Αναλύοντας τους δύο τρέχοντες πολέμους, συνήθως αναζητώ ομοιότητες και ανισότητες. Θα ήθελα να προτείνω ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί σημείο αναφοράς για την αξιολόγηση του τι συμβαίνει στη Γάζα. Θα ξεκινήσω με τις απώλειες αμάχων, γιατί νομίζω ότι αυτή είναι μια βασική μεταβλητή που θα λειτουργήσει υπέρ των Παλαιστινίων και εναντίον του Ισραήλ.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Η πανταχού παρουσία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε όλο τον κόσμο καθιστά πολύ δύσκολη τη συγκάλυψη του τι συμβαίνει στο έδαφος και στους δύο πολέμους. Από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν συνεργαστεί με το Κίεβο για τη διάδοση κοινωνικών αφηγήσεων που απεικονίζουν τη Ρωσία ως κατάφωρο παραβάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η «σφαγή» του Μπούτσα πέρυσι είναι ένα παράδειγμα. Η Ουκρανία και η Δύση έχουν επανειλημμένα κατηγορήσει τη Ρωσία ότι βομβαρδίζει σχολεία και νοσοκομεία και ότι δεν ενδιαφέρεται για θύματα αμάχων. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν έχουμε δει ποτέ μια πλημμύρα εικόνων και βίντεο σαν αυτά που βγαίνουν από τη Γάζα που δείχνουν τα ακρωτηριασμένα σώματα παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων. Είναι κανείς έτοιμος να ισχυριστεί ότι η Ρωσία καθάρισε αυτές τις εικόνες που τραβήχτηκαν σε έδαφος που ελέγχεται από την Ουκρανία; Τα γεγονότα δεν το υποστηρίζουν.
Εάν η Ρωσία είχε πραγματικά προκαλέσει τεράστιους αριθμούς απωλειών αμάχων, νομίζω ότι θα είχαμε δει αυτές τις φωτογραφίες και τα βίντεο σε όλο το Διαδίκτυο. Αυτή δεν είναι η περίπτωση. Γνωρίζουμε ότι η Ουκρανία και η Δύση έχουν κατηγορήσει τη Ρωσία ότι βομβάρδισε ένα μαιευτήριο στη Μαριούπολη που φέρεται να ήταν γεμάτο με έγκυες γυναίκες. Μεταγενέστερες πληροφορίες απέδειξαν ότι οι μέλλουσες μητέρες είχαν εκκενωθεί από αυτό το νοσοκομείο πολύ πριν το χτυπήσει η Ρωσία και ότι μέλη του τάγματος Azov είχαν καταφύγει εκεί. Έκτοτε, δεν έχουμε λάβει περαιτέρω νόμιμους ισχυρισμούς ότι η Ρωσία βομβάρδισε ένα νοσοκομείο γεμάτο με πολίτες.
Η κατάσταση είναι ριζικά διαφορετική στη Λωρίδα της Γάζας. Γινόμαστε μάρτυρες ενός αληθινού τσουνάμι φωτογραφιών και βίντεο με νεκρούς ή τραυματίες αμάχους.
Αν συγκρίνετε τις απώλειες αμάχων στη Γάζα με τις απώλειες αμάχων στην Ουκρανία από το 2014, αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι φρικτό. Πάρτε το παράδειγμα του Donbass:
Ο συνολικός εκτιμώμενος αριθμός θανάτων στον πόλεμο στο Ντονμπάς μεταξύ 6 Απριλίου 2014 και 31 Δεκεμβρίου 2021 ήταν 14.200 έως 14.400. Αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει περίπου 6.500 φιλορώσους αυτονομιστές μαχητές, 4.400 Ουκρανούς μαχητές και 3.404 πολίτες.
Δεν προσπαθώ να ελαχιστοποιήσω ή να υποτιμήσω τις ανθρώπινες απώλειες στο Ντονμπάς, αλλά το γεγονός είναι ότι το Ισραήλ, σε διάστημα δύο εβδομάδων, σκότωσε περισσότερους αμάχους από ό,τι οι ουκρανικές δυνάμεις σε επτά χρόνια. Αυτή η διαφορά ίσως εξηγεί γιατί ο κόσμος έδωσε τόσο λίγη προσοχή στις μάχες στο Ντονμπάς μεταξύ 2014 και 2021. Ο αριθμός των νεκρών, μετρημένος με την πάροδο του χρόνου, ήταν ασήμαντος. Δεν υπήρχε αρκετό αίμα για να δικαιολογηθεί η κάλυψη των μέσων ενημέρωσης.
Αυτό δεν ισχύει για τους Παλαιστίνιους και τα έθνη του κόσμου εκτός της δυτικής τροχιάς, που προσέχουν και διαμαρτύρονται στους δρόμους και μέσω της διπλωματικής οδού. Στον απόηχο των επιθέσεων της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, εμφανίστηκε ενσυναίσθηση και οργή για τη δολοφονία Ισραηλινών αμάχων. Καλά Ονόματι. Αλλά από τις 10 Οκτωβρίου, ο δείκτης συμπάθειας έχει μετατοπιστεί σημαντικά από το Ισραήλ στον παλαιστινιακό λαό.
Ο πόλεμος δεν είναι μόνο το ερώτημα ποια πλευρά μπορεί να προκαλέσει τους περισσότερους θανάτους. Υπάρχει επίσης μια πολιτική διάσταση που πρέπει να ληφθεί υπόψη και το Ισραήλ φαίνεται να αγνοεί ότι χάνει τη μάχη των δημοσίων σχέσεων και ότι τη χάνει άσχημα. Σημαίνει αυτό ότι η Χαμάς έχει πιο αποτελεσματική και ισχυρή ικανότητα πληροφοριακού πολέμου από την Ουκρανία και τη Δύση μαζί; Δεν νομιζω. Η Χαμάς επωφελείται, θα έλεγαν κάποιοι κυνικά, από τις συνέπειες των αδιάκοπων επιθέσεων του Ισραήλ σε στόχους αμάχων.
Το Ισραήλ δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης από την τρέχουσα στρατηγική του. Το Σάββατο, ζήτησε από το νοσοκομείο Al Quds να εκκενωθεί, μια σαφής ένδειξη ότι σκοπεύει να χτυπήσει την εγκατάσταση. Σύμφωνα με έναν ανταποκριτή του Al Arabiya , " η διοίκηση του νοσοκομείου Al Quds στη Γάζα αρνείται να εκκενώσει το κτίριο ." Εάν το Ισραήλ πραγματοποιήσει την απειλή του, είναι πιθανό εκατοντάδες Παλαιστίνιοι άμαχοι να προστεθούν στον αυξανόμενο κατάλογο των θυμάτων. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει την πολιτική θέση του Bibi Netanyahu στο Ισραήλ, αλλά κινδυνεύει να εξοργίσει περαιτέρω τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο. Απλώς ο βομβαρδισμός μιας εγκατάστασης που ονομάζεται Al Quds (το Ιερό) θα θεωρηθεί από τους μουσουλμάνους ως μια μεταφορική επίθεση στο τέμενος Al Quds στην Ιερουσαλήμ, το οποίο η Χαμάς ανέφερε ως κίνητρο για τις επιθέσεις της στις 7 Οκτωβρίου. Το συναίσθημα που εμψυχώνει το Ισραήλ, το οποίο ζητά εκδίκηση για τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, αντικατοπτρίζει το συναίσθημα της Χαμάς, των Παλαιστινίων και των υποστηρικτών τους σε όλο τον κόσμο. Αυτό υπερβαίνει τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.
Είναι ανόητο και επικίνδυνο να συμμετέχεις σε στρατιωτικές επιχειρήσεις με βάση την υπόθεση του ποιος είναι πιο θυμωμένος. Οι Εβραίοι, όχι μόνο οι Ισραηλινοί, πιστεύουν ειλικρινά ότι είναι το αδικημένο μέρος και ότι αν δεν ενεργήσουν βίαια και ανελέητα, θα αντιμετωπίσουν ένα νέο Ολοκαύτωμα. Οι περισσότεροι Ισραηλινοί δεν ενδιαφέρονται να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί οι Παλαιστίνιοι συρρέουν για να στηρίξουν τη Χαμάς σήμερα. Από την άλλη όψη του νομίσματος, οι Παλαιστίνιοι πιστεύουν επίσης ότι είναι θύματα της ισραηλινής αποικιοκρατίας και βλέπουν αυτόν τον σημερινό αγώνα ως υπαρξιακή μάχη. Δυστυχώς, νομίζω ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί έχουν προσεγγίσει την ισραηλινή άποψη και δεν είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν οποιουσδήποτε ισχυρισμούς δικαιολόγησης από τους Παλαιστίνιους και άλλες μουσουλμανικές χώρες. Η Ρωσία και η Κίνα, καθώς και άλλα μέλη των BRICS, είναι σε θέση να ενεργήσουν ως ουδέτεροι μεσολαβητές. Το αν θα το κάνουν είναι άλλο ερώτημα.
Το συμπέρασμά μου; Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στον δρόμο προς μια θανάσιμη κλιμάκωση που κινδυνεύει να επεκταθεί πέρα από τα σύνορα της Λωρίδας της Γάζας. Πολλοί δυτικοί αναλυτές, κατά τη γνώμη μου, κάνουν την επικίνδυνη υπόθεση ότι τα μουσουλμανικά και αραβικά έθνη, όπως έκαναν στον πόλεμο του 1967 και στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973, θα ενεργήσουν ορθολογικά και θα παραμείνουν στο σπίτι τους μακριά από αυτόν τον αγώνα. Είμαστε σε αχαρτογράφητη περιοχή και αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε κάλλιστα να ξεφύγει από τον έλεγχο.
Το Ιράν, για παράδειγμα, θα είχε θέσει την πυραυλική του δύναμη σε επιφυλακή και θα μπορούσε να παρέχει υποστηρικτικά πυρά στους πολιορκημένους Παλαιστίνιους. Αυτό θα σήμαινε την έναρξη του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Ερντογάν της Τουρκίας , αν και μέλος του ΝΑΤΟ, έκανε επίσης γνωστό ότι η Δύση πρέπει να τηρήσει τις υποσχέσεις της προς τους Παλαιστίνιους. Εάν η Δύση δεν ενεργήσει για να σταματήσει τη σφαγή, μπορώ να φανταστώ ένα σενάριο στο οποίο η Τουρκία ενεργεί ενάντια στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ. Τόσο πολύ για την ενότητα του ΝΑΤΟ, την οποία αξιοποιούμε τόσο πολύ.
Είναι ένα πράγμα να ζητάμε «να επικρατήσει ψυχραιμία». Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι τα συναισθήματα είναι τόσο ψηλά και από τις δύο πλευρές του θέματος που οι πιθανότητες να βρεις μια ράμπα μειώνονται μέρα με τη μέρα. Μπορεί να είμαστε έτοιμοι να γίνουμε μάρτυρες μιας καταστροφής όπως η κρίση του Σουέζ του 1956 (γνωστός και ως ο Δεύτερος Αραβο-Ισραηλινός Πόλεμος), αλλά σε πολύ πιο μαζική και θανατηφόρα κλίμακα. Εάν πρόκειται για αυτό, φοβάμαι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και το Ηνωμένο Βασίλειο το 1956, θα εμφανιστούν αποδυναμωμένες και μόνιμα κατεστραμμένες. Η ιδιότητά τους ως η εξέχουσα υπερδύναμη που καθοδηγεί τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να καταρριφθεί. Αυτά είναι τα θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου