Ένα σύμβολο έχει σπάσει. Ένας θρύλος γεννιέται. Η Αντίσταση, περισσότερο από ποτέ, δεν κάνει πίσω.
Αυτό διατυπώθηκε όχι από έναν Σιίτη, αλλά από έναν Λιβανέζο Χριστιανό ηγέτη, δείχνοντας πώς μια αληθινή εικόνα του πολιτικού Ισλάμ είναι ικανή να ξεπεράσει όλα τα –τεχνητά– όρια.
Αυτή η δεκαετία, την οποία ονόμασα « Μουγκρισμένη δεκαετία του είκοσι », ξεκίνησε με δολοφονίες: τις στοχευμένες – εξολοκλήρου αμερικανικές – δολοφονίες του αρχηγού της δύναμης Quds, στρατηγού Soleimani, και του διοικητή της Hashd al-Shaabi, Abu Mohandes, λίγο έξω. αεροδρόμιο της Βαγδάτης.
Περισσότερο από σύμβολο, ο στρατηγός Σουλεϊμανί ήταν ο σχεδιαστής του Άξονα της Αντίστασης. Παρά όλες τις αποτυχίες του, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες, ο Άξονας της Αντίστασης είναι πολύ ισχυρότερος σήμερα από ό,τι ήταν τον Ιανουάριο του 2000. Ο Σουλεϊμανί –ο μάρτυρας, ο θρύλος– άφησε μια απαράμιλλη κληρονομιά που δεν θα τελειώσει ποτέ για να εμπνεύσει όλους τους κόμβους της Αντίστασης στο Δυτική Ασία.
Το ίδιο θα ισχύει και για τον Sayyed Hassan Nasrallah. Περισσότερο από σύμβολο, ήταν το πρόσωπο του Άξονα της Αντίστασης, εξαιρετικά δημοφιλές και σεβαστό στους αραβικούς δρόμους και στα εδάφη του Ισλάμ. Παρά τις οπισθοδρομήσεις του, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες, ο Άξονας της Αντίστασης θα είναι πολύ ισχυρότερος τα επόμενα χρόνια από τον Σεπτέμβριο του 2024.
Ο Nasrallah –ο μάρτυρας, ο θρύλος– αφήνει μια κληρονομιά συγκρίσιμη με αυτή του Soleimani, στον οποίο, παρεμπιπτόντως, έτρεφε αμείωτο θαυμασμό στον στρατιωτικό τομέα και από τον οποίο μάθαινε πάντα. Ως πολιτικός, αλλά και ως πηγή πατρικής και πνευματικής σοφίας, ο Νασράλα ήταν ασύγκριτος.
Τώρα ας περάσουμε από τα αστέρια στο λούκι.
Ένας ανεπανόρθωτος κατά συρροή εγκληματίας πολέμου και ψυχοπαθής γενοκτόνος, παραβιάζοντας δεκάδες ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, εμφανίστηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια διέταξε, μέσα από το κτίριο, ένα άλλο έγκλημα πολέμου: την εξόντωση ενός ολόκληρου οικοδομικού συγκροτήματος στη νότια Βηρυτό με δεκάδες από αμερικανικές βόμβες που καταστρέφουν καταφύγια, συμπεριλαμβανομένου του BLU-109 με σύστημα καθοδήγησης ακριβείας JDAM - αφήνοντας αμέτρητους αμάχους εξαφανισμένους κάτω από τα ερείπια, συμπεριλαμβανομένου του Sayyed Nasrallah.
Καθώς ο εγκληματίας πολέμου μιλούσε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, περισσότεροι από τους μισούς αντιπροσώπους οργάνωσαν μαζική αποχώρηση: η αίθουσα ήταν de facto σχεδόν άδεια από πραγματικούς διπλωμάτες από τον Παγκόσμιο Νότο. Το υπόλοιπο κοινό είχε μια νέα εμφάνιση «κάρτων» με μειωμένο IQ, που αντιπροσώπευαν τους «ευλογημένους» – Σαουδική Αραβία, Σουδάν, Αίγυπτο, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα – και τους «καταραμένους» – Ιράκ, Ιράν, Συρία, Λίβανο, Γέμενη.
Ένας λυσσασμένος, ασήμαντος παρεμβαλλόμενος πολωνικής καταγωγής – ένας τελείως απατεώνας – που κρίνει τους αρχαίους πολιτισμούς δεν μπορεί καν να χαρακτηριστεί ως αποβράσματα της υδρορροής.
Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα οντοτήτων που δεν μπορούν πραγματικά να ονομαστούν έθνη-κράτη, αυστηρά. Μάλλον πρόκειται για σοβαρές βακτηριολογικές λοιμώξεις. Η μόνη τους ειδικότητα είναι να σκοτώνουν, να σκοτώνουν, να σκοτώνουν. Κατά προτίμηση άοπλοι πολίτες – ως τρομοκρατική τακτική. Τρομερά επικίνδυνο, φυσικά. Η ιστορία μας λέει επίσης τον μόνο τρόπο να τους αντιμετωπίσουμε.
Όχι άλλα βελούδινα γάντια
Το Ισραήλ σκότωσε τον Sayyed Nasrallah για δύο βασικούς λόγους. 1) Διότι επιβεβαίωσε ρητά ότι η Χεζμπολάχ δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τη Γάζα για οποιαδήποτε «συμφωνία» που θα επέτρεπε τη συνέχιση της γενοκτονίας και της ολοκληρωτικής εθνοκάθαρσης. 2) Γιατί οι ψυχοπαθολογικοί φανατικοί Ταλμουδιστές θέλουν να εισβάλουν και να ξανακαταλάβουν τον Λίβανο.
Το Ισραήλ κατάφερε να βρει σοβαρά ελαττώματα στην ασφάλεια του Λιβάνου και του Ιράν. Στην περίπτωση της Βηρυτού, ολόκληρη η πόλη έχει μολυνθεί από εισβολείς. Πέμπτες στήλες όλων των ειδών έρχονται και φεύγουν και κάνουν ότι θέλουν. Το Ιράν είναι μια πολύ πιο σοβαρή πρόταση. Ενώ ο διοικητής του IRGC, ταξίαρχος Abbas Nilforoushan, σκοτώθηκε επίσης μαζί με τον Nasrallah στη Βηρυτό, το ίδιο το IRGC, στην Τεχεράνη, μπορεί να έχει παραβιαστεί.
Καθώς καθίσταται επιτακτική ανάγκη να ξανασκεφτούμε σοβαρά την εσωτερική ασφάλεια, από την Τεχεράνη μέχρι τη Βηρυτό, η προσεκτικά κατασκευασμένη δομή της Χεζμπολάχ δεν θα καταρρεύσει εξαιτίας της δολοφονίας του Νασράλα, ανεξάρτητα από το τσουνάμι των άθλιων ψυχολογικών επιχειρήσεων που πραγματοποιούνται από τους συνήθεις υπόπτους.
Η Χεζμπολάχ είναι ανεξάρτητη από προσωπικότητες. Η δομή είναι ένας λαβύρινθος, ένα ρίζωμα – και άλλοι κόμβοι, σωστά διαμορφωμένοι και νέα κατεύθυνση, θα προκύψουν, όπως με τους Βιετκόνγκ κατά τη διάρκεια του «Αμερικανικού Πολέμου».
Φυσικά, αυτός είναι ακόμα ένας αμερικανικός πόλεμος, γιατί το θεμέλιο της Αυτοκρατορίας του Χάους είναι οι Πόλεμοι για Πάντα.
Το 1982, ο πόλεμος του Ισραήλ εναντίον του Λιβάνου ήταν τόσο βάναυσος που ακόμη και ο Ρόναλντ Ρίγκαν – που κάποτε απείλησε να στρώσει πάνω από το Βιετνάμ και να το βάψει με λωρίδες στάθμευσης – έμεινε έκπληκτος. Είπε στον πρωθυπουργό Menachem Begin, ο οποίος είχε γίνει γνωστός ως τρομοκράτης Irgun: «Ο Menachem είναι ένα ολοκαύτωμα».
Κι όμως, ένας αξιολύπητος απατεώνας ονόματι Τζο Μπάιντεν, τότε γερουσιαστής που αγόρασε και πλήρωσε το σιωνιστικό λόμπι, τηλεφώνησε στον Μπεγκίν για να τον καθησυχάσει: « αν σκοτωθούν όλοι οι άμαχοι », δεν έχει σημασία.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο τότε γερουσιαστής, τώρα ένα κουτσό ζόμπι πάπιας στον Λευκό Οίκο, ενέκρινε πλήρως τη δολοφονία του Νασράλα.
Η μπάλα βρίσκεται τώρα στο γήπεδο της κοινής γνώμης σε όλες τις χώρες του Ισλάμ. Σχεδόν δύο δισεκατομμύρια μουσουλμάνοι θα οδηγήσουν επίσης, σε μεγάλο βαθμό, τη νέα φάση του Άξονα της Αντίστασης. Η φονική μηχανή, από την πλευρά της, θα συνεχίσει να σκοτώνει, να σκοτώνει, να σκοτώνει – κυρίως άοπλους πολίτες, γυναίκες και παιδιά.
Τίποτα πλέον δεν εμποδίζει τον Άξονα της Αντίστασης να κάνει το επόμενο βήμα. Δεν υπάρχει απλώς διπλωματία, συμβιβασμός, κατάπαυση του πυρός, «λύση δύο κρατών» ή οποιαδήποτε άλλη τακτική αναβλητικότητας στον ορίζοντα. Είναι απλώς ένας υπαρξιακός αγώνας do-or-die ενάντια σε μια αδυσώπητη μηχανή δολοφονίας που εμφανίζει, για να παραφράσω (και να αντιστρέψω) τον Yeats, « ένα κενό, ανελέητο βλέμμα σαν τον ήλιο ».
Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, τα πραγματικά (η υπογράμμιση δική μου) Roaring Twenties ξεκινούν τώρα.
Και η οργή των εδαφών του Ισλάμ θα επικεντρωθεί όχι μόνο στη φονική μηχανή, αλλά και στη λύκα που τη θηλάζει: την Αυτοκρατορία των Αιώνιων Πολέμων.
Το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη, η Τουρκία, το Πακιστάν και πολλοί παίκτες στην Παγκόσμια Πλειοψηφία θα πρέπει να προετοιμαστούν για μια ιστορική πρωτιά: να συντονίσουν τη διπλωματία, τη γεωοικονομία και το στρατιωτικό δυναμικό όσο το δυνατόν περισσότερο για να επιτύχουν τελικά την αντιμετώπιση της βακτηριολογικής μόλυνσης.
Ένα ευοίωνο σενάριο σήμερα γίνεται απολύτως αληθοφανές: Οι BRICS αναλαμβάνουν το ρόλο του κύριου διπλωματικού καναλιού για τα εδάφη του Ισλάμ. Το επόμενο λογικό βήμα θα ήταν η μετακίνηση του ΟΗΕ από το έδαφος Ισραήλ-ΗΠΑ και η ίδρυση κεντρικών γραφείων σε μια χώρα που σέβεται πραγματικά το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Η πολιτικά αναδυόμενη Παγκόσμια Πλειοψηφία θα δημιουργήσει τότε τη δική της παγκόσμια οργάνωση, αυτή των πραγματικά ενωμένων χωρών, αφήνοντας τους ρατσιστές να μαραζώνουν και να σαπίζουν μέσα στα δικά τους τείχη. Εν τω μεταξύ, στο πεδίο της μάχης, τα βελούδινα γάντια πρέπει να βγάλουν: έφτασε η ώρα του θανάτου κατά χίλια κοψίματα.
από τον Elijah J. Magnier
Τα ισραηλινά πλήγματα, είτε ασφάλειας είτε στρατιωτικά, πρέπει να εξετάζονται κριτικά, ιδίως υπό το φως της επιτυχίας τους σε διάφορες περιοχές και εναντίον πολλαπλών στόχων. Αυτά τα χτυπήματα οδήγησαν τελικά στη δολοφονία του Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ Σαγιέντ Χασάν Νασράλα, παρά τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας που ελήφθησαν για την προστασία του.
Από τότε που έγινε δηλωμένος στόχος του Ισραήλ, η λεπτομέρεια ασφαλείας του Nasrallah έχει λάβει έκτακτες προφυλάξεις. Απαγορεύτηκε στους ανθρώπους που βρίσκονταν στο άμεσο περιβάλλον του να χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα ή το διαδίκτυο. Επιπλέον, ο Nasrallah υιοθέτησε έναν πολύ μυστικό τρόπο ζωής, μετακινούμενος συχνά μεταξύ διαφορετικών διαμερισμάτων και ποτέ δεν μένει σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, παρασχέθηκαν μικροσκοπικά περάσματα σε παρακείμενα κτίρια για να του επιτρέψουν να μετακινηθεί από τη μια τοποθεσία στην άλλη χωρίς να χρειάζεται όχημα. Αυτά τα μέτρα παρείχαν μια αίσθηση ασφάλειας για τη μονάδα προστασίας του, ιδιαίτερα επειδή οι κινήσεις της ήταν κρυμμένες από εναέρια επιτήρηση, μειώνοντας τον κίνδυνο εντοπισμού από drones ή δορυφόρους που συλλέγουν συνεχώς πληροφορίες.
Η ακριβής τοποθεσία που στόχευσε η επίθεση ήταν γνωστή ως «Κατάμας αλ-Ανμπίγια», ένα κέντρο διοίκησης που εποπτεύεται από τον διοικητή Φουάντ Σουκρ, ο οποίος είχε αναλάβει τη διαχείριση της μάχης «Πλημμύρα Αλ Άκσα» από τις 8 Οκτωβρίου 2023 ήταν τακτικός επισκέπτης αυτού του ιστότοπου. Ωστόσο, παρά τη δολοφονία του Φουάντ Σουκρ στα προάστια στις 30 Ιουλίου, η Χεζμπολάχ δεν θεώρησε το περιστατικό ως ένδειξη αποτυχίας στην εσωτερική ασφάλεια, είτε με ανθρώπινα είτε με ηλεκτρονικά μέσα.
Ο Φουάντ Σουκρ, γνωστός και ως «μουχτάρ» (αρχηγός) του Ουζάι, κινήθηκε ανοιχτά στην περιοχή χωρίς φόβο. Την ημέρα της δολοφονίας του, αντί να τον πάει ο οδηγός του στο ισόγειο γκαράζ, βγήκε από το αυτοκίνητό του ακριβώς μπροστά από το κτίριο, όπου τον παρατήρησαν πολλοί άνθρωποι της γειτονιάς. Στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, άφησε άθελά του ίχνη των κινήσεών του, τα οποία κατάφεραν να εκμεταλλευτούν οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών. Επιπλέον, η Χεζμπολάχ είχε επίσης ανανεώσει τις αποθήκες της αφού ανέπτυξε περισσότερους από 8.000 πυραύλους, ρουκέτες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη τους τελευταίους 11 μήνες, όλα υπό την επαγρύπνηση των αμερικανικών και ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών, ιδιαίτερα των δορυφόρων τους. Αυτές οι ενδείξεις παρείχαν ζωτικής σημασίας πληροφορίες, ιδιαίτερα σχετικά με τις ευθύνες του ως διοικητής των πυραυλικών μονάδων της Χεζμπολάχ. Τελικά, το Ισραήλ χρησιμοποίησε αυτές τις πληροφορίες για να πραγματοποιήσει τη θανατηφόρα επιχείρησή του ενάντια στις πυραυλικές δυνατότητες της Χεζμπολάχ στο έδαφος.
Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το Ισραήλ γνώριζε την παρουσία του Νασράλα στην τοποθεσία όπου τελικά δολοφονήθηκε. Αυτό έγινε μετά από αρκετούς μήνες κατά τους οποίους το Ισραήλ απέφυγε να στοχοποιήσει τους ηγέτες της Χεζμπολάχ, εκτός από αυτούς που εμπλέκονται άμεσα στη σύγκρουση και συμμετείχαν σε ενεργό αγώνα εναντίον του Ισραήλ – με τις δύο πλευρές να τηρούν σε μεγάλο βαθμό αυτά τα ανεπίσημα όρια. Επιπλέον, η δολοφονία ακολούθησε ένα περιστατικό στο οποίο ένας πύραυλος έπεσε σε κατοικημένη περιοχή στα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν (Majdal Shams), ένα περιστατικό για το οποίο το Ισραήλ κατηγόρησε τη Χεζμπολάχ, δικαιολογώντας έτσι τη στόχευση του διοικητή Φουάντ Σουκρ.
Μετά τα αντίποινα της Χεζμπολάχ, άρχισαν να γίνονται μια σειρά από δολοφονίες, κλιμακώνοντας περαιτέρω την ένταση. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου εξέφρασε την επιθυμία του να επεκτείνει τη σύγκρουση σε όλο το λιβανικό έδαφος, χτυπώντας χιλιάδες στόχους -πολλούς από αυτούς με ακρίβεια- και σκοτώνοντας τους κορυφαίους ηγέτες της Χεζμπολάχ. Αυτή η εντατικοποίηση της επίθεσης ακολούθησε μια επιχείρηση δολιοφθοράς που επηρέασε τους βομβητές και, αργότερα, τα αεροσκάφη του ICOM στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου.
Μετά τη δολιοφθορά της πρώτης ημέρας, η Χεζμπολάχ υποψιάστηκε ότι οι μπαταρίες του ICOM, που είχαν αποκτηθεί στην ίδια συναλλαγή με τους beepers, μπορεί να είχαν παραβιαστεί. Επομένως, παρά το μεγάλο μέγεθος των εκρηκτικών που είναι ενσωματωμένα στις μπαταρίες ασύρματης επικοινωνίας, οι ανθρώπινες απώλειες στις 18 Σεπτεμβρίου ήταν σχετικά ελάχιστες. Η Χεζμπολάχ κατάφερε να εξουδετερώσει σημαντικό αριθμό από αυτές τις συσκευές πριν εκραγούν. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ δεν πέτυχε άμεση συναίνεση σχετικά με μια ενδελεχή έρευνα για την πιθανότητα παραβίασης ηλεκτρονικής ή ανθρώπινης ασφάλειας.
Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι οι πληροφορίες του για την επιχείρηση βασίστηκαν σε συνδυασμό οπτικών, ανθρώπινων και ηλεκτρονικών πηγών, ιδιαίτερα από τις Μονάδες του 9900, 8200 και 504. Αυτές οι μονάδες παρείχαν κρίσιμες πληροφορίες που έδειχναν ότι ο Sayyed Hassan Nasrallah είχε εισέλθει σε μια αίθουσα συσκέψεων όπου βρίσκονταν ανώτεροι αξιωματούχοι περιμένοντας, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, υποστράτηγο Abbas Nilforoushan, διοικητή της αίθουσας επιχειρήσεων των Φρουρών της Ιρανικής Επανάστασης, και οι δύο παρόντες για να υποστηρίξουν τη μάχη της «Πλημμύρας του Al-Aqsa».
Η μονάδα 9900 ειδικεύεται στην οπτική νοημοσύνη, εστιάζοντας σε δορυφορικές και εναέριες εικόνες για την παρακολούθηση των κινήσεων του εχθρού και τον εντοπισμό στρατηγικών στόχων. Η μονάδα χρησιμοποιεί προηγμένες γεωχωρικές και ηλεκτροοπτικές τεχνολογίες για την παρακολούθηση στόχων υψηλής αξίας όπως ο Nasrallah. Η εξειδίκευσή του του επιτρέπει να συλλέγει λεπτομερείς πληροφορίες για συγκεκριμένες τοποθεσίες, μέχρι και τις πιο μικρές λεπτομέρειες του εδάφους. Σε αυτήν την περίπτωση, η ικανότητα της Μονάδας 9900 να παρακολουθεί τις κινήσεις σε πραγματικό χρόνο θα βοηθούσε στην επιβεβαίωση της παρουσίας του Νασράλα στην αίθουσα συνεδριάσεων, βοηθώντας τον ισραηλινό στρατό να σχεδιάσει την επίθεση με ακρίβεια.
Η μονάδα 8200 είναι η κορυφαία μονάδα πληροφοριών σημάτων (SIGINT) και κυβερνοπολέμου του Ισραήλ. Είναι υπεύθυνο για την υποκλοπή και την ανάλυση των επικοινωνιών του εχθρού, τη συλλογή πληροφοριών από ηλεκτρονικές πηγές και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων στον κυβερνοχώρο. Είναι πιθανό η Μονάδα 8200 να παρεμπόδισε τις κρυπτογραφημένες επικοινωνίες της Χεζμπολάχ ή να διείσδυσε στα ψηφιακά της δίκτυα, επιτρέποντας στο Ισραήλ να παρακολουθεί κινήσεις, να εντοπίζει σημαντικές συναντήσεις και να συλλέγει ζωτικής σημασίας πληροφορίες για τις κινήσεις του Νασράλα. Η ικανότητα της μονάδας 8200 να αποκρυπτογραφεί τις επικοινωνίες και να διακόπτει τα δίκτυα του εχθρού θεωρείται ένα από τα πιο προηγμένα στον κόσμο και ο ρόλος της σε αυτή την επιχείρηση περιελάμβανε την παρακολούθηση των επικοινωνιών εντός του στενού κύκλου του Νασράλα και την παροχή ακριβών πληροφοριών για τις κινήσεις του.
Η ενότητα 504 ειδικεύεται στην ανθρώπινη νοημοσύνη (HUMINT) και εστιάζει στη στρατολόγηση και την επεξεργασία πληροφοριοδοτών, ιδιαίτερα σε εχθρικά ή δυσπρόσιτα περιβάλλοντα. Αυτή η μονάδα είναι γνωστή για τη στενή συνεργασία με κατασκόπους και συνεργάτες που μπορούν να παρέχουν πληροφορίες στο έδαφος. Στην περίπτωση της δολοφονίας του Νασράλα, η Μονάδα 504 μπορεί να βασίστηκε σε πληροφοριοδότες εντός του στενού κύκλου του Νασράλα, παρέχοντας συγκεκριμένες και εφαρμόσιμες πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις του και τη συνάντηση στο «αρχηγείο του Χατάμ αλ-Ανμπίγια». Η εμπλοκή ανθρώπινων παραγόντων θα μπορούσε να εξηγήσει πώς το Ισραήλ ήταν σε θέση να γνωρίζει όχι μόνο την παρουσία του Νασράλα, αλλά και άλλων ανώτερων αξιωματούχων στην αίθουσα συνεδριάσεων, επιτρέποντας την εκτέλεση της επιχείρησης στον βέλτιστο χρόνο για τον μέγιστο αντίκτυπο.
Αυτές οι μονάδες σχηματίζουν ένα ολοκληρωμένο δίκτυο που συνδυάζει οπτική επιτήρηση, ηλεκτρονική παρακολούθηση και ανθρώπινη νοημοσύνη για να παρέχει ολοκληρωμένη επίγνωση της κατάστασης. Η συνεργασία αυτών των μέσων πληροφοριών επέτρεψε στο Ισραήλ να διεισδύσει στον τρομερό μηχανισμό ασφαλείας της Χεζμπολάχ και να εξαλείψει μια από τις πιο προσεκτικές προσωπικότητες της. Αυτό υπογραμμίζει τον αυξανόμενο ρόλο της προηγμένης τεχνολογίας και νοημοσύνης στον σύγχρονο πόλεμο, όπου ηλεκτρονικά και ανθρώπινα δεδομένα συγκλίνουν για να παράγουν εξαιρετικά αποτελεσματικά στρατιωτικά αποτελέσματα.
Ο Αλί Καράκι (Αμπού αλ-Φαντλ), ο γενικός διοικητής των επιχειρήσεων της Χεζμπολάχ στο νότο, ο αξιωματούχος ασφαλείας Χατζ Ναμπίλ και ο διευθυντής του γραφείου του Νασράλα Χατζ Τζιχάντ ήταν επίσης παρόντες, μαζί με βασικούς στρατιωτικούς σχεδιαστές που είναι υπεύθυνοι για την πρόταση λύσεων και για τη συζήτηση των ισραηλινών δυνατοτήτων. Αυτοί οι ηγέτες τόνισαν πιθανά hotspot που θα μπορούσε να στοχεύσει η Χεζμπολάχ ως αντίποινα για πρόσφατες επιχειρήσεις δολιοφθοράς και τη δολοφονία των ηγετών της.
Τραγικά, όλοι στην αίθουσα συνεδριάσεων σκοτώθηκαν όταν το ισραηλινό χτύπημα κατέστρεψε το κτίριο. Χρησιμοποιώντας πολλούς καμουφλαρισμένους διαδρόμους, οι διασώστες κατάφεραν να εντοπίσουν τα πτώματα, τα οποία είχαν διατηρηθεί χάρη στην έντονη πίεση που ασκούνταν από τους 85 τόνους εκρηκτικών που χρησιμοποιούσε το Ισραήλ.
Αυτό το περιστατικό δημιούργησε σημαντικά ερωτήματα. Επιβεβαίωσε η οπτική δορυφορική επιτήρηση την παρουσία του Νασράλα στο σημείο για αρκετές ώρες, δίνοντας χρόνο στο Ισραήλ να προετοιμαστεί και να εξαπολύσει την επίθεση; Θα μπορούσαν οι συσκευές παρακολούθησης να ήταν κρυμμένες στους τηλεειδοποιητές που φορούσαν πολλοί αξιωματούχοι μήνες νωρίτερα ή ίσως στις μπαταρίες που ήταν φορτωμένες με εκρηκτικά; Οι πράκτορες ασφαλείας που είναι επιφορτισμένοι με την προστασία του Νασράλα αποκάλυψαν πληροφορίες και εντόπισαν τον «χρυσό στόχο» στο σημείο της επίθεσης; Ή μήπως ένας συνδυασμός αυτών των παραγόντων παρείχε τις ακριβείς πληροφορίες που απαιτούνται για τη δολοφονία;
Η Χεζμπολάχ αντιμετωπίζει τώρα το επείγον καθήκον να απαντήσει σε αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα. Πρέπει να εγκαταλείψει γρήγορα τοποθεσίες που γνωρίζει και έχει χρησιμοποιήσει προηγουμένως, να εξαλείψει τις επιφανειακές επιχειρήσεις και να πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση των πληροφοριών προκειμένου να λάβει τις απαραίτητες απαντήσεις και να αποτρέψει μελλοντικές παραβιάσεις της ασφάλειας.
Τίποτα δεν εμποδίζει τη Χεζμπολάχ να ακολουθήσει αυτή την πορεία δράσης, ακόμα κι αν δεχτεί επίθεση ή αντιμετωπίσει μια πιθανή χερσαία εισβολή. Η πρωτοβουλία επανήλθε σε αυτόν, ιδίως αφού το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι είχε εξαντλήσει τον κατάλογο των στόχων του και ότι η «τράπεζα-στόχος» είχε εξαντληθεί, χωρίς να αποκλείεται απαραίτητα το γεγονός ότι θα μπορούσαν να προστεθούν νέοι στόχοι στο μέλλον. Αυτή η εξέλιξη δίνει στη Χεζμπολάχ την ευκαιρία να ανταποκριθεί κατάλληλα στα πρόσφατα γεγονότα και ενδεχομένως να εμπλακεί στην ευρύτερη σύγκρουση για την οποία φαίνεται να προετοιμάζεται το Ισραήλ, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζει τα εσωτερικά του τρωτά σημεία και ενισχύει την άμυνά του. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ δεν έχει ακόμη αντιδράσει και οι επόμενες ημέρες θα πρέπει να αποκαλύψουν τι απομένει από τις δυνατότητές της.
πηγή: Elijah J. Magnier
του Τζόναθαν Κουκ
Δολοφονώντας τον Νασράλα, το Ισραήλ επέλεξε να ανοίξει τις πύλες της κόλασης. Όλοι θα πληρώσουμε το τίμημα: Η Χεζμπολάχ επιβεβαίωσε ότι ο επί μακρόν ηγέτης της, Χασάν Νασράλα, ήταν μεταξύ των εκατοντάδων Λιβανέζων που σκοτώθηκαν στον μαζικό βομβαρδισμό του Ισραήλ σε ένα προάστιο της Βηρυτού χθες το βράδυ.
Η απόφαση του Ισραήλ να δολοφονήσει τον Νασράλα, χρησιμοποιώντας μερικές από τις τεράστιες βόμβες εξάρθρωσης καταφυγίων με τις οποίες έχουν οπλίσει οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πέρα για πέρα απερίσκεπτη. Είναι εντελώς ταραγμένη. Το Ισραήλ έχει αφαιρέσει –και ξέρει ότι έχει αφαιρέσει– μια μετριαστική επιρροή στη Χεζμπολάχ.
Η δράση του Ισραήλ δεν θα εξυπηρετήσει κανέναν άλλο σκοπό από το να διδάξει στον διάδοχό του, και στους ηγέτες άλλων ομάδων και χωρών που χαρακτηρίζονται τρομοκράτες από τις δυτικές κυβερνήσεις, πολλά μαθήματα:
- Ότι το Ισραήλ, και η Δύση που το υποστηρίζει σταθερά, δεν σέβονται κανέναν γνωστό κανόνα εμπλοκής, και ότι οι αντίπαλοί τους πρέπει να κάνουν το ίδιο.
- Αυτός ο σημερινός περιορισμός της Χεζμπολάχ, που έχει τόσο απογοητεύσει τους δυτικούς ειδικούς, θα ανήκει πλέον στο παρελθόν. Η σημερινή αυτοσυγκράτηση της Χεζμπολάχ, που έχει ανησυχήσει τόσο τους δυτικούς ειδικούς, θα ανήκει στο παρελθόν.
- ότι το Ισραήλ δεν ενδιαφέρεται για συμβιβασμό, αλλά μόνο για κλιμάκωση, και ότι αυτός είναι ένας αγώνας μέχρι θανάτου, όχι μόνο εναντίον του Ισραήλ, αλλά και κατά της Δύσης που το υποστηρίζει·
- ότι ο ιδεολογικός εξτρεμισμός του Ισραήλ είναι πραγματικότητα.
- ότι η Χεζμπολάχ δεν ενδιαφέρεται για συμβιβασμό, αλλά μόνο για κλιμάκωση, και ότι αυτός είναι ένας αγώνας μέχρι θανάτου, όχι μόνο εναντίον του Ισραήλ, αλλά και εναντίον της Δύσης που την υποστηρίζει
- Ο ιδεολογικός εξτρεμισμός του Ισραήλ –η εβραϊκή του υπεροχή και η ατελείωτη δίψα του για Lebensraum– πρέπει να αντιμετωπιστεί από ακόμη μεγαλύτερο εξτρεμισμό έμπνευσης από τους Σιίτες. Δεκαετίες δυτικής τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή εξαπέλυσαν έναν σουνιτικό μηδενισμό που ενσάρκωσε πρώτα η Αλ Κάιντα και μετά το ISIS.
Σήμερα, η Δύση, μέσω του Ισραήλ, υποδαυλίζει τη δική της στιγμή του ISIS για σιιτική αντίσταση. Οι μετριοπαθείς σε αυτό που η Δύση αποκαλεί «τρομοκρατικές οργανώσεις» έχασαν για άλλη μια φορά το επιχείρημα. Για τι; Διότι το αμερικανικό αυτοκρατορικό εγχείρημα γνωστό ως «Δύση» απέδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν θα συμβιβαστεί.
Το Ισραήλ μπορεί να επιτύχει πολύ βραχυπρόθεσμα τακτικά κέρδη σκοτώνοντας τον Νασράλα, αλλά σύντομα θα νιώσουμε όλοι το πλήγμα.
Όταν συμβεί αυτή η αντίδραση, η δουλειά των πολιτικών μας και των μέσων ενημέρωσης μας θα είναι να διασφαλίσουν ότι δεν θα κάνουμε καμία σχέση μεταξύ αυτής της στιγμής αγριότητας και τρέλας από μέρους μας και της αντίδρασης.
Ο ρόλος των δυτικών κατεστημένων θα είναι να κλαίνε θύματα, να επιμένουν ότι «μας μισούν για τις ελευθερίες μας», για την πολιτισμική μας υπεροχή, γιατί «αυτοί» είναι απλώς βάρβαροι.
Αλλά αυτό που ακολουθεί, όπως και αυτό που προηγήθηκε, θα είναι απολύτως προβλέψιμο. Η βία δεν γεννά ηρεμία, γεννά περισσότερη βία. Το Ισραήλ το ξέρει. Οι ηγέτες μας το γνωρίζουν αυτό. Αλλά και πάλι άνοιξαν τις πύλες της κόλασης.
πηγή: Jonathan Cook
Ο Ιρανός πρόεδρος τόνισε προχθές ότι είναι επιτακτική ανάγκη η Τεχεράνη να δώσει αποφασιστική απάντηση στο εγκληματικό ισραηλινό καθεστώς.
Σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου την Κυριακή, ο Ιρανός πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν καταδίκασε για άλλη μια φορά έντονα τη δολοφονία από το Ισραήλ του Σαγιέντ Χασάν Νασράλα, γενικού γραμματέα του λιβανικού κινήματος αντίστασης, Χεζμπολάχ.
« Αυτό το έγκλημα απέδειξε για άλλη μια φορά ότι αυτό το εγκληματικό καθεστώς δεν είναι προσκολλημένο σε καμία διεθνή αρχή ή κανόνα », κατήγγειλε.
Χαρακτήρισε απαράδεκτες τις εγκληματικές ενέργειες του Ισραήλ, προσθέτοντας ότι δεν θα μείνουν αναπάντητες.
Ο Sayyed Hassan Nasrallah μαρτύρησε την Παρασκευή μετά από αεροπορική επιδρομή που πραγματοποίησε το Σιωνιστικό καθεστώς εναντίον του νότιου Λιβάνου, χρησιμοποιώντας βόμβες κατάρρευσης καυσίμων που προμήθευσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Πρόεδρος Pezeshkian ανέφερε ιστορικές εμπειρίες που δείχνουν ότι τα κινήματα που αγαπούν την ελευθερία δεν θα καταστραφούν από τη δολοφονία του ηγέτη τους. δεκάδες άλλοι θα τους αντικαταστήσουν και θα φέρουν τη σημαία της αντιτυραννίας. αναφέρουν τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης.
Πρόσθεσε ότι η αδράνεια για εγκλήματα που διαπράχθηκαν από το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους θα τους ενθάρρυνε μόνο να διαπράξουν περισσότερες εγκληματικές πράξεις.
Ο Pezeshkian τόνισε τη σημασία της υποστήριξης των μαχητών της Χεζμπολάχ στον πόλεμο τους εναντίον του Ισραήλ για να αποτρέψει το βάρβαρο καθεστώς από το να επιτίθεται στις χώρες του Άξονα της Αντίστασης η μία μετά την άλλη και να σκοτώνει αθώες γυναίκες και παιδιά. Επιπλέον, μίλησε για τη βαριά ευθύνη των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών απέναντι στη βάναυση επίθεση του ισραηλινού καθεστώτος στην περιοχή.
« Οι μουσουλμανικές χώρες δεν πρέπει να μένουν αδιάφορες στα εγκλήματα του ισραηλινού καθεστώτος γιατί έχει αποδειχθεί σε όλα τα έθνη του κόσμου ότι αυτό το καθεστώς είναι ο κύριος εγκληματίας και υποκινητής του πολέμου, της ανασφάλειας και των δολοφονιών στην παγκόσμια σκακιέρα! »
Ο Ιρανός πρόεδρος επέκρινε επίσης τα δυτικά μέσα ενημέρωσης για την αντιφατική στάση τους απέναντι στην ισραηλινή τρομοκρατία. μεγεθύνουν τα μικρότερα γεγονότα στο Ιράν αλλά σιωπούν μπροστά στις εγκληματικές ενέργειες του ισραηλινού καθεστώτος.
Ο Pezeshkian δεν ξέχασε να επιβεβαιώσει ότι το ιρανικό Υπουργείο Υγείας και όλες οι υπηρεσίες αρωγής ήταν πλήρως προετοιμασμένες να βοηθήσουν τα θύματα των πρόσφατων ισραηλινών επιθέσεων στον Λίβανο.
Σε συλλυπητήριο μήνυμα το Σάββατο, ο Ιρανός πρόεδρος είπε ότι η διεθνής κοινότητα δεν θα ξεχάσει ότι η εντολή για τη δολοφονία του Sayyed Hassan Nasrallah εκδόθηκε από τη Νέα Υόρκη.
Οι ισραηλινές επιθέσεις έρχονται σε ένα πλαίσιο αυξημένων εντάσεων μεταξύ του λιβανικού αντιστασιακού κινήματος και της κατοχικής οντότητας, που σημειώθηκαν ιδίως μετά τη στοχευμένη δολοφονία ανώτερων διοικητών της Χεζμπολάχ και τις εκρήξεις συσκευών επικοινωνίας που ανήκουν στη Χεζμπολάχ.
Το Ισραήλ έχει βάλει στο στόχαστρο τον Λίβανο από τις 7 Οκτωβρίου, όταν ξεκίνησε έναν γενοκτονικό πόλεμο κατά της πολιορκημένης Λωρίδας της Γάζας. Σε αντίποινα για τις καταχρήσεις του σιωνιστικού καθεστώτος, η Χεζμπολάχ πραγματοποιεί επίσης αρκετές αντι-ισραηλινές επιχειρήσεις στην κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου, ο υποστράτηγος Abdolrahim Mousavi τόνισε έντονα ότι το ισραηλινό καθεστώς πρέπει να αναμένει επιπτώσεις από την πρόσφατη εγκληματική του πράξη. Σύμφωνα με τον ίδιο, το μαρτύριο του Νασράλα θα είναι η ίδια η αιτία της εξόντωσης του καθεστώτος και των συμμάχων του.
από τους Alain Gresh και Sarra Grira
Πόσο μακριά θα φτάσει το Τελ Αβίβ; Μη ικανοποιημένος με το να έχει μειώσει τη Γάζα σε ένα πεδίο ερειπίων πέρα από τη διάπραξη γενοκτονίας, το Ισραήλ επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στον γειτονικό Λίβανο, με τις ίδιες μεθόδους, τις ίδιες σφαγές, τις ίδιες καταστροφές, πεπεισμένο για την ακλόνητη υποστήριξη των δυτικών χορηγών του άμεσοι συνεργοί της δράσης του.
Ο αριθμός των Λιβανέζων θανάτων από τους βομβαρδισμούς ξεπέρασε τους 1.640 και τα ισραηλινά «κατορθώματα» πολλαπλασιάστηκαν. Εγκαινιάστηκε από το επεισόδιο των beepers, που έκανε πολλούς δυτικούς σχολιαστές να λιποθυμήσουν για το «τεχνολογικό επίτευγμα». Κρίμα για τα θύματα, σκοτωμένα, παραμορφωμένα, τυφλωμένα, ακρωτηριασμένα, διαγραμμένα και διαγραμμένα. Θα επαναλάβουμε ανελλιπώς ότι τελικά είναι μόνο η Χεζμπολάχ, μια «ταπείνωση», μια οργάνωση που, ας θυμηθούμε, η Γαλλία δεν θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση.
Λες και οι εκρήξεις δεν είχαν επηρεάσει ολόκληρη την κοινωνία, σκοτώνοντας πολιτοφύλακες ή πολίτες αδιακρίτως. Ωστόσο, η χρήση παγιδευμένων αντικειμένων αποτελεί παραβίαση των νόμων του πολέμου, όπως έχουν επισημάνει αρκετοί ειδικοί και ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Οι συνοπτικές δολοφονίες ηγετών της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένης αυτής του γενικού γραμματέα της Χασάν Νασράλα, κάθε φορά που συνοδεύονται από πολυάριθμα «παράπλευρα θύματα», δεν προκαλούν καν σκάνδαλο. Το τελευταίο σνόμπαρα του Νετανιάχου στον ΟΗΕ, ήταν στην ίδια την έδρα της οργάνωσης που άναψε το πράσινο φως για τον βομβαρδισμό της πρωτεύουσας του Λιβάνου.
Στη Γάζα και στα υπόλοιπα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ θάβουν καθημερινά λίγο περισσότερο τις γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης (ΔΔΔ). Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) καθυστερεί την έκδοση εντάλματος κατά του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, παρόλο που ο εισαγγελέας του αναφέρει πιέσεις «από τους παγκόσμιους ηγέτες» και άλλα κόμματα, συμπεριλαμβανομένων προσωπικών και εναντίον της οικογένειάς του. Έχουμε ακούσει τον Τζο Μπάιντεν, τον Εμανουέλ Μακρόν ή τον Όλαφ Σολτς να διαμαρτύρονται για αυτές τις πρακτικές;
Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που μερικές φωνές, που σχεδόν θα περνούσαν για βλάκες του χωριού, έχουν καταγγείλει την ισραηλινή ατιμωρησία, ενθαρρύνονται από την αδράνεια της Δύσης. Ένας τέτοιος πόλεμος δεν θα ήταν ποτέ δυνατός χωρίς την αερομεταφορά αμερικανικών όπλων –ουσιαστικά, και σε μικρότερο βαθμό ευρωπαϊκούς– και χωρίς τη διπλωματική και πολιτική κάλυψη των δυτικών χωρών. Η Γαλλία, αν ήθελε, θα μπορούσε να λάβει μέτρα που θα έπλητταν πραγματικά το Ισραήλ, αλλά εξακολουθεί να αρνείται να αναστείλει τις άδειες εξαγωγής όπλων που της έχει χορηγήσει. Θα μπορούσε επίσης να υπερασπιστεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με χώρες όπως η Ισπανία, την αναστολή της συμφωνίας σύνδεσης με το Ισραήλ. Δεν το κάνει.
Αυτή η ατελείωτη παλαιστινιακή Nakba και αυτή η επιταχυνόμενη καταστροφή στον Λίβανο δεν είναι μόνο ισραηλινά εγκλήματα, αλλά και δυτικά εγκλήματα, για τα οποία η Ουάσιγκτον, το Παρίσι και το Βερολίνο φέρουν άμεση ευθύνη. Μακριά από τις χειρονομίες και τις θεατρικές παραστάσεις ότι η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ήταν το σκηνικό αυτών των ημερών, ας μην ξεγελιόμαστε από την οργή του Τζο Μπάιντεν, ούτε από τις ευσεβείς ευχές που εξέφρασε ο Εμανουέλ Μακρόν για την «προστασία των αμάχων», εκείνος που ποτέ δεν έχασε την ευκαιρία να δείξει αμείωτη υποστήριξη στην ακροδεξιά κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ας ξεχάσουμε ακόμη και πολλούς από αυτούς τους διπλωμάτες που έφυγαν από την αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ όταν μίλησε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, σε μια χειρονομία που ήταν περισσότερο κάθαρση παρά πολιτική. Διότι αν οι δυτικές χώρες ευθύνονται πρωτίστως για τα ισραηλινά εγκλήματα, άλλες, όπως η Ρωσία ή η Κίνα, δεν έχουν λάβει μέτρα για να βάλουν τέλος σε αυτόν τον πόλεμο, του οποίου η περίμετρος διευρύνεται καθημερινά και εξαπλώνεται στην Υεμένη σήμερα και ίσως στο Ιράν αύριο .
Αυτός ο πόλεμος μας ωθεί σε μια σκοτεινή εποχή όπου οι νόμοι, ο νόμος, οι διασφαλίσεις, όλα όσα θα εμπόδιζαν αυτήν την ανθρωπότητα να βυθιστεί στη βαρβαρότητα, καταστρέφονται μεθοδικά. Μια εποχή όπου το ένα μέρος αποφάσισε να θανατώσει το άλλο μέρος που θεωρήθηκε «βάρβαρο». «Άγριοι εχθροί», για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Νετανιάχου, που απειλούν τον «ιουδαιοχριστιανικό πολιτισμό». Ο Πρωθυπουργός επιδιώκει να παρασύρει τη Δύση σε έναν πόλεμο πολιτισμού με θρησκευτική χροιά, του οποίου το Ισραήλ βλέπει τον εαυτό του ως το φυλάκιο στη Μέση Ανατολή. Με σίγουρη επιτυχία.
Με τα όπλα και τα πυρομαχικά με τα οποία συνεχίζουν να προμηθεύουν το Ισραήλ, με την ακλόνητη υποστήριξή τους σε ένα ψευδές «δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους», με την απόρριψη του δικαιώματος των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση και στην αντίσταση σε μια κατοχή που το ICJ έχει κηρύξει παράνομη και την οποία διατάσσει να σταματήσει –απόφαση που το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αρνείται να εφαρμόσει– οι χώρες αυτές φέρουν την ευθύνη για την ισραηλινή ύβρη. Μέλη θεσμικών οργάνων τόσο κύρους όσο το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ή η G7, οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών υποστηρίζουν τον νόμο της ζούγκλας που επιβάλλει το Ισραήλ και τη λογική της συλλογικής τιμωρίας.
Αυτή η λογική λειτουργούσε ήδη στο Αφγανιστάν το 2001 και στο Ιράκ το 2003, με τα αποτελέσματα που γνωρίζουμε. Ήδη το 1982, το Ισραήλ είχε εισβάλει στον Λίβανο, είχε καταλάβει τον Νότο, είχε πολιορκήσει τη Βηρυτό και επέβλεπε τις σφαγές στα παλαιστινιακά στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα. Ήταν αυτή η μακάβρια «νίκη» που είχε ως αποτέλεσμα την άνοδο της Χεζμπολάχ, όπως ακριβώς είχε ως αποτέλεσμα η κατοχική πολιτική του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου. Γιατί η λογική του πολέμου και της αποικιοκρατίας δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει σε ειρήνη και ασφάλεια.
πηγή: Orient XXI
από τον Νάσερ Καντίλ
Τη νύχτα της 27ης προς 28η Σεπτεμβρίου 2024, μετά τον αποκαλυπτικό βομβαρδισμό του Ισραήλ στα νότια προάστια της Βηρυτού και πριν από την επιβεβαίωση του θανάτου του Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ Sayyed Hassan Nasrallah, ο πρώην βουλευτής του Λιβάνου και ακούραστος αντιστασιακός, Nasser Kandil, κάλεσε « προσευχή για την ασφάλειά του και την πίστη του στην Αντίσταση » με αυτούς τους όρους:
«Εκατομμύρια Αντίστασης και Παλαιστίνιοι υποστηρικτές πέρασαν τη νύχτα προσευχόμενοι για την ασφάλεια του Σεβασμιωτάτου Sayyed Hassan Nasrallah μετά από επανειλημμένες ανακοινώσεις από τον στρατό κατοχής ότι ήταν ο στόχος, καθώς και οι ηγέτες της Αντίστασης, από την εγκληματική επίθεση που εξαφάνισε μια ολόκληρη οικιστική γειτονιά στα νότια προάστια της Βηρυτού.
Συμπαθείς που, παρά την αγωνία τους, δεν κάνουν πολλές ερωτήσεις όσο η Χεζμπολάχ παραμένει σιωπηλή. Είναι με μια κουρασμένη και εξαντλημένη καρδιά στοργής, ελπίδας και πόνου που παρακολουθούν αυτό το δράμα που προκαλεί την ίδια την ουσία του μηνύματος του Sayyed σχετικά με την Αντίσταση και τον πόλεμο στον οποίο συμμετείχε για να υπερασπιστεί την Παλαιστίνη. Και, παρά τα σημερινά τρομερά νέα, εκείνοι που του υποσχέθηκαν πίστη για να υποστηρίξουν την Παλαιστίνη δεν αλλάζουν τους όρους της αρχικής τους δέσμευσης, αλλά αποδέχονται τη μοίρα, ευλογούν το μαρτύριο των ηγετών και προσεύχονται στον Θεό να λυπηθεί ο Sayyed Nasrallah για να μπορέσει οδηγήστε τους στο τέλος του δρόμου.
Αυτό που συνέβη χθες το βράδυ άλλαξε την εικόνα της περιοχής που έχει εισέλθει σε μια νέα φάση όπου οι κανόνες του πολέμου θα είναι εντελώς διαφορετικοί από αυτούς που ήταν. Μέσω αυτού του εγκλήματος, η οντότητα κατοχής ανέτρεψε το τραπέζι μπροστά σε ολόκληρο τον κόσμο. ένα έγκλημα που δεν θα μπορούσε να διαπράξει χωρίς την πλήρη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών. Πράγματι, η Ουάσιγκτον, η οποία πάντα ισχυρίζεται ότι δεν έχει καμία προκατάληψη, μπορεί να απαγορεύσει τη χρήση ενός στρατιωτικού φορτηγού που πωλείται σε οποιαδήποτε χώρα αγοράς στον κόσμο, αλλά δεν ανησυχεί όταν το στρατιωτικό της αεροπλάνο το πιο πρόσφατο εξοπλισμένο με τη μεγαλύτερη από τις βόμβες της διαπράττει κάτι τέτοιο. μια εγκληματική επίθεση στα νότια προάστια της Βηρυτού και, επιπλέον, δεν ξεχνά να προσθέσει ότι υποστηρίζει «το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται».
Η ομιλία του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στα Ηνωμένα Έθνη (27 Σεπτεμβρίου 2024) ήταν ξεκάθαρη: θα ωθήσει τον πόλεμο του στα άκρα, χωρίς περιορισμούς και όρια, ενώ θα τον παρουσιάσει στη Δύση και σε ορισμένους Άραβες ως έναν πόλεμο ευλογίας ενάντια στον άξονα της κατάρας.
Όμως, όταν τοποθετεί τον πόλεμο του στην έννοια της «σύγκρουσης των πολιτισμών», δεν κρύβει ότι θέλει να χρησιμοποιήσει ορισμένους Άραβες προς το συμφέρον του, παρά το γεγονός ότι οι δύο πολιτισμοί που εμπλέκονται στο πλαίσιο αυτής της έννοιας είναι . σύμφωνα με τον ίδιο, δυτικός πολιτισμός από τη μια πλευρά, ανατολικός πολιτισμός από την άλλη με το Ισλάμ στο κέντρο του.
Ολοκληρώνοντας έτσι την ομιλία του που εκφωνήθηκε πριν από δύο μήνες πριν από το Αμερικανικό Κογκρέσο, ο Νετανιάχου ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε μια μεγάλη έκρηξη στην περιοχή και λέει στη Δύση: με ή χωρίς προηγούμενο συντονισμό με την Ουάσιγκτον, είτε με ακολουθείς και συμμετέχεις σε αυτόν τον πόλεμο είτε λαμβάνετε τα θραύσματα παρά τον εαυτό σας, γιατί μια τέτοια έκρηξη θα σημαίνει έναν πόλεμο που θα κλείσει τις θάλασσες στη ροή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, θα μπλοκάρει το εμπόριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης όσο η διέλευση μέσω αυτής της περιοχής παραμένει υποχρεωτική, διοχέτευση εκατομμυρίων εθελοντών ή αναγκαστικών μεταναστών στην Ευρώπη, όλα συνοδευόμενα από αναταραχή και χάος.
Πράγμα που σημαίνει ότι η περιοχή έχει κλείσει τις πόρτες της στην πολιτική, τις διαπραγματεύσεις και τις διευθετήσεις μέχρι νεωτέρας, δηλαδή έως ότου ξεκαθαρίσει η σκόνη του πολέμου πάνω σε αδιαμφισβήτητα γεγονότα που επιτρέπουν να ανοίξουν ξανά οι πόρτες για αποφασιστικούς σκοπούς ή νέες διαπραγματεύσεις.
Όσοι παρουσιάζονται ως οπαδοί της επιλογής της Αντίστασης και της κουλτούρας της πρέπει να καταλάβουν ότι ο λαός της περιοχής δεν έχει την πολυτέλεια να ασκεί κριτική ή να φιλοσοφεί το αναγκαίο ή το περιττό αυτού που θα είχαν αναλάβει οι δυνάμεις της Αντίστασης. Μόνο αυτή την Αντίσταση έχει η χώρα μας. Είναι ό,τι καλύτερο έχει δημιουργήσει η Ιστορία μας. Αν υπήρχε καλύτερη αντίσταση, θα το βλέπαμε να λειτουργεί στο έδαφος, όχι σε κλιματιζόμενα σαλόνια που εκδίδουν αυτή ή την άλλη θεωρία.
Οι πολεμικές καταστάσεις μπορεί μερικές φορές να γίνουν συγκρίσιμες με εκείνες των θρησκειών, με την έννοια ότι, εφόσον κάποιος πιστεύει, δεν χρειάζεται να συζητήσει τη νηστεία ή την προσευχή, επειδή είναι πυλώνες που αντλούν τη νομιμότητά τους από την πίστη. Όποιος θέλει ελευθερία, ανεξαρτησία και Παλαιστίνη ξέρει ότι αυτή τη στιγμή έχουμε μόνο αυτή την Αντίσταση. Και είναι η Αντίστασή μας που με τα κατορθώματα και τις θυσίες της σηκώνει ψηλά το κεφάλι όλων των ελεύθερων ανθρώπων της χώρας μας και του κόσμου.
Επομένως, όπως ακολουθήσαμε το μονοπάτι του Τζαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, του Χαφέζ αλ Άσαντ, του Αμπού Αμμάρ και του Τζορτζ Χαμπάς, σήμερα βλέπουμε ότι όλο αυτό το μεγαλείο, που μας τράβηξε στην εποχή τους, ανανεώνεται σε όλο του το μεγαλείο με το μονοπάτι του Σαγιέντ Νασράλα. Ο Θεός να τον προστατεύει και να μην απογοητεύει τις προσευχές μας».
πηγή: الدعاء بالسلامة والولاء للمقاومة
Αλλά οι προσευχές εκατομμυρίων συμπαθούντων δεν μεσολάβησαν για την προστασία του Sayyed Nasrallah και ο πόνος τους είναι άπειρος.
Ο φιλόσοφος Αλεξάντερ Ντούγκιν θεώρησε ότι η δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ είναι η αρχή του τέλους του κόσμου .
Για τον επιφανή Λιβανέζο συγγραφέα και δημοσιογράφο, κ. Nabih al-Bourgi, είναι σαν να ήταν το τέλος της αιωνιότητας , αλλά εισάγει το άρθρο του με αυτή τη φράση: « Δεν θα κλάψουμε, δεν θα γκρινιάζουμε και δεν θα φορέσουμε πένθιμα ρούχα (αυτό το αιώνιο πένθος). Είναι μια εποχή που απαιτεί να είμαστε συμπαγείς σαν βράχοι και δυνατοί σαν τυφώνες, γιατί έτσι ήταν… ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου