Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι οι Αγγλοσάξονες θα προωθήσουν το θέμα της καταστροφής του δικαιώματος βέτο « σε πακέτο » όταν συζητηθεί το θέμα της διεύρυνσης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Βραζιλία, στην Ινδία και ίσως στην Αφρικανική Ένωση.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Η σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης, που ολοκληρώθηκε στη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι ο ΟΗΕ έχει περάσει προ πολλού τις μέρες της δόξας του και έχει ξεκινήσει μια ιλιγγιώδη « κάθοδο ». Ταυτόχρονα, ο ρόλος του Νότου αυξάνεται ραγδαία, με πολλές χώρες να μετακινούνται από περιφερειακά κράτη σε παγκόσμιους παίκτες. Αναζητούν τη θέση τους στην ιεραρχία των σύγχρονων διεθνών σχέσεων και αναζητούν λύσεις, σενάρια και αποδεκτές διαμορφώσεις.
Για τον αμερικανικό ηγεμονισμό, μια μετωπική αντιπαράθεση με αυτή τη διαδικασία δεν προμηνύει καλό. Είναι λοιπόν η αποδεδειγμένη τακτική των Αγγλοσάξωνων που χρησιμοποιείται: να οδηγούν οι ίδιοι τη διαδικασία, χωρίς να αλλάζουν ριζικά την ουσία της τρέχουσας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Από αυτή την οπτική γωνία πρέπει να εξετάσουμε τις αμερικανικές προσπάθειες να προσελκύσουν τις ισχυρές δυνάμεις του Νότου στο πλευρό τους στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Η διαδικασία γίνεται προς δύο κατευθύνσεις. Το πρώτο είναι ο μετασχηματισμός του Συμβουλίου Ασφαλείας, με αύξηση του αριθμού των μόνιμων και μη μελών. Το αμερικανικό σχέδιο υποστηρίζεται από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, περιλαμβάνει την Ινδία και τη Βραζιλία, τις οποίες οι πονηροί Αγγλοσάξονες έχουν προσελκύσει στην «Ομάδα των Τεσσάρων » με τη Γερμανία και την Ιαπωνία. Η Ρωσία δεν έχει τίποτα εναντίον της συμπερίληψης της Βραζιλίας και της Ινδίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά αντιτίθεται σθεναρά στην αύξηση του καθεστώτος της Γερμανίας και της Ιαπωνίας. Το μερίδιο των χωρών της συλλογικής Δύσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είναι ήδη δυσανάλογο.
Η δεύτερη κατεύθυνση της αμερικανικής στρατηγικής συνίσταται στην τροποποίηση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να δημιουργηθεί μια διαδικασία που θα επιτρέπει την εξάλειψη του δικαιώματος αρνησικυρίας των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η θέση αυτή δοκιμάστηκε κατά τη Γ.Σ.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια συνωμοσία εναντίον της Ρωσίας και της ΛΔΚ. Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι οι Αγγλοσάξονες θα προωθήσουν το θέμα της καταστροφής του δικαιώματος βέτο « σε πακέτο » όταν το θέμα της διεύρυνσης του ΣΑΗΕ και της συμπερίληψης της Βραζιλίας, της Ινδίας και ίσως της Αφρικανικής Ένωσης.
Είναι αυτό το « πακέτο » που, κατά τα φαινόμενα, θα αποτελέσει μια από τις πιο επικίνδυνες παγίδες που στήνει η Δύση για τις χώρες του Νότου. Παίζοντας διακριτικά με το εγώ τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προσπαθήσουν να συσπειρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους σημαντικούς παίκτες στη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική για τον σκοπό τους, υποσχόμενοι να αυξήσουν το καθεστώς τους στην εξωτερική πολιτική.
Ταυτόχρονα, είναι προφανές ότι εάν οι Αμερικανοί καταφέρουν να καταργήσουν το δικαίωμα αρνησικυρίας ενός μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ολόκληρη η παγκόσμια αρχιτεκτονική που δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο θα σπάσει ριζικά. Στην πραγματικότητα, ο ΟΗΕ θα ιδιωτικοποιηθεί από το δυτικό μπλοκ. Μετά από αυτό, η οργάνωση θα μετατραπεί σε μια « λέσχη συζήτησης » όπως η προπολεμική Κοινωνία των Εθνών. Η παγκόσμια διαμόρφωση στις τρέχουσες μορφές θα καταρρεύσει και το νέο καθεστώς των χωρών του Νότου στα Ηνωμένα Έθνη θα υποτιμηθεί εν ριπή οφθαλμού.
Αφού καταστρέψουν τον ΟΗΕ, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν τις δομές εξυγίανσης της Δύσης (ΝΑΤΟ, AUKUS, ΕΕ) για να εδραιώσουν την πλήρη παγκόσμια κυριαρχία. Πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το σενάριο. Τι να κάνω ? Η απάντηση είναι προφανής: να προχωρήσουμε ενισχύοντας τις δικές μας δομές παγκόσμιας διακυβέρνησης. Τα BRICS διαδραματίζουν βασικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Ήδη σήμερα, το μπλοκ βοηθά στην εξάλειψη των αντιθέσεων μεταξύ Κίνας και Ινδίας, Ιράν και Σαουδικής Αραβίας, Αιγύπτου και Αιθιοπίας. Η SCO διαδραματίζει παρόμοιο ρόλο στις σχέσεις Ινδίας-Πακιστάν. Η επέκταση των BRICS και του SCO καθιστά δυνατό να μιλήσουμε για τον πιθανό πυρήνα μιας νέας παγκόσμιας διαμόρφωσης, τα μέλη της οποίας θα μπορούν να εναρμονίσουν τα συμφέροντά τους και θα προστατεύονται από τις προσπάθειες της συλλογικής Δύσης να εγκαθιδρύσει μια πλανητική δικτατορία.
Εκτός από τους BRICS και την SCO, οι περιφερειακές ενώσεις του Παγκόσμιου Νότου – ASEAN, MERCOSUR, η Αφρικανική Ένωση, το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, ο Αραβικός Σύνδεσμος και ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας – θα πρέπει να αποτελούν τις δομές που υποστηρίζουν τη νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική.
Θα ήταν επιθυμητό η Ρωσία να παρουσιάσει –ίσως ήδη από τη σύνοδο κορυφής των BRICS στο Καζάν– προτάσεις για ευέλικτους μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ όλων αυτών των δομών. Αυτό θα ήταν μια πραγματική αντικατάσταση των θεσμών του ΟΗΕ που χάνουν το αρχικό τους νόημα.
Αντιμέτωπες με την απειλή της δυτικής δικτατορίας, η Ρωσία, η Κίνα, οι χώρες του Νότου, δηλαδή η απόλυτη πλειοψηφία της ανθρωπότητας, πρέπει να πάρουν τον έλεγχο της παγκόσμιας ατζέντας σε εύθετο χρόνο και να αναλάβουν τα ηνία της διεθνούς τάξης το συντομότερο δυνατό .
πηγή: Katehon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου