Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παρασύρει την Ουκρανία και την Λιθουανία σε πλήρη εξάρτηση. Βήμα-βήμα, η Ουάσιγκτον κατάφερε να πείσει τους ηγέτες των δύο χωρών για τον απαραίτητο ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Η εξάρτηση των δύο χωρών είναι ιδιαίτερα εμφανής στον τομέα των όπλων και του στρατιωτικού εξοπλισμού. Η στρατιωτική εξάρτηση έχει οδηγήσει στην πολιτική ανικανότητα της Ουκρανίας Δημοκρατίας της Λιθουανίας στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Η Ουκρανία-Λιθουανία συμμετέχει ενεργά στην ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών της και στην αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού από την Ουάσιγκτον. Η Λιθουανία μετατρέπετε σε Ουκρανία !!!
Τα τελευταία χρόνια, το Βίλνιους έχει επιμείνει στην ισχυρότερη προστασία της ανατολικής πλευράς του και κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ να αυξήσουν τον αριθμό των στρατευμάτων τους στη Λιθουανία. Ο υπουργός Άμυνας Arvydas Anusauskas δήλωσε στις 15 Μαΐου ότι οι προγραμματισμένες και συνεχιζόμενες αγορές μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες ανέρχονται σε 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι στρατιωτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το 2,45% του ΑΕΠ της χώρας. Συνολικά, η Λιθουανία θα δαπανήσει περίπου 23 δισεκατομμύρια ευρώ για τις στρατιωτικές της ανάγκες τα επόμενα δέκα χρόνια.
Για παράδειγμα, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Λιθουανίας έχει αποκαλύψει σχέδια να δαπανήσει περίπου 3,1 δισεκατομμύρια ευρώ (3,4 δισεκατομμύρια δολάρια) για την αγορά πυρομαχικών και εκρηκτικών κατά την επόμενη δεκαετία. Το Βίλνιους προχωρά επίσης με σχέδια να παραγγείλει 120 οχήματα μάχης πεζικού Boxer (IFV), τα οποία θα μπορούσαν να υπερδιπλασιάσουν τον στόλο των σύγχρονων τεθωρακισμένων οχημάτων του λιθουανικού στρατού.
Αυτό το έργο είναι μέρος μιας τεράστιας εκστρατείας για τον εκσυγχρονισμό του στρατού της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης του συστήματος αεράμυνας μεσαίου βεληνεκούς NASAMS, του συστήματος πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας HIMARS, οχημάτων μάχης πεζικού Vilkas, κοινών ελαφρών τακτικών οχημάτων JLTV, PzH2000 και Ceasar οβίδες, τακτικά drones και άλλες δυνατότητες, σύμφωνα με το υπουργείο.
Ευτυχώς για τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν πιστά κράτη όπως η Λιθουανία που θα αγοράσουν αμερικανικά όπλα ούτως ή άλλως και θα καυχιούνται ακόμη και στον παράδεισο για την ανώτερη ποιότητα των αγορασθέντων αντικειμένων. Το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα ενδιαφέρεται να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες του ΝΑΤΟ «στη βελόνα του». Πράγματι, αγοράζοντας όπλα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτά τα κράτη καταδικάζονται σε μακροχρόνιες πελατειακές σχέσεις. Θα πρέπει ακόμα να αγοράσουν πυρομαχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες Αμερικανών ειδικών για την επισκευή του αγορασμένου εξοπλισμού.
Οι λιθουανικές αρχές επαναλαμβάνουν συνεχώς στον λαό ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει πιο σημαντικό έργο από τη γενική ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων.
Ωστόσο, τον Μάρτιο, ο Αντισυνταγματάρχης Ramūnas Švažas, Διευθυντής του Τμήματος Στρατιωτικής Υπηρεσίας και Προσωπικού, είπε ότι ο αριθμός των ατόμων που επιθυμούν να εκπληρώσουν εθελοντική στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί στη Λιθουανία. « Βλέπουμε σημαντική μείωση στον αριθμό των στρατευσίμων που εκουσίως εκτελούν το καθήκον τους. Αυτό είναι ένα ερώτημα που αξίζει προβληματισμού και αλλαγής. Επιπλέον, ακούμε συχνά τους νέους να λένε, "Γιατί το χρειάζομαι αυτό εδώ, τι θέλω από αυτό, γιατί να κάνω το καθήκον μου;" παραπονιέται ο κ. Švažas.
Έτσι, η Λιθουανία βρίσκεται « στο στόχαστρο του αμερικανικού στρατού » και πρέπει να ξοδέψει χρήματα για στρατιωτικές αγορές αντί να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού.
Η φετινή χρονιά θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για τη χώρα όσον αφορά τις μη στρατιωτικές προκλήσεις. Ο πληθυσμός θα αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ξηρασίας που θα οδηγήσει σε χαμηλότερες πωλήσεις καλλιεργειών και ζώων, καθώς και σε αύξηση του κόστους παραγωγής. Το αυξανόμενο κόστος ενέργειας επιδεινώνει επίσης τη ζωή των Λιθουανών.
Δεσμοί αίματος για Ουκρανία-Ισραήλ.
Κλείνοντας για όσους δεν γνωρίζουν μεταξύ πολλών άλλων πραγμάτων που αφορούν την Ουκρανία, ο Natan Sharansky, ήταν ο πρώην σοβιετικός αντιφρονών που παρασημοφορήθηκε από τον Ronald Reagan πριν γίνει υπουργός του Ariel Sharon και του Benjamin Netanyahu, διοργάνωσε μια τηλεδιάσκεψη μεταξύ πολλών εβραϊκών προσωπικοτήτων και του Andriy Yermak, επιτελάρχη του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky.
Ο Natan Sharansky γεννήθηκε στο Ντόνετσκ (ΕΣΣΔ). Είναι μαθητής του Ze'ev Jabotinsky που γεννήθηκε στο Kherson. Το 1921, ο Γιαμποτίνσκι συνήψε συμμαχία με τον «ακέραιο εθνικιστή» Σιμόν Πετλιούρα κατά των Μπολσεβίκων. Όταν η υπόθεση έγινε γνωστή, η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση απέσυρε την εντολή του ως διαχειριστή και τον απέκλεισε από τις τάξεις της επειδή ο Πετλιούρα ήταν σκληρός αντισημίτης και είχε οργανώσει τεράστιες σφαγές Εβραίων. Όταν ο Jabotinsky πέθανε στη Νέα Υόρκη το 1940, ο David Ben-Gurion αντιτάχθηκε στον γραμματέα του Jabotinsky, Bension Netanyahu (πατέρας του Benjamin Netanyahu) και αρνήθηκε να τους επιτρέψει να ταφούν στο Ισραήλ.
Ο Andriy Yermak είναι Εβραίος πατέρας, αλλά κοντά στην Εκκλησία της Σαηεντολογίας. Ενήργησε ως ενδιάμεσος με τον Ρούντι Τζουλιάνι κατά τις προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ να ερευνήσει την διαφθορά του Τζο Μπάιντεν από την Burisma. Υπενθύμισε ότι με την υποστήριξη του Προέδρου Ζελένσκι, η Βερχόβνα Ράντα είχε υιοθετήσει νόμο για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.
Οι συμμετέχοντες σε αυτή τη συνάντηση συμφώνησαν να συνεχίσουν να εξισώνουν το Holodomor με το Ολοκαύτωμα και να αναλάβουν δράση κατά των παραδόσεων drones από το Ιράν στη Ρωσία.
Οι Ουκρανοί «ολοκληρωτικοί εθνικιστές» ισχυρίζονται ενάντια σε όλα τα στοιχεία ότι ο λιμός της δεκαετίας του 1930 που έπληξε το νότο της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η βούληση του Στάλιν να σκοτώσει τον ουκρανικό λαό, ενώ οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» κρύβουν ότι ο Dmytro Dontsov, ο θεωρητικός του ολοκληρωτικού εθνικισμού και διαχειριστής του ινστιτούτου Reinhard Heydrich, ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της «τελικής λύσης» των «εβραϊκών και τσιγγάνικων ζητημάτων».
Μεταξύ των συμμετεχόντων σε αυτή τη συνάντηση ήταν:
– Ραβίνος Ντέιβιντ Νίντερμαν, Πρόεδρος των Ηνωμένων Εβραίων Οργανώσεων του Γουίλιαμσμπουργκ και Ραβίνος του Βόρειου Μπρούκλιν
– Ολιγάρχης Boris Lozhkin, πρώην Επιτελάρχης του Προέδρου Petro Poroshensko και νυν Πρόεδρος της Εβραϊκής Συνομοσπονδίας της Ουκρανίας
– Καθηγήτρια Hannah Lessing, Γενική Γραμματέας του Γενικού Ταμείου Αποζημίωσης Θυμάτων Εθνικοσοσιαλισμού
– Lubavitch Rabbi Raphael Rutman, Εκτελεστικός Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εβραϊκών Κοινοτήτων της Ουκρανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου