Σύμφωνα με την αφήγηση που αναπαράγεται από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ο πόλεμος της Συρίας αντιμετώπισε μια εξέγερση που διψούσε για δημοκρατικές ελευθερίες ενάντια σε ένα αυταρχικό κράτος που υποστηρίζεται από τους συμμάχους του.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Για τους ψευδώς αφελείς, μια ηρωική « συριακή επανάσταση » θα είχε αντισταθεί ακόμη και σε μια δύναμη φυλής και μαφίας, ένοχη εξ ορισμού για όλα τα εγκλήματα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Η «δημοκρατία», η «επανάσταση», τα «ανθρώπινα δικαιώματα», όλο το ρεπερτόριο της δυτικής ορθής σκέψης, όλη η ορολογία που ανακαλύφθηκε πίσω από τους μάγους του ιμπεριαλισμού από ορδές σκαριφητών, έχει κινητοποιηθεί στην υπηρεσία μιας προπαγάνδας που είχε ως μοναδικό στόχο να δικαιολογήστε, σε μια άποψη που δεν καταλάβαινε τίποτα, την πολύπλευρη παρέμβαση των λεγόμενων « Φίλων της Συρίας ».
Προσδιορίζοντας τον διεθνή συνασπισμό αποφασισμένο να εκκαθαρίσει το συριακό κράτος, αυτό το όνομα κάλυψε με έναν απίστευτο ευφημισμό την επιχείρηση που συνίστατο στη μεταγλώττιση ενός αστερισμού τρομοκρατικών ομάδων των οποίων η πίστη στην υπόθεση εξαρτιόταν από το πάχος της βαλίτσας των τραπεζογραμματίων. Όπως είναι γνωστό, το κύριο αποτέλεσμα αυτής της μαζικής παρέμβασης ήταν μια δεκαετία παράλογου και δολοφονικού πολέμου. Γιγαντιαίος φόρος τιμής σε μια συλλογική τρέλα που ενορχηστρώθηκε από το εξωτερικό, που είδε μισθοφόρους 120 εθνικοτήτων να συρρέουν στη Χώρα των Τσαμ ονειρευόμενοι να ιδρύσουν ένα νέο «ισλαμικό εμιράτο » και να υποσχεθούν να στείλουν «τους Χριστιανούς στη Βηρυτό και τους Αλαουίτες στο νεκροταφείο.
Ευτυχώς, και δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσουμε, ότι αυτός ο αντισυριακός συνασπισμός που υποτάχθηκε από την Ουάσιγκτον ήταν απλώς μια χάρτινη τίγρη. Διότι πολλά έθνη έχουν απορρίψει αυτό το νέο άβαταρ της δυτικής νεοαποικιοκρατίας που βάφτηκε ξανά στα χρώματα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προς τιμήν, το πρώτο που το έκανε ήταν το ιρανικό έθνος. Γεωγραφικά στενός σύμμαχος, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν νίκησε αμέσως την προσπάθεια απομόνωσης της Συρίας, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε μάχη με τη Δύση, τους φίλους και τους βοηθούς της. Από την αποστολή στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων μέχρι την οικονομική βοήθεια, η Τεχεράνη δεν απέτυχε ποτέ τη Δαμασκό κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς δοκιμασίας όπου οι Σύροι έμαθαν να ξεχωρίζουν τους αληθινούς συμμάχους τους από τους ψεύτικους φίλους τους.
Ανήκοντας στον άξονα της αντίστασης μαζί με τη λιβανική Χεζμπολάχ και άλλες συνιστώσες, τα δύο κράτη έχουν σαφώς κοινούς στόχους και κοινούς αντιπάλους. Η στρατηγική τους συμμαχία παρέμεινε σταθερή παρά τις απαισιόδοξες προβλέψεις εκείνων που θεωρούσαν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα. Οι σκληρές οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σαφώς δεν απέτρεψαν το Ιράν από το να εκπληρώσει πιστά τις υποχρεώσεις του προς τον σύμμαχό του. Αλλά αυτή η περιφερειακή διαμόρφωση αντίστασης στον ιμπεριαλισμό δεν μπορούσε να επιτύχει το αδύνατο. Μεγάλης στρατηγικής σημασίας, η ιρανική βοήθεια δεν θα ήταν αρκετή για να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων. Χρειάζονταν περισσότερα για να απωθηθούν οι ορδές των μισθοφόρων και να ενισχυθεί το συριακό κράτος πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά.
Με την στρατιωτική επέμβαση τον Σεπτέμβριο του 2015, η Ρωσία έσπασε την πλάτη των εξτρεμιστικών πολιτοφυλακών που είχε εντολή ο ιμπεριαλιστικός συνασπισμός. Εξοπλισμένη με μέτριους πόρους (5.000 άνδρες και 70 αεροπλάνα), αλλά πραγματοποιήθηκε με μαεστρία, η είσοδος της Μόσχας στη μάχη επέτρεψε στον συριακό αραβικό στρατό να ανακαταλάβει σταδιακά ένα μεγάλο μέρος της εθνικής επικράτειας. Η ιρανική αλληλεγγύη και η ρωσική επέμβαση ήταν οι δύο πυλώνες στους οποίους το συριακό κράτος μπόρεσε να στηριχθεί για να αντιμετωπίσει το κύμα του τακφιριστικού μισθοφορισμού.
Η συμβολή της Κίνας στην υπεράσπιση της συριακής κυριαρχίας, μέχρι τώρα, ήταν πολύ πιο διακριτική, αλλά έχει επιδείξει μεγάλη συνέπεια. Πιο βαθιά από όσο νομίζουμε, οι σχέσεις μεταξύ Πεκίνου και Δαμασκού δεν είναι καινούριες. Μετά την ανεξαρτησία της (1946), η Συρία στράφηκε αρχικά προς την ΕΣΣΔ. Μια προσέγγιση που είχε ως αποτέλεσμα την αποστολή σοβιετικών στρατιωτικών συμβούλων και τη δημιουργία ναυτικής βάσης στο λιμάνι της Ταρτούς το 1971.
Αλλά η Κίνα δεν ξεχνιέται. Την 1η Αυγούστου 1956, η Συρία ήταν η δεύτερη αραβική χώρα, δύο μήνες μετά την Αίγυπτο, που αναγνώρισε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Ελκωμένοι από την αποικιακή εκστρατεία του Σουέζ, οι Άραβες προοδευτικοί βλέπουν έναν προνομιακό σύμμαχο στον κομμουνιστικό κόσμο, όλες οι τάσεις συνδυασμένες. Λίγο μακριά κατά τη διάρκεια του σινο-σοβιετικού σχίσματος, οι σχέσεις μεταξύ Πεκίνου και Δαμασκού εντάθηκαν ξανά στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Μια διπλωματική ανανέωση που κατέληξε σε μια πρώτη συμφωνία προμήθειας όπλων το 1969, τη δημιουργία στρατιωτικών σχέσεων υψηλού επιπέδου, που σύντομα ακολούθησε Συμμετοχή της Κίνας στον τομέα των υδρογονανθράκων.
Το εμπόριο αυξάνεται και το 2010 η Κίνα έγινε ο κορυφαίος προμηθευτής της Συρίας, με 7% του συνόλου. Μια αναπτυσσόμενη χώρα με σημαντικές δυνατότητες, στρατηγικό σταυροδρόμι για οδούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, η Συρία έχει φυσικά την κλίση να συνεργαστεί με αυτή τη μεγάλη ασιατική δύναμη με τον διεκδικητικό ειρηνισμό της, ο οποίος δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τις αρχές στις οποίες διεκδικεί.
Οι Κινέζοι αξιωματούχοι το επαναλαμβάνουν συνεχώς. Η Κίνα υποστηρίζει αποφασιστικά τη Συρία στη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής της ακεραιότητας, στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του λαού της, στην απόρριψη μονομερών κυρώσεων και στην άμβλυνση των ανθρωπιστικών δυσκολιών. Η Κίνα αντιτίθεται σθεναρά σε κάθε προσπάθεια επιβολής αλλαγής καθεστώτος στη Συρία και υποστηρίζει αποφασιστικά τη Συρία στον αγώνα της ενάντια σε όλες τις τρομοκρατικές δυνάμεις.
Με λίγα λόγια, η Κίνα δεν είναι η Δύση. Από την κινεζική πλευρά, σχολαστικός σεβασμός της κρατικής κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου. άρνηση οποιασδήποτε παρέμβασης και επιμονή στην ανάγκη για συριακή λύση στη συριακή κρίση· πρωταρχικό μέλημα για την τύχη των αμάχων πληθυσμών και την επείγουσα ανάγκη της ανοικοδόμησης· δέσμευση προς το συριακό κράτος στον αγώνα κατά του εξτρεμισμού. Από τη δυτική πλευρά, απόλυτη περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου και συστηματική παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας. αδιαφορία για την τύχη των πληθυσμών που έχουν συλληφθεί ως όμηροι από ποινικές οικονομικές κυρώσεις· υποκρισία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και συμπαιγνία με εξτρεμιστικές οργανώσεις.
Φανταζόμενοι ότι επρόκειτο να επιφέρουν την πτώση της χάρη στη λεγόμενη « Αραβική Άνοιξη », οι δυτικοί ηγέτες προσποιήθηκαν ότι αγνοούσαν τη νομιμότητα που απολάμβανε η συριακή κυβέρνηση. Νόμιζαν ότι ο τακτικός στρατός θα διαλυόταν υπό την επίδραση μαζικών λιποταξιών που δεν έγιναν ποτέ. Τυφλωμένοι από την ανατολίτικη ανάγνωση της συριακής κοινωνίας, πίστευαν ότι κυριαρχείται από την αλαουιτική μειονότητα. Προσποιήθηκαν ότι πίστευαν στον θρύλο ενός ηρωικού λαού που υψώθηκε ενάντια σε έναν απελπισμένο δεσπότη, ενώ η νομιμότητα του Προέδρου Άσαντ ενισχύθηκε, αντίθετα, από την αποφασιστικότητά του να πολεμήσει ενάντια στους εχθρούς της Συρίας.
Ενώ η εσκεμμένη μυωπία της δυτικής άποψης για τη Συρία κατέρριψε όλα τα αρχεία, οι Κινέζοι κατάλαβαν την πραγματική φύση της ισορροπίας δυνάμεων. Στη Δύση, η προπαγανδιστική φαντασία φίμωσε την απλή κοινή λογική. Στην Κίνα, η κοινή λογική είπε στους ηγέτες της ότι ένα κράτος που αντιστέκεται επιτυχώς σε μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης αυτού του μεγέθους δεν πρόκειται να καταρρεύσει. Οι Ρώσοι έκαναν το ίδιο σκεπτικό, και επενέβησαν στρατιωτικά για να βοηθήσουν τον Άραβα σύμμαχό τους.
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεών τους, Κινέζοι και Σύροι αξιωματούχοι δεν παραλείπουν ποτέ να αναφέρουν την παρουσία στην περιοχή Idlib αρκετών χιλιάδων μαχητών από το Xinjiang. Το παρακλάδι των Ουιγούρων της Αλ Κάιντα, το « Ισλαμικό Κίνημα του Ανατολικού Τουρκεστάν » μάχεται για την ανεξαρτησία της Σιντζιάνγκ και την ίδρυση ενός ισλαμικού κράτους με βάση το νόμο της Σαρία. Αυτοί οι εξτρεμιστές που ήταν υπεύθυνοι για αιματηρές επιθέσεις στην Κίνα μεταξύ 2009 και 2014 εμφανίστηκαν στη Συρία, πιθανότατα μεταφερόμενοι από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Το 2017, ορισμένες πηγές πληροφοριών έκαναν λόγο για αποστολή κινεζικών ειδικών δυνάμεων στη Συρία για να πολεμήσουν εκεί εξτρεμιστές Ουιγούρους, αλλά αυτή η πληροφορία δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.
Καταζητούμενος από την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, το Παρίσι και την Άγκυρα, ο συριακός πόλεμος προκλήθηκε από την όρεξη για ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Κινητοποίησε ένα φανατισμένο στρατό, προερχόμενο από χειραγωγούμενες μάζες, μπερδεμένες μέχρι τον τελευταίο βαθμό από την ουαχαμπιστική ιδεολογία. Ένα πραγματικό κουτί της Πανδώρας, αυτή η σύγκρουση έφερε στο προσκήνιο μια εντυπωσιακή ανθολογία ατιμιών: Δυτικοί ηγέτες που ισχυρίζονται ότι πολεμούν τους τρομοκράτες ενώ τους παρέχουν όπλα στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. τα λεγόμενα δημοκρατικά κράτη που επιβάλλουν εμπάργκο στα φάρμακα σε άμαχους πληθυσμούς που είναι ένοχοι ότι δεν πολέμησαν την κυβέρνησή τους.
Αποκαθιστώντας την εθνική κυριαρχία στο μεγαλύτερο μέρος της κατοικημένης επικράτειας, ο θαρραλέος συριακός στρατός έχει σνομπάρει όλους εκείνους που ονειρεύονταν να αντικαταστήσουν τη Συρία με έναν αστερισμό θρησκευτικών οντοτήτων. Συκοφαντούμενος από δυτικούς προπαγανδιστές, αυτός ο εθνικός στρατός πλήρωσε βαρύ τίμημα για να απελευθερώσει το έδαφος της πατρίδας. Αλλά αν είναι νικηφόρα σε στρατιωτικό επίπεδο, η κυρίαρχη Συρία εξακολουθεί να υποφέρει από τις αγωνίες του δυτικού εμπάργκο. Επιβεβαιώνοντας την αρχή της συριακής κυριαρχίας, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη της ανοικοδόμησης, απαιτώντας σθεναρά τον τερματισμό των οικονομικών κυρώσεων, η κινεζική πολιτική έχει την αντίθετη άποψη αυτής της θανάσιμης δυτικής πολιτικής.
Η Κίνα συνέβαλε με επιτυχία στο σπάσιμο της απομόνωσης της Συρίας. Δεσμευμένη στο διεθνές δίκαιο και εχθρική σε κάθε μορφή παρέμβασης, έχει αντιταχθεί σθεναρά σε όλες τις προσπάθειες απονομιμοποίησης του συριακού κράτους και ανατροπής της κυβέρνησής του. Αυτή η πολιτική ενίσχυσε την αντίσταση ενός συριακού έθνους που πολέμησε σκληρά για να υπερασπιστεί την κυριαρχία του. Αλλά η κινεζική πολιτική έχει επίσης επιταχύνει τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της παγκόσμιας πολιτικής προς τα ανατολικά. Με τη Μόσχα, το Πεκίνο άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων και παρείχε στους αντιπάλους του ιμπεριαλισμού μια σταθερή πίσω βάση.
Όσοι νόμιζαν ότι λυγίζουν τη Μέση Ανατολή στις φιλοδοξίες τους δεν είναι πλέον οι κύριοι του παιχνιδιού. Όχι μόνο η Κίνα παρέμεινε πιστή στις αρχές της, αλλά έδειξε πολιτική οξυδέρκεια βασιζόμενη στην αντίσταση του συριακού λαού. Και αύριο, θα ρίξει όλο της το βάρος στην επανένταξη της Συρίας στα διεθνή εμπορικά κυκλώματα. Αφού υποστηρίξαμε αυτό το θαρραλέο έθνος κατά τα χρόνια του πολέμου, πρέπει να ελπίζουμε ότι η Κίνα θα το βοηθήσει μαζικά να ανοικοδομήσει την οικονομία της σε καιρό ειρήνης.
πηγή: Bruno Guigue
Η Κίνα και η Συρία θα δημιουργήσουν μια « στρατηγική συνεργασία », ανακοίνωσε ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ την Παρασκευή κατά την επίσκεψη του ομολόγου του Μπασάρ αλ Άσαντ, σε αναζήτηση κεφαλαίων για την ανοικοδόμηση της χώρας του.
« Σήμερα, θα ανακοινώσουμε από κοινού τη δημιουργία μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης Κίνας-Συρίας που θα αποτελέσει σημαντικό ορόσημο στην ιστορία των διμερών σχέσεων », δήλωσε ο Κινέζος πρόεδρος, σύμφωνα με το κρατικό κανάλι CCTV.
Ο Μπασάρ αλ Άσαντ στάθηκε μπροστά του περιτριγυρισμένος από μια αντιπροσωπεία εννέα ατόμων, σε μια αίθουσα διακοσμημένη με μια τεράστια τοιχογραφία που παριστάνει το Σινικό Τείχος της Κίνας και όπου υψώνονταν οι σημαίες της Κίνας και της Συρίας.
« Αντιμετωπίζοντας μια διεθνή κατάσταση γεμάτη αστάθεια και αβεβαιότητα, η Κίνα είναι πρόθυμη να συνεχίσει να εργάζεται με τη Συρία, να υποστηρίζει η μια την άλλη, να προωθήσει τη φιλική συνεργασία και από κοινού να υποστηρίξει τη διεθνή δικαιοσύνη και δικαιοσύνη», πρόσθεσε ο Σι Τζινπίνγκ .
πηγή: Al Manar
Η τρέχουσα επίσκεψη του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και της συζύγου του στην Κίνα δεν είναι ούτε επίσκεψη πρωτοκόλλου ούτε επίσκεψη ευγένειας. Πρέπει να διαβαστεί από τις διαφορετικές του πλευρές και τις πολλές του διαστάσεις, παρά το οικονομικό ενδιαφέρον που φαίνεται να είναι το πιο σημαντικό για πολλούς σχολιαστές. Ως εκ τούτου, θα συζητήσω άλλες πτυχές των συρρο-κινεζικών σχέσεων των οποίων η σημασία μπορεί να μην προσελκύει την απαραίτητη προσοχή από τους μελετητές.
Είναι αλήθεια ότι η Κίνα δίνει προτεραιότητα στο οικονομικό συμφέρον και τη λεγόμενη αρχή «win-win» όπως την περιγράφουν οι δυτικοί αναλυτές, αλλά αγνοούν τις πολιτικές, διανοητικές και ιδεολογικές πτυχές της κινεζικής εξωτερικής πολιτικής.
Όσον αφορά τη Συρία, η Κίνα δεν έχει κρύψει τη σταθερή και ενιαία θέση της από την έναρξη του διεθνούς πολέμου στη Συρία το 2011. Έχει αντιταχθεί σε οκτώ βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να υποστηρίξει τη Συρία, κάτι που είναι ιστορικά σπάνιο δεδομένου ότι μέχρι τώρα είχε επιφυλαχθεί δικαίωμα αρνησικυρίας σε ερωτήσεις που αφορούν την Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ. Μεταξύ των πολλών λόγων για μια τέτοια συμπεριφορά, σημειώνουμε:
- Η συνειδητοποίηση της Κίνας ότι ο πόλεμος κατά της Συρίας είναι ένας πόλεμος αντιπροσώπων με στόχο την ανατροπή του πολιτικού της καθεστώτος και την αντικατάστασή του με ένα καθεστώς « μαριονέτας », όπως συνέβη σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης και του Ιράκ, προκειμένου να εδραιωθεί η ηγεμονική Αμερικανο-Αγγλοσαξωνική καθεστώτος και να μπλοκάρει το δρόμο για κάθε κινεζική άνοδο και επιστροφή στην παγκόσμια σκηνή.
- Η Κίνα δεν έχει κρύψει τον φόβο της για τη διάδοση του ισλαμιστικού θρησκευτικού εξτρεμισμού που τροφοδοτείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους μέσω οργανώσεων όπως το ISIL/Daesh και το Μέτωπο Nusra, καθώς και τον φόβο της για τον αντίκτυπό του στους μουσουλμάνους στην Κίνα, ιδιαίτερα στην την περιοχή Xinjiang. Μια περιοχή όπου η Τουρκία χρησιμοποίησε την κάρτα των Μουσουλμάνων Ουιγούρων, τους υποστήριξε και τους δημιούργησε ένα εμιράτο στο Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας. Επιπλέον, η Κίνα εκτίθεται κάθε χρόνο σε εκστρατείες δυσφήμισης που ξεκίνησε η Αγγλοαμερικανική Μουσουλμανική Αδελφότητα με αφορμή την έλευση του μήνα του Ραμαζανιού, με στόχο να απειλήσει την εθνική της ασφάλεια και να περιορίσει την ανάπτυξή Του. Ως εκ τούτου, συνειδητοποίησε το γεγονός ότι ο αγώνας του συριακού λαού και του πολιτικού καθεστώτος ενάντια στον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία είναι ένα ουσιαστικό και θεμελιώδες ζήτημα για την ίδια. ειδικά καθώς η κατάσταση στη Συρία επιδεινώνεται και οι αρνητικές επιπτώσεις της θα εξαπλωθούν παντού, συμπεριλαμβανομένων των κινεζικών περιοχών.
- Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και το Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ (η λέξη Μπάαθ σημαίνει «Αναγέννηση») συναντώνται για πολλά πνευματικά, πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα, γεγονός που αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τις διμερείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική των δύο χωρών. Πράγματι, τα δύο μέρη έχουν κοινά οράματα σχετικά με τις παγκόσμιες ηγεμονικές πολιτικές. τηρούν το σεβασμό της πολιτιστικής και πολιτισμικής ποικιλομορφίας· απορρίψτε τις αξίες του νεοφιλελευθερισμού όπως έχει επανειλημμένα τονίσει ο Πρόεδρος Αλ Άσαντ· επιμένουν στην κυριαρχία, την ανεξαρτησία και τη μη ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών, με την ιστορία των δύο λαών τους να μαρτυρούν τους αγώνες τους ενάντια στην αποικιοκρατία στις αρχαίες και σύγχρονες μορφές της.
Από εκεί, είναι επομένως δυνατό να επωφεληθείτε από την κινεζική εμπειρία, λαμβάνοντας υπόψη τις συριακές πραγματικότητες και ιδιαιτερότητες. Επιπλέον, οι Κινέζοι πάντα τόνιζαν ότι η εμπειρία τους δεν προοριζόταν για εξαγωγές, αλλά για να αντλήσουν διδάγματα από αυτήν που συνίστατο στη μη ανάμειξη ιδεολογίας και οικονομίας, να εμποδίσουν το κεφάλαιο να ελέγχει το κράτος, ώστε να μην αναπαραχθεί το αμερικανικό μοντέλο όπου οι επιχειρήσεις διοικούν το κράτος. , να σταματήσουν και να καταπολεμήσουν τη διαφθορά που θεωρούν ότι αποτελεί κίνδυνο που μπορεί να προκαλέσει τον όλεθρο στο σώμα του κράτους και της κοινωνίας. Συνοψίζοντας, θα πω ότι η μακρόχρονη εμπειρία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος συνοψίζεται σε δύο γενικές ιδέες: αναθεωρήστε και διορθώστε, περισσότερο ενεργήστε παρά λέτε.
Οι Κινέζοι δεν έκρυψαν ποτέ τον θαυμασμό τους για την πολιτιστική και θρησκευτική ποικιλομορφία της Συρίας ούτε για την ικανότητα των Σύριων να διατηρούν μεγάλη ανοχή και κοινωνική αλληλεγγύη, ενώ απορρίπτουν όλα τα σεχταριστικά ή εθνοτικά εξτρεμιστικά σχέδια, συμπεριλαμβανομένου του έργου στο οποίο εργάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και Δυτικοί σύμμαχοι. Ένα εγχείρημα που στόχευε και αποσκοπεί στην καταστροφή της δομής και του μοντέλου της συριακής κοινωνίας, διαμελίζοντάς την και δημιουργώντας ρατσιστικές και σεχταριστικές εμπόλεμες οντότητες, αντίθετες με το συριακό πνεύμα.
Σε αυτήν την ποικιλομορφία, που αποτελεί σημαντικό παράγοντα κοινό για τα δύο έθνη, θα πρέπει να προσθέσουμε τον παράγοντα της αραβικής γλώσσας, δεδομένου ότι η Κίνα και τα πανεπιστήμιά της προσπαθούν να αυξήσουν τον αριθμό των αραβόφωνων φοιτητών. Κάτι που σημαίνει ότι η Συρία κάνει το ίδιο για τη διδασκαλία της κινεζικής γλώσσας, προκειμένου να ενισχύσει τις πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των δύο λαών.
Οι αναλυτές λένε συχνά ότι η Συρία δεν είναι σημαντική για την κινεζική οικονομία επειδή η συριακή αγορά είναι μικρή και δεν είναι ιδιαίτερα περιζήτητη από τις κινεζικές εταιρείες. Είναι αλήθεια. Αλλά η σημασία της Συρίας για την Κίνα έγκειται μάλλον στον γεωπολιτικό της ρόλο και τη γεωγραφική της θέση. Σημασία που επιβεβαιώθηκε από την επίσημη επίσκεψη του Κινέζου Υπουργού Εξωτερικών, Wang Yi, στις 17 Ιουλίου 2021 για να συγχαρεί τον Πρόεδρο Bashar al-Assad για την επανεκλογή του (ο οποίος ορκίστηκε την ίδια ημέρα· σημείωμα του συντάκτη), ακολουθούμενη από συγχαρητήριο μήνυμα του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, στο οποίο επιβεβαίωσε την ισχυρή υποστήριξη της Κίνας στη Συρία στον αγώνα της κατά της ξένης παρέμβασης, καθώς και την προθυμία της να παράσχει κάθε δυνατή βοήθεια σε αυτό το θέμα.
Μια κινεζική προσέγγιση που εκδηλώνεται με τη συνεχιζόμενη επιμονή της στην ανάγκη άρσης κυρώσεων κατά του συριακού λαού, με την υποστήριξή της στον αγώνα της Συρίας κατά της τρομοκρατίας, με την πρωτοβουλία της υπέρ μιας πολιτικής λύσης που εγγυάται την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα, την αυτοδιάθεση και τον διάλογο μεταξύ Σύριων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αυξανόμενος ρόλος της Κίνας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής ήταν αξιοσημείωτος όσον αφορά τη συμφιλίωση Ιράν-Σαουδικής Αραβίας, την επιστροφή της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο, την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας, τη συμφιλίωση Συρίας-Σαουδικής Αραβίας και τη συμφιλίωση Συρίας-Σαουδικής Αραβίας. που όμως ανατρέπεται από μια προφανή αμερικανική κλιμάκωση που βασίζεται στο χάος, τη συνέχιση της κατοχής και τη λεηλασία του πλούτου. Μια σκηνή που μαρτυρεί δύο αντίθετες τάσεις: η μια Αμερικανο-Δυτική που απαγορεύει την ηρεμία και τη σταθερότητα όπου είναι δυνατόν, η άλλη Κινέζος εργάζεται ακούραστα για να πιέσει προς την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη. τάση που χρειάζονται οι χώρες και οι άνθρωποι της περιοχής.
Δεδομένης της επιδείνωσης της οικονομικής της κατάστασης λόγω του αποκλεισμού και των κυρώσεων, η Συρία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη βοήθεια της Κίνας σε δύο τομείς: τον ανθρωπιστικό τομέα που απαιτεί περισσότερη υποστήριξη. το οικονομικό πεδίο που απαιτεί επιβεβαίωση των στρατηγικών έργων που συμφωνήθηκαν κατά την επίσκεψη του κ. Wang Yi στη Δαμασκό το 2021, έργα των οποίων η υλοποίηση εμπόδισε ο αποκλεισμός και οι αμερικανικές κυρώσεις.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι οι κινεζικοί δισταγμοί έχουν τελειώσει και ότι η επίσκεψη του Προέδρου Al-Assad θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη κινεζική συμμετοχή στη στήριξη της συριακής οικονομίας ως μέρος του οράματός της για το έργο "Belt & Road". ειδικά επειδή αυτή η επίσκεψη έρχεται μια εβδομάδα μετά η αμερικανική ανακοίνωση του Οικονομικού Διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC) αφού, όπως λένε ορισμένοι ειδικοί, τα συριακά λιμάνια έχουν μεγάλη σημασία σε σύγκριση με το λιμάνι της Χάιφα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Σε κάθε περίπτωση, η επίσκεψη του Προέδρου Αλ Άσαντ στην Κίνα είναι πολύ σημαντική. Θα θέσει τα θεμέλια για τις μελλοντικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και θα διαλύσει τους δισταγμούς των Κινέζων, επειδή το παιχνίδι που παίζεται ενάντια στην Κίνα και το παγκόσμιο της έργο είναι πλέον ανοιχτό και οι Σύροι και Κινέζοι ηγέτες γνωρίζουν την κινεζική παροιμία που λέει: « Αν θέλεις να παίξεις, πρέπει να ξέρεις τους κανόνες του παιχνιδιού και τον χρόνο του ».
Παραμένει η άλλη διάσταση, αυτή της σκοτεινής σκιάς των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που θέλουν να συνεχίσουν να κατέχουν τη Συρία και για την οποία ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν πολύ εύγλωττος όταν ανέφερε την κινεζική σκέψη σχετικά με την επιστροφή της Συρίας προς τον Αραβικό Σύνδεσμο: « Όταν η σκιά των Ηνωμένων Πολιτειών υποχωρεί, το φως της ειρήνης απλώνεται ».
Είμαστε αισιόδοξοι για την επίσκεψη του Προέδρου Αλ Άσαντ στο Πεκίνο, καθώς θα συμβάλει στην εξάλειψη της σκοτεινής σκιάς κάτω από έναν ήλιο που θα συμβάλει στην εδραίωση της ειρήνης και της σταθερότητας στη Συρία και την περιοχή.
Δρ Μπασάμ Αμπού Αμπντάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου