Ο γεωστρατηγικός άξονας 888 (Ρωσία-Κίνα) στα βήματα των Ελλήνων του Imperium Romanum. Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής.

   

Οι Ρώσοι θεωρούν ότι είναι οι «συνεχιστές» του Imperium Romanum του Βοσπόρου. Για αυτό αντέγραψαν κατά γράμμα την πολιτική των Ελλήνων του «Βυζαντίου». 

Στα πλαίσια αυτών των σκοπών οι Ρώσοι έκαναν γάμους-συμμαχία με την Συρία.  Σύριοι φοιτητές που σπούδασαν στην Μόσχα παντρεύτηκαν με Ρωσίδες. Περίπου 100.000 Ρωσίδες ζούνε παντρεμένες στην Συρία, και έχουν κάνει οικογένειες.  Ρωσία και Συρία εκτός από την σωτήρια επέμβαση του 2015 των Ρωσικών δυνάμεων, που κράτησαν ελεύθερη την Συρία, μεταξύ άλλων έχουν ισχυρούς δεσμούς εξαιτίας αυτών των γάμων. Για αυτό η Συρία αγοράζει τα οπλικά της συστήματα μόνον από την Ρωσία, και έχει αυτήν την στιγμή στον πόλεμο αυτό την υποστήριξη της Ρωσίας. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι μια υπερδύναμη όπως η Ρωσία, για να είναι σε θέση να επιβιώσει αναζήτησε συμμάχους στην περιοχή όπως έκαναν οι Έλληνες αυτοκράτορες της Κωνσταντινουπόλεως. Εν έτη 2024 φαίνεται ότι αυτή η τακτική θα εφαρμοστεί και στις σχέσεις Ρωσίας-Κίνας. Σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλει και ο υπεπληθυσμός των Κινέζων καθώς εκατομμύρια άνδρες είναι μόνοι. Ο ανδρικός πληθυσμός στην Κίνα είναι μεγαλύτερος από των γυναικών.  

Σύμφωνα με τους ειδήμονες οι Κινέζοι άνδρες θα πρέπει να παντρευτούν Ρωσίδες λόγω δημογραφικών προβλημάτων Αντιμέτωποι με την ανισορροπία των φύλων και τις δημογραφικές προκλήσεις της Κίνας, οι Κινέζοι άνδρες θα πρέπει να αναζητήσουν συζύγους στην Ρωσία για να επιλύσουν το πρόβλημα των «πλεονασματικών ανδρών», δήλωσε ο Ντινγκ Τσανγκφά, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Xiamen !!!

Σύμφωνα με την απογραφή του 2020, ο αριθμός των ανδρών στην Κίνα υπερβαίνει αυτόν των γυναικών κατά 34,9 εκατομμύρια !!! Ο Ding Chanfa Κινέζος μελετητής και αναπληρωτής καθηγητής στην Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Xiamen, πρότεινε στους άνδρες από την Κίνα να αναζητήσουν συζύγους στη Ρωσία και άλλες φιλικές χώρες όπως αναφέρει η RIA Novosti.

Ο Ντινγκ Τσανγκφά σημείωσε ότι στην αγροτική Κίνα, οι άνδρες πιέζονται να προσφέρουν στέγη, αυτοκίνητο και προίκα, η οποία κυμαίνεται από 500 έως 600.000 γιουάν (περίπου 6,7 έως 8 εκατομμύρια ρούβλια). Πιστεύει ότι η άφιξη ενός σημαντικού αριθμού νέων γυναικών από άλλες χώρες θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος.

Αυτή η πρόταση πυροδότησε έντονες συζητήσεις μεταξύ των Κινέζων χρηστών του Διαδικτύου. Πολλές γυναίκες εξέφρασαν την δυσαρέσκειά τους, αποκαλώντας την πρωτοβουλία εμπορία ανθρώπων και τόνισαν πιθανά γλωσσικά-πολιτισμικά εμπόδια τα οποία ενδεχομένως να προκαλέσουν συγκρούσεις. Την ίδια στιγμή, ορισμένοι άνδρες υποστήριξαν την ιδέα, επισημαίνοντας ότι οι ξένες σύζυγοι είναι λιγότερο απαιτητικές οικονομικά, εργατικές και ενάρετες.

Η δημοσίευση σημειώνει επίσης ότι στο κοινωνικό δίκτυο Douyin (την κινεζική έκδοση του TikTok), επαγγελματίες προξενητές έχουν αρχίσει να προσφέρουν υπηρεσίες για την σύνδεση Κινέζων με Ρωσίδες. Αυτή η δραστηριότητα είναι απόρροια λόγω του ανδρικού υπερπληθυσμού ανάμεσα στις χώρες που ηγούνται του Γεωστρατηγικού άξονα 888. Η Κίνα έχει πλεόνασμα ανδρών και η Ρωσία γυναικών, 

Σε όλο τον πλανήτη αρκετά έθνη, και άνθρωποι, ακολουθούν τις διδαχές και τα παραδείγματα, των ένδοξων προγόνων μας, σχετικά με τον πολιτισμό, την πολιτική, και την στρατηγική. Δυστυχώς οι μοναδικοί που δεν εφαρμόζουν απολύτως τίποτα, από αυτά που δίδαξαν οι προγονοί μας είναι οι «Έλληνες», οι οποίοι είναι γνωστοί και ως νεοραγιάδες. 

Μόνον άχρηστα λόγια είναι οι Κίβδηλοι «θαυμαστές», των αρχαίων Ελλήνων.

Η σωστή γνώση είναι τεράστια δύναμη, μας δίδαξαν οι σπουδαίοι πρόγονοι μας. Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες ήταν Έλληνες ανώτερης ποιότητας στον τομέα των πολέμων και των μαχών . Δεν επιθυμούσαν να ηγούνται άλλοι Έλληνες στις μάχες και στις εκστρατείες. Το θεωρούσαν ανάξιο και προσβλητικό για εκείνους. Ήθελαν μόνο εκείνοι να ηγούνται των άλλων Ελλήνων στους πολέμους. 

Η αρχαία Σπάρτη ήταν σκόπιμα μια κλειστή Ελληνική κοινωνία. Οι Σπαρτιάτες μέσα από νόμους και θεσμούς διαφύλαξαν την γενετική τους ταυτότητα. Αυτό το έκαναν για να προστατευτούν από τους εισβολείς Φοίνικες, που κατοικούσαν επί αρκετούς αιώνες στην Πελοπόννησο κατά την αρχαία εποχή και όχι μόνον. Οι γάμοι στην αρχαία Σπάρτη γίνονταν μόνο μεταξύ Ελλήνων διότι γνώριζαν καλά ότι εκείνοι ήταν σε θέση να δημιουργήσουν πραγματικούς Έλληνες που θα πολεμήσουν για την πατρίδα. 

Στα πλαίσια αυτά μεταξύ άλλων υπήρχε ο νόμος της Ξενηλασίας. Σύμφωνα με αυτόν οι Σπαρτιάτες απαγορεύονταν να φιλοξενήσουν ξένους. Για να φιλοξενηθεί κάποιος ξένος στην αρχαία Σπάρτη έπρεπε να πάρει την έγκριση της πολιτείας. Τα βήματα των αρχαίων Σπαρτιατών ακολούθησαν οι Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους. 

Η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ήταν στρατιωτικό κράτος εξαιτίας των αμέτρητων εχθρών και των συνεχόμενων αμυντικών πολέμων σε όλη την διάρκεια ζωής του κράτους. Για αυτό την ανώτατη,πολιτική-στρατιωτική εξουσία, ασκούσαν, οι Ελληνικές οικογένειες. που έδιναν επί αιώνες σε καθημερινή βάση, της μάχες για λογαριασμό, της Ελλάδος, στα πεδία των μαχών. 

Όλοι οι Έλληνες στρατηγοί, όπως και οι επικεφαλής, των Ρωμαϊκών δυνάμεων έκαναν επιθέσεις πρώτοι-ολομόναχοι, χωρίς στρατιωτική συνοδεία-υποστήριξη, για να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι. Οι πρόγονοι μας, οι ηρωικές Ελληνικές στρατιωτικές οικογένειες της Μ. Ασίας, εκτός από τους εξωτερικούς εχθρούς, όλους εκείνους τους αιώνες, είχαν να αντιμετωπίσουν και τους εσωτερικούς εχθρούς, την πολιτική αριστοκρατία της Βασιλεύουσας. Για αυτό για να προστατέψουν το dna τους, αλλά και την εθνική τους υπόσταση, έκαναν πάντοτε γάμους μεταξύ τους, με βάση το παράδειγμα της αρχαίας Δωρικής, Σπαρτιατικής πολιτείας.

Στην Μικρά Ασία κατοικούσαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, μέλη των στρατιωτικών οικογενειών. Επειδή όμως η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ήταν και είναι, το μοναδικό κράτος στον κόσμο, που δέχτηκε τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσους διαφορετικούς λαούς, επί πολλούς αιώνες, για αυτό έκαναν προσεκτικά, μια μικρή διεύρυνση, στον κοινωνικό θεσμό των γάμων, δια λόγους εθνικής επιβιώσεως. Ουδέποτε άλλη αυτοκρατορία, δέχτηκε τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσα διαφορετικά έθνη, από τον τέταρτο αιώνα μέχρι και τον Απρίλιο του 1204 μ.χ. Οι πρόγονοι μας για να επιβιώσουν εξαιτίας των αμέτρητων εχθρών, έκαναν συμμαχίες με ξένους λαούς, και ειδικά στο θέμα των γάμων, μόνον με ένα μικρό μέρος του Αρμενικού λαού. 

Στα πλαίσια των συμμαχιών αυτών παντρευόταν αλλοδαπές Αρμένισες ηθικές Χριστιανές γυναίκες. Οι γάμοι μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών ηθικών, φιλελλήνων, είναι μια πανάρχαια επιτυχημένη τακτική, που βοήθησε τα μέγιστα στην επιβίωση του Ελληνικού έθνους. Ένα μικρό μέρος των Αρμενίων που είχαν γίνει Χριστιανοί, για αρκετούς αιώνες ήρθε-έζησε μαζί με τους προγόνους μας και πολέμησε γενναία στα πεδία των μαχών, για την ελευθερία και για την προστασία της Ελληνοχριστιανικής- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Μετά από καιρό δίπλα στους Έλληνες στρατιωτικούς, οι Αρμένιοι απέκτησαν το ιερό δικαίωμα να κάνουν γάμους, με τα μέλη των στρατιωτικών οικογενειών της Μικράς Ασίας. Οι Αρμένιοι είχαν αποδείξει επανειλημμένα την γενναιότητα τους στα πεδία των μαχών. Από τέτοιου είδους γάμους μεταξύ Ελλήνων και Αρμενίων ευγενών και άριστων πολεμιστών, προέκυψαν, οι γνωστοί Ελληνοαρμένιοι Ιωάννης Τσιμισκής που ήταν ο ανιψιός του Έλληνα-κορυφαίου στρατιωτικού  Αγίου Νικηφόρου Β Φωκά και ο Βάρδας Σκληρός. Οι Αρμένιοι πολεμώντας γενναία δίπλα στους Έλληνες, απέκτησαν το δικαίωμα να κάνουν γάμους και συγγενικούς δεσμούς με τις στρατιωτικές οικογένειες της Μικράς Ασίας.

Αρκετοί Αρμένιοι σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών δίπλα στους Έλληνες, εκείνες τις εποχές. Οι Αρμένιοι το θεωρούσαν ως την μέγιστη τιμή που έχει γίνει ποτέ στην φυλή τους. Οι Ελληνικές στρατιωτικές οικογένειες όπως και οι αρχαίοι Σπαρτιάτες έδιναν μεγάλη σημασία στους γάμους μεταξύ τους, με στόχο να εξασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να γεννούν Ήρωες στο πέρασμα των αιώνων. Η επιλογή τους ήταν καθαρά θέμα προστασίας του Ελληνικού πολεμικού dna. Διαφορετικά το Ελληνικό έθνος θα είχε αφανιστεί-κατακτηθεί. Από αυτούς τους γάμους ανάμεσα στα μέλη των αριστοκρατικών Ελληνικών οικογενειών της Μ. Ασίας, είχαμε όλα τα εχέγγυα για την δημιουργία τόσων πολλών Ελλήνων ηρώων.

 Η Χριστιανική-Ελληνική, Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ως αντίγραφο, της Ουρανίου Βασιλείας, δεν έκανε, ποτέ επεκτατικούς πολέμους, για την διάδοση, της Ορθοδόξου πίστεως. Πάντοτε ήταν σε θέση άμυνας, καθώς ήταν περικυκλωμένη, από πολλές δεκάδες, βαρβαρικά έθνη, που παραβίαζαν τα σύνορα και έκαναν επιδρομές. είτε κατακτούσαν μόνιμα, η προσωρινά, μέρος των Ελληνικών-Ρωμαϊκών εδαφών. 

Για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε αρκετοί Έλληνες-Χριστιανοί αυτοκράτορες, της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, παντρευόταν αλλοδαπές, για να έχουμε συμμάχους, είτε να να μειώσουμε τους αμέτρητους εχθρικούς λαούς, που πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες, το Ρωμαϊκό κράτος. Η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό, κρατικό μόρφωμα, στον κόσμο, πού δέχτηκε επί αιώνες, τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσους πολλούς διαφορετικούς λαούς. 

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. 

Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. 

Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Θεού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Ελληνικό πολιτισμό-Ορθοδοξία στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.     

Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο της Διονυσιακής κουλτούρας. 

Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους ήταν παγανιστές και πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα

Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! 

Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1) O Φρυγικός Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο "θεό" των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ IMPERIUM ROMANUM ΜΕ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΡΩΜΗ. 

Η απώλεια του Ιmperium Romanum το οποίο πέρασε διοικητικά-στρατιωτικά και πολιτικά στα χέρια των Ελλήνων του μεσαίωνα αποτελεί την βασικότερη αιτία θανάσιμου μίσους και γενοκτονιών εις βάρος του Ελληνισμού. Οι παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας δεν αποδέχτηκαν ποτέ το γεγονός ότι το κράτος του Savaziu-Διόνυσου, έγινε η αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων.   

Ο Διονυσιακός πολιτισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν ο θεσμός της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Αυτός ο θεσμός εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων. 

Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν αναπόφευκτη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα.

Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική εξαθλίωση- σεξουαλική διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, ήταν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη-παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια. Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη-παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο ηθικός διασυρμός στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ήταν άνευ προηγουμένου. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά γράμμα τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια τους, έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον μέσα στα παλάτια των αυτοκρατόρων, αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων. 

Η έκφυλη-άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη, στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια. Εξαντλημένοι οι Ρωμαίοι μετά από τόση σήψη-παρακμή, έπεφταν σε βαριά κατάθλιψη και αδράνεια. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον άρρωστο-εωσφορικό τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ερείπια, και επιθυμούσαν  μία καινούρια ζωή. 

Ο ηθικός-Διονυσιακός ξεπεσμός δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους, έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, όπως γίνεται και στην εποχή μας. Η πορνεία είχε λάβει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις. 

Η ανηθικότητα και τα όργια εξάντλησαν όλες τις κοινωνικές τάξεις. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί από αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία  καλύτερη ζωή στον πραγματικό Σωτήρα – Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό. Μέσα σε αυτή την παρακμή ο Άγιος Κωνσταντίνος αποφασίζει να παραδώσει την διοίκηση του Imperium Romanum στους αναγεννημένους πνευματικά-πολιτιστικά Έλληνες.

Στην αυτοκρατορική εποχή ο Ελληνισμός είχε ήδη ολοκληρωθεί στην φιλοσοφική σκέψη, και γεωπολιτικά. Όταν αρνήθηκαν οι Ιουδαίοι τον Σωτήρα-Λυτρωτή Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. 

Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη.  Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. 

Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). 

Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Ότι είμαστε ως έθνος το οφείλουμε στον Χριστό, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη, τον Μέγα Αριστοκλή, τον Ηρόδοτο και στους τρεις Ιεράρχες. Για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας, για όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αιτία είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Ελένη, οι τρεις ιεράρχες και ο Μέγας Αριστοκλής. Εκείνοι άλλαξαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν η αιτία για την δημιουργία της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Οι δύο Άγιοι (Κωνσταντίνος και Ελένη) είναι οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του Ελληνικού έθνους. Άλλαξαν την Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. Έκαναν τους προγόνους μας από σκλάβους, διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. 

Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται ότι ήδη έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό. 

Η μεταστροφή της Ορθοδόξου πίστεως από τον Διονυσιακό-Ιουδαϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό, δημιούργησε τις προυποθέσεις για την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και της Ελληνικού Imperium Romanu. Ο Μέγας Αριστοκλής μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς.

Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας. Ο Κωνσταντίνος ως Αύγουστος θέσπισε μια σειρά διαταγμάτων. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν το Διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας, με το οποίο άλλαξε την παγκόσμια ιστορία και την μοίρα του Ελληνικού έθνους. Με το διάταγμα νομιμοποιήθηκε η χριστιανική θρησκεία (Religio licita), οι πιστοί  της οποίας έπρεπε να προσεύχονται στον δικό τους θεό για την ευτυχία του κράτους (Pax Romana). 

Eπίσης με το διάταγμα αυτό έδωσε στο Χριστιανικό ιερατείο όλα τα δικαιώματα που είχαν οι παγανιστές ιερείς. Οι Χριστιανοί ιερωμένοι είχαν απαλλαγεί από τις φορολογικές και κάθε άλλου είδους υποχρεώσεις, προς το imperium romanum, ώστε να επιτελούν απερίσπαστοι τα ιερατικά τους καθήκοντα.  Με τη διακήρυξη τής θρησκευτικής ελευθερίας από τον μέγιστο των Εθνικών μας ευεργετών, αναγνωριζόταν και η νομική υπόσταση κάθε χριστιανικής κοινότητας. Από νομικής πλευράς. 

Η Ορθοδοξία βρίσκεται σε νέο νομικό καθεστώς. Πολύ αξιόλογα προνόμια δόθηκαν στην Εκκλησιαστική δικαιοσύνη. Ο κάθε Χριστιανός είχε το δικαίωμα να ζητήσει να εκδικαστεί  μια αγωγή έστω και μη εκκλησιαστικής φύσεως, στο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο, ακόμη και αν η εκδίκαση τής υποθέσεως είχε ήδη αρχίσει σε πολιτικό-Ρωμαϊκό Δικαστήριο. Προς το τέλος τής βασιλείας τού Κωνσταντίνου τα δικαιώματα τών Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο: 

Σταδιακά η ορθόδοξη Εκκλησία άρχισε να αποκτά δύναμη και εξουσία μέσα από τις δωρεές που λάμβανε από διάφορες  προσφορές σε κτήματα και χρυσά νομίσματα. Μια ακόμη ευεργετική διάταξη του νόμου ήταν ότι οι χριστιανοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε ειδωλολατρικές γιορτές. Το όνομα τού Κωνσταντίνου συνδέεται με την ανέγερση πολλών ναών σε όλα τα μέρη τής τεράστιας Αυτοκρατορίας του. 

Με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους από τους Έλληνες η ετοιμοθάνατη από τον Διονυσιακό πολιτισμό αυτοκρατορία έγινε το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο και περιλάμβανε τα πιο πολιτισμένα τμήματα της ανθρωπότητας. 

Η πολιτιστική ανωτερότητα των Ελλήνων ήταν εμφανής σε όλους τους τομείς. Εξαιτίας της Αριστόκλειας παιδείας, των πολλών εχθρών και των καθαρά αμυντικών πολέμων σε παγκόσμιο επίπεδο η αυτοκρατορία εξελίχθηκε με τον πιο πειθαρχημένο και τεχνολογικά προηγμένο τρόπο. Για αυτό το ισχυρότερο στρατεύματα του μεσαίωνα ήταν τα Ελληνικά-Ρωμαϊκά. Η ενότητα του έθνους-κράτους βασίστηκε στους τρεις Φωστήρες της Τρισηλίου θεότητος με την εισαγωγή των διδαχών του Αριστοκλέους στην ταχέως ανερχόμενη θρησκεία και στο πολιτική ιδεολογία της παγκόσμιας αυτοκρατορίας. 

Τον τέταρτο αιώνα έχουμε την θεολογική εδραίωση του Χριστιανισμού και του Imperium Romanum. Kατά τις Αγίες  Οικουμενικές Συνόδους που έλαβαν χώρα δια την αναίρεση των αιρετικών δοξασιών και την υποστήριξη Ορθόδοξου Δόγματος έχουμε την ένωση της χριστιανικής Χριστιανικής πίστεως με την φιλοσοφία και την δημιουργία της Ελληνοχριστιανικής Θεολογίας. 

Ήδη από την εποχή του Αγίου Κωνστναντίνου έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό. Οι Έλληνες με το που αναλαμβάνουν την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, έχουν πλήρη συνείδηση της πολιτιστικής και θρησκευτικής ανωτερότητας τους. 

Ο σκοπός των Τριών Ιεραρχών ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους μέσω της χριστιανικής πίστεως και της Ελληνικής παιδείας. Η Ορθοδοξία και ο Αριστόκλειος πολιτισμός ήταν τα βασικά στοιχεία συνοχής για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών. 

Οι Άγιοι πατέρες θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της χριστιανικής οικουμενικότητας, του Ελληνικού πολιτισμού και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων.  Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού, του Αγίου Κωνσταντίνου και των τριών Ιεραρχών. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. 

Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Αριστοκλής-Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας και του έθνους. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι πατέρες της Ορθοδοξίας, κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος. 

Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός πολιτισμός βασίζεται σε μια πολυπολικότητα και σε ανταγωνιστικές αρχές με βασικούς πυλώνες τον Ιησού Χριστό και τον Μέγα Αριστοκλή. Είναι εμφανέστατη η  δυναμική-καταλυτική συνύπαρξη ισορροπία μεταξύ του χριστιανικού πολιτισμού και του ελληνιστικού πολιτισμού. 

Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρεις Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή από τους Αγίους Ιεράρχες, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθεϊστές και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το Φοινικικό δωδεκάθεο. 

Οι Τρεις Ιεράρχες διέσωσαν ότι πολύτιμο είχε δημιουργήσει ο Αριστόκλειος πολιτισμός. Η σκέψη των Χριστιανών φιλοσόφων του 4ου αιώνα με βασικούς εκφραστές τον Μ. Βασίλειο, τον Άγιο  Γρηγόριο, (Ναζιανζηνό-Θεολόγο), τον Άγιο Ιωάννη-Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο (Επίσκοπος Νύσσης), αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάπτυξη της Ορθοδόξου πίστεως. Στις διδαχές και στα έργα τους είναι εμφανής η ιδεολογία του Αριστοκλή-Πλάτωνα. Οι Καππαδόκες νεοπλατωνικοί-φιλόσοφοι έρχονται στο πιο καθοριστικό χρονικό σημείο, να διαμορφώσουν και την Ορθόδοξη πίστη.

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού. Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες. Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας. 

O Άγιος Κωνσταντίνος, θέλοντας να εδραιώσει δια παντός τον Χριστιανισμό, αναζητά τον Τίμιο Σταύρο. Αυτό το κάνει για θρησκευτικούς και πολιτικούς λόγους, διότι μέσα από την καθιέρωση του Χριστιανισμού, η αυτοκρατορία, θα εξασφάλιζε, τα πιό ισχυρά θεμέλια, σε στρατιωτικό, πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό επίπεδο.

Το σωτήριο έτος 326 αναχώρησε για τους Αγίους Τόπους η ευσεβής μητέρα του αγία Ελένη, όπου έχτισε λαμπρούς ναούς και μοναστήρια. Επίκεντρο ήταν ο Πανάγιος Τάφος του Κυρίου. Στο σημείο εκείνο ο αυτοκράτορας Αδριανός είχε κτίσει το 135, κατά την δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ναό της Αφροδίτης. Η Αγία Ελένη επιδόθηκε σε προσπάθειες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές τελικά βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών. 

Η πιστή Aυγούστα Ελένη με δάκρυα στα μάτια παρέδωσε τον Τίμιο Σταυρό στον Πατριάρχη Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου 335 μ.χ., τον ύψωσε στον Γολγοθά και τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως, τον οποίο είχε ανεγείρει η αγία πάνω από τον Πανάγιο Τάφο. Ο ναός σώζεται μέχρι και σήμερα. Την ημέρα του τιμίου και ζωοποιού σταυρού, εορτάζουμε την διπλή ανεύρεση του Σταυρού στον οποίο μαρτύρησε ο Χριστός.

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. 

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ EIΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ  MYTILENEPRESS ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ENTOΣ ΤΟΥ 2024

Την πρώτη εύρεση του από την Αγία Ελένη και την επανατοποθέση του, στα Ιεροσόλυμα το 630 μ.Χ. από τον Έλληνα-Χριστιανό αυτοκράτορα τον Ηράκλειο, από την Αγιοτόκο Καππαδοκία.