Τις προάλλες έγραψα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τη διπλωματία υποδηλώνουν έντονα ότι η Ρωσική Ομοσπονδία κέρδισε τον πόλεμο. Θεωρώ ότι αυτός ο φαινομενικά προκλητικός ισχυρισμός αξίζει κάποια διευκρίνιση που θα ήθελα να μοιραστώ εδώ αν είναι δυνατόν.
Αυτό που έχω στο μυαλό μου με το να «κερδίζω» δεν είναι σίγουρα μια νίκη που μπορεί να παρατηρηθεί άμεσα και ακόμη λιγότερο να δηλωθεί στα ΜΜΕ. Κατά τη γνώμη μου, ο πόλεμος δεν θα τελειώσει επίσημα, πρώτα γιατί δεν κηρύχθηκε ποτέ επίσημα, και μετά γιατί θα γίνονται σποραδικές συγκρούσεις στην πρώτη γραμμή για χρόνια. Επιπλέον, στο δικό μου σενάριο, η χρόνια κατάσταση, βασικά, δεν θα γινόταν πολύ διαφορετική από αυτή που ήταν ήδη. Η διαφορά έγκειται στο πού θα γίνονται τώρα αυτές οι συγκρούσεις σε οχυρά σύνορα που κρατούνται από ρωσικά όπλα και όχι στις κατοικημένες περιοχές του Ντονμπάς. Και σε αυτό το σημείο επιτυγχάνεται ένας από τους δύο στόχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ο δεύτερος στόχος του ρωσικού στρατού ήταν κατά τη γνώμη μου η καταστροφή, εντός του ουκρανικού στρατού, του ήδη εκπαιδευμένου και πάνω απ' όλα πρόθυμου να πολεμήσει ανθρώπινου κεφαλαίου. Σύμφωνα με την ανάγνωσή μου, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν χρηματοδοτήσει και εκπαιδεύσει πολλά τάγματα (αρκετές χιλιάδες άνδρες) που ευνοούνταν ιδιαίτερα από τις αρχές και τις υπηρεσίες μισθοδοσίας, υπό τον όρο ότι διατηρούσαν μια εξαιρετικά αντιρωσική σκέψη, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση είναι εύκολο. τρόπο – μέσω του ρατσισμού προς την Ασία (για αυτές τις νεοναζιστικές ουκρανικές πολιτοφυλακές που χρηματοδοτούνται από τους Αμερικανούς, οι Ρώσοι είναι απόγονοι των «μογγολικών ορδών» που κάποτε εισέβαλαν στη χώρα, κάτι που προστίθεται στο παλιό κλισέ, που κυκλοφορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ακραίες συνθήκες -δεξιοί κύκλοι, του «εβραϊκού μπολσεβικισμού»… που ταιριάζει πολύ στους καπιταλιστές εργοδότες τους). Αν δεν είχε γίνει ποτέ εισβολή από τον ρωσικό στρατό, τι θα ήταν αυτή η μάζα φανατικών, θα είχαν στρατοπεδεύσει για πάντα στα σύνορα μετά από όλη αυτή τη μανία και αυτή την επιθυμία για μάχη που είχε συσσωρευτεί; Ή θα προτιμούσαν να είχαν περάσει τα σύνορα με τη Ρωσία για να εμπλακούν σε ατελείωτες πράξεις δολιοφθοράς και τρομοκρατίας; (όπως έχουν κάνει κάποιοι) Μετά πηγαίνετε να κυνηγήσετε χιλιάδες άντρες μεμονωμένα ή σε μικρά κελιά... Ο ρωσικός στρατός βρήκε την ευκαιρία να τους βομβαρδίσει και στη συνέχεια να τους περικυκλώσει ενώ είναι ομαδοποιημένοι σε μεγάλες αγέλες σε συγκεκριμένες εγκαταστάσεις και πόλεις. θα είχαν κατασκηνώσει για πάντα στα σύνορα μετά από όλη αυτή τη συσσωρευμένη οργή και επιθυμία να πολεμήσουν; Ή θα προτιμούσαν να είχαν περάσει τα σύνορα με τη Ρωσία για να εμπλακούν σε ατελείωτες πράξεις δολιοφθοράς και τρομοκρατίας; (όπως έχουν κάνει κάποιοι) Μετά πηγαίνετε να κυνηγήσετε χιλιάδες άντρες μεμονωμένα ή σε μικρά κελιά... Ο ρωσικός στρατός βρήκε την ευκαιρία να τους βομβαρδίσει και στη συνέχεια να τους περικυκλώσει ενώ είναι ομαδοποιημένοι σε μεγάλες αγέλες σε συγκεκριμένες εγκαταστάσεις και πόλεις. θα είχαν κατασκηνώσει για πάντα στα σύνορα μετά από όλη αυτή τη συσσωρευμένη οργή και επιθυμία να πολεμήσουν; Ή θα προτιμούσαν να είχαν περάσει τα σύνορα με τη Ρωσία για να εμπλακούν σε ατελείωτες πράξεις δολιοφθοράς και τρομοκρατίας; (όπως έχουν κάνει κάποιοι) Μετά πηγαίνετε να κυνηγήσετε χιλιάδες άντρες μεμονωμένα ή σε μικρά κελιά... Ο ρωσικός στρατός βρήκε την ευκαιρία να τους βομβαρδίσει και στη συνέχεια να τους περικυκλώσει ενώ είναι ομαδοποιημένοι σε μεγάλες αγέλες σε συγκεκριμένες εγκαταστάσεις και πόλεις.
Λοιπόν να το έχετε, και πάλι αυτή είναι μόνο η ερασιτεχνική μου άποψη για το θέμα. Αλλά νομίζω ότι αυτοί οι δύο στόχοι έχουν επιτευχθεί: η μετακίνηση των συνόρων σε μια πιο προηγμένη και πιο εύκολα υπερασπιστή ζώνη (και η δημιουργία μιας διοικητικής κατάστασης που επιτρέπει την πλήρη στρατιωτικοποίηση χωρίς να χρειάζεται να κρυφτεί) και η καταστροφή των στοιχείων των πιο φονταμενταλιστών /αντιρωσικός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Και αυτό, για άλλη μια φορά, δεν θα φανεί καθόλου σε θορυβώδεις εξαγγελίες αλλά σε μια στασιμότητα (υλική και ΜΜΕ) της κατάστασης που θα έχει ως αποτέλεσμα λίγο πολύ συνεχείς αψιμαχίες στη νέα γραμμή του μετώπου.
Απλώς για να ωθήσω τις προβλέψεις λίγο παραπέρα, θα έλεγα ότι οι τελευταίες θα εξακολουθούν να παρουσιάζουν διακυμάνσεις για περίπου ένα χρόνο πριν παγώσουν εντελώς για αόριστο χρονικό διάστημα (a priori αρκετά χρόνια ή δεκαετίες). Πράγματι, υπάρχουν ακόμη δεκάδες χιλιάδες κατάλληλα εκπαιδευμένοι Ουκρανοί στρατιώτες που είναι πιθανό να συνεχίσουν τις μάχες υπό απειλή. Αλλά αμείβονται πολύ άσχημα σε μια χώρα όπου οι μισθοί είναι γελοία χαμηλοί και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι βασικά θεωρούν ότι ο εχθρός φταίει περισσότερο από τη δική τους κυβέρνηση. Και θα ήταν απατηλό να ελπίζουμε να συνεχίσουμε έναν πόλεμο με εφέδρους που μόλις είχαν καταταγεί με τη βία, πολύ νέοι και δεν είχαν προλάβει να υποβληθούν σε παρατεταμένη εκπαίδευση, όλοι οι στρατιωτικοί διοικητές το γνωρίζουν. Σε τελευταία περίπτωση,
Αυτοί είναι οι λόγοι που με έκαναν να πω ότι ο ρωσικός στρατός κέρδισε αυτόν τον πόλεμο, όχι με την έννοια ότι ο εχθρός δεν έχει πλέον τα μέσα, αλλά με την έννοια ότι τα μέσα που έχει στη διάθεσή του δεν του επιτρέπουν πλέον να αντιστρέψει τη στρατηγική κατάσταση, όχι ανεξάρτητα από το τι κάνει σε τακτικό επίπεδο. Αλλά αυτό σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν; Είναι πολύ δύσκολο για τους τελευταίους να χάσουν, αφού τα σχέδιά τους έχουν συνέπειες που τους φέρνουν πιο κοντά στους στόχους τους σε όλες τις πιθανές εκβάσεις. Ο στρατηγικός στόχος εδώ ήταν η αποδυνάμωση ή η διαίρεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ο τακτικός στόχος κατά την άποψή μου ήταν να δοκιμάσουν τα όπλα και τις τακτικές τους ενάντια σε έναν ισχυρό στρατό, κάτι που δεν μπόρεσαν ποτέ να κάνουν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όσον αφορά το πρώτο σημείο, η Ρωσική Ομοσπονδία είναι μια χώρα όπου οι πλούσιοι και οι διανοούμενοι στην αρχή, μετά η μεσαία τάξη, πάντα επιζητούσαν, λίγο πολύ συνειδητά, την πολιτιστική έγκριση μιας Δύσης, ιδωμένης από την οπτική τους γωνία, όπως η ζεστή φωλιά όπου οι το πνεύμα του προβληματισμού και της δημιουργίας ανθίζει. Είναι αυτά τα τμήματα του ρωσικού πληθυσμού που θα αποσυνδεθούν ακόμη περισσότερο από την εθνική προσπάθεια εν όψει της εθνικιστικής προπαγάνδας και του σωβινισμού στον οποίο καταφεύγει το ρωσικό κράτος για να διατηρήσει την υποστήριξη στον πόλεμο των λαϊκών τάξεων. Και ότι αυτός ο εθνικισμός και αυτός ο κρατικός σοβινισμός επιπλέον περνούν όσο πιο επίσημα γίνεται από την Ορθόδοξη θρησκεία ως θεσμό, αυτό δεν πρέπει να βοηθάει τα πράγματα...
Τόσο για τη διαίρεση. Για την αποδυνάμωση, θα περιοριστώ στο να επισημάνω ότι τα όπλα που έχασε ο ρωσικός στρατός - είτε καταστρέφονται από τον εχθρό είτε για μία χρήση όπως οι πύραυλοι - θα του κοστίσουν πολύ περισσότερο για την αντικατάσταση από αυτά των Αμερικανών που έχουν δεκαπλάσια του στρατιωτικού προϋπολογισμού και του οποίου η βιομηχανία δεν υφίσταται καμία οικονομική κύρωση από τρίτους. Επιπλέον, οι αξιωματικοί του ρωσικού στρατού είναι -από το στρατιωτικό τους δόγμα- πολύ πιο εκτεθειμένοι στο μέτωπο από τους δυτικούς ομολόγους τους, και ότι από την άλλη πλευρά ο ρωσικός στρατός θα είχε επιλέξει να χρησιμοποιήσει κατά προτεραιότητα τα πιο έμπειρα στρατεύματά του, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο εν λόγω στρατός έχει χάσει ένα σημαντικό ποσό από τα καλύτερα στοιχεία του.
Έτσι, μπορείτε να δείτε ότι εάν η Ρωσία έχανε έναντι του ουκρανικού στρατού, θα έβγαινε αποδυναμωμένη τόσο εσωτερικά όσο και διεθνώς, επειδή τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία του στρατού μπορεί να θέλουν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να συνεχίσει τον πόλεμο με κάθε κόστος. και βλέποντας τα αντίποινα στους κατοίκους του Donbass, κανένας άλλος πληθυσμός δεν θα θεωρούσε τη Ρωσία ως πιθανό προστάτη. Αλλά μόλις είδαμε ότι μια νίκη επί του ουκρανικού στρατού και η επακόλουθη αξιοπιστία σε διεθνές επίπεδο έναντι των αδέσμευτων χωρών έχει υψηλό ανθρώπινο, υλικό και πολιτιστικό τίμημα το οποίο προσπάθησα να συνοψίσω στην παραπάνω παράγραφο. Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι πραγματικά συνέβη με τους πυραύλους που έπεσαν στην Πολωνία.
Όταν εκτοξεύεται ένα κύμα ρωσικών πυραύλων κρουζ, αρχίζει το μπλοκάρισμα, προκειμένου να αποκλειστεί το δίκτυο ανίχνευσης ραντάρ του ουκρανικού στρατού. Ως αποτέλεσμα, το δίκτυο ραντάρ του ουκρανικού στρατού καθίσταται άχρηστο. Η αεροπορική κατάσταση πάνω από τη δική της επικράτεια της κοινοποιείται από τα αμερικανικά αεροπλάνα έγκαιρης προειδοποίησης E-3 AWCS, τα οποία πετούν κατά μήκος των συνόρων. Ήταν λοιπόν οι Αμερικανοί που «ανακάλυψαν» και ανέθεσαν έναν ψευδή εναέριο στόχο (ένα ρωσικό πύραυλο κρουζ) στην ουκρανική μπαταρία πυραύλων S-300 κοντά στο Lvov, που εκτόξευσε τον πύραυλο που προσγειώθηκε στο Przewodów της Πολωνίας. Την ευθύνη για τις συνέπειες αυτής της εκτόξευσης φέρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ουάσιγκτον γνώριζε από την αρχή ότι είχε κάνει λάθος, επειδή κανένας ρωσικός πύραυλος κρουζ δεν ήταν εντός εμβέλειας της ουκρανικής μπαταρίας S-300. Αλλά δεν ενημέρωσε τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ για το τι πραγματικά είχε συμβεί μέχρι την επόμενη μέρα, και μάλιστα με πολύ αόριστο τρόπο. Σε όλο αυτό το διάστημα, η κατάσταση θα μπορούσε να είχε εκφυλιστεί σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο.
Πώς «είδε» το ραντάρ AN/APY-1 του E-3 AWACS έναν ρωσικό πύραυλο που δεν υπήρχε;
Η Ρωσία έχει αναπτύξει ραδιοηλεκτρονικά πολεμικά αεροσκάφη εξοπλισμένα με τον πιο πρόσφατο εξοπλισμό παρεμβολών στη Λευκορωσία. Ο πιο αποτελεσματικός τύπος εμπλοκής είναι το IMITATION JAMMING. Το ραντάρ AN/APY-1 που εξοπλίζει το αεροσκάφος E-3 AWACS έχει ορισμένα χαρακτηριστικά (συχνότητα εκπομπής, συχνότητα επανάληψης κ.λπ.) Το ραντάρ του αεροσκάφους E-3 AWACS εκπέμπει ένα κύμα το οποίο ταξιδεύει με σταθερή ταχύτητα και στη συνέχεια λαμβάνει κύμα που προκύπτει από την ανάκλαση του κύματος που εκπέμπεται από τα εμπόδια στον εναέριο χώρο (αεροσκάφος). Έτσι το σύστημα μετρά αυτόματα την απόσταση από τον εντοπισμένο στόχο.
Μέσω του IMITATION JAMMING, το ρωσικό ραδιοηλεκτρονικό μαχητικό συνθέτει και εκπέμπει μια ψευδή ηχώ, αλλά ισχυρότερη από την αρχική, με τα ίδια χαρακτηριστικά με το κύμα που εκπέμπει το ραντάρ AN/APY-1. Ο εξοπλισμός IMITATION JAMMING υποβοηθείται από έναν υπολογιστή που εκπέμπει αυτήν την "ψευδή ηχώ" σε όλο και μικρότερα διαστήματα. Το ραντάρ AN/APY-1 ερμηνεύει αυτή τη διαδικασία ως ταχεία μείωση της εμβέλειας στον εναέριο στόχο καθώς πλησιάζει. Στην περίπτωσή μας, είναι σαν να πρόκειται για πύραυλο κρουζ που κατευθύνεται προς το Lvov. Στην πραγματικότητα, το ρωσικό ραδιομαχητικό διείσδυσε στον εναέριο χώρο της Λευκορωσίας χωρίς να εισέλθει στην Ουκρανία και από εκεί δημιούργησε το MIMIC JAMMING.
Αεροσκάφη βασισμένα σε αμερικανικά αεροσκάφη, καθώς και ισραηλινά και βρετανικά αεροσκάφη χρησιμοποίησαν απομίμηση εμπλοκής στις αεροπορικές επιδρομές τους για να εμπλακούν στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού σε μάχη με ψεύτικα κύματα βομβαρδισμού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μάλλον εξεπλάγησαν γιατί δεν περίμεναν η Ρωσία να έχει αυτόν τον εξοπλισμό και να τον χρησιμοποιήσει στην Ουκρανία.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», όπως είπε ο Βολταίρος. Για αυτό με βάση αυτό το αξίωμα και στα πλαίσια της πραγματικής δημοκρατίας, στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
Valentin Vasilescu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου