Η πυραυλική κρίση του Οκτωβρίου 1962, που κράτησε την ανθρωπότητα σε αγωνία, έληξε με τον Κένεντι και τον Χρουστσόφ να υπογράφουν την Συμφωνία Αναστολής Πυρηνικών Δοκιμών (1962), η οποία προέβλεπε την απόσυρση των ρωσικών πυραύλων στην κουβανική επικράτεια με αντάλλαγμα την απόσυρση των αμερικανικών πυραύλων που σταθμεύουν στην Τουρκία.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Εμφανιζόμενη με ψιλά γράμματα, ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση για «καμία αμερικανική εισβολή στο νησί». Αυτή η συμφωνία προστάτευσε την Κούβα για 60 χρόνια από μια αμερικανική εισβολή, καθιερώνοντας ως αντίστοιχη τη μορφή του «αποκλεισμού» που παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τώρα.
Η παύση του αποκλεισμού των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας, ζητήθηκε για τριακοστή πρώτη φορά στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία με 187 ψήφους υπέρ, 2 κατά (Ηνωμένες Πολιτείες και Ισραήλ) και η αποχή της Ουκρανίας επιβεβαιώνει την ελευθερία του εμπορίου και η ναυσιπλοΐα μπροστά σε έναν αναχρονιστικό αποκλεισμό που επέβαλε ο Κένεντι το 1962. Επιπλέον, η αυτόματη παράταση από τις Ηνωμένες Πολιτείες για έναν ακόμη χρόνο του εμπορικού εμπάργκο στο νησί θα απειλούσε το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την τρέχουσα διεθνή πολιτική και θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλειες για την Κούβα υπολογίζεται σε περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η ουτοπία θα ήταν η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Κούβας και Ηνωμένων Πολιτειών, ο τελικός προορισμός μιας διαδρομής που χαρακτηρίζεται από το απαραίτητο (τέλος του ενεργειακού αποκλεισμού) και το πιθανό (αναστολή του αναχρονιστικού αποκλεισμού) προς αυτό που φαινόταν αδύνατο (ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Κούβα και Ηνωμένες Πολιτείες). Ο δρόμος που ακολουθεί έχει σημαδευτεί από τις προκλήσεις του τερματισμού του ενεργειακού αποκλεισμού του νησιού, την αφαίρεση της Κούβας από τη λίστα των « κρατικών χορηγών της τρομοκρατίας », την κατάργηση του νόμου Hemls-Burton και τέλος, την αναστολή του αναχρονιστικού αποκλεισμού. σε ισχύ από το 1962 που θα οδηγούσε στην ανταλλαγή πρεσβευτών και την επιθυμητή εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Κούβας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Ουκρανία έχει ήδη λάβει το καθεστώς της υποψήφιας χώρας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και σε περίπτωση που γίνει δεκτή ως πλήρες μέλος και συνεχίσει τη διαφορά με τη Ρωσία, το άρθρο 42 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση θα υποχρεώνει τις χώρες της ΕΕ να συνάψουν απευθείας σύγκρουση με τη Ρωσία. Ως εκ τούτου, η διατήρηση του εμπάργκο κατά της Κούβας θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κενό απρόβλεπτων αποτελεσμάτων στη μέση του Ψυχρού Πολέμου 2.0 μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας που θα μπορούσε να καταλήξει στη χάραξη ενός νέου γεωπολιτικού χάρτη στην Καραϊβική.
Έτσι, η Ρωσία θα αναγκαζόταν να μετακινήσει τα κομμάτια της και να τα τοποθετήσει στρατηγικά στη λεγόμενη «πίσω αυλή» των Ηνωμένων Πολιτειών, με αναμφισβήτητο στόχο την επέκταση του ρωσικού στρατιωτικού δικτύου, όπως ανέφερε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik ο επικεφαλής της η Επιτροπή Άμυνας της Άνω Βουλής του Ρωσικού Κοινοβουλίου, Victor Borndarev. Έτσι, « η εγκατάσταση μιας ρωσικής στρατιωτικής βάσης στην Κούβα σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης αμερικανικής επιθετικότητας θα ανταποκρινόταν στα συμφέροντα της εθνικής ασφάλειας », και η κρίση των πυραύλων Κένεντι-Χρουστσόφ θα μπορούσε να αναζωπυρωθεί (Οκτώβριος 1962), όπως και το επεισόδιο του επακόλουθη υπογραφή με τον Χρουστσόφ της συμφωνίας για την αναστολή των πυρηνικών δοκιμών (1962).
πηγή: Continental Observer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου