδεικνύει αυτή την φιλοδοξία: επιβεβαιώνει την ισλαμική και αυτοκρατορική συνέχεια, κινητοποιεί τη συντηρητική βάση και διακηρύσσει την αυτονομία απέναντι στην Κεμαλική κληρονομιά και την παγκόσμια κριτική. 

Αυτή η αναδιατύπωση της οθωμανικής ιστορίας μακριά από την απλή νοσταλγία, χρησιμεύει για την εδραίωση της εσωτερικής συνοχής και την προβολή της Τουρκικής ισχύος. Αυτός ο λόγος εξυμνεί την εθνική ανεξαρτησία και ηγεσία στον μουσουλμανικό κόσμο, διατηρώντας παράλληλα την συμμαχία μέσω του ΝΑΤΟ. Αυτή η αμφιλεγόμενη στάση συνδυάζει την αυτοκρατορική, την δημοκρατική και την ισλαμική κληρονομιά.

Για τις χώρες αυτές η ιστορία δεν είναι μια απλή μελέτη του παρελθόντος. είναι ένα γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό όπλο για να αποκτήσουν εσωτερική συνοχή τα έθνη τους και να νομιμοποιήσουν τους πολέμους-κατακτήσεις. Πολλά έθνη κινητοποιούν την ιστορία για να εδραιώσουν την εξουσία η την επιβίωση τους. Παλαιστίνιοι, Κούρδοι, Θιβετιανοί, Αρμένιοι μετατρέπουν τις ιστορικές-εθνικές τραγωδίες-αναμνήσεις σε πολιτικό και ηθικό κεφάλαιο.

Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον πλανήτη που δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά τις ιστορικές μνήμες ως βασικότατο κλάδο της Γεωπολιτικής και του υβριδικού πολέμου !!! Αρνείται να εκμεταλλευτεί τις ιστορικές αφηγήσεις ενώ έχουμε την κορυφαία ιστορία-πολιτισμό στην ανθρωπότητα. Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια επέτρεψε στις μεγάλες δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τους θρύλους και τις Ελληνικές παραδόσεις ενάντια στο Ελληνικό έθνος !!! 

Είναι διαχρονικά και ιστορικά αποδεδειγμένο ότι μόνο τα μεγάλα κράτη-έθνη με ισχυρούς πολιτισμούς είναι πραγματικά κυρίαρχα στον κόσμο. Αυτό απαιτεί γεωπολιτική επίγνωση του Αριστόκλειου πολιτισμού. Σε γεωπολιτικό επίπεδο, η αντίθεση μεταξύ εθνοτικά συνεκτικών κοινωνιών και τεχνητά ομογενοποιημένων κοινωνιών αποκαλύπτει ένα από τα κύρια ρήγματα ανάμεσα στους γεωστρατηγικούς άξονες 888-777 και 666.  Μέσα από τις πολεμικές, γεωπολιτικές δραστηριότητες τους τα έθνη-κράτη καθορίζουν τον μέλλον της ανθρωπότητας. 

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ. Είναι διαχρονικά, ιστορικά και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τα έθνη που ασπάζονται τον Διονυσιακό πολιτισμό καταρρέουν και αφανίζονται. Οι μοναδικές πηγές ζωής του Ελληνισμού είναι ο Μέγας Αριστοκλής (Αριστόκλειος πολιτισμός) και ο Χριστός (Ορθοδοξία). 

Αν και δεν ήταν στόχος του Μ. Αλέξανδρου, εν τούτοις μέσα από την κατάκτηση του Περσικού έθνους δημιουργήθηκαν οι γεωστρατηγικές-γεωπολιτικές συνθήκες για την ίδρυση της Ρωμαϊκής "δημοκρατίας" η οποία στην συνέχεια ονομάστηκε αυτοκρατορία. Με την κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών και κάτω από τις γεωστρατηγικές-γεωπολιτικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν, έλαβαν την απόφαση οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού να ιδρύσουν την Ρωμαϊκή "δημοκρατία". Ένας ακόμη σημαντικός λόγος για την ίδρυση του Imperium Romanun ήταν ο ταχύτατος εξελληνισμός του Ισραηλινού έθνους.   

Ο Αριστόκλειος πολιτισμός ως η κορυφαία πολιτιστική αυτοκρατορία της ανθρωπότητας αποκτά διαχρονικά εκατομμύρια υποστηρικτές. Το ίδιο έγινε με τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου όπου διαδόθηκε ο πολιτισμός των Ελλήνων. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι Ραββίνοι εκείνης της εποχής αντιμετώπιζαν σοβαρότατα προβλήματα και δεν ήταν σε θέση να αποτρέψουν τον εξελληνισμό επιφανών Ιουδαίων. 

Για να μην επιδεινωθεί η κατάσταση και χαθεί εντελώς ο έλεγχος αποφάσισαν να προκαλέσουν ένα ισχυρότατο σοκ στο Ισραηλινό έθνος. Σε άρχοντες και τον λαό. Μια ακόμη σημαντικότατη αιτία για την δημιουργία της Ρώμης ως  παγκόσμιας Διονυσιακής αυτοκρατορίας ήταν χρονική. Οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας ήθελαν να έχουν όλο τον απαραίτητο χρόνο να επανασυστήσουν την Περσική αυτοκρατορία χωρίς εμπόδια και περισπασμούς.      

Με την κατάκτηση την Περσικής-Διονυσιακής αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών από τον Μ. Αλέξανδρο, οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια Διονυσιακή αυτοκρατορία από τα δυτικά. Για αυτό δημιούργησαν το Imperium Romanum. Στόχος να είναι ο Ελληνισμός ανάμεσα σε δύο παγκόσμιες-Διονυσιακές αυτοκρατορίες. Σε περίπτωση που απελευθερωθούν οι πρόγονοι μας από τον Ρωμαϊκό ζυγό, να επιτεθεί στους Έλληνες του μεσαίωνα η Περσική αυτοκρατορία των Σασσανιδών. Οι πρόγονοι μας απελευθερώθηκαν από την Ρωμαϊκή δουλεία και στην συνέχεια τους ανατέθηκε η εξουσία του Ρωμαϊκού κράτους από τον Άγιο-Μέγα Κωνσταντίνο.    

Στην συνέχεια οι Έλληνες ως διοικητές του Imperium Romanum του Βοσπόρου, θα κατακτήσουν την Διονυσιακή-Περσική αυτοκρατορία. Συνεπώς κατακτώντας ειρηνικά την ελευθερία τους και την Διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, επέτυχαν στην συνέχεια την κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας. Μετέτρεψαν την δυτική-Διονυσιακή αυτοκρατορία σε Ελληνοχριστιανική χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Με όπλα τον πολιτισμό και την Χριστιανική θρησκεία, είμαστε το μοναδικό έθνος στον κόσμο που κατέκτησε την ελευθερία του και διοίκησε μια παγκόσμια αυτοκρατορία. 

Ένα ακόμη ασύλληπτο παγκόσμιο επίτευγμα του Ελληνισμού, που δεν επέτυχε και δεν θα επιτύχει κανένα άλλο έθνος. Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). 

Για όσους δεν γνωρίζουν η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη το παγκόσμιο κέντρο της Διονυσιακής κουλτούρας. Ο παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν ο θεσμός της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Αυτός ο θεσμός εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων.   

Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα. Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική εξαθλίωση- σεξουαλική διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, ήταν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη-παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια. 

Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη-παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο ηθικός ξεπεσμός στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ήταν  δίχως προηγούμενο. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά πόδας τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια τους, έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον μέσα στα παλάτια των αυτοκρατόρων, αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων.   

Η έκφυλη-άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη, στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια. Εξαντλημένοι οι Ρωμαίοι μετά από τόση σήψη-παρακμή, έπεφταν σε βαριά κατάθλιψη και αδράνεια. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον άρρωστο-εωσφορικό τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ερείπια, και επιθυμούσαν  μία καινούρια ζωή.   

Ο ηθικός ξεπεσμός δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους, έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, όπως γίνεται και στην εποχή μας. Η πορνεία είχε λάβει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις.   

Η ανηθικότητα και τα όργια έχουν και αυτά τα όριά τους. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί από αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία  καλύτερη ζωή στον πραγματικό Σωτήρα – Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό.  Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού. 

Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες. Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας. Αντιθέτως το κράτος του Αλέξανδρου είχε διάρκεια ζωής μόνο μερικά χρόνια. Η Διονυσιακή αυτοκρατορία του Αλέξανδρου διαλύθηκε σε χρόνο ρεκόρ.   

Οι κατακτήσεις του κατέρρευσαν αμέσως μετά τον θάνατο του. Η βασική αιτία για την διάλυση ήταν ο Διονυσιακός πολιτισμός. Η "αυτοκρατορία" του Αλέξανδρου ήταν δομημένη με βάση την Διονυσιακή κουλτούρα για αυτό διαλύθηκε ταχύτατα. Αντιθέτως το Imperium Romanum του Βοσπόρου με θεμέλια τον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία υπήρξε η μακροβιότερη αυτοκρατορία όλων των εποχών. 

Όσα έθνη η αυτοκρατορίες ασπαστούν τον Διονυσιακό πολιτισμό καταρρέουν είτε αφανίζονται για πάντα και περνούν στην ιστορία. Είναι διαχρονικά-ιστορικά και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι αυτοκρατορίες-έθνη που μετέχουν στα Διονυσιακά δρώμενα καταστρέφονται. Εν τούτοις ένα τμήμα των νεοελλήνων διαδίδει Χιλιαστικές πλάνες τις οποίες διαψεύδουν επιστημονικά σύγχρονοι Πατέρες της Εκκλησίας και Πανεπιστημιακοί. Με κορωνίδα την "ανάσταση του Βατάτζη, εξαπατούν και αποκοιμίζουν τους ανυποψίαστους συνανθρώπους μας. 

ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ  ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ   

Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. 

Οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Θεού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Ελληνικό πολιτισμό-Ορθοδοξία στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Όταν αρνήθηκαν οι Ισραηλίτες τον  Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. 

Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη.  Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). 

Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Κοιτώντας προσεκτικά μέσα από τις εθνικές συντριβές, ο Ελληνισμός δεν θα πρέπει να στηρίζεται, να ελπίζει σε ξένες χώρες και σε ανύπαρκτους σωτήρες. Όποτε στηρίξαμε τις προσδοκίες μας σε ξένους για την απελευθέρωση, είτε για την διευθέτηση εθνικών θεμάτων, έχουμε υποστεί ταπεινώσεις και εθνικές συμφορές. Διαχρονικά η ανθελληνική δύση αφαιρεί καταστρέφει πολιτικά, στρατιωτικά, και πνευματικά τον Ελληνισμό. Τότε έρχονται οι εχθροί από την Ανατολή για να ολοκληρώσουν την καταστροφή. 

Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωπολιτική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Μόνον ο Χριστός θέλει τους Έλληνες. Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Η τύχη της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα. Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών.

Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική-στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική-πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία.

Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Αριστόκλειου-εθνικιστικού παιδαγωγικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην Διονυσιακή Κουλτούρα. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική-Αριστόκλεια και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική στην παιδεία έχει απαγορευθεί.

Οι φίλοι της Διονυσιακής Κουλτούρας κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των αδύναμων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την πολιτική, την οικονομία, τον αθλητισμό, τα ΜΜΕ-ΜΚΔ,  τον πολιτισμό, τις τέχνες, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, την μόδα κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. 

Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ως βασικό δόγμα την σεξουαλική λατρεία-μαγεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο και κανένας ηθικός δισταγμός.

Η εχθρική προς το ανθρώπινο γένος νέα τάξη πραγμάτων έχει αφαιρέσει σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε ίχνος ανθρωπισμού, λογικής, Αριστόκλειας παιδείας και πολιτισμού. Επέτυχαν να ζούνε οι περισσότεροι, χωρίς ηθικές αρχές, γνώσεις, και να είναι εχθρικοί-ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Ζούμε σε μια εποχή καθαρά σαρκική, όπου κυριαρχούν τα πιο κτηνώδη και αισχρά ένστικτα. 

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Διονυσιακός πολιτισμός κατέστρεψε δύο παγκόσμιες αυτοκρατορίες Περσική-Ρωμαϊκή, και οδήγησε στην κατάρρευση-κατάκτηση τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο. Όταν ένα έθνος απωλέσει την ηθική της Αριστόκλειας παιδείας, ακολουθεί κατά σειρά η πνευματική, η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η κοινωνική παρακμή.  

Η ελευθεριότητα των ηθών που επέτρεψαν οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων, έχει ως στόχο την πνευματική-κοινωνική παρακμή, για να επακολουθήσει η αναίμακτη κατάκτηση και την καταστροφή του Ελληνικού έθνους.  Υπάρχει ένας πανάρχαιος νόμος, ο οποίος αν δεν υπήρχε θα είχε αφανιστεί ολόκληρη η ανθρωπότητα όπως αναφέρει ο Καζαντζάκης. Το κακό πάντοτε στις αρχές επικρατεί. Όμως πάντοτε στο τέλος ηττάται. Εάν επιθυμείτε να επιβιώσουμε υπάρχει πραγματική λύση. Εγκαταλείψτε μαζικά και εμπράκτως τον Θεοκατάρτο Διονυσιακό πολιτισμό.

Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή των Κομνηνών, του κρατιδίου της Νίκαιας, και των Παλαιολόγων της Αλώσεως του 1453, καθώς είναι σε τραγική πνευματική, πολιτική, στρατιωτική και οικονομική κατάσταση. Υποτελής των δανειστών και των μνημονίων. Πληρώνουμε δυσβάσταχτους φόρους. Ακόμη και οι μεγάλες δυνάμεις (Ρωσία, Αμερική, Γερμανία, Ισραήλ) δεν θα ήταν σε θέση να εξοφλήσουν αυτά τα δάνεια. Δυστυχώς το πιο τραγικό είναι η Ισλαμοποίηση της χώρας και η παραχώρηση της στην Τουρκία, ως Οθωμανική επαρχία όπως αναφέρει ο πανεπιστημιακός καιθηγητής-πολιτικός Θεόδωρος Κατσανέβας. 

Ο πνευματικός βίος της Ελλάδας πρέπει να είναι προσανατολισμένος στην Ορθοδοξία, στην επιστροφή των Ελληνοχριστιανικών ηθών, στις διδασκαλίες του Αριστοκλή, με στόχο την ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως και στην δημιουργία  ενός αξιόμαχου Ελληνικού στρατού. Μόνο με αυτούς τους τρόπους, θα επιβιώσουμε, θα τιμήσουμε και θα δικαιώσουμε τις θυσίες των βασιλέων, των στρατηγών, των αξιωματικών των στρατιωτών, των Αγίων και των μαρτύρων. 

Ο Ελληνισμός διαχρονικά επιβίωσε εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών. Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών (Παιάνας-Αισχύλος). Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς (Πλάτων-Κρίτων). 

Ο Αριστοκλής-Πλάτωνας εiναι ο πρώτος-κορυφαίος εθνικιστής φιλόσοφος, όλων των εποχών, διότι καθόρισε το πρώτο και σπουδαιότερο πατριωτικό αξίωμα, ενώ ήταν ο μοναδικός φιλόσοφος στον κόσμο ο οποίος πήγε ενάντια, στην Φιλοσοφική και ηθική του διδασκαλία για να επιβιώσει η Ελλάδα. Αν είσαι ανήμπορος να κρατήσεις αναμμένες τις λαμπάδες της Πατρίδα σου, δεν είσαι συνειδητός Έλληνας, δεν είσαι Πατριώτης.  Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. 

Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί ( Κωστής Παλαμάς). Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις. Αυτά είπε μεταξύ πολλών άλλων ο μεγαλύτερος υμνητής των δυο ιερότερων ανθρώπινων αξιών, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, οι οποίες εiναι δημιουργήματα των αρχαίων Ελλήνων, κατά την σύγχρονη εποχή. Οι πρόγονοί μας όχι μόνον δημιούργησαν αυτές τις δύο αξίες, αλλά της «πότισαν» με αίμα, όσο κανένα άλλο Έθνος στην παγκόσμια ιστορία. 

Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πιο ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου. Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή. 

Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη, τον οποίο περιμένουν αδίκως οι ραγιάδες σήμερα. Η προσμονή «θεόσταλτων σωτήρων» από τον Θεό είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των ραγιάδων, οι οποίοι σαπισμένοι από την σεξουαλική διαφθορά αναμένουν βοήθεια από τον θεό. Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εχθρών μας αντί να πολεμούν να έκαναν μόνον συλλαλητήρια ;

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Η τραγική-Διονυσιακή εξαθλίωση των σύγχρονων Ελλήνων.

ΕΛΛΑΔΑ

Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πριν. Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι κλπ, να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε. Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ. 

Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Γνώριζαν τον διαχρονικό και ιερό τρόπο εθνικής επιβίωσης και ότι περίπτωση που θα τολμούσαν να γίνουν προδότες θα «έσπαγε» η ιερή ιστορική συνέχεια, η οποία κρατούσε το έθνος ζωντανό στο πέρασμα πολλών αιώνων. Ήξεραν πολύ καλά οι Έλληνες ότι αν γινόταν προδότες τότε θα κατέστρεφαν δια παντός τον Ελληνισμό.

Αυτό διότι ανά πάσα στιγμή οι επόμενες γενιές Ελλήνων θα τους είχαν ως παράδειγμα με συνέπειες τραγικές καθώς θα ακολουθούσαν και άλλοι οι οποίοι θα γίνονταν προδότες. Από την στιγμή που θα καταστραφεί η ιερή ιστορική συνέχεια των ηθικών και των γενναίων Ελλήνων θα ακολουθούσαν γενεές προδοτών και δειλών. Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες. Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι αναπαυόμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία, να τους δωθεί ως «δώρο», χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά. 

Το πιο κλασικό παράδειγμα οι Εβραίοι οι οποίοι έκαναν σεξουαλικές ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του. Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γη της επαγγελίας. 

Στα θαύματα χρωστάει ή Ελλάδα την ζωή της. Πατρίδα ήσουν άτυχη, να σε κυβερνούν άνθρωποι, μόνον ο Χριστός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη. Στο σημείο αυτό να δούμε τι αναφέρει περί έθνους-ιστορίας, παράνομων μεταναστών. Ελληνοτουρκικών σχέσεων-Κυπριακού και Μακεδονικού ζητήματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης : 

"1.- Ἡ ἐφετεινὴ ἐπέτειος τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821 εὑρίσκει τὴν Πατρίδα μας εἰς τὴν δίνην πολλαπλῶν προβλημάτων, ἐσωτερικῶν : κυρίως ψηλαφητῆς διαφθορᾶς τοῦ ὅλου κρατικοῦ μηχανισμοῦ καὶ κατεστημένων θεσμῶν (τοπικῆς αὐτοδιοικήσεως, Ἐκκλησίας, κλπ.), μὲ προέχουσαν τὴν ἀδίστακτον συναλλαγὴν καὶ ἀνεπίτρεπτον διαπλοκήν∙ καὶ οἰκονομικῶν, λόγῳ ἀσκηθείσης κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια άσυνέτου οἰκονομικῆς καὶ δημοσιονομικῆς πολιτικῆς∙ δευτερευόντως δὲ καὶ ἀσφαλείας, λόγῳ πολιτικῆς ἀνοικτῶν θυρῶν, ἡ ὁποία ἐπέτρεψε τὴν ἐπιδρομὴν καὶ ἐγκατάστασιν ἀνεξελέγκτως ἑκατοντάδων χιλιάδων ξένων λαθρομεταναστῶν, μὲ ἄμεσον μάλιστα τὸν κίνδυνον, τώρα μέν, μὲ τὴν διαφαινομένην παροχὴν εἰς αὐτοὺς καὶ τοῦ δικαιώματος ψήφου, ἀλλοιώσεως τοῦ λαϊκοῦ φρονήματος καὶ ρυθμίσεως ἔτσι οὐσιαστικῶς ὑπὸ τῶν ξένων τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς καὶ τῆς ἐν γένει πορείας τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος, ἀλλὰ καὶ εὐθείας ἀνατροπῆς τῆς πληθυσμιακῆς μας συνθέσεως, ὥστε εἰς προβλέψιμον χρόνον νὰ καταστῶμεν ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες μειονοψηφία εἰς αὐτὴν τὴν Πατρίδα μας ! 

Ἀλλὰ καὶ προβλημάτων ἐξωτερικῶν, σχέσεών μας ἰδίως πρὸς ἐπιβούλους γείτονας, τῶν ὁποίων τὴν ἐπεκτατικὴν εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος βουλιμίαν ἐξέθρεψαν ξένοι σχεδιασμοί, ἀλλὰ καὶ διαρκὴς ἐπὶ δεκαετίας ἀβουλία, ὑποχωρητικότης καὶ βαθμιαία συνθηκολόγησις τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς. Καὶ τὰ προβλήματα αὐτὰ καλούμεθα νὰ ἀντιμετωπίσωμεν εἰς μίαν διεθνῶς ζοφερὰν καμπὴν τῆς Ἱστορίας, κατὰ τὴν ὁποίαν, μὲ τὴν ἐπελαύνουσαν παγκοσμιοποίησιν, αὐτὸ τὸ δόλιον ἐγχείρημα τῆς διεθνοῦς κεφαλαιοκρατίας, ἀληθῆ ὁδοστρωτῆρα λαῶν καὶ πολιτισμῶν, καὶ τὴν θεσμοθέτησιν ἀποπνικτικῶν δεσμῶν, ὅπως μὲ τὰς στυγνὰς προσταγὰς ἀνεξελέγκτου καὶ ἀπροσώπου γραφειοκρατίας (τῶν Βρυξελλῶν), ὑπόπτους σχεδιασμοὺς ὑπηρετούσης, καὶ τὸ ὑπὸ ἐπικύρωσιν Εὐρωπαϊκὸν Σύνταγμα, δι' ὅσους θέλουν νὰ βλέπουν κατάματα τὴν πραγματικότητα, διακυβεύονται αὐτὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ ἀνέκαθεν, παγίως κατεστημέναι εἰς τὰς ἀνθρωπίνους συνειδήσεις πανανθρώπινοι ἀξίαι.-  

2.- Ἀλλὰ ἡ παγκόσμιος Ἱστορία διδάσκει, ὅτι ἡ πορεία τῆς ἀνθρωπότητος οὐδέποτε ὑπῆρξε χαρωπὴ καὶ ἀνώδυνος, λαοὶ καὶ πολιτισμοὶ κινοῦνται πάντοτε εἰς τὴν δίνην μυρίων προβλημάτων, τὰ ὁποῖα δημιουργοῦν συνήθως τὸ συμφέρον καὶ ἡ δύναμις προεχουσῶν ἐθνικῶν κοινοτήτων καὶ κρατικῶν ὀντοτήτων. Ἔτσι ἡ προστασία ἐπὶ διεθνοῦς πεδίου τῶν ἀδυνάτων ἀναζητεῖται ἀνέκαθεν εἰς τὴν υἱοθέτησιν συνετοῦς καὶ μετριοπαθοῦς πολιτικῆς καὶ ἰδίως τὴν ἐπίκλησιν τῶν ἀρχῶν τοῦ Δικαίου. 

Καὶ ἡ ἐπίκλησις αὐτὴ ἀπέβη μετὰ τὸν 2ον παγκόσμιον πόλεμον περισσότερον ἀποτελεσματική, ὄχι τόσον ἀπὸ τὴν κραταίωσιν διεθνῶν ὀργάνων διασφαλίσεως στοιχειώδους δικαιοσύνης καὶ εἰρηνικῆς συνυπάρξεως τῶν Ἐθνῶν, ὅσον ἀπὸ τὴν ἐπιδεξιότητα εἰς τὴν ἐπιζήτησιν τῆς παρεμβάσεώς των, μὲ χρησιμοποίησιν ἀπὸ τὸν ἀδύνατον ἀδικούμενον ὅλων τῶν εἰς τὴν διάθεσίν του νομίμων μέσων.  Αὐτὸς θὰ πρέπει νὰ εἶναι καὶ ὁ χρυσοῦς κανὼν κατὰ τὴν ἄσκησιν τῆς ἐξωτερικῆς μας πολιτικῆς, πρὸς διασφάλισιν τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος. 

Τὸν ὁποῖον ὅμως ἐπὶ δεκαετίας ἠγνοήσαμεν. Ἔτσι ἀφ' ἑνός, ἐπεδόθημεν εἰς ἀφρόνους λεονταρισμοὺς ἢ τριτοκοσμικὰς καὶ ἄλλας ἀνοησίας, ἀσυμβάτους πρὸς τὰς ἐθνικάς μας διαστάσεις ὡς χώρας μικρᾶς καὶ ἀδυνάτου πρὸς ἄσκησιν ἀποφασιστικῆς ἐπιρροῆς ἐπὶ τῶν παγκοσμίων πραγμάτων, ξένας δὲ καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν διεθνῆ θέσιν καὶ τὰς ἐκ συμμαχιῶν ὑποχρεώσεις μας. Καὶ φυσικὰ οἱ ἐπίβουλοι ἐκαρπώθησαν ἀμέσως τὰς ἐντεῦθεν εἰς βάρος μας δυσαρεσκείας καὶ τὴν διεθνῆ ἐν γένει ἀποδυνάμωσίν μας. Καὶ ἀφ' ἑτέρου, ἀφέθημεν εἰς τὸ ἔλεος τῶν ἄλλων, ἐγκαταλείψαντες, ἀκόμη καὶ ἐπὶ ἔτη, τὴν ἄσκησιν τῶν νομίμων κατὰ τὸ Διεθνὲς 

Δίκαιον δικαιωμάτων μας, ὥστε ἡ μὲν ἀτολμία μας νὰ ἀποθρασύνῃ ἀκόμη περισσότερον τοὺς ἐπιβούλους, ἡ δὲ πάροδος τοῦ χρόνου νὰ ἐθίζη τοὺς πάντας εἰς τὴν ἀνοχὴν τῆς ἀνομίας καὶ βαθμιαίως εἰς παραδοχὴν ἀπὸ τὴν διεθνῆ κοινότητα τῶν ἀνόμως εἰς βάρος μας τετελεσμένων. Τὴν διπλωματικήν μας αὐτὴν ἐθνοβλαβῆ ἀφροσύνην εἰκονίζουν κατὰ τραγικὸν τρόπον ἰδίως τὸ Σκοπιανὸν πρόβλημα καὶ αἱ Ἑλληνοτουρκικαὶ σχέσεις. 

Ἀλλὰ βεβαίως καὶ αἱ Ἑλληνοαλβανικαί, μὲ τὰς γελοίας εἰς βάρος μας ἐδαφικὰς τῆς Ἀλβανίας, περὶ Τσαμουριᾶς κλπ,, ἀξιώσεις, τὴν συστηματικὴν καταπίεσιν τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας καὶ τὸ πάντοτε ἐκκρεμοῦν ζήτημα τῆς πολυπαθοῦς καὶ ἀλυτρώτου Ἑλληνικῆς Βορείου Ἠπείρου.  

3.- Αἱ ἰμπεριαλιστικαὶ βλέψεις ξένων, ἀρχικῶς τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας καὶ τῆς πολυεθνικῆς Αὐστροουγγρικῆς Μοναρχίας, καθόδου εἰς τὸ Αἰγαῖον ἐδημιούργησαν τὸ «Μακεδονικὸν» πρόβλημα, τὸ ὁποῖον ἐχρησιμοποίησεν ἀκολούθως καὶ ὁ Στάλιν πρὸς ἐπέκτασιν τῆς κομμουνιστικῆς κυριαρχίας. 

Πιστὸς μαθητής του καὶ ὁ ἡγέτης τῆς Νοτιοσλαβίας Τίτο μετωνόμασε τὸ 1943 τὴν μέχρι τότε ἀποκαλουμένην Βαρδαρίαν (ἐκ τοῦ διατρέχοντος αὐτὴν Ἀξιοῦ ποταμοῦ, σλαβιστὶ Βαρδάρη) εἰς Μακεδονίαν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀνύψωσεν εἰς ὁμόσπονδον τῆς Νοτιοσλαβίας κράτος, μετονομάσας τοὺς κατοίκους της εἰς Μακεδόνας, ὡς ἰδιαιτέραν μάλιστα ἐθνότητα, μολονότι οἱ ὅροι αὐτοὶ δὲν ἐδικαιολογοῦντο ἱστορικῶς, συγκεκριμένως οὔτε γεωγραφικῶς, ἀφοῦ μικρὸν μόνον μέρος, τὸ νοτιώτερον, τῆς Βαρδαρίας ἀνῆκεν εἰς τὴν γεωγραφικὴν Μακεδονίαν, οὔτε ἐθνολογικῶς, ἀφοῦ οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν Σλάβοι, ἐμφανισθέντες εἰς τὴν Βαλκανικὴν μόλις κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ 7ου μ.Χ. αἰῶνος, ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἔχουν οἱανδήποτε σχέσιν μὲ τὸ ἐπὶ χιλιετηρίδας προϋπάρξαν φῦλον τῶν Μακεδόνων, οἱ ὁποῖοι καὶ δὲν ἀπετέλουν ξεχωριστὴν ἐθνότητα, ἀλλὰ ἐθεώρουν πάντοτε ἑαυτοὺς καὶ ἦσαν μόνον Ἕλληνες. 

Ὅμως ἡ πλαστογράφησις τῆς Ἱστορίας μὲ τὴν οἰκειοποίησιν τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος τῶν Μακεδόνων καὶ τῆς Μακεδονίας ἀπεσκόπει εἰς ἐπεκτατικὰς εἰς βάρος τῆς Μακεδονίας μας βλέψεις, τὴν πραγματοποίησιν τῶν ὁποίων καὶ ἐπεδίωξαν μάλιστα οἱ ὑπὸ κομμουνιστικὴν δουλείαν γείτονές μας ἐνόπλως μὲ τὸν ὑπ' αὐτῶν ὀργανωθέντα καὶ ἐξαπολυθέντα εἰς βάρος τῆς Πατρίδος μας, - διὰ συνδρομῆς ἐγχωρίου ἐθνοπροδοτικῆς ἡγεσίας ὁμοφρόνων των, παραπλανήσεως ὀλίγων ὀπαδῶν των καὶ βιαίας στρατολογήσεως ἄλλων, - συμμοριτοπόλεμον (τῆς περιόδου 1946-1949), ἐπιδιώξεις τὰς ὁποίας δὲν ἔπαυσαν ποτὲ νὰ ἔχουν, ἀλλὰ καὶ δὲν ἀποκρύπτουν οὔτε καὶ σήμερον οἱ Σκοπιανοὶ μὲ τὴν καθημερινὴν προπαγάνδαν των καὶ παντοειδεῖς τρόπους.  

4.- Ἀλλ' ἐνῷ τὴν ἔνοπλον ἐκείνην ἐπιβουλὴν ἀντιμετώπισαν νικηφόρως τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, ἐξασφαλίσαντα μὲ τὸ αἷμα καὶ τὰς θυσίας των τὴν νίκην τοῦ Ἔθνους, ἡ ἑλληνικὴ ἀντίδρασις ἐπανεπαύθη εἰς αὐτὴν καὶ ἠδιαφόρησεν ἔκτοτε εἰς τὰ ἐξακολουθητικῶς, χωρὶς διακοπὴν, εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς (δι' ἀποσπάσεως τῶν Μακεδόνων ἀπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ κορμοῦ) καὶ ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος (δι' ἀκρωτηριασμοῦ τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος μὲ ἀπόσπασιν τῆς Μακεδονίας μας) τεκταινόμενα. 

Δια αυτό δὲν ἠξιώσαμεν τὴν παῦσιν οἰκειοποιήσεως ἀπὸ τὸ ὁμόσπονδον Σκοπιανὸν κρατίδιον τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μὲ ἐπαναφορὰν τοῦ προηγουμένου ὀνόματος Βαρδαρία, ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ Νοτιοσλαβία λόγῳ τῆς ἀνοικτῆς συγκρούσεως τοῦ ἡγέτου της Τίτο μὲ τὸν Στάλιν τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως καὶ τὸν ὑπὸ τὰς προσταγάς του κομμουνιστικὸν συνασπισμὸν (τῆς Κομινφόρμ) εὑρίσκετο εἰς δεινὴν θέσιν καὶ ἐξελιπάρει πρὸς προστασίαν της τὴν ἑλληνικὴν συμμαχίαν, ἡ ὁποία καὶ ὡδήγησε τότε εἰς τὸ τριμερὲς σύμφωνον Ἑλλάδος, Τουρκίας, Νοτιοσλαβίας, τὸ ὁποῖον καὶ ἐξησφάλισε τὴν σωτηρίαν τῆς τελευταίας αὐτῆς ἀπὸ τὴν σταλινικὴν ἁρπάγην.

Καὶ ἀκολούθως ἠνέχθημεν ἐπὶ δεκαετίας τὴν χρησιμοποίησιν τῶν κλοπιμαίων ἑλληνικῶν ὀνομάτων (Μακεδονίας καὶ Μακεδόνων) μετὰ παραλλήλου συστηματικῆς προπαγάνδας, εἰς τὸ ἐσωτερικὸν μὲν πρὸς χάλκευσιν «Μακεδονικῆς» συνειδήσεως εἰς τὴν Σκοπιανὴν νεότητα, εἰς τὸ ἐξωτερικὸν δὲ πρὸς δημιουργίαν διεθνῶν στηριγμάτων, μὲ τὸ ἀνόητον θεώρημα, ὅτι πρόκειται περὶ ἐσωτερικοῦ προβλήματος τῆς Νοτιοσλαβικῆς συνομοσπονδίας, τὸ ὁποῖον δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀνησυχῇ, ἀφοῦ ἐπισήμως ὑπὸ τῆς τελευταίας αὐτῆς δὲν τίθεται σχετικὸν πρόβλημα ! 

Καὶ ὅταν μὲ εὐρωπαϊκὰς κυρίως ραδιουργίας, πρωτοστατούσης τῆς Γερμανίας, ὑλοποιούσης ἐν προκειμένῳ τὸν ἀποτυχόντα διὰ τῶν ὅπλων Χιτλερικὸν προγραμματισμὸν περὶ τοῦ χάρτου τῶν Βαλκανίων, διελύθη ἡ Νοτιοσλαβία καὶ τὰ πράγματα ἐχειροτέρευσαν δι'ἀναδείξεως καὶ τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου εἰς κράτος ἀνεξάρτητον, ἐπιδιδόμενον πλέον ἐλευθέρως ἐπὶ τῆς διεθνοῦς σκηνῆς εἰς τὰ διὰ πλαστογραφήσεως τῆς Ἱστορίας εἰς βάρος μας, ὡς ἀνωτέρω, ἐνεργήματά του, ἡ ἐπίσημος ἑλληνικὴ ἀντίδρασις μόνον πρόσκαιρος ὑπῆρξε∙ συγκεκριμένως, μὲ τὴν σχετικὴν ἀπόφασιν τοῦ Συμβουλίου τῶν Πολιτικῶν Ἀρχηγῶν ὑπὸ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας τὸ 1992, μὲ τὴν ὁποίαν ὁμοφώνως ἀπεκρούσθη ἡ χρῆσις ὑπὸ τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου τοῦ ὀνόματος Μακεδονία ἢ παραγώγων του. 

Ἐνῷ, ἀντιθέτως, ὁ ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμός, εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικόν, κυρίως μὲ τὰ αὐθόρμητα συλλαλητήρια ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι κατεδίκασαν τὴν σκοπιανὴν πλαστογράφησιν καὶ ἐβροντοφώνησαν τὰ ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀπαράγραπτα ἑλληνικὰ δίκαια, ὡς καὶ ἐπανειλημμένως ἔκτοτε καὶ μέχρι σήμερον μὲ σχετικὰς ἀποφάσεις καὶ ψηφίσματα, ἰδίως Μακεδονικῶν Ἑνώσεων καὶ σωματείων, ὑπομιμνήσκει σταθερῶς τὸ ἐπὶ τοῦ προβλήματος ἐθνικόν μας χρέος. 

Ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνωτέρω πρόσκαιρος ἐπίσημος ἀντίδρασις μετ' ὀλίγον χρόνον ἐκ τῶν ἔσωθεν ὑπενομεύθη μὲ τὴν ἐθνικῶς ἀπαράδεκτον δήλωσιν διατελέσαντος Πρωθυπουργοῦ μας, κατὰ τὴν ὁποίαν «δὲν πειράζει, τὸ θέμα τοῦ ὀνόματος κανένας δὲν θὰ τὸ θυμᾶται μέσα σὲ δέκα χρόνια», δήλωσις ἀποτελοῦσα ἐνθάρρυνσιν τῶν Σκοπιανῶν πλαστογράφων καὶ πρόσκλησίν μας πρὸς ἐθνικὴν λησμοσύνην ! 

Διὰ νὰ ἀκολουθήσῃ τὸν Σεπτέμβριον τοῦ 1995 ἡ κατάπτυστος ἐθνοπροδοτικὴ μὲ τὰ Σκόπια, «ἐνδιάμεσος» λεγομένη, περὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου συμφωνία τῆς Νέας Ὑόρκης, εἰς τὴν ὁποίαν μάλιστα αὐτοεξηυτελίσθη ἡ Ἑλλάς, συμβληθεῖσα χωρὶς μνείαν τοῦ ὀνόματός της, συμφωνία-ἐμπαιγμός, ἀφοῦ, ἀτονήσασα μὲ τὴν ἰδικήν μας πλήρη ἐγκατάλειψιν τοῦ θέματος, μὲ τὴν λῆξιν της καὶ τὴν πάροδον σχεδὸν δεκαετίας οὐδὲν ἀπολύτως ἀποτέλεσμα εἶχε, μὲ τοὺς Σκοπιανοὺς ἀντιθέτως ἐμμένοντας καθημερινῶς καὶ προκλητικώτερον εἰς τὴν ψευδωνυμίαν των.  

Καὶ ἤδη βροχηδὸν ἐπέρχονται αἱ διεθνεῖς ἀναγνωρίσεις τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου ὡς Μακεδονίας, κατὰ παραθεώρησιν μάλιστα τῆς ἐπισήμου ὀνομασίας του ὡς FYROM καὶ τῆς ἐκκρεμότητος τοῦ ζητήματος τοῦ ὁριστικοῦ ὀνόματος ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας. 

Μὲ πρωταγωνιστὴν τῆς νέας διεθνοῦς αὐτῆς ἀνομίας τὰς Η.Π.Α., αἱ ὁποῖαι χωρὶς ἐντροπὴν ἐνεργοῦν τώρα ἀντιθέτως πρὸς ὅσα αἱ ἴδιαι κατὰ τὸ παρελθὸν ἔπραττον, ὡς ὅταν ἐνίσχυον διὰ πολεμικοῦ ὑλικοῦ τὰς Ἐνόπλους Δυνάμεις μας εἰς τόν, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, ἔνοπλον ἀγῶνα τοῦ Ἔθνους κατὰ τῆς προκειμένης ἐπιβουλῆς, ἀλλὰ καὶ πρὸς ὅσα περὶ ψευδωνύμου «Μακεδονικῆς» ἐθνότητος καὶ ἐπεκτατικῶν εἰς βάρος τῆς ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος βλέψεων τῶν βορείων γειτόνων μας αἱ ἴδιαι διεκήρυσσον (π.χ. δήλωσις 26.12.1944 Ὑπουργοῦ των Ἐξωτερικῶν Edward Stettinius), ἐνεργοῦσαι τώρα κυνικώτατα ἀποκλειστικῶς χάριν ἰδικῶν των εἰς τὴν περιοχήν μας γεωστρατηγικῶν ἐπιδιώξεων δημιουργίας ὑποτελῶν προγεφυρωμάτων ἐγγὺς καὶ εἰς τὸ ὑπογάστριον τῆς ἀνορθουμένης, μετὰ τὴν λαίλαπα τῆς κομμουνιστικῆς δουλείας, καὶ ὁσημέραι κρατυνομένης Ρωσίας. 

Τὸ παράδειγμα δὲ τῶν Η.Π.Α. ἀκολουθοῦν ἤδη καὶ ἄλλοι μεγάλοι ψευδώνυμοι «σύμμαχοι» καὶ «φίλοι» καὶ «ἑταῖροι» μας εἰς τὸ Ν.Α.Τ.Ο. καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν (Γερμανία, Γαλλία, κλπ.), τὸ τραγικώτερον δὲ χάριν κρατιδίου μὴ ἀνήκοντος εἰς αὐτά, ἁπλῶς κυνικώτατα πρὸς ὑπηρέτησιν ἰδίων των συμφερόντων, σκοπῶν καὶ ἐπιδιώξεων.  

5.- Ἐνώπιον τῆς τραγικῆς αὐτῆς διὰ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα ἐξελίξεως, ἐπελθούσης μὲ τὴν ἰδικήν μας ἐπὶ δεκαετίας ἀνοχὴν καὶ ἐθνοβλαβῆ ὑποχωρητικότητα, ἐπιβάλλεται τὴν ὑστάτην αὐτὴν ὥραν νὰ συνειδητοποιήσωμεν, πολιτικοί, πνευματικὸς κόσμος καὶ ποικιλώνυμοι ἄλλοι ταγοί, ἐπὶ τέλους τὴν ἀλήθειαν ὅτι ἀναγνώρισις εἰς ξένους τοῦ Ἑλληνικοῦ ὀνόματος Μακεδονία συνεπάγεται παραδοχὴν ὅτι καὶ ἡ Ἱστορία χιλιετηρίδων τῆς Μακεδονίας ἀνήκει εἰς αὐτούς, ἑπομένως πλήττει εὐθέως αὐτὴν τὴν ἐθνικήν μας ἀκεραιότητα, ἀφοῦ ἀποκόπτει ἀπὸ τὴν Ἑλληνικήν μας Ἱστορίαν ὁλόκληρον τὴν περίοδον τῶν ἀποκαλουμένων - ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἀναμφισβητήτου ἑλληνικότητος τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Μακεδόνων, - ἑλληνιστικῶν χρόνων. 

Δηλαδὴ μίαν πανένδοξον ἐποχὴν ἕξ (6) ὁλοκλήρων αἰώνων, ἀπὸ τοῦ 3ου π.Χ. μέχρι καὶ τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνος, κατὰ τοὺς ὁποίους καὶ κυρίως ἐπετέλεσεν ὁ Ἑλληνισμός, μὲ τὴν πρωτοπορίαν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν Μακεδόνων του, τὸ πανανθρώπινον, εἰς οἰκουμενικὴν κλίμακα, ἐκπολιτιστικόν του ἔργον, τὴν ἀδιαμφισβήτητον αὐτὴν κρηπῖδα τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ. Ἐθνικὸς ἀκρωτηριασμός, ὁ ὁποῖος προαναγγέλλει ἁπλῶς καὶ τὸν σκοπούμενον ἐδαφικόν μας ἀκρωτηριασμόν. 

Ἡ ἐπίγνωσις δ' ἀκριβῶς τῆς ἀληθείας αὐτῆς ὑπαγορεύει καὶ τὸ ἐν προκειμένῳ ἐθνικόν μας χρέος : Ἡ Ἑλλὰς νὰ ἐπιμείνῃ ἀνενδότως εἰς ἄρνησιν ἀποδοχῆς τοῦ ὀνόματος Μακεδονία ὡς καὶ παραγώγων του διὰ τὸ Σκοπιανὸν κρατίδιον∙ νὰ ὑπερφαλαγγίσῃ δὲ τὴν προκλητικότητά του ἀφ' ἑνὸς μὲ εὐθεῖαν διακήρυξιν, ὅτι ὅσοι θέλουν νὰ ὀνομάζωνται Μακεδόνες καὶ ἡ χώρα των Μακεδονία, ἀνήκουν, κατὰ πᾶσαν θεώρησιν, ἱστορικήν, ἐθνολογικήν, κλπ., δικαιωματικῶς εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἐν ὄψει μάλιστα καὶ ἐγκύρου ἐπιστημονικῆς διαπιστώσεως, ὅτι τὰ 65 % τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου εἶναι Ἑλληνογενεῖς∙ καὶ ἀφ' ἑτέρου μὲ ρητὴν ἀπὸ τοῦδε δήλωσιν, ὅτι οὐδέποτε ἡ Ἑλλὰς θὰ συναινέσῃ εἰς τὴν εἰσδοχὴν τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου μὲ τὸ κλοπιμαῖον ἑλληνικὸν ὄνομα εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, προβάλλουσα ἐν ἀνάγκῃ καὶ τὸ δικαίωμα ἀρνησικυρίας (veto). 

Θὰ πρέπει δὲ νὰ ἀδιαφορήσῃ διὰ τὰς οἱασδήποτε ἐπ' αὐτοῦ ἀντιδράσεις καὶ πιέσεις τρίτων, μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν, ἀντιτάσσουσα, ὅτι δὲν ἐννοεῖ χάριν τῶν ἰδικῶν των συμφερόντων νὰ ἀπεμπολήσῃ τὴν ἐθνικήν της Ἱστορίαν καὶ ἀδιατίμητον τμῆμα τῆς ἐθνικῆς της ὑπάρξεως, καὶ ἐπὶ τέλους, ὅτι νομίμως ἀμύνεται κατὰ τῆς παγκοσμίως πρωτοφανοῦς πλαστογραφίας, νόμιμον δικαίωμά της ἀσκοῦσα (τὸ δικαίωμα ἀρνησικυρίας), τὸ ὁποῖον ἀκριβῶς πρὸς ἀποτροπὴν ἀνεπανορθώτων δεινῶν, ὡς τὰ ἀνωτέρω, παρέχεται. 

Μόνον μὲ τοιαύτην ἐθνικῶς ἀξιοπρεπῆ στάσιν ὑπάρχει βάσιμος ἐλπὶς ἀποτροπῆς τῶν ἀνεπανορθώτων αὐτῶν δεινῶν. Ἀλλέως θὰ ὁδηγηθῇ ἡ Ἑλλὰς ἀναποτρέπτως εἰς τραγικὰ ἀδιέξοδα, μὲ παραλόγους ἀξιώσεις τῶν ἐπιβούλων, καὶ πρώτην αὐτὴν τῆς ἀναγνωρίσεως «Μακεδονικῆς μειονότητος» ἐντὸς τῆς Πατρίδος μας∙ καί, ἐπειδὴ ἐμεῖς οἱ ἀληθεῖς Μακεδόνες δὲν πρόκειται βεβαίως νὰ ἀρνηθῶμεν τὴν εἰδικωτέραν Μακεδονικήν μας ταὐτότητα διὰ νὰ μὴ μᾶς χαρακτηρίσουν Σκοπιανούς, θὰ ἀνακύψουν διεθνῆ προβλήματα μὲ βεβαιοτάτην ἀπόληξιν καταστρεπτικήν, ἀπροβλέπτων διαστάσεων μὲ τὴν ἀνάμιξιν τρίτων, πολεμικὴν ἀνάφλεξιν. 

Ὅλα αὐτὰ θὰ πρέπει ἀπὸ τώρα νὰ ἀναλογισθῇ ἡ πολιτικὴ Ἡγεσία τῆς χώρας μας, διὰ νὰ μὴ ἐνδώσῃ καὶ αὐτή, περιφρονοῦσα μάλιστα καὶ τὸ καθολικὸν λαϊκὸν φρόνημα, τὴν ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀσυμβίβαστον βούλησιν τοῦ ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμοῦ.- 

 6.- Ἀπὸ τὸ ἴδιον πνεῦμα ἐθνικῆς συνέσεως θὰ πρέπει νὰ κυριαρχηθῇ καὶ ἡ ἀντιμετώπισις τῶν Ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων. Αἱ ὁποῖαι, παρὰ τὰς ἀπιστεύτους ἑλληνικὰς ὑποχωρήσεις μόνον καλαὶ δὲν ἔγιναν. Καὶ ἂς ἐπιδεικνύεται μὲ τὰ ἑκατέρωθεν ἐπίσημα χαμόγελα τὸ ἀντίθετον.  

Ἔτσι ἡ Τουρκικὴ στρατιωτικὴ κατοχὴ τοῦ 40 % περίπου τοῦ ἐδάφους τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας συνεχίζεται ἀδιατάρακτος ἐπὶ τριάντα καὶ πλέον χρόνια, παρὰ τὰς ἐπανειλημμένας ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας καὶ ἄλλων ὀργάνων τοῦ Ο.Η.Ε., διὰ τῶν ὁποίων κατεδικάσθη ἡ τουρκικὴ εἰσβολὴ καὶ ἐκλήθη ἡ Τουρκία νὰ παύσῃ τὴν στρατιωτικὴν τοῦ ἐν λόγῳ τμήματος τῆς Κύπρου κατοχήν. Ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι καὶ ἔμειναν ἐπὶ τόσα ἔτη ἀνεκτέλεστοι, πρὸς ἀνεξίτηλον καταισχύνην τοῦ Διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν μεγάλων δυνάμεων, κυρίως τῶν Η.Π.Α., αἱ ὁποῖαι ἐπιλεκτικῶς καὶ μόνον κατὰ τὰ ἰδικά των συμφέροντα ὑπαγορεύουν τὴν δράσιν του (μὲ πρόσφατον παράδειγμα τὴν δικαίαν ἀξίωσιν ἀποχωρήσεως ἀπὸ τὸν Λίβανον τῶν Συριακῶν στρατευμάτων κατοχῆς, ὄχι ὅμως καὶ τῶν Τουρκικῶν ἀπὸ τὴν κατεχομένην Κύπρον !). 

Ἔτσι ἐχαλκεύθη καὶ τὸ κατάπτυστον Σχέδιον τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ο.Η.Ε. Κόφι Ἀννὰν περὶ δῆθεν λύσεως τοῦ Κυπριακοῦ προβλήματος∙ εἰς τὴν πραγματικότητα ἐξοργιστικὴ διὰ τῶν ρυθμίσεών του μεθόδευσις διαλύσεως τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ ἀληθοῦς διοικητικῆς καὶ πολιτιστικῆς ὑποδουλώσεως τῶν 82 % Ἑλλήνων εἰς τὰ 17 % Τούρκων κατοίκων τοῦ νησιοῦ (μὲ τὴν πρὸ τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς καὶ τῆς ἔκτοτε ἐπιδρομῆς ἐποίκων ἐξ Ἀνατολίας σύνθεσιν τοῦ πληθυσμοῦ), δηλαδὴ πλήρους ἀφελληνισμοῦ του. 

Μόνον ἡ ὑπερήφανος ἄρνησις ὑποταγῆς τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τῶν 76 % τῶν Ἑλληνοκυπρίων μὲ τὸ διενεργηθὲν δημοψήφισμα ἀπέτρεψε τὴν ἐθνικὴν αὐτὴν συμφοράν. Ἀλλὰ οἱ μεγάλοι, κυρίως αἱ Η.Π.Α., δὲν ἐσυνετίσθησαν, νὰ ἀκούσουν ἐπὶ τέλους τὴν φωνὴν αὐτοῦ τοῦ ἐνδιαφερομένου λαοῦ ! Καὶ ἔτσι αὐταὶ καὶ ὁ πειθήνιος ὑπηρέτης των Ο.Η.Ε. ἐπανέρχονται καὶ πάλιν καὶ πιέζουν δι' ἀποδοχὴν δῆθεν τροποποιουμένου, εἰς τὴν πραγματικότητα ἀπαραλλάκτου, τοῦ αὐτοῦ Σχεδίου Ἀννάν !  

Ἐξ ἄλλου, ἀπὸ ἐτῶν ἤδη ἡ Τουρκία μὲ τὴν θεωρίαν της περὶ «γκρίζων ζωνῶν» ἀμφισβητεῖ εὐθέως κυριαρχικά μας δικαιώματα, τὸ ὑφιστάμενον, κυρωθὲν διὰ διεθνῶν συνθηκῶν, νομικὸν καθεστὼς τοῦ Αἰγαίου. 

Καὶ ἡ ἀμφισβήτησις αὐτὴ χωρεῖ ὄχι ἁπλῶς διὰ λόγων, ἀλλὰ διὰ σκοπίμων πράξεων. Ἔτσι, ἐκτὸς τοῦ ὅτι παραβαίνει τοὺς διεθνεῖς κανόνας ἐναερίου κυκλοφορίας, παραβιάζει συστηματικῶς, ἀκόμη καὶ μὲ δεκάδας καθημερινῶν πτήσεων πολεμικῶν ἀεροπλάνων της, τὸν ἐναέριον καὶ θαλάσσιον ἑλληνικὸν χῶρον, ἐνῷ καὶ τὴν κυκλοφορίαν ἰδικῶν μας ἐπιβατικῶν ἀεροσκαφῶν δὲν διστάζει ἐνίοτε νὰ .παρεμποδίζῃ. Αἱ ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀντιδράσεις μας περιορίζονται εἰς ἀναχαιτίσεις. 

Ἀλλὰ ἐσημειώθη καὶ ἡ ταπεινωτικὴ ὑποστολὴ τῆς ἑλληνικῆς μας σημαίας εἰς τὴν ἑλληνικὴν βραχονησίδα Ἴμια τὸν Φεβρουάριον τοῦ 1996, μὲ ἀξιοδάκρυτον μάλιστα τὸν τότε Ἕλληνα Πρωθυπουργόν, εὐχαριστοῦντα ἀπὸ τοῦ βήματος τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων συνενόχους τῆς προκειμένης εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἀκεραιότητος ἀνομίας, συγκεκριμένως τὸν τότε Πρόεδρον τῶν Η.Π.Α. Κλίντον, ὁ ὁποῖος μάλιστα εἰς τὰ δημοσιευθέντα ἀκολούθως ἀπομνημονεύματά του δὲν παρέλειψε εὐθέως νὰ μᾶς χλευάσῃ διὰ τὸ ἐν λόγῳ ἐπεισόδιον ! Καὶ μὲ ὅλα αὐτὰ ἡ Τουρκία εἰς ἓν ἀποσκοπεῖ. Δημιουργεῖ τετελεσμένα εἰς τὸ Αἰγαῖον εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας μὲ τὴν ἐπὶ ἔτη ἐμμονὴν εἰς τὰς σχεδὸν καθημερινάς, ὡς ἀνωτέρω, παραβάσεις καὶ παραβιάσεις πρὸς ἐθισμὸν ἔτσι καὶ τῆς διεθνοῦς κοινῆς γνώμης εἰς τὰς ἀνομίας της ὡς εἰς κατάστασιν νόμιμον καὶ κανονικήν.  

7.- Παρὰ τὰ ἀνωτέρω διεθνῆ ἀνομήματά της, ἡ Τουρκία ἐπιδιώκει τώρα τὴν εἰσδοχήν της εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν. Καί, μολονότι δὲν ἱκανοποιεῖ κανὲν ἀπὸ τὰ θεσμικῶς ἀξιούμενα πρὸς τοῦτο κριτήρια, - οὔτε πολιτικά, ἀφοῦ συνεχίζει νὰ ἀποτελῇ χώραν στρατιωτικῆς καταπιέσεως τῆς πληθώρας τῶν μειονοτήτων της καὶ καθημερινῆς παραβιάσεως τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τῶν πολιτῶν της, οὔτε οἰκονομικά, ἀφοῦ μαστίζεται ἀπὸ κακίστην οἰκονομικὴν κατάστασιν μὲ ὑπέρογκον πληθωρισμόν, οὔτε πολιτιστικά, ἀφοῦ ὁ πληθυσμός της εἰς τὴν μεγάλην πλειονοψηφίαν του καὶ ὑστερεῖ πολιτιστικῶς καταφανέστατα ἔναντι τῶν Εὐρωπαϊκῶν λαῶν καὶ μὲ τὴν μουσουλμανικὴν θρησκείαν του διαφοροποιεῖται οὐσιωδέστατα ἀπὸ τὴν Χριστιανικὴν Εὐρώπην, οὔτε γεωγραφικά, ἀφοῦ τὸ μέγιστον τμῆμα τοῦ ἐδάφους της κεῖται ἐκτὸς Εὐρώπης, - ἐν τούτοις ἡ Τουρκία ἐνθαρρύνεται εἰς τὸ αἴτημά της αὐτὸ ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς Εὐρωπαίους ἑταίρους μας, προφανῶς ἀποβλέποντας εἰς λεηλασίαν τῆς, λόγῳ μεγέθους τῆς ἐπικρατείας της, τόσον εὐρείας ἀγορᾶς της. Ὑπὲρ τῆς εἰσδοχῆς δὲ αὐτῆς παρωθοῦν καὶ αἱ Η.Π.Α., δι' ἄλλον αὐταὶ λόγον, ἴσως μὲ τὴν προσδοκίαν ὑπονομεύσεως τῆς εἰς τὸ μέλλον οἰκονομικῶς ἐπικινδύνου ἀνταγωνιστρίας των Εὐρώπης ἐκ τῆς συμμετοχῆς εἰς αὐτὴν πολλαπλῶς ἀσυμβάτου πρὸς τὰ κριτήρια καὶ τὰς ἀρχάς της, ὡς ἀνωτέρω, χώρας καὶ δημιουργίας ἐντεῦθεν παγίων προβλημάτων.  

8.- Ἡ εἰσδοχὴ τῆς Τουρκίας εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν πρέπει ἰδιαιτέρως νὰ μᾶς προβληματίσῃ. Πρωτίστως νὰ ἀναλογισθῶμεν, ὅτι ἡ εἰσδοχὴ αὐτή, ἐκτὸς ἄλλων ἀτόπων, μὲ τὸ παρεχόμενον δικαίωμα τῆς ἐλευθέρας ἐγκαταστάσεως τῶν πολιτῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως εἰς οἱανδήποτε χώραν αὐτῆς, θὰ σημάνῃ τὸν ὁριστικὸν πλέον ἐνταφιασμὸν τῆς Πατρίδος μας, κατακλυζομένης, ἀπὸ ἑκατομμύρια Τούρκων ἐποίκων, εἴτε προγραμματισμένως εἴτε ἁπλῶς ἀναζητούντων καλλιτέραν τύχην εἰς τὴν χώραν μας, ὥστε μέσα εἰς ἐλάχιστα χρόνια νὰ γίνουμε μειονοψηφία εἰς αὐτὴν τὴν Ἑλλάδα μας, ἡ ὁποία καὶ θὰ κυβερνᾶται τοῦ λοιποῦ ἀπὸ τὴν πλειονοψηφίαν τῶν Τούρκων. 

Συνεπώς ἡ συντελεσθεῖσα μὲ τὴν Ἐθνεγερσίαν τοῦ 1821 καὶ τοὺς μεταγενεστέρους ἀπελευθερωτικοὺς ἀγῶνας καὶ τὰς τόσας θυσίας μας ἀποτίναξις τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ θὰ καταδειχθῇ ματαία καὶ ἄσκοπος. Ἀφοῦ οἱ Τοῦρκοι θὰ ἐπανέλθουν ἐπικυρίαρχοι εἰς τὴν χώραν μας εἰρηνικῶς καὶ μὲ τὴν συγκατάθεσίν μας τὴν φορὰν αὐτὴν, διὰ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.  

Ὁ προκείμενος ἐφιάλτης δὲν εἶναι φανταστικός. Καὶ ἡ ψύχραιμος ἀντιμετώπισίς του ἐπιβάλλει καὶ πάλιν τὴν χρησιμοποίησιν τοῦ μόνου ἀποτελεσματικοῦ ὅπλου, τὸ ὁποῖον διαθέτουν, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, μικραὶ καὶ ἀνίσχυροι χῶραι, δηλαδὴ τὴν ἐπίκλησιν τῶν ἐπιταγῶν τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου καὶ τὴν ἀνένδοτον ἀξίωσιν συμμορφώσεως τῆς Τουρκίας πρὸς αὐτάς. 

Συνετῶς μὲν ἡ Ἑλλὰς δὲν ἀντετάχθη εἰς τὴν ὑποψηφιότητα τῆς Τουρκίας διὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, ἀκριβῶς διὰ νὰ ἐπιδείξῃ τὴν καλήν της διάθεσιν ἔναντι τῆς γείτονος καὶ νὰ μὴ ὀχυροῦνται οἱ ἑταῖροι μας, ὅπως εἰς πολλὰς περιπτώσεις ἐγίνετο εἰς τὸ παρελθόν, ὄπισθεν τῆς ἑλληνικῆς ἀρνήσεως. Ὅμως ἐπιβάλλεται περαιτέρω νὰ μὴ μείνωμεν εἰς αὐτό, ἀλλὰ τὸ Διεθνὲς Δίκαιον ἐπικαλούμενοι, νὰ ἀξιώσωμεν τὴν προηγουμένην συμμόρφωσιν τῆς Τουρκίας πρὸς τὰς ἐπιταγάς του∙ ὅπως κυρίως τὴν ἐφαρμογὴν τῶν ἐπὶ ἔτη μὴ ἐκτελουμένων ἐπανειλημμένων ἀποφάσεων τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τοῦ Ο.Η.Ε. περὶ ἀποχωρήσεως τῶν τουρκικῶν στρατευμάτων κατοχῆς ἀπὸ τὴν Κύπρον, - τὴν παῦσιν τῶν ἐδαφικῶν της, ἐναντίον τῶν ὑφισταμένων διεθνῶν συνθηκῶν, εἰς βάρος μας διεκδικήσεων, ὡς καὶ τῶν καθημερινῶν παραβιάσεων τοῦ ἐθνικοῦ μας χώρου (ἐναερίου καὶ θαλάσσης) εἰς τὸ Αἰγαῖον, - τὴν ἀνάκλησιν τῆς ἀποφάσεως τῆς Τουρκικῆς Ἐθνοσυνελεύσεως περὶ αἰτίας πολέμου (casus belli) ἐὰν ἀποτολμήσωμεν καί, κατ' ἐφαρμογὴν τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου τῆς θαλάσσης, ἐπεκτείνωμεν τὰ χωρικά μας ὕδατα εἰς τὰ 12 μίλια, - τὴν ἀποκατάστασιν τῶν δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν εἰς τὴν καταδυναστευομένην Ἑλληνικὴν κοινότητα Ἴμβρου, Τενέδου, Κωνσταντινουπόλεως καὶ λοιπῆς Τουρκίας, κλπ. 

Καὶ συνακολούθως νὰ καταστήσωμεν ἀπὸ τώρα σαφές, ὅτι ἡ μὴ ἱκανοποίησις τῶν στοιχειωδῶν αὐτῶν κατὰ τὸ Διεθνὲς Δίκαιον αἰτημάτων μας θὰ συνεπιφέρῃ τὴν ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδος ἄσκησιν τοῦ δικαιώματος ἀρνησικυρίας (veto) πρὸς παρακώλυσιν τῆς ἐχούσης ὁρισθῆ διὰ τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριον ἐνάρξεως τῶν ἐνταξιακῶν εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν διαπραγματεύσεων τῆς Τουρκίας.  Μόνον διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, δηλαδὴ ἀπροσχηματίστου συμμορφώσεως τῆς Τουρκίας πρὸς τὰ στοιχειώδη αὐτά, διανοίγεται προοπτικὴ ἐναρμονίσεως τῆς συμπεριφορᾶς της πρὸς τὰς ἀνάγκας καλῆς γειτονίας καὶ τοὺς ὁρισμοὺς τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου∙ καὶ ἐντεῦθεν, ἀπομακρυνομένου τοῦ στοιχείου τῆς ἐπιβουλῆς, ἑδραιοῦται ἡ ἐλπίς, νὰ περιορισθοῦν καὶ οἱ ἀνωτέρω ἄμεσοι ἐθνικοί μας κίνδυνοι ἀπὸ τὴν ἔνταξιν τῆς Τουρκίας εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν.  

9.- Τὰ ἀνωτέρω δέοντα προϋποθέτουν φυσικὰ ἀνάκτησιν τῆς ἐθνικῆς μας ἀγωνιστικότητος καὶ ἐθνικῆς ἀποφασιστικότητος, αἱ ὁποῖαι ἀπὸ μακροῦ χρόνου δυστυχῶς δὲν εὑρίσκονται ἐν ἐγρηγόρσει. Καὶ πρὸ παντὸς προϋποθέτουν τὸ ἐσωτερικόν, τὸ πανεθνικόν μας μέτωπον ἀρραγές, χωρὶς Ἕλληνας προθύμους νὰ ἐξαλλαχθοῦν εἰς ἐφιάλτας, ἐκτελεστὰς ἀντιθέτων ἐπιταγῶν ξένων ἐπιβούλων.  

Χωρὶς ἐπίσης διχαστικὰ ἐνεργήματα, ὅπως τὰ ἐμφανισθέντα κατὰ τὰς ἡμέρας μας μὲ τὴν σοβοῦσαν κρίσιν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας. Σχετικῶς θὰ πρέπει ὅλοι νὰ ἀποδεχθῶμεν τὸ δεδομένον, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ ἀναφαίρετον στοιχεῖον τῆς ψυχοπνευματικῆς ὑποστάσεως τῆς μεγάλης πλειονοψηφίας τοῦ συγχρόνου Ἑλληνισμοῦ, ὅπου τῆς γῆς, καὶ νὰ μὴ τὴν ταὐτίζωμεν πρὸς διεφθαρμένους, εὐτελεῖς, ἀναξίους καὶ πολιτικολογοῦντας λειτουργούς της. 

Ἑπομένως, ὁ δίκαιος ἔλεγχος καὶ ἡ ἀποδοκιμασία τῶν τελευταίων αὐτῶν δὲν πρέπει νὰ ἐκτρέπεται εἰς ἀνεπιτρέπτους κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπιθέσεις, αἰχμὰς καὶ ἀναφοράς. Διότι ἔτσι πλήττεται καιρίως καὶ ὑπονομεύεται ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐνεστῶτας συνεκτικοὺς δεσμοὺς τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ ὁδηγούμεθα εἰς ὀλέθριον διχασμόν. Δηλαδὴ εἰς ἐπιτυχίαν σταθερᾶς ἐπιδιώξεως ἐπιβούλων, τὴν ὁποίαν καὶ οὐδεὶς Ἕλλην, ἀνεξαρτήτως ἰδεολογικοπολιτικῆς καὶ θρησκευτικῆς του τοποθετήσεως, δὲν θὰ πρέπει οὔτε καὶ ἀθελήτως νὰ ὑπηρετῇ.  

10.- Φωτοδότην ὁδηγὸν έθνωφελοῦς κατὰ τὰ ἀνωτέρω ἐθνικῆς μας πορείας ἀποτελεῖ ἐξόχως τὸ παράδειγμα τῶν λαμπρῶν προπατόρων μας τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ ἀπείρως δυσχερεστέρας περιστάσεις μὲ τοὺς ἀγῶνας καὶ τὰς θυσίας των μᾶς ἐξησφάλισαν τὴν ἐθνικήν μας ἐλευθερίαν. Ἂς τὸ ἀκολουθήσωμεν, ἡνωμένοι ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ὅπου τῆς γῆς, ὡς ἐπιβαλλομένην ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν ἐφετεινὴν Ἐθνικήν μας ἐπέτειον σπονδὴν εἰς τὴν Ἱερὰν καὶ Ἀθάνατον Μνήμην των." 

Κλείνοντας την σημερινή επιστημονική μου εργασία, θα επισημάνω για πολλοστή φορά ότι η Γεωπολιτική αξιοποίηση του Χρήστου Α. Σαρτζετάκη, είναι ζωτικής σημασίας για το Ελληνικό έθνος.