.jpg)
Η Τορά το θεμέλιο της Εβραϊκής παράδοσης και οι επικές ιστορίες που μεταφέρει έχουν διαμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Αυτό έγινε για να σφυρηλατήσουν μια συλλογική ταυτότητα που υπερβαίνει τις ιστορικές αλήθειες εκτιμούν ξένοι επιστήμονες.
Μέσα από αυτή την ιστορική αλλοίωση αναδύεται ένα πολύ ευρύτερο ζήτημα, μια πολιτική νομιμότητα η οποία, μέχρι σήμερα, χρησιμεύει ως δικαιολόγηση για εδαφικά και εθνικιστικά σχέδια. Αυτό εκτιμούν ξένοι συνάδελφοι αναλυτές και καθηγητές.
Ο Σιωνισμός θεωρείτε ότι είναι ένα πολιτικό σχέδιο που γεννήθηκε στην Ευρώπη του 19ου αιώνα. Το δόγμα του Σιωνισμού κατέστησε τον Εβραϊσμό όχι μόνον ως μια πίστη ή πολιτισμό, αλλά ως μια υπερεθνικότητα που θα επιβαλλόταν με την βία στην Παλαιστινιακή γη, την Συρία, τον Λίβανο και Ιράν.
Αυτές είναι χώρες που κατοικούνται από άπιστους αλλοεθνείς και επιβάλλεται να επιστρέψουν στους νόμιμους κατόχους (Ισραήλ). Μετατρέποντας ένα τραύμα της διασποράς σε εδαφική διεκδίκηση, αυτός ο υπερεθνικισμός έχει δημιουργήσει μια αποικιακή σύγκρουση μεταμφιεσμένη σε ιστορική επιστροφή-δικαίωμα, μέσα από μια μυθική μνήμη για να δικαιολογήσει μια πραγματικότητα στέρησης περιουσίας που είναι πλέον στρατιωτική και αιματηρή. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι μέρος των ιερών γραφών έχει παραποιηθεί. Συνεπώς η Τορά έχει ως στόχο την παροχή μιας κοινής ιστορικής μνήμης σε διαφορετικές φυλετικές ομάδες.
Όπως έχουν αποδείξει πολλοί ιστορικοί και αρχαιολόγοι, αυτό το κείμενο χρησιμοποιήθηκε για να σφυρηλατήσει μια συλλογική ταυτότητα, επινοώντας μια συνέχεια όπου υπήρχαν μόνο διάσπαρτες φυλές, συχνά σε σύγκρουση, που ταλανίζονταν από κατακτήσεις, ξένη κυριαρχία και εσωτερικές καταρρεύσεις.Η Τορά αποσκοπεί στην νομιμοποίηση ενός λαού που αναζητά συνοχή, έδαφος και ηθική δικαίωση απέναντι στην χαοτική και κατακερματισμένη ιστορία του.
Το πιο λεπτό σημείο είναι ότι σκόπιμα η από έλλειψη γνώσεων κάποιοι παρερμηνεύουν είτε δεν γνωρίζουν ότι τα αρχαία χρόνια ένα τμήμα από τους Φοίνικες-Σημίτες, εγκατέλειψαν τον αληθινό Θεό της Παλαιάς Διαθήκης, τους προφήτες και έγιναν πιστοί του Διονυσιακού πολιτισμού. Από τότε άλλαξε οριστικά η παγκόσμια ιστορία. Αυτό είναι που αγνοούν οι περισσότεροι και για αυτό συγχέουν τον Θεό του Χριστιανισμού, τον αγαθό Θεό-Δημιουργό του Αριστοκλέους με τον Savazio-Διόνυσο.
Αποτελεί ιστορικό γεγονός ότι κανένα άλλο έθνος δεν επέδειξε τόσο μεγάλη πίστη, ζήλο και αφοσίωση στους θεούς της Διονυσιακής κουλτούρας πλην του Φοινικικού-Ιουδαϊκού έθνους. Οι Ιουδαίοι μυήθηκαν στην Διονυσιακή πίστη-κουλτούρα από τους Αιγύπτιους και εν συνεχεία από τους Βαβυλώνιους.
Οι γεωστρατηγικές-γεωπολιτικές, οι γεωοικονομικές τακτικές καθορίζουν την μοίρα των εθνών και της ανθρωπότητας.
Στο επίκεντρο παγκόσμιων αντιπαραθέσεων-συγκρούσεων κυριαρχεί μια άρρωστη αιρετική ιδεολογία. Οι υπέρμαχοι των Διονυσιακών αξιωμάτων δημιούργησαν τις θρησκευτικές προφητείες, καθορίζουν τα νέα δόγματα των εθνών με στόχο της μόνιμη κατάληψη της εξουσίας. Η Διονυσιακή γεωστρατηγική διαδραματίζει κομβικό ρόλο για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η Διονυσιακή κουλτούρα καθορίζει της παγκόσμιες εξελίξεις.
Η Διονυσιακή γεωστρατηγική-γεωπολιτική και γεωοικονομία κατευθύνει τα έθνη στην εποχή του παγκόσμιου μεσσία. Όλες οι πολιτικές-στρατιωτικές κινήσεις συμβάλουν σε αυτόν τον σκοπό. Τα κίνητρα των πολέμων ανά την υφήλιο δεν είναι πολιτικά-στρατιωτικά, οικονομικά και ενεργειακά. Πρωτίστως είναι θρησκευτικής φύσεως.
Ο γεωστρατηγικός-θρησκευτικός άξονας 666 (ΗΠΑ-Ευρώπη-Ισραήλ), πιστεύει ακράδαντα ότι είναι προορισμένος από τον θεό να εκπληρώσεις τις προφητείες.
Τα Δυτικά έθνη εκφράζουν την πεποίθηση ότι είναι τα εκλεκτά για να ολοκληρώσουν το θεϊκό σχέδιο !!! Αυτή η πανάρχαια-Διονυσιακή δοξασία εξυπηρετεί τα δόγματα του Διονυσιακού πολιτισμού. Οι πολλοί να πεινούν και να αδικούνται. Αντιθέτως οι λίγοι να είναι ισχυροί οικονομικά, να αδικούν και να μην αντιμετωπίζουν ποινικές-ηθικές συνέπειες. Η ιδεολογία αυτή εφαρμόζεται ανελλιπώς στην γεωστρατηγική-γεωπολιτική φιλοσοφία του άξονα 666.
Σκοπός η δύναμη-εξουσία, ο παράνομος-άδικος πλουτισμός, η τυραννία και η επιβολή των Διονυσιακών αξιωμάτων. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα. Το τέταρτο-Διονυσιακό ράιχ ολοκληρώνει το καταστροφικό του έργο.
Οι Διονυσιακές στρατηγικές παρουσιάζονται στα ένθη ως επιθυμίες και θεϊκές εντολές. Η πίστη σε έναν καθορισμένο από τον Θεό ρόλο για τα Διονυσιακά έθνη οδηγεί σε άκαμπτες-αδιάλλακτες πολιτικές με στόχο τους πολέμους και την κατάληψη της παγκόσμιας εξουσία. Τα θρησκευτικά-πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά-πολιτιστικά αξιώματα εφαρμόζονται από τα πανάρχαια χρόνια από τα έθνη που ασπάζονται την Διονυσιακή κουλτούρα.
Αυτή η Διονυσιακή πολιτική έχει ιδιαίτερα καταστροφικές συνέπειες στην Μέση Ανατολή και στην σύγκρουση ανάμεσα σε Ισραήλ, Συρία, Ιράν, Παλαιστίνη και Χεζμπολάχ. Η συνεχιζόμενη γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων έχει πυρήνα τα Διονυσιακά αξιώματα. Όλες οι πολεμικές ενέργειες του Ισραήλ ερμηνεύονται και παρουσιάζονται ως ιστορική συνέχεια των γενοκτονιών που έγιναν στην Παλαιά Διαθήκη, από τους αρχαίους Ισραηλίτες.
Οι επιπτώσεις της Διονυσιακής γεωστρατηγικής-γεωπολιτικής του άξονα 666 είναι ανυπολόγιστες σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ευρύτερες γεωπολιτικές αναταράξεις που πηγάζουν από τον Διονυσιακό πολιτισμό καθορίζουν το μέλλον της ανθρωπότητας στο όνομα του Θεού της Διονυσιακής κουλτούρας. Η Διονυσιακή αλαζονεία δεν αφήνει περιθώρια για συμβιβασμούς-συνεργασίες, ειρήνη και κατάπαυση του πυρός. Τα Διονυσιακά δρώμενα αποτελούν παγκόσμια πηγή πολέμων, βίας, γενοκτονίας, καταστροφής, εξαθλίωσης και αδικίας εις βάρος των εθνών. Τα πάντα γίνονται με εντολές του θεού.
Αυτή η Διονυσιακή νοοτροπία έρχεται σε θεμελιώδη αντίθεση με τις αρχές του Αριστόκλειου πολιτισμού περί δικαιοσύνης-ισονομίας.
Άξιος τιμής σε μία πόλη είναι όποιος δεν αδικεί. Όμως όλα τα αξιώματα και τις τιμές μιας πόλεως, της αξίζουν όσοι εμποδίζουν τις αδικίες που γίνονται (Αριστοκλής-Νόμοι).
Είναι προτιμότερο να αδικηθείς, παρά να αδικήσεις και να κάνεις κάτι κακό μας δίδαξε μεταξύ πολλών άλλων ο Ύπατος των Φιλοσόφων. Εάν δεν υπάρχει πραγματική δικαιοσύνη-αξιοκρατία θα καταρρεύσει το κράτος του Θεού (Άγιος-αυτοκράτορας Νικηφόρος).
Για αυτό αναφερόταν στους νόμους του Imperium Romanum. Oi Έλληνες-Ρωμαίοι υπήκοοι εκτός από ελεύθεροι πρέπει να αντιμετωπίζονται από ένα κράτος δικαίου, να μην ταπεινώνονται-ατιμάζονται και να μην αδικούνται. Οι Έλληνες που αγωνίζονται για τον πολιτισμό και την πίστη πρέπει να έχουν την καλύτερη αντιμετώπιση από τους αξιωματικούς, καθώς και από τους πολιτικούς-δημοσίους υπαλλήλους. Ενδεικτικά ο Άγιος-Βασιλιάς Νικηφόρος τονίζει την διαχρονική επικινδυνότητα των εφοριακών και των δικαστών. (Άγιος Pallida Mors Saracenorum).
Οι εφοριακοί-δικαστές και γενικότερα οι υπάλληλοι του Ιmperium Romanun σύμφωνα με τον Άγιο-αυτοκράτορα Νικηφόρο Β Φωκά είναι ανθρωπάκια που δεν ωφελούν σε τίποτα το Ελληνικό έθνος-κράτος, διότι δεν ενεργούν για το κοινό καλό γιατί κατατρέχουν τους φτωχούς και τους πατριώτες.
Αυτοί οι κρατικοί αξιωματούχοι με αρχές την αδικία και την αιματηρή φορολόγηση των φτωχών συγκεντρώνουν τον προσωπικό τους πλούτο. Εδώ ο αυτοκράτορας αναφέρεται στις δωροδοκίες όλων των κρατικών υπαλλήλων και τον παράνομο πλουτισμό. Άγιος Νικηφόρος Φωκάς-Περί Παραδρομής πολέμου).
Η Ελευθερία και η Αξιοπρέπεια είναι οι δύο μεγαλύτερες πανανθρώπινες αξίες τις οποίες δημιούργησαν και τις δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί σε όλη την ανθρωπότητα. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν ότι δεν ήταν θεωρητικοί διδάσκαλοι των δύο υπέρτατων αξιών. Τις δύο μέγιστες πανανθρώπινες αξίες, τις δίδαξαν πολεμώντας χάνοντας τις ζωές τους και τραυματιζόμενοι στα πεδία των μαχών.
Η ελευθερία και η αξιοπρέπεια είναι τα ιερότερα και σημαντικότερα αγαθά της Αριστόκλειας παιδείας. Απαιτούνται σκληροί αγώνες και αιματηροί ενίοτε για να διατηρηθούν αυτές οι δύο υπέρτατες αρχές από τα έθνη. Για αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους φίλους του Διονυσιακού πολιτισμού-Γεωστρατηγικού άξονα 666 ότι ένας πρόγονος τους ο Αρχιερέας των Δελφών, βιογράφος, ιστορικός και Διονυσιακός φιλόσοφος Πλούταρχος μας δίδαξε την ειρηνική επίλυση των διαφορών ανάμεσα στα έθνη.
Ο Πλούταρχος, μας δίνει, μια σημαντική πληροφορία στο έργο του “Περί Σωκράτους Δαιμονίου”. Εκεί αναφέρει ότι, Βασιλιάς Αγησίλαος άνοιξε τον τάφο της Μητέρας του Ηρακλή η οποία ονομαζόταν Αλκμήνη. Εκεί ανακάλυψε ένα κείμενο και κάποιες επιγραφές.
Τότε αμέσως έστειλε τον Αγητορίδα ως πρεσβευτή της Σπάρτης στην Αίγυπτο, για να μάθει από πότε χρονολογούνται τα ευρήματα και τι αναγράφονται σε αυτά. Εκείνη την εποχή Φαραώ ήταν ο Νέκταβι. Μετά από τρεις ημέρες ο Αρχιερέας Χόνουφι απάντησε στον Φαραώ και στον Σπαρτιάτη Αγητορίδα, ότι το αλφάβητο γνώριζε ο Ηρακλής και όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, της εποχής του και ότι το αλφάβητο αυτό, ξεκίνησε στα χρόνια του Πρωτέα.
Επίσης εξήγησε ότι το κείμενο έγραφε να τιμούν οι Έλληνες τους “θεούς” και να λύνουν της διαφορές, τους μέσα από τους φιλοσοφικούς διαλόγους και την ρητορική. Από τα αρχαία χρόνια σε περιόδους ειρήνης και υβριδικού πολέμου, οι ήρωες δεν πολεμούν μόνον με τα όπλα στα πεδία των μαχών, αλλά και με τον γραπτό-προφορικό λόγο την Φιλοσοφία, και την Ρητορική.
Ο Διονυσιακός πολιτισμός την σύγχρονη εποχή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την Παλαιά Διαθήκη. Αυτό είναι απολύτως λογικό καθώς η ιδεολογία του προέρχεται από την Διονυσιακή κουλτούρα. Η ρητορική που χρησιμοποιεί ο Bibi είναι αδόκιμη με βάση την Αγία Γραφή. Η Βίβλος διδάσκει ότι ο πλούτος και η περιουσία πρέπει να διανέμονται δίκαια και να μην συγκεντρώνονται στα χέρια μιας ολιγαρχίας.
Οι στίχοι 1 και 9 της Εξόδου 23 παρέχουν μια εικόνα για το πώς έπρεπε να αντιμετωπίζονται οι ξένοι της εποχής–: «Μην ακολουθείτε το πλήθος κάνοντας το κακό, αλλά καθιερώστε το νόμο της δικαιοσύνης και του ελέους: Μην καταπιέζετε τον ξένο ; Εσείς οι ίδιοι ξέρετε τι είναι να είσαι ξένος επειδή ήσασταν ξένος στην Αίγυπτο .»
Είναι δικαιοσύνη και έλεος να κόβουν το νερό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα και τα καύσιμα σε έναν ολόκληρο πληθυσμό ; Είναι βιβλική δικαιοσύνη όταν βομβαρδίζουν νοσοκομεία ; Καθώς δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν τις σφαγές στην Γάζα-Δυτική Όχθη, αναλυτές επισημαίνουν ότι η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Υπενθυμίζω ότι προφήτης Μαλαχίας ομιλεί για την επιμονή του Κυρίου σχετικά με την διαθήκη του Ισραήλ ως προϋπόθεση της υποστήριξής προς το Ιουδαϊκό έθνος. «Θυμήσου τον νόμο Μωυσή, τα διατάγματα που έδωσα στο Χωρήβ για όλο το Ισραήλ». Εάν συνεχίσουμε να μην υπακούμε ξανά σε αυτούς τους νόμους, ο Κύριος απείλησε: «Θα έρθω και θα καταραστώ την γη».
Οι πλούσιοι Εβραίοι ελέγχουν τον κόσμο και οι μοίρες των κυβερνήσεων και των εθνών. Ελέγχουν τις κυβερνήσεις και με διάφορους τρόπους αυξάνουν τον πλούτο τους. Σύμφωνα με τον Ilan Pappé, Ισραηλινό ιστορικό και καθηγητή, « οι περισσότεροι Σιωνιστές δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, αλλά πιστεύουν ότι τους υποσχέθηκε την Παλαιστίνη». Όλα τα έθνη απαγορεύουν τις απάνθρωπες πράξεις επειδή είναι αντίθετες με την ηθική, τις αρχές της ανθρωπότητας και τον Αριστόκλειο πολιτισμό. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι μεγάλες χώρες που θεωρούνται "δημοκρατικές-υπερασπιστές" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης, δέχονται τις γενοκτονίες της Αμερικής και του Ισραήλ.
Η έγκριση μιας άδικης και ανήθικης πράξης από τα ισχυρά κράτη-έθνη της οικουμένης, δεν την καθιστά θεμιτή-ηθική και νόμιμη. Οτιδήποτε βασίζεται στην αλόγιστη βία είναι εγγενώς αυθαίρετο. Όπως αναφέρω σε πολλές εργασίες μου μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών και των άλλων εθνών.
Ο ισραηλινός πληθυσμός υποστηρίζει τον στρατό με δόγμα το «θάνατος στους Άραβες». Οι άποικοι συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας που προορίζεται για την Γάζα. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία τους και τις δηλώσεις ορισμένων από τους «άντρες της πίστης», αυτές οι στάσεις είναι συνεπείς με τις θρησκευτικές τους διδασκαλίες !!! Αυτό αποδεικνύεται από το απόσπασμα σε βίντεο του ραββίνου Eliezer Kashtiel. Αναφέρει ενδεικτικά : "Οι Άραβες ως μη Εβραίοι είναι ανίκανοι να διοικήσουν μια χώρα". Απαιτούν τον αφανισμό τον περιορισμό τους λόγω της «γενετικής τους κατωτερότητάς. "Ναι, είμαστε ρατσιστές. "Οι Εβραίοι είναι πιο επιτυχημένη φυλή".
Μετά από μια σκοτεινή κληρονομιά 70 και πλέον χρόνων με δολοφονίες-γενοκτονίες, η φθίνουσα εποχή του αποικιοκρατικού-νεοναζιστικού Σιωνισμού φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος της. Μετά από την φοβερή γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων. Σε διάφορα άρθρα ξένοι αναλυτές επισημαίνουν τις μοιραίες συνέπειες των ενεργειών, που ενδέχεται να οδηγήσουν στην εξαφάνιση του Ισραήλ. Οι ισχυρισμοί αυτοί βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία με βάση την σιωνιστική ψευδοστρατηγική. Η Haaretz via Al-Mayadeen ) που προειδοποιεί ότι η πλήρης κατάρρευση του Ισραήλ είναι θέμα χρόνου». Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει ».
Αντιμέτωποι με τις οπισθοδρομήσεις που προκάλεσε η 7η Οκτωβρίου, η Σιωνιστική προπαγάνδα προπαγάνδισε την εσφαλμένη «εξήγηση» που συνίσταται στην ενίσχυση του κύρους των Σιωνιστών ηγετών και του στρατού κάνοντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι γνώριζαν τις προετοιμασίες και τις περίμεναν!
Εάν επέδειξαν αυτή την ευφυΐα οπωσδήποτε ανέμεναν τις συνέπειες και τις λύσεις (ακόμα και με την βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών), την συμμετοχή της Χεζμπολάχ, των Χούτι, των Ιρακινών, την αντίδραση του Ιράν και τα εκατομμύρια των διαδηλωτών υπέρ της Παλαιστίνης σε όλο τον κόσμο. Μην ξεχνάμε την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους από 146 χώρες του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένων της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Νορβηγίας !!!
Τελικά αναρωτιούνται οι συνάδελφοι ξένοι αναλυτές για το ποια νίκη επέτυχε ο Ισραηλινός στρατός εξοπλισμένος από τις ΗΠΑ, εναντίον μικρών Αραβικών αντιστασιακών ομάδων ; Πιστεύουν ότι είναι στρατηγοί, νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα βασιζόμενοι στις μεγάλες δυνάμεις, αλλά αποτυγχάνουν παντού χωρίς να καταλαβαίνουν το γιατί και πώς! Ακόμη και ο Bibi παραδέχεται δημόσια ότι η υποστήριξη του «κόσμου» στους Παλαιστίνιους αυξάνεται. Όλοι είναι εναντίον μας αναφέρει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.
Ο Νετανιάχου (πραγματικό όνομα Mileikowsky) όπως αναφέρουν οι ξένοι αναλυτές, δεν έσωσε τους ομήρους και εξαφάνισε την Χαμάς !!! Στους βομβαρδισμούς με στόχο Παλαιστίνιους πολίτες και κοινωνικές και πολιτιστικές υποδομές (κατοικίες, νοσοκομεία, κέντρα υγείας, σχολεία και πανεπιστήμια, τζαμιά, εκκλησίες κ.λπ.) για οκτώ μήνες! Πρέπει να είναι ηρωισμός να σκοτώσεις περισσότερους από 37.500 Παλαιστίνιους, εκ των οποίων το 75% είναι γυναίκες και παιδιά (21.000 αγνοούμενα παιδιά), ιατρικό προσωπικό και να τραυματίζεις ακόμη περισσότερους. Όλοι αυτοί εικάζεται ότι είναι «τρομοκράτες» της Χαμάς ».
Στο LCI (Γαλλικό κανάλι) ο Bibi είχε δηλώσει ότι σκότωσαν «50.000 τρομοκράτες» !!! Ένας απλός μπορεί να συμπεράνει ότι σκότωσαν 50.000 αμάχους (περισσότερους από αυτούς που δηλώνουν οι Παλαιστίνιοι) !!! Εκτός και αν οι 37.500 πολίτες συμπεριλαμβάνονται στους 50.000 τρομοκράτες! Μπράβο στον «πιο ηθικό στρατό του κόσμου» με επικεφαλής τον Bibi. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο ΟΗΕ έβαλε το Ισραήλ στη μαύρη λίστα.
Οι Ισραηλινοί κυρίως οι σιωνιστές-οπορτουνιστές στην δύση, απέτυχαν στην αποικιακή τους επιχείρηση. Επομένως, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να επιστρέψουν στηn χώρα καταγωγής τους. Οι άποικοι στην πραγματικότητα περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στηn Δύση από όπου διοικούν τις αποικίες τους και επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική της χώρας καταγωγής τους. Από την αρχή της δημιουργίας τους, είχε αποφασιστεί ότι οι ηγέτες αυτού του «εβραϊκού σπιτιού» έπρεπε να είναι Σιωνιστές « Ευρωπαίοι » έποικοι γιατί «σε αρμονία με τα αληθινά συμφέροντα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας» αντί να είναι «ααφομοιώσιμοι κάτοικοι σε όλες τις χώρες».
Η λύση των δύο κρατών είναι ένα αποικιοκρατικό τέχνασμα. Ο διαχωρισμός μεταξύ κοσμικών και θρησκευόμενων Εβραίων έχει γίνει μη αναστρέψιμος. Μισό εκατομμύριο Ισραηλινοί έχουν ήδη εγκαταλείψει το Ισραήλ με τον πλούτο τους. Η διεθνής απομόνωση συνεχίζει να αυξάνεται. Oi Σιωνιστές που θέλουν να έχουν τα πάντα οδεύουν προς αυτό το αποτέλεσμα. Όλα δείχνουν να στρέφονται εναντίον τους. Οι αυθεντικοί Εβραίοι της Μέσης Ανατολής φυσικά εξαιρούνται από αυτή την εξίσωση.
Λόγω της μεροληψίας και της συνεχούς πολιτικής των «διπλών σταθμών» της ιμπεριαλιστικής Δύσης, πολλά κράτη του Παγκόσμιου Νότου άλλαξαν την συμμαχία και εντάχθηκαν στο στρατόπεδο της λογικής για να αποκτήσουν περισσότερη στρατηγική αυτονομία. Ποια άλλη στάση θα πρέπει να υιοθετήσουμε απέναντι σε ένα στρατόπεδο που έχει καταδικάσει σθεναρά την Ρωσία για την εξαγγελθείσα παρέμβασή της στην Ουκρανία και ότι φέρεται ότι διέπραξε "δολοφονίες αθώων πολιτών" χωρίς να προσκομίσει στοιχεία, παραμένοντας σκόπιμα σιωπηλοί μέσω διπροσωπίας όταν το Ισραήλ κάνει μια πραγματική γενοκτονία μπροστά στα μάτια όλης της οικομένης ;
Οι μαχητές ενάντια στην αδικία δεν τα παρατάνε ποτέ. Σε σύγκριση με τους Σιωνιστές, ξεχωρίζουν για τη νομιμότητά τους. Σε αντίθεση με αυτούς που χρησιμοποιούν διαβολικά μέσα, η Αντίσταση επιμένει χωρίς να καταφεύγει σε βάναυση βία ή κατακριτέες μεθόδους. Ακόμη και με περιορισμένους πόρους, καταφέρνει να πετύχει σημαντικά αποτελέσματα. Παρά τα δεινά που υπέστησαν, οι Παλαιστίνιοι επιδεικνύουν υψηλότερο επίπεδο πολιτισμού και ανθρωπιάς από τους Ισραηλινούς, οδηγούμενοι από μίσος και ρατσισμό. Όλοι οι αποικιοκράτες και οι υπερασπιστές αντιμετώπισαν αυτό το παράδειγμα και απέτυχαν. Η νίκη του απελευθερωτικού κινήματος είναι αναπόφευκτη. Η αποικιοκρατία και η υπεροχή είναι ασυμβίβαστες με την αξιόπιστη και βιώσιμη διακυβέρνηση.
Το Ισραήλ αντιπροσωπεύει το τελευταίο πεδίο δοκιμών όπου εκδηλώνονται οι αποικιακές φιλοδοξίες των Αγγλοσαξόνων και της Γαλλίας. Εάν επιμείνουν, απειλείται η σταθερότητα του κόσμου. Όσο περισσότερο επιμένουν να συμπεριφέρονται με αλαζονικό και τυφλό τρόπο, θεωρώντας τους εαυτούς τους κύριους του κόσμου, τόσο πιο κοντά έρχονται σε μια αντιπαράθεση της οποίας δεν μετρούν ούτε την κλίμακα, ούτε το αποτέλεσμα, ούτε τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν. ούτε οι συμμαχίες που θα δημιουργηθούν! Η συμπεριφορά του Ισραήλ στον πόλεμο της Γάζας είναι εγκληματική με βάση τα ηθικά αξιώματα του Αριστόκλειου πολιτισμού. Εν τούτοις Ευρωπαίοι και Αμερικανοί που ανήκουν στον Διονυσιακό-γεωστρατηγικό άξονα 666, σκοπίμως σιωπούν.
Ο ΒΙΒΛΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ BIBI ΝΕΤΑΧΙΑΝΟΥ.
Όσοι γνωρίζουν καλά την Βίβλο αμέσως αντιλαμβάνονται την επίδραση των προφητών και του αρχαίου Ισραήλ στο στρατεύματα και στην ηγεσία. Στόχος ο ολοκληρωτικός αφανισμός των Παλαιστινίων όπως γινόταν την αρχαία εποχή που πολεμούσαν οι Ιουδαίοι με τα εχθρικά ένθη. Ο θρησκευτικός συγκρητισμός του περιούσιου λαού είναι προφανής.
Η Εβραϊκή Βίβλος είναι γεμάτη από ανατριχιαστικά αποσπάσματα που επικαλούνται και περιγράφουν της γενοκτονίες και την εξόντωση άλλων εθνών στο όνομα του Θεού. Από τα αντίπαλα έθνη ο αιμοσταγής θεός απαιτούσε να εξοντωθούν άπαντες. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά και ζώα σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των γενοκτονιών-αφανισμού ολόκληρων εθνών-φυλών και περιοχών. Παράλληλα με τα εγκλήματα λάμβαναν χώρα και πολιτιστικές καταστροφές.
Η Βίβλος αναφέρει ενδεικτικά ότι οι Ισραηλίτες βρίσκονται σε μια έρημο κοντά στην Γάζα, αντιμετωπίζοντας τους Αμαληκίτες. Η φυλή αυτή αποτελούσε το σύμβολο του κακού και έπρεπε να εξοντωθεί. Οι Αμαληκίτες έπρεπε να εξαφανιστούν- εξαλειφθούν, διότι ήταν ένας αυτόχθονος λαός. Για αυτό έπρεπε με θεϊκή απόφαση-ετυμηγορία να γίνει η σφαγή.
Οι Αμαληκίτες χαρακτηρίζονται ως αιώνιος εχθρός των Ισραηλιτών. Για αυτό αναφέρονται σε κεφάλαια της Αγίας Γραφής: Στο 17ο κεφάλαιο της Εξόδου (στίχοι 8-16) ο Αμαλήκ πολεμά κατά των Εβραίων στην έρημο. Ο Μωυσής διατάζει τον Ιησού του Ναυή να ηγηθεί των Ισραηλιτών στην μάχη του Ρεφιδίμ. Ο Μωυσής παρακολουθεί από έναν λόφο την μάχη όπως έκαναν οι Πέρσες βασιλείς. Στο 25ο κεφάλαιο του Δευτερονόμιου (στίχοι 17-19) οι Ισραηλίτες διατάζονται να εξαλείψουν την ανάμνηση των Αμαληκιτών από την υφήλιο μόλις καταλάβουν τη Γη της Επαγγελίας, ως εκδίκηση για όσα τους είχαν κάνει κατά την περιπλάνησή τους («ἐξαλείψεις τὸ ὄνομα Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ οὐ μὴ ἐπιλάθῃ»).
Επίσης στο κεφάλαιο 7, στίχος 1-16, οι Εβραίοι διατάσσονται να σκοτώσουν όλους τους κατοίκους και τα ζώα των πόλεων που είναι αλλόθρησκοι. Η παράδοση αναφέρει ότι ο βασιλιάς Σαούλ έχασε την εύνοια του Θεού των Εβραίων επειδή δεν κατόρθωσε να σκοτώσει τον βασιλιά Αγάγ και όλα τα ζώα των Αμαληκιτών (Α΄ Βασιλειών, κεφάλαιο ιε΄). Στο 15ο κεφάλαιο του Α΄ Βασιλειών (στ. 1-9), ο Σαμουήλ ονοματίζει τους Αμαληκίτες ως τον εχθρό των Ισραηλιτών: «τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ· νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ Ἰσραήλ, ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου». Για αυτό αμέσως μετά ο Θεός διατάζει τον Σαούλ να καταστρέψει τους Αμαληκίτες. Στον στίχο 33 ο Σαμουήλ χαρακτηρίζει τον βασιλέα των Αμαληκιτών Αγάγ ως εχθρό και δολοφόνο, σκοτώνοντάς τον.
Κατά το 30ό κεφάλαιο στίχος. 1-2, οι Αμαληκίτες εισέβαλαν στην έρημο και στην Σεκελὰκ (ή Ζικλάγκ, την συνοριακή περιοχή Ιουδαίων-Φιλισταίων) προς το τέλος της βασιλείας του Σαούλ. Οι Αμαληκίτες πυρπόλησαν την Σεκελάκ και πήραν τους κατοίκους της αιχμαλώτους. Ο μετέπειτα βασιλιάς Δαβίδ ήταν επικεφαλής μιας επιτυχημένης εκστρατείας κατά των Αμαληκιτών ώστε να ανακτήσει «όλους όσους είχαν πάρει μαζί τους οι Αμαληκίτες». Στο πρώτο κεφάλαιο του Β΄ Βασιλειών (στίχοι 5-10) ένας Αμαληκίτης αβαφέρει στον Δαβίδ ότι βρήκε τον Σαούλ να στηρίζεται πάνω στο δόρυ του μετά τη Μάχη του όρους Γελβουέ. Ο Αμαληκίτης ισχυρίζεται ότι ο Σαούλ τού είπε να τον σκοτώσει. Ο Δαβίδ τότε διέταξε τους άνδρες του να σκοτώσουν τον Αμαληκίτη επειδή είχε σκοτώσει κεχρισμένο βασιλέα του Ισραήλ («χριστὸν Κυρίου»).
Αυτή η έχθρα είναι η βάση της εντολής του Θεού προς τον Σαούλ: « Αυτό λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Εξέτασα τι έκανε ο Αμαλήκ στον Ισραήλ. Χτυπήστε τον Αμαλήκ και καταστρέψτε όλα όσα του ανήκουν και μην έχετε συμπόνια, μην δείξετε έλεος, αλλά σκοτώστε άνδρες και γυναίκες, παιδιά και βρέφη, βόδια και πρόβατα, καμήλες και γαϊδούρια !!!
Ο δισταγμός του Σαούλ να υπακούσει σε αυτή τη διαταγή του κοστίζει την βασιλεία του Ισραήλ και την εύνοια του Παντοδύναμου. Η μεταγενέστερη εβραϊκή παράδοση σχολιάζει αυτό το γεγονός ως εξής: « Κατέφυγε στην εξόντωση γυναικών και παιδιών και σκέφτηκε ότι δεν θα ενεργούσε ως προς αυτό με βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο: επειδή οι Αμαληκίτες ήταν εχθροί και είχε λάβει εντολή από τον Θεό, την οποία ήταν επικίνδυνο να αγνοήσει » (Ιωσήφος, Αρχαιότητες των Εβραίων, βιβλίο VI, κεφάλαιο 7).
Σε μια μελέτη που έγινε υπολογίζεται ότι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν θύματα γενοκτονίας και υπέστησαν τρομερές φρικαλεότητες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Marcion, ένας θεολόγος γεννημένος το 85 μ.Χ. εγκατέλειψε την Χριστιανική κοινότητα της Ρώμης. Μετά την αποχώρηση του ίδρυσε δική του Εκκλησία. Το βασικό δόγμα της εκκλησίας του ήταν ότι απέρριπτε τον σκληρό και αιμοσταγή Θεό της Παλαιάς Διαθήκης υπέρ του γλυκού και φιλάνθρωπου Ιησού Χριστού.
Αναφέρει ενδεικτικά ο Marcion ότι έχω ρωτήσει ιερείς, επισκόπους και θεολόγους που γνώριζα για αυτή την κραυγαλέα αντίφαση μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, χωρίς να λάβω καμία πειστική εξήγηση. Για αυτό ο Marcion κήρυξε ότι ο Θεός είχε στείλει τον Ιησού Χριστό, ο οποίος ήταν διαφορετικός από τον εκδικητικό Θεό Γιαχβε Ο Marcion Θεωρούσε τον εαυτό του οπαδό του Αποστόλου Παύλου. Το δόγμα του ονομάζεται Μαρκιονισμός.
Ο Marcion δημοσίευσε την παλαιότερη καταγραφή ενός κανόνα βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας όπως ο Ιουστίνος Μάρτυρας , ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός κατήγγειλαν τον Μαρκίωνα ως αιρετικό ή αντίχριστο και αφορίστηκε από την εκκλησία της Ρώμης. Ο εκδιωγμένος δημοσίευσε τον δικό του κανόνα χριστιανικών ιερών γραφών, που περιείχε δέκα επιστολές του Παύλου. Το Ευαγγέλιο του Μαρκίωνα υποστηρίζεται ότι είναι μια επεξεργασμένη έκδοση του Ευαγγελίου του Λουκά.
Μερικοί σύγχρονοι μελετητές έχουν διατυπώσει την θεωρία ότι το Ευαγγέλιο του Μαρκίωνα ήταν το παλαιότερο, αν και αυτό έχει αμφισβητηθεί. Στην πραγματικότητα η βία της Βίβλου επικρατούσε συνεχώς έναντι του Ευαγγελίου στους αιώνες που ακολούθησαν, αποτελώντας ένα πρότυπο δίωξης, υποδούλωσης και εξόντωσης στο οποίο στηρίχθηκαν όλα τα εκχριστιανισμένα έθνη Γερμανοί, Βούλγαροι, Σλάβοι κλπ.
Από την Παλαιά Διαθήκη ξεκίνησαν και οι Διονυσιακές σταυροφορίες και όλοι οι θρησκευτικοί πόλεμοι. Οι γενοκτονίες των Ινδιάνων της Αμερικής και άλλα εγκλήματα είναι βασισμένα στην Βίβλο. Αποσπάσματα από το Δευτερονόμιο και άλλα βιβλία χρησιμοποιήθηκαν για να υποκινήσουν τους στρατιώτες σε σφαγές και μαζικές σφαγές.
Το μήνυμα του Ευαγγελίου έχει αγνοηθεί και περιφρονηθεί πρωτίστως από την ίδια την Εκκλησία. Το Καθολικό Βατικανό υπήρξε σύμβολο διαφθοράς και βίας σε όλη τη σύγχρονη εποχή, ενώ οι Προτεστάντες πάστορες έχουν ευλογήσει όλες τις ευρωπαϊκές φρικαλεότητες στον Νέο Κόσμο. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τον 21ο αιώνα για να βρούμε έναν Πάπα που καταδίκαζε τον πόλεμο ως τέτοιο, χωρίς αν ή αλλά, σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του Ευαγγελίου.
Είναι αλήθεια ότι η δυτική παράδοση του πολέμου ποικίλλει, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων κατάκτησης, της διατήρησης του status quo και των αυτοκρατορικών πολέμων. Πηγή κάθε γενοκτονίας-αιματοχυσίας αποτελεί η Παλαιά Διαθήκη. Ξένοι αναλυτές εκτιμούν ότι ο εφιάλτης ενός παγκόσμιου πολέμου με πρότυπο την Παλαιά Διαθήκη, επιβάλει την απόλυτη απαγόρευση της Βίβλου.
Με βάση τα προαναφερόμενα δεν αποκλείεται να γνώριζε ο Marcion ότι ένα μέρος των Ισραηλιτών εγκατέλειψε τον Θεό των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και ασπάστηκε την Διονυσιακή λατρεία όπως μας πληροφορεί ο Αρχιερέας των Δελφών, βιογράφος-ιστορικός και φιλόσοφος του Διονυσιακού πολιτισμού, ο Πλούταρχος.
Η Διονυσιακή ελίτ επιβιώνει και κυριαρχεί εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, μέσα από μια συγκεκριμένη μέθοδο. Η Διονυσιακή αριστοκρατία από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι και σήμερα δημιουργεί παγκόσμιες αυτοκρατορίες τις οποίες στην συνέχεια καταστρέφει είτε εγκαταλείπει όταν δεν τις χρειάζεται. Οι αυτοκρατορίες που δημιούργησαν προκάλεσαν τρομερές γενοκτονίες. Η νέα-τρίτη Ρώμη με πρωτεύουσα την Μόσχα βασίζεται στον νόμο, στην λογική ως μια παγκόσμια ανθρώπινη ικανότητα. Στον αντίποδα η Ιερουσαλήμ εκπροσωπεί τον Διονυσιακό πολιτισμό και την οικουμενικότητα του Βάκχου-Savaziou Τα πολιτιστικά-γεωστρατηγικά-γεωπολιτικά δικαιώματα της Ρώμης αποτελούν εμπόδιο στο θείο δικαίωμα του Ισραήλ
Σύμφωνα με ξένους αναλυτές το θείο δικαίωμα είναι μια μυθοπλασία, είναι ένα ψέμα και είναι μια εβραϊκή καινοτομία, όπως έδειξε ξεκάθαρα ο Jan Assmann στο The Price of Monotheism. Ο θεϊκός νόμος των Ισραηλινών είναι ασύμβατος με το ρωμαϊκό δίκαιο του Κρεμλίνου. Ο θεϊκός νόμος εξ ορισμού τοποθετείται πάνω από τον νόμο που ανέπτυξαν οι άνθρωποι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κράτος του Ισραήλ περιφρονεί το διεθνές δίκαιο. Το Ισραήλ θεωρεί ότι έχει ένα θεϊκό αποκλειστικό δικαίωμα που του επιτρέπει να γενοκτονεί τα άλλα έθνη.
Η προοπτική ενός κόσμου χωρίς διεθνές δίκαιο στην σύγχρονη πυρηνική εποχή είναι ένα συνταρακτικό και επικίνδυνο γεγονός. Η γενοκτονία στη Γάζα από το Ισραήλ υπό την προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών επιταχύνει αυτήν την παγκόσμια συνειδητοποίηση. Το διεθνές δίκαιο, ο σεβασμός των συνθηκών και των δεσμεύσεων, η δικαιοσύνη στην επίλυση συγκρούσεων, η διπλωματία που βασίζεται στην καλή πίστη, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη, είναι πράγματα που το Ισραήλ περιφρονεί και απορρίπτει. Το Διεθνές Δίκαιο είναι η αναζήτηση της δικαιοσύνης και της αλήθειας. Το Ισραήλ είναι η δύναμη του ψέματος, της εξαπάτησης, της διαφθοράς και του εκβιασμού. Ένα από τα βασικά θέματα που διακατέχουν την Βίβλο (Παλαιά Διαθήκη) είναι η κριτική-έλεγχος των βασιλιάδων, των πλούσιων και των διεφθαρμένων δικαστών που παραβίαζαν τις Δέκα Εντολές που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή.
Οι άνθρωποι του Θεού (Προφήτες) είχαν ως στόχο να δημιουργηθεί μια δίκαιη και ισότιμη κοινωνία προστατεύοντας τους φτωχούς από την οικονομική καταπίεση-εξαπάτηση της δουλείας του χρέους και την απώλεια της γης. Αν οι προφήτες ζούσαν στην εποχή μας θα καταδικάζονταν από τον Bibi για παραβίαση των πιο θεμελιωδών νόμων του βιβλικού Ιουδαϊσμού, με βάση την δική του Βιβλική ερμηνεία. Εκείνους τους αιώνες οι προφήτες του Θεού περιέγραψαν πολλές φορές ότι ο Κύριος ήταν εξαιρετικά δυσαρεστημένος επειδή το Ισραήλ παρέκκλινε από τις εντολές του με συνέπεια να αποσύρει την προστασία του και να καταδικάσει τον λαό του Ισραήλ.
Για αυτό κατακτήθηκε το Ιουδαϊκό έθνος. Οι βιβλικοί προφήτες απέδωσαν την ήττα του Ισραήλ το 722 π.Χ. στην τιμωρία του Κυρίου για την παραβίαση της διαθήκης που προσέφερε. Η τιμωρία του Ισραήλ ταίριαζε με το έγκλημα. Ακριβώς όπως η πλούσια πιστώτρια ελίτ είχε αφαιρέσει τους την γη και οι δέκα φυλές του Ισραήλ απελάθηκαν στην Μεσοποταμία και την Μηδία. Το γεωγραφικό μέγεθος της Ιουδαίας μειώθηκ σε μια περιοχή γύρω από την Ιερουσαλήμ.
Ο Ιεζεκιήλ, ο προφήτης των εξόριστων Ιουδαίων οδηγήθηκε στην Βαβυλωνία το 597 π.Χ. ως όμηρος. Κατά την περίοδο της αιχμαλωσίας έγινε ήταν η βασική επιρροή του Έσδρα και της ιερατικής σχολής που επεξεργάστηκε τις πρώιμες πηγές της Τορά. Η Τορά οριστικοποιήθηκε όταν οι Εβραίοι επέστρεψαν από την Βαβυλώνα. Οι Ιουδαίοι επεξεργάστηκαν τις βαβυλωνιακές έννοιες της οικονομικής δικαιοσύνης στον Ιερό Μωσαϊκό Νόμο.
Για αυτό ο προφήτης Ιεζεκιήλ αναφέρει : «Ο λόγος του Κυρίου ήρθε σε μένα: Το τέλος είναι τώρα επάνω σας και θα εξαπολύσω την οργή μου εναντίον σας. Θα σε κρίνω σύμφωνα με την συμπεριφορά σου και θα σου ανταποδώσω για όλες τις απεχθείς πρακτικές σου», αναφέροντας την πόλωση του πλούτου από τους πλουσιότερους Εβραίους, τη διαφθορά των δικαστηρίων και την παραβίαση της αρχικής διαθήκης με τον Κύριο. Οι προφήτες δεν συμπαθούσαν τους άδικους Εβραίους.
Για αυτό αν βρισκόταν σήμερα στο Ισραήλ θα αντιδρούσαν. Ήταν αντισιωνιστές και θα κατέκριναν τους δεξιούς πολιτικούς που τώρα καταργούν τα δικαστήρια της χώρας, ενθαρρύνουν τις μαζικές δολοφονίες αμάχων και καταστρέφουν τις υποδομές μιας ολόκληρης κοινωνίας; Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κανένας θρησκευτικός παράγοντας δεν επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Νετανιάχου ότι ενεργεί βάσει βιβλικής δέσμευσης ως δικαιολογία για την διάπραξη γενοκτονίας με την κατάληψη της παλαιστινιακής γης και την καταστροφή του υπάρχοντος πληθυσμού.
Κυριολεκτικά ο Bibi ομοιάζει με μάγο που προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Ο Νετανιάχου ισχυρίζεται ότι ενεργεί με βάση τις Βιβλικές εντολές ως δικαιολογία για την γενοκτονία των Παλαιστινίων. Αλλά αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι ένα σύμφωνο από την παράδοση του Μωυσή είναι ορθό ; Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι είναι η μοχθηρή απαίτηση από τον δικαστή και τον εξέχοντα Σαμουήλ που λέει στον Σαούλ, τον στρατηγό που ήθελε να κάνει βασιλιά: « Τώρα πήγαινε και χτυπήστε τον Αμαλήκ [έναν εχθρό του Ισραήλ] και καταστρέψτε εντελώς όλα όσα τους ανήκουν. Μην τους λυπηθείτε, σκοτώστε άνδρες και γυναίκες, παιδιά και βρέφη, βοοειδή και πρόβατα, καμήλες και γαϊδούρια » (Α' Σαμουήλ 15:3).
ΟΙ ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ !!!
Η Ελευθερία και η Αξιοπρέπεια είναι οι δύο μεγαλύτερες πανανθρώπινες αξίες τις οποίες δημιούργησαν και τις δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί σε όλη την ανθρωπότητα. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν ότι δεν ήταν θεωρητικοί διδάσκαλοι των δύο υπέρτατων αξιών. Τις δύο μέγιστες πανανθρώπινες αξίες, τις δίδαξαν πολεμώντας χάνοντας τις ζωές τους και τραυματιζόμενοι στα πεδία των μαχών.
Η ελευθερία και η αξιοπρέπεια είναι τα ιερότερα και σημαντικότερα αγαθά της Αριστόκλειας παιδείας. Απαιτούνται σκληροί αγώνες και αιματηροί ενίοτε για να διατηρηθούν αυτές οι δύο υπέρτατες αρχές από τα έθνη.
Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας με πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.
Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).
Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.
Στην δίκη της Νυρεμβέργης εισήχθη το αξίωμα σχετικά με τους επιθετικούς πολέμους. Οι επιθετικοί πόλεμοι αποτελούν έγκλημα. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών επιτρέπει τους αμυντικούς πολέμους και για αυτό δίνει το δικαίωμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας να επιβάλλει στρατιωτικές κυρώσεις για την διατήρηση της ειρήνης. Τα επιχειρήματα περί δίκαιου πολέμου διδάσκονται στον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία. .
Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.
Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομιμότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους."
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1)
Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα.
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του.
Τα αρχαία χρόνια μεταξύ άλλων έλαβαν χώρα φοβεροί εμφύλιοι πόλεμοι τους οποίους πάντοτε υποκινούσε το Φοινικικό ιερατείο των Δελφών. Οι Δελφοί ήταν το μεγαλύτερο μαντείο της αρχαιότητας. Εκεί όλοι οι λαοί της Ανατολικής Μεσογείου όπως οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Φρύγες, οι Λυδοι και οι Πέρσες, αναζητούσαν την πρόβλεψη των Φοινικικών ιερατείων για πάσης φύσεως ζητήματα.
Όλοι οι αξιωματούχοι και οι θεσμικοί παράγοντες της Ανατολής κατέφευγαν στην θεϊκή ετυμηγορία. Μέσα από τους αιματηρούς εμφύλιους πολέμους και την Δελφική Αμφικτυονία, το Φοινικικό μαντείο υπήρξε παγκόσμιο πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό κέντρο κατά τους αρχαίους αιώνες. Εκείνη την εποχή το μαντείο υπήρξε η ανώτατη πολιτική-στρατιωτική και οικονομική εξουσία των εθνών της Ανατολικής Μεσογείου. Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας καθόριζαν τις τύχες των κρατών της ανατολής.
Εκείνοι αποφάσιζαν για την οικονομία, την πολιτική, τους πολέμους και τις κοινωνικές εξελίξεις. Δεν είναι σχήμα λόγου είτε υπερβολή καθώς το μαντείο αποτελούσε το διεθνές νομισματικό ταμείο του αρχαίου κόσμου !!! Πολλές Ελληνικές πόλεις κράτη καθώς και ξένα, διατηρούσαν στους Δελφούς θησαυροφυλάκια για την φύλαξη των προσφορών και των πολύτιμων αντικειμένων τους.
Κανένας πόλεμος, καμία πολιτική-οικονομική, κοινωνική και πνευματική δραστηριότητα δεν γινόταν χωρίς την έγκριση του μαντείου. Οι Δελφοί απέκτησαν τεράστια δύναμη μέσα από τους πολέμους που υποκίνησαν και την ομοσπονδιακή ένωση δώδεκα φυλών Στερεάς και Θεσσαλίας (Δελφική Αμφικτυονία). Όλοι οι "ιεροί" πόλεμοι προκλήθηκαν από τους ιερείς-θεουργούς του Φοίβου και του Savaziou.
Η πολιτική σημασία των Δελφών ήταν τεράστια καθώς υποκινούσαν όλους τους πολέμους που έλαβαν χώρα κατά την αρχαιότητα. Ενδεικτικό ήταν ότι ο δεύτερος Ιερός πόλεμος, έγινε για τον έλεγχο του μαντείου-χρυσωρυχείου πάντα. Οι Αθηναίοι με παρότρυνση του Δελφικού ιερατείου βοήθησαν τους Φωκείς να εντάξουν το ιερό στην ομοσπονδία τους, προκαλώντας την οργή των Σπαρτιατών, οι οποίοι επανέφεραν προσωρινά τους Δελφούς στην πρότερη κατάστασή τους, αλλά οι Αθηναίοι αντεπιτέθηκαν και η πόλη αποδόθηκε τελικά στους Φωκείς.
Μέχρι τον τρίτο Ιερό Πόλεμο όλα αυτά, όταν με παρέμβαση του Φιλίππου οι Δελφοί επέστρεψαν στη Δελφική Αμφικτυονία, η οποία ελεγχόταν ωστόσο πια από τους πανίσχυρους Μακεδόνες. Ένας Δ’ Ιερός Πόλεμος θα ξεσπούσε λίγο αργότερα, καθώς το μαντείο παραήταν πλούσιο και σημαντικό για να μένει ανεξάρτητο.
Κατά την εποχή των Περσικών πολέμων το Φοινικικό μαντείο των Δελφών ήταν μονίμως με το μέρος των Περσών και καλούσαν τους Έλληνες μέσω ψεύτικων χρησμών να μην πολεμήσουν. Ο σκοτεινός Διονυσιακός πολιτισμός ήταν η θανατηφόρα μάστιγα του Ελληνισμού. Η αρχαία Διονυσιακή θρησκεία, κατέρρευσε κάτω από το βάρος των γενοκτονιών και των αισχρών εγκλημάτων της. Το απόγειον της κακουργίας και του ανθελληνισμού των σκοτεινών παραγόντων της αρχαίας Θρησκείας, ήταν οι τρομερές διώξεις των σοφών επιστημόνων στην Αθήνα, με δίκες-καταδίκες "περί αθεΐας" και την θανάτωση πολλών φιλοσόφων, επιστημόνων, πολιτικών, ποιητών, σοφιστών, ρητόρων κλπ.
Οι Φοίνικες ίδρυσαν το μαντείο των Δελφών. Από την Θήβα και τους Δελφούς προερχόταν όλα τα δεινά του Ελληνικού έθνους. Στην μυθολογία-ιστορία, αναφέρονται πολλοί χρησμοί του Φοινικικού μαντείου, για χιλιάδες-φοβερές θυσίες, στους «θεούς»-δαίμονες, της αρχαίας θρησκείας. Αμέτρητα ήταν τα αθώα θύματα, κυρίως αγνοί νέοι. Τα άτυχα παιδιά, θυσιάστηκαν από τους αιμοσταγείς-αλλοδαπούς ιερείς του παγανισμού, με εντολή του Δελφικού ιερού. Ο σκοτεινός παγανισμός ήταν η θανατηφόρα μάστιγα του Ελληνισμού.
Οι Φοινικικές ορδές κατέκτησαν τους Έλληνες με άγριες σφαγές και οργανωμένες γενοκτονίες. Απέσπασαν τις περιουσίες των αρχαίων Ελλήνων και τους έκαναν είλωτες όπως στην Σπάρτη. Τους επέβαλαν την θρησκεία τους, το δωδεκάθεο και χρησιμοποίησαν ακόμη και τα ιερά για την νέα θρησκεία. Εμφύλιοι πόλεμοι.
Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.
Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα. Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).
Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδομούσαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο.
Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : " Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, "Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας", σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες.
Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των "άθεων" φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα.
Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους είλωτες. Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους.
Το απόγειον του ανθελληνισμού και του εωσφορισμού, ήταν η αποστολή 300 αιχμαλώτων αγοριών, στις Σάρδεις για να ευνουχιστούν προς τιμήν της Κυβέλης !!! Ο Σπαρτιάτης Κλεομένης το 505 π.Χ. σε μια από τις εκστρατείες του εναντίον των Αργείων, ανάγκασε τον άμαχο πληθυσμό, να καταφύγει στο "ιερό" άλσος. Στην συνέχεια έβαλε φωτιά και έκαψε πέντε χιλιάδες άμαχους. Απανθρακώθηκε-αφανίστηκε το άνθος των νέων του Άργους. Η ιδιότητά τους ως ικέτες των κοινών «θεών», δεν έπαιξε κανέναν απολύτως ρόλο.
Μια ακόμη γενοκτονία προκάλεσαν οι τέσσερις φοβεροί ιεροί πόλεμοι, (595-332 π. Χ.), οι οποίοι για τριακόσια περίπου χρόνια αποδεκάτισαν την Ελλάδα. Ονομάστηκαν ιεροί, διότι έγιναν με υποδείξεις του μαντείου των Δελφών (Θουκυδίδης, Ιστορία Α΄3).
Οι πόλεμοι έγιναν για να έχει την πολιτική-στρατιωτική και την οικονομική ηγεμονία όλων των Ελλήνων. Υπεύθυνοι για μια ακόμη φορά τα αδίστακτα Δελφικά Ιερατεία. Ενδεικτικό της τρομερής γενοκτονίας, ήταν ότι το 219 π. Χ., ο επικεφαλής της Αιτωλικής Συμπολιτείας, ο στρατηγός Σκόπας κυριεύει το Δίον, την ιερή πόλη των Μακεδόνων και καταστρέφει τα πάντα. Γκρεμίζει όλα τα κτίσματα, και στην συνέχεια, πυρπολεί ακόμη και τους χώρους λατρείας.
Οι ίδιες βαρβαρότητες έγιναν, και στο ιερό της Δωδώνης, από τον στρατηγό των Αιτωλών Δωρίμαχο. Στην συνέχεια, ο Φίλιππος με τους Μακεδόνες, πέρασαν σε αντίποινα, «πυρπόλησαν και κατεδάφισαν τα ιερά και ανέτρεψαν η κατέστρεψαν 2.000 ανδριάντες». Όμως δεν περιορίστηκαν στην Αιτωλία, αλλά εισέβαλαν και στην Αττική, το 200 π. Χ., όπως εξιστορεί ο Λίβιος, όπου ισοπέδωσαν, και τα μνημεία και ανέσκαψαν τους τάφους, διασκορπίζοντας τα οστά των νεκρών !!!
Από κάθε πόλεμο οι αλλοδαπό ιερείς των Δελφών απαιτούσαν ως θέληση του Ιουδαίου Απόλλωνα και του Φρυγικού Διόνυσου-Savaziou την δεκάτη από τα αιματοβαμμένα λάφυρα. Χαρακτηριστικό ήταν ότι είχαν την αναίδεια και την ανεντιμότητα να ζητούν από τις πόλεις ποσοστά ακόμη και από τους Περσικούς πολέμους, κατά τους οποίους το Δελφικό ιερό, ήταν με την πλευρά των ηττημένων και ομόθρησκων Περσών, καθώς έδινε αποτρεπτικούς χρησμούς, για να μην πολεμήσουν οι Έλληνες. Επίσης οι Φοίνικες ιερείς έδιναν χρησμούς παγίδες και υποδαύλιζαν τα μίση μεταξύ των αρχαίων πόλεων.
Οι Έλληνες που επισκεπτόταν το Φοινικικό μαντείο, έβλεπαν κάθε φορά τα αιματοβαμμένα λάφυρα των εμφυλίων πολέμων. Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό-οδυνηρό και δυσβάσταχτο, καθώς ενθυμούμενοι τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, οδηγήθηκαν σε νέους εμφύλιες διαμάχες. Αρκετούς χρησμούς για τους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους τους είχε δώσει ο Φρυγικός "θεός" Savazios μαζί με τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.
Την εποχή των Περσικών πολέμων το μαντείο των Δελφών ήταν μονίμως με το μέρος των Περσών, και καλούσαν τους Έλληνες, μέσω ψευδοχρησμών να μην πολεμήσουν. Η Ελλάδα ήταν το κέντρο του πολιτισμού, εντούτοις όλοι οι σημαντικοί αρχαίοι Φιλόσοφοι διώχθηκαν, φονεύθηκαν και δημεύτηκαν οι περιουσίες τους.
Σε κάθε πόλεμο που γινόταν με τους Πέρσες, οι Φοίνικες ιερείς έδιναν αποτρεπτικούς χρησμούς στους Έλληνες να μην πολεμήσουν, διότι οι Μηδοι ήταν ομόθρησκοι τους. Ενδεικτικός είναι ο χρησμός της Αριστονίκης η οποία προδοτικά είπε στους Έλληνες : “Τι κάθεσθε ταλαίπωροι, φύγετε στα πέρατα της γης, εγκαταλείψτε τις οικίες σας και την ακρόπολη σας.
Ο ερχόμενος από την Ασία Άρης θα καταστρέψει τα πάντα, και όχι μόνον τα δικά σας τείχη, αλλά και τα τείχη των άλλων πόλεων θα απολεσθούν. Φύγετε λοιπόν από το οχυρό σας, έστω και αν αυτό γεμίζει θλίψη τις ψυχές σας. ” (Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορια Γ΄, σελίδα 94 και Ηρόδοτος-VII,140). Τους ίδιους χρησμούς έδωσε η Αριστονίκη και σε άλλες πόλεις όπως στους Αργείους και στους Κρήτες. Σε όλες αυτές τις πόλεις η Αριστονίκη είπε να τηρήσουν ουδετερότητα απέναντι στον πόλεμο Περσών–Ελλήνων και να υποταχθούν στους σατανιστές, βάρβαρους Ασιάτες εισβολείς (Ηρόδοτος .VII,148-169). Όταν οι Έλληνες αρχηγοί δεν δεχόταν αυτούς τους χρησμούς, γιατί ήθελαν να πολεμήσουν, τότε έδιναν νέους χρησμούς παγίδες.
Στις Πλαταιές οι θρησκευτικοί παράγοντες των Δελφών απαγόρευαν μέσω των χρησμών στους Έλληνες να πολεμήσουν. Ούτε να αμυνθούν δεν τους επέτρεπαν για να μην προσβληθεί ο δαίμονας Απόλλων. Είχαν περάσει πλέον αρκετές ημέρες όπου οι Έλληνες παρέμειναν παθητικοί-θεατές στον ίδιο τους τον θάνατο.
Οι Έλληνες στρατιώτες τραυματιζόταν από τους Πέρσες χωρίς να έχουν το δικαίωμα να αμυνθούν, ενώ ταυτόχρονα εξαιτίας της παρατεταμένης απραξίας τελείωναν τα τρόφιμα και το νερό. Εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή έρχεται το τελειωτικό χτύπημα στους Έλληνες με έναν ακόμη “χρησμό” από την σφηκοφωλιά των Δελφών. Ο νέος κίβδηλος χρησμός έλεγε ότι εάν θέλουν οι Αθηναίοι να νικήσουν τους Πέρσες, θα πρέπει να εγκαταλείψουν της Πλαταιές και να πολεμήσουν στην Αττική, διότι εκεί υπάρχει ναός της Ίσιδας-Δήμητρας της εωσφορικής θεάς από την Αίγυπτο.
Ο Έλληνας στρατηγός Παυσανίας με το επιτελείο του είδε τον θανάσιμο κίνδυνο και την ολοκληρωτική καταστροφή. Για αυτό σκέφτηκε όπως ο Παυσανίας και σε συνεννόηση με το επιτελείο του, έβαλαν τους Πλαταιείς να παραχωρήσουν τα εδάφη τους, στους Αθηναίους, ώστε να πολεμήσουν σε δικό τους έδαφος, με βάση τον ψευδοχρησμό. Το άριστο αυτό Ελληνικό σχέδιο ευνοούσε και το γεγονός ότι υπήρχε στις Πλαταιές, δαιμονικός ναός της Αιγύπτιας Ίσιδας-Δήμητρας, για αυτό θα ήταν σε θέση να κάμψουν αντιρρήσεις των Αθηναίων. Μετά από αυτό το πολύ ευφυέστατο τρόπο δεν χρειάστηκε να φύγουν καθόλου οι Αθηναίοι, διότι ήταν πλέον Αθηναϊκό έδαφος οι Πλαταιές, υπό την Αθηναϊκή εξουσία.
Όμως για να είναι απολύτως σίγουρος ο Μέγας Παυσανίας και το επιτελείο του, έβαλαν τον στρατηγό Αρίμνηστο να πει στους Αθηναίους ότι είχε δεί “όνειρο”. Στο “όνειρο” εκείνο τον διέταζε ο αρχηγός των των θεών ο Δίας, να “μεταφέρει” στους Αθηναίους την εντολή του, να πολεμήσουν στις Πλαταιές, μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι αφελείς Αθηναίοι μετά από όλα όσα τους είπε, ο στρατηγός Αρίμνηστος, ήταν πλέον πεποισμένοι ότι έπρεπε να πολεμήσουν στις Πλαταιές, διότι αυτή ήταν η “εντολή” του Δια. Για αυτό οι Αθηναίοι έκαναν αμέσως ολόκληρο το Αιγυπτιακό τελετουργικό προς τιμήν της Δήμητρας.
Με αυτόν τον τρόπο απέφυγαν οι πολυμήχανοι Έλληνες την θανάσιμη Φοινικική παγίδα από τους Δελφούς. Με αυτόν τον τρόπο έμειναν οι Αθηναίοι στις Πλαταιές, και όλοι μαζί οι Έλληνες πολέμησαν ενάντια στους Πέρσες με αποτέλεσμα μια ακόμη νίκη, η οποία τους εξασφάλιζε πλέον την πολυπόθητη ελευθερία.
Μετά το τέλος της μάχης των Πλαταιών ο στρατηγός Παυσανίας, κατευθύνθηκε στην Φοινικική-Ιουδαϊκή Θήβα. Ο Έλληνας στρατηγός Παυσανίας απαίτησε να του παραδώσουν τους προδότες, οι οποίοι ήταν αρχηγοί των Φοινίκων της Θήβας και πολέμησαν με τους ομόθρησκους τους Πέρσες, ενάντια στους Έλληνες. Οι αρχηγοί των Φοινίκων ήταν ο Τιμηγενίδης και ο Ατταγίνης.
Όμως οι υπόλοιποι Φοίνικες της Θήβας αρνήθηκαν στον Παυσανία, την παράδοση των ομοεθνών τους. Μάλιστα οι δολοπλόκοι Φοίνικες χρησιμοποίησαν και την προσφιλή τους διαχρονική τακτική, σε μια απέλπιδα προσπάθεια τους να αποφύγουν την παράδοση των αρχηγών τους. Για αυτό πρότειναν στον Σπαρτιάτη Παυσανία, ένα πολύ υψηλό χρηματικό ποσό, με σκοπό να τον εξαγοράσουν, ώστε να μην εκτελέσει τους προδότες.
Όπως ήταν φυσικό ο στρατηγός Παυσανίας διότι ήταν γνήσιος Έλληνας αρνήθηκε την πρόταση των Φοινίκων-Σημιτών για δωροδοκία. Τότε αναγκάστηκαν να παραδώσουν στον Ήρωα Σπαρτιάτη Στρατηγό, τους Σημίτες αρχηγούς. Ένας εκ των αρχηγών ο Ατταγίνης ο οποίος πολέμησε μαζί με τους Πέρσες ενάντια στους Έλληνες, επέτυχε να διαφύγει κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Παυσανία με τους Φοίνικες-παγανιστές της Θήβας. Ο Έλληνας Παυσανίας οδήγησε τους προδότες Φοίνικες παγανιστές στην Κόρινθο, όπου τους εκτέλεσε για εσχάτη Προδοσία.
Αυτός ήταν ένας ακόμη πολύ σοβαρός λόγος για τον οποίο τον είχαν κατηγορήσει άνανδρα-προδοτικά και θανατώθηκε, ως κοινός εγκληματίας, ο Παυσανίας από το Φοινικικό ιερατείο. Εάν ο Ήρωας-Σπαρτιάτης Στρατηγός Παυσανίας ήταν προδότης-Ιουδαίος και χρηματιζόταν όπως ισχυρίζονται οι μέτοχοι της Διονυσιακής κουλτούρας με κίβδηλες ιστορικές εργασίες, τότε θα αποδεχόταν την πρόταση να πάρει το υψηλό χρηματικό ποσό που πρότειναν οι Σημίτες της Θήβας, ώστε να μην εκτελέσει τους προδότες αρχηγούς τους. Επίσης εάν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες και o Παυσανίας ήταν "Ιουδαίοι" θα πολεμούσαν στο πλευρό των Περσών και των Σημιτών της Θήβας στην μάχη των Πλαταιών.
Ο μεγάλος Παυσανίας σε σχέση με τους άλλους δύο Έλληνες αρχηγούς των Περσικών πολέμων, είχε κάνει ένα ακόμη μεγάλο επίτευγμα. Αυτό ήταν η θανάτωση των αρχηγών της Θήβας οι οποίοι πολέμησαν μαζί με τους υπόλοιπους Φοίνικες της Θήβας ενάντια στους Έλληνες κατά την μάχη των Πλαταιών.
Ακόμη ο Εθνικός Ήρωας Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες δεν θα έπεφταν στις Θερμοπύλες και οι Δωριείς Σπαρτιάτες-Λάκωνες δεν θα είχαν εκδιωχθεί από την Πελοπόννησο, δεν θα συμμετείχαν στην κάθοδο των Δωριέων, και δεν θα έπαιρναν στον Τρωικό πόλεμο εάν ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής. Συνεπώς οι αρχαίοι Σπαρτιάτες δεν ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής όπως ψευδώς αναφέρεται σε διάφορα ιστορικά άρθρα και εργασίες.
Εάν ήταν Ιουδαίοι οι Σπαρτιάτες δεν θα κατευθυνόταν ο Στρατηγός Παυσανίας στην Φοινικική Θήβα απαιτώντας την παράδοση των Ιουδαίων αρχηγών του Φοινικικού στρατεύματος που πολέμησε δίπλα στους Πέρσες.
Οι Ιουδαίοι της Θήβας και γενικότερα οι Ιουδαίοι έχουν πολλούς αιώνες παράδοση στα πεδία των μαχών ενάντια στους Έλληνες. Επίσης στο πλευρό των Περσών και ενάντια στον Ηράκλειο και τον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό πολέμησαν Ιουδαίοι και Γερμανοί (Φράγκοι). Οι Ιουδαίοι συνέχισαν την παράδοση του μεγάλου προγόνου τους, του Φοίνικα Κάδμου και των Φοινίκων της Θήβας.
Παρά το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος ισοπέδωσε την Ιουδαϊκή-Φοινικική Θήβα της Ελλάδας, οι Ιουδαίοι δεν αντέδρασαν. Προφανώς αυτό έγινε προς τιμήν της μεγάλης Μάγισσας-Θεουργού των Διονυσιακών-Καβειρίων μυστηρίων της Ολυμπιάδας. Οι Ιουδαίοι πολέμησαν ενάντια στον Χριστιανό αυτοκράτορα Ηράκλειο και δεν πολέμησαν ενάντια στον μέτοχο του Διονυσιακού πολιτισμού Αλέξανδρο !!!
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ.
Η αρχαία Μήλος ήταν αποικία των Λακεδαιμονίων και στην αρχή του πολέμου κράτησε ουδετερότητα ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Εν τούτοις οι Αθηναίοι δεν αναγνώριζαν την ανεξαρτησία του νησιού. Αυτό ήταν κάτι υποτιμητικό για την Αθηναϊκή συμμαχία και δημιουργούσε αρνητική εικόνα για την δύναμη των Αθηναίων, στις άλλες πόλεις-κράτη. Η αυτοδιάθεση των Μήλιων θα δημιουργούσε τριγμούς και ρωγμές στην εξουσία των Αθηνών.
Οι απεσταλμένοι της Αθήνας στην Μήλο διαπραγματεύτηκαν σε κλειστό κύκλο με τους ηγέτες του νησιού. Οι Αθηναίοι με ηγεμονικό ύφος τονίζουν ότι στα πλαίσια του πολιτισμού και της Δημοκρατίας, οι Μήλιοι έχουν το δικαίωμα να διαφωνήσουν. Τότε οι άρχοντες της Μήλου απάντησαν ότι οι Αθηναϊκές δυνάμεις που απειλούν το νησί καταργούν κάθε δημοκρατική έννοια διαλόγου, διότι είναι υπό την απειλή των όπλων. Με την στρατιωτική ισχύ επιβάλουν οι Αθηναίοι τους όρους των διαπραγματεύσεων. Δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή για την Μήλο, εκτός από την υποταγή στην Αθήνα.
Στο επιχείρημα των Μήλιων ότι θα φαίνονταν άνανδροι αν παραδοθούν χωρίς να πολεμήσουν, οι επιικεφαλείς των Αθηναίων απάντησαν ότι αν πάρετε συνετές αποφάσεις δεν θεωρείστε ριψάσπιιδες. Γιατί δεν αγωνίζεστε ενάντιά με ίσουςόρους, διότι αντιμετωπίζετε μια ανώτερη στρατιωτικά δύναμη. Η λογική και το μέτρον Άριστον επιβάλλει την αποφυγή της καταστροφής. Σύμφωνα με τους Αθηναίους η γενναιότητα δεν είναι συνετή. Το παράτολμο συνδέεται με το συναίσθημα.
Η λογική συνδέεται με την ψυχρότητα. Αν οι κάτοικοι της Μήλου αποδεχτούν την υποταγή και πληρώνουν το φόρο υποτέλειας που ζητούν οι Αθηναίοι, θα μετατραπούν σε θλιβερά ανδράποδα χωρίς ελευθερία-αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και καλές συνθήκες διαβίωσης. Όμως οι κάτοικοι της Μήλου επέλεξαν τον πόλεμο, γιατί οι Αθηναίοι δεν τους άφησαν κανένα περιθώριο.
Γιατί επιχείρησαν να τους ισοπεδώσουν. Διαχρονικά υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν επιθυμούν να ζούνε, αν στερηθούν την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους. Κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών υπήρξαν προδότες ανάμεσα στους Μήλιους, για αυτό εξαναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν με τους Αθηναίους. Ο μοναδικός όρος που ζήτησαν οι νησιώτες ήταν να αποφασίζουν εκείνοι για τις ζωές τους. Όμως οι κατακτητές Αθηναίοι σκότωσαν όσους ενήλικους Μήλιους έπιασαν και έκαμαν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες. Εγκαταστάθηκαν στο νησί και αργότερα, έφεραν πεντακοσίους αποίκους.
Ο Θουκυδίδης στον περίφημο διάλογό του με τους ΜήλIους αφηγείται τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Μήλου. Εφόσον η Αθήνα είναι η πιο δυνατή, η Μήλος υποχρεούται να υποκύψει για να αποφύγει τα χειρότερα. Η δύναμη της πειθούς και το στρατιωτικό οπλοστάσιο έπεισαν μερικούς Μήλιους ότι ήταν καλύτερο να συνεννοηθούν με τον επιτιθέμενο και να προδώσουν, με στόχο να διαπραγματευτούν μια θέση στη νικήτρια πλευρά.
Το να κερδίζεις χωρίς να πολεμάς αποτελεί πάγια τακτική στα πλαίσια του υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Η δημιουργία πανικού στον αντίπαλο με στόχο την αποτροπή οποιαδήποτε αντιστάσεως καθώς ο τρομοκρατημένος αντίπαλος είναι πεπεισμένος ότι είναι καλύτερα να υποταχτεί.
Αυτό που δείχνουν τα έργα του Θουκυδίδη και του Ξενοφώντα, είναι ότι η δύναμη και η πολιτιστική ανωτερότητα αποτελούν τα κυρίαρχα στοιχεία στις πολεμικές αναμετρήσεις, στην πολιτική, την οικονομία, τον αθλητισμό και την κοινωνία.
Στον Πελοποννησιακό πόλεμο δεν επεμβαίνουν οι θεοί, αλλά πρωταγωνιστούν οι Περικλής, Θουκυδίδης, Αλκιβιάδης, Νικίας για τους Αθηναίους. Βρασίδας, Λύσανδρος για τους Σπαρτιάτες. Από αυτούς τους άνδρες εξαρτάται η νίκη. Από την παιδεία, τις ικανότητες και την ανδρεία τους
Ό ενάρετος άνθρωπος είναι δυνατός και είναι σε θέση να αντιστέκεται στους πειρασμούς, στις αδυναμίες, στους θρήνους και δεν αφήνει τον εαυτό του να εκτραπεί από το δρόμο του. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Δέκα Χιλιάδων,οι Έλληνες ηγέτες συνελήφθησαν και σκοτώθηκαν από τους Πέρσες, ο Ξενοφών βρίσκεται μόνος και αναγκασμένος να οδηγήσει τους επιζώντες έξω από αυτή την Περσία.
Ο ηγέτης στρατιωτικός-πολιτικός πρέπει να είναι πρώτα από όλα ένας ισχυρός άνδρας, και ένας ενάρετος άνθρωπος. Η αδυναμία και η διονυσιακή κουλτούρα. δημιουργούν παρακμιακές καταστάσεις και ανθρώπους αδύναμους να αντισταθούν. Δύναμη δεν είναι μόνον η γενναιότητα στα πεδία των μαχών
Ο δυνατός ηγέτης ξέρει να προστατεύει τους άνδρες του, να τους ξεκουράζει και να συμμερίζεται τις κακουχίες τους. Επίσης ο σωστός ηγέτης συζητά με τους στρατιώτες του, για τα προβλήματα που τους απασχολούν και ότι άλλο τους επιβαρύνει. Πρώτος διδάξας περί πολιτείας-πολιτικών ήταν ο ύπατος των Φιλοσόφων ο Μέγας Αριστοκλής.
Tα βασικά αξιώματα του Αριστοκλή σχετικά με τον ιδανικό φιλόσοφο-βασιλέα αποτελούν η παιδεία, η γενναιότητα, η ηθική, η αγάπη και η αφοσίωση στα Ελληνικά ιδεώδη. Ο φιλόσοφος-βασιλιάς διαθέτει την δύναμη της γνώσης (Ισχύς διά της γνώσεως), διότι η παιδεία είναι η αρχή των πάντων.
Για να φέρει την ηθική-δικαιοσύνη, την ανδρεία και την ευημερία ως άριστος ηγεμόνας, είναι απαραίτητη προυπόθεση η σωστή Ελληνική αγωγή. Ο Ύπατος των Φιλοσόφων για την θέση του ιδανικού ηγεμόνα εξαιρεί τους απαίδευτους. Οι άνθρωποι χωρίς γνώση οι οποίοι ζούνε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, την παρακμή και την εξαθλίωση.
Σύμφωνα με τον Μέγα Αριστοκλή η κακία είναι αμάθεια. Επίσης δεν επιτρέπει να διεκδικήσουν την θέση του ηγεμόνα ούτε οι θεωρητικοί φιλόσοφοι. Λαμβάνει την καλύτερη εκπαίδευση. Για αυτό έχει την ηθική ευθύνη προς την πατρίδα, να γίνει αρχηγός και ανιδιοτελής κυβερνήτης με σοφία και δικαιοσύνη. Διότι έχει πολύ υψηλή παιδεία, σε ζητήματα κοινωνικά-πολιτικά και φιλοσοφικά, είναι ο ικανότερος, από τους άλλους σοφούς.
Η αξία ενός φιλοσόφου–βασιλιά φαίνεται από τις προσπάθειες του, για την ηθική-πνευματική βελτίωση των πολιτών, την ενίσχυση της πατρίδας σε πολιτικό, στρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Ο ηγεμόνας αυτός δεν διέπεται από αρχομανία, και εξουσιαστικές τάσεις, καθώς αναλαμβάνει την εξουσία, για το καλό της πατρίδας. Η προσωπική του ολοκλήρωση έρχεται μέσα από την πραγματοποίηση των ηθικών-πνευματικών και πολεμικών του καθηκόντων.
Το άρρωστο πάθος για την εξουσία, όπως επίσης και η ανάληψή της από ανθρώπους στερημένους από πνευματικές-ηθικές αρετές, προκαλεί αντιδικίες, πολέμους και καταλήγει στην καταστροφή της Ελλάδος. Οι φιλόσοφοι και οι άνθρωποι με πραγματική-υψηλή παιδεία σύμφωνα με τον Αριστοκλή, είναι οι μόνοι ικανοί να κυβερνήσουν τις πόλεις και την Ελλάδα, διότι είναι οι μοναδικοί οι οποίοι, έχουν καλύτερο πνευματικό, ηθικό, κοινωνικό και βιοτικό επίπεδο.
Δέχτηκαν μεγαλύτερες τιμές και αναγνώριση, από οποιονδήποτε άλλο βασιλιά και πολιτικό. Είναι ολοφάνερο, ότι ο Πλάτωνας, είναι πιστός, στα ιδεώδη, του Βασιλιά Θησέα. Ο μεγάλος ήρωας Θησέας ήταν ο πρώτος Έλληνας βασιλιάς παγκοσμίως, ο οποίος δίδαξε ότι οι βασιλείς επωμίζονται τα περισσότερα βάρη από όλους τους άλλους, ενώ τους καρπούς των προσπαθειών τους, πάντοτε τους μοιράζονται με όλους τους πολίτες.
Ακόμη ο Θησέας δίδαξε ότι σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, καθημερινά τις περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο στρατιώτη, βάζει την ζωή του σε κίνδυνο ο εκάστοτε Έλληνας Βασιλιάς. Για αυτό όλοι οι Έλληνες Βασιλείς, στρατηγοί κατά την αρχαία και μεσαιωνική εποχή, όπου οι πρόγονοι μας ήταν διοικητές της Ελληνικής- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έκαναν επιθέσεις, ολομόναχοι, ενάντια σε χιλιάδες αντιπάλους. Αυτό το έκαναν για να πάρουν θάρρος οι Έλληνες στρατιώτες για να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι υπέρ της Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους. Το ίδιο έκαναν και όλες οι επόμενες γενιές Ελλήνων στρατιωτικών μέχρι και την σύγχρονη Ελληνική ιστορία (1821-1940).
Η «Παγίδα» του Θουκυδίδη είναι μια γεωπολιτική έννοια διεθνών σχέσεων που προέρχεται από το βιβλίο σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Εκεί ο Έλληνας στρατηγός-ιστορικός περιγράφει την σύγκρουση μεταξύ της Σπάρτης που ήταν η κυρίαρχη δύναμη και της Αθήνα που ήταν η αναδυόμενη δύναμη.
Η Σπάρτη οδηγείται στον πόλεμο από φόβους για την άνοδο του αντιπάλου της. Αυτό συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα με την άνοδο της Κίνας και της Ρωσίας.
Τον όρο «παγίδα του Θουκυδίδη» επινόησε ο Γκρέιαμ T. Άλλισον στο βιβλίο του Προορισμένοι για πόλεμο. Στο βιβλίο αυτό αναρωτιέται εάν είναι σε θέση ΗΠΑ και Κίνα να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη. Στο βιβλίο του περιγράψει την ερμηνεία του μεγάλου ιστορικού για τα αίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Το επιστημονικό-γεωπολιτικό δόγμα υποστηρίζει ότι όταν μια ισχυρή κυρίαρχη δύναμη αντιλαμβάνεται την άνοδο μιας άλλης που απειλεί να την επισκιάσει, μοιραίως οδηγείται σε σύγκρουση μαζί της.
Η συνέλευση των πολιτών της Σπάρτης αποφάσισε να κηρύξει τον πόλεμο στην Αθήνα, αντίθετα προς την εισήγηση του βασιλιά Αρχίδαμου. Αντίθετα με ότι πιστεύεται η Σπάρτη ήταν ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας με εξισορροπητικά όργανα, όπως τους δύο βασιλείς, την γερουσία, τους εφόρους κ.λπ.). Μάλιστα η Απέλλα επέβαλε στον διαφωνούντα βασιλιά την αρχιστρατηγία σε έναν πόλεμο που αυτός δεν ήθελε.
Η απόφαση της Απέλλας οφειλόταν στην πεποίθηση ότι η Αθήνα ισχυροποιείτο συνεχώς και πολύ σύντομα η Σπάρτη θα ήταν μία πόλη περικυκλωμένη από μία αχανή Αθηναϊκή επικράτεια και δεν θα ήταν πλέον σε θέση να αντιδράσει. Για τους Αρχαίους Έλληνες η ισορροπία μεταξύ των πόλεων-κρατών ήταν πολύ σημαντική.
Η συνεχής αύξηση της Αθηναϊκής ισχύος οδηγούσε σε ολική ανατροπή αυτής της ισορροπίας. Για αυτό η Σπάρτη αποφάσισε να αρχίσει προληπτικό πόλεμο. Αθήνα και Σπάρτη αποδύθηκαν σε λυσσαλέο αγώνα αλληλοεξόντωσης μέχρις εσχάτων, με αποτέλεσμα την αμοιβαία αποδυνάμωσή τους, μετά μία βραχεία ηγεμονία της Σπάρτης και μία μεταβατική ηγεμονία της Θήβας και τελικώς την σαρωτική επέλαση του Φιλίππου της Μακεδονίας. Αυτό ήταν και το τέλος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου.
Οι σωστές επιστημονικές ορολογίες είναι η παγίδα των Δελφών, η παγίδα του Φοινικικού μαντείου των Δελφών. Ο ίδιος ο Θουκυδίδης καταδεικνύει τους Φοίνικες-Ιουδαίους των Δελφών ως υποκινητές των πολέμων στην αρχαία Ελλάδα.
Οι Δελφοί ήταν ο ισχυρότερος θεσμός που καθόρισε της πολιτικές-στρατιωτικές, οικονομικές και θρησκευτικές εξελίξεις στην αρχαία Ελλάδα. Για αυτό ο Θουκυδίδης ήταν πάντοτε επικριτικός σχετικά με το Φοινικικό μαντείο των Δελφών και την γεωπολιτική του επίδραση εις βάρος του Ελληνισμού κατά την αρχαιότητα.
Για αυτό κάνει αναφορές ότι οι σκοτεινοί Φοίνικες-ιερείς επηρέασαν αποφάσεις και έδωσαν κατευθύνσεις. Ο στρατηγός-ιστορικός θεωρούσε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών αναξιόπιστο θεσμικό όργανο καθώς παραποιούσε τους χρησμούς κατά το δοκούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου