Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2025

Οι γεωπολιτικές παγίδες του Θουκυδίδη και οι σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ. Υψηλή γεωπολιτική Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.

  

Δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο μέσα από τον πόλεμο στην Ουκρανία. 

 . 

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Από όλους τους αναφερόμενους εξαιρείται ένα μικρό μέρος με βάση τις παγκόσμιες Φιλοσοφικές-Μαθηματικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.  

Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.

ΙΒΑΝ GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ. 

Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.  

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΥΨΙΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. ttps://mytilenepress.blogspot.com/2024/10/mytilenepress-mytilenepress-2024.html

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΗΘΙΚΗ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΠΕΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΕΩΠΟΛΤΙΚΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ MYTILENEPRESS. ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.  

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΥΨΙΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. ttps://mytilenepress.blogspot.com/2024/10/mytilenepress-mytilenepress-2024.html  

Αρχικά την προσωπική μου επιστημονική ανάλυση υψηλής γεωπολιτικής θα δούμε τι αναφέρουν οι ξένοι συνάδελφοι αναλυτές για το σχέδιο ειρήνης του Τράμπ και τις προθέσεις των Ευρωπαϊκών κρατών :  

"Είναι χαρακτηριστικό πως στην Μάγχη σήμανε συναγερμός, καθώς οι Βρετανοί μετά τις απειλές κατά της Ρωσίας, φαίνεται πως πέρασαν στην πράξη… αναχαιτίζοντας ρωσικά πλοία και προκαλώντας τρόμο σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο

Το Υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας ανακοίνωσε χθες Κυριακή ότι σε μια «24ωρη επιχείρηση παρακολούθησης», το πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού HMS Severn αναχαίτισε το ρωσικό πολεμικό πλοίο RFN Stoikiy και το τάνκερ Yelnya στα ανοικτά των ακτών του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων.

Τα ρωσικά πλοία πλεύρισαν μέσα από το Στενό του Ντόβερ και δυτικά μέσω της Μάγχης, σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας (MoD).

Το HMS Severn παρέδωσε αργότερα τις αρμοδιότητες παρακολούθησης στο σύμμαχο του ΝΑΤΟ στα ανοικτά της ακτής της Βρετάνης, στη Γαλλία, αλλά συνέχισε να παρακολουθεί από απόσταση και παρέμεινε έτοιμο να αντιδράσει σε οποιαδήποτε απρόσμενη δραστηριότητα, όπως ανέφερε το MoD.

Το υπουργείο πρόσθεσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου περιπολούν «από τη Μάγχη μέχρι το Βορρά», εν μέσω αυξημένης ρωσικής δραστηριότητας που απειλεί τα βρετανικά ύδατα. Αναφέρεται ότι οι Βρετανοί μετέφεραν τρία αεροσκάφη μακράς εμβέλειας ραντάρ στην Ισλανδία.

Σε μια φασιστική έξαρση, όλα τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, οπτικοακουστικά και έντυπα , ιδιωτικά και δημόσια , προβάλλουν εμφανώς ένα δελτίο τύπου του Υπουργείου Άμυνας σχετικά με ένα «ρωσικό κατασκοπευτικό πλοίο» σε «βρετανικά ύδατα».

Κανένα βρετανικό μέσο ενημέρωσης δεν φαίνεται να μπόρεσε να μιλήσει με κάποιον που γνωρίζει τα βασικά του δικαίου της θάλασσας. Εδώ είναι τα γεγονότα: Η αποκλειστική οικονομική ζώνη εκτείνεται 320 χλμ. από τις παράκτιες γραμμές βάσης. Η υφαλοκρηπίδα μπορεί να επεκταθεί ακόμη περισσότερο, λόγω γεωλογίας, και όχι μέχρι ένα επιβαλλόμενο μέγιστο όριο.

Στην υφαλοκρηπίδα, το παράκτιο κράτος έχει το δικαίωμα σε ορυκτούς πόρους. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, το παράκτιο κράτος έχει το δικαίωμα στην αλιεία και τους ορυκτούς πόρους. 

Για σκοπούς ναυσιπλοΐας, τόσο η υφαλοκρηπίδα όσο και η αποκλειστική οικονομική ζώνη θεωρούνται μέρος της ανοιχτής θάλασσας. Η ελευθερία της ναυσιπλοΐας ισχύει στην ανοιχτή θάλασσα. Τα ξένα πλοία, συμπεριλαμβανομένων των ξένων στρατιωτικών σκαφών, μπορούν να έρχονται και να φεύγουν όποτε θέλουν. Δεν υπάρχει επίσης απαγόρευση για «κατασκοπεία», όπως ακριβώς δεν υπάρχουν περιορισμοί για την κατασκοπεία μέσω δορυφόρων.

Τα χωρικά ύδατα ενός κράτους εκτείνονται σε απόσταση δώδεκα ναυτικών μιλίων. Υπόκεινται στους εσωτερικούς νόμους του παράκτιου κράτους. Τα ξένα σκάφη, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών σκαφών, είναι ελεύθερα να τα διέρχονται, αλλά μόνο βάσει της αρχής της «αβλαβούς διέλευσης», η οποία αποκλείει ρητά την κατασκοπεία και την αναγνώριση. Εντός των χωρικών υδάτων, τα σκάφη πρέπει πραγματικά να διέρχονται. Διαφορετικά, μπορούν να απαιτήσουν την άδεια του παράκτιου κράτους για να διεξάγουν τις δραστηριότητές τους.

Η αποκλειστική οικονομική ζώνη υπόκειται στους κανόνες του παράκτιου κράτους μόνο σε σχέση με τις αποκλειστικές οικονομικές δραστηριότητες στις οποίες το εν λόγω κράτος έχει δικαίωμα. Η επιστημονική έρευνα είναι ειδικά ελεύθερη για όλα τα κράτη εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.

Το ρωσικό πλοίο Yantar βρισκόταν ακριβώς έξω από τα βρετανικά χωρικά ύδατα. Ως εκ τούτου, απολάμβανε «ελευθερία ναυσιπλοΐας» και όχι «αθώα διέλευση». Ήταν ελεύθερο να διεξάγει επιστημονική έρευνα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πράγματι συλλέγει πληροφορίες για στρατιωτικές, ενεργειακές και τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις. Αυτό κάνουν τα κράτη. Το Ηνωμένο Βασίλειο το κάνει συνέχεια με την Ρωσία, στην Μαύρη Θάλασσα, στη Θάλασσα του Μπάρεντς, στη Βαλτική Θάλασσα και αλλού. Για να μην αναφέρουμε την 24ωρη δορυφορική παρακολούθηση.

Είναι απολύτως νόμιμο για το Yantar να το κάνει αυτό. Προσωπικά, εύχομαι όλος ο κόσμος να έβαζε ένα τέλος σε αυτό το είδος δραστηριότητας, αλλά το να κατηγορούμε τους Ρώσους όταν βρίσκονται υπό μαζική επιτήρηση και περικύκλωση από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ είναι απλώς γελοίο.

Για να μην αναφέρουμε την απόλυτη υποκρισία του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο πραγματοποιεί καθημερινές αποστολές πληροφοριών πάνω από τη Γάζα και παρέχει πληροφορίες για στόχους για να διευκολύνει τη γενοκτονία στη Γάζα. Οι σύμμαχοι του Ηνωμένου Βασιλείου ανατίναξαν τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream. Το Ηνωμένο Βασίλειο κατηγορεί τώρα την Yantar ότι στόχευσε συγκεκριμένα αυτό το είδος επίθεσης, την οποία εγκρίναμε όταν ο αγωγός ήταν ρωσικός.

Για παράδειγμα, το HMS Sutherland, συνοδευόμενο από το Royal Fleet Auxiliary Tidespring και δύο άλλα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ, διείσδυσε 260 χλμ. στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ρωσίας και παρέμεινε 60 χλμ. από τη ρωσική ναυτική βάση στο Σεβερομόρσκ. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από τη συλλογή πληροφοριών και την εξερεύνηση των αμυντικών δυνάμεων.

Στα στρατιωτικά του μέσα ενημέρωσης , το Ηνωμένο Βασίλειο καυχήθηκε ότι επρόκειτο για μια δήλωση ελευθερίας ναυσιπλοΐας. Ωστόσο, παρενοχλούμε εξίσου το ρωσικό πλοίο στην ανοιχτή θάλασσα επειδή ασκεί την ελευθερία ναυσιπλοΐας του. Ήταν επίσης απολύτως νόμιμο. Η ιδέα ότι η ίδια δραστηριότητα είναι αξιέπαινη όταν εμπλεκόμαστε σε αυτήν, αλλά αποτελεί πρόσχημα για πόλεμο εάν οι Ρώσοι εμπλακούν σε αυτήν, είναι τόσο παιδαριώδης που καταλήγει γελοία. Αλλά κανένας δημοσιογράφος του mainstream δεν είναι πρόθυμος να την καταγγείλει.

Όπως δείχνει η φωτογραφία του HMS Somerset να απειλεί παράνομα το Yantar στην ανοιχτή θάλασσα, αναγκάζοντάς το να εκτελέσει επικίνδυνους ελιγμούς, η επιθετικότητα δεν προήλθε από τους Ρώσους. Τα βρετανικά αεροσκάφη που πετούσαν παράνομα πάνω από το Yantar δέχτηκαν λέιζερ σχεδιασμένα να διακόψουν τις επιθέσεις. Αυτή δεν ήταν η ρωσική επιθετικότητα που ισχυρίστηκε ο John Healy. Το παράλογο ότι αυτό θα τύφλωνε τους πιλότους είναι καθαρή κατασκευή.

Εκτός κι αν το αεροσκάφος πετάει εξαιρετικά χαμηλά ή βρίσκεται πολύ μακριά, είναι φυσικά αδύνατο να κατευθύνει κανείς μια ακτίνα λέιζερ στα μάτια ενός πιλότου ενός σύγχρονου μαχητικού αεροσκάφους από κάτω από ένα πλοίο. Ο πιλότος δεν θα κοιτάζει το πλοίο μέσα από το παράθυρο, αλλά μάλλον τις οθόνες του και τις εικόνες από τις κάμερες που βρίσκονται κάτω από το αεροσκάφος. Αυτές θα μπορούσαν να διαταραχθούν από τα λέιζερ, κάτι που αποτελεί επίσης ένα απολύτως έγκυρο και λογικό αμυντικό μέτρο.

Είναι το Eurofighter Typhoon. Φανταστείτε το στον ουρανό από πάνω σας και κοιτάξτε την άτρακτό του, ειδικά το μπροστινό μέρος. Πώς θα μπορούσατε να δείτε τον πιλότο; Είναι αδύνατο. Τα λέιζερ ταξιδεύουν μόνο σε ευθείες γραμμές. Το πιο δυσοίωνο από όλα είναι ο καθολικός έλεγχος των μέσων ενημέρωσης από το κράτος, το οποίο διασφαλίζει ότι όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν τον προπαγανδιστικό λόγο, χωρίς καμία αμφισβήτηση.

Αυτή η πολεμοχαρής ρητορική είναι, φυσικά, το συνηθισμένο καταφύγιο εξαιρετικά αντιδημοφιλών κυβερνήσεων. Αλλά αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης σύσφιξης του ελέγχου του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος στο κράτος. Ο Στάρμερ έχει δεσμευτεί να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες κατά δεκάδες δισεκατομμύρια λίρες ετησίως, επιβάλλοντας ταυτόχρονα λιτότητα στην υπόλοιπη οικονομία. Στη Σκωτία, μας λένε ότι το κλείσιμο μεγάλων βιομηχανικών εγκαταστάσεων όπως το Γκρέιντζμαουθ και το Μόσμοραν θα αντισταθμιστεί από το άνοιγμα νέων εργοστασίων όπλων.

Μετατροπή άροτρων σε σπαθιά. Η άνοδος του ρατσισμού και του αυταρχισμού σε εθνικό επίπεδο συνοδεύεται από αύξηση του μιλιταρισμού και την επιθυμία να παρουσιαστεί η Ρωσία και η Κίνα ως εχθρικά κράτη με τα οποία βρισκόμαστε ήδη σε κατάσταση πρωτοπολέμου. Το κράτος διαθέτει κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που είναι έτοιμα να διαδώσουν ακόμη και την πιο κραυγαλέα προπαγάνδα για τον σκοπό αυτό χωρίς καμία αμφισβήτηση.

Η δυτική δημοκρατία είναι ήδη νεκρή. Δεν το έχουν προσέξει ακόμα όλοι. Πηγή: Κρεγκ Μάρεϊ

Το λεγόμενο «ειρηνευτικό σχέδιο» 28 σημείων, γραμμένο σαν μια υποτιθέμενη νομική συνθήκη, θα φανεί σε κάθε έμπειρο αναγνώστη ως μια ερασιτεχνική παραγωγή.  Τώρα έχουμε λεπτομέρειες για το λεγόμενο «ειρηνευτικό σχέδιο» 28 σημείων που παρείχε ο Ουκρανός βουλευτής Γκοντσαρένκο, ο οποίος ισχυρίζεται ότι πρόκειται για μετάφραση του πρωτότυπου.  Το κείμενο, γραμμένο με την μορφή μιας υποτιθέμενης νομικής πραγματείας, θα φανεί σε κάθε έμπειρο αναγνώστη ως μια ερασιτεχνική παραγωγή, βασισμένη σε πολλά σημεία σε «μεταγενέστερες συζητήσεις» και «προσδοκίες». 

Όμως πολλά παραμένουν ασαφή ή ανακριβή. Ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν φυσικά απαράδεκτο για την Μόσχα στο σύνολό της (ακόμα κι αν δεν το αποκηρύξει κατηγορηματικά). Παρ' όλα αυτά, αυτό το σχέδιο έχει προκαλέσει οργή και έντονη αντίθεση στην Ευρώπη. 

Το περιοδικό Economist (αντανακλώντας την άποψη του κατεστημένου) αποκαλεί το έγγραφο μια « απαίσια πρόταση ΗΠΑ-Ρωσίας... που ικανοποιεί πολλές από τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις [της Ρωσίας] και προσθέτει μερικές ακόμη ».  

Οι Ευρωπαίοι και οι Βρετανοί δεν θέλουν τίποτα λιγότερο από την παράδοση της Ρωσίας.  Το σημαντικό σημείο εδώ, το οποίο η Μόσχα τονίζει σαφώς, είναι ότι ο Kirill Dmitriev – ο συνομιλητής του Steve Witkoff στο γραφείο σύνταξης – δεν εκπροσωπεί ούτε τον Πρόεδρο Πούτιν ούτε τη Ρωσία. Δεν έχει επίσημη εντολή.  

Ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ, δήλωσε λακωνικά:  « Δεν υπάρχουν επίσημες διαβουλεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με την επίλυση του ζητήματος στην Ουκρανία, αλλά υπάρχουν επαφές. Η Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε ότι «το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει λάβει καμία επίσημη πληροφορία από τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τις φερόμενες «συμφωνίες» για την Ουκρανία, τις οποίες τα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν με ενθουσιασμό» .»  

«Η θέση της Μόσχας είναι ότι η Ρωσία είναι ανοιχτή σε διάλογο μόνο εντός των «ορίων των δηλωμένων αρχών της» και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν, μέχρι σήμερα, κάνει καμία επίσημη προσφορά που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης».  Τι συμβαίνει λοιπόν; Δύο πολιτικά άπειροι «μη απεσταλμένοι» είχαν συνομιλίες και, βάσει αυτών των συζητήσεων, ανέπτυξαν φαινομενικά εικασίες. 

Δεν είναι καν γνωστό αν ο Ντμίτριεφ είχε λάβει έγκριση για τις συζητήσεις του με τον Βίτκοφ στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Οκτώβριο ή αν ενήργησε με δική του πρωτοβουλία. Το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών αρνείται οποιαδήποτε γνώση του περιεχομένου αυτών των εις βάθος συζητήσεων. Θα ήταν εξαιρετικό αν ο Ντμίτριεφ δεν είχε ενημερώσει κανέναν στη Μόσχα.  

Σε κάθε περίπτωση, ο Πρόεδρος Πούτιν απάντησε στο κύμα άρθρων που κυκλοφορούσαν στα δυτικά μέσα ενημέρωσης (βασισμένα σε διαρροές στο Axios που προφανώς προέρχονταν από τον Ντμίτριεφ):  Ντυμένος με στρατιωτική στολή, ο Πούτιν επισκέφθηκε το διοικητήριο της Δυτικής Ομάδας Μάχης στην πρώτη γραμμή, όπου δήλωσε απλώς ότι ο ρωσικός λαός « περιμένει και χρειάζεται » τα αποτελέσματα της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO): « Η άνευ όρων επίτευξη των στόχων της SMO είναι ο κύριος στόχος της Ρωσίας ».  

Η απάντηση του Πούτιν στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι επομένως σαφής.  Φαίνεται επομένως ότι αυτό το έγγραφο συζήτησης, γραμμένο από την αμερικανική οπτική γωνία, σχεδιάστηκε ως μια κλασική άσκηση «δολώματος». Ο υπουργός Ρούμπιο δήλωνε επανειλημμένα ότι δεν γνώριζε « αν η Ρωσία ήταν σοβαρή για την ειρήνη ή όχι ».  

«Διεξάγουμε δοκιμές για να δούμε αν οι Ρώσοι ενδιαφέρονται για την ειρήνη. Οι πράξεις τους - όχι τα λόγια τους - θα καθορίσουν αν το εννοούν σοβαρά ή όχι, και σκοπεύουμε να το διαπιστώσουμε το συντομότερο δυνατό. 

Υπάρχουν ελπιδοφόρα, αλλά και ανησυχητικά σημάδια».  Συνεπώς, οι προτάσεις πιθανότατα σχεδιάστηκαν για να δοκιμάσουν τη Ρωσία σε διάφορους τομείς. 

 «Προβλέπεται ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω, βάσει διαλόγου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, αλλά υπό την μεσολάβηση των ΗΠΑ η Ουκρανία θα λάβει απροσδιόριστες «αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας». 

Το μέγεθος των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων θα «περιοριστεί» [sic] σε μόλις 600.000 άνδρες· οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποζημιωθούν για αυτές τις εγγυήσεις· εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, [τότε] εκτός από μια αποφασιστική συντονισμένη στρατιωτική απάντηση, θα επαναφερθούν όλες οι παγκόσμιες κυρώσεις, η αναγνώριση νέων εδαφών και όλα τα άλλα οφέλη θα ανακληθούν· οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για την κοινή ανοικοδόμηση και την αξιοποίηση των ουκρανικών υποδομών φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένων των αγωγών και των εγκαταστάσεων αποθήκευσης.

Η άρση των κυρώσεων [κατά της Ρωσίας] θα συζητηθεί και θα συμφωνηθεί σταδιακά και κατά περίπτωση». «Εκατό δισεκατομμύρια δολάρια από παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα επενδυθούν σε προσπάθειες ανοικοδόμησης και επενδύσεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ θα λάβουν το 50% των κερδών από αυτή την επιχείρηση. Η Ρωσία θα κατοχυρώσει στη νομοθεσία της μια πολιτική μη επιθετικότητας προς την Ευρώπη » [χωρίς, ωστόσο, να αναφέρεται οποιαδήποτε αμοιβαιότητα από την Ευρώπη].  

«Η Κριμαία, το Λουχάνσκ και το Ντόνετσκ θα αναγνωριστούν de facto ως ρωσικά· η Χερσώνα και η Ζαπορίζια θα παγώσουν κατά μήκος της γραμμής επαφής, πράγμα που θα σημαίνει de facto αναγνώριση κατά μήκος της γραμμής επαφής· η Ρωσία αποκηρύσσει τα άλλα προσαρτημένα εδάφη ».  

Αυτή η παράγραφος ισοδυναμεί στην πραγματικότητα με κατάπαυση του πυρός και όχι με συμφωνία ειρήνης – η αναγνώριση είναι μόνο de facto (και όχι de jure ):  «Αυτή η συμφωνία θα είναι νομικά δεσμευτική. Η εφαρμογή της θα παρακολουθείται και θα εγγυάται ένα Συμβούλιο Ειρήνης υπό την προεδρία του Προέδρου Τραμπ».«Μόλις γίνει δεκτή, η κατάπαυση του πυρός θα τεθεί σε ισχύ.»  

Αυτό το σύνολο προτάσεων είναι απίθανο να γίνει αποδεκτό από τους Ευρωπαίους, τη Ρωσία ή ακόμα και τον Ζελένσκι. Στόχος του είναι να επιβάλει ένα εντελώς νέο σημείο εκκίνησης για τυχόν διαπραγματεύσεις. Όλες οι ρωσικές παραχωρήσεις που ορίζονται στο κείμενο θα τεθούν υπό αμφισβήτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ οι δηλωμένες αρχές της Ρωσίας θα τεθούν υπό αμφισβήτηση. Η πίεση στη Ρωσία θα ενταθεί.  

Στην πραγματικότητα, η κλιμάκωση έχει ήδη ξεκινήσει. Συμπίπτοντας με τη δημοσίευση των προτάσεων, τέσσερις πύραυλοι ATACMS μεγάλου βεληνεκούς, που είχαν παρασχεθεί από τις ΗΠΑ, εκτοξεύτηκαν βαθιά στο ρωσικό έδαφος πριν από το 2014 στο Βορόνεζ, όπου βρίσκονται τα στρατηγικά ραντάρ της Ρωσίας. 

Όλοι καταρρίφθηκαν και οι ρωσικοί πύραυλοι Iksander κατέστρεψαν αμέσως τις πλατφόρμες εκτόξευσης και σκότωσαν και τους 10 χειριστές εκτόξευσης.  Ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ ​​Μπέσεντ απείλησε να επιβάλει ακόμη περισσότερες κυρώσεις στην Ρωσία, και ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι συμφωνεί με την πρόταση του γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ να επιβληθούν κυρώσεις 500% σε όσους εμπορεύονται με τη Ρωσία, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός, ο Τραμπ, θα έχει πλήρη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει για τον νέο γύρο κυρώσεων.  

Ο γενικός στόχος αυτών των προτάσεων είναι σαφώς να στριμώξουν τον Πούτιν και να τον αναγκάσουν να εγκαταλείψει τις θεμελιώδεις αρχές του, όπως η επιμονή του στην εξάλειψη των βαθύτερων αιτιών της σύγκρουσης, όχι μόνο των συμπτωμάτων της. Αυτό το έγγραφο δεν αναφέρει τίποτα στην αναγνώριση των βαθύτερων αιτιών [επέκταση του ΝΑΤΟ και πυραυλικές εγκαταστάσεις], πέρα ​​από την αόριστη υπόσχεση ενός « διαλόγου [που] θα διεξαχθεί μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, για την επίλυση όλων των ζητημάτων ασφαλείας και τη δημιουργία των συνθηκών αποκλιμάκωσης, διασφαλίζοντας έτσι την παγκόσμια ασφάλεια και αυξάνοντας τις ευκαιρίες για μελλοντική συνεργασία και οικονομική ανάπτυξη».    

Η κλιμάκωση φαίνεται αναπόφευκτη. Η Ρωσία θα πρέπει να εξετάσει πώς να αποτρέψει αποτελεσματικά τις Ηνωμένες Πολιτείες στρατιωτικά χωρίς να προκαλέσει κλιμάκωση προς τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.  Η ισορροπία μεταξύ της αποτροπής και της διατήρησης ανοιχτής πόρτας στη διπλωματία είναι μια πολύ λεπτή γραμμή: η υπερβολική έμφαση στην αποτροπή μπορεί (αντιπαραγωγικά) να ενθαρρύνει έναν αντίπαλο να κλιμακώσει την κατάσταση.  

Αντίθετα, η υπερβολική έμφαση στη διπλωματία μπορεί να εκληφθεί από έναν αντίπαλο ως αδυναμία και να οδηγήσει σε κλιμάκωση της στρατιωτικής πίεσης.  Οι προτάσεις των Witkoff και Dmitriev μπορεί (ή μπορεί και όχι) να ήταν καλοπροαίρετες, αλλά οι φύλακες της βαθιάς αρχιτεκτονικής της παγκόσμιας redemptio equitis είναι απίθανο να επιτρέψουν στη Ρωσία να διατηρήσει τις «αντισυμβατικές» αξίες της.  Φαίνεται ότι ο Κύριλλος Ντμίτριεφ έχει «εξαπατηθεί».

από το Moon of Alabama. Φαίνεται ότι ο Κιθ Κέλογκ, ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ στην Ουκρανία, απολύθηκε επειδή διαρρέει πληροφορίες σχετικά με το «ειρηνευτικό σχέδιο» των 28 σημείων. Ας ακολουθήσουμε τα στοιχεία.Την Τρίτη 18 Νοεμβρίου, κάποιος «διαρροή» έδωσε στον δημοσιογράφο του Axios, Μπαράκ Ραβίντ, ο οποίος στη συνέχεια έγραψε το πρώτο άρθρο σχετικά με το νέο σχέδιο του Τραμπ για την Ουκρανία. «Μήνυμα: Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναπτύσσουν κρυφά ένα νέο σχέδιο για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία»

Τα 28 σημεία του σχεδίου εμπίπτουν σε τέσσερις γενικές κατηγορίες, σύμφωνα με πηγές του Axios: ειρήνη στην Ουκρανία, εγγυήσεις ασφάλειας, ασφάλεια στην Ευρώπη και μελλοντικές σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Ο απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, ηγείται της σύνταξης του σχεδίου και το έχει συζητήσει εκτενώς με τον Ρώσο απεσταλμένο Κίριλ Ντμίτριεφ, δήλωσε Αμερικανός αξιωματούχοςΛίγο αργότερα, ο Steve Witkoff έκανε ένα λάθος στο Twitter όταν έστειλε μια απάντηση που προοριζόταν για άμεσο μήνυμα στο δημόσιο τμήμα του λογαριασμού του. Την διέγραψε γρήγορα, αλλά κάποιος είχε ήδη τραβήξει ένα στιγμιότυπο οθόνης .

Την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου, η New York Post το ανέφερε: Ανώτεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι επιβεβαιώνουν τις λεπτομέρειες του σχεδίου 28 σημείων για τον τερματισμό του πολέμου στην ΟυκρανίαΤο σχόλιο του Μάρκο Ρούμπιο ήρθε μετά από δημοσίευμα του Axios την Τρίτη ότι είχε επιτευχθεί συμφωνία, επικαλούμενο τον μπράβο του Πούτιν, Κίριλ Ντμίτριεφ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε στο σχέδιο με τον Βίτκοφ.

Ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ πιστεύουν ότι ο Ντμίτριεφ διέρρευσε το σχέδιο στον Axios ως έναν τρόπο να προωθήσει «την άποψή τους πρώτα [επειδή] φαίνεται ότι έχουν να κερδίσουν», είπε ένας από τους αξιωματούχους. «Είναι απλώς οφθαλμός προς οφθαλμό. Πάντα ήταν». Ο Witkoff φαίνεται να υπέθεσε το ίδιο πράγμα σε ένα γρήγορα διαγραμμένο μήνυμα προς τον X σε απάντηση στο άρθρο το βράδυ της Τρίτης. «Πρέπει να το πήρε από την Κ», έγραψε ο Γουίτκοφ για τον συγγραφέα του Axios, Μπαράκ Ράβιντ, θέλοντας προφανώς να το στείλει ως μήνυμα, αναφερόμενος στον Ντμίτριεφ με το αρχικό του .

Αμφιβάλλω σοβαρά ότι το «Κ» που αναφέρει ο Witkoff είναι ο Kirill Dmitriev. Ο Dmitriev δεν είναι άνθρωπος που γνωρίζει την Ουάσινγκτον. Είναι απίθανο να αποκάλυπτε οτιδήποτε σε έναν Ισραηλινό εκπρόσωπο στην AxiosΈνας άλλος «Κ», που εμπλέκεται στενά σε όλα όσα αφορούν το Κίεβο, είναι ο στρατηγός Keith Kellogg. Όταν έγινε η διαρροή, ήταν ακόμα ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ στο Κίεβο και θα γνώριζε το σχέδιο. Μετά τη διαρροή του Axios , η Kellogg απολύθηκε. Όπως ανέφερε το Reuters την Τετάρτη: Αποκλειστικό : Ο απεσταλμένος του Τραμπ για την Ουκρανία, Κέλογκ, θα αποχωρήσει από τη θέση του τον Ιανουάριο, σύμφωνα με πηγές

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ 19 Νοεμβρίου (Reuters). Ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ, δήλωσε στους βοηθούς του ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από την κυβέρνηση τον Ιανουάριο, σύμφωνα με τέσσερις πηγές στο Reuters, μια αποχώρηση που θα σήμαινε την απώλεια ενός βασικού υποστηρικτή της Ουκρανίας στην κυβέρνηση Τραμπ.

Ο ειδικός προεδρικός απεσταλμένος είναι προσωρινός διορισμός και τέτοιοι απεσταλμένοι πρέπει θεωρητικά να επικυρωθούν από τη Γερουσία για να παραμείνουν στο αξίωμά τους πέραν των 360 ημερών. Ο Κέλογκ υπέδειξε ότι ο Ιανουάριος θα ήταν ένα φυσικό σημείο εκκίνησης, δεδομένης της ισχύουσας νομοθεσίας, σύμφωνα με τις πηγές, οι οποίες ζήτησαν να μην κατονομαστούν για να συζητήσουν ιδιωτικές συνομιλίες.

Η αποχώρησή του θα είναι άσχημα νέα για το Κίεβο. Ο απόστρατος υποστράτηγος θεωρούνταν ευρέως από τους Ευρωπαίους διπλωμάτες, συμπεριλαμβανομένων των Ουκρανών, ως ένα συμπονετικό αυτί σε μια κυβέρνηση που κατά καιρούς ενδιαφερόταν για την οπτική γωνία της Μόσχας σχετικά με την προέλευση του πολέμου στην Ουκρανία . 

Αμφιβάλλω για όσα είπαν οι πηγές στο Reuters ότι ο Kellogg παραιτείται λόγω της προθεσμίας του Ιανουαρίου. Αυτή θα είναι η επίσημη εξήγηση. Αλλά το The Hill ανέφερε την Παρασκευή ότι ο Λευκός Οίκος σιώπησε για το θέμα. «Ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ στην Ουκρανία θα αποχωρήσει από τη θέση του» Ο ειδικός απεσταλμένος του Προέδρου Τραμπ στην Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ, θα αποχωρήσει από τη θέση του τον Ιανουάριο, επιβεβαίωσε ο Λευκός Οίκος στο The Hill την Πέμπτη, καθώς ο πρόεδρος ανανέωσε τις προσπάθειές του να τερματίσει τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον του Κιέβου. Ο Λευκός Οίκος δεν έδωσε περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με τους λόγους της αποχώρησης του Κέλογκ , του οποίου ο ρόλος και η επιρροή στην κυβέρνηση Τραμπ έχουν προκαλέσει ανάμεικτες αντιδράσεις.

Αρχικά διορίστηκε τον Ιανουάριο ως ειδικός απεσταλμένος για τη Ρωσία και την Ουκρανία και προηγουμένως είχε υποστηρίξει την προϋπόθεση για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ με βάση τη συμφωνία του Κιέβου να συμμετάσχει στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Το προφίλ του Κέλογκ περιορίστηκε ώστε να επικεντρωθεί αποκλειστικά στην Ουκρανία όταν ο Τραμπ έφερε τον Γουίτκοφ ως ειδικό απεσταλμένο στη Ρωσία. Στην θέση του, ο Κέλογκ θεωρούνταν υπερασπιστής του Κιέβου σε μια κυβέρνηση που ήταν πιο κοντά στη διαπραγματευτική θέση του Κρεμλίνου .

Ανώνυμες πηγές δήλωσαν στο Reuters και στο The Hill ότι ο Κέλογκ αποχωρεί επειδή ο χρόνος που χρειάζεται για να χρειαστεί την επικύρωση του διορισμού του από το Κογκρέσο τελειώνει. Η κατάλληλη στιγμή για αυτό θα είναι τον Ιανουάριο. Αλλά αν ισχύει αυτό, γιατί δεν το επιβεβαιώνει ο Λευκός Οίκος; Και αν ο Ιανουάριος είναι η καταληκτική ημερομηνία, γιατί ο αντικαταστάτης της Kellogg διορίστηκε ήδη την Παρασκευή; Όπως έγραψε χθες ο Guardian : Ζελένσκι : Η Ουκρανία αντιμετωπίζει μια αδύνατη επιλογή καθώς ο Τραμπ προωθεί το σχέδιό του για τον τερματισμό του πολέμου

Μια αντιπροσωπεία ανώτερων στρατιωτικών αξιωματούχων των ΗΠΑ με επικεφαλής τον Υπουργό Στρατού Νταν Ντρίσκολ συναντήθηκε με τον Ζελένσκι την Πέμπτη στο Κίεβο. Ο Τραμπ διόρισε τον Ντρίσκολ -φίλο και πρώην συμμαθητή του Βανς- ως τον νέο «ειδικό εκπρόσωπό » του. Η ομάδα των Αμερικανών στρατηγών είναι πιθανό να ταξιδέψει στη Μόσχα αργότερα την επόμενη εβδομάδα για να συζητήσει το «ειρηνευτικό σχέδιο» με το Κρεμλίνο, σύμφωνα με αμερικανικές πηγές .

Συνοπτικά : Η διαρροή του σχεδίου των 28 σημείων στην Axios έγινε την Τρίτη. Ο Witkoff έστειλε αμέσως μήνυμα ότι η «Κ» ήταν η πηγή της διαρροής. Την Τετάρτη, το Reuters ανέφερε ότι η Kellogg αποχωρεί τον Ιανουάριο. Την Πέμπτη, η εφημερίδα The Hill ανέφερε ότι ο Λευκός Οίκος « δεν έδωσε καμία λεπτομέρεια » σχετικά με την αναχώρησή του. «Ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ » συσκοτίζουν το θέμα στην NY Post ισχυριζόμενοι ότι το «Κ» στο Witkoff αντιπροσώπευε τον Kirill Dmitriov. Την Παρασκευή, η εφημερίδα The Guardian ανέφερε ότι η θέση και ο τίτλος του Kellogg είχαν ήδη δοθεί σε κάποιον άλλο.

Θα στοιχημάτιζα ένα προς εκατό, σε οποιοδήποτε νόμισμα, ότι ο Kellogg ήταν αυτός που διέρρευσε το σχέδιο. Ο Witkoff παραπονέθηκε στον Trump (ή στον Vance). Ο Kellogg απολύθηκε με άμεση ισχύ. Ο αντικαταστάτης του έχει ήδη οριστεί. Οι ανώνυμοι ισχυρισμοί ότι ο Kellogg αποχωρεί για άλλους λόγους (του ίδιου του Kellogg;) είναι ψευδείς και έχουν σκοπό να θολώσουν τα νερά. Χθες ο Νταν Ντρίσκολ, ο αντικαταστάτης του Κέλογκ, ενημέρωνε ήδη τους Ευρωπαίους πρέσβεις στο Κίεβο:

Ο υπουργός πολέμου των ΗΠΑ, Νταν Ντρίσκολ, ενημέρωσε τους πρέσβεις του ΝΑΤΟ σε συνάντηση στο Κίεβο το βράδυ της Παρασκευής, μετά από συνομιλίες με τον Ζελένσκι και τηλεφωνική επικοινωνία από τον Λευκό Οίκο. «Καμία συμφωνία δεν είναι τέλεια, αλλά πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό», τους είπε, σύμφωνα με ένα άτομο που ήταν παρόν. Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα ήταν ζοφερή, με αρκετούς Ευρωπαίους πρεσβευτές να αμφισβητούν το περιεχόμενο της συμφωνίας και τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξήγαγαν διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία χωρίς να ενημερώνουν τους συμμάχους.

Ήταν μια εφιαλτική συνάντηση. Και πάλι με το επιχείρημα «δεν έχεις τα χαρτιά στο χέρι σου»», δήλωσε μια πηγή, αναφερόμενη στον ισχυρισμό του Τραμπ ότι ο Ζελένσκι δεν είχε χαρτιά να παίξει, κατά τη διάρκεια μιας αμφιλεγόμενης συνάντησης στον Λευκό Οίκο τον Φεβρουάριο

Αυτό το σύνολο προτάσεων είναι απίθανο να γίνει δεκτό από τους Ευρωπαίους, την Ρωσία ή ακόμα και τον Ζελένσκι. Στόχος τους είναι να υπαγορεύσουν ένα νέο σημείο εκκίνησης για τυχόν μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Όλες οι ρωσικές παραχωρήσεις που ορίζονται στο κείμενο θα «τσεπωθούν» από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το χαλί θα τραβηχτεί κάτω από τις «δηλωμένες αρχές» της Ρωσίας. Η πίεση στη Ρωσία θα ενταθεί.»

Στην πραγματικότητα, η κλιμάκωση έχει ήδη ξεκινήσει. Συμπίπτοντας με τη δημοσίευση των προτάσεων, τέσσερις στοχευμένοι πύραυλοι ATACM μεγάλου βεληνεκούς που παρείχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτοξεύτηκαν βαθιά στο ρωσικό έδαφος πριν από το 2014 στο Βορόνεζ, όπου βρίσκονται ρωσικά στρατηγικά ραντάρ στον ορίζοντα. Όλοι καταρρίφθηκαν και οι ρωσικοί πύραυλοι Iksander κατέστρεψαν αμέσως τις πλατφόρμες εκτόξευσης και σκότωσαν και τους 10 χειριστές εκτόξευσης. Ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ ​​Μπέσεντ απείλησε με νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας και ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι συμφωνεί με την πρόταση του γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ για κυρώσεις 500% σε όσους εμπορεύονται με τη Ρωσία - υπό την προϋπόθεση ότι αυτός, ο Τραμπ, έχει πλήρη διακριτική ευχέρεια ως προς τον νέο γύρο κυρώσεων.

Ο γενικός στόχος αυτών των προτάσεων είναι σαφώς να στριμώξουν τον Πούτιν και να τον απομακρύνουν από τις βασικές του αρχές - όπως η επιμονή του στην εξάλειψη των βαθύτερων αιτιών της σύγκρουσης, όχι μόνο των συμπτωμάτων. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αυτό το έγγραφο στην αναγνώριση των βαθύτερων αιτιών [επέκταση του ΝΑΤΟ και πυραυλικές εγκαταστάσεις] πέρα ​​από την αόριστη υπόσχεση ενός «διαλόγου [που] θα διεξαχθεί μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών, για την επίλυση όλων των ζητημάτων ασφαλείας και τη δημιουργία των συνθηκών για αποκλιμάκωση, διασφαλίζοντας έτσι την παγκόσμια ασφάλεια και αυξάνοντας τις ευκαιρίες για μελλοντική συνεργασία και οικονομική ανάπτυξη». Φαίνεται ότι η κλιμάκωση είναι επικείμενη

Η Ρωσία θα πρέπει να εξετάσει πώς να αποτρέψει αποτελεσματικά τις Ηνωμένες Πολιτείες στρατιωτικά, χωρίς, ωστόσο, να περάσει το κατώφλι του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.

πηγή: Moon of Alabama 

ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΡΩΣΙΑΣ-ΗΠΑ. 

Η περιορισμένη μνήμη και η νηπιακή πνευματική κατάσταση των νεοελλήνων σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Βαθιώτη και όχι μόνον οφείλεται στον Διονυσιακό πολιτισμό όπως αναφέρει ο γράφων εδώ και 19 συναπτά έτη. Αυτές οι συνθήκες εξαθλιώσεως των μαζών από τα ναζιστικά καθεστώτα αποτελούν διαχρονικά το γεωπολιτικό όπλο εξαπάτησης και υποταγής των εθνών. 

Ο πόλεμος στην ναζιστική Ουκρανία αποτελεί μια πολύ ενδεικτική περίπτωση στην οποία η Διονυσιακή κουλτούρα και η διανοητική-ηθική κατάρρευση, δημιουργούν άκρως  επικίνδυνες καταστάσεις για την επιβίωση σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Όταν έχουμε δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις σε αντιπαράθεση, και τα δύο κράτη βρίσκονται υπό το καθεστώς να πέσουν στις παγίδες του Θουκυδίδη. Ρωσία και ΗΠΑ αντίστοιχα φοβούνται είτε επιδιώκουν το πρώτο χτύπημα με μια καταλυτική-πυρηνική επίθεση ώστε να καταστραφεί ο αντίπαλος και να μην υπάρξουν αντίποινα. 

Όπως έχω αναφέρει με βάση τις εξοπλιστικές δυνατότητες των δύο κρατών, σε περίπτωση που θα είχαμε ταυτόχρονες πυρηνικές επιθέσεις, τότε οι απώλειες της Αμερικής θα άγγιζαν η ξεπερνούσαν το 90%. Αντιστοίχως η ξεπερασμένη Αμερικανική τεχνολογία στα εξοπλιστικά δεν θα μπορούσε να επιφέρει πάνω από 50% σε απώλειες στην Ρωσική επικράτεια. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν καλά τα γεράκια της Ουάσιγκτον για αυτό δεν τολμούν να αντιπαρατεθούν με την Ρωσία και την πολεμούν με αντιπροσώπους.   

'Όπως η Αμερική δεν γινόταν να επιτρέψει την εγκατάσταση Σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα και η Ρωσία δεν μπορούσε να ανεχθεί στρατούς του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και τη Γεωργία. Αυτοί είναι απαράβατοι γεωπολιτικοί κανόνες. Κατά την επανένωση της Γερμανίας, οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν ότι το ΝΑΤΟ δεν θα κινούνταν «ούτε μια ίντσα» προς τα ανατολικά. Μια υπόσχεση που σύντομα παραβίασαν. Η συνεχής επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά αποτελούσε πρόκληση για την ασφάλεια της Ρωσίας.  

Η απόφαση του ΝΑΤΟ το 2008 να ανοίξει το ενδεχόμενο ένταξης της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ ήταν στα πρόθυρα κήρυξης πολέμου.  Από τα τέλη του εικοστού αιώνα, οι νεοσυντηρητικοί διανοούμενοι των ΗΠΑ έχουν φανταστεί μια σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας με σκοπό να διαλύσουν ή να ελέγξουν την τελευταία.  

Στις τελευταίες δημοκρατικές εκλογές στην Ουκρανία, χωρίς «αποκομμουνιστικοποίηση», χωρίς εθνικιστικά τάγματα εφόδου και χωρίς την κατάργηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ο πολυεθνικός λαός της Ουκρανίας εξέλεξε τον Γιανουκόβιτς, του οποίου το πρόγραμμα υποσχόταν ουδετερότητα μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας και προστασία των εθνοτικών και γλωσσικών μειονοτήτων. 

Η πλειοψηφία του ουκρανικού λαού επέλεξε την Ουδετερότητα. Σύμφωνα με τους Global Times, ο Λευκός Οίκος επένδυσε, πέντε δισεκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσει την επιτυχία της ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου το 2014 από το «κίνημα» του Μαϊντάν και με τη βοήθεια ένοπλων νεοναζί.  Αυτά αναφέρει η τότε υπουργός εξωτερικών Β. Νούλαντ σχετικά με την ανατροπή της νόμιμης Ουκρανικής κυβέρνησης από τους νεοναζί των ταγμάτων Αζόφ. 

Η νέα Ουκρανική κυβέρνηση σχηματίστηκε υπό την επίβλεψη της Νούλαντ. Αμέσως η πρώτη ενέργεια των Αμερικάνων ήταν η ανύψωση του συνεργάτη των Ναζί Στεπάν Μπαντέρα σε εθνικό ήρωα της Ουκρανίας !!! Παράλληλα είχαμε δαιμονοποίηση του Πούτιν και της Ρωσίας. 

Η ανακατάληψη των ρωσικών επαρχιών πραγματοποιήθηκε κυρίως από ναζιστικά τάγματα Αζόφ, με χιλιάδες θύματα μεταξύ των απροστάτευτων ρωσικών πληθυσμών. Για όσους δεν γνωρίζουν ο πρώην Γάλλος Υπουργός Παιδείας Λ. Φερί μίλησε για χιλιάδες θύματα, κυρίως άοπλους πολίτες. Επιπροσθέτως να μην ξεχνάμε τα δέκα χιλιάδες θύματα των βομβαρδισμών του Ρωσικού Ντονμπάς.  

Ο διαχρονικός αγώνας των εθνών για την απόκτηση ισχύος καθορίζει τις εξελίξεις σε όλες τις εκφάνσεις ζωής. Μέσα από τις πολεμικές, γεωπολιτικές δραστηριότητες τους, τα έθνη-κράτη καθορίζουν τον μέλλον της ανθρωπότητας. Τα ελεύθερα κράτη επιδιώκουν συνεχώς να βελτιώσουν την στρατιωτική-πολιτική και οικονομική δύναμη καθότι αυτό είναι το μοναδικό εχέγγυο ασφαλείας-επιβίωσης.

Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας με πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.  

Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον πλανήτη που δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά τις ιστορικές μνήμες ως βασικότατο κλάδο της Γεωπολιτικής και του υβριδικού πολέμου !!! Αρνείται να εκμεταλλευτεί τις ιστορικές αφηγήσεις ενώ έχουμε την κορυφαία ιστορία-πολιτισμό στην ανθρωπότητα. Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια επέτρεψε στις μεγάλες δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τους θρύλους και τις Ελληνικές παραδόσεις ενάντια στο Ελληνικό έθνος !!! 

Είναι διαχρονικά και ιστορικά αποδεδειγμένο ότι μόνο τα μεγάλα κράτη-έθνη με ισχυρούς πολιτισμούς είναι πραγματικά κυρίαρχα στον κόσμο. Αυτό απαιτεί γεωπολιτική επίγνωση του Αριστόκλειου πολιτισμού.

Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια  άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν  ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους  στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).

Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.

Στην δίκη της Νυρεμβέργης εισήχθη το αξίωμα σχετικά με τους επιθετικούς πολέμους. Οι επιθετικοί πόλεμοι αποτελούν έγκλημα. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών επιτρέπει τους αμυντικούς πολέμους και για αυτό δίνει το δικαίωμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας να επιβάλλει στρατιωτικές κυρώσεις για την διατήρηση της ειρήνης. Τα επιχειρήματα περί δίκαιου πολέμου διδάσκονται στον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία. .

Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου. 

Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομι­μότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους." 

Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182).  (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα. 

Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα. 

Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. 

Σε παγκόσμιο επίπεδο όλοι ομιλούν σχετικά με την γεωπολιτική παγίδα του Θουκυδίδη. 

Στο σημείο αυτό να επισημάνω ότι οι σωστές επιστημονικές ορολογίες είναι η παγίδα των Δελφών, η παγίδα του Φοινικικού μαντείου των Δελφών. Ο ίδιος ο Θουκυδίδης καταδεικνύει τους Φοίνικες-Ιουδαίους των Δελφών ως υποκινητές των πολέμων στην αρχαία Ελλάδα.  

Οι Δελφοί ήταν ο ισχυρότερος θεσμός που καθόρισε της πολιτικές-στρατιωτικές, οικονομικές και θρησκευτικές εξελίξεις στην αρχαία Ελλάδα. Για αυτό ο Θουκυδίδης ήταν πάντοτε επικριτικός σχετικά με το Φοινικικό μαντείο των Δελφών και την γεωπολιτική του επίδραση εις βάρος του Ελληνισμού κατά την αρχαιότητα. Για αυτό κάνει αναφορές ότι οι σκοτεινοί Φοίνικες-ιερείς επηρέασαν αποφάσεις και έδωσαν κατευθύνσεις. Ο στρατηγός-ιστορικός θεωρούσε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών αναξιόπιστο θεσμικό όργανο καθώς παραποιούσε τους χρησμούς κατά το δοκούν.

Η παγίδα του Θουκυδίδη ως γεωπολιτικό αξίωμα διδάσκεται στα πανεπιστήμια και στις σχολές πολέμου. Εν τούτοις όρος αυτός επιστημονικά-γεωπολιτικά και ιστορικά είναι εντελώς λανθασμένος. Εάν διάβαζαν πιο προσεκτικά τον Έλληνα ιστορικό-στρατηγό θα είχαν διαπιστώσει ότι κάνουν έναν τεράστιο λάθος. 

Η επιστημονική ορολογία θα έπρεπε να είναι εντελώς διαφορετική. Η «Παγίδα» του Θουκυδίδη είναι μια γεωπολιτική έννοια διεθνών σχέσεων που προέρχεται από το βιβλίο σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Εκεί ο Έλληνας στρατηγός-ιστορικός περιγράφει την σύγκρουση μεταξύ της Σπάρτης που ήταν η κυρίαρχη δύναμη και της Αθήνα που ήταν η αναδυόμενη δύναμη. 

Η Σπάρτη οδηγείται στον πόλεμο από φόβους για την άνοδο του αντιπάλου της. Αυτό συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα με την άνοδο της Κίνας και της Ρωσίας.  Τον όρο «παγίδα του Θουκυδίδη» επινόησε ο Γκρέιαμ T. Άλλισον στο βιβλίο του Προορισμένοι για πόλεμο. Στο βιβλίο αυτό αναρωτιέται εάν είναι σε θέση ΗΠΑ και Κίνα να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη. Στο βιβλίο του  περιγράψει την ερμηνεία του μεγάλου ιστορικού για τα αίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου. 

Το επιστημονικό-γεωπολιτικό δόγμα υποστηρίζει ότι όταν μια ισχυρή κυρίαρχη δύναμη αντιλαμβάνεται την άνοδο μιας άλλης που απειλεί να την επισκιάσει, μοιραίως οδηγείται σε σύγκρουση μαζί της. 

Η συνέλευση των πολιτών της Σπάρτης αποφάσισε να κηρύξει τον πόλεμο στην Αθήνα, αντίθετα προς την εισήγηση του βασιλιά Αρχίδαμου. Αντίθετα με ότι πιστεύεται η Σπάρτη ήταν ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας με εξισορροπητικά όργανα, όπως τους δύο βασιλείς, την γερουσία, τους εφόρους κ.λπ.). Μάλιστα η Απέλλα επέβαλε στον διαφωνούντα βασιλιά την αρχιστρατηγία σε έναν πόλεμο που αυτός δεν ήθελε. Η απόφαση της Απέλλας οφειλόταν στην πεποίθηση ότι η Αθήνα ισχυροποιείτο συνεχώς και πολύ σύντομα η Σπάρτη θα ήταν μία πόλη περικυκλωμένη από μία αχανή Αθηναϊκή επικράτεια και δεν θα ήταν πλέον σε θέση να αντιδράσει. Για τους Αρχαίους Έλληνες η ισορροπία μεταξύ των πόλεων-κρατών ήταν πολύ σημαντική. 

Η συνεχής αύξηση της Αθηναϊκής ισχύος οδηγούσε σε ολική ανατροπή αυτής της ισορροπίας. Για αυτό η Σπάρτη αποφάσισε να αρχίσει προληπτικό πόλεμο. Αθήνα και Σπάρτη αποδύθηκαν σε λυσσαλέο αγώνα αλληλοεξόντωσης μέχρις εσχάτων, με αποτέλεσμα την αμοιβαία αποδυνάμωσή τους, μετά μία βραχεία ηγεμονία της Σπάρτης και μία μεταβατική ηγεμονία της Θήβας και τελικώς την σαρωτική επέλαση του Φιλίππου της Μακεδονίας. Αυτό ήταν και το τέλος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου.

Στην σύγχρονη πολιτική επιστήμη, «παγίδα του Θουκυδίδη» (Thucydides trap) καλείται η θέση των ΗΠΑ έναντι της Κίνας-Ρωσίας (Γεωπολιτικός Άξονας 888). Οι Αμερικανοί αναλυτές θεωρούν ότι σε μία δεκαετία η Κίνα θα έχει συσσωρεύσει τόση γεωπολιτική ισχύ μαζ΄΄ι με την Ρωσία, ώστε οι ΗΠΑ δεν θα είναι σε θέση να αποτρέψουν μία παγκόσμια Κινεζορωσική κυριαρχία. 

Σύμφωνα με αυτήν την ανάλυση, οι ΗΠΑ πρέπει να επιχειρήσουν στο επόμενο διάστημα να εξασθενίσουν ή και να αποδυαμώσουν Κϊνα και Ρωσία ταυτόχρονα !!! Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η νεόκοπη συμμαχία AUKUS και η επίσκεψη Πελόζι στην Ταϊβάν. Σε διαφορετική περίπτωση τον επόμενο αιώνα οι ΗΠΑ θα αποτελούν ένα αδύναμο κράτος το οποίο θα είναι απομονωμένο σε έναν πλανήτη που θα κυριαρχεί η Ρωσία με την Κίνα. Η ΗΠΑ θα είναι ένα κράτος μειωμένης κυριαρχίας στην Κινεζική-Ρωσική σφαίρα επιρροής.

Αυτή η πεποίθηση των Αμερικανών ταυτίζεται με το γεωπολιτικό αξίωμα που ονομάζεται  παγίδα του Θουκυδίδη.  Στην προκειμένη περίσταση η παγίδα του Θουκυδίδη οδηγεί τις ΗΠΑ σε μία επιθετική πολιτική έναντι της Κίνας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η πολιτική αυτή εκτός από αβέβαια αποτελέσματα ενδέχεται να φέρει την οριστική κατάρρευση των μετόχων του Διονυσιακού πολιτισμού. 

Η γεωγραφική έκταση όσο και το πληθυσμιακό μέγεθος Κίνας-Ρωσίας αποκλείουν έναν σαρωτικό της εκμηδενισμό (όπως π.χ. της Γερμανίας στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους) και την διά παντός εξουδετέρωση της σύντομης ανάκαμψης και επιστροφής της στο παγκόσμιο προσκήνιο.  Επιπροσθέτως η δημογραφική κατάρρευση του δυτικού κόσμου και η απώλεια της πολιτισμικής του ηγεμονίας βοηθούμενη από την εσωτερική υπονόμευση, την πολυπολιτισμικότητα, την κατάργηση της Αριστόκλειας  παιδείας, σε συνδυασμό με την ακραία εφαρμογή των Διονυσιακών αξιωμάτων αποτελούν καταστροφικούς παράγοντες για τις δυτικές κοινωνίες. 

Η εξάρτηση του δυτικού καπιταλισμού από την Κίνα-Ρωσία σε επίπεδο πρώτων υλών και εργασίας και η γενικότερη παρακμιακή εικόνα που αποπνέει, έχουν αποδυναμώσει τα Δυτικά έθνη. Θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικό οι ΗΠΑ-Ευρώπη να ασχοληθούν με την δημογραφική τους ενδυνάμωση, την ανάκτηση της πολιτιστικής τους αυτοπεποίθησης και την οικονομική τους ανεξαρτητοποίηση. Η εμπλοκή σε εγχειρήματα που θα οδηγήσουν σε παγκόσμια αστάθεια ή και ανάφλεξη με καταστροφικά αποτελέσματα για όλους, είναι κάτι το οποίο μας διδάσκει ο στρατηγός-ιστορικός Θουκυδίδης.

Το δυνατό σημείο της Δύσης στην πολιτική της υπεροχή, ήταν η δημοκρατία και η ελευθερία. Διά της προβολής αυτών των στοιχείων (και όχι διά της βίαιης επιβολής όπως στην καταστροφική «Αραβική άνοιξη», είναι εφικτό να επέλθει ένα παγκόσμιο καθεστώς ισορροπίας. Οπωσδήποτε η Δύση πρέπει να προσέξει πρώτα τον εαυτό της και τα ναζιστικά- αυταρχικά καθεστώτα, που χαίρουν αδικαιολόγητης ασυλίας, ακυρώνοντας την ύπαρξη των δυτικών κρατών.

Η μακράς διάρκειας σύγκρουση στην Ουκρανία προσφέρει οικονομικά οφέλη στα εμπλεκόμενα Διονυσιακά κράτη. Οι Διονυσιακές Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αυξήσει τις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ναζιστική Ευρώπη. Ο λευκός Οίκος αντικατέστησε τους Ρωσικούς ενεργειακούς φορείς. Εν τούτοις η τιμή του φυσικού αερίου για την Ευρωπαϊκή Ένωση προερχόμενο από τις απένατι ακτές του Ατλαντικού είναι τέσσερις φορές υψηλότερη από την εγχώρια τιμή, δημιουργώντας σημαντικά έσοδα στις Αμερικανικές εταιρείες .

Η σύγκρουση στην Ουκρανία δίνει την ευκαιρία να  επωφεληθούν πολλαπλά τα γεράκια της Ουάσιγκτον. Ένας βασικός τομέας πλουτισμού είναι  η παράδοση πολεμικού εξοπλισμού στην Ευρώπη, για να δοθούν στον Zele. Το κόστος από την παράδοση όπλων έχει μέχρι στιγμής ξεπεράσει τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια. Για αυτό κανείς δεν θέλει να τελειώσει ο πόλεμος. 

Ο Τραμπ έχει κάνει γνωστές τις προθέσεις του σχετικά με την συνέχιση πωλήσεως όπλων στην Ουκρανία. Αυτές οι πωλήσεις στηρίζουν την ανάπτυξη του αμερικανικού αμυντικού τομέα. Επιπροσθέτως αυτή η σύγκρουση επιτρέπει στους Αμερικανούς να δοκιμάσουν νέες στρατιωτικές τεχνολογίες και να επεκτείνουν τις παραγωγικές τους ικανότητες σε πραγματικές πολεμικές συνθήκες. Κάτι αντίστοιχο έκανε και η Ρωσία στον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο που έγινε στην Συρία. 

Οι παράοντες του Διονυσιακού πολιτισμού της Αμερικής δεν είναι οι μόνοι που επωφελούνται από την παράταση αυτής της σύγκρουσης. Για αυτό δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε τις διακρατικές παγκόσμιες δομές που συνδέονται με αυτήν, οι οποίες χρησιμοποιούν τον πόλεμο ως εργαλείο για να ενισχύσουν τις οικονομικές και γεωπολιτικές τους θέσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βρετανία επιδιώκει εδώ και καιρό να αποστασιοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Για πρώτη φορά μετά το Brexit, επιδιώκεινα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία και να αποδείξει ότι δεν είναι υποτελής της Ουάσινγκτον.

Τον περασμένο Φεβρουάριο κατά τη διάρκεια της άτυπης συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Στάρμερ, παρουσίασε την προθυμία της χώρας του να συνεχίσει να εξοπλίζει το καθεστώς του Κιέβου μαζί με «τους Ευρωπαίους εταίρους του». Η ενέργεια αυτή θα έχει πολύ θετικό αντίκτυπο στη βρετανική οικονομία. Η ουκρανική σύγκρουση επιτρέπει στην ναζιστική μηχανή της Αλβιώνας να βγάζει χρήματα από τη σφαγή και να εφαρμόζει σενάρια κρίσης, τα οποία δοκιμάζει στην Ουκρανία. Το Λονδίνο σκοπεύει να συνάψει μια σημαντική εμπορική συμφωνία με την ΕΕ για παραδόσεις όπλων Βρετανικής κατασκευής αξίας δισεκατομμυρίων λιρών.

Η βρετανική κυβέρνηση έχει ήδη δημιουργήσει προυποθέσεις που χρειάζεται σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες.Το Ηνωμένο Βασίλειο, που αντιτίθεται στην ειρηνευτική συμφωνία και ενθαρρύνει πλήρως το καθεστώς του Κιέβου, παίζει τον σημαντικότερο καταστροφικό ρόλο στη σύγκρουση στην Ουκρανία και ως εκ τούτου στην ευρωπαϊκή οικονομία. 

Η ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ. 

Στην Ουκρανία ο τέως πλανητάρχης Βλαντιμίρ Πούτιν κάνει ένα πόλεμο ειδικής στρατηγικής.  Εν αντιθέσει με τους Δυτικούς εγκληματίες σε Σερβία, Ιράκ, Συρία, ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας έδωσε σαφείς εντολές να μην σκοτώνονται και να μην κακοποιούνται οι άμαχοι Ουκρανοί. Πρώτη φορά στα χρονικά κατά την σύγχρονη εποχή, ένας ηγέτης μιας υπερδύναμης συμπεριφέρθηκε με συμπόνοια, στον άμαχο πληθυσμό. Είναι αδύνατον ο νικητής του παγκοσμίου πολέμου σε μικρότερη κλίμακα που διεξάγεται μέχρι και σήμερα στην Συρία, να μην είναι σε θέση να κερδίσει έναν τοπικό πόλεμο με την αδύναμη Ουκρανία.

Στην Συρία και στα πεδία των μαχών η Ρωσία κέρδισε προσωρινά την Αμερική, το Ισραήλ και την Τουρκία, δεν γίνεται να δυσκολεύεται σε έναν ασήμαντο πόλεμο στα σύνορα της. Μεταξύ άλλων ο πόλεμος στην Ουκρανία από την νέα τάξη πραγμάτων, αποδείχτηκε ότι ήταν μια κίνηση αντιπερισπασμού, για να κερδίσουν τους Ρώσους και να ανακτήσουν τον έλεγχο της Συριακής επικράτειας.  Η προβληματική-παγκόσμια υπερδύναμη Αμερική, το ΝΑΤΟ και η εξαρτώμενη ενεργειακά Ευρωπαϊκή ένωση, από το Κρεμλίνο δεν είναι σε θέση αυτήν την στιγμή να διεξάγουν παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στην Ρωσία. 

Η στρατιωτική τεχνολογία της Μόσχας σε συνδυασμό με τον Ρωσικό-Κινέζικο και τον Ιρανικό στρατό αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για τους Δυτικούς. Η οικονομική, η κοινωνική, η πολιτική και στρατιωτική αποσύνθεση αυξάνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Η Αμερικανική αυτοκρατορία θα αποτελέσει οριστικά και αμετάκλητα παρελθόν. 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ηγείται μιας νέας τάξης πραγμάτων και από το έτος 2008 ξεκίνησε να εφαρμόζει το δικό του δόγμα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση. Το Κρεμλίνο έγινε ρυθμιστής των παγκόσμιων εξελίξεων. Όπως έγραφα από το 2014 το μέλλον της ανθρωπότητας κρίνεται στην μαρτυρική Συρία. Ο Πούτιν επέτυχε να κερδίσει προσωρινά τον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο και να γίνει συμμέτοχος στην παγκόσμια εξουσία. Οι κυρίαρχοι που μέχρι πρόσφατα εξουσίαζαν τον πλανήτη είναι οι διεθνείς τράπεζες, τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, οι επενδύσεις, οι πολυεθνικές, οι εταιρίες πετρελαίου κλπ.

Η Ρωσία επανήλθε πιο δυναμικά από οποιοδήποτε άλλο κράτος στον τεχνολογικό τομέα και ειδικά στον κλάδο των εξοπλιστικών. Οι Ρώσοι δημιούργησαν τα καλύτερα αμυντικά συστήματα στον κόσμο με τους  (S-400 και Pantsir). Τα κορυφαίου επιπέδου για ηλεκτρονικές παρεμβολές Murmansk-BN. καθώς και μια σειρά από ασταμάτητους υπερηχητικούς επιθετικούς πυραύλους, Kinjals και Zircons. Επίσης το Κρεμλίνο διαθέτει τα καλύτερα αεροπλάνα και βομβαρδιστικά της σειράς Sukhoi.

Παράλληλα τα πυρηνικά της Ρωσίας (Sarmat, Avangard και Poseidon) εκθέτουν την Γεωστρατηγική-Γεωπολιτική και Θρησκευτική συμμαχία 666 σε τεράστιους κινδύνους καθώς δεν είναι σε θέση να αντιτάξουν οτιδήποτε το αξιόλογο απέναντι στην Ρωσική πολεμική μηχανή.  Όπως έχω αποδείξει σε παλαιότερες εργασίες γεωστρατηγικής δεν είναι υπερβολή οι εκτιμήσεις μου ότι η Ρωσία προηγείται τεχνολογικά σχεδόν έναν αιώνα η και περισσότερο από τους ανταγωνιστές της. 

Οι Δυτικοί τις επόμενες δεκαετίες δεν έχουν καμία τύχη σε ενδεχόμενο πόλεμο με την Ρωσική υπερδύναμη. Εν τούτοις ένα τεράστιο ερώτημα είναι τι θα συμβεί όταν στην εξουσία δεν θα είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Θα υπάρξει άξιος συνεχιστής του σύγχρονου Τσάρου ;  Θα τεθεί υπό την προστασία του Δράκου και της Γεωστρατηγικής-Γεωπολιτικής Συμμαχίας 888 ; Η θα έχουμε μια νέα κατάρρευση του Ρωσικού έθνους όπως την δεκαετία του 1990 ; Οι δύο πρώτες περιπτώσεις είναι οι επικρατέστερες ενώ η τρίτη δεν έχει ελάχιστες πιθανότητες. 

Η ισχυροποίηση στο έπακρο του Ρωσικού στρατού, η  παραγωγή όπλων από το κράτος για να αντιμετωπιστεί το απαγορευτικό κόστος που συνεπάγεται ο ιδιωτικός τομέας, η δημιουργία της Wagner, δημιούργησε μια ανίκητη  στρατιωτική μηχανή η οποία άλλαξε τα παγκόσμια δεδομένα. 

Με βάση το νέο καθεστώς οι διεθνείς τράπεζες επιχείρησαν να νικήσουν τον Πούτιν δημιουργώντας την Αραβική Άνοιξη. Το 2011 σε 9 κράτη υψίστης Γεωστρατηγικής σημασίας με κορωνίδα την Μαρτυρική Συρία. η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδια για το Μεγάλο Ισραήλ με βασικό στόχο τον έλεγχο του πετρελαίου στην Αραβική Χερσόνησο. Η Δύση είναι απομονωμένη και ο στρατός αδύναμος να αντιδράσει ουσιαστικά. Οι πύραυλοί των δυτικών είναι ξεπερασμένης τεχνολογίας. η οικονομία σε άσχημη κατάσταση και οι πληθυσμοί ασφυκτιούν κάτω από την ναζιστική εξουσία. 

Είναι γεγονός ότι οι Ρώσοι πριν ανακάμψουν τεχνολογικά οι δυτικοί (ΝΑΤΟ) θα ξεκινήσουν τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο  Με την ισχυρή συμμαχία του αρχαίου δράκου-όφι 888 (Κίνα) που προφητεύουν και τα ιερά κείμενα της Ορθοδοξίας. Εν τούτοις επί Βλαντιμίρ Πούτιν οι πιθανότητες ενός παγκοσμίου πολέμου φαίνονται να είναι σχεδόν μηδενικές.  

Η ΜΕΓΑΛΗ ΡΩΣΟΦΟΒΙΑ  ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ 666.

Ο Πούτιν είχε προβλεψει την επικείμενη άφιξη μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και είχε δίκιο αναφέρουν οι New York Times. Η Ρωσία είναι νικήτρια σε όλα τα μέτωπα που έχει επιλέξει. Η Δύση είναι πιο διχασμένη από ποτέ και η επίλυση της ουκρανικής κρίσης φαίνεται να πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις επιθυμίες της Μόσχας.

Με την αλλαγή εξουσίας στην Ουάσιγκτον, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει νέες ευκαιρίες. Το περασμένο φθινόπωρο, δύο ημέρες αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, ο πρόεδρος Πούτιν μίλησε για την αρχή μιας νέας παγκόσμιας τάξης. Μετά από τρία χρόνια εξαντλητικής ένοπλης σύγκρουσης και απομόνωσης από τη Δύση, ο Πούτιν βλέπει να ανοίγεται μπροστά του ένας εντελώς νέος κόσμος δυνατοτήτων με την αλλαγή εξουσίας στην Ουάσιγκτον.

Το ενιαίο αντιρωσικό μέτωπο της Ουάσιγκτον και των Ευρωπαίων συμμάχων της έχει επίσης εξαφανιστεί. Πολλοί στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να αμφιβάλλουν ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα διατηρήσει τα στρατεύματά της σε αυτή την ήπειρο. Ο Τραμπ προχωρά ταχύτατα προς την αποκατάσταση των σχέσεων με το Κρεμλίνο, παραμερίζοντας τους σοκαρισμένους Ευρωπαίους συμμάχους και επιτίθεται δημόσια στον Ζελένσκι. Η τύχη στρέφεται γρήγορα υπέρ του Πούτιν εκτιμούν οι ξένοι αναλυτές. Επέδειξε επιμονή στο πεδίο της μάχης, παρά την αυξανόμενη πίεση. Περίμενε μέχρι να αρχίσει να αποδυναμώνεται η αποφασιστικότητα της Δύσης, αν και η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει διαρκέσει περισσότερο και είναι πολύ πιο δύσκολη από ότι περίμενε η Μόσχα.

Όμως είδε μια πραγματική ευκαιρία να κερδίσει την σύγκρουση στην Ουκρανία και να παραμερίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και στην Ευρώπη. Αυτό είχε δήλωσε ο Μαξ Μπέργκμαν, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Αμερικανικής Προόδου στην Ουάσιγκτον και πρώην ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα.

Πριν από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, ο Πούτιν παρουσίασε τα Ρωσικά αιτήματα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους που δεν περιορίζονταν στην Ουκρανία. Πρότεινε την αναδημιουργία των σφαιρών επιρροής της εποχής του Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη, μοιράζοντας την ήπειρο μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον.

Απαίτησε επίσης από το ΝΑΤΟ να σταματήσει να επεκτείνει τα σύνορά του προς τα ανατολικά και να μην δέχεται πλέον πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Κάλεσε τον Λευκό Οίκο και τους δυτικοευρωπαίους συμμάχους να μην αναπτύξουν στρατεύματα και οπλικά συστήματα σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν υπό την εξουσία της Μόσχας. Τότε η Δύση απέρριψε αμέσως τις προτάσεις του Πούτιν ως ασύλληπτες. Ο Ρώσος ηγέτης σίγουρα θα επιστρέψει σε αυτές τις προτάσεις κατά τις επικείμενες διαπραγματεύσεις με τον Τραμπ, ο οποίος εδώ και καιρό αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το ΝΑΤΟ και την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη. 

Αυτό έχει προκαλέσει κρίση μεταξύ των ευρωπαίων συμμάχων, που ανησυχούν για τις παραχωρήσεις που μπορεί να κάνει ακόμη ο Αμερικανός πρόεδρος. Η επιστροφή Τραμπ έχει μετατοπίσει την γεωπολιτική κατάσταση προς όφελος του Πούτιν, ο Ρώσος ηγέτης δεν έχει επιτύχει ακόμη τον στόχο του μετά από τρία χρόνια στρατιωτικών επιχειρήσεων να επαναφέρει την Ουκρανία στην τροχιά της Μόσχας. Οι δυτικές χώρες που αντιτίθενται στον Πούτιν αντιμετωπίζουν πολλά εσωτερικά προβλήματα. Οι δύο χώρες με την μεγαλύτερη επιρροή στην ηπειρωτική Ευρώπη, η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν παραλύσει πολιτικά εδώ και αρκετούς μήνες. Υπάρχει μια ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων που υποστηρίζουν το Κρεμλίνο, τα οποία τώρα απολαμβάνουν την υποστήριξη Ρώσων και Αμερικανών ηγετών. 

Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ έδωσε εντολή σε ανώτατους αξιωματούχους του Πενταγώνου να εντοπίσουν τομείς όπου θα μπορούσαν να γίνουν σημαντικές περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες. Ο Ρώσος πρόεδρος και οι σύμβουλοί του θα χαιρετίσουν αυτές τις αλλαγές καθώς πιστεύουν στο δόγμα του ποτέ μην διακόπτεις έναν εχθρό που κάνει λάθος. Αυτή θα είναι η πολιτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας τους αυτή την στιγμή. Με την έναρξη του πολέμου στην Συρία ήμουν από τους πρώτους παγκοσμίως που έγραψα ότι ο πόλεμος έχει ενεργειακά-θρησκευτικά κίνητρα. 

Αποτελεί πάγια τακτική σε όλες τις τριτοκοσμικές χώρες όσοι ηγέτες διαφωνούν με την υποταγή και την εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών από τον γεωστρατηγικό άξονα 666, οι ηγέτες να βαφτίζονται "δικτάτορες" και να ξεκινούν πόλεμοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται μιας υπαρξιακής μάχης. Ένας υπαρξιακός αγώνας σε αυτό που θεωρούν ως βασικό γεωπολιτικό δόγμα. ΗΠΑ κυρίαρχοι της οικουμένης-pax Amricana. 

Στα πλαίσια αυτών των σκοπών διεξήχθησαν μια πολέμων από το Βιετνάμ μέχρι την Ουκρανία. Ο Αμερικανικός αγώνας και το Ουκρανικό λάθος είναι εύκολο να κατανοηθούν μέσα από το δόγμα της Pax Americana. Oι Ηνωμένες Πολιτείες συνειδητοποίησαν πριν από μερικά χρόνια την παρακμή και το πεπρωμένο τους. Αδυσώπητη πτώση στο βιοτικό επίπεδο, οπισθοδρόμησή  στην τάξη της απλής εξουσίας.  Όλη η εξαιρετική κουλτούρα το αρνείται. Προσκολλώνται σε αυτό. Ακόμα και ο Τραμπ, ο παρίας τον αναγνωρίζει, αυτός που επέλεξε το MAGA, «make america great again», για να ξανακάνει την Αμερική μεγάλη. Ο όρος υπαρξιακός είναι ένας όρος που αναφέρεται στην φυσική συνέχεια στον χρόνο και στον χώρο.

Ο κόσμος που έφτιαξε η Αμερική είναι ένας φανταστικός κόσμος που απειλείται. Αυτά αναφέρει σχετικά ξένος συνάδελφος αναλυτής. Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για την διατήρηση του μονοπολικού κόσμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να δεχτούν τον μετασχηματισμό σε έναν πολυπολικό κόσμο με πρωταγωνιστές την Κίνα και την Ρωσία. Η Ουάσιγκτον δεν αποδέχεται ότι θα αποτελεί μόνο ένα τμήμα της εξουσίας μαζί με τον γεωπολιτικό άξονα 888. Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι το κατάλαβαν εγκαίρως και το κάνουν γνωστό ιμε κορωνίδα τους BRICS.

Οι Διονυσιακοί αναλυτές είναι απρόθυμοι να αμφισβητήσουν τις κατηχήσεις τους, από τις οποίες το βασικό αξίωμα είναι ότι το «απαραίτητο έθνος» ΗΠΑ είναι το μοναδικό κυρίαρχο που ορίζει τις παραμέτρους μιας «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες». Ειδικά τα ΜΜΕ έχουν εσωτερικεύσει αυτή την κατήχηση και μοιράζονται με τις Διονυσιακές ελίτ αυτή την αντίληψη της pax americana. Ακόμη και οι υποτελείς των ΗΠΑ πιστεύουν ότι οδηγούν τον πλανήτη σε ένα ένδοξο πεπρωμένο !!!

Oι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα και το καθήκον να διαχειρίζονται την παγκόσμια κυριαρχία. να μοιράζουν την εξουσία και να την αφαιρέσουν κατά το δοκούν. Βασικό δόγμα του γεωστρατηγικού άξονα 666 παραμένει ότι οι Χριστιανοί Ρώσοι είναι υπάνθρωποι. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού είναι αυτοί που υποστηρίζουν το εγχείρημα της διατήρησης της μονοπολικότητας 666 έναντι του πολυπολικού κόσμου 888. Οι αντίπαλοι «κακοί» είναι εκείνοι που θεωρούν ότι είναι ξεπερασμένη η εξουσία των ΗΠΑ.

Ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι απλά πόλεμος μεταξύ δύο περιφερειακών εθνικισμών, του Ουκρανικού και του Ρωσικού. Είναι ένας αγώνας μεταξύ των δύο παγκόσμιων γεωπολιτικών συνασπισμών ΗΠΑ-ΕΕ-ΙΣΡΑΗΛ 666 vs ΚΙΝΑ-ΡΩΣΙΑ-ΙΡΑΝ 888.  Η δυτική αλαζονεία έχει ως στήριγμα τον αγγλοαμερικανικό άξονα, όπως είδαμε ξεκάθαρα με τις ηγετικές θέσεις του Μπόρις Τζόνσον όταν ήταν πρωθυπουργός και επιθυμούσε να είναι το αφεντικό του ΝΑΤΟ. Επομένως, δεν είναι τυχαίο ότι η Αυτοκρατορία επέλεξε την Ρωσία. Η υποτέλεια της Ρωσίας δεν έπαψε ποτέ να είναι ο στόχος των Αγγλοσάξωνων. Αυτή είναι μια ιστορική πραγματικότητα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας υπαρξιακός αγώνας μεταξύ της ρωσικής κυριαρχίας και της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορικής συνέχειας. Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει θα πρέπει να κατανοήσουμε τον ηγετικό ρόλο των Άγγλων. Οι Βρετανοί βρίσκονται σε θέση παρακμής και μετά την τύφλωση των αμερικανικών ελίτ υπό ιδεολογική επιρροή. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανία είναι μόνο αντίπαλος.

Ένα εύρημα που δίνει πλήρες νόημα σε ενέργειες στερήσεως της φθηνής ενέργειας από την Γερμανία και διάρρηξης των πολύ στενών δεσμών της με τη Ρωσία. Η πιο βασανιστική ανησυχία της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορίας τα τελευταία χρόνια ήταν η πρόοδος της ρωσο-γερμανικής συμφιλίωσης και η εξέλιξη της οικονομικής  συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Για δεκαετίες αυτή η προοπτική σύνδεσης μεταξύ των δύο χωρών ήταν πάντα κατανοητή ως η μεγαλύτερη απειλή για την αγγλοαμερικανική κυριαρχία στον Διονυσιακό κόσμο. Αυτή η ανάπτυξη γεωπολιτικών σχέσεων έπρεπε να σταματήσει πριν αποκτήσει εδραιωθεί. 

Αυτή η ανησυχία-επιτακτική ανάγκη μετά το Brexit της Βρετανίας έγινε ακόμη πιο ισχυρή. Αυτό διότι οι Άγγλοι επαναφέρουν τα παλιά ηγεμονικά όνειρά για θαλάσσια υπερδύναμη. Με το Brexit, η Βρετανία έκοψε το ηπειρωτικό της αγκυροβόλιο και επέλεξε να επιστρέψει στην Ανοιχτή Θάλασσα. Η Ουκρανία και ο πόλεμος είναι το τέχνασμα της Αυτοκρατορίας για να συντρίψει τη Ρωσο-γερμανική συνεργασία.

Από τη στιγμή που οι ΗΠΑ-Αγγλοσάξονες θεωρούν ότι είναι ανώτεροι των άλλων εθνών, αναπόφευκτα τείνουν πιστεύουν ότι όλα τα άλλα έθνη είναι κατώτερα και για αυτό θα πρέπει να τους υπηρετούν. Οι στρατιωτικοί ηγέτες του ΝΑΤΟ, επηρεασμένοι από πολιτικούς, υπερεκτίμησαν τον ουκρανικό στρατό πληρεξούσιων μισού εκατομμυρίου ανδρών, «καλά οπλισμένους και εκπαιδευμένους σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ» και ουσιαστικά περιφρόνησαν τον στρατό του Πούτιν και τους διοικητές του.

Η ματαιοδοξία τους έπεισε ότι οι Ρώσοι θα γινόταν κομμάτια ενάντια σε μια καλά οπλισμένη-εδραιωμένη δύναμη, καθοδηγούμενη από ΑΙ-όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας και άλλες υψηλές τεχνολογίες. Ήταν τόσο σίγουροι για την ιδιοφυΐα του σχεδίου τους που ενθάρρυναν πειστικά αρκετές εκατοντάδες βετεράνους του ΝΑΤΟ να «μοιράζονται την δόξα του εξευτελισμού των Ρώσων και της πτώσης του καθεστώτος του Πούτιν. Ονειρεύονται και επιχειρούν μια δεύτερη Ρωσική πτώση, όπως αυτή της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Εν τούτοις οι Ρώσοι ήταν πανέτοιμοι σε όλους τους τομείς στρατιωτικά-τεχνολογικά, οικονομικά και όχι μόνον. Το Κρεμλίνο έχει μια ισχυρή πραγματική οικονομία και οι χώρες μέλη των BRICS αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στα εμπάργκο και τις κυρώσεις. Το ρούβλι δεν κατέρρευσε, επέστρεψε γρήγορα στο βέλτιστο επίπεδό του.

Έκαναν λάθος πιστεύοντας ότι οι Ρώσοι δεν είχαν στρατηγική οξυδέρκεια και υλικοτεχνική υποστήριξη. Τα κατάλαβαν όλα λάθος. αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος λάθος υπολογισμός όλων ήταν η πεποίθηση ότι οι Ρώσοι δεν είχαν επαρκή αποθέματα πυρομαχικών για να διεξαγάγουν μια παρατεταμένη, υψηλής έντασης σύγκρουση. Βυθισμένοι στην Διονυσιακή τους αλαζονεία ΗΠΑ-ΕΕ αγνόησαν αιώνες ευρωπαϊκής ιστορίας. Κατά κάποιο τρόπο έπεισαν τους εαυτούς τους ότι θα μπορούσαν να πετύχουν εκεί όπου όλοι οι άλλοι είχαν αποτύχει με το να νικήσουν στρατιωτικά την Ρωσία του Πούτιν να κατακτήσουν τους Ρωσικούς ενεργειακούς πόρους.

Οι κύριοι του κόσμου, οι μέτοχοι των Διονυσιακών αξιωμάτων έχουν φανταστεί μια Ρωσία σε πνευματικό-πολιτιστικό, διοικητικό, οικονομικό-ενεργειακό, στρατιωτικό και γεωπολιτικό επίπεδο να είναι κατώτερη από τα Διονυσιακά έθνη. Ο πόλεμος απέδειξε ότι αυτό ήταν ένα τραγικό λάθος. Οι μέτοχοι της Διονυσιακής κουλτούρας αρνούνται να αναγνωρίσουν τα λάθη τους. Τώρα επεξεργάζονται συνεχιζόμενες δυτικές προμήθειες όπλων στην Ουκρανία. Ο στόχος είναι να παγώσουν την σύγκρουση, ώστε να δημιουργηθεί κάποια μορφή γεωπολιτικής "νίκης".

Δυστυχώς αρέσκονται στους μύθους τους για διακόσιες χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες νεκρούς και χιλιάδες τεθωρακισμένες μονάδες-οχήματα και πυροβολικό που "καταστράφηκαν" !!! Μεταξύ των μύθων του δυτικού κόσμου είναι και η  "αδύναμη" Ρωσική Αεροπορία. 

Με την πλάτη στον τοίχο, ανυπομονώντας να διαρκέσει λίγο περισσότερο ο πόλεμος, ο Ζελέ ζητούσε τα προηγούμενα χρόνια περαιτέρω εμπλοκή του γεωστρατηγικού άξονα 666, με την μορφή πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς και F-16. Αυτοί οι εξοπλισμοί θα μπορούσαν κάλλιστα να επιτρέψουν στους Ουκρανούς να "απομακρύνουν" τις Ρωσικές δυνάμεις από το Ντονμπάς, να επανακτήσουν την Κριμαία και να φτάσουν ακόμη και έξω από το Κρεμλίνο !!! 

Επίσης μια άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ θα προκαλούσε την πολυπόθητη ταπείνωση. Το παραλήρημα είναι πλήρες όχι μόνο στον Ζελένσκι, αλλά στην Πολωνία και στα κράτη της Βαλτικής, στους Άγγλους καθώς και σε όλους τους ανεύθυνους. Αποτελεί ιστορικό γεγονός ότι η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο στρατοπέδων, του Διονυσιακού και του Ρωσικού βρίσκεται στην σχέση με την πραγματικότητα. Οι Ρώσοι μπήκαν σε αυτή την σύγκρουση έχοντας επίγνωση της πραγματικότητας που επρόκειτο να αντιμετωπίσουν και ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για μια παρατεταμένη συμβατική σύγκρουση από όλο το ΝΑΤΟ.

Μετά από ένα ολόκληρο έτος συγκρούσεων, η Ρωσική οικονομία βρισκόταν σε πολεμική βάση. Τα εργοστάσια εξοπλισμών εργάζονται άψογα σε όλη την διάρκεια του Ουκρανικού πολέμου. Παράγουν όλα τα είδη όπλων τα οποία έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά.  

Ο Πούτιν συνεχίζει να εξηγεί ότι πιστεύει στην δύναμη της αλήθειας. και της γνώσης. Η αλήθεια σε κάνει ισχυρό. Τα επίπεδα ρωσικής παραγωγής σε συνδυασμό με την κινητοποίηση μισού εκατομμυρίου εφέδρων δημιούργησαν την προοπτική ενός ρωσικού στρατού ακόμα πιο ισχυρού από ό,τι πριν από ένα χρόνο, και να δυναμώνει κάθε μήνα που περνάει. Σε αυτό το διάστημα εξαντλήθηκαν όλα τα «πλεονάσματα» των παλιών αποθεμάτων του ΝΑΤΟ. Οι ανακοινώσεις αντικαθιστούν τις πραγματικές παραδόσεις. 

Η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ αδυνατούν να καλύψουν τις τεράστιες υλικές ανάγκες του σύγχρονου βιομηχανικού πολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται με διαφορετικούς κανόνες και σκοπούς. Υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους. Ενώ η Ευρασία θα ωφεληθεί από την ειρήνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες επωφελούνται μόνο από τον πόλεμο και την εχθρότητα.  

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πράγματι μια ορθολογική άποψη όταν πρόκειται για την γεωπολιτική τους θέση στον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς πολύ μακριά από το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο του κόσμου που ήταν είναι και θα είναι όλο και περισσότερο η Ευρασία. 

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΡΩΣΙΑΣ-ΣΥΡΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΣΑΝΤ.

Μετά την σύνοδο κορυφής Συρίας-Ρωσίας που πραγματοποιήθηκε στο Κρεμλίνο τον Οκτώβριο του 2025 ορισμένοι αναλυτές υπογράμμισαν τον πραγματισμό και των δύο πλευρών. Οι ξένοι συνάδελφοι θεωρούν ότι αυτό το απροσδόκητο και οδυνηρό γεγονός για τους Σύριους, θα εξυπηρετούσε μεταξύ άλλων, τα συμφέροντα και τη σταθερότητα της χώρας !!! Μετά την πτώση του νόμιμου κυβερνήτη Ασάντ το Συριακό κράτος εξουσιάζεται από τον ηγέτη της διεθνούς τρομοκρατίας: Αλ-Τζουλάνι και όργανο του γεωπολιτικού άξονα 666, όπως επιβεβαίωσε ένας πρώην υπουργός Εξωτερικών του Κατάρ. Δυστυχώς το πολυπολικό δόγμα του Πούτιν έχει γίνει αναξιόπιστο μετά την πτώση του Ασάντ και την αποδοχή του Τζολάνι. Ενδεικτικές σχετικά με αυτό είναι και οι δηλώσεις των δύο ηγετών. 

Ομιλία του Προέδρου Πούτιν : «Οι φιλικές σχέσεις μεταξύ της Συρίας και της Σοβιετικής Ένωσης και στη συνέχεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας υπάρχουν από το 1944. Για τη Ρωσία, αυτή ήταν μια περίοδος κατά την οποία αυτές οι σχέσεις δεν βασίζονταν ούτε σε πολιτικό περιεχόμενο ούτε σε συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά βασίζονταν «στο αποκλειστικό συμφέρον του Συριακού λαού », με τον οποίο έχουμε καλές σχέσεις. 

Αρκεί να θυμηθούμε τους χιλιάδες φιλικούς και οικογενειακούς δεσμούς, στους οποίους προστίθενται περισσότεροι από τέσσερις χιλιάδες Σύριοι φοιτητές που σπουδάζουν σε ρωσικά πανεπιστήμια. Πιστεύουμε ότι (αυτοί οι φοιτητές) θα συμμετάσχουν στην ανάπτυξη και την ενίσχυση του συριακού κράτους. 

Γνωρίζω ότι πρόσφατα διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές. Το βλέπω αυτό ως μεγάλο σας επίτευγμα, επειδή, παρά τις δύσκολες συνθήκες που βιώνουν σήμερα οι Σύριοι, θα οδηγήσουν στην ενίσχυση της κοινωνίας και όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Συρία.

Κύριε Πρόεδρε Τζολάνι, από το 1993 έχουμε μια Μικτή Κυβερνητική Επιτροπή Συρίας-Ρωσίας. Από εδώ και στο εξής, θα συνεχίσει το έργο της. Σας ευχαριστώ για την υποδοχή που επιφυλάξατε στις αντιπροσωπείες μας υπό την προεδρία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης (Αλεξάντερ) Νόβακ.  Κατά την διάρκεια αυτών των συναντήσεων υποβλήθηκαν διάφορες ενδιαφέρουσες και χρήσιμες πρωτοβουλίες. Από την πλευρά μας, είμαστε έτοιμοι να τις εφαρμόσουμε, επιπλέον των συμφωνιών μας, μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών. Είμαι ευχαριστημένος με τη συνάντησή μας. Καλώς ήρθατε !!!"

Ομιλία του Αλ-Τζολάνι αυτοανακηρυγμένου προέδρου της Συρίας : «Σας ευχαριστώ Εξοχότατε Πούτιν. Σας ευχαριστώ για την θερμή σας υποδοχή. Έχετε μια μακριά σκάλα... Με άλλα λόγια, είναι καλό που εξασκούμαστε σε ένα μικρό άθλημα που θα μας επιτρέψει να φτάσουμε εδώ χωρίς κόπωση». 

Εξοχότατε Πούτιν επιβεβαιώνω όσα είπατε για τις μακροχρόνιες ιστορικές σχέσεις μεταξύ Συρίας και Ρωσίας. Και σήμερα, μετά το «νέο γεγονός» που έλαβε χώρα προσπαθούμε να παρουσιάσουμε την νέα Συρία σε όλα τα κράτη του κόσμου και να αποκαταστήσουμε τις πολιτικές και στρατηγικές σχέσεις με όλα τα κράτη της περιοχής και του κόσμου, επικεφαλής των οποίων είναι σίγουρα η Ρωσική Ομοσπονδία.  Αυτό συμβαίνει επειδή, εκτός από τις παλιές ιστορικές σχέσεις που έχουμε υπενθυμίσει, υπάρχουν διμερείς σχέσεις, κοινά συμφέροντα και πολλά άλλα ζητήματα που μας ενώνουν: μέρος των συριακών τροφίμων βασίζεται στη ρωσική παραγωγή, πολλά ενεργειακά εργοστάσια βασίζονται στη ρωσική τεχνογνωσία και πολλές στρατηγικές και πολιτικές σχέσεις, περιφερειακές ή διεθνείς, συνδέονται στενά με τη Ρωσία.

«Σεβόμαστε όλες τις συμφωνίες που έγιναν κατά την διάρκεια αυτής της σπουδαίας ιστορίας» και προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε και να επαναπροσδιορίσουμε τη φύση των σχέσεων μας, καθώς δεν θα υπάρξει ανεξαρτησία της συριακής κατάστασης, συριακή κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα, ενότητα και σταθερότητα ασφαλείας χωρίς περιφερειακή και παγκόσμια σταθερότητα. Επαναλαμβάνω τις ευχαριστίες μου για την θερμή σας υποδοχή. Σας ευχαριστώ πολύ». 

Το γεγονός ότι ο γεωπολιτικός πραγματισμός είναι η κινητήρια δύναμη της Ρωσίας και η αφοσίωσή στα γεωστρατηγικά  συμφέροντα σχετικά με την βιωσιμότητα των συμβολαίων και των στρατιωτικών βάσεων στην Συρία) υπερίσχυσε της αφοσίωσής στο Συριακό έθνος δεν είναι αμφισβητήσιμο. Αυτό που αμφισβητείται είναι ότι ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας δήλωσε ενώπιον του Τζολάνι και της ομάδας των αποκεφαλιστών, ότι οι βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 5 Οκτωβρίου στην Συρία ήταν μια μεγάλη επιτυχία !!!

Ο ένοικος του Κρεμλίνου επέλεξε να αγνοήσει ότι αυτές οι έμμεσες εκλογές σε αντίθεση με την άμεση ψηφοφορία στην οποία δικαιούνταν οι Σύριοι μέχρι να πάρουν την εξουσία οι λεγόμενοι επαναστάτες  ήταν μια παρωδία. Δεδομένου ότι, από τις 210 κοινοβουλευτικές έδρες το ένα τρίτο των εκλεγμένων διοριζόταν απευθείας από τον Τζολάνι και τα δύο τρίτα εξελέγησαν από εκλογικά σώματα που σχηματίστηκαν σε επίπεδο εκλογικής περιφέρειας από μια υψηλή επιτροπή αποτελούμενη από 10 μέλη. 

Αυτά τα δέκα μέλη διορίστηκαν επίσης από τον Τζολάνι. Επιπλέον 19 έδρες από τρεις επαρχίες (Σουβέιντα, Ράκα και Ντέιρ εζ-Ζορ) παρέμειναν κενές μέχρι νεωτέρας, με το πρόσχημα προβλημάτων ασφαλείας !!! Στην πραγματικότητα είναι πέρα ​​από τον έλεγχο του Τζουλάνι και του προστάτη Ερντογάν. Όσο για τον Τζολάνι αρκέστηκε να παρουσιάσει την πτώση της κυβέρνησης Ασάντ ως ένα νέο γεγονός, φρόντισε να μην αναφέρει την εξέλιξη της «απελευθερωτικής μάχης» του, όπως την περιέγραψε στους Σύριους στην τηλεόραση Al-Akhbariya γύρω στα μέσα Σεπτεμβρίου 2025:

«Όταν φτάσαμε στην Χάμα κατά τη διάρκεια της μάχης απελευθέρωσης, πραγματοποιήθηκαν διαπραγματεύσεις μεταξύ ημών και των Ρώσων. Και όταν φτάσαμε στην Χομς, οι Ρώσοι αποστασιοποιήθηκαν από την μάχη !!! Δηλαδή αποσύρθηκαν εντελώς από το στρατιωτικό πεδίο με  αεροπορικούς βομβαρδισμούς κ.λπ. Αυτό στο πλαίσιο μιας συμφωνίας μεταξύ ημών (Τζιχαντιστών) και Ρώσων, η οποία είχε θετικό αντίκτυπο στη μάχη. Ήταν τότε που ανέλαβαν δεσμεύσεις για την σημερινή Συρία και αναλάβαμε και εμείς δεσμεύσεις. Τις σεβαστήκαμε και τις σέβονται μέχρι τώρα. Έκτοτε, δεν έχουν δείξει καμία αρνητική παρέμβαση».

Μια εκδοχή που ο Τσιμπάνι ως υπουργός Εξωτερικών του Τζολάνι, έσπευσε να επιβεβαιώσει στους Σύρους τηλεθεατές καυχώμενος για τα δικά του στρατηγικά κατορθώματα, τέσσερις ημέρες μετά την σύνοδο κορυφής Ρωσίας-Συρίας κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος διάρκειας περίπου μίας ώρας στο τηλεοπτικό δίκτυο Al-Akhbariya.  Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε μερικά επιλεγμένα  αποσπάσματα: «Όλοι γνωρίζουν ότι η Ρωσία ήταν εταίρος του προηγούμενου καθεστώτος και ότι συμμετείχε στην Συριακή "τραγωδία" !!! Θυμάμαι ότι λίγους μήνες πριν από την (απελευθερωτική) μάχη, η Αυτού Εξοχότητα (Τζολάνι) με επισκέφθηκε στο γραφείο μου για να σχεδιάσει την πολιτική μας διαχείριση της αλλαγής που θα συνέβαινε στη Συρία. Η πρόκληση ήταν για το πώς να εξουδετερώσουμε την υποστήριξη της Ρωσίας προς το προηγούμενο καθεστώς σε οποιαδήποτε μελλοντική αντιπαράθεση.

Δύο ημέρες πριν από την πτώση του καθεστώτος Ασάντ στις 6 Δεκεμβρίου, με την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ των επαναστατών-τζιχαντιστών, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τους Ρώσους. Οι οδηγίες της αυτού εξοχότητας ήταν να τους πείσουν ότι ο Συριακός λαός ήθελε και ενεργούσε για να αλλάξει το καθεστώς, όχι για να αλλάξει τις συμμαχίες του !!! Κατά την διάρκεια αυτής της συνάντησης, ενώ ήμασταν στην Χάμα, οι Ρώσοι με ρώτησαν αν σκοπεύουμε να εισέλθουμε στην Δαμασκό. Απάντησα σίγουρα! Στην συνέχεια με ρώτησαν σε πόσο καιρό. Απάντησα σε 48 ώρες. 

Και όταν ενημέρωσα τον πρόεδρο,μου είπε ότι θα μας έπαιρνε 10 ημέρες. Αλλά η απελευθέρωση έγινε σε 36 ώρες. Μετά από αυτό ως Υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκα με τους Ρώσους. Τους είπα ζητώ συγγνώμη, είπα 48 ώρες, αλλά συνέβη σε 36 ώρες. Η νίκη στη μάχη της απελευθέρωσης οφείλεται κατά 20% στους Ρώσους και κατά 80% στους επαναστάτες τζιχαντιστές. Αλλά, όσον αφορά τις συμφωνίες που έγιναν με την Ρωσία υπό το προηγούμενο καθεστώς, είναι βέβαιο ότι δεν τις αποδεχόμαστε. Δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να συνάπτουμε συμφωνίες προς το παρόν. 

Ακόμα και οι Ρώσοι αποδέχονται την επαναξιολόγησή τους ή την αναδιατύπωσή τους στο πλαίσιο της τρέχουσας κατάστασης. Όσο για τις ρωσικές στρατιωτικές βάσεις, αυτές αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και ο ρόλος τους επαναπροσδιορίζεται. Οι Ρώσοι έχουν μειώσει το προσωπικό τους στις βάσεις της Ταρτούς και της Χμεϊμίμ και έχουν αποσυρθεί από όλη την υπόλοιπη επικράτεια.".

Αυτός ο λόγος πιθανότατα απευθύνεται στους «επαναστάτες τζιχαντιστές» και στους εξαγριωμένους ντόπιους συναδέλφους τους, επειδή τελικά κατάλαβαν ότι ο Τζολάνι είναι έτοιμος να τους θυσιάσει για να διατηρήσει την προεδρική του θέση. Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει για τους Γάλλους τζιχαντιστές. Άλλοι κινδυνεύουν να υποστούν την ίδια μοίρα, όπως οι Τσετσένοι και οι Τουρκομάνοι της Ρωσίας, έπειτα οι Ουιγούροι, καθώς γίνεται λόγος για μετακίνηση του Τζολάνι στην Κίνα.

Η επέμβαση της Ρωσίας στην Συρία το 2015 είχε μια σαφή γεωπολιτική λογική. Στόχος του Πούτιν να διατηρήσει ένα φιλικό καθεστώς, να εξασφαλίσει ναυτική πρόσβαση στην Μεσόγειο μέσω του λιμανιού της Ταρτούς και να αποτρέψει την εξάπλωση της ισλαμιστικής μαχητικότητας των Τακφίρι στην Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο.  Για ένα διάστημα αυτή η παρέμβαση κατάφερε να επαναβεβαιώσει την επιρροή της Μόσχας στην περιοχή.

Αλλά το τρέχον αποτέλεσμα αποκαλύπτει την ευθραυστότητα αυτής της επιτυχίας. Η ίδια Ρωσία που δικαιολόγησε τον πόλεμο για την εξάλειψη του τζιχαντιστικού εξτρεμισμού νομιμοποιεί τώρα τον ηγέτη μιας από τις πρώτες οργανώσεις Τζιχάντ !!!  Η αυτοανακήρυξη του Τζολάνι ως προέδρου έγινε διπλωματικά αποδεκτή από την Μόσχα !!! Απορίας άξιον είναι τι έχει να πει για όλα αυτά ο εξαφανισμένος από προσώπου γής Μπασάρ Αλ Ασάντ, εάν φυσικά είναι ζωντανός. Αντιφάσεις και βρώμικα γεωπολιτικά παιχνίδια εις βάρος του Γεωπολτικού άξονα 888 και του Συριακού έθνους.   

Η αντίφαση σε σχέση με την Ουκρανία δεν θα μπορούσε να είναι πιο κραυγαλέα. Η επίσημη θέση της Μόσχας για την Ουκρανία βασίζεται σε ένα κεντρικό επιχείρημα. Ο Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι παράνομος και Ναζιστής επειδή ανέβαλε τις εκλογές υπό συνθήκες πολέμου. Ωστόσο σήμερα το Κρεμλίνο καλωσορίζει τον Τζολάνι, ο οποίος κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα και αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος !!! Με αυτόν τον τρόπο η Ρωσία υπονομεύει τα γεωπολιτικά της συμφέροντα και μειώνει την παγκόσμια κυριαρχία της !!!  Εάν το δημοκρατικό έλλειμμα του νεοναζί Ζele καταδικάζεται από την Ρωσία, παράλληλα νομιμοποιείται στην Συριακή εξουσία ο αποκεφαλιστής Τζολάνι !!! Για τον Παγκόσμιο Νότο -το κοινό που η Μόσχα ελπίζει ιδιαίτερα να επηρεάσει- αυτή είναι μια αποκαλυπτική στιγμή. Ένα κράτος που τοποθετείται ως υπερασπιστής του διεθνούς δικαίου και της κυρίαρχης νομιμότητας καλωσορίζει τώρα έναν πολέμαρχο που κυβερνά χωρίς εκλογές.

Γεωπολιτικά ωφελημένοι από αυτή την Ρωσική ασυνέπεια είναι προφανές το ποιοι είναι. Η Τουρκία, η οποία εδώ και καιρό ελίσσεται επιδέξια μεταξύ του ΝΑΤΟ και των Ισλαμιστικών δικτύων στην περιοχή, έχει αναδειχθεί ως ο σιωπηλός αρχιτέκτονας της νέας συριακής πραγματικότητας. Η υποστήριξη της Άγκυρας για «ζώνες αποκλιμάκωσης» στο Ιντλίμπ και η διαχείριση των φατριών της αντιπολίτευσης έχουν δώσει στον Τζουλάνι τον επιχειρησιακό χώρο για να εδραιώσει την εξουσία του. Η Ουάσιγκτον από την πλευρά της, επιτυγχάνει με παρασκηνιακά μέσα αυτό που απέτυχαν να επιτύχουν δύο δεκαετίες παρέμβασης: Η συριακή ηγεσία να ευθυγραμμιστεί με τις δυτικές και τουρκικές στρατηγικές προτεραιότητες. 

Μία από τις σημαντικότερες συνέπειες της Συριακής μετάβασης είναι επομένως η επιταχυνόμενη άνοδος της Τουρκίας ως κυρίαρχης περιφερειακής δύναμης. Με τον μεγαλύτερο μόνιμο στρατό του ΝΑΤΟ και μια ηγεσία που δεν διστάζει να συνδυάσει τη στρατιωτική ισχύ με τη γεωπολιτική φιλοδοξία, η Άγκυρα βρίσκεται τώρα στο σταυροδρόμι της αναδιάρθρωσης της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας. Η Συρία έχει γίνει η παγκόσμια πλατφόρμα για την επέκταση της Τουρκικής επιρροής. Εδραιώνοντας την παρουσία της σε όλη την Συρία, η Άγκυρα έχει επιβάλει στην μαρτυρική χώρα το καθεστώς πολιτικού και οικονομικού ελέγχου.  Χρηματοδοτώντας το νέο συριακό καθεστώς με επικεφαλής τον Τζολάνι ελέγχει αποτελεσματικά το εμπόριο, την ενέργεια και τις συμβάσεις ανοικοδόμησης.

Αυτό αντιπροσωπεύει μια επιστροφή της αυτοκρατορίας με την δομική έννοια. Η Τουρκική πολιτική συνδυάζει την οικονομική ολοκλήρωση, την στρατιωτική ενίσχυση και την ιδεολογική ήπια ισχύ σε μια μορφή επεκτατικού νεοοθωμανισμού. Αυτός ο γεωπολιτικός συνδυασμός επεκτείνεται εξίσου μέσω της διπλωματίας και της στρατιωτικής ανάπτυξης. Η παρουσία Τουρκικών στρατευμάτων, δικτύων πληροφοριών και εργολάβων διασφαλίζει ότι το Συριακό κράτος υπό το νέο καθεστώς Τζολάνι, θα λειτουργεί εντός της στρατηγικής τροχιάς της Άγκυρας.

Όμως η Συρία είναι μόνο ο ένας άξονας αυτής της επέκτασης. Η Ελλάδα έχει ήδη κατακτηθεί χωρίς πόλεμο σύμφωνα με τον πολιτικό-πανεπιστημιακό καθηγητή Θεόδωρο Κατσανέβα και άλλους σημαντικούς πανεπιστημιακούς. (1)

Παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία καταγγέλει και ο Θεόδωρος Κατσανέβας δικαιώνοντας για μια ακόμη φορά την στήλη Επικρατέειν η Απόλλυσθαι. Να περάσουμε να δούμε μερικά αποσπάσματα από το επίμαχο άρθρο του : "Η οικονομική και εθνική παρακμή οδηγεί στον οριστικό αφανισμό με την επερχόμενη ισλαμοποίηση και μετατροπή της πατρίδας μας σε τουρκικό προτεκτοράτο υπό γερμανική εποπτεία, με τη μεθοδευμένη εισβολή Μουσουλμάνων εποίκων. 

Το όλο σκηνικό μεθοδεύεται από το Βερολίνο. Οι Γερμανοί που κάνουν κουμάντο στην Ευρώπη, είχαν και έχουν άριστες σχέσεις με την Τουρκία και μια τέτοια προοπτική φαίνεται πως βολεύει τις επιδιώξεις τους. Οι Έλληνες δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμος λαός. Η χώρα μας ποτέ δεν υπήρξε σύμμαχος της Γερμανίας και τα αισθήματα των Ελλήνων απέναντί της ήταν και είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Η παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία και μάλιστα χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά, μπορεί να ηρεμήσει το γειτονικό μας “θηρίο”. Και η Ευρώπη της Γερμανίας να εξασφαλίσει έτσι την ένταξή Τουρκίας και Ελλάδας μαζί στον κύκλο συμφερόντων της απομακρύνοντάς την από τη Ρωσία αλλά και τις ΗΠΑ. Βολική είναι επίσης η προοπτική της μετατροπής της Ελλάδας σε αποθήκη Μουσουλμάνων μεταναστών για την άντληση φτηνού εργατικού δυναμικού και επιβολή της αρχής του “διαίρει και βασίλευε."

https://slpress.gr/politiki/i-ellada-simera-thymizei-to-vyzantio-prin-tin-alosi/ 

Ένας άλλος άξονας εκτείνεται βορειοανατολικά, διασχίζοντας τον Νότιο Καύκασο. Ο «Διάδρομος της Ζανγκεζούρ», που διασχίζει την Αρμενία και συνδέει την Τουρκία με το Αζερμπαϊτζάν και, μέσω αυτής, με τις τουρκικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, αντιπροσωπεύει μια ιστορική μετατόπιση στην ευρασιατική συνδεσιμότητα. Αυτός ο αναδυόμενος διάδρομος, τον οποίο η Τουρκία επιδιώκει εδώ και καιρό, προσφέρει πλέον στην Άγκυρα άμεση χερσαία πρόσβαση στην Κασπία Θάλασσα και πέρα ​​από αυτήν.

Για την Τουρκία αυτό σημαίνει μια αδιάλειπτη προβολή της επιρροής της από την Μεσόγειο έως την Κεντρική Ασία. Για το ΝΑΤΟ, ανοίγει μια συνεχή γεωπολιτική ζώνη που συνδέει την νοτιοανατολική πλευρά της Ευρώπης με την πλούσια σε πόρους καρδιά της Ευρασίας. Και για τη Ρωσία, αντιπροσωπεύει έναν στρατηγικό εφιάλτη: την περικύκλωση της νότιας περιφέρειάς της από ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ.

Το πλεονέκτημα της Άγκυρας έγκειται στη συνέπειά της. Ενώ η Μόσχα έχει ξεπεράσει τα όριά της και το Πεκίνο έχει διστάσει, η Τουρκία έχει ακολουθήσει μια πολύπλευρη στρατηγική, συνδυάζοντας την επιρροή του ΝΑΤΟ, την ενεργειακή διπλωματία και την πολιτιστική συγγένεια σε ολόκληρο τον τουρκικό κόσμο. Ο διάδρομος μέσω της Αρμενίας, ενισχυμένος από τη δυτική έγκριση, θα εδραιώσει αυτό το πλεονέκτημα. Θα καθιερώσει την Τουρκία όχι μόνο ως τον βασικό περιφερειακό παράγοντα στη μεταπολεμική Συρία, αλλά και ως τον απαραίτητο σύνδεσμο μεταξύ Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας, εις βάρος της ρωσικής και ιρανικής επιρροής. Η θέση της Κίνας δεν είναι λιγότερο αποκαλυπτική. Παρά την ρητορική της υποστήριξη για την κυριαρχία και τη μη παρέμβαση, το Πεκίνο δεν έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση ή την ανοικοδόμηση της Συρίας. 

Οι οικονομικές του πρωτοβουλίες, όπως η Πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος», δεν έχουν μεταφραστεί σε πολιτική επιρροή. Μετά την ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ, η σιωπή του Πεκίνου υπογραμμίζει την απροθυμία του να αντιταχθεί στην κυριαρχία της Δύσης ή της Τουρκίας σε μια περιοχή που κάποτε παρουσίαζε ως κεντρική στις παγκόσμιες συνεργασίες του. Το αποτέλεσμα είναι ένα κενό, το οποίο η Ρωσία και η Κίνα έχουν συμβάλει στη δημιουργία του μέσω της προσοχής, της ασυνέπειας και της στρατηγικής τους αποδέσμευσης. Πράγματι, η Μέση Ανατολή κάποτε διαφημιζόταν ως το πεδίο δοκιμών για τη νέα πολυπολική τάξη, μια περιοχή όπου η Ρωσία και η Κίνα θα μπορούσαν να οικοδομήσουν ρεαλιστικές συμμαχίες και εναλλακτικούς θεσμούς. Αυτό το όραμα δεν έχει υλοποιηθεί.

Η αναγνώριση της αυτοανακηρυγμένης προεδρίας του Τζολάνι από την Μόσχα αντιπροσωπεύει την αποσύνθεση αυτού του ισχυρισμού και σηματοδοτεί ότι η στρατηγική στην Συρία, που κάποτε αποτελούσε το επίκεντρο της αναγέννησής της στη Μέση Ανατολή, έχει φτάσει σε παρακμιακή κατάσταση. Αυτό που ξεκίνησε ως διεκδίκηση ανεξαρτησίας από τΟν γεωπολιτικό άξονα 666(ΗΠΑ-ΕΕ-ΙΣΡΑΗΛ), έχει μετατραπεί σε γεωπολιτική τραγωδία. Αντί για μια πολυπολική ισορροπία ο τσάρος Πούτιν επέτρεψε στην Τουρκία και το Ισραήλ να διευρύνουν γεωπολιτική τους δύναμη εις βάρος των Σύριων, των Παλαιστίνιων και των Ιρανών. Παράλληλα οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναβεβαιώνουν σιωπηλά την επιρροή τους και η Ρωσία περιορίζεται σε έναν μικρότερο παγκόσμιο-περιφερειακό ρόλο, υπερασπιζόμενη τις υπολειπόμενες θέσεις της !!! Για την Ρωσία η απώλεια της Συρίας είναι και θέμα φήμης. 

Μια παγκόσμια δύναμη που δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τους συμμάχους της, να υποστηρίξει τις επενδύσεις της, να διατηρήσει τα δικά της πρότυπα νομιμότητας εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της ως εναλλακτικού πόλου στην παγκόσμια πολιτική. Η χειραψία μεταξύ Πούτιν και Τζουλάνι στην Μόσχα μετά τις Σφαγές των Χριστιανών και των Αλαουιτών στην Συρία θα μείνει στην ιστορία ως μια ειδεχθής πράξη εις βάρος του γεωπολιτικού άξονα 888 και του Αριστόκλειου πολιτισμού-Ελληνισμού. 

Σύμφωνα με τις "προφητείες" ο Πούτιν και οι Ρώσοι θα μας έδιναν ως "δώρο" την Κωνσταντινούπολη. Εν τούτοις ο Πούτιν υπερβάλει εαυτόν για την δημιουργία του Μεγάλου Ισραήλ και εγκατέλειψε δύο πολύτιμους συμμάχους (Ιράν-Συρία) στα χέρια του γεωπολιτικού άξονα 666 (ΗΠΑ-ΕΥΡΩΠΗ-ΡΩΣΙΑ). Συνεπώς δικαιώνεται ο Χ. Σαλταούρας που αναφέρει ότι οι νεοέλληνες ονειρεύονται ξύπνιοι. Δυστυχώς με βάση τα γεωπολιτικά δεδομένα η Ρωσία θα ήταν παγκόσμια δύναμη τον επόμενο για έναν αιώνα ίσως και περισσότερο, όμως ο Πούτιν παρέδωσε οικειοθελώς την παγκόσμια εξουσία στην Αμερική και το Ισραήλ.     

Ο παγκόσμιος πρωταγωνιστής Βλαντιμίρ Πούτιν μετά την νίκη του στον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο στην Συρία, αποφάσισε να παραδώσει την παγκόσμια ηγεμονία στην ξανά στην Αμερική, να κάνει ρυθμιστή των παγκόσμιων εξελίξεων τον Ερντογάν και να επιτρέψει την δημιουργία του Μεγάλου Ισραήλ !!! Ταυτόχρονα παρέδωσε τους δύο ισχυρότερους γεωπολιτικούς συμμάχους του στον άξονα 666 (ΗΠΑ-ΕΕ-ΙΣΡΑΗΛ). Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024 οι υπουργοί Εξωτερικών Hakan Fidan της Τουρκίας, Σεργκέι Λαβρόφ της Ρωσίας και Abbas Aragchi του Ιράν συναντήθηκαν στο περιθώριο του Φόρουμ της Ντόχα. Εκεί συμφώνησαν και την επόμενη μέρα ο Άσαντ εγκατέλειψε την εξουσία, μετακόμισε στην Ρωσική πρωτεύουσα και οι Ρωσικές βάσεις στο Tartus και στη Latakia στη Συρία δεν έπαθαν τίποτα. Τον Μάρτιο του 2025 ο Βibi ζήτησε από τον Τράμπ να παραμείνουν οι Ρωσικές βάσεις στην Συρία !!! 

Ο Πούτιν έχει καλές σχέσεις με όλους τους ηγέτες, διότι είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός του αιώνα μας. Είναι φιλικά προσκείμενος στους Χριστιανούς και παράλληλα έχει πολύ καλές σχέσεις με τους Μωαμεθανούς. Στις 23 Νοεμβρίου 2015 ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έδωσε ένα σπάνιο και πολύτιμο δώρο στον Ιρανό ηγέτη Αλί Χαμενει.  Ο Πούτιν χάρισε στον Χαμενει ένα απo τα πέντε αντίγραφα του αρχικού χειρόγραφου του Κορανίου, του Μωαμεθανικού ιερού κειμένου που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα. Μην ξεχνάτε ότι το Ιράν όχι μόνον είναι ένας από τους καλύτερους πελάτες των Ρώσων στον εξοπλιστικό τομέα (άμυνας), και είναι ταυτόχρονα το δεύτερο κράτος στον κόσμο, με το περισσότερο φυσικό αέριο. 

Η Μόσχα ήθελε το Ιράν και την Συρία στην νέα ένωση που δημιουργεί μαζί με την Κίνα, την Βραζιλία κλπ. Όμως το 2024 ο Πούτιν εντελώς ανεύθυνα άλλαξε γνώμη. Για αυτό παρέδωσε την Συρία στον γεωπολιτικό άξονα 666 και το 2025 εγκατέλειψε και το Ιράν έρμαιο στο Ισραήλ. Η συναίνεση του Ιράν στο Φόρουμ της Ντόχα, για την πτώση του Ασάντ ενδέχεται να αποβεί μοιραία και για τους Φρουρούς της Επανάστασης. Στα πλαίσια αυτών των γεωπολιτικών-γεωστρατηγικών στόχων του Πούτιν, έχουμε και την συμμαχία-φιλία, με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν.  

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την παγιωμένη άποψη-τακτική ότι η συμμαχία με την Τουρκία, θα τον βοηθήσει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Για αυτό η φιλία των Τούρκων είναι πιο σημαντική από το να βοηθήσει την αιματοβαμμένη Συρία. Για αυτούς τους λόγους είχαμε την συναίνεση της Ρωσίας και με την σύμφωνη γνώμη του "Τσάρου", η Τουρκία ενεπλάκη στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.  Από την πλευρά του ο δαιμόνιος Ερντογάν στοχεύει να οδηγήσει την Ρωσία σε πολεμική σύγκρουση με το Νάτο, ευελπιστώντας σε ήττα και διάλυση της Ρωσίας ώστε να πάρει η Άγκυρα την θέση της Μόσχας !!! Η μήπως έχει ήδη συμμαχήσει με τον Πούτιν και εργάζονται και οι δύο για την κατάρρευση του ΝΑΤΟ ;

Πίσω από τον Ερντογάν καραδοκεί η δύση, για να αποσπάσει ενεργειακά την Ευρώπη από την Μόσχα. Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι ιδιόμορφες-πολύπλευρες με βάση το γεγονός ότι η Τουρκία του Ερντογάν, είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που συγκρούστηκε στρατιωτικά με την Ρωσία την δεκαετία 2010-2020. Ενδεικτικό ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία κατέρριψε ένα Ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο, προερχόμενο από την μαρτυρική Συρία. Εν τούτοις η Ρωσία απάντησε μόνον με κυρώσεις στα Τουρκικά προϊόντα, ζητώντας από τους Ρώσους τουρίστες να μην επισκέπτονται την Τουρκία και παράλληλα βομβάρδισε Τουρκόφωνους μαχητές στην βόρεια Συρία. Επίσης Ρώσοι αξιωματούχοι και τα ΜΜΕ κατηγόρησαν μέλη της οικογένειας του Ερντογάν, ότι αγόραζαν πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος. Η Τουρκία είναι σε θέση να πραγματοποιήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία, αποκλειστικά με την Ρωσική έγκριση. 

Στον στενό κύκλο συμβούλων του Ερντογάν καθώς και στον Τουρκικό στρατό υπάρχουν αρκετοί  υποστηρικτές της Ασιατικής ενώσεως, οι οποίοι επιθυμούν την συνεργασία με την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Φίλοι και εχθροί, μια νέα τάξη πραγμάτων από τους Πούτιν και Ερτνογάν. Ρωσία και Τουρκία είναι σύμμαχοι αν και εξακολουθούν να έχουν συγκρούσεις, στην Συρία. Μετά από Ρωσική επίθεση ενάντια σε Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις, σκοτώθηκαν 36 Τούρκοι στρατιώτες. Εν τούτοις η Τουρκία  θεώρησε υπεύθυνο για την επίθεση τον πρόεδρο της Συρίας, τον Μπασάρ αλ-Ασσάντ !!!  Ως αναπόδοση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επέτρεψε εν μέρη στην Τουρκία, να βομβαρδίσει της κυβερνητικές δυνάμεις με τα πολεμικά αεροσκάφη της, ενώ τα Ρωσικά αεροσκάφη παρέμειναν στο έδαφος ως παθητικοί θεατές. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν διαφορετικά κίνητρα και συμφέροντα στην Συρία, την Γεωργία, την Λιβύη και την Ουκρανία. 

Η Τουρκία θέλει να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ, η Ουκρανία και η Γεωργία. Αυτό το ενδεχόμενο όμως είναι απίθανο για την Ρωσία, η οποία διεξήγαγε πολέμους για να κρατήσει τις δύο χώρες μακριά από την εξουσία της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Η Αγκυρα εφαρμόζει ύπουλες τακτικές. Ο Ερντογάν έχει υποστηρίξει την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κριμαίας, από την Ρωσική Ομοσπονδία, κάνοντας λόγο για διωγμούς της Τουρκογενούς μειονότητας στην χερσόνησο. Η Χερσόνησος της Κριμαίας αποτελεί αντικείμενο της έχθρας μεταξύ Ρώσων και Τούρκων. Η εμπλοκή της Τουρκίας στο Ουκρανικό πρόβλημα, ενδέχεται να αλλάξει τα γεωστρατηγικά δεδομένα υπέρ της Άγκυρας. 

Ο πραγματικός δημιουργός της ένοπλης σύγκρουσης, μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας αποδείχθηκε ότι είναι η Τουρκία. Eπίσης έχουμε τις δηλώσεις της Τουρκίας σχετικά με την ετοιμότητά της να παράσχει βοήθεια στην Ουκρανία για την επιστροφή της Κριμαίας !!! Για όσους δεν γνωρίζουν η Κριμαία αποτελεί μόνιμο θέμα εντάσεων και αντιπαλότητας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. 

Οι ενέργειες Τουρκίας προκαλούν μεγάλης κλίμακας ένταση στις σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας. Η Ρωσική ομοσπονδία ευθέως έχει κατηγορήσει το νεοταξικό ΝΑΤΟ, ότι προσπαθεί να ανατρέψει τον Πούτιν.  Μεταξύ άλλων σημείο τριβής μεταξύ Ρωσίας και Δύσης αποτελεί η υπόθεση Ναβάλνι, με κατηγορίες εκατέρωθεν. Από την μεριά της η Τουρκία παρά το γεγονός ότι είναι μια χώρα-μέλος του Νάτο και υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είπε το παραμικρό για την υπόθεση Ναβάλνι, ούτε για τις χιλιάδες συλλήψεις που υποστηρίζουν τον Ρώσο πολιτικό αντίπαλο του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η σιωπή του δαιμόνιου Ερντογάν, δείχνει την ύπαρξη σχεδίων και  στόχων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των δύο ηγετών.

Ο νέος Τσάρος (Πούτιν) πάνω από όλα είναι πολιτικός και παρουσιάζει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από τους Αμερικανούς ηγέτες. Επιθυμεί να είναι αρεστός σε όλους. Για αυτό με τους Ορθόδοξους γίνεται Χριστιανός με τους Ιουδαίους Καμπαλιστής και με τους Μωαμεθανούς φιλοισλαμιστής. Σέβεται την θρησκευτική πίστη όλων των λαών. Ο Πούτιν ήταν σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο στην Συρία. Εν τούτοις δεν το έκανε για να δοκιμάζει τα νέα Ρωσικά όπλα και να κρατά μάχιμο τον στρατό του σε πραγματικές συνθήκες πολέμου. Επίσης ήταν πολύ μεγάλο το οικονομικό κίνητρο καθώς Συρία και Ιράν στον εξοπλιστικό τομέα προμηθεύτηκαν τα πάντα από την Ρωσία. Κατά την διάρκεια του μικρότερης κλίμακας παγκοσμίου πολέμου, ο Ρώσος τσάρος επέτρεπε στο Ισραήλ να βομβαρδίζει τα Συριακά εδάφη και στους προσωρινά ηττημένους Αμερικάνους να αφαιρούν παράνομα τον ενεργειακό πλούτο της χώρας. Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία συνέβη αυτό. Οι ηττημένοι να έχουν δικαιώματα νικητή. 

Για όσους δεν γνωρίζου από την έναρξη των εχθροπραξιών στην Ουκρανία περισσότεροι από 31000 επαναπατρισθέντες Εβραίοι έχουν φθάσει στο κράτος του Ισραήλ από την Ρωσία και την Ουκρανία, Ο Αριθμός αυτός είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από την χρονική περίοδο του 2019. Επίσης είναι περισσότεροι τους Ισραηλινούς που επέστρεψαν στο Ισραήλ από όλες τις χώρες του κόσμου. 

Σημειώνεται ότι το ποσοστό επαναπατρισμού από την Ρωσία είναι υψηλότερο από ότι από την Ουκρανία, αν και στους Εβραίους από το Κρεμλίνο προσφέρονται ειδικοί όροι. Από ότι φαίνεται ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας εξυπηρετεί μεγάλα γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά σχέδια με τον επαναπατρισμό χιλιάδων Ισραηλινών.  Επίσης η Ρωσία επέστρεψε 43 αιχμάλωτους μαχητές στο Ισραήλ μέσω των Εμιράτων. Είναι γνωστό ότι περισσότεροι από 20 μισθοφόροι σκοτώθηκαν εκεί.  

Κατά γενική παραδοχή δεν υπάρχει μεγαλύτερος φίλος των Ιουδαίων από τον σημερινό Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν μαζί με τον Λένιν ο οποίος θεωρούσε τους Εβραίους και τους Γερμανούς κορώνες της δημιουργίας. Αυτά αναφέρει ο Λεβ Βερσίνιν  γνώστης απόλυτος κι εκ των έσω του ρωσοεβραικού ζητήματος δίνει εντυπωσιακές πληροφορίες και προβαίνει σε αποκαλύψεις όπως αυτή.  

Η ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ-ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΗ.

Δυστυχώς πριν από την πτώση του "δικτάτορα" Ασάντ, οι Διονυσιακές ΗΠΑ έχουν υποστηρίξει δικτατορίες στην Λατινική Αμερική (Επιχείρηση Κόνδωρ), έχουν υποστηρίξει τους Αφγανούς Μουτζαχεντίν την δεκαετία του 1980 και ένοπλες ανταρτικές ομάδες στην Συρία και τη Λιβύη. Επιπροσθέτως ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ-ΝΑΤΟ συμμετείχαν στα γεγονότα τον πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 στην Ελλάδα. Ακόμη έχουν διεξάγει μεγάλους πολέμους στην Κορέα, το Βιετνάμ, το Ιράκ (1991, 2003), το Αφγανιστάν (2001–2021), την Λιβύη (2011) και έμμεσα στην Ουκρανία (από το 2014), ενώ παράλληλα έχουν υποστηρίξει την επίθεση της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη.  

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η Αμερικανική παρέμβαση έχει αφήσει πίσω της κατεστραμμένα κράτη, αποσταθεροποιημένες κοινωνίες και εκατομμύρια θύματα,. Όλα αυτά πάντοτε στο όνομα αρχών που παραβιάζει τακτικά, και αυτή η λίστα δεν είναι εξαντλητική.  Δεν πρόκειται απλώς για μια γεωπολιτική μετάβαση, είναι το τέλος μιας εποχής.  Αυτό που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας υπερβαίνει την ιστορία μιας χώρας: είναι η κατάρρευση ενός συστήματος το οποίο, στην αξίωσή του να κυριαρχήσει στον κόσμο, έχει επίσης καταστρέψει τα ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά του θεμέλια.  

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αυτοκτονία ή την κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτειών, σε μια κατάσταση εσωτερικής αποσύνθεσης: συστημικός πληθωρισμός, αποσυνδεδεμένες ελίτ, εκτεταμένη γραφειοκρατία, αχαλίνωτο έγκλημα, αβυσσαλέο χρέος, υποδομές υπό κατάρρευση.  Αυτό δεν είναι πλέον παρακμή. είναι αποσύνθεση. Και όμως η Αυτοκρατορία εξακολουθεί να επιδιώκει να κάνει κήρυγμα σε ολόκληρο τον κόσμο για τη δημοκρατία. Αυτό αναφέρουν ξένοι συνάδελφοι αναλυτές από το εξωτερικό.  

Η Διονυσιακή υποκρισία φτάνει σε νέα επίπεδα.  Η παρακμή των ΗΠΑ οφείλεται στην φυσική συνέπεια του χρόνου. Είναι ο καρπός μιας στρατηγικής παγκόσμιας λεηλασίας και συνεχών ψεμάτων πολέμους και ανελέητη βία.   Επειδή πίσω από κάθε «ανθρωπιστικό-δημοκρατικό» πόλεμο, αναδύονται συμβόλαια για ανοικοδόμηση, προμήθεια όπλων ή εκμετάλλευση πόρων: Halliburton στο Ιράκ, Total στην Λιβύη, BlackRock στην Ουκρανία.  

Από το Ιράκ μέχρι την Λιβύη, από την Ουκρανία μέχρι την Συρία και την Γάζα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προκαλέσει χάος στο όνομα των "ανθρωπίνων-δημοκρατικών" δικαιωμάτων, αλλά αυτό είναι απλώς μια συνέχεια αυτού που έκαναν πάντα.   Είναι πρακτικά στο Διονυσιακό DNA τους. Από το 1946 μια μακρά σειρά πολέμων, πραξικοπημάτων και μυστικών επιχειρήσεων έχει ξεκινήσει ή υποστηριχθεί από τα Γεράκια του Λευκού Οίκου, συχνά με το πρόσχημα της ελευθερίας, της δημοκρατίας ή της καταπολέμησης του κομμουνισμού, της τρομοκρατίας ή του άξονα του κακού.  

Όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται ή φέρνουν την δημοκρατία, απομένουν μόνο ερείπια και χάος. Η ιερή και απαραβίαστη υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί απλώς ένα κάλυμμα για την επιρροή, την εκμετάλλευση και τον έλεγχο αυτών των χωρών. Στο Ιράκ, η εισβολή του 2003 ισχυρίστηκε ότι απελευθέρωσε έναν καταπιεσμένο λαό. Προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων από ενός εκατομμυρίου πολιτών, κατέστρεψε κρατικές υποδομές και επιτάχυνε τη γέννηση του Ντάες. 

Στην Λιβύη, οι επιθέσεις του ΝΑΤΟ, με την υποστήριξη της Ουάσιγκτον και της Γαλλίας, με επικεφαλής τον Σαρκοζί και τον Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, εξάλειψαν τον Καντάφι και εγκαθίδρυσαν διαρκές φυλετικό χάος. Στην Λιβύη ευδοκιμούν η δουλεία και η εμπορία ανθρώπων. Κάθε δεκαετία έχει το σωτήριο ψέμα της: Ιράκ 2003, Λιβύη 2011, Συρία 2011, Ουκρανία 2022.  Παράλληλα οι Διονυσιακοί δικτάτορες έχουν πνίξει τον ίδιο τους τον λαό κάτω από το βάρος των Μεγάλων Φαρμακευτικών Εταιρειών, της νεοφιλελεύθερης αφύπνιση και την εκτεταμένη παρακολούθηση.   

Αλλά εκεί που τα ελεύθερα και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους είναι στον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάντα πρόθυμη να δώσει μαθήματα δημοκρατίας, έχει ευθυγραμμιστεί ολόψυχα με την Ουάσιγκτον στην Ουκρανία, ενώ αγνοεί τους καταπιεστικούς νόμους του Ζελένσκι, την καταστολή των κομμάτων της αντιπολίτευσης και την εκτεταμένη λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης.  

Η Αμερική σύμφωνα με ξένους συναδέλφους αναλυτές είναι  μια νοητική αποικία, που κυβερνάται από μια μη εκλεγμένη κάστα, χωρίς λαϊκές ρίζες, η οποία εφαρμόζει υπάκουα τις εντολές της Ουάσινγκτον. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι το τέλειο σύμβολο καθώς είναι μη εκλεγμένη πρόεδρος, που ποτέ δεν υπόκειται σε καθολική ψηφοφορία.   

Ποτέ δεν αμφισβητείται πραγματικά στον θύλακα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που διορίστηκε με αδιαφανείς διαπραγματεύσεις μετά από μια έρευνα για διαφθορά στη Γερμανία και ανανεώνεται συνεχώς από την πίεση των μέσων ενημέρωσης. Ενσαρκώνει αυτή την αλαζονική τεχνοκρατία που επιτρέπει στον εαυτό της να υπογράφει συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων με την Pfizer χωρίς δημοκρατική διαβούλευση, να παραδίδει όπλα στην Ουκρανία χωρίς δημόσιο διάλογο και να αυτοπροσδιορίζεται ως πολέμαρχος χωρίς ποτέ να λογοδοτεί.  

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ευθυγραμμίζεται με τις επιλογές της Ουάσιγκτον χωρίς καν να συμβουλευτεί τον λαό της. Το 2022, υιοθέτησε καταστροφικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση των επιπτώσεων, απλώς κατ' εντολή των Ατλαντιστών. Και στη Γάζα, υπό τη συνένοχη σιωπή της ΕΕ -με λίγες εξαιρέσεις που αποσιωπήθηκαν γρήγορα από τα μέσα ενημέρωσης- βόμβες πέφτουν βροχή πάνω στα παιδιά, ενώ η Δύση εξηγεί στον κόσμο τι είναι ο ανθρωπισμός.  

Η πραγματικότητα υπερβαίνει την απλή ευθυγράμμιση με τις γραμμές του ΝΑΤΟ: πρόκειται για θεσμική προδοσία.  Σήμερα η χρεοκοπία της Αμερικής επιταχύνει την χρεοκοπία της Ευρώπης, επειδή το σύστημά μας είναι πλήρως εξαρτημένο: ενεργειακά, στρατιωτικά και ιδεολογικά. Η Ουάσινγκτον καταρρέει και οι Βρυξέλλες βυθίζονται. Όλα αυτά με φόντο την πτώση των γεννήσεων, την επισφαλή κατάσταση των μεσαίων τάξεων, την ποινικοποίηση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, την αλγοριθμική λογοκρισία και την πλήρη υποταγή στο ΝΑΤΟ.  Δεν πρέπει να υπολογίζουμε σε κανενός είδους αφύπνιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Είτε η αφύπνιση θα έρθει από τον λαό, είτε όχι. Και αυτή η αφύπνιση ξεκινά με μια πνευματική ανακατάκτηση: τολμώντας να ονομάσουμε πράγματα, εντοπίζοντας τους υπεύθυνους, αποσπώμενοι από το χλιαρό λεξιλόγιο των mainstream σχολιαστών για να επανασυνδεθούμε με την ελεύθερη σκέψη.  Η παρακμή της Αμερικής είναι μια ιστορική ευκαιρία, αλλά μόνο αν δεν την αποδεχτούμε. Ήρθε η ώρα να σπάσουμε τους δεσμούς και να παρακούσουμε. 

Πρέπει να χτίσουμε νέες συμμαχίες -ανθρώπινες, τοπικές και πολιτιστικές- ιδιαίτερα με τις χώρες BRICS. Και πάνω απ 'όλα, πρέπει να καταγγείλουμε τους απατεώνες, με επικεφαλής την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, οι οποίοι παρουσιάζουν την υποταγή τους ως ευρωπαϊκή στρατηγική. Είμαστε ανάμεσα σε εκείνους που καλούν σε αντίσταση, από ζωτική ανάγκη. Αν λέμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, κρατάει και καθρέφτες.  Αν η Αυτοκρατορία καταρρεύσει, είναι στο χέρι μας να μην καταρρεύσουμε μαζί της, αλλά να χτίσουμε κάτι άλλο.

Η επιστημονική άποψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέρχονται σε μια ύστερη ρωμαϊκή περίοδο παρακμής είναι μια ιστορική πραγματικότητα. 

Αυτό αναφέρουν συνεχώς οι ξένοι συνάδελφοι αναλυτές. Οι συνάδελφοι έχουν την άποψη ότι η κυριαρχία των ΗΠΑ στην τεχνητή νοημοσύνη, ενδέχεται να δώσει το δικαίωμα στους Αμερικανούς να παραμείνουν στην παγκόσμια εξουσία.  

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν παραλληλισμούς με την αρχαία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία γνώρισεμια παρακμή που χαρακτηρίστηκε από πολιτική-στρατιωτική, οικονομική και πνευματική κατάρρευση, κοινωνική πόλωση και εξωτερικές εισβολές.

Ιστορικά επιχειρήματα για την αναλογία παρακμής της αρχαίας Ρώμης και της σύγχρονης Pax Americana αναφέρονται συνεχώς σε βιβλία και γεωπολιτικές αναλύσεις-άρθρα. Εδώ και 19 συναπτά έτη αναφέρω ότι όταν ένα έθνος οδηγηθεί σε σήψη ηθικά-πνευματικά από τον Διονυσιακό πολιτισμό, τότε ακολουθεί η πολιτική-στρατωική, κοινωνική και οικονομική κατάρρευση.    

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ακραία πολιτική πόλωση με μειωμένη εμπιστοσύνη στους θεσμούς (κυβέρνηση, ΜΜΕ-δικαστική εξουσία). Για παράδειγμα, οι δημοσκοπήσεις μας δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη στο Κογκρέσο μειώθηκε στο 9% το 2024 !!! .

Αυτή η διάλυση θυμίζει την πολιτική αστάθεια της Ρώμης, όπου τα Διονυσιακά αξιώματα και η διαφθορά εξασθένησαν την διακυβέρνηση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει διευρυνθεί με το πλουσιότερο 1% να κατέχει περισσότερο πλούτο από το φτωχότερο 90%(σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας. 

Στην ύστερη αρχαία Ρώμη, η συγκέντρωση πλούτου συνέβαλε στην πολιτική-κοινωνική, στρατιωτική αστάθεια, καθώς οι ελίτ μονοπωλούσαν τους πόρους ενώ οι μάζες αντιμετώπιζαν δυσκολίες και συνθήκες εξαθλίωσης. 

Ορισμένοι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζουν σημάδια πολιτιστικής παρακμής, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στην ψυχαγωγία, τον καταναλωτισμό και τους πολωμένους ιδεολογικούς λόγους που φαινομενικά αποσυνδέονται από την πραγματικότητα. 

Αυτό το φαινόμενο έχει συγκριθεί με το «άρτο και θεάματα» της Ρώμης, όπου οι ηγεμόνες διασκέδαζαν τον λαό με θεάματα ενώ η αυτοκρατορία κατέρρεε.

Εξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις: Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν γεωπολιτικές εντάσεις (π.χ. ανταγωνισμό με την Κίνα) και εσωτερικές προκλήσεις όπως το έγκλημα, η μετανάστευση, η ανεξέλεγκτη βία και η υποβάθμιση των υποδομών. Η ύστερη αρχαία Ρώμη αντιμετώπισε βαρβαρικές εισβολές και μια αναποτελεσματική γραφειοκρατία που βλέπουμε ακόμη και την σημερινή εποχή εκτός από την Αμερική και στην Ελλάδα.

Σε αντίθεση με τους ομόθρησκους Ρωμαίους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια δυναμική οικονομία, η οποία πρωτοστατεί στην τεχνολογική καινοτομία της Τεχνητής Νοημοσύνης, βιοτεχνολογία). Με αυτή την τεχνολογία παραμένει παγκόσμια υπερδύναμη καθώς Ρωσία και Κίνα υστερούν κάπως στον τομέα της ΑΙ. 

Μέχρι το 2024, το ΑΕΠ των ΗΠΑ αναμενόταν να είναι περίπου 29.184,89 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, το υψηλότερο στον κόσμο, γεγονός που υποδηλώνει έναν βαθμό ανθεκτικότητας και όχι επικείμενη κατάρρευση.

Οι ταραγμένοι καιροί δεν σημαίνουν απαραίτητα οριστική παρακμή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεπεράσει κρίσεις στο παρελθόν (τον Εμφύλιο Πόλεμο, την Μεγάλη Ύφεση, τον Πόλεμο του Βιετνάμ) και έχουν αναδυθεί ισχυρότερες. Η σύγκριση της τρέχουσας κατάστασης με αυτήν της Ρώμης σίγουρα ενέχει τον κίνδυνο να αγνοηιθεί αυτή η ανθεκτικότητα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις: πόλωση, ανισότητα και μια πολιτιστική-Διονυσιακή παρακμή. Αυτά τα ζητήματα αντικατοπτρίζουν πτυχές της ρωμαϊκής παρακμής, συμπεριλαμβανομένης της διάβρωσης της κοινωνικής συνοχής και της θεσμικής εμπιστοσύνης. 

Ωστόσο διαθέτουν σύγχρονα εργαλεία-τεχνολογία-ΑΙ παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Αυτά είναι γεωπολιτικά όπλα τα οποία δεν είχε ποτέ το Imperium Romanum. Aν παραμείνει κυρίαρχος στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης ο Λευκός Οίκος, τότε έχει μεγάλες πιθανότητες να παραμείνει η Αμερική στην παγκόσμια εξουσία χωρίς να διαλυθεί. Αυτά πιστεύουν οι συνάδελφοι αναλυτές και οι ξένοι καθηγητές. Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τις προσωπικές μου επιστημονικές παρατηρήσεις επάνω στο θέμα.  

Η Αμερική είναι θλιβερός και παθητικός θεατής σε όλα τα παγκόσμια γεγονότα, και κατάντησε να κρύβεται πίσω από την Τουρκία του εντελώς ανεξέλεγκτου πλέον Χαριζίτι Ερντογάν, για να προωθήσει τα συμφέροντα της στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνον. 

Η Αμερική έφτασε να απωλέσει προσωρινά τον ρόλο της παγκόσμιας υπερδύναμης. Οι Αμερικάνοι έχουν γίνει εσωστρεφείς με καταστροφικές πολιτικές τακτικές Τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι η οικονομική, κοινωνική, πολιτική, στρατιωτική, γεωστρατηγική-γεωπολιτική κατάρρευση της Διονυσιακής αυτοκρατορίας αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Η Αμερικανική αυτοκρατορία νομοτελειακά θα αποτελέσει οριστικά και αμετάκλητα παρελθόν. 

Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΡΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ.  Https://mytilenepress.blogspot.com/2025/10/mytilenepress_16.html

Kλείνοντας να αναφέρω για πολλοστή φορά ότι ο Πούτιν δεν έκανε γενοκτονίες και πολέμους όπως έκαναν οι Αμερικανοί πρόεδροι σε Σερβία, Ιράκ, Συρία, Ουκρανία. Εν τούτοις τα γεγονότα δείχνουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει μεγάλες διαφορές με τους δυτικούς ηγέτες. 

Εννοείτε ότι ένα μεγάλο τμήμα του Ρωσικού έθνους είναι Χριστιανοί και για αυτό τους εχθρεύεται η δυτική νέα τάξη πραγμάτων (Διονυσιακός πολιτισμός) και τους πολεμά. Όμως άλλο ο Ρωσικός λαός και άλλο η ηγεσία του. Στα πλαίσια της αντικειμενικής επιστημονικής ενημερώσεως και της δημοσιογραφίας είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω και άλλους συνανθρώπους μας και τις αναφορές τους σχετικά με την Ρωσία και τον Πούτιν.  

Η Ρωσία ως έθνος με την αποδοχή του Αριστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας έγινε Τσαρική-αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την διάλυση της Σοβιετικής ένωσης με θεμέλια τον Χριστιανισμό και την Αριστόκλεια παιδεία μέσα σε 27 χρόνια η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε η πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη. Στον αντίποδα ο Γεωστρατηγικός-Διονυσιακός άξονας 666 (Ισραήλ-Αμερική-Ευρώπη) είναι υπό κατάρρευση. 

Δεν ανησυχούν αδίκως οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων. Γνωρίζουν την δύναμη του παγκόσμιου Αριστόκλειου πολιτισμού και της θρησκείας και ανησυχούν σε υπερθετικό βαθμό. Δίκαια είναι τρομοκρατημένοι με βάση τα επιτεύγματα των Ελλήνων του μεσαίωνα και των Ρώσων της σύγχρονης εποχής.  Το Imperium Romanum από αυτοκρατορία των παραγόντων του  Διονυσιακού πολιτισμού και του θεού Savaziou έγινε το κράτος του Χριστού και των Ελλήνων με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου