Η Κίνα έχει δίκιο όταν θεωρεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την κινητήρια δύναμη πίσω από τον «περιορισμό», την «περικύκλωση» και την «καταστολή» της Κίνας, αλλά η περικύκλωση του Πεκίνου δεν είναι μια βιώσιμη μακροπρόθεσμη στρατηγική, σύμφωνα με τους Financial Times.
Μέρος του λόγου πίσω από τις τρέχουσες εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι ότι είναι " δύσκολο να φανταστούμε τις συνθήκες στις οποίες η Αμερική θα συμφωνούσε να μοιραστεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο ", ο Edward Luce, υπεύθυνος εκδότης των Ηνωμένων Πολιτειών και αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας .
Σύμφωνα με το άρθρο, οι προσπάθειες του προέδρου Τζο Μπάιντεν να συνεργαστεί με την Κίνα « εκτράπηκαν τόσο εύκολα όσο ένα μετεωρολογικό μπαλόνι τον περασμένο μήνα ».
Η υπερβολική αντίδραση προήλθε από την επικρατούσα συναίνεση στην Ουάσιγκτον, η οποία είναι πλέον « τόσο επιθετική που τείνει να θεωρεί κάθε πρόθεση προς την Κίνα ως αδυναμία », είπε.
Σύμφωνα με το άρθρο, αυτός ο τύπος δικομματισμού δεν είναι απαραιτήτως καλός, αφού μερικά από τα χειρότερα λάθη της Αμερικής, όπως αυτά που οδήγησαν στον πόλεμο του Βιετνάμ και στον πόλεμο του Ιράκ, ήταν πράγματι δικομματικά.
Πολλοί Αμερικανοί πιστεύουν τώρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα έχουν εμπλακεί σε έναν «ψυχρό πόλεμο», αλλά δεν μπορούν να βρουν τρόπο για να τον κερδίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή «η τραπεζική υποταγή της Κίνας δεν είναι στρατηγική», είπε ο αρθρογράφος . .
Οι δυνάμεις που έχουν αυτοπεποίθηση δεν πρέπει να φοβούνται να διαφωνήσουν, καταλήγει το άρθρο.
πηγή: Xinhua
Η εθνική σημαία της Φινλανδίας υψώθηκε για πρώτη φορά στην έδρα του Οργανισμού Βορειοατλαντικής Συνθήκης στις Βρυξέλλες την Τρίτη, η οποία σηματοδότησε επίσης την 74η επέτειο της δυτικής συμμαχίας. Για τη Φινλανδία, αυτό σημαίνει μια ιστορική εγκατάλειψη της πολιτικής της ουδετερότητας.
Κανείς δεν μπορεί να πει, έστω και με προπαγανδιστικό τρόπο, ότι η Φινλανδία αντιμετωπίζει απειλή για την ασφάλεια από τη Ρωσία. Πρόκειται για μια πράξη απρόβλεπτης κακοήθειας προς τη Ρωσία από το ΝΑΤΟ, η οποία φυσικά φέρει πάντα την αυθεντία των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ παρουσιάζεται στο παγκόσμιο κοινό ως κυρίαρχη επιλογή της Φινλανδίας στο πλαίσιο της επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Βασικά, αυτό μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως ένας νέος ελιγμός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά το σαμποτάζ των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream τον περασμένο Σεπτέμβριο, με τη σκόπιμη πρόθεση να περιπλέξουν τις σχέσεις της Ρωσίας με την Ευρώπη και να τις καταστήσουν άρρηκτες στο άμεσο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, αρκεί να πούμε ότι θα καταστήσει το τοπίο ασφάλειας της Ευρώπης ακόμη πιο επισφαλές και θα την κάνει ακόμα πιο εξαρτημένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως πάροχο ασφάλειας. Η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ αναμένεται ευρέως να ακολουθήσει, ίσως εγκαίρως για τη σύνοδο κορυφής της συμμαχίας στο Βίλνιους τον Ιούλιο.
Πράγματι, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διασφαλίσει ότι το κεντρικό ζήτημα στην αρχή του αδιεξόδου μεταξύ Ρωσίας και Δύσης -δηλαδή η επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας- είναι ένα τετελεσμένο γεγονός, ανεξάρτητα από την αποτυχία του πολέμου μεσολάβησης που διεξάγουν στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.
Αντιδρώντας σε αυτή την εξέλιξη, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ προειδοποίησε την Τρίτη ότι η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ θα αναγκάσει τη Ρωσία να "λάβει αντίμετρα για να εξασφαλίσει τη δική της τακτική και στρατηγική ασφάλεια ", επειδή η στρατιωτική ευθυγράμμιση του Ελσίνκι συνιστά " κλιμάκωση της κατάστασης " και " καταπάτηση Η ασφάλεια της Ρωσίας ».
Στις 4 Απριλίου, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι η Μόσχα « θα αναγκαστεί να λάβει αντίποινα στρατιωτικού-τεχνικού και άλλου χαρακτήρα προκειμένου να τεθεί τέλος στις απειλές για την εθνική μας ασφάλεια ».
Η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ θα επεκτείνει την πρώτη γραμμή του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία κατά 1.300 χιλιόμετρα (το μήκος των συνόρων που μοιράζεται η Φινλανδία με τη Ρωσία), γεγονός που θα αυξήσει την πίεση στις βόρειες περιοχές της δυτικής Ρωσίας. Μην εκπλαγείτε αν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ αναπτυχθούν στη Φινλανδία κάποια στιγμή, αφήνοντας στη Ρωσία άλλη επιλογή από το να αναπτύξει τα πυρηνικά της όπλα κοντά στην περιοχή της Βαλτικής και τη Σκανδιναβία.
Με άλλα λόγια, η στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω και η πιθανότητα πυρηνικής σύγκρουσης αυξάνεται. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η Ρωσία αποτυγχάνει να διατηρήσει με κάθε κόστος την ικανότητά της για δεύτερο χτύπημα ή να αποτρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να αποκτήσουν πυρηνική υπεροχή και ότι διατηρεί την παγκόσμια στρατηγική ισορροπία.
Η εστίαση θα είναι στη βελτίωση των αμυντικών πυρηνικών δυνατοτήτων και όχι στις συμβατικές δυνάμεις, οι οποίες θα αναγκάσουν τη Ρωσία να επιδείξει την πυρηνική της δύναμη. Η Ρωσία έχει ήδη ενισχύσει την αποτροπή της αναπτύσσοντας τακτικά πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία ως απάντηση στην ανεύθυνη απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να προμηθεύσει στην Ουκρανία πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Ρωσία θα διπλασιάσει και την ουκρανική σύγκρουση.
Εν τω μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει εδώ και καιρό τακτικά πυρηνικά όπλα σε ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Βελγίου, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ολλανδίας και της Τουρκίας, πράγμα που σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει εδώ και καιρό τα τακτικά πυρηνικά τους όπλα στην πόρτα της Ρωσίας, αποτελώντας σημαντική απειλή για τη Ρωσία. Εθνική ασφάλεια. Η ανάπτυξη της Ρωσίας στη Λευκορωσία έχει σκοπό να αποτρέψει πιθανές προκλήσεις των ΗΠΑ, προβλέποντας τι πρόκειται να συμβεί.
Η γεωγραφική θέση της Λευκορωσίας είναι τέτοια που εάν αναπτυχθούν εκεί ρωσικά τακτικά πυρηνικά όπλα, θα έχει σημαντικό στρατηγικό αποτρεπτικό αποτέλεσμα σε πολλές χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Πολωνία, η Γερμανία, τα κράτη της Βαλτικής και ακόμη και οι σκανδιναβικές χώρες. Συντελείται ένας φαύλος κύκλος, που οδηγεί σε κλιμάκωση της κούρσας των πυρηνικών εξοπλισμών και, τελικά, σε μια αποκαλυπτική κατάσταση που κανείς δεν θέλει να δει να συμβαίνει.
Η μεγάλη εικόνα είναι η εξής: γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η κατάσταση θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν ωστόσο αδυσώπητη πίεση στη Ρωσία με στόχο τη διαιώνιση του ηγεμονικού της συστήματος. Η στρατηγική του Ρόναλντ Ρίγκαν να χρησιμοποιεί τακτικές ακραίας πίεσης για να αποδυναμώσει την πρώην Σοβιετική Ένωση και τελικά να την παρασύρει είναι και πάλι σε εφαρμογή.
Στο άμεσο μέλλον, όλα αυτά θα έχουν αρνητικές συνέπειες για τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Είναι προφανές ότι η Ουάσιγκτον δεν επιδιώκει πλέον την ειρήνη στην Ουκρανία. Στον στρατηγικό λογισμό της κυβέρνησης Μπάιντεν, εάν η Ρωσία κερδίσει στην Ουκρανία, αυτό σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ χάνει, κάτι που θα έβλαπτε μόνιμα τη διατλαντική ηγεσία των ΗΠΑ και την παγκόσμια ηγεμονία – κάτι που είναι απλώς αδιανόητο για το κατεστημένο της Ουάσιγκτον.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κίνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ να πείσουν τη Φινλανδία (και τη Σουηδία) να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ έχει επίσης γεωοικονομική διάσταση. Ο Γενικός Γραμματέας της Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε πρόσφατα ότι « εάν η Φινλανδία και η Σουηδία ενταχθούν στη Συμμαχία, το ΝΑΤΟ θα έχει περισσότερες ευκαιρίες να ελέγξει την κατάσταση στον Ανώτερο Βορρά ». Εξήγησε ότι « αυτές οι δύο χώρες διαθέτουν σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις ικανές να επιχειρούν με ακρίβεια στις δύσκολες συνθήκες του Άπω Βορρά ».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν ότι η « τεχνογνωσία » που μπορούν να φέρουν η Σουηδία και η Φινλανδία στη συμμαχία για να λειτουργήσει σε αρκτικές και υποαρκτικές συνθήκες είναι ανεκτίμητη και θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι σε μια δύσκολη μάχη για έλεγχο. τεράστιοι ορυκτοί πόροι που βρίσκονται στον Άπω Βορρά , όπου η Ρωσία έχει κάνει μέχρι στιγμής προβάδισμα.
Καθώς οι πολικοί πάγοι λιώνουν με άνευ προηγουμένου ρυθμό στην Αρκτική, οι μεγαλύτεροι παίκτες του κόσμου βλέπουν την περιοχή ως μια νέα « κανέναντί » προς κατάληψη. Κάποιες πρόσφατες αναφορές υποδεικνύουν ένα σχέδιο για την ενσωμάτωση των αεροπορικών δυνάμεων τεσσάρων σκανδιναβικών χωρών –Δανίας, Νορβηγίας, Φινλανδίας και Σουηδίας– που αναλήφθηκε με απροκάλυπτο αντιρωσικό προσανατολισμό.
Στρατιωτικά, η Ρωσία αναγκάζεται να επωμιστεί το βαρύ οικονομικό βάρος μιας αξιολόγησης 360 μοιρών του προγράμματος εθνικής της ασφάλειας. Η Ρωσία δεν έχει σύστημα συμμαχίας που να συμπληρώνει τους στρατιωτικούς της πόρους. Σε μια σημαντική ανακοίνωση τον Φεβρουάριο, το Κρεμλίνο αφαίρεσε κάθε αναφορά στο Αρκτικό Συμβούλιο από την αρκτική πολιτική του, τονίζοντας την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στα ρωσικά συμφέροντα στην Αρκτική και να αγωνιστεί για μεγαλύτερη αυτονομία για τα βιομηχανικά του έργα στην Αρκτική.
Η αναθεωρημένη πολιτική της Αρκτικής ζητά την « ανάπτυξη σχέσεων με ξένα κράτη σε διμερή βάση, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αρκτική ». Η κίνηση έρχεται λίγες μέρες αφότου ένας αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε ότι η συνεργασία με τη Ρωσία στην Αρκτική είναι πλέον σχεδόν αδύνατη.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: Indian Punchline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου