Μέσα από τις πολεμικές, γεωπολιτικές δραστηριότητες τους τα έθνη-κράτη καθορίζουν τον μέλλον της ανθρωπότητας.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΗΘΙΚΗ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΠΕΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ MYTILENEPRESS. ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.
Τα ελεύθερα κράτη επιδιώκουν συνεχώς να βελτιώσουν την στρατιωτική-πολιτική και οικονομική δύναμη καθότι αυτό είναι το μοναδικό εχέγγυο ασφαλείας-επιβίωσης. Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας με πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.
Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).
Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.
Στην δίκη της Νυρεμβέργης εισήχθη το αξίωμα σχετικά με τους επιθετικούς πολέμους. Οι επιθετικοί πόλεμοι αποτελούν έγκλημα. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών επιτρέπει τους αμυντικούς πολέμους και για αυτό δίνει το δικαίωμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας να επιβάλλει στρατιωτικές κυρώσεις για την διατήρηση της ειρήνης. Τα επιχειρήματα περί δίκαιου πολέμου διδάσκονται στον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία. .
Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.
Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομιμότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους."
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα.
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του.
Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.
Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα.
Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).
Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδόμησαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο.
Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : " Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, "Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας", σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες.
Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των "άθεων" φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα.
Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους είλωτες. Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους.
Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον πλανήτη που δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά τις ιστορικές μνήμες ως βασικότατο κλάδο της Γεωπολιτικής και του υβριδικού πολέμου !!! Αρνείται να εκμεταλλευτεί τις ιστορικές αφηγήσεις ενώ έχουμε την κορυφαία ιστορία-πολιτισμό στην ανθρωπότητα. Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια επέτρεψε στις μεγάλες δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τους θρύλους και τις Ελληνικές παραδόσεις ενάντια στο Ελληνικό έθνος !!!
Είναι διαχρονικά και ιστορικά αποδεδειγμένο ότι μόνο τα μεγάλα κράτη-έθνη με ισχυρούς πολιτισμούς είναι πραγματικά κυρίαρχα στον κόσμο. Αυτό απαιτεί γεωπολιτική επίγνωση του Αριστόκλειου πολιτισμού. Σε γεωπολιτικό επίπεδο, η αντίθεση μεταξύ εθνοτικά συνεκτικών κοινωνιών και τεχνητά ομογενοποιημένων κοινωνιών αποκαλύπτει ένα από τα κύρια ρήγματα ανάμεσα στους γεωστρατηγικούς άξονες 888-777 και 666.
Ο ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ 888 ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΜΓΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΠΟΥΤΙΝ.
Ο πολυπολικός κόσμος και ο γεωστρατηγικός άξονας 888 ενοχλούν τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού.
Στο πλαίσιο αυτό η μοναρχική εφημερίδα Financial Times προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την Ρωσική κυβέρνηση ενορχηστρώνοντας ένα πραξικόπημα με τον ολιγάρχη Μιχαήλ Χοντορκόφσκι !!! Σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ντούγκιν ο πρόεδρος Πούτιν εμπνέεται σχετικά με την «πολυπολικότητα» επηρεασμένος από τον Γάλλο στοχαστή Έντγκαρ Μορέν, ο οποίος είναι σήμερα 104 ετών.
Ο Γάλλος στοχαστής Εντγκάρ Μορέν ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από μια «πολιτική πολιτισμού» στην οποία προσχωρεί πλέον εννοιολογικά ο άξονας 888 (Ρωσία-Κίνα-Ιράν). Η ανερχόμενη γεωπολιτική δύναμη ζητά τον μετασχηματισμό σε μια ανθρωπότητα πολύ κοντά στον οντολογικό ουμανισμό, η οποία θέτει την αλληλεγγύη ως υπερβατικό της στόχο.
Οι ιδέες του Έντγκαρ Μόριν φαίνεται να άρεσαν στον Τσάρο Πούτιν, ο οποίος είναι διδάκτωρ νομικής και σίγουρα ο πιο καλλιεργημένος πολιτικός στον πλανήτη. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Πούτιν ακολουθεί την παράδοση του ποιητή Πούσκιν.
Στο εξάτομο έργο του La Méthode (1977-2004), ο Edgar Morin ζητά μια «μεταρρύθμιση της σκέψης» για την αντιμετώπιση των προκλήσεων πολλαπλών κρίσεων-σύνθετων σκέψεων και διαχειρίσεως του χάους μέσω μιας προπαιδευτικής που είναι «διεπιστημονική» καθώς εφαρμόζει κριτική σκέψη και δίνει προσοχή στην αβεβαιότητα-διασύνδεση.
Η πολυκρίση όπως την αντιλαμβάνεται ο Edgar Morin βασίζεται στο γεγονός ότι η παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση είναι διαποτισμένη με «συστημικά» ζητήματα όπως η πολιτιστική διάλυση, η κυβερνητική δυσλειτουργία και η ανισότητα, τα οποία εξετάζει εκτενώς στο Terre-Patrie από το 1993. Όπως υποδηλώνει ο όρος «πολυκρίση», οι κρίσεις δεν εμφανίζονται μεμονωμένα δυναμικά, δημιουργώντας καταστροφές. Οι κρίσεις είναι πολλαπλές πολιτικές, κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές. Είναι αλληλοσυνδεόμενες και ενισχύουν τις επιπτώσεις τους η μία στην άλλη.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Έντγκαρ Μορέν απορρίπτει την αναγωγική σκέψη, πόσο μάλλον τον Μανιχαϊσμό, όταν ασχολείται με την πολυδιάστατη πραγματικότητα.
Αρκετοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι, περισσότερο από την έννοια της πολυκρίσης, η μεγαλύτερη συμβολή του Edgar Morin έγκειται στην σύνθετη σκέψη η οποία έχει τρεις θεμελιώδεις αρχές : Α. «Διαλογική σκέψη»: συμφιλιώνει αντιφάσεις όπως η ενότητα, η ποικιλομορφία και η τάξη-χάος, οι οποίες κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσαν κάλλιστα να ενταχθούν στην αξεπέραστη διαλεκτική μέθοδο θέσης-αντίθεσης-σύνθεσης. Από τον Ηράκλειτο (6ος αιώνας π.Χ.) στον Χέγκελ (18ος αιώνας μ.Χ.). Β. Η «ολογραφική αρχή»: όταν κάθε μέρος του συστήματος περιέχει το σύνολο. Γ. «Αναδρομική οργάνωση»: οι «βρόχοι ανατροφοδότησης» μεταξύ των «συστημάτων» και των συστατικών τους.
Η έννοια του «χάους» η οποία συνθέτει και τον «κόσμο», εντοπίζει την αλληλεπίδραση τάξης-αταξίας σε πολύπλοκα συστήματα. Η θεωρία του χάους όπου τα πολύπλοκα συστήματα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις «αρχικές συνθήκες», το κλασικό παράδειγμα της οποίας είναι το «φαινόμενο της πεταλούδας» που διατύπωσε ο Αμερικανός μαθηματικός Έντουαρντ Λόρεντζ. Αντί να αντιπαρατίθεται στο χάος και τον κόσμο, ορίζει στοιχεία τάξης στην αταξία.
Συνεπώς δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο «πολυμαθής» Πούτιν, περιτριγυρισμένος από τους καλύτερους επιστήμονες , επηρεάστηκε από τον τεράστιο Γάλλο στοχαστή Έντγκαρ Μορέν, του οποίου η γνώμη για την εφαρμογή των παραδειγματικών εννοιών του στην αναπόφευκτη νέα Πολυπολική Τάξη 888 είναι καθοριστική. Στο έργο του Γάλλου ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος πρόσθεσε την κβαντομηχανική ως μέσο της ιδεολογικής του πτήσης.
Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, χρειαζόμαστε σοβαρούς φιλοσόφους, πολυμαθείς περισσότερο από ποτέ. Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν ένας φιλόσοφος της παραδοσιακής Ρωσικής σκέψης, περιέγραψε τον ορισμό της πολυπολικότητας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Μακριά από την απλοϊκή δυτική άποψη ότι αρκετές δυνάμεις θα αντικαταστήσουν την υπερδύναμη των ΗΠΑ. Ο σύμβουλος του Πούτιν τονίζει ότι ο Ρώσος πρόεδρος σπάει την γραμμική σκέψη και επικαλείται αυτήν της κβαντικής φυσικής.
Ο Ρώσος φιλόσοφος ανέλυσε την ομιλία του Πούτιν στην Λέσχη Valdai την οποία προσέγγισε από γεωπολιτική άποψη και την οποία ορίζει ως «φιλοσοφική εποποιία για τον πολυπολικό κόσμο. Αυτό δείχνει πώς η κβαντική πολυπλοκότητα, η πολιτισμική κυριαρχία και ο στρατηγικός ρεαλισμός διαμορφώνουν μια νέα παγκόσμια τάξη που αψηφά τις δυτικές απλουστεύσεις» Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν σχολιάζει: Η φιλοσοφία της πολυπλοκότητας του Πούτιν αποτελεί μια εναλλακτική λύση στο δυτικό παγκοσμιοποιημένο μοντέλο.
Αντιπαραβάλλει την κυκλοθυμική στάση του Τραμπ με τον ορισμό του Πούτιν για την «πολυπολικότητα». Ο Ρώσος πρόεδρος βασίζεται στην βιοσφαιρική βιοποικιλότητα. «Αντιπροσωπεύει κάτι νέο. Δεν είναι ούτε διπολικός κόσμος, ούτε μονοπολικός, ούτε το Βεστφαλιανό σύστημα εθνών-κρατών, όπου όλοι υποτίθεται ότι είναι κυρίαρχοι. Εν τούτοις στην πραγματικότητα δεν είναι.
Το Ισλαμικό χαλιφάτο, ο Ινδικός-Διονυσιακός πολιτισμός, η Κινεζική αυτοκρατορία, τα Aφρικανικά βασίλεια, οι ρωσικές-"βυζαντινές" και οι δυτικοευρωπαϊκές αυτοκρατορίες». Ο Πούτιν είναι ο αντι-Χάντινγκτον της σύγκρουσης των πολιτισμών! Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν ισχυρίζεται ότι πριν από την αποικιοκρατία, υπήρχε μια πραγματική πολυπολικότητα καθαγιασμένη από αυτοκρατορίες, εκπολιτιζόμενες χώρες της οποίας «η μετάβαση σκιαγραφείται σήμερα από τον Πούτιν.
Ο Ντούγκιν πιστεύει ότι «η σημαντική αλλαγή συνέβη με τον Τραμπ» όταν «η έννοια MAGA (Make America Great Again) περιελάμβανε την αναγνώριση της πολυπολικότητας», την οποία οι οπαδοί της μονοπολικότητας απορρίπτουν: «Ο Πούτιν μίλησε για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων ήρεμα και διακριτικά, τονίζοντας ότι έχουμε περισσότερα κοινά με τον Τραμπ παρά με τους Ευρωπαίους παγκοσμιοποιητές. Η σύγκλισή μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναφέρεται».
Σήμερα η μεγάλη διαδικασία μετάβασης προς την πολυπολικότητα επηρεάζει όλες τις περιοχές του πλανήτη. Ταυτόχρονα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, υπάρχει ένας πραγματικός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ συντηρητικών και παγκοσμιοποιημένων φιλελεύθερων που παραμένουν πιστοί στη μονοπολικότητα. Πολιτικοί χωρίς ουσία κινούνται μόνο από την φρενήρη και αγωνιώδη θέληση να διατηρήσουν το μονοπολικό καθεστώς και την ιδεολογία του.
Ο Ντούγκιν υποστηρίζει ότι η επιστημολογία του Πούτιν περί πολυπολικότητας πρέπει να καθοδηγεί την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την πολιτική και την οικονομία». Αυτό δεν είναι κάτι νέο, απλώς «εμβαθύνει» την θεωρία της φιλοσοφίας της πολυπλοκότητας που ανέπτυξε ο Γάλλος στοχαστής Έντγκαρ Μορέν.
Ο Πούτιν έχει επανειλημμένα αναφέρει τις μη γραμμικές διαδικασίες του νέου κόσμου, συγκρίνοντάς με την κβαντομηχανική. Οι μη γραμμικές διαδικασίες και η κβαντομηχανική υπονοούν διασύνδεση, όπου ακόμη και η μικρότερη αλλαγή σε μικρό επίπεδο από έναν blogger με iPhone σε ένα μόνο άτομο. επηρεάζει τις παγκόσμιες μακρο-διαδικασίες. Αυτός δεν είναι πλέον ένας κόσμος γραμμικής μηχανικής». Πράγματι ο κόσμος σήμερα υποφέρει από τον νέο «Πύργο της Βαβέλ των υπερ-ειδικοτήτων», οι οποίες είναι ολοένα και πιο αναγωγικές.
Ο Ρώσος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «ο σύγχρονος κόσμος με την πολυπολικότητα, είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που απαιτεί στροφή προς την κβαντομηχανική και την μελέτη πολιτισμών, θρησκειών και θεολογιών που καθορίζουν για την πορεία των γεγονότων». Αυτό είναι κάτι που αποτελεί πρόσκληση για τον μετασχηματισμό της συνείδησης ολόκληρης της χώρας και, ιδιαίτερα, της σκεπτόμενης τάξης της», προκειμένου να εγκαταλειφθούν οι απλοϊκές απόψεις για την πραγματικότητα.
Το συμπέρασμα του Ντούγκιν είναι ότι η μεγάλη δύναμη απαιτεί μεγάλη φιλοσοφία, από την στιγμή που ο κόσμος κυβερνάται από εκείνους που σκέφτονται και αξιοποιούν γεωπολιτικά τον Αριστόκλειο πολιτισμό.
Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν προειδοποιεί ότι η νέα πολυπολική παγκόσμια τάξη δεν είναι αμετάβλητη και είναι απίθανο να γίνει αποδεκτή με ειρηνικό τρόπο. Ο γεωπολιτικός άξονας 888 θα διαμορφωθεί μέσω κλιμακούμενων συγκρούσεων, υπενθυμίζοντας πώς οι ιστορικές αλλαγές αποφασίζονται μέσω της απρόβλεπτης εξέλιξης του πολέμου.
Μια αλλαγή στην παγκόσμια τάξη συνήθως συμβαίνει μέσω του πολέμου. Πολύ σπάνια εκείνοι που ασκούν παγκόσμια εξουσία είναι πρόθυμοι να την παραχωρήσουν οικειοθελώς. Κατέχουν την εξουσία μέχρι το τέλος, μέχρι να καταστραφούν και να γίνουν ερείπια. Το ίδιο είναι αναμφίβολα αληθές και σήμερα.
Φυσικά στην ιστορία συμβαίνουν διάφορες ανατροπές. Επομένως μπορεί κανείς μόνο υποθετικά να περιμένει-ελπίζει ή τουλάχιστον να επιθυμεί ότι οι δυτικοί ηγέτες θα παραιτηθούν οικειοθελώς από την ηγεμονία τους. Αυτό θα είναι απίθανο να συμβεί. Και αν δεν συμβεί τότε θα υπάρξει πόλεμος. Αυτός ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή δεν έχουν ακόμη φτάσει στο αποκορύφωμά τους. Αυτές οι πολεμικές αντιπαραθέσεις είναι μόνο οι προάγγελοι του μεγάλου θεμελιώδους πολέμου που θα διεξαχθεί στη μάχη για την ανακατανομή της πραγματικής-παγκόσμιας κυριαρχίας έναντι των μεγάλων δυνάμεων.
Ο πολυπολικός κόσμος είναι εδώ καθώς υπάρχουν οι BRICS, υπάρχει η «ευρύτερη ανθρωπότητα» και ούτω καθεξής. Ωστόσο μπορούμε να δούμε ότι η ηγεμονία του μονοπολικού συστήματος είναι ακόμα ισχυρή. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα βρίσκεται σε παρακμή και ότι η τεράστια εσωτερική κρίση, η κατάρρευση.
Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εξακολουθούν τα δόλια σχέδια ενάντια στην Ρωσία. Γνωρίζουμε ότι οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού δραστηριοποιούνται στην Ουκρανία, την Μολδαβία, τον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία εδώ και δεκαετίες. Δυστυχώς παρά την διάσπαση της Δύσης σε δύο ή ακόμα και τρεις δυνάμεις, την ΕΕ, τον MAGA Τράμπ κλπ, κατάφεραν να επηρεάσουν τις εκλογές στη Ρουμανία αντικαθιστώντας υποψηφίους που δεν ήταν επιθυμητοί για τους μετόχους της Διονυσιακής κουλτούρας.
Οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων σκότωσαν αρκετές δεκάδες υποψηφίους από το κόμμα καλύπτοντας τις δολοφονίες ως «ατυχήματα», Επίσης επέτυχαν να επηρεάσουν τις εκλογές στη Μολδαβία. Ταυτόχρονα, ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται. Η Δύση δεν υποχωρεί και είναι πολύ δύσκολο για εμάς επιτευχθεί η αποφασιστική νίκη.
Είναι πολύ νωρίς για να ειπωθεί ότι ο μονοπολικός κόσμος της Δύσης δεν υπάρχει πλέον. Υπάρχει αν και βρίσκεται σε επιθανάτιο καθεστώς. Είναι πολύ πιθανό αν ο μονοπολικός κόσμος δεν καταρρεύσει στο εγγύς μέλλον, ότι θα οδηγηθούμε σε έναν μεγάλο πόλεμο. Δεν είναι βέβαιο πού θα λάβει χώρα αυτός ο πόλεμος, αν θα είναι στον Ειρηνικό Ωκεανό εναντίον της Κίνας ή της Ινδίας, στη Μέση Ανατολή, ή αν θα μας εμπλέξει άμεσα. Είναι απόλυτα πιθανό να ξεκινήσει από εμάς. Επομένως, όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία μπορεί να είναι η αρχή ενός μεγαλύτερου, τρομερού πολέμου.
Με τα πυρηνικά όπλα, τα εδάφη, την ιστορική-Αριστόκλεια ταυτότητα και την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τις παγκόσμιες διαδικασίες η Ρωσία του Πούτιν είναι μερικά βήματα μπροστά από την Κίνα. Η Κίνα μόλις τώρα γίνεται μια πραγματική παγκόσμια δύναμη. Αυτή είναι μια νέα ποιότητα, μια νέα κατάσταση για αυτήν. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι Κινέζοι θα το διαχειριστούν. Η Ρωσία ήταν μια μεγάλη δύναμη στον 20ό αιώνα και τον 19ο αιώνα. Η μεγαλοσύνη της Κίνας ήταν στην αρχαιότητα. Χωρίς αμφιβολία η Κίνα είναι αυτή την στιγμή ένα από τα πιο σημαντικά κράτη στον κόσμο και του γεωπολιτικού άξονα 888. Αλλά αυτή είναι μια νέα εμπειρία για την σύγχρονη Κίνα.
Χρειάζεται ακόμα να προετοιμαστεί για αυτό. Η Ρωσία αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο για τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού. Επιπροσθέτως συμφωνώ με τους ξένους συναδέλφους ότι μελλοντικά δεν μπορούμε να αποφύγουμε έναν μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο. Ένας τέτοιος πόλεμος θα εμπλέξει την Κίνα και πιθανότατα την Ινδία, ολόκληρη την Μέση Ανατολή και τον Ισλαμικό κόσμο. Ο πόλεμος αυτός θα έχει αντίκτυπο στην Αφρική και την Λατινική Αμερική, όπου διαμορφώνονται επίσης δύο συνασπισμοί: που υποστηρίζουν την μονοπολικότητα και αυτοί που εκπροσωπούν την πολυπολικότητα.
Απάνθρωποες-τερατώδεις δοκιμασίες περιμένουν την ανθρωπότητα στο μέλλον. Ήδη συμβαίνουν καθώς βρισκόμαστε μέσα σε αυτές. Όσα συμβαίνουν αυτή την στιγμή θα φαίνονται παιδικά παιχνίδια σε σύγκριση με αυτά που μας περιμένουν. Φυσικά, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, δεν χαίρομαι ούτε είμαι ευτυχισμένος για αυτό. Αλλά οι πόλεμοι συμβαίνουν σχεδόν πάντα όταν οι άνθρωποι ασπαστούν τα Διονυσιακά αξιώματα. Οι πόλεμοι δεν εξαρτώνται από το αν οι άνθρωποι τους θέλουν ή όχι. Υπάρχει μια συγκεκριμένη Διονυσιακή "λογική" στην ιστορία την οποία είναι σχεδόν αδύνατο να την αποφύγουμε.
Η πολυπολικότητα είναι γεγονός και όχι κάποια διαψεύσιμη ακαδημαϊκή θεωρία, κυρίως από όσους επιθυμούν εμμονικά μία ουτοπική μονοπολική ηγεμονία των ΗΠΑ. Τα γεγονότα τρέχουν ταχύτερα από την εμπέδωση της θεωρίας ενός πολυπολικού κόσμου από το διεθνές σύστημα. Μιας θεωρίας που πρώτος ο Ντούγκιν εισήγαγε στον διεθνή διάλογο στην ολότητά της δημιουργώντας ένα παγκόσμιο πολιτικό κίνημα.
Η Ευρώπη τα τελευταία 500 χρόνια έθεσε τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού και έπαιξε ηγετικό ρόλο στην Βιομηχανική Επανάσταση και την επιστημονική πρόοδο !!! Αυτά αναφέρουν οι Δυτικοί αναλυτές !!! Εν τούτοις δεν αναφέρουν την ιστορική πραγματικότητα. Στην Ευρώπη τον πολιτισμό έδωσαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Επίσης οι Δυτικοί αναλυτές δεν αναφέρουν τους γενοκτονικούς πολέμους εναντίον του Imperium Romanum του Βοσπόρου και την κατάκτηση του στις 13 Απριλίου 1204 μ.Χ. Επιπροσθέτως δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά για την αιματηρή αποικιακή κληρονομιά, την πηγή αμέτρητων ανθρώπινων δεινών και τα εγκλήματα που διέπραξαν. Φυσικά δεν γίνεται καμία αναφορά στην κατάκτηση της Αμερικανικής Ηπείρου από τους Ευρωπαίους και την γενοκτονία των Ινδιάνων !!!
Η Ευρώπη μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες κυριάρχησαν στην παγκόσμια οικονομική σκηνή για τρεις αιώνες. Αλλά η επιρροή της ΕΕ μειώνεται. Δεν έχει πλέον θέση στη νέα οικονομική και πολιτική τάξη που αναδύεται από τον γεωπολιτικό άξονα, όπου η Κίνα και η Ρωσία διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην διαμόρφωση των νέων συνθηκών.
Η Ευρώπη ήταν κάποτε μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη, Σίγουρα τα μεγάλα ευρωπαϊκά έθνη η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο διατηρούν ένα βαθμό στρατιωτικής ισχύος, αλλά έχουν χάσει την ιδιότητά τους ως μεγάλες βιομηχανικές δυνάμεις. Η Ευρώπη πλέον στερείται σε μεγάλο βαθμό βασικών φυσικών πόρων και εξαρτάται από τις εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ-27 και συνδεδεμένες χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νορβηγία και η Ελβετία, σύμφωνα με εμπορικά στοιχεία), είναι ένας σημαντικός παγκόσμιος παραγωγός δημητριακών, αλλά βασίζεται στις εισαγωγές για να αντισταθμίσει τις ελλείψεις στην εγχώρια παραγωγή της, ιδίως για κτηνοτροφικά, σιτηρά όπως το καλαμπόκι και ορισμένα βασικά σιτηρά όπως το ρύζι.
Ο τομέας δημητριακών της ΕΕ είναι γενικά ανθεκτικός με καθαρό πλεόνασμα εξαγωγών στον ευρύτερο τομέα (70,1 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023).
Ωστόσο οι εισαγωγές διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη σταθεροποίηση της προσφοράς ενόψει των κλιματικών κινδύνων, της υψηλής ζήτησης για ζωοτροφές και των γεωπολιτικών κραδασμών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο οποίος διαταράσσει τις εξαγωγές προς την Μαύρη Θάλασσα. Αυτή η εξάρτηση ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο των δημητριακών. Η ΕΕ κάνει εξαγωγές σιταριού και κριθαριού, Επίσης εισάγει καλαμπόκι και ρύζι. Συνοπτικά η Ευρώπη είναι ευάλωτη σε ελλείψεις καλαμποκιού και ζωοτροφών, καθώς και σε εξωτερικούς κραδασμούς.
Σχετικά με την στρατιωτική ισχύ, η Ευρώπη είναι μια χάρτινη τίγρη. Οι τρεις μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις στο ΝΑΤΟ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία - μπορούν να συγκεντρώσουν μόνο μια συνδυασμένη ενεργό δύναμη 506.000 στρατιωτών.
Η προσθήκη της Τουρκίας, η οποία δεν αποτελεί πολιτικά μέρος της Ευρώπης, αλλά διαθέτει τον μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ με 355.000 στρατιώτες, ανεβάζει το σύνολο στις 861.000. Ωστόσο, είναι παράδοξο το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι απαιτούν από την Ρωσία να επιτρέψει στην Ουκρανία να διατηρήσει έναν στρατό 800.000 στρατιωτών. Αν και η Ουκρανία δεν είναι de jure μέλος του ΝΑΤΟ καθώς είναι de facto μέλος από το 1997. Εάν η Ρωσία ικανοποιούσε αυτή την Διονυσιακή-γεωπολιτική απαίτηση η Ουκρανία θα διέθετε την δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του ΝΑΤΟ, ξεπερνώντας την Τουρκία και κατατάσσοντας την αμέσως πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες !!!
Αρκετοί παράγοντες συμβάλλουν στην περιθωριοποίηση της Ευρώπης. Στάσιμες και αποβιομηχανοποιημένες οικονομίες, κατακερματισμένες και υπερχρεωμένες κυβερνήσεις, πολιτική διάλυση, με κυβερνήσεις σε βασικές χώρες υπό την ηγεσία μειοψηφικών κομμάτων να μην έχουν λαϊκή υποστήριξη, και παράλληλα έχουμε την παρακμή του Χριστιανισμού σε πολλές βασικές χώρες. Πάρτε για παράδειγμα το Ηνωμένο Βασίλειο... Το 1950, περίπου το 85 έως 90 τοις εκατό του βρετανικού πληθυσμού αυτοπροσδιοριζόταν ως Χριστιανοί, σύμφωνα με τα καλύτερα διαθέσιμα ιστορικά δεδομένα και δείκτες θρησκευτικής πεποίθησης της εποχής.
Μέχρι το 2025 το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί σε μόλις 46%, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα ολοκληρωμένα δεδομένα από την απογραφή του 2021 (Αγγλία και Ουαλία, Βόρεια Ιρλανδία) και την απογραφή του 2022 (Σκωτία), καθώς δεν διεξήχθη καμία εθνική απογραφή μεγάλης κλίμακας το 2025. Αυτό το ποσοστό αντανακλά μια συνεχιζόμενη μείωση από το 59,5% που καταγράφηκε το 2011, λόγω της άνοδου του Διονυσιακού πολιτισμού (περίπου 38% των ανθρώπων χωρίς θρησκεία) και της ποικιλομορφίας που προκύπτει από τη μετανάστευση. Αυτό σημαίνει να αγωνίζεσαι για τον Θεό και την πατρίδα.
Το προτεινόμενο ειρηνευτικό σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας αποκάλυψε την αδυναμία της Ευρώπης. Ενώ πολλά Ευρωπαϊκά κράτη εξακολουθούν να είναι ικανά να σπείρουν το χάος, βρίσκονται στην ατυχή θέση να παρακαλούν τον Τραμπ για μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και βέτο σε οποιαδήποτε συμφωνία κρίνεται υπερβολικά ευνοϊκή για τη Ρωσία. Μέχρι στιγμής, ο Τραμπ έχει αρνηθεί, προκαλώντας την οργή πολλών ηγετών του ΝΑΤΟ. Αλλά τι άλλο μπορούν να κάνουν από το να κατσουφιάζουν σαν θυμωμένοι έφηβοι;
Η Ευρώπη είναι μια φθίνουσα βιομηχανική, οικονομική, πολιτιστική και στρατιωτική δύναμη. Νομίζω ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο φοβούνται τόσο πολύ την επικείμενη ήττα της Ουκρανίας από την Ρωσία είναι ότι αυτό θα τις αναγκάσει να αποδεχτούν την απώλεια επιρροής τους. Ο πιο ανυπόστατος ισχυρισμός των Ευρωπαίων πολεμοκάπηλων είναι ότι η Ρωσία θέλει να κατακτήσει και να καταλάβει την Ευρώπη. Όμως; η Ευρώπη δεν έχει πλέον τίποτα από αυτά που χρειάζεται ή επιθυμεί ο Πούτιν.
Ο κόσμος που έφτιαξε η Αμερική είναι ένας φανταστικός κόσμος που απειλείται. Αυτά αναφέρει σχετικά ξένος συνάδελφος αναλυτής. Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται για την διατήρηση του μονοπολικού κόσμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να δεχτούν τον μετασχηματισμό σε έναν πολυπολικό κόσμο με πρωταγωνιστές την Κίνα και την Ρωσία. Η Ουάσιγκτον δεν αποδέχεται ότι θα αποτελεί μόνο ένα τμήμα της εξουσίας μαζί με τον γεωπολιτικό άξονα 888. Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι το κατάλαβαν εγκαίρως και το κάνουν γνωστό ιμε κορωνίδα τους BRICS.
Οι Διονυσιακοί αναλυτές είναι απρόθυμοι να αμφισβητήσουν τις κατηχήσεις τους, από τις οποίες το βασικό αξίωμα είναι ότι το «απαραίτητο έθνος» ΗΠΑ είναι το μοναδικό κυρίαρχο που ορίζει τις παραμέτρους μιας «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες». Ειδικά τα ΜΜΕ έχουν εσωτερικεύσει αυτή την κατήχηση και μοιράζονται με τις Διονυσιακές ελίτ αυτή την αντίληψη της pax americana. Ακόμη και οι υποτελείς των ΗΠΑ πιστεύουν ότι οδηγούν τον πλανήτη σε ένα ένδοξο πεπρωμένο !!!
Oι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα και το καθήκον να διαχειρίζονται την παγκόσμια κυριαρχία. να μοιράζουν την εξουσία και να την αφαιρέσουν κατά το δοκούν. Βασικό δόγμα του γεωστρατηγικού άξονα 666 παραμένει ότι οι Χριστιανοί Ρώσοι είναι υπάνθρωποι. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού είναι αυτοί που υποστηρίζουν το εγχείρημα της διατήρησης της μονοπολικότητας 666 έναντι του πολυπολικού κόσμου 888. Οι αντίπαλοι «κακοί» είναι εκείνοι που θεωρούν ότι είναι ξεπερασμένη η εξουσία των ΗΠΑ.
Ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι απλά πόλεμος μεταξύ δύο περιφερειακών εθνικισμών, του Ουκρανικού και του Ρωσικού. Είναι ένας αγώνας μεταξύ των δύο παγκόσμιων γεωπολιτικών συνασπισμών ΗΠΑ-ΕΕ-ΙΣΡΑΗΛ 666 vs ΚΙΝΑ-ΡΩΣΙΑ-ΙΡΑΝ 888. Η δυτική αλαζονεία έχει ως στήριγμα τον αγγλοαμερικανικό άξονα, όπως είδαμε ξεκάθαρα με τις ηγετικές θέσεις του Μπόρις Τζόνσον όταν ήταν πρωθυπουργός και επιθυμούσε να είναι το αφεντικό του ΝΑΤΟ. Επομένως, δεν είναι τυχαίο ότι η Αυτοκρατορία επέλεξε την Ρωσία. Η υποτέλεια της Ρωσίας δεν έπαψε ποτέ να είναι ο στόχος των Αγγλοσάξωνων. Αυτή είναι μια ιστορική πραγματικότητα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας υπαρξιακός αγώνας μεταξύ της ρωσικής κυριαρχίας και της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορικής συνέχειας. Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει θα πρέπει να κατανοήσουμε τον ηγετικό ρόλο των Άγγλων. Οι Βρετανοί βρίσκονται σε θέση παρακμής και μετά την τύφλωση των αμερικανικών ελίτ υπό ιδεολογική επιρροή. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανία είναι μόνο αντίπαλος.
Ένα εύρημα που δίνει πλήρες νόημα σε ενέργειες στερήσεως της φθηνής ενέργειας από την Γερμανία και διάρρηξης των πολύ στενών δεσμών της με τη Ρωσία. Η πιο βασανιστική ανησυχία της αγγλοσαξονικής αυτοκρατορίας τα τελευταία χρόνια ήταν η πρόοδος της ρωσο-γερμανικής συμφιλίωσης και η εξέλιξη της οικονομικής συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. Για δεκαετίες αυτή η προοπτική σύνδεσης μεταξύ των δύο χωρών ήταν πάντα κατανοητή ως η μεγαλύτερη απειλή για την αγγλοαμερικανική κυριαρχία στον Διονυσιακό κόσμο. Αυτή η ανάπτυξη γεωπολιτικών σχέσεων έπρεπε να σταματήσει πριν αποκτήσει εδραιωθεί.
Αυτή η ανησυχία-επιτακτική ανάγκη μετά το Brexit της Βρετανίας έγινε ακόμη πιο ισχυρή. Αυτό διότι οι Άγγλοι επαναφέρουν τα παλιά ηγεμονικά όνειρά για θαλάσσια υπερδύναμη. Με το Brexit, η Βρετανία έκοψε το ηπειρωτικό της αγκυροβόλιο και επέλεξε να επιστρέψει στην Ανοιχτή Θάλασσα. Η Ουκρανία και ο πόλεμος είναι το τέχνασμα της Αυτοκρατορίας για να συντρίψει τη Ρωσο-γερμανική συνεργασία.
Από τη στιγμή που οι ΗΠΑ-Αγγλοσάξονες θεωρούν ότι είναι ανώτεροι των άλλων εθνών, αναπόφευκτα τείνουν πιστεύουν ότι όλα τα άλλα έθνη είναι κατώτερα και για αυτό θα πρέπει να τους υπηρετούν. Οι στρατιωτικοί ηγέτες του ΝΑΤΟ, επηρεασμένοι από πολιτικούς, υπερεκτίμησαν τον ουκρανικό στρατό πληρεξούσιων μισού εκατομμυρίου ανδρών, «καλά οπλισμένους και εκπαιδευμένους σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ» και ουσιαστικά περιφρόνησαν τον στρατό του Πούτιν και τους διοικητές του.
Η ματαιοδοξία τους έπεισε ότι οι Ρώσοι θα γινόταν κομμάτια ενάντια σε μια καλά οπλισμένη-εδραιωμένη δύναμη, καθοδηγούμενη από ΑΙ-όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας και άλλες υψηλές τεχνολογίες. Ήταν τόσο σίγουροι για την ιδιοφυΐα του σχεδίου τους που ενθάρρυναν πειστικά αρκετές εκατοντάδες βετεράνους του ΝΑΤΟ να «μοιράζονται την δόξα του εξευτελισμού των Ρώσων και της πτώσης του καθεστώτος του Πούτιν. Ονειρεύονται και επιχειρούν μια δεύτερη Ρωσική πτώση, όπως αυτή της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Εν τούτοις οι Ρώσοι ήταν πανέτοιμοι σε όλους τους τομείς στρατιωτικά-τεχνολογικά, οικονομικά και όχι μόνον. Το Κρεμλίνο έχει μια ισχυρή πραγματική οικονομία και οι χώρες μέλη των BRICS αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στα εμπάργκο και τις κυρώσεις. Το ρούβλι δεν κατέρρευσε, επέστρεψε γρήγορα στο βέλτιστο επίπεδό του.
Έκαναν λάθος πιστεύοντας ότι οι Ρώσοι δεν είχαν στρατηγική οξυδέρκεια και υλικοτεχνική υποστήριξη. Τα κατάλαβαν όλα λάθος. αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος λάθος υπολογισμός όλων ήταν η πεποίθηση ότι οι Ρώσοι δεν είχαν επαρκή αποθέματα πυρομαχικών για να διεξαγάγουν μια παρατεταμένη, υψηλής έντασης σύγκρουση. Βυθισμένοι στην Διονυσιακή τους αλαζονεία ΗΠΑ-ΕΕ αγνόησαν αιώνες ευρωπαϊκής ιστορίας. Κατά κάποιο τρόπο έπεισαν τους εαυτούς τους ότι θα μπορούσαν να πετύχουν εκεί όπου όλοι οι άλλοι είχαν αποτύχει με το να νικήσουν στρατιωτικά την Ρωσία του Πούτιν να κατακτήσουν τους Ρωσικούς ενεργειακούς πόρους.
Οι κύριοι του κόσμου, οι μέτοχοι των Διονυσιακών αξιωμάτων έχουν φανταστεί μια Ρωσία σε πνευματικό-πολιτιστικό, διοικητικό, οικονομικό-ενεργειακό, στρατιωτικό και γεωπολιτικό επίπεδο να είναι κατώτερη από τα Διονυσιακά έθνη. Ο πόλεμος απέδειξε ότι αυτό ήταν ένα τραγικό λάθος. Οι μέτοχοι της Διονυσιακής κουλτούρας αρνούνται να αναγνωρίσουν τα λάθη τους. Τώρα επεξεργάζονται συνεχιζόμενες δυτικές προμήθειες όπλων στην Ουκρανία. Ο στόχος είναι να παγώσουν την σύγκρουση, ώστε να δημιουργηθεί κάποια μορφή γεωπολιτικής "νίκης".
Δυστυχώς αρέσκονται στους μύθους τους για διακόσιες χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες νεκρούς και χιλιάδες τεθωρακισμένες μονάδες-οχήματα και πυροβολικό που "καταστράφηκαν" !!! Μεταξύ των μύθων του δυτικού κόσμου είναι και η "αδύναμη" Ρωσική Αεροπορία.
Με την πλάτη στον τοίχο, ανυπομονώντας να διαρκέσει λίγο περισσότερο ο πόλεμος, ο Ζελέ ζητούσε τα προηγούμενα χρόνια περαιτέρω εμπλοκή του γεωστρατηγικού άξονα 666, με την μορφή πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς και F-16. Αυτοί οι εξοπλισμοί θα μπορούσαν κάλλιστα να επιτρέψουν στους Ουκρανούς να "απομακρύνουν" τις Ρωσικές δυνάμεις από το Ντονμπάς, να επανακτήσουν την Κριμαία και να φτάσουν ακόμη και έξω από το Κρεμλίνο !!!
Επίσης μια άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ θα προκαλούσε την πολυπόθητη ταπείνωση. Το παραλήρημα είναι πλήρες όχι μόνο στον Ζελένσκι, αλλά στην Πολωνία και στα κράτη της Βαλτικής, στους Άγγλους καθώς και σε όλους τους ανεύθυνους. Αποτελεί ιστορικό γεγονός ότι η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο στρατοπέδων, του Διονυσιακού και του Ρωσικού βρίσκεται στην σχέση με την πραγματικότητα. Οι Ρώσοι μπήκαν σε αυτή την σύγκρουση έχοντας επίγνωση της πραγματικότητας που επρόκειτο να αντιμετωπίσουν και ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για μια παρατεταμένη συμβατική σύγκρουση από όλο το ΝΑΤΟ.
Μετά από ένα ολόκληρο έτος συγκρούσεων, η Ρωσική οικονομία βρισκόταν σε πολεμική βάση. Τα εργοστάσια εξοπλισμών εργάζονται άψογα σε όλη την διάρκεια του Ουκρανικού πολέμου. Παράγουν όλα τα είδη όπλων τα οποία έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά.
Ο Πούτιν συνεχίζει να εξηγεί ότι πιστεύει στην δύναμη της αλήθειας. και της γνώσης. Η αλήθεια σε κάνει ισχυρό. Τα επίπεδα ρωσικής παραγωγής σε συνδυασμό με την κινητοποίηση μισού εκατομμυρίου εφέδρων δημιούργησαν την προοπτική ενός ρωσικού στρατού ακόμα πιο ισχυρού από ό,τι πριν από ένα χρόνο, και να δυναμώνει κάθε μήνα που περνάει. Σε αυτό το διάστημα εξαντλήθηκαν όλα τα «πλεονάσματα» των παλιών αποθεμάτων του ΝΑΤΟ. Οι ανακοινώσεις αντικαθιστούν τις πραγματικές παραδόσεις.
Η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ αδυνατούν να καλύψουν τις τεράστιες υλικές ανάγκες του σύγχρονου βιομηχανικού πολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται με διαφορετικούς κανόνες και σκοπούς. Υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους. Ενώ η Ευρασία θα ωφεληθεί από την ειρήνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες επωφελούνται μόνο από τον πόλεμο και την εχθρότητα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πράγματι μια ορθολογική άποψη όταν πρόκειται για την γεωπολιτική τους θέση στον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς πολύ μακριά από το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο του κόσμου που ήταν είναι και θα είναι όλο και περισσότερο η Ευρασία.
Δυστυχώς πριν από την πτώση του "δικτάτορα" Ασάντ, οι Διονυσιακές ΗΠΑ έχουν υποστηρίξει δικτατορίες στην Λατινική Αμερική (Επιχείρηση Κόνδωρ), έχουν υποστηρίξει τους Αφγανούς Μουτζαχεντίν την δεκαετία του 1980 και ένοπλες ανταρτικές ομάδες στην Συρία και τη Λιβύη. Επιπροσθέτως ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ-ΝΑΤΟ συμμετείχαν στα γεγονότα τον πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 στην Ελλάδα. Ακόμη έχουν διεξάγει μεγάλους πολέμους στην Κορέα, το Βιετνάμ, το Ιράκ (1991, 2003), το Αφγανιστάν (2001–2021), την Λιβύη (2011) και έμμεσα στην Ουκρανία (από το 2014), ενώ παράλληλα έχουν υποστηρίξει την επίθεση της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η Αμερικανική παρέμβαση έχει αφήσει πίσω της κατεστραμμένα κράτη, αποσταθεροποιημένες κοινωνίες και εκατομμύρια θύματα,. Όλα αυτά πάντοτε στο όνομα αρχών που παραβιάζει τακτικά, και αυτή η λίστα δεν είναι εξαντλητική. Δεν πρόκειται απλώς για μια γεωπολιτική μετάβαση, είναι το τέλος μιας εποχής. Αυτό που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας υπερβαίνει την ιστορία μιας χώρας: είναι η κατάρρευση ενός συστήματος το οποίο, στην αξίωσή του να κυριαρχήσει στον κόσμο, έχει επίσης καταστρέψει τα ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά του θεμέλια.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αυτοκτονία ή την κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτειών, σε μια κατάσταση εσωτερικής αποσύνθεσης: συστημικός πληθωρισμός, αποσυνδεδεμένες ελίτ, εκτεταμένη γραφειοκρατία, αχαλίνωτο έγκλημα, αβυσσαλέο χρέος, υποδομές υπό κατάρρευση. Αυτό δεν είναι πλέον παρακμή. είναι αποσύνθεση. Και όμως η Αυτοκρατορία εξακολουθεί να επιδιώκει να κάνει κήρυγμα σε ολόκληρο τον κόσμο για τη δημοκρατία. Αυτό αναφέρουν ξένοι συνάδελφοι αναλυτές από το εξωτερικό.
Η Διονυσιακή υποκρισία φτάνει σε νέα επίπεδα. Η παρακμή των ΗΠΑ οφείλεται στην φυσική συνέπεια του χρόνου. Είναι ο καρπός μιας στρατηγικής παγκόσμιας λεηλασίας και συνεχών ψεμάτων πολέμους και ανελέητη βία. Επειδή πίσω από κάθε «ανθρωπιστικό-δημοκρατικό» πόλεμο, αναδύονται συμβόλαια για ανοικοδόμηση, προμήθεια όπλων ή εκμετάλλευση πόρων: Halliburton στο Ιράκ, Total στην Λιβύη, BlackRock στην Ουκρανία.
Από το Ιράκ μέχρι την Λιβύη, από την Ουκρανία μέχρι την Συρία και την Γάζα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προκαλέσει χάος στο όνομα των "ανθρωπίνων-δημοκρατικών" δικαιωμάτων, αλλά αυτό είναι απλώς μια συνέχεια αυτού που έκαναν πάντα. Είναι πρακτικά στο Διονυσιακό DNA τους. Από το 1946 μια μακρά σειρά πολέμων, πραξικοπημάτων και μυστικών επιχειρήσεων έχει ξεκινήσει ή υποστηριχθεί από τα Γεράκια του Λευκού Οίκου, συχνά με το πρόσχημα της ελευθερίας, της δημοκρατίας ή της καταπολέμησης του κομμουνισμού, της τρομοκρατίας ή του άξονα του κακού.
Όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται ή φέρνουν την δημοκρατία, απομένουν μόνο ερείπια και χάος. Η ιερή και απαραβίαστη υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί απλώς ένα κάλυμμα για την επιρροή, την εκμετάλλευση και τον έλεγχο αυτών των χωρών. Στο Ιράκ, η εισβολή του 2003 ισχυρίστηκε ότι απελευθέρωσε έναν καταπιεσμένο λαό. Προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων από ενός εκατομμυρίου πολιτών, κατέστρεψε κρατικές υποδομές και επιτάχυνε τη γέννηση του Ντάες.
Στην Λιβύη, οι επιθέσεις του ΝΑΤΟ, με την υποστήριξη της Ουάσιγκτον και της Γαλλίας, με επικεφαλής τον Σαρκοζί και τον Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, εξάλειψαν τον Καντάφι και εγκαθίδρυσαν διαρκές φυλετικό χάος. Στην Λιβύη ευδοκιμούν η δουλεία και η εμπορία ανθρώπων. Κάθε δεκαετία έχει το σωτήριο ψέμα της: Ιράκ 2003, Λιβύη 2011, Συρία 2011, Ουκρανία 2022. Παράλληλα οι Διονυσιακοί δικτάτορες έχουν πνίξει τον ίδιο τους τον λαό κάτω από το βάρος των Μεγάλων Φαρμακευτικών Εταιρειών, της νεοφιλελεύθερης αφύπνιση και την εκτεταμένη παρακολούθηση.
Αλλά εκεί που τα ελεύθερα και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους είναι στον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάντα πρόθυμη να δώσει μαθήματα δημοκρατίας, έχει ευθυγραμμιστεί ολόψυχα με την Ουάσιγκτον στην Ουκρανία, ενώ αγνοεί τους καταπιεστικούς νόμους του Ζελένσκι, την καταστολή των κομμάτων της αντιπολίτευσης και την εκτεταμένη λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης.
Η Αμερική σύμφωνα με ξένους συναδέλφους αναλυτές είναι μια νοητική αποικία, που κυβερνάται από μια μη εκλεγμένη κάστα, χωρίς λαϊκές ρίζες, η οποία εφαρμόζει υπάκουα τις εντολές της Ουάσινγκτον. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι το τέλειο σύμβολο καθώς είναι μη εκλεγμένη πρόεδρος, που ποτέ δεν υπόκειται σε καθολική ψηφοφορία.
Ποτέ δεν αμφισβητείται πραγματικά στον θύλακα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που διορίστηκε με αδιαφανείς διαπραγματεύσεις μετά από μια έρευνα για διαφθορά στη Γερμανία και ανανεώνεται συνεχώς από την πίεση των μέσων ενημέρωσης. Ενσαρκώνει αυτή την αλαζονική τεχνοκρατία που επιτρέπει στον εαυτό της να υπογράφει συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων με την Pfizer χωρίς δημοκρατική διαβούλευση, να παραδίδει όπλα στην Ουκρανία χωρίς δημόσιο διάλογο και να αυτοπροσδιορίζεται ως πολέμαρχος χωρίς ποτέ να λογοδοτεί.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ευθυγραμμίζεται με τις επιλογές της Ουάσιγκτον χωρίς καν να συμβουλευτεί τον λαό της. Το 2022, υιοθέτησε καταστροφικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση των επιπτώσεων, απλώς κατ' εντολή των Ατλαντιστών. Και στη Γάζα, υπό τη συνένοχη σιωπή της ΕΕ -με λίγες εξαιρέσεις που αποσιωπήθηκαν γρήγορα από τα μέσα ενημέρωσης- βόμβες πέφτουν βροχή πάνω στα παιδιά, ενώ η Δύση εξηγεί στον κόσμο τι είναι ο ανθρωπισμός.
Η πραγματικότητα υπερβαίνει την απλή ευθυγράμμιση με τις γραμμές του ΝΑΤΟ: πρόκειται για θεσμική προδοσία. Σήμερα η χρεοκοπία της Αμερικής επιταχύνει την χρεοκοπία της Ευρώπης, επειδή το σύστημά μας είναι πλήρως εξαρτημένο: ενεργειακά, στρατιωτικά και ιδεολογικά. Η Ουάσινγκτον καταρρέει και οι Βρυξέλλες βυθίζονται. Όλα αυτά με φόντο την πτώση των γεννήσεων, την επισφαλή κατάσταση των μεσαίων τάξεων, την ποινικοποίηση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, την αλγοριθμική λογοκρισία και την πλήρη υποταγή στο ΝΑΤΟ. Δεν πρέπει να υπολογίζουμε σε κανενός είδους αφύπνιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Είτε η αφύπνιση θα έρθει από τον λαό, είτε όχι. Και αυτή η αφύπνιση ξεκινά με μια πνευματική ανακατάκτηση: τολμώντας να ονομάσουμε πράγματα, εντοπίζοντας τους υπεύθυνους, αποσπώμενοι από το χλιαρό λεξιλόγιο των mainstream σχολιαστών για να επανασυνδεθούμε με την ελεύθερη σκέψη. Η παρακμή της Αμερικής είναι μια ιστορική ευκαιρία, αλλά μόνο αν δεν την αποδεχτούμε. Ήρθε η ώρα να σπάσουμε τους δεσμούς και να παρακούσουμε.
Πρέπει να χτίσουμε νέες συμμαχίες -ανθρώπινες, τοπικές και πολιτιστικές- ιδιαίτερα με τις χώρες BRICS. Και πάνω απ 'όλα, πρέπει να καταγγείλουμε τους απατεώνες, με επικεφαλής την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, οι οποίοι παρουσιάζουν την υποταγή τους ως ευρωπαϊκή στρατηγική. Είμαστε ανάμεσα σε εκείνους που καλούν σε αντίσταση, από ζωτική ανάγκη. Αν λέμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, κρατάει και καθρέφτες. Αν η Αυτοκρατορία καταρρεύσει, είναι στο χέρι μας να μην καταρρεύσουμε μαζί της, αλλά να χτίσουμε κάτι άλλο.
Η επιστημονική άποψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέρχονται σε μια ύστερη ρωμαϊκή περίοδο παρακμής είναι μια ιστορική πραγματικότητα.
εν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν παραλληλισμούς με την αρχαία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία γνώρισεμια παρακμή που χαρακτηρίστηκε από πολιτική-στρατιωτική, οικονομική και πνευματική κατάρρευση, κοινωνική πόλωση και εξωτερικές εισβολές.
Ιστορικά επιχειρήματα για την αναλογία παρακμής της αρχαίας Ρώμης και της σύγχρονης Pax Americana αναφέρονται συνεχώς σε βιβλία και γεωπολιτικές αναλύσεις-άρθρα. Εδώ και 19 συναπτά έτη αναφέρω ότι όταν ένα έθνος οδηγηθεί σε σήψη ηθικά-πνευματικά από τον Διονυσιακό πολιτισμό, τότε ακολουθεί η πολιτική-στρατωική, κοινωνική και οικονομική κατάρρευση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ακραία πολιτική πόλωση με μειωμένη εμπιστοσύνη στους θεσμούς (κυβέρνηση, ΜΜΕ-δικαστική εξουσία). Για παράδειγμα, οι δημοσκοπήσεις μας δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη στο Κογκρέσο μειώθηκε στο 9% το 2024 !!! .
Αυτή η διάλυση θυμίζει την πολιτική αστάθεια της Ρώμης, όπου τα Διονυσιακά αξιώματα και η διαφθορά εξασθένησαν την διακυβέρνηση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει διευρυνθεί με το πλουσιότερο 1% να κατέχει περισσότερο πλούτο από το φτωχότερο 90%(σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Στην ύστερη αρχαία Ρώμη, η συγκέντρωση πλούτου συνέβαλε στην πολιτική-κοινωνική, στρατιωτική αστάθεια, καθώς οι ελίτ μονοπωλούσαν τους πόρους ενώ οι μάζες αντιμετώπιζαν δυσκολίες και συνθήκες εξαθλίωσης.
Ορισμένοι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζουν σημάδια πολιτιστικής παρακμής, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στην ψυχαγωγία, τον καταναλωτισμό και τους πολωμένους ιδεολογικούς λόγους που φαινομενικά αποσυνδέονται από την πραγματικότητα.
Αυτό το φαινόμενο έχει συγκριθεί με το «άρτο και θεάματα» της Ρώμης, όπου οι ηγεμόνες διασκέδαζαν τον λαό με θεάματα ενώ η αυτοκρατορία κατέρρεε.
Εξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις: Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν γεωπολιτικές εντάσεις (π.χ. ανταγωνισμό με την Κίνα) και εσωτερικές προκλήσεις όπως το έγκλημα, η μετανάστευση, η ανεξέλεγκτη βία και η υποβάθμιση των υποδομών. Η ύστερη αρχαία Ρώμη αντιμετώπισε βαρβαρικές εισβολές και μια αναποτελεσματική γραφειοκρατία που βλέπουμε ακόμη και την σημερινή εποχή εκτός από την Αμερική και στην Ελλάδα.
Σε αντίθεση με τους ομόθρησκους Ρωμαίους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια δυναμική οικονομία, η οποία πρωτοστατεί στην τεχνολογική καινοτομία της Τεχνητής Νοημοσύνης, βιοτεχνολογία). Με αυτή την τεχνολογία παραμένει παγκόσμια υπερδύναμη καθώς Ρωσία και Κίνα υστερούν κάπως στον τομέα της ΑΙ.
Μέχρι το 2024, το ΑΕΠ των ΗΠΑ αναμενόταν να είναι περίπου 29.184,89 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, το υψηλότερο στον κόσμο, γεγονός που υποδηλώνει έναν βαθμό ανθεκτικότητας και όχι επικείμενη κατάρρευση.
Οι ταραγμένοι καιροί δεν σημαίνουν απαραίτητα οριστική παρακμή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεπεράσει κρίσεις στο παρελθόν (τον Εμφύλιο Πόλεμο, την Μεγάλη Ύφεση, τον Πόλεμο του Βιετνάμ) και έχουν αναδυθεί ισχυρότερες. Η σύγκριση της τρέχουσας κατάστασης με αυτήν της Ρώμης σίγουρα ενέχει τον κίνδυνο να αγνοηιθεί αυτή η ανθεκτικότητα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις: πόλωση, ανισότητα και μια πολιτιστική-Διονυσιακή παρακμή. Αυτά τα ζητήματα αντικατοπτρίζουν πτυχές της ρωμαϊκής παρακμής, συμπεριλαμβανομένης της διάβρωσης της κοινωνικής συνοχής και της θεσμικής εμπιστοσύνης.
Ωστόσο διαθέτουν σύγχρονα εργαλεία-τεχνολογία-ΑΙ παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Αυτά είναι γεωπολιτικά όπλα τα οποία δεν είχε ποτέ το Imperium Romanum. Aν παραμείνει κυρίαρχος στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης ο Λευκός Οίκος, τότε έχει μεγάλες πιθανότητες να παραμείνει η Αμερική στην παγκόσμια εξουσία χωρίς να διαλυθεί. Αυτά πιστεύουν οι συνάδελφοι αναλυτές και οι ξένοι καθηγητές. Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τις προσωπικές μου επιστημονικές παρατηρήσεις επάνω στο θέμα.
Η Αμερική είναι θλιβερός και παθητικός θεατής σε όλα τα παγκόσμια γεγονότα, και κατάντησε να κρύβεται πίσω από την Τουρκία του εντελώς ανεξέλεγκτου πλέον Χαριζίτι Ερντογάν, για να προωθήσει τα συμφέροντα της στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνον.
Η Αμερική έφτασε να απωλέσει προσωρινά τον ρόλο της παγκόσμιας υπερδύναμης. Οι Αμερικάνοι έχουν γίνει εσωστρεφείς με καταστροφικές πολιτικές τακτικές Τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι η οικονομική, κοινωνική, πολιτική, στρατιωτική, γεωστρατηγική-γεωπολιτική κατάρρευση της Διονυσιακής αυτοκρατορίας αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Η Αμερικανική αυτοκρατορία νομοτελειακά θα αποτελέσει οριστικά και αμετάκλητα παρελθόν.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΤΟΝΑΛΤ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΚΗ.
Σε έναν κόσμο στα πρόθυρα του χάους, ένας ηγέτης με απεριόριστες φιλοδοξίες φαίνεται ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Σαν ένας αρχαίος αυτοκράτορας που παρασύρεται από την ίδια του την αλαζονεία, ο Ντόναλντ Τραμπ, αυτή η εμβληματική φιγούρα της σύγχρονης υπερβολής, βυθίζεται αδυσώπητα στην παρακμή. Το τέλος της βασιλείας του προαναγγέλλεται από μια σειρά αποκαλυπτικών καταστάσεων. Η ιστορία διδάσκει ότι οι μεγαλύτερες αυταπάτες των πολιτικών καταλήγουν να δίνουν την θέση τους στη σταθερότητα.
Το ερώτημα είναι απλό: βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας αναγκαστικής υποχώρησης, ωφέλιμης για τις δημοκρατίες μας και το συλλογικό μας μέλλον; Η απάντηση, όπως συμβαίνει συχνά, βρίσκεται στην αναπόφευκτη πτώση.
Εικόνες ενός απελευθερωμένου Ντόναλντ Τραμπ, που χρησιμοποιεί την δύναμη για να επιστρέψει στην κορυφή της εξουσίας, έχουν κυριαρχήσει στις ειδήσεις τα τελευταία χρόνια. Το φανταχτερό του στυλ, το διογκωμένο εγώ του και η επιθυμία του να κυβερνήσει σαν σύγχρονος «αυτοκράτορας» έχουν ορίσει μια εποχή μια εποχή που πολλοί θεωρούν χαοτική και ασταθή. Ωστόσο πίσω από αυτή την πρόσοψη εξουσίας κρύβεται μια αναπόφευκτη εξέλιξη. Παρακμή και αποσύνθεση.
Αυτό το πλαίσιο εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα. Ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας όταν ο Τράμπ φαντάζεται τον εαυτό του παντοδύναμο ; Τι θα συμβεί όταν πέσει από το βάθρο του; Η απάντηση βρίσκεται σε μια ιστορική προοπτική, η οποία μας δείχνει ότι όλες οι αυτοκρατορίες και όλοι οι απόλυτοι ηγέτες, έχουν κάποια ημέρα χάνουν την εξουσία.
Αυτό το τέλος φαίνεται βέβαιο για τον Τραμπ. Αυτό το φθινόπωρο μοιάζει θεαματικό. Όμως προαναγγέλλει αλλαγές.. Εν τούτοις ξένοι συνάδελφοι αναλυτές εκτιμούν ότι αυτό δεν θα είναι απαραίτητα καταστροφικό !!!
Από την εμφάνιση στην δημόσια ζωή, έχει εκφράσει την επιθυμία του για κυριαρχία και έλεγχο. Συνάδελφοι ξένοι αναλυτές γράφουν ότι αυτό είναι κάτι που τον διαφοροποιεί από πολλούς άλλους πολιτικούς !!! Μέσω του ασυγκράτητου χαρακτήρα, των προκλητικών δηλώσεών και της επιδέξιας χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει τοποθετηθεί ως ένας άνθρωπος που αρνείται να υποκύψει στους παραδοσιακούς κώδικες εξουσίας.
Αντιλαμβανόμενος τον εαυτό του ως άνθρωπο της σωτηρίας, ο Τραμπ κατασκεύασε μια εικόνα εθνοσωτήρα για την Αμερική, επιβάλλοντας την θέλησή του με κάθε κόστος. Η ρητορική του είναι άμεση, αφιλτράριστη και οι πράξεις-μεταρρυθμίσεις, διορισμοί, πολιτικές αποφάσεις στόχευαν στην ενίσχυση της παντοδυναμίας του. Η στάση ενός αυταρχικού σχεδόν αυτοκρατορικού ηγέτη είναι εμφανής. Ήθελε να αφήσει το στίγμα του και να δει τον εαυτό του ως έναν ηγέτη-αυτοκράτορα ικανό να κυριαρχήσει σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αυτή η επιθυμία για μεγαλεία-δόξες τροφοδοτούμενη από την αυτοπεποίθηση, συχνά αγγίζει τα όρια του παράλογου. Μεταξύ παρορμητικών αποφάσεων, αδέξιων προκλήσεων μέσα από αδιέξοδες πολιτικές οδηγείται στην παρακμή. Ο Τραμπ είναι ένας ηγέτης αποκομμένος από την πραγματικότητα. Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση αυτού του είδους.
Αυτή η στάση του σύγχρονου αυτοκράτορα εδράζεται στην πεποίθηση ότι εξουσιάζει τα πάντα. Είναι ολοφάνερη η Διονυσιακή αλαζονεία που συχνά κρύβει την εσωτερική ευθραυστότητα και την δυσκολία να διαχειριστεί κανείς την πολυπλοκότητα της εξουσίας.
Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα ηγετών που, λόγω υπερβολικής φιλοδοξίας, κατέληξαν να αποσυνδεθούν από την πραγματικότητα, επισπεύδοντας την πτώση τους. Οι μορφές του Νέρωνα, του Καλιγούλα και του Καρακάλλα απεικονίζουν τέλεια αυτό το φαινόμενο.
Μέγιστο παράδειγμα ο Νέρωνας, η δίψα του για εξουσία. Μέσα από τις Διονυσιακές υπερβολές οδήγησε σε μια παρανοϊκή βασιλεία. Έχοντας δημιουργήσει μια αυτοκρατορία που ήθελε να μεταμορφώσει κατ' εικόνα του, κατέληξε απομονωμένος, απορριφθείς από τους κοντινούς του ανθρώπους και ανίκανος να αντιληφθεί το τέλος της βασιλείας του, η οποία είχε ήδη ξεκινήσει.
Η ψυχική του ευθραυστότητα και η αχαλίνωτη υπερηφάνεια είχαν ως συνέπεια την καταστροφή της Ρώμης. Η ιστορία θα θυμάται τις πράξεις σκληρότητας και της καταστροφικής οργής. Η βασιλείαι ξεκίνησε με ελπίδα και φιλοδοξία, όμως κατέληξε σε καταστροφή.
Ο Καλιγούλας από την άλλη πλευρά ενσάρκωσε την παράνοια της απόλυτης εξουσίας. Η ασταθής συμπεριφορά, η μεγαλομανία και οι παράλογες αποφάσεις του προκάλεσαν φόβο, απόρριψη και τελικά δολοφονία. Η ίδια καθοδική πορεία: μια υπερβολική δίψα για έλεγχο, είναι ένας εγκλωβισμός που μοιραία οδηγεί στην πτώση.
Η επιθυμία του Καρακάλλα να ενισχύσει την κρατική εξουσία μέσω δραματικών μέτρων, όπως η χορήγηση υπηκοότητας σε όλους τους κατοίκους της Αυτοκρατορίας, είχε ως αποτέλεσμα εσωτερική βία και για χρόνια πολιτική αστάθεια. Η μοίρα τους είναι πάντα η ίδια: η υπερβολή αποδυναμώνει, προκαλεί εξέγερση και οδηγεί σε κατάρρευση.
Ένα επαναλαμβανόμενο δόγμα σε αυτές τις ιστορίες είναι η υπερβολική αυτοπεποίθηση στην αήττητη φύση τους, σε συνδυασμό με την απομάκρυνση από τον λαό και την πολιτική πραγματικότητα. Αυτοί οι ηγέτες παρά την φαινομενική τους δύναμη, κατέληξαν να ενσαρκώνουν την παρακμή της ίδιας τους της βασιλείας. Η παράλογη συμπεριφορά τους, η απομόνωση και η αλαζονεία τους επιτάχυναν την πτώση τους.
Στην σύγχρονη εποχή η κατάσταση του Ντόναλντ Τραμπ παρουσιάζει εντυπωσιακές ομοιότητες με εκείνες τις ιστορικές προσωπικότητες που είδαν την εξουσία τους να καταρρέει μετά από καταστροφικές αποφάσεις.
Για αρκετά χρόνια, φαίνεται να έχει βυθιστεί σε μια σπείρα σημαντικών λαθών, πολιτικών αποτυχιών, ανοιχτών συγκρούσεων και ηθικά αμφισβητήσιμων αποφάσεων. Η σταδιακή απώλεια της λαϊκής υποστήριξης, οι αδιάκοπες νομικές μάχες του και η δυσκολία διατήρησης μιας σταθερής πλειοψηφίας στο εθνικό πολιτικό φάσμα καταδεικνύουν έναν ηγέτη σε παρακμή.
Εκτός από τα εσωτερικά ζητήματα, αυτό που τροφοδοτεί την πτώση του είναι και η συσσώρευση ανεύθυνων ενεργειών στη διεθνή σκηνή. Ο Ντόναλντ Τραμπ, από τότε που προσέγγισε τις σχέσεις του με την Παλαιστίνη και τις ριζοσπαστικές του θέσεις, έχει διακριθεί για την ακλόνητη υποστήριξή του σε ορισμένους αμφιλεγόμενους συμμάχους όπως ο Bibi.
Η ακλόνητη υποστήριξή του απέναντι στην επιθετική πολιτική του Ισραήλ στην περιοχή, ιδίως εναντίον των Παλαιστινίων, συμβάλλει στην επιδείνωση μιας ήδη δραματικής σύγκρουσης. Ο Τραμπ έχει επίσης υποστηρίξει τηN στρατηγική του Bibi, η οποία οδηγεί στον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων, στο κλείσιμο της πρόσβασης στη Γάζα, προκαλώντας λιμό, ταλαιπωρία και τον θάνατο παιδιών και ηλικιωμένων.
Η απειλή να χρησιμοποιηθεί η Γάζα ως απλός χώρος τουριστικής ανάπτυξης προτείνοντας, για παράδειγμα, την κατασκευή παραθαλάσσιων θέρετρων— ενώ παράλληλα διασκορπίζονται οι κάτοικοί της σε όλο τον κόσμο, αντανακλά ένα απάνθρωπο όραμα που ατιμάζει κάθε ιδέα δικαιοσύνης ή ειρήνης. Αυτή η αποκαλυπτική προσέγγιση μπορεί μόνο να ενισχύσει τη διεθνή καταδίκη και, ακόμη περισσότερο, να επιταχύνει την πτώση όσων υποστηρίζουν αυτές τις ιδέες.
Επιπλέον, η επιθετική στάση κατά του Ιράν, με στρατιωτική δράση και κυρώσεις, δημιουργεί ένα αυξανόμενο κλίμα παγκόσμιας έντασης. Η αποτυχία του να συμμετάσχει σε εποικοδομητικό διάλογο, σε συνδυασμό με την πολεμική ρητορική, τροφοδοτεί έναν κύκλο αντιπαραθέσεων που θα μπορούσε να οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο..
Αυτές οι ανεύθυνες γεωπολιτικές ακροβασίες, τροφοδοτούν ένα κλίμα χάους και δυσπιστίας. Συμβάλουν να καταδειχθεί ο βαθμός στον οποίο η εξουσία του Τράμπ έχει γίνει απειλή για την παγκόσμια σταθερότητα.
Αυτή η διαδικασία υποβάθμισης, αντί να αποτελεί μεμονωμένη αδυναμία, φαίνεται να είναι ένα φυσικό στάδιο στον κύκλο της εξουσίας. Όταν ένας ηγέτης παγιδεύεται στις σκληρές ή παράλογες αποφάσεις του, γίνεται λιγότερο αξιόπιστος και ευάλωτος. Η επίγνωση αυτής της πραγματικότητας είναι ορατή μεταξύ των στενών συνεργατών του, των αντιπάλων και των διεθνών παραγόντων που τον παρακολουθούν να καταρρέει. Η δυναμική επιταχύνεται με κάθε νέα κρίση, με κάθε ακατάλληλη απόφαση.
Το βασικό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι αυτή η φάση παρακμής, ακόμη και αν φαίνεται δραματική και προαναγγέλλει το τέλος μιας εποχής, Είναι ένα αναπόφευκτο βήμα στην πτώση ενός δεσπότη ή ναρκισσιστή ηγέτη. Η κορύφωση των πράξεων του, των λαθών και των υπερβολών οδηγεί αναπόφευκτα στην κατάρρευσή του.
Η πτώση του Τραμπ είναι μια αναπόφευκτη καταστροφή. Αποτελεί φυσικό επακόλουθο ενός κύκλου που ξεκίνησε από τις δικές του παράλογες επιλογές, τις επικίνδυνες συμμαχίες και τις ανεύθυνες πολιτικές του. Όταν ένας ηγέτης εγκλωβίζεται σε μια λογική υπερβολής, δεν εξυπηρετεί πλέον κανένα συλλογικό συμφέρον. Το διογκωμένο εγώ του γίνεται εμπόδιο στην εξεύρεση ισορροπημένων λύσεων για την επίλυση κρίσεων.
Η πτώση του θα άνοιγε το δρόμο για την ανανέωση των πολιτικών δυνάμεων, την αποτοξίνωση της εξουσίας και την επανάκτηση του ελέγχου των δημοκρατικών θεσμών. Η μετάβαση, όσο δύσκολη κι αν είναι, είναι ένα απαραίτητο βήμα για να ανακτήσει ο κόσμος έναν ορίζοντα σταθερότητας. Οι δημοκρατίες έχουν εξαιρετική ικανότητα αναγέννησης: μετά από κάθε βαθιά κρίση, ανοικοδομούν μια πιο σταθερή, πιο ώριμη ισορροπία. Ο περίφημος κανόνας του ιστορικού κύκλου ανάπτυξη, κρίση, αναγέννηση ισχύει διαχρονικά.
Όλα δείχνουν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ πλησιάζει στο τέλος της πολιτικής του ζωής, πιθανώς αυτής που θα οδηγήσει στην πτώση του. Αυτή είναι η αμετάκλητη εκτίμηση αρκετών συναδέλφων από το εξωτερικό για την κατάληξη του Αμερικανού προέδρου.
Τα σημάδια είναι πολλά. Απώλεια υποστήριξης, αυξανόμενη απομόνωση, παράλογη συμπεριφορά. Η ψυχολογία της υπερβολικής εξουσίας, όπως φαίνεται από την αρχαία ιστορία, μας διδάσκει ότι αυτές οι προσωπικότητες, όσο ισχυρές κι αν είναι, τελικά καταρρέουν. Η πτώση του Τραμπ, με τους κινδύνους και τις αναταραχές, θα δημιουργήσειένα παράθυρο ελπίδας για έναν κόσμο που λαχταρά μεγαλύτερη σταθερότητα, υπευθυνότητα και ωριμότητα.
Το μέλλον ανήκει σε εκείνους που αναγνωρίζουν το τέλος ενός κύκλου, προκειμένου να γράψουν καλύτερα την αρχή μιας νέας, πιο ισορροπημένης και ειρηνικής φάσης. Το τέλος του ονείρου ενός σύγχρονου «αυτοκράτορα» μπορεί να γίνει το σημείο εκκίνησης για μια σωτήρια ανανέωση για τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την παγκόσμια ειρήνη.
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗΣ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΟΥ IMPERIUM ROMANUM (AΡΧΑΙΑ ΡΩΜΗ).
Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο της Διονυσιακής κουλτούρας.
Ο παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν ο θεσμός της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Αυτός ο θεσμός εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων.
Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα.
Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική εξαθλίωση- σεξουαλική διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, ήταν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη-παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια.
Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη-παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο ηθικός ξεπεσμός στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ήταν δίχως προηγούμενο. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά πόδας τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια τους, έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον μέσα στα παλάτια των αυτοκρατόρων, αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων.
Η έκφυλη-άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη, στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια. Εξαντλημένοι οι Ρωμαίοι μετά από τόση σήψη-παρακμή, έπεφταν σε βαριά κατάθλιψη και αδράνεια. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον άρρωστο-εωσφορικό τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ερείπια, και επιθυμούσαν μία καινούρια ζωή.
Ο ηθικός ξεπεσμός δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους, έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, όπως γίνεται και στην εποχή μας. Η πορνεία είχε λάβει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις.
Η ανηθικότητα και τα όργια έχουν και αυτά τα όριά τους. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί από αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία καλύτερη με τον Ιησού Χριστό.
Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες.
Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας. Ότι γίνεται με την υποστήριξη του Χριστού-Μέγα Αριστοκλή είναι Σαφώς ανώτερο από τα επιτεύγματα των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού. Η Αυτοκρατορία του Χριστού υπήρξε για αιώνες. Εν τούτοις η αυτοκρατορία του Αλέξανδρου διαλύθηκε σχεδόν αμέσως και οι Διονυσιακές αυτοκρατορίες Περσική και Ρωμαϊκή υπό Διονυσιακή διοίκηση είχαν μικρότερη διάρκεια ζωής.
Το μεγαλύτερο αριθμητικά στράτευμα την αρχαία και την μεσαιωνική περίοδο το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών-Σασσανιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη, σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου, από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο.
Το ίδιο ακριβώς συνέβη και τον μεσαίωνα από τον Μέγα Ηράκλειο. Ο Αυτοκράτορας από την Αγιοτόκο Καππαδοκία κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία μέσα σε έξι χρόνια και την οδήγησε στον οριστικό αφανισμό, και στην Αραβική κατάκτηση.
Από την ένταση του πολέμου και την σκληρότητα των μαχών με τους Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους, μια παγκόσμια αυτοκρατορία χάθηκε οριστικά μέσα σε τριάντα χρόνια. Δυο φορές από την σφοδρότητα των πολέμων διαλύθηκε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, από τον Αλέξανδρο και τον Ηράκλειο.
ΟΙ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ.
Οι Αμερικάνοι είναι ομόθρησκοι των ιδρυτών της Ρωμαϊκής-Περσικής αυτοκρατορίας και των Φοινίκων Ιουδαίων (Διονυσιακός πολιτισμός) και η Νέα Υόρκη είναι η σύγχρονη-παγκόσμια πρωτεύουσα του εωσφορισμού.
Ρωμαίοι και Αμερικάνοι έχουν τις ίδιες θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και στρατιωτικές πεποιθήσεις. Στα πλαίσια αυτά οι κρατούντες στην Ουάσιγκτον έδωσαν στα θεσμικά τους όργανα τις ίδιες ακριβώς ονομασίες με το αρχαίο Ρωμαϊκό κράτος!!! Καπιτώλιο, Γερουσία κλπ. Εν τούτοις οι αρχαίοι Ρωμαίοι έχασαν την διοίκηση της παγκόσμιας αυτοκρατορίας από τους Έλληνες του μεσαίωνα, όπως έχασαν οι Αμερικάνοι -Ισραηλινοί και Ευρωπαίοι (Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός και θρησκευτικός άξονας 666) την παγκόσμια κυριαρχία από την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και την Κίνα (888) .
Οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων φοβούνται πολύ το γεγονός ότι ένα μέρος του Ρωσικού έθνους παραμένει μέχρι και σήμερα πιστό στον Αριστόκλειο πολιτισμό.
Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Τα δύο μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.
Ότι είμαστε ως έθνος το οφείλουμε στον Χριστό, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη, τον Μέγα Αριστοκλή, τον Ηρόδοτο και στους τρεις Ιεράρχες. Για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας, για όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αιτία είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Ελένη, οι τρεις ιεράρχες και ο Μέγας Αριστοκλής. Εκείνοι άλλαξαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν η αιτία για την δημιουργία της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας.
Ήταν οι δημιουργοί της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται ότι ήδη έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του Αιστόκλειου πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό.
Η μεταστροφή της Ορθοδόξου πίστεως από τον Διονυσιακό-Ιουδαϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και του Ελληνικού Imperium Romanum.
Ο Μέγας Αριστοκλής μαζί με τον Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα στους περισσότερους τομείς. Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας.
Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Σιωνιστές-Διονυσιαστές ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική κλπ, και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία. παράλληλα δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους.
Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρείς ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Σιωνιστών-παγανιστών, με στόχο την κατάκτηση και τον αφανισμό του Ελληνικού έθνους. Ο στόχος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν η κατάκτηση της Ελλάδος και η δημιουργία του παγκόσμιου κράτους (pax romana).
Ακόμη οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού ήθελαν με την δημιουργία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να κερδίσουν χρόνο, ώστε να επανασυστήσουν, την ανατολική εωσφορική-Περσική αυτοκρατορία. Οι Ιουδαίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία τους, από την ημέρα που ανέλαβαν την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, οι Έλληνες.
Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κράτος των σιωνιστών (Διονυσιακός πολιτισμός), έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία).
Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο του Διονυσιακού πολιτισμού. Οι μέτοχοι των Διονυσιακών αξιωμάτων χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα, ειρηνικά και βίαια, όπως πολέμους και την αποστολή δεκάδων εθνών ενάντια, στο Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, την δημιουργία εμφυλίων, καθώς και απάτες για να πάρουν πίσω, την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τους.
Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους ήταν παγανιστές και πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα
Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους.
Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1)
O Φρυγικός Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο "θεό" των καταστροφών, τον Σημτικής καταγωγής Απόλλων.
Η Ρωσία ως έθνος με την αποδοχή του Αριστόκλειου πολιτισμού και της Ορθοδοξίας με εμπνευστή-δημιουργό τον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον, έγινε Τσαρική-αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την διάλυση της Σοβιετικής ένωσης με θεμέλια τον Χριστιανισμό και την Αριστόκλεια παιδεία μέσα σε 27 χρόνια η Ρωσική Ομοσπονδία έγινε η πρώτη παγκόσμια υπερδύναμη. Στον αντίποδα ο Γεωστρατηγικός-Διονυσιακός άξονας 666 (Ισραήλ-Αμερική-Ευρώπη) είναι υπό κατάρρευση.
Δεν ανησυχούν αδίκως οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων. Γνωρίζουν την δύναμη του παγκόσμιου Αριστόκλειου πολιτισμού και της θρησκείας και ανησυχούν σε υπερθετικό βαθμό. Δίκαια είναι τρομοκρατημένοι με βάση τα επιτεύγματα των Ελλήνων του μεσαίωνα και των Ρώσων της σύγχρονης εποχής. Το Imperium Romanum από αυτοκρατορία των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού και του θεού Savaziou έγινε το κράτος του Χριστού και των Ελλήνων με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.
Η Διονυσιακή ελίτ επιβιώνει και κυριαρχεί εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, μέσα από μια συγκεκριμένη μέθοδο. Η Διονυσιακή αριστοκρατία από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι και σήμερα δημιουργεί παγκόσμιες αυτοκρατορίες, τις οποίες στην συνέχεια καταστρέφει είτε εγκαταλείπει όταν δεν τις χρειάζεται.
Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα η Ρax Romana.
Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Σιωνιστών-παγανιστών, με στόχο την κατάκτηση και τον αφανισμό του Ελληνικού έθνους. Ο στόχος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν η κατάκτηση της Ελλάδος και η δημιουργία του παγκόσμιου κράτους (pax romana).
Ακόμη οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού ήθελαν με την δημιουργία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να κερδίσουν χρόνο, ώστε να επανασυστήσουν, την ανατολική εωσφορική-Περσική αυτοκρατορία. Οι Ιουδαίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία τους, από την ημέρα που ανέλαβαν την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, οι Έλληνες.
Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κράτος των σιωνιστών (Διονυσιακός πολιτισμός), έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία).
Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο του Διονυσιακού πολιτισμού. Οι μέτοχοι των Διονυσιακών αξιωμάτων χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα, ειρηνικά και βίαια, όπως πολέμους και την αποστολή δεκάδων εθνών ενάντια, στο Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, την δημιουργία εμφυλίων, καθώς και απάτες για να πάρουν πίσω, την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τους.
Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους ήταν παγανιστές και πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα
Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους.
Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1)
O Φρυγικός Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο "θεό" των καταστροφών, τον Σημτικής καταγωγής Απόλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου