Ακολουθούν τα πλήρη σχόλια που έδωσα στη Nalova Akua των The Epoch Times σχετικά με τον ρόλο της Αφρικής στον νέο Ψυχρό Πόλεμο, αποσπάσματα των οποίων συμπεριλήφθηκαν στο άρθρο της με τίτλο "Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας επιστρέφει στις εξαγωγές εταιρειών που εμπορεύονται στην Αφρική.
Η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση»/«Μεγάλη Επαναφορά» (4IR/GR) θα καθορίσει τις παγκόσμιες οικονομικές τάσεις τις επόμενες δεκαετίες, αλλά όλες οι σχετικές τεχνολογίες εξαρτώνται από ορισμένα κρίσιμα ορυκτά όπως το κοβάλτιο, πολλά από τα οποία βρίσκονται στην Αφρική. Η Κίνα ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αυτού του μεταλλεύματος καθώς και λιθίου , γι' αυτό οι ανταγωνιστές της θέλουν να διαφοροποιηθούν από την εξάρτησή τους από τις αλυσίδες εφοδιασμού της, εξ ου και η βιασύνη να εξορύξει τους αφρικανικούς πόρους όπως η Δημοκρατία της Κορέας (ROK) επιδίωξε να το κάνει κατά την πρώτη αφρικανική σύνοδο κορυφής .
Δεν είναι η μόνη που το κάνει, καθώς οι Financial Times δημοσίευσαν μια λεπτομερή έκθεση στα τέλη Μαΐου με τίτλο " Η αυξανόμενη επιρροή των ΗΑΕ στην Αφρική ", η οποία τεκμηριώνει τον αυξανόμενο ρόλο τους σε αυτόν τον κλάδο εκεί. Ο Ινδός γείτονας της Κίνας, με τον οποίο βρίσκεται σε σκληρό ανταγωνισμό από τις θανατηφόρες συγκρούσεις τους στην κοιλάδα του ποταμού Galwan το καλοκαίρι του 2020, επιδιώκει επίσης να επεκτείνει τη συνδεδεμένη παρουσία του στην Αφρική, σύμφωνα με το Reuters . Είναι αυτονόητο ότι οι δυτικές χώρες κάνουν το ίδιο για τους ίδιους στόχους.
Το συνδυασμένο αποτέλεσμα είναι ότι ο δυσανάλογος έλεγχος της Κίνας στις κρίσιμες αλυσίδες εφοδιασμού ορυκτών πιθανότατα θα διαβρωθεί με την πάροδο του χρόνου καθώς η Δημοκρατία της Κορέας, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ινδία, η ΕΕ και οι ΗΠΑ - Ηνωμένες Πολιτείες θα κάνουν όλες ανταγωνιστικές προσφορές για την ανάπτυξη νέων αφρικανικών κοιτασμάτων και τοποθεσιών παραγωγής. είτε εκεί είτε αλλού. Το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζεται αυτό αφορά τον νέο ανταγωνισμό Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών για το μέλλον της συνεχιζόμενης παγκόσμιας συστημικής μετάβασης.
Η Κίνα θέλει να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στην παγκόσμια διακυβέρνηση, κάτι που λέει ότι μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ενίσχυση της περίπλοκης οικονομικής αλληλεξάρτησής της με τον υπόλοιπο κόσμο, ιδιαίτερα μέσω του κυρίαρχου ρόλου της στις παγκόσμιες αλυσίδες κρίσιμων ορυκτών και άλλων. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να διατηρήσουν τον παραδοσιακό ρόλο της Δύσης στην κορυφή της άτυπης διεθνούς ιεραρχίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο , για τον σκοπό αυτό επιδιώκουν να βοηθήσουν τους εταίρους της Κίνας να διαφοροποιηθούν από την περίπλοκη οικονομική αλληλεξάρτησή τους.
Η Αφρική αποτελεί κεντρικό πεδίο μάχης σε αυτόν τον ανταγωνισμό λόγω του ρόλου που θα παίξει ο ορυκτός της πλούτος στο 4IR/GR και ο αυξανόμενος πληθυσμός της την καθιστά επίσης μία από τις πιο ελκυστικές αναδυόμενες αγορές στον κόσμο. Η Κίνα χρειάζεται αξιόπιστη πρόσβαση – και κατά την άποψή της, προνομιακή πρόσβαση – σε αυτά τα ορυκτά και εξίσου αξιόπιστη (και προνομιακή) πρόσβαση στις αγορές της προκειμένου να συνεχίσει να αναπτύσσεται, την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ομοϊδεάτες τους εταίροι θέλουν να της αρνηθούν προκειμένου να να διαχειριστεί την άνοδο της Κίνας.
Την τελευταία δεκαετία, η Κίνα έχει δημιουργήσει τεράστια δίκτυα επιρροής σε αφρικανικά κράτη με πλούσια σε πόρους, μέσω της πρωτοβουλίας Belt & Road (BRI) , η οποία προσφέρει δάνεια χαμηλού επιτοκίου για αναπτυξιακά έργα χωρίς να απαιτεί από τον δικαιούχο να τροποποιήσει το εγχώριο πολιτικό σύστημα η Δύση κάνει. Αυτή η προσέγγιση laissez-faire έχει αποδειχθεί πολύ ελκυστική, αλλά έχει επίσης τροφοδοτήσει τη διαφθορά, δημιουργώντας δίκτυα πατρωνίας μεταξύ της ελίτ τους και της Κίνας, είτε αυτή ήταν η πρόθεση του Πεκίνου είτε όχι, όπως εικάζουν ορισμένοι.
Ενώ η Δύση εξακολουθεί να επιβάλλει πολιτικούς όρους στα δάνειά της, οι μη δυτικοί εταίροι της όπως η Δημοκρατία της Κορέας, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ινδία ακολουθούν το κινεζικό μοντέλο αποφυγής τέτοιων απαιτήσεων, αν και είναι επίσης πολύ πιο προσεκτικοί για να αποφύγουν την ακούσια τροφοδότηση της διαφθοράς. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση στις μάζες, μερικές από τις οποίες έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν αντικυβερνητικό αίσθημα την τελευταία δεκαετία ως αντίδραση στη διαφθορά που σχετίζεται με το BRI (είτε γίνεται αντιληπτή είτε αντικειμενικά υφιστάμενη).
Επομένως, η Κίνα μπορεί σύντομα να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα δίλημμα, καθώς τα κρίσιμα ορυκτά και οι αναδυόμενες αγορές που χρειάζεται για να διατηρήσει την οικονομική ανάπτυξη εξαρτώνται από φαινομενικά διεφθαρμένες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ολοένα και πιο αντιδημοφιλείς αφρικανικές κυβερνήσεις. Το Πεκίνο δεν μπορεί να ενθαρρύνει τη μεταρρύθμιση του εαυτού του χωρίς να κάνει υποκριτικά ακριβώς το ίδιο πράγμα για το οποίο κατηγορεί τη Δύση και να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για παρέμβαση. Ταυτόχρονα, εάν αφεθούν ανεξέλεγκτα, αυτές οι τάσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αστάθεια και αλλαγή καθεστώτος.
Η εκδίωξη των φιλοκινεζικών ελίτ από την εξουσία, η οποία θα μπορούσε να αντικατασταθεί από τη συγκριτικά λιγότερο διεφθαρμένη ελίτ που οι ανταγωνιστές της στοχεύουν να καλλιεργήσουν μέσω της εξόρυξης και άλλων συμφωνιών τους, θα μπορούσε να περιπλέξει τα προγράμματα αποπληρωμής BRI αυτών των χωρών εάν οι ειδησεογραφικές Αρχές επαναδιαπραγματεύονται τους όρους αφού ανακαλύψουν ότι οι πρώτοι ήταν ανισορροπημένοι ή εκμεταλλευόμενοι από τους διεφθαρμένους προκατόχους τους. Αυτό το σενάριο θέτει μια σοβαρή πρόκληση για την κυρίαρχη θέση της Κίνας στην Αφρική και δεν είναι σαφές πώς θα αντιμετωπίσει αυτές τις λανθάνουσες απειλές.o
πηγή: Andrew Korybko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου