Ο Κωνσταντίνος Γρίβας αναφέρει συνεχώς ότι η Ελλάδα είναι γεωπολιτικά ανύπαρκτη και φάντασμα.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον πλανήτη που δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά τις ιστορικές μνήμες ως βασικότατο κλάδο της Γεωπολιτικής και του υβριδικού πολέμου !!! Αρνείται να εκμεταλλευτεί τις ιστορικές αφηγήσεις ενώ έχουμε την κορυφαία ιστορία-πολιτισμό στην ανθρωπότητα. Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια επέτρεψε στις μεγάλες δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τους θρύλους και τις Ελληνικές παραδόσεις ενάντια στο Ελληνικό έθνος !!!
Σε παγκόσμιο επίπεδο όλοι ομιλούν σχετικά με την γεωπολιτική παγίδα του Θουκυδίδη. Aυτή την ορολογία χρησιμοποίησε ο Graham T. Allison σχετικά με τις ιστορικές αναφορές του Έλληνα ιστορικού. Το γεωπολιτικό αυτό αξίωμα διδάσκεται στα πανεπιστήμια και στις σχολές πολέμου. Εν τούτοις όρος αυτός επιστημονικά-γεωπολιτικά και ιστορικά είναι εντελώς λανθασμένος. Εάν διάβαζαν πιο προσεκτικά τον Έλληνα ιστορικό-στρατηγό θα είχαν διαπιστώσει ότι κάνουν έναν τεράστιο λάθος. Η επιστημονική ορολογία θα έπρεπε να είναι εντελώς διαφορετική.
Η «Παγίδα» του Θουκυδίδη είναι μια γεωπολιτική έννοια διεθνών σχέσεων που προέρχεται από το βιβλίο σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Εκεί ο Έλληνας στρατηγός-ιστορικός περιγράφει την σύγκρουση μεταξύ της Σπάρτης που ήταν η κυρίαρχη δύναμη και της Αθήνα που ήταν η αναδυόμενη δύναμη.
Η Σπάρτη οδηγείται στον πόλεμο από φόβους για την άνοδο του αντιπάλου της. Αυτό συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα με την άνοδο της Κίνας και της Ρωσίας. Τον όρο «παγίδα του Θουκυδίδη» επινόησε ο Graham T. Allison στο βιβλίο του Προορισμένοι για πόλεμο. Στο βιβλίο αυτό αναρωτιέται εάν είναι σε θέση ΗΠΑ και Κίνα να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη. Στο βιβλίο του περιγράψει την ερμηνεία του μεγάλου ιστορικού για τα αίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Το επιστημονικό-γεωπολιτικό δόγμα υποστηρίζει ότι όταν μια ισχυρή κυρίαρχη δύναμη αντιλαμβάνεται την άνοδο μιας άλλης που απειλεί να την επισκιάσει, τότε εξαναγκάζεται σε πολεμική σύγκρουση μαζί της. Η συνέλευση των πολιτών της Σπάρτης αποφάσισε να κηρύξει τον πόλεμο στην Αθήνα, αντίθετα προς την εισήγηση του βασιλιά Αρχίδαμου. Αντίθετα με ότι πιστεύεται η Σπάρτη ήταν ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας με εξισορροπητικά όργανα, όπως τους δύο βασιλείς, την γερουσία, τους εφόρους κ.λπ.). Μάλιστα η Απέλλα επέβαλε στον διαφωνούντα βασιλιά την αρχιστρατηγία σε έναν πόλεμο που αυτός δεν ήθελε.
Η απόφαση της Απέλλας οφειλόταν στην πεποίθηση ότι η Αθήνα ισχυροποιείτο συνεχώς και πολύ σύντομα η Σπάρτη θα ήταν μία πόλη περικυκλωμένη από μία αχανή Αθηναϊκή επικράτεια και δεν θα ήταν πλέον σε θέση να αντιδράσει. Για τους Αρχαίους Έλληνες η ισορροπία μεταξύ των πόλεων-κρατών ήταν πολύ σημαντική.
Η συνεχής αύξηση της Αθηναϊκής ισχύος οδηγούσε σε ολική ανατροπή αυτής της ισορροπίας. Για αυτό η Σπάρτη αποφάσισε να αρχίσει προληπτικό πόλεμο. Αθήνα και Σπάρτη αποδύθηκαν σε λυσσαλέο αγώνα αλληλοεξόντωσης μέχρις εσχάτων, με αποτέλεσμα την αμοιβαία αποδυνάμωσή τους, μετά μία βραχεία ηγεμονία της Σπάρτης και μία μεταβατική ηγεμονία της Θήβας και τελικώς την σαρωτική επέλαση του Φιλίππου της Μακεδονίας. Αυτό ήταν και το τέλος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου.
Εν τούτοις οι σωστές επιστημονικές ορολογίες είναι οι παγίδες των Δελφών, η παγίδα του Φοινικικού μαντείου των Δελφών. Ο ίδιος ο Θουκυδίδης καταδεικνύει τους Φοίνικες-Ιουδαίους των Δελφών ως υποκινητές των πολέμων στην αρχαία Ελλάδα.
Οι Δελφοί ήταν ο ισχυρότερος θεσμός που καθόρισε της πολιτικές-στρατιωτικές, οικονομικές και θρησκευτικές εξελίξεις στην αρχαία Ελλάδα. Για αυτό ο Θουκυδίδης ήταν πάντοτε επικριτικός σχετικά με το Φοινικικό μαντείο των Δελφών και την γεωπολιτική του επίδραση εις βάρος του Ελληνισμού κατά την αρχαιότητα.
Ο μεγάλος ιστορικός κάνει αναφορές ότι οι σκοτεινοί Φοίνικες-ιερείς επηρέασαν αποφάσεις και έδωσαν κατευθύνσεις. Ο στρατηγός-ιστορικός θεωρούσε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών αναξιόπιστο θεσμικό όργανο καθώς παραποιούσε τους χρησμούς κατά το δοκούν. Επίσης με βάση την γεωπολιτική ορολογία που έδωσε ο Graham T. Allison δεν έχουμε μόνο μια "παγίδα" καθώς υπάρχει και η περίπτωση των αρχαίων Αθηναίων με τους Μήλιους.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει και τον επιβεβαιώνει ο Μέγας Αριστοκλής ότι οι Φοίνικες ήρθαν από την Αίγυπτο, από το 1519 π.Χ. και μετά. Εκείνοι κατέκτησαν δια της βίας Στερεά Ελλάδα, και Πελοπόννησο και επέβαλαν το δωδεκάθεο. Η βίαιη επιβολή του Φοινικικού δωδεκαθέου άγγιξε τα όρια γενοκτονίας στην Ελληνική επικράτεια. Οι πόλεμοι είναι ζήτημα γεωπολιτικών και στρατηγικών συμφερόντων. Ήταν στον πυρήνα τους μια πρωτόγονη επιθυμία για κυριαρχία και ένας ηγεμονικός ανταγωνισμός στον οποίο μια δημοκρατία αντιμετώπιζε μια ολιγαρχία.
Παράλληλα αντιμάχονται οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί. Σε αυτή την αντιπαράθεση το χάσμα μεταξύ των συλλογικών συναισθημάτων, των προσχημάτων που επικαλέστηκαν και των άμεσων κινήτρων για εχθροπραξίες ή μεταξύ των αρχικών δικαιολογιών και των καταστροφών και των καταστροφών των μαχών ήταν τέτοιο που η συνέχιση του πολέμου αποδόθηκε στην φύση των καθεστώτων και προσωπικές ευθύνες των πολέμαρχων.
Τα αρχαία χρόνια μεταξύ άλλων έλαβαν χώρα φοβεροί εμφύλιοι πόλεμοι τους οποίους πάντοτε υποκινούσε το Φοινικικό ιερατείο των Δελφών. Οι Δελφοί ήταν το μεγαλύτερο μαντείο της αρχαιότητας. Εκεί όλοι οι λαοί της Ανατολικής Μεσογείου όπως οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Φρύγες, οι Λυδοι και οι Πέρσες, αναζητούσαν την πρόβλεψη των Φοινικικών ιερατείων για πάσης φύσεως ζητήματα.
Όλοι οι αξιωματούχοι και οι θεσμικοί παράγοντες της Ανατολής κατέφευγαν στην θεϊκή ετυμηγορία. Μέσα από τους αιματηρούς εμφύλιους πολέμους και την Δελφική Αμφικτυονία, το Φοινικικό μαντείο υπήρξε παγκόσμιο πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό κέντρο κατά τους αρχαίους αιώνες. Εκείνη την εποχή το μαντείο υπήρξε η ανώτατη πολιτική-στρατιωτική και οικονομική εξουσία των εθνών της Ανατολικής Μεσογείου. Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας καθόριζαν τις τύχες των κρατών της ανατολής.
Εκείνοι αποφάσιζαν για την οικονομία, την πολιτική, τους πολέμους και τις κοινωνικές εξελίξεις. Δεν είναι σχήμα λόγου είτε υπερβολή καθώς το μαντείο αποτελούσε το διεθνές νομισματικό ταμείο του αρχαίου κόσμου !!! Πολλές Ελληνικές πόλεις κράτη καθώς και ξένα, διατηρούσαν στους Δελφούς θησαυροφυλάκια για την φύλαξη των προσφορών και των πολύτιμων αντικειμένων τους.
Κανένας πόλεμος, καμία πολιτική-οικονομική, κοινωνική και πνευματική δραστηριότητα δεν γινόταν χωρίς την έγκριση του μαντείου. Οι Δελφοί απέκτησαν τεράστια δύναμη μέσα από τους πολέμους που υποκίνησαν και την ομοσπονδιακή ένωση δώδεκα φυλών Στερεάς και Θεσσαλίας (Δελφική Αμφικτυονία). Όλοι οι "ιεροί" πόλεμοι προκλήθηκαν από τους ιερείς-θεουργούς του Φοίβου και του Savaziou.
Η πολιτική σημασία των Δελφών ήταν τεράστια καθώς υποκινούσαν όλους τους πολέμους που έλαβαν χώρα κατά την αρχαιότητα. Ενδεικτικό ήταν ότι ο δεύτερος Ιερός πόλεμος, έγινε για τον έλεγχο του μαντείου-χρυσωρυχείου πάντα. Οι Αθηναίοι με παρότρυνση του Δελφικού ιερατείου βοήθησαν τους Φωκείς να εντάξουν το ιερό στην ομοσπονδία τους, προκαλώντας την οργή των Σπαρτιατών, οι οποίοι επανέφεραν προσωρινά τους Δελφούς στην πρότερη κατάστασή τους, αλλά οι Αθηναίοι αντεπιτέθηκαν και η πόλη αποδόθηκε τελικά στους Φωκείς.
Μέχρι τον τρίτο Ιερό Πόλεμο όλα αυτά, όταν με παρέμβαση του Φιλίππου οι Δελφοί επέστρεψαν στη Δελφική Αμφικτυονία, η οποία ελεγχόταν ωστόσο πια από τους πανίσχυρους Μακεδόνες. Ένας Δ’ Ιερός Πόλεμος θα ξεσπούσε λίγο αργότερα, καθώς το μαντείο παραήταν πλούσιο και σημαντικό για να μένει ανεξάρτητο.
Από κάθε πόλεμο οι αλλοδαπό ιερείς των Δελφών απαιτούσαν ως θέληση του Ιουδαίου Απόλλωνα και του Φρυγικού Διόνυσου-Savaziou την δεκάτη από τα αιματοβαμμένα λάφυρα. Χαρακτηριστικό ήταν ότι είχαν την αναίδεια και την ανεντιμότητα να ζητούν από τις πόλεις ποσοστά ακόμη και από τους Περσικούς πολέμους, κατά τους οποίους το Δελφικό ιερό, ήταν με την πλευρά των ηττημένων και ομόθρησκων Περσών, καθώς έδινε αποτρεπτικούς χρησμούς, για να μην πολεμήσουν οι Έλληνες. Επίσης οι Φοίνικες ιερείς έδιναν χρησμούς παγίδες και υποδαύλιζαν τα μίση μεταξύ των αρχαίων πόλεων.
Οι Έλληνες που επισκεπτόταν το Φοινικικό μαντείο, έβλεπαν κάθε φορά τα αιματοβαμμένα λάφυρα των εμφυλίων πολέμων. Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό-οδυνηρό και δυσβάσταχτο, καθώς ενθυμούμενοι τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, οδηγήθηκαν σε νέους εμφύλιες διαμάχες. Αρκετούς χρησμούς για τους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους τους είχε δώσει ο Φρυγικός "θεός" Savazios μαζί με τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.
Την εποχή των Περσικών πολέμων το μαντείο των Δελφών ήταν μονίμως με το μέρος των Περσών, και καλούσαν τους Έλληνες, μέσω ψευδοχρησμών να μην πολεμήσουν. Η Ελλάδα ήταν το κέντρο του πολιτισμού, εντούτοις όλοι οι σημαντικοί αρχαίοι Φιλόσοφοι διώχθηκαν, φονεύθηκαν και δημεύτηκαν οι περιουσίες τους.
Σε κάθε πόλεμο που γινόταν με τους Πέρσες, οι Φοίνικες ιερείς έδιναν αποτρεπτικούς χρησμούς στους Έλληνες να μην πολεμήσουν, διότι οι Μηδοι ήταν ομόθρησκοι τους. Ενδεικτικός είναι ο χρησμός της Αριστονίκης η οποία προδοτικά είπε στους Έλληνες : “Τι κάθεσθε ταλαίπωροι, φύγετε στα πέρατα της γης, εγκαταλείψτε τις οικίες σας και την ακρόπολη σας.
Ο ερχόμενος από την Ασία Άρης θα καταστρέψει τα πάντα, και όχι μόνον τα δικά σας τείχη, αλλά και τα τείχη των άλλων πόλεων θα απολεσθούν. Φύγετε λοιπόν από το οχυρό σας, έστω και αν αυτό γεμίζει θλίψη τις ψυχές σας. ” (Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορια Γ΄, σελίδα 94 και Ηρόδοτος-VII,140). Τους ίδιους χρησμούς έδωσε η Αριστονίκη και σε άλλες πόλεις όπως στους Αργείους και στους Κρήτες. Σε όλες αυτές τις πόλεις η Αριστονίκη είπε να τηρήσουν ουδετερότητα απέναντι στον πόλεμο Περσών–Ελλήνων και να υποταχθούν στους σατανιστές, βάρβαρους Ασιάτες εισβολείς (Ηρόδοτος .VII,148-169). Όταν οι Έλληνες αρχηγοί δεν δεχόταν αυτούς τους χρησμούς γιατί ήθελαν να πολεμήσουν, τότε έδιναν νέους χρησμούς παγίδες.
Μέσα από τις πολεμικές, γεωπολιτικές δραστηριότητες τους τα έθνη-κράτη καθορίζουν τον μέλλον της ανθρωπότητας. Τα ελεύθερα κράτη επιδιώκουν συνεχώς να βελτιώσουν την στρατιωτική-πολιτική και οικονομική δύναμη καθότι αυτό είναι το μοναδικό εχέγγυο ασφαλείας-επιβίωσης. Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας με πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.
Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).
Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.
Στην δίκη της Νυρεμβέργης εισήχθη το αξίωμα σχετικά με τους επιθετικούς πολέμους. Οι επιθετικοί πόλεμοι αποτελούν έγκλημα. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών επιτρέπει τους αμυντικούς πολέμους και για αυτό δίνει το δικαίωμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας να επιβάλλει στρατιωτικές κυρώσεις για την διατήρηση της ειρήνης. Τα επιχειρήματα περί δίκαιου πολέμου διδάσκονται στον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία. .
Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.
Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομιμότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους."
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα.
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του.
Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.
Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα.
Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).
Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδόμησαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο.
Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : " Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, "Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας", σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες.
Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των "άθεων" φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα.
Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους είλωτες. Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους.
ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ. Η ΔΕΥΤΕΡΗ "ΠΑΓΙΔΑ" ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ.
Στο σημείο αυτό θα περάσουμε να δούμε την δεύτερη "παγίδα" του Θουκυδίδη. Τις αξίες που εφάρμοσαν οι αρχαίοι Αθηναίοι στην δική τους πόλη-κράτος για να αποφύγουν τα δεσμά της δουλείας και της εκμετάλλευσης, τις απέρριπταν ως επίκληση των αντιπάλων. Επιπροσθέτως ήταν εντελώς αντίθετοι στους νόμους του Μέγα Αριστοκλή περί δικαίου και ηθικής.
Μετά από την κατάπτωση τους οι αρχαίοι Αθηναίοι αναζήτησαν μεθόδους για να απελευθερωθούν και να μην είναι δουλοπάροικοι μέσα στην ίδια τους την πολιτεία. Αυτό είχε ως συνέπεια να ξεκινήσει μία διαδικασία αλλαγών στην Αθηναϊκή κοινωνίας-πολιτεία με στόχο το κοινό όφελος. Επιστήμονες-νομοθέτες, σοφοί, πολιτικοί και λαός συνεργάζονται αρμονικά για να έρθουν οι αλλαγές στο πολίτευμα.
Η Δημοκρατία ήταν ο μόνος τρόπος οργάνωσης της πολιτείας των Αθηναίων με γνώμονα την επιβίωση και την κυριαρχία. Όλοι οι πολίτες του Αθηναϊκού κράτους είχαν υψηλές αξίες-πραγματική παιδεία και ζούσαν με άριστο τρόπο για να φτάσουν στο υψηλότερο πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο.
Η αληθινή δημοκρατία αποτελεί τον μοναδικό πολίτευμα που παρέχει όλα τα εχέγγυα για την συνέχεια ενός έθνους. Βασική προϋπόθεση για όλα τα προαναφερόμενα είναι να λειτουργούν-συνυπάρχουν αρμονικά όλες οι κοινωνικές τάξεις και όλοι οι κλάδοι μαζί με τους θεσμούς. Για αυτό σε κάθε τομέα του Αθηναϊκής δημοκρατίας βρισκόταν οι Άριστοι.
Η κατεύθυνση της πολιτείας προς το άριστο αποτελεί την μοναδική διέξοδο για τους θεσμούς-πολιτική, την παιδεία, την δικαιοσύνη, την φιλοπατρία, την ηθική, την ευτυχία. Ο Στρατιωτικός-Ιστορικός Θουκυδίδης αναφέρει τα συστατικά στοιχεία της Αθηναϊκής δημοκρατίας: Την Αθήνα διοικούν οι πολλοί και όχι οι λίγοι. Παράλληλα τα αξιώματα και τις τιμές τα κερδίζουν οι ικανότεροι από όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Η κυριαρχία από την Εκκλησία του Δήμου στα περισσότερα και σημαντικότερα θέματα είχε καταλυτικό ρόλο στα επιτεύγματα των Αθηναίων σε κάθε έκφανση ζωής. Οι Άριστοι-ικανότεροι ελεγχόταν και εμποδιζόταν από την Εκκλησία του Δήμου για να μην μετατραπούν σε δυνάστες-τυράννους,
Την εξουσία είχε ο λαός της αρχαίας Αθήνας. Οι Αθηναίοι στήριζαν και προωθούσαν τους ανθρώπους με αρετές-παιδεία και εμπόδιζαν όσους ήθελαν να αποκτήσουν αξιώματα για να κάνουν κακό στην πόλη και στους εαυτούς τους. Εν τούτοις στις αντίπαλες πόλεις όπως η Μήλος, δεν επέτρεπαν να ομιλούν ηθικής-δικαίου και γενναιότητας. Περί αυτών μας διδάσκει ο Μέγας Αριστοκλής.
Ο Ύπατος των φιλόσοφων και ο μέγιστος των σοφών όλης της ανθρωπότητας αναφέρει ότι η εξουσία ανήκει στον λαό καθώς αυτός δίνει τα θεσμικά αξιώματα σε εκείνους που αναδεικνύονται άριστοι. Εν τούτοις πρέπει να διοικεί το έθνος ο υπέρτατος άρχοντας, ο Φιλόσοφος Βασιλιάς. Tα βασικά αξιώματα του Αριστοκλή σχετικά με τον ιδανικό φιλόσοφο-βασιλέα αποτελούν η παιδεία, η γενναιότητα, η ηθική, η αγάπη και η αφοσίωση στα Ελληνικά ιδεώδη. Ο φιλόσοφος-βασιλιάς διαθέτει την δύναμη της γνώσης (Ισχύς διά της γνώσεως), διότι η παιδεία είναι η αρχή των πάντων.
Για να φέρει την ηθική-δικαιοσύνη, την ανδρεία και την ευημερία ως άριστος ηγεμόνας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση η σωστή Ελληνική αγωγή. Ο Ύπατος των Φιλοσόφων για την θέση του ιδανικού ηγεμόνα εξαιρεί τους απαίδευτους. Οι άνθρωποι χωρίς γνώση οι οποίοι ζούνε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, την παρακμή και την εξαθλίωση.
Σύμφωνα με τον Μέγα Αριστοκλή η κακία είναι αμάθεια. Επίσης δεν επιτρέπει να διεκδικήσουν την θέση του ηγεμόνα ούτε οι θεωρητικοί φιλόσοφοι. Λαμβάνει την καλύτερη εκπαίδευση. Για αυτό έχει την ηθική ευθύνη προς την πατρίδα, να γίνει αρχηγός και ανιδιοτελής κυβερνήτης με σοφία και δικαιοσύνη. Διότι έχει πολύ υψηλή παιδεία, σε ζητήματα κοινωνικά-πολιτικά και φιλοσοφικά, είναι ο ικανότερος, από τους άλλους σοφούς.
Η αξία ενός φιλοσόφου–βασιλιά φαίνεται από τις προσπάθειες του για την ηθική-πνευματική βελτίωση των πολιτών, την ενίσχυση της πατρίδας σε πολιτικό, στρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Ο ηγεμόνας αυτός δεν διέπεται από αρχομανία και εξουσιαστικές τάσεις, καθώς αναλαμβάνει την εξουσία, για το καλό της πατρίδας. Η προσωπική του ολοκλήρωση έρχεται μέσα από την πραγματοποίηση των ηθικών-πνευματικών και πολεμικών του καθηκόντων.
Το άρρωστο πάθος για την εξουσία, όπως επίσης και η ανάληψή της από ανθρώπους στερημένους από πνευματικές-ηθικές αρετές, προκαλεί αντιδικίες, πολέμους και καταλήγει στην καταστροφή της Ελλάδος. Οι φιλόσοφοι και οι άνθρωποι με πραγματική-υψηλή παιδεία σύμφωνα με τον Αριστοκλή, είναι οι μόνοι ικανοί να κυβερνήσουν τις πόλεις και την Ελλάδα, διότι είναι οι μοναδικοί οι οποίοι, έχουν καλύτερο πνευματικό, ηθικό, κοινωνικό και βιοτικό επίπεδο.
Οι άνθρωποι αυτοί δέχτηκαν μεγαλύτερες τιμές και αναγνώριση από οποιονδήποτε άλλο βασιλιά και πολιτικό. Είναι ολοφάνερο ότι ο Πλάτωνας είναι πιστός στα ιδεώδη του Βασιλιά Θησέα. Η Μήλος ήταν αποικία των Λακεδαιμονίων και στην αρχή του πολέμου κράτησε ουδετερότητα Ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Εν τούτοις οι Αθηναίοι δεν αναγνώριζαν την ανεξαρτησία του νησιού. Αυτό αποτελούσε μειονέκτημα για την Αθηναϊκή συμμαχία και είχε αμαυρώσει ο κύρος των Αθηναίων στις άλλες πόλεις-κράτη. Η αυτοδιάθεση των Μήλιων δημιουργούσε τριγμούς και ρωγμές στην εξουσία των Αθηνών.
Οι απεσταλμένοι της Αθήνας στην Μήλο διαπραγματεύτηκαν σε κλειστό κύκλο με τους ηγέτες του νησιού. Οι Αθηναίοι με ηγεμονικό-Διονυσιακό ύφος υπογραμμίζουν ότι στα πλαίσια του πολιτισμού και της Δημοκρατίας, οι Μήλιοι έχουν το δικαίωμα να διαφωνήσουν. Τότε οι άρχοντες της Μήλου απάντησαν ότι οι Αθηναϊκές δυνάμεις που απειλούν το νησί καταργούν κάθε δημοκρατική έννοια διαλόγου, διότι είναι υπό την απειλή των όπλων. Με την στρατιωτική ισχύ επιβάλουν οι Αθηναίοι τους όρους των διαπραγματεύσεων. Δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή για την Μήλο, εκτός από την υποταγή στην Αθήνα.
Στο επιχείρημα των Μήλιων ότι θα φαίνονταν άνανδροι αν παραδοθούν χωρίς να πολεμήσουν, οι διοικητές των Αθηναίων απάντησαν ότι αν πάρετε συνετές αποφάσεις δεν θεωρείστε ριψάσπιιδες. Γιατί δεν αγωνίζεστε ενάντιά με ίσους όρους, διότι αντιμετωπίζετε μια ανώτερη στρατιωτικά δύναμη. Τα αδύναμα έθνη-κράτη πρέπει πάντοτε να υποτάσσονται στα ισχυρά. Εν τούτοις οι αρχαίοι Αθηναίοι δεν υποτάχτηκαν στους Σπαρτιάτες και στους Πέρσες. Συνεπώς τα επιχειρήματα τους είναι διάτρητα.
Η λογική και το μέτρον Άριστον επιβάλλει την αποφυγή της καταστροφής. Σύμφωνα με τους Αθηναίους η γενναιότητα δεν είναι συνετή. Το παράτολμο συνδέεται με το συναίσθημα. Η λογική συνδέεται με την ψυχρότητα. Αν οι κάτοικοι της Μήλου αποδεχτούν την υποταγή και πληρώνουν το φόρο υποτέλειας που ζητούν οι Αθηναίοι, θα μετατραπούν σε θλιβερά ανδράποδα χωρίς ελευθερία-αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και καλές συνθήκες διαβίωσης. Όμως οι κάτοικοι της Μήλου επέλεξαν τον πόλεμο, γιατί οι Αθηναίοι δεν τους άφησαν κανένα περιθώριο.
Επιχείρησαν να τους ισοπεδώσουν. Η Ελευθερία και η Αξιοπρέπεια είναι οι δύο μεγαλύτερες πανανθρώπινες αξίες τις οποίες δημιούργησαν και τις δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί σε όλη την ανθρωπότητα. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν ότι δεν ήταν θεωρητικοί διδάσκαλοι των δύο υπέρτατων αξιών. Τις δύο μέγιστες πανανθρώπινες αξίες, τις δίδαξαν πολεμώντας χάνοντας τις ζωές τους και τραυματιζόμενοι στα πεδία των μαχών.
Η ελευθερία και η αξιοπρέπεια είναι τα ιερότερα και σημαντικότερα αγαθά της Αριστόκλειας παιδείας. Απαιτούνται σκληροί αγώνες και αιματηροί ενίοτε για να διατηρηθούν αυτές οι δύο υπέρτατες αρχές από τα έθνη.
Διαχρονικά υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν επιθυμούν να ζούνε χωρίς ελευθερία-αξιοπρέπειά. Κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών υπήρξαν προδότες ανάμεσα στους Μήλιους, για αυτό εξαναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν με τους Αθηναίους. Ο μοναδικός όρος που ζήτησαν οι νησιώτες ήταν να αποφασίζουν εκείνοι για τις ζωές τους. Όμως οι κατακτητές Αθηναίοι σκότωσαν όσους ενήλικους Μήλιους έπιασαν και έκαμαν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες. Εγκαταστάθηκαν στο νησί και αργότερα, έφεραν πεντακοσίους αποίκους.
Ο Θουκυδίδης στον περίφημο διάλογό του με τους ΜήλIους αφηγείται τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Μήλου. Εφόσον η Αθήνα είναι πιο δυνατή, η Μήλος υποχρεούται να υποκύψει για να αποφύγει τα χειρότερα. Η δύναμη της πειθούς και το στρατιωτικό οπλοστάσιο έπεισαν μερικούς Μήλιους ότι ήταν καλύτερο να συνεννοηθούν με τον επιτιθέμενο και να προδώσουν, με στόχο να διαπραγματευτούν μια θέση στη νικήτρια πλευρά.
Το να κερδίζεις χωρίς να πολεμάς αποτελεί πάγια τακτική στα πλαίσια του υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Η δημιουργία πανικού στον αντίπαλο με στόχο την αποτροπή οποιαδήποτε αντιστάσεως καθώς ο τρομοκρατημένος αντίπαλος είναι πεπεισμένος ότι είναι καλύτερα να υποταχτεί. Αυτό που μας διδάσκουν τα έργα του Θουκυδίδη και του Ξενοφώντα, είναι ότι η δύναμη και η πολιτιστική ανωτερότητα αποτελούν τα κυρίαρχα στοιχεία στις πολεμικές αναμετρήσεις, στην πολιτική, την οικονομία, τον αθλητισμό και την κοινωνία.
Στον Πελοποννησιακό πόλεμο δεν επεμβαίνουν οι θεοί, αλλά πρωταγωνιστούν οι Περικλής, Θουκυδίδης, Αλκιβιάδης, Νικίας για τους Αθηναίους και Βρασίδας, Λύσανδρος για τους Σπαρτιάτες. Από αυτούς τους άνδρες εξαρτάται η νίκη. Από την παιδεία, τις ικανότητες και την ανδρεία τους
Ό ενάρετος άνθρωπος είναι δυνατός και είναι σε θέση να αντιστέκεται στους πειρασμούς, στις αδυναμίες, στους θρήνους και δεν αφήνει τον εαυτό του να εκτραπεί από το δρόμο του. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Δέκα Χιλιάδων, οι Έλληνες ηγέτες συνελήφθησαν και σκοτώθηκαν από τους Πέρσες, ο Ξενοφών βρίσκεται μόνος και αναγκασμένος να οδηγήσει τους επιζώντες έξω από την Περσία.
Ο ηγέτης στρατιωτικός-πολιτικός πρέπει να είναι πρώτα από όλα ένας ισχυρός άνδρας και ένας ενάρετος άνθρωπος. Η αδυναμία και η διονυσιακή κουλτούρα. δημιουργούν παρακμιακές καταστάσεις και ανθρώπους αδύναμους να αντισταθούν. Δύναμη δεν είναι μόνον η γενναιότητα στα πεδία των μαχών Ο δυνατός ηγέτης ξέρει να προστατεύει τους άνδρες του, να τους ξεκουράζει και να συμμερίζεται τις κακουχίες τους. Επίσης ο σωστός ηγέτης συζητά με τους στρατιώτες του, για τα προβλήματα που τους απασχολούν και ότι άλλο τους επιβαρύνει. Πρώτος διδάξας περί πολιτείας-πολιτικών ήταν ο ύπατος των Φιλοσόφων ο Μέγας Αριστοκλής.
Ο μεγάλος ήρωας Θησέας ήταν ο πρώτος Έλληνας βασιλιάς παγκοσμίως, ο οποίος δίδαξε ότι οι βασιλείς επωμίζονται τα περισσότερα βάρη από όλους τους άλλους, ενώ τους καρπούς των προσπαθειών τους, πάντοτε τους μοιράζονται με όλους τους πολίτες.
Ακόμη ο Θησέας δίδαξε ότι σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, καθημερινά τις περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο στρατιώτη, βάζει την ζωή του σε κίνδυνο ο εκάστοτε Έλληνας Βασιλιάς. Για αυτό όλοι οι Έλληνες Βασιλείς, στρατηγοί κατά την αρχαία και μεσαιωνική εποχή, όπου οι πρόγονοι μας ήταν διοικητές της Ελληνικής- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έκαναν επιθέσεις, ολομόναχοι, ενάντια σε χιλιάδες αντιπάλους. Αυτό το έκαναν για να πάρουν θάρρος οι Έλληνες στρατιώτες για να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι υπέρ της Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους. Το ίδιο έκαναν και όλες οι επόμενες γενιές Ελλήνων στρατιωτικών μέχρι και την σύγχρονη Ελληνική ιστορία (1821-1940).
Οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί δεχόταν να τους κυβερνούν οι ικανότεροι-άριστοι. Οι Αθηναίοι στήριζαν-ευνοούσαν τους ηθικούς και ικανούς ανθρώπους για να τους διοικήσουν. Για αυτό όλες οι πολιτειακές δομές είχαν στελεχωθεί με τους αξιότερους. Όλα αυτά γινόταν με βάση το κοινό συμφέρον.
Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού κατά την σύγχρονη εποχή εφάρμοσαν πιστά τα τις τακτικές των αρχαίων Αθηναίων στην Μήλο και σε άλλες πόλεις του αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Παράλληλα υιοθέτησαν όλες τις μεθόδους περί διχασμού-βίας και εξοντώσεως από το μαντείο των Δελφών την σημερινή εποχή. Εξαθλίωσαν πολιτιστικά-πνευματικά τους νεοέλληνες για να τους υποτάξουν και να τους εντάξουν στην Διονυσιακή κουλτούρα. Προκαλώντας τρόμο-πανικό και εξαθλίωση σε όλες τις εκφάνσεις ζωής εξουσιάζουν τους αδύναμους νεοέλληνες.
Οι πολιτικοί θεωρούν ότι οι κατώτεροι νεοέλληνες πρέπει να υποτάσσονται σε εκείνους για να αποφύγουν τα χειρότερα. Αυτό τον σκοπό είχαν και τα τρία προσχεδιασμένα εγκλήματα σε Τέμπη, Θεσσαλία και Ν. Φιλαδέλφεια το έτος 2023. Υποταχτείτε για να αποφύγετε ακόμη πιο τρομερές καταστάσεις και συνέπειες. Με την ισχύ των όπλων, τον έλεγχο στην παιδεία, την οικονομία, τον αθλητισμό, την Διονυσιακή πορνεία, εξουσιάζουν τους αδύναμους νεοέλληνες. Η νίκη έξω από το πεδίο της μάχης και μέσα από την εφαρμογή υβριδικών πολεμικών επιχειρήσεων, αποτελεί βασικό δόγμα των μετόχων στα Διονυσιακά αξιώματα.
Η δημιουργία πανικού στον αντίπαλο με στόχο την αποτροπή οποιασδήποτε αντιστάσεως καθώς ο τρομοκρατημένος αντίπαλος είναι πεπεισμένος ότι είναι καλύτερα να υποταχτεί έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία.
Στις γεωπολιτικές παγίδες των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού δεν έπεσαν μόνον οι Έλληνες της αρχαιότητας και του μεσαίωνα. Μεγάλα θύματα αποτελούν και οι νεοέλληνες. Μια τεράστια γεωπολιτική παγίδα είναι η Χιλιαστικού τύπου προσμονή της Αναλαμπής του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, σε συνδυασμό με την δήθεν διάλυση της Τουρκίας. Στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου επί δεκαετίες οδήγησαν τους παρακμιακούς νεοέλληνες στην απόλυτη αδράνεια και σήψη.
Οι εξαθλιωμένοι συνάνθρωποι μας ανέμεναν κατασκευασμένους και ανύπαρκτους σωτήρες. Για να αφανίσουν τον Ελληνισμό και να κυριαρχήσουν γεωπολιτικά σε παγκόσμιο επίπεδο οι μεγάλες δυνάμεις, μετέτρεψαν τους θρύλους και τις παραδόσεις του Ελληνισμού σε "προφητείες" !!! Όμως οι χρησμοί τους αποδείχτηκαν κίβδηλοι όπως των ομοεθνών και ομόθρησκων τους, από τους αρχαίους Δελφούς.
Στην σημερινή εποχή οι πολεμικές και οι υβριδικές συγκρούσεις είναι μόνιμο φαινόμενο. Οι ιστορικές μνήμες γίνονται το απόλυτο γεωπολιτικό όπλο στα πλαίσια των υβριδικών πολέμων και όχι μόνον. Η Ρωσία με την μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ παγκοσμίως ξαναγράψει την ιστορία στο Ουκρανικό μέτωπο.. Διαμορφώνει ενεργά την αφήγηση σχετικά με την επερχόμενη ήττα του γεωπολιτικού άξονα 666.
Παράλληλα οι ενέργειες του Ισραήλ στην Γάζα προέρχονται από εσχατολογικές αφηγήσεις που παρουσιάζουν την σύγκρουση ως μια παράδοση και εντολή του Θεού που προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη. Μεταξύ άλλων έθνη όπως οι Κούρδοι κινητοποιούν τις τραυματικές μνήμες τους για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Ενισχυμένος από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την ήπια ισχύ, είναι ο πόλεμος αντιλήψεων ο οποίος καθορίζει τις παγκόσμιες σχέσεις ισχύος.
Στην εποχή της παραπληροφόρησης μέσα από τις πραγματικές ιστορικές πηγές και τα έγκυρα ΜΜΕ διακρίνουμε την αλήθεια από τις στρατηγικές αφηγήσεις καθώς τα ιστορικά γεγονότα και η πολιτική εκμετάλλευση είναι πιο αλληλένδετες από ποτέ.
Η ιστορική μνήμη είναι ένα μεγάλης αξίας γεωπολιτικό όπλο. Η σύγχρονη γεωπολιτική είναι ζήτημα στρατιωτικής, οικονομικής και ιστορικής ισχύος. Ένα έθνος που δεν σέβεται, δεν γνωρίζει και δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά την ιστορία του είναι καταδικασμένο σε αφανισμό. Δυστυχώς το μεγαλύτερο παράδειγμα προς αποφυγήν αυτήν την εποχή είναι το νεοελληνικό κράτος-έθνος. Ενώ τα περισσότερο κράτη-έθνη χρησιμοποιούν την ιστορία, τις αφηγήσεις του παρελθόντος ως όπλα νομιμοποίησης, μοχλούς επιρροής-άσκησης πιέσεων και δημιουργίας περιφερειακών πολέμων, η Ελλάδα με την ενδοξότερη ιστορία-πολιτισμό όλων των εποχών είναι ανύπαρκτη !!!
Η περίπτωση Ουκρανίας και Ρωσίας μας παραπέμπει μεταξύ άλλων σε ένα ολοκληρωτικό πόλεμο αφηγήσεων. Η Ρωσία ελαχιστοποιεί την σύγκρουση («επιχείρηση») για τον πληθυσμό της, ενώ μεγιστοποιεί την γεωπολιτική αιτιολόγηση στο εξωτερικό. Η Ουκρανία, δραματοποιεί την υπαρξιακή φύση του πολέμου για να κινητοποιήσει τους συμμάχους της !!!
Ο Zele και οι νεοναζί του Κιέβου παρουσιάζονται ως "ηρωικά θύμα απρόκλητης επιθετικότητας". Η Κάθε πλευρά σφυρηλατεί μια παράλληλη πραγματικότητα για να δικαιολογήσει τις θυσίες της και να κερδίσει την μάχη στον γεωπολιτικό-ιστορικό κλάδο. Ο κλάδος αυτός είναι εξίσου καταλυτικός με αυτόν στο πεδίο της μάχης.
Ένα ακόμη παράδειγμα σχετικά με την γεωπολιτική-ιστορία αποτελούν Κίνα και Τουρκία. Τα δύο κράτη χρησιμοποιούν τα ιστορικά γεγονότα ως γεωπολιτικό μοχλό για την απόκτηση ισχύος. Η Κίνα κινητοποιεί το έθνος της γύρω από ένα έργο αποκατάστασης που θα την οδηγήσει στην κορυφή της παγκόσμιας εξουσίας.
Στο Πεκίνο η μνήμη των άνισων συνθηκών του 19ου αιώνα, των ξένων παραχωρήσεων και της ιαπωνικής εισβολής της δεκαετίας του 1930 αποτελούν το θεμέλιο της εθνικής αφήγησης. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) στηρίζει τις δράσεις του σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της χαμένης εξουσίας και αξιοπρέπειας, σβήνοντας τον «αιώνα της ταπείνωσης». Αυτή η μνήμη, που καλλιεργείται σε σχολικά βιβλία, μουσεία και λαϊκή κουλτούρα, διαμορφώνει την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Κίνας.
Αυτές οι αναμνήσεις δικαιολογούν την πρωτοκαθεδρία της σταθερότητας, της οικονομικής ανάπτυξης και της εθνικής ενότητας υπό την αιγίδα του ΚΚΚ, το οποίο έχει αναδειχθεί σε αρχιτέκτονα της αναγέννησης της Κίνας. Διεθνώς τροφοδοτεί μια τολμηρή διπλωματία που στοχεύει στην αποκατάσταση των ιστορικών αδικιών και στη διεκδίκηση μιας κεντρικής θέσης στην παγκόσμια τάξη.
Η ιστορική ανάγνωση της Κίνας αν και συγκεντρωτική δεν περιορίζεται στην αναζήτηση εκδίκησης. Βασίζεται σε έναν επίσημο λόγο που υποστηρίζει μια κοινότητα πεπρωμένου και «ειρηνική ανάπτυξη», όπου η εξουσία ωφελεί τον κόσμο μέσω έργων όπως είναι οι δρόμοι του Μεταξιού. Με αυτόν τον τρόπο η Κίνα συνδυάζει την αποκατάσταση των ταπεινώσεων του παρελθόντος με μια προσεκτική φιλοδοξία για ένα πολυπολικό μέλλον με σύμμαχο την Ρωσία.
Η Τουρκία επικαλείται την ιστορία για να δικαιολογήσει την επέκταση πέρα από τα σύνορά της, ως πρώην αυτοκρατορικό έθνος-κράτος. Υπό τον Ερντογάν η οθωμανική κληρονομιά κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο σφυρηλατώντας μια εθνική ταυτότητα προσανατολισμένη στην επέκταση. Αυτό το αυτοκρατορικό παρελθόν παρουσιάζεται ως γεωπολιτικό και στρατηγικό πλεονέκτημα. Νομιμοποιεί τους πολέμους στην Συρία, την Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και την αυξημένη επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή-Αφρική. Μακριά από την εδαφική ανακατάληψη, η Τουρκία στοχεύει σε πολιτική, οικονομική και πολιτιστική επιρροή, βασιζόμενη σε ιστορικούς και γλωσσικούς δεσμούς.
Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί το 2020 καταδεικνύει αυτή την φιλοδοξία: επιβεβαιώνει την ισλαμική και αυτοκρατορική συνέχεια, κινητοποιεί τη συντηρητική βάση και διακηρύσσει την αυτονομία απέναντι στην Κεμαλική κληρονομιά και την παγκόσμια κριτική.
Αυτή η αναδιατύπωση της οθωμανικής ιστορίας μακριά από την απλή νοσταλγία, χρησιμεύει για την εδραίωση της εσωτερικής συνοχής και την προβολή της Τουρκικής ισχύος. Αυτός ο λόγος εξυμνεί την εθνική ανεξαρτησία και ηγεσία στον μουσουλμανικό κόσμο, διατηρώντας παράλληλα την συμμαχία μέσω του ΝΑΤΟ. Αυτή η αμφιλεγόμενη στάση συνδυάζει την αυτοκρατορική, την δημοκρατική και την ισλαμική κληρονομιά.
Για τις χώρες αυτές η ιστορία δεν είναι μια απλή μελέτη του παρελθόντος. είναι ένα γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό όπλο για να αποκτήσουν εσωτερική συνοχή τα έθνη τους και να νομιμοποιήσουν τους πολέμους-κατακτήσεις. Πολλά έθνη κινητοποιούν την ιστορία για να εδραιώσουν την εξουσία η την επιβίωση τους. Παλαιστίνιοι, Κούρδοι, Θιβετιανοί, Αρμένιοι μετατρέπουν τις ιστορικές-εθνικές τραγωδίες-αναμνήσεις σε πολιτικό και ηθικό κεφάλαιο.
Οι Κούρδοι επικαλούνται την Συνθήκη των Σεβρών (1920), η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ και τους διωγμούς όπως η επίθεση με χημικά στην Χαλάμπτζα (1988), για να εδραιώσουν μια διεθνική ταυτότητα και να διεκδικήσουν παγκόσμια αναγνώριση-υποστήριξη-προστασία. Όλα τα απειλούμενα έθνη με γενοκτονία χρησιμοποιούν την ιστορική αφήγηση για διώξεις ως μοχλό κινητοποίησης και έκκληση για διεθνή προστασία. Αυτές οι ιστορικές αναμνήσεις μετατρέπονται σε γεωπολιτικά όπλα αντίστασης.
Ενοποιούν τις εθνικές ταυτότητές, νομιμοποιούν τους αγώνες τους, κινητοποιούν τους ομογενείς τους και αμφισβητούν τις αφηγήσεις των εξουσιαστών τους. Μετατρέπουν την εις βάρος τους κατάσταση σε απαραίτητο εργαλείο γεωπολιτικής-εθνικής επιβίωσης. Το μοναδικό έθνος που δεν αξιοποιεί την ένδοξη ιστορία του ενώ είναι σε καθεστώς υβριδικού πολέμου-υβριδικής γενοκτονίας είναι η Ελλάδα.
Έχουμε μια γεωπολιτική αξιοποίηση της ιστορίας από άλλα έθνη, την ίδια στιγμή που οι νεοέλληνες είναι ανύπαρκτοι γεωπολιτικά !!! Η ισραηλινή αφήγηση του Bibi επικαλείται νόμιμα δικαιώματα εξαιτίας της Παλαιάς Διαθήκης !!! Η επίκληση του Bibi ξεπερνά τα όρια της λογικής-γεωπολιτικής αψηφώντας τους κανόνες των διεθνών σχέσεων. Η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση αντλεί την αιτιολόγησή της από μια θεϊκή υπόσχεση του Θεού Γιαχβέ και μια αρχαία κυριαρχία, ξεπερνώντας τις σύγχρονες γεωπολιτικές πραγματικότητες !!!
Βασιζόμενη στην πίστη αυτή η αφήγηση τοποθετείται εκτός του πεδίου εφαρμογής της διαπραγμάτευσης και του συμβιβασμού στα πλαίσια της διπλωματίας. Πώς μπορεί να συζητηθεί μια προφητεία; Πώς μπορούν να επανασχεδιαστούν τα σύνορα που γίνονται αντιληπτά ως η εκπλήρωση ενός βιβλικού πεπρωμένου;
Για τον ισραηλινό θρησκευτικό εθνικισμό, το διεθνές δίκαιο έχει αντικατασταθεί με την θεϊκή λογική και με τις προφητείες. Εν τούτοις αυτή η συγχώνευση του θεολογικού και του πολιτικού θέτει μια σημαντική πρόκληση: μετατρέπει μια σύνθετη εδαφική σύγκρουση σε μια απόλυτη πάλη, όπου ο αντίπαλος δεν είναι πλέον πολιτικός αντίπαλος, αλλά μια οντότητα που πρέπει να καταπολεμηθεί ριζικά.
Στο Τελ Αβίβ η ιστορική αφήγηση βασίζεται σε ένα διπλό δόγμα σχετικά με την αρχαιότητα και την σύγχρονη εποχή. Το ισραηλινό κράτος βασίζει τη νομιμότητά του στη συνέχεια με τα αρχαία εβραϊκά βασίλεια, μετατρέποντας τη βιβλική υπόσχεση σε ένα σύγχρονο πολιτικό και εδαφικό δικαίωμα. Αυτή η πανάρχαια αξίωση κινητοποιείται συνεχώς για να δικαιολογήσει τον αποικισμό στη Δυτική Όχθη και την προσάρτηση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ που παρουσιάζεται ως επιστροφή σε μια γη κληρονομιάς.
Η γεωπολιτική της Παλαιάς Διαθήκης εστιάζει στις σχέσεις του Ισραήλ με τις γύρω περιοχές, την αποστολή του ως έθνους του Θεού, τις συγκρούσεις και τις διαπραγματεύσεις για τα εδάφη, καθώς και τους θρησκευτικούς και ηθικούς νόμους που καθοδηγούσαν αυτές τις πολιτικές και γεωγραφικές αλληλεπιδράσεις. Η γεωπολιτική αυτή δεν αφορά απλώς την τοπογραφία, αλλά την ενσωμάτωση της θρησκείας στην πολιτική και εδαφική διαχείριση.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕιΝΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ. Ο Κωνσταντίνος Γρίβας αναφέρει συνεχώς ότι η Ελλάδα είναι γεωπολιτικά ανύπαρκτη και φάντασμα. Η Ελλάδα όχι μόνον δεν αξιοποιεί γεωπολιτικά τις ιστορικές μνήμες ως βασικότατο κλάδο της Γεωπολιτικής και του υβριδικού πολέμου αλλά επέτρεψε στις μεγάλες δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τους θρύλους και τις Ελληνικές παραδόσεις ενάντια στο έθνος !!!
Δυστυχώς τα δεδομένα είναι συντριπτικά εναντίον μας Σε σχέση με την πρώτη Μικρασιατική καταστροφή η Οθωμανική αυτοκρατορία δεν είναι σε καθεστώς κατάρρευσης αλλά ανασύστασης και ακμής. Η Τουρκία είναι νικήτρια του μικρότερης εμβέλειας παγκοσμίου πολέμου που έγινε στην Συρία από το 2011 εώς το 2024. Εκεί σε ουδέτερο έδαφος ανταγωνίστηκαν οι κορυφαίες δυνάμεις του κόσμου Αμερική, Ρωσία, Ισραήλ, Τουρκία για την παγκόσμια κυριαρχία. Eπίσης για πολλοστή φορά παρά τις προβλέψεις συστημικών δημοσιογράφων ότι η Τουρκία θα διαλυθεί μετά τον προσχεδιασμένο φονικό σεισμό τον Φεβρουάριο του 2023, συνέβη το ακριβώς αντίθετο.
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ.
Πριν από την άλωση του μεσαιωνικού Ελληνισμού κυριαρχούσε η Διονυσιακή πορνεία. Συνέπεια της αποδοχής του Διονυσιακού πολιτισμού η κατάκτηση του Ελληνικού έθνους. Σήμερα με ακριβώς τις ίδιες και χειρότερες συνθήκες, οι νεοέλληνες απαιτούν να πάρουν πίσω τις χαμένες πατρίδες και να γίνουμε Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Αυτό αποτελεί την απόλυτη βλασφημία προς τον Θεό. Ο Χριστός δεν πηγαίνει όπου υπάρχει βρωμιά δίδαξε ο Πατέρας Σάββας Αχιλλέως.
Ο πιο μισητός άνθρωπος στον κόσμο είναι εκείνος που λέει αλήθειες. Αυτό δίδαξε ο Μέγας Αριστοκλής. Από το έτος 2010 μ.Χ. ξεκίνησε για μια ακόμη φορά ένας απίστευτος Εθνικός Γολγοθάς. Στα θαύματα χρωστάει ή Ελλάδα την ζωή της. Πατρίδα ήσουν άτυχη, να σε κυβερνούν άνθρωποι, μόνον ο Χριστός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη.
Την πνευματική-ηθική παρακμή ενός πολύ μεγάλου τμήματος της Ελληνικής κοινωνίας, σε συνδυασμό με την φιλοπατρία και την θρησκοληψία, εκμεταλλεύτηκαν τα ξένα κράτη και μετέτρεψαν της λαϊκές παραδόσεις του έθνους σε Ορθόδοξες προφητείες. Αυτό το έκαναν οι ξένες δυνάμεις για να μας έχουν σε καταστολή, με στόχο να πρωταγωνιστούν σε παγκόσμιο επίπεδο και σταδιακά να επιφέρουν τον αφανισμό του έθνους μας. Σύμφωνα με τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού η Ελλάδα θα "ξαναγίνει" Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Για αυτό θα "ανακτήσουμε" τις χαμένες πατρίδες.
Η Ελλάδα βιώνει μια δεύτερη υβριδική-Μικρασιατική καταστροφή. Η Μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών ενθουσίασε τους νεοέλληνες. Η απελευθέρωση της Μικράς Ασίας που από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν Ελληνική, αποτέλεσε το ισχυρότερο κίνητρο για την Μικρασιατική εκστρατεία 1919-1922 μ.Χ.
Οι εξαθλιωμένοι νεοέλληνες πίστεψαν ότι οι προαιώνιοι εχθροί, οι Άγγλοι και οι Φράγκοι που κατέκτησαν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Βοσπόρου (13/4/1204), θα μας έκαναν κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Οι Άγγλοι που κρατούσαν αιχμάλωτο τον Καποδίστρια απαιτώντας να τηρηθεί η συνθήκη της 6ης Ιουλίου για αυτονομία και όχι ανεξαρτησία της Ελλάδας. Επίσης οι Άγγλοι απαιτούσαν να παραμείνουν τα σύνορα της Ελλάδας μέχρι τον Αχελώο ποταμό και τον Μαλιακό κόλπο !!!
Ενδεικτικά ήταν αυτά που αναφέρει στην απολογία του ο Δικαστής Πολυζωίδης σχετικά με τους Άγγλους και τις ξένες δυνάμεις : "Επιβουλεύεσαι τον Κολοκοτρώνη, που επικεφαλής ενός έθνους σας υποχρέωσε να του παραχωρήσετε την ελευθερία του, γιατί εσύ και οι προϊστάμενοί σου δεν θέλατε να ελευθερωθούμε.
Και εφόσον δεν μπορείτε να αφανίσετε όλους τους Έλληνες, καλυπτόμενοι από την ανάγκη που σας έχουμε, δολοφονείτε τους πρώτους αυτού του τόπου, γιατί έχετε μίσος εναντίον του γένους μας, που πάντα μέσα σε ολόκληρη την Ιστορία του, στάθηκε απέναντι στους τυράννους και την τυραννία.
Γιατί, όντας τούτος ο τόπος πέρασμα γι’ άλλες θάλασσες, για μεγάλα κέρδη και συμφέροντα, έχει το κακό ιδίωμα να κατοικείται από έναν δύσκολο, ατίθασο και υπερήφανο λαό." Την σημερινή εποχή με δόγμα και αυτή την φορά τον αλυτρωτισμό και την επιστροφή της Μικράς Ασίας και της Κωνσταντινούπολης, στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου γενοκτονούν τους νεοέλληνες. Τους κρατάνε σκόπιμα αδύναμους για να μην είναι σε θέση να ανασυνταχτούν και να αντιδράσουν, Τους έπεισαν ότι θα αναστηθεί ο Βατάτζης και θα τους "λυτρώσει" από όλα τα δεινά.
ΟΙ ΑΝΑΛΑΜΠΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡΟΥΝ ΒΑΡΥΤΑΤΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΗΡΩΑ ΔΡΑΓΑΖΗ.
Παρουσιάζοντας τον Βατάτζη ως "Μαρμαρωμένο Βασιλιά" προσβάλουν βαρύτατα τον Εθνικό Ήρωα του Ελληνισμού Κωνσταντίνο Παλαιολόγο-Δραγάζη. Όταν έπεσε η πόλη στους Τούρκους για να τονώσουν το ηθικό των σκλαβωμένων Ελλήνων, δημιούργησαν τον θρύλο του “Μαρμαρωμένου” βασιλιά. Παράλληλα έφτιαξαν αυτό τον θρύλο διότι είχε καταρρεύσει η εθνική μας υπερηφάνεια από την Τουρκική κατάκτηση της βασιλεύουσας.
Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Παπαρηγόπουλο, τον Εθνικό μας ιστορικό ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά αφορά τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Σε αυτό συμφωνεί όλη η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα στον κλάδο της ιστορίας και όχι μόνον. Η Κωνσταντινούπολη τα τελευταία 200 χρόνια είναι πλέον μια πόλη κράτος όπως η αρχαία Αθήνα, καθώς την ένδοξη Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την κατέστρεψαν, και την κατέκτησαν οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1204 μ.Χ.
Με την επανάκτηση της Βασιλεύουσας η αυτοκρατορία είναι πλέον κατακερματισμένη σε μικρά Λατινικά και Ελληνικά κρατίδια. Αυτά τα μικρά Ελληνικά κρατίδια όπως το Δεσποτάτο της Ηπείρου και της Θεσσαλίας αρνούνται πεισματικά να υπακούσουν στην κεντρική Ελληνική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης. Η Βασιλεύουσα, θα δώσει μόνη έως το τέλος τον αγώνα επιβίωσης.
Κατά την εποχή των Παλαιολόγων η Ελλάδα βρισκόταν σε τεράστια πολιτική, στρατιωτική και εν μέρει ηθική παρακμή. Αυτό διότι παρακαλούσαν για στρατιωτική βοήθεια τους χειρότερους εχθρούς του Ελληνικού έθνους τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί είχαν κατακτήσει το 1204 μ.Χ. ολόκληρη την Ελληνική- Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ξεπέρασαν σε βιαιότητες ακόμα και τους Σαρακηνούς.
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, μεγαλύτερο κατάντημα για έναν λαό και για ένα έθνος από το εκλιπαρεί τους χειρότερους εχθρούς του, να το γλυτώσουν από άλλους εχθρούς και συγκεκριμένα τους Τούρκους. Οι αδύναμοι πολιτικά-στρατιωτικά και οικονομικά Έλληνες εκλιπαρούσαν τους φοβερότερους εχθρούς του έθνους, τους Γερμανούς να τους σώσουν από τους Τούρκους. Όμως οι προγονοί μας δεν σκέφτηκαν ούτε για μια στιγμή να μην πολεμήσουν, όμως παράλληλα ως άνθρωποι, επιθυμούσαν να επιβιώσουν. Για αυτό επάνω στην απελπισία τους, κάποιοι εξ αυτών σκέφτηκαν να ζητήσουν την βοήθεια των Γερμανών.
Το απόγειον της ηθικής και πνευματικής παρακμής ήταν ότι στην Ιταλία ο σοφιστής αξιωματούχος Πλήθων Γεμιστός, αρνήθηκε να υπογράψει την ένωση των δύο εκκλησιών !!! Ένας από τους μεγαλύτερους μάγους-θεουργός του μεσαίωνα υπήρξε ο Πλήθων Γεμιστός, διδάχτηκε την θεουργία-παγανισμό στην Αδριανούπολη από τον Ιουδαίο Ελισαίο. Ο Πλήθων δίδαξε ότι για την παρακμή του Ελληνισμού, ευθύνεται ο Χριστιανισμός για αυτό έπρεπε να καταργηθεί ως επίσημη θρησκεία. Εν τούτοις ακόμη και ένας καμπαλιστής ο Πλήθων Γεμιστός, έβαλε πάνω από την πίστη το έθνος, πιστός στο ιερότερο αξίωμα του Αριστοκλή.
Από την μητέρα, τον πατέρα και όλους τους άλλους προγόνους, η Ελλάδα είναι το πιο ιερό-πολύτιμο και σεβαστό. Με αυτό το αξίωμα ο Αριστοκλής καθόρισε τι πρέπει να είναι η πατρίδα για τους Έλληνες. Πρωταγωνιστής και καθοριστικός παράγοντας στην άλωση της πόλης από τους Τούρκους ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος-Δραγάζης.
Η ηρωική στάση των πολιορκημένων Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη με ηγέτη τον Κ. Παλαιολόγο είναι παροιμιώδεις. Οι πολιορκημένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον θάνατο την πιο όμορφη και ευλογημένη εποχή (Άνοιξη). Όμως δεν καταδέχονται να σκεφτούν το ενδεχόμενο της παράδοσης στον Μωάμεθ και αυτό αποτελεί μια ακόμη λαμπρή σελίδα στην ένδοξη Ελληνική ιστορία. Με πρωτόγνωρο ψυχικό σθένος αποφασίζουν να πεθάνουν μαχόμενοι, θυσιαζόμενοι στα ιδανικά της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της πίστεως στον Χριστό. Οι Έλληνες της Βασιλίδος των πόλεων με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ξεπερνούν κάθε φόβο, γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα ελευθερίας και αξιοπρέπειας.
Οι τελευταίες μέρες πριν από την Άλωση είναι πάρα πολύ σημαντικές σε ηθικό-πνευματικό και εθνικό επίπεδο. Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πιθανότητές τους να επιβιώσουν είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Εν τούτοις όλες εκείνες τις ημέρες αντί να πέσει εντελώς το ηθικό τους και να πολεμούν με λιγότερο ζήλο και πάθος, αντ’ αυτού μέσα σε αυτήν την απελπισία πολεμούσαν με ακόμα μεγαλύτερη ορμή όπως αρμόζει στο έθνος των Ελλήνων.
Ένοιωθαν να αυξάνονται οι δυνάμεις τους σε ηθικό-πνευματικό και σωματικό επίπεδο εκείνες τις δύσκολες στιγμές. Ενώ βρισκόταν μέσα στην τέλεια απελπισία, καθώς το τέλος τους πλησίαζε με γοργούς ρυθμούς, εκείνοι πολεμούσαν με πολύ μεγαλύτερο ζήλο. Αυτό ακριβώς είναι ένα από τα μεγαλύτερα ηθικά αξιώματα των Ελλήνων. Όλοι οι άλλοι λαοί σε περίπτωση που βρίσκονταν στην θέση των Ελλήνων της Αλώσεως, θα είχαν παραδοθεί, είτε θα πολεμούσαν πάρα πολύ νωχελικά.
Οι Έλληνες-Χριστιανοί ήρωες θυσίασαν πολύτιμες γυναίκες, κόρες, αδελφές, εξαδέλφες, μητέρες, ανιψιές για την τιμή και την επιβίωση της Ελλάδος. Άλλωστε πως θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά με τόσους Ήρωες και Αγίους που είχε βγάλει το έθνος μας, όλους εκείνους τους αιώνες. Το μεγαλείο της ψυχής των Ελλήνων της Πόλης δεν είχε όριο. Πριν την τελική μάχη ο Μωάμεθ έδωσε αρκετές ευκαιρίες στους Έλληνες για να φύγουν ειρηνικά, μαζί με τις οικογένειες τους και όλη τους την κινητή περιουσία και να πάνε να κατοικήσουν όπου εκείνοι επιθυμούν. Ανεπανάληπτο μεγαλείο των πολιορκημένων.
Παρά το γεγονός ότι είναι αντιμέτωποι με τόσες δυσκολίες, όχι μόνο δεν υποκύπτουν στους φόβο τους, αλλά σχεδιάζουν να πομεμήσουν μέχρις εσχάτων. Η απόφαση τους θα τους απαλλάξει από τον ατιμωτικό αφανισμό, λόγω της πείνας και της εξαθλίωσης. Οι πολιορκημένοι έχουν συνηθίσει την εμπόλεμη κατάσταση. Αντί να τους φοβίζει ο πόλεμος, έχει γίνει πια κομμάτι της ζωής τους και τους παρακινεί σε δράση.
Η άνοιξη έδινε στην φύση όλες τις ευλογίες και τις ομορφιές της, οι πολιορκημένοι Έλληνες θα έπρεπε να βρουν την δύναμη να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια. Η λαχτάρα για την ζωή, οι ομορφιές της φύσης, και η αγάπη για τους συγγενείς τους, ήταν τα μεγαλύτερα εμπόδια, προκειμένου να φτάσουν στην επίτευξη του στόχου τους. Πέρα από την πείνα, την εξαθλίωση, την εγκατάλειψη των συγγενικών τους προσώπων και τον φόβο του θανάτου, είχαν να αντιμετωπίσουν και το ανυπέρβλητο μεγαλείο της δημιουργίας, με τις θάλασσες, τα δάση, τα λουλούδια, τα ζώα και τα πτηνά. Η ευλογημένη από τον Χριστό άνοιξη, έχει στολίσει το φυσικό περιβάλλον με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα κατανύξεως, αγαλιάσεως και ευλογίας. Εν τούτοις οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι της Βασιλεύουσας, ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα, υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ούτ’ εμόν εστίν ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών. Η δεύτερη άλωση της πόλης θεωρείται η πιο θρυλική και αποφράδα ημέρα στην ιστορία του Ελληνικού έθνους. Επίσης ήταν μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές σχετικά με την πορεία και την επιβίωση του Ελληνισμού. Η θυσία των Ελλήνων της Αλώσεως θα λειτουργήσει ως ένα διαχρονικό παράδειγμα ηρωισμού για όλους τους Έλληνες. Όλους τους επόμενους αιώνες εκατομμύρια Έλληνες άνδρες πολέμησαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Ο ηρωικός Σπαρτιάτης-Βασιλιάς Λεωνίδας και ο Δεσπότης Δραγάζης μέσα από τα επιτεύγματα τους έγιναν τα μεγαλύτερα και τα πιο διαχρονικά σύμβολα ηρωισμού στην Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία.
Θρύλοι γίνονται εκείνοι που αποφασίζουν να κάνουν την μεγάλη θυσία, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι πιθανότητες σωτηρίας και επιβίωσης είναι μηδενικές. Αυτό το έκαναν συνειδητά οι δύο ήρωες. Το ίδιο ισχύει και για την θυσία του Χριστού, η οποία ήταν προαποφασισμένη. Η απόφασή του Λεωνίδα να μείνει στις Θερμοπύλες να προσφέρει χρόνο για να νικήσει το Ελληνικό έθνος στον πόλεμο, αποτελεί το μέγιστο ηθικό αξίωμα του Ελληνισμού. Η θυσία για την Ελλάδα σε προσωπικό επίπεδο, χωρίς καμία πιθανότητα επιβιώσεως στα πεδία των μαχών.
Λίγο πριν την τελική επίθεση του Μωάμεθ είχε προηγηθεί πολεμικό συμβούλιο ανάμερα στους Ισμαηλίτες. Πρωταγωνιστές ο Ζαγανός και ο Χαλίλ. Εάν επικρατούσε η γνώμη του Χαλίλ πασά, ο οποίος χρηματιζόταν από τον Παλαιολόγο για να επηρεάζει αρνητικά τον Μωάμεθ σχετικά με την έκβαση της πολιορκίας, τότε η τύχη του Ελληνικού έθνους θα εντελώς διαφορετική. Καταλυτικό ρόλο στην κρίσιμη απόφαση διαδραμάτισε ο Ζαγανός πασάς που είπε στον Μωάμεθ ότι όλα τα σημεία του ουρανού δείχνουν ότι η πόλη θα γίνει Τουρκική.
Ο Δεσπότης Κωνσταντίνος Δραγάζης όταν πήρε το μήνυμα του Χαλίλ Πασά, το βράδυ της Κυριακής είδε την πίεση των Τούρκων στα τείχη να γίνεται όλο και πιο έντονη, συνεπώς γνώριζε ότι η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη. Ο Ελληνοσέρβος Κωνσταντίνος Παλαιολόγος-Δραγάζης έδειξε από εκείνη την χρονική στιγμή μεγάλη αποφασιστικότητα- γενναιότητα. Έγινε ο μεγαλύτερος ήρωας του Ελληνισμού καθώς ξεκίνησε να αντιμετωπίσει ενάντια σε κάθε λογική τους Αγαρηνούς, με στόχο να πραγματοποιήσει το αναπόφευκτο και για να αγωνιστεί να κάνει το αδύνατο να γίνει δυνατό.
Ένα από αυτά τα οποία μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας, είναι ότι η μεγαλύτερη αξία σε έναν άνθρωπο είναι να κρατά την ψυχή στο στόμα, να πολεμά, να επιμένει για το αδύνατο, το ακατόρθωτο. Από την στιγμή που δεν θα λυγίσει, αλλά θα παραμείνει ανυποχώρητος, τότε γίνεται το θαύμα που ποτέ ένας δειλός δεν μπορεί να πιστέψει, καθώς το αδύνατο, το ακατόρθωτο έχει γίνει πλέον εφικτό, κερδίζοντας την ζωή, την ελευθερία. Την ίδια αυτοθυσία, σθένος-φιλοπατρία διαπιστώνουμε στον Σπαρτιάτη Λεωνίδα και στον Παλαιολόγο. Εν τούτοις ο Κωνσταντίνος ξεπέρασε και τον Λεωνίδα.
Ο Κωνσταντίνος όταν ξεκινούσε για τον Θρύλο και την αιωνιότητα, ήξερε ότι δεν θα γλυτώσει και ότι απλά προσπαθούσε ενάντια σε κάθε λογική να κάνει το αδύνατο, να γίνει δυνατό. Με στηρίγματα την Ορθοδοξία, την ηθική, την γλώσσα, την παιδεία, τους θρύλους και τις παραδόσεις για την ανάσταση του Ελληνικού έθνους, διατηρούσαν τις ελπίδες τους οι σκλαβωμένοι στα μαρτυρικά χρόνια της Οθωμανικής κατοχής. Ενδεικτική η αγωνία του Παλαιολόγου να διατηρήσει τις εύθραυστες ισορροπίες ανάμεσα σε λαό και άρχοντες, σε ενωτικούς και ανθενωτικούς, στους γενναίους και σε εκείνους που είχαν ήδη παραδοθεί. Ο Κωνσταντίνος προσπαθεί να διασώσει ότι έμεινε από το μεγαλείο μιας ολόκληρης εποχής, από την δόξα της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας.
Ο λαός της Πόλης τον κατηγορεί για τα επερχόμενα δεινά, η εκκλησία τον εχθρεύεται, οι σύμμαχοι τον εξαπατούν. Ο ήρωας-βασιλιάς απορρίπτει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την Πόλη και να καταφύγει είτε στην νεοταξική Δύση, είτε σε κάποια κτίση που θα του παραχωρούσε ο εχθρός και μένει ολομόναχος. Μαζί με λίγους πιστούς συντρόφους, θα δώσει την τελική μάχη για την ελευθερία-αθανασία και θα πέσει στις επάλξεις της Πόλης. Η ηρωική μορφή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου συνδέεται άμεσα με το μεγίστης σημασίας εθνικό-ιστορικό γεγονός της αλώσεως.
Στις παραδόσεις-θρύλους, στους θρήνους, στα δημοτικά τραγούδια υπάρχουν αναφορές στον Μαρμαρωμένο βασιλιά. Από τις παραδόσεις η πιο γνωστή είναι για τον “μαρμαρωμένο” βασιλιά, τον οποίο κατά την διάρκεια της μάχης πήρε Άγγελος και τον τοποθέτησε μέσα σε μια σπηλιά. Εκεί θα παραμείνει μέχρι να τον ξυπνήσει ο Θεός για να πολεμήσει και να κατακτήσει την Πόλη. Μέσα από τον θρύλο για τον Εθνικό Ήρωα Κ. Παλαιολόγο οι σκλαβωμένοι Έλληνες κρατούσαν τις ελπίδες στα δύσκολα χρόνια της Οθωμανικής κατοχής.
Όταν έπεσε η πόλη στους Τούρκους για να τονώσουν το ηθικό των σκλαβωμένων Ελλήνων, δημιούργησαν τον θρύλο του “Μαρμαρωμένου” βασιλιά. Παράλληλα έφτιαξαν αυτό τον θρύλο διότι είχε καταρρεύσει η εθνική μας υπερηφάνεια από την Τουρκική κατάκτηση της βασιλεύουσας. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης σε δύο ποιήματά “Θεόφιλος Παλαιολόγος” και “Παρθέν” αποτυπώνει συγκινητικά τον θάνατο του Κωνσταντίνου και την πτώση της Πόλης. Ο Στρατής Μυριβήλης στο διήγημα “Πόλεμος”, “Το λουλούδι της φωτιάς”, αλλά και στο μυθιστόρημά “Η Ζωή εν τάφω” κάνει αναφορές στον ήρωα βασιλιά.
Επίσης ένα εξαιρετικό διήγημα με επίκεντρο την μορφή του Παλαιολόγου είναι το «Χριστούγεννα του 1448 μ.Χ. από τον Μ. Καραγάτση. Όμως η πιο επιτυχημένη τραγωδία είναι “Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος” του Νίκου Καζαντζάκη. Με τρόπο μοναδικό παρουσιάζεται η αγωνία του Παλαιολόγου να διατηρήσει τις εύθραυστες ισορροπίες ανάμεσα σε λαό και άρχοντες, σε ενωτικούς και ανθενωτικούς, στους γενναίους και σε εκείνους που είχαν ήδη παραδοθεί και στην μάταιη ελπίδα για διαφυγή, στο φως της ελευθερίας και το σκοτάδι της υποταγής.
Ο δεσπότης Κωνσταντίνος προσπαθεί να διασώσει ότι απέμεινε από το μεγαλείο της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας. Ο λαός της Πόλης τον κατηγορεί για τα επερχόμενα δεινά. Η εκκλησία τον εχθρεύεται, οι σύμμαχοι τον εγκαταλείπουν. Ο ήρωας βασιλιάς απορρίπτει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την Πόλη και να καταφύγει είτε στη Δύση, είτε σε κάποια κτίση που θα του παραχωρούσε ο εχθρός και μένει ολομόναχος. Αγέρωχος και υπερήφανος μαζί με λίγους πιστούς συντρόφους θα δώσει την τελική μάχη για την ελευθερία-αθανασία και θα πέσει στις επάλξεις της Πόλης των Πόλεων. Το έργο αυτό αποτελεί ένα ανεπανάληπτο κάλεσμα σε νέους εθνικούς αγώνες για την ελευθερία.
Αυτό το λογοτεχνικό αριστούργημα αποτελεί μια προσπάθεια εσωτερικής αναγέννησης, στα διαχρονικά Ελληνικά ιδεώδη και τα σύμβολα μιας εποχής, τα οποία οι παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας επιθυμούν -προσπαθούν να μας κάνουν, να τα πετάξουμε στον Καιάδα της ιστορίας. Απαιτούν να εγκαταλείψουμε οριστικά τους Ήρωες της ελευθερίας-Πίστεως, τους Αγίους και τους αρχαίους Φιλοσόφους
Στο έργο ο Κωνσταντίνος επανέρχεται κυρίαρχος- ηγέτης δείχνοντας τον δρόμο προς την ελευθερία, την δόξα και την αθανασία. Νικά τον Θάνατο ο Παλαιολόγος. Μέσα από τόσες μεγάλες μορφές που ανέδειξε τοέθνος πώς μπορούμε να μην ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Έλληνα που αναπαύεται στον Έβδομον ; Πως είναι δυνατόν να αγνοήσουμε τον Μ. Ηράκλειο, τον Δραγάζη και τον Λεωνίδα ; Οι πρόγονοι μας μας καλούν να σηκωθούμε όρθιοι και με θάρρος να αγωνιστούμε. Η μαρτυρική μορφή του τελευταίου αυτοκράτορα αποτέλεσε διαχρονική πηγή έμπνευσης για τον φλογερό-Kρητικό δημιουργό. Ο Καζαντζάκης μέσα από την ξεχωριστή λογοτεχνική διαδρομή του δίνει τεράστια έμφαση στην στάση ζωής ιστορικών προσωπικοτήτων που καθόρισαν-εξέλιξαν τον Ελληνισμό.
Οι ήρωες αυτοί διαμόρφωσαν την παιδεία, την ηθική και την ολοκλήρωση προσωπικοτήτων σε εκατομμύρια ανθρώπους από διαφορετικά έθνη. Ο φλεγόμενος Κρητικός από το Μεγάλο Κάστρο έγραψε το Θεατρικό Αριστούργημα Κωνσταντίνος Παλαιολόγος για τον Εθνικό μας Ήρωα.
ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΗΡΩΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ Ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ :
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΔΙΟΤΙ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ !!!
Ο Ιωάννης-Δούκας Βατάτζης όπως και όλοι οι Έλληνες, γνώριζε σχετικά με την μεγαλύτερη εθνική προδοσία όλων των εποχών στην ιστορία του έθνους από την οικογένεια των Δουκών στο Μαντζικέρτ. Εν τούτοις δήλωνε με υπερηφάνεια ότι ήταν απόγονος των μεγαλύτερων προδοτών του έθνους, την οικογένεια των Δουκών που ήταν Ιουδαίοι !!! Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά συμβαίνει ένας Χριστιανός, να αισθάνεται υπερήφανος και να το δηλώνει δημόσια, γιατί είναι συγγενείς με τους μεγαλύτερους προδότες του Ελληνικού έθνους !!!
Διαχρονικά όλοι οι άνθρωποι ακόμη και αν δεν ευθύνονται οι ίδιοι για τις προδοτικές-κακουργηματικές πράξεις των συγγενών τους, εν τούτοις σε αυτές τις περιπτώσεις, αποκρύπτουν την συγγένεια τους με εγκληματίες-προδότες είτε καταδικάζουν αυτές τις πράξεις. Επίσης αρκετοί αλλάζουν επώνυμο γιατί δεν επιθυμούν καμία σχέση με τους προδότες. Όμως ο Ιωάννης-Δούκας Βατάτζης θεωρούσε μέγα επίτευγμα την συγγένεια του με τους μεγαλύτερους προδότες τους Ελληνισμού !!! Η Άννα Δαλασσηνή απεχθάνονταν τους Δούκες και ο Βατάτζης ένιωσε υπερήφανος που ήταν εξ αίματος συγγενείς τους !!!
Ο Ιωάννης Βατάτζης ήταν βασιλιάς στο μικρό κρατίδιο της Νίκαιας στην Μικρά Ασία. Αυτό διότι η ένδοξη Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, είχε πλέον κατακτηθεί από τους Γερμανούς το 1204 μ.Χ. Οι ελάχιστοι Έλληνες που επέτυχαν να διαφύγουν πέρασαν στην Μικρά Ασία και ίδρυσαν ένα πολύ μικρό σε γεωγραφική έκταση Ελληνικό κράτος. Γεωγραφικά-γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά δεν δικαιολογείται ο όρος αυτοκρατορίας. Το μικρό κράτος της Νίκαιας δεν είχε σημαντική πολιτική-στρατιωτική και οικονομική επιρροή για να ονομάζεται αυτοκρατορία.
Ακόμη και οι ένδοξοι πρόγονοι μας στο Imperium Romanum του Βοσπόρου σε γεωγραφικό επίπεδο τους περισσότερους αιώνες δεν ήταν αυτοκρατορία. ‘Όμως είχαν όλες τις υπόλοιπες προδιαγραφές. Πολύ ισχυρό στράτευμα, ισχυρή οικονομία, καθόριζαν τις παγκόσμιες πολιτικές εξελίξεις με βάσεις την υψηλή Αριστόκλεια παιδεία και την Ορθοδοξία. Επιπροσθέτως στο μικρό βασίλειο της Νίκαιας δεν κατοικούσαν πολλά διαφορετικά έθνη. Συνεπώς με βάση τα προαναφερόμενα δεν υπήρξε ποτέ αυτοκρατορία της Νίκαιας και αυτοκράτορες.
Έξι χρόνια πριν από την επανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως ο άγιος Ιωάννης Γ Βατάτζης απεβίωσε και την πόλη κατέκτησε ο Μιχαήλ ο Η Παλαιολόγος. Ο Παλαιολόγος είχε αυτομολήσει στους Τούρκους λόγω πολιτικών διώξεων, και εν συνεχεία τύφλωσε τον νόμιμο βασιλιά τον Ιωάννη Δ Λάσκαρη, για να γίνει εκείνος βασιλιάς Ήταν μοιχός με την Γερμανίδα πόρνη Μαρκεσία και τον κατέκρινε ο Ιερομόναχος Ι. Βλεμμύδης. Πως γίνεται να αξιώσει ο Χριστός έναν τόσο κακό άνθρωπο να πάρει πίσω την πόλη, και να μην αξιώσει τον Βατάτζη ; Στα θετικά του Αγίου Βατάτζη οι πολλές ελεημοσύνες.
Εύλογα προκύπτουν τα ερωτήματα : Γιατί να μην είναι ο εκλεκτός του Θεού ένας Έλληνας του Ρωμαϊκού κράτους με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη ; Γιατί να μην είναι ο κορυφαίος στρατιωτικός Άγιος της Ορθοδόξου πίστεως-ιδρυτής του Αγίου όρους και τρίτος κορυφαίος αυτοκράτορας όλων των εποχών (Pallida Mors Saracenorum) ;
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική-λογική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν.
Για αυτό στρέφονται προς την θρησκοληψία, τις βίαιες πράξεις και την ερωτική ελευθεριότητα και τον Διονυσιακό πολιτισμό. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη είναι οι φανατικοί-απαίδευτοι θρησκόληπτοι και οι θρησκευτικές οργανώσεις οι οποίες διέπονται από ένα ανελέητο και τυφλό θεολογικό φανατισμό.
Με αυτές τις μεθόδους επιδιώκουν την δημιουργία μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού. Το σημαντικότερο το οποίο αγνοούν οι πλανεμένοι-απελπισμένοι συνάνθρωποι μας όπως και οι αφελείς, είναι ότι ο Χριστός μετά την ζωή-δημιουργία μας έδωσε την ελευθερία. Είναι αδύνατον να αναστήσει και να εξαναγκάσει έναν Έλληνα στρατιωτικό να πάει ενάντια στο πιο ιερό Ελληνικό αξίωμα, για να βοηθήσει σαπισμένα άτομα από τoν Διονυσιακό πολιτισμό. Ο θεός δεν υποχρέωσε ποτέ κανέναν άνθρωπο όσο ζούσε είτε μετά θάνατον, να κάνει κάτι το οποίο δεν επιθυμεί.
Τέτοιου είδους εξαναγκασμούς τους έκανε και τους κάνει μόνον ο εωσφόρος. Κανένας Έλληνας στρατιωτικός από εκείνους τους αιώνες μεταξύ αυτών και ο Άγιος Ιωάννης Βατάζης, δεν δέχεται να αναστηθεί για να πολεμήσει με σκοπό να απελευθερωθούν δειλοί-αδύναμοι άνθρωποι, οι οποίοι ασπάστηκαν τα Διονυσιακά αξιώματα.
Στην αρχαία Ελλάδα (κατά διαστήματα) και στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία μονίμως, κυβερνούσαν οι άριστοι, οι καλύτεροι. Το ένδοξο Ελληνικό Imperium Romanum κυβέρνησαν επί αιώνες οι πιο γενναίοι στρατηγοί και αυτοκράτορες, οι οποίοι πολεμούσαν καθημερινά στα πεδία των μαχών. Εάν δεν πολεμούσε κάποιος πολύ ηρωικά ώστε να διακριθεί περισσότερο από τους υπόλοιπους Έλληνες στρατιώτες και τους αξιωματικούς, δεν γινόταν ποτέ Στρατηγός, Δομέστικος των Σχολών και Αυτοκράτορας. Διαχρονικό ηθικό αξίωμα του Ελληνικού έθνους, ήταν από τα πανάρχαια χρόνια, ότι κυβερνήτες-βασιλείς γίνονται μόνον οι άριστοι.
Οι σπουδαιότεροι άνθρωποι όλων των εποχών στην ιστορία του πλανήτη οι ήρωες Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπολόγιζαν ως άνδρες και Έλληνες μόνον όσους πολεμούσαν. Όλους τους άνανδρους (θηλυπρεπείς) οι οποίοι δεν πολεμούσαν για την Ελλάδα τους σιχαινόταν και τους περιφρονούσαν. Aνάμεσα στα εκατομμύρια των αξιωματικών του μεσαίωνα είναι και ο στρατηγός-αυτοκράτορας Ρωμανός ο Δ Διογένης, ο οποίος περιφρονούσε τους δειλούς που περίμεναν βοήθεια από τον Χριστό και δεν πολεμούσαν. Τις ίδιες ακριβώς πεποιθήσεις είχε και ο Άγιος Ιωάννης Δούκας-Βατάτζης.
Δεν υπήρχε μεγαλύτερη ατίμωση και προσβολή για έναν γνήσιο Έλληνα άνδρα, από το να τον διώξουν από τον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό, για οποιαδήποτε αιτία. Αμέσως έχανε την κοινωνική του θέση και υπόσταση. Ο Ιωάννης Κουρκουάς-Τσιμισκής συναίνεσε στην δολοφονία του Αγίου Νικηφόρου Φωκά, ο οποίος ήταν και θείος του, διότι όχι μόνον του αφαίρεσε όλα τα στρατιωτικά του αξιώματα, αλλά τον έκανε απλό πολίτη και τον έθεσε σε κατ οίκον περιορισμό. Δεν του επέτρεψε ο Άγιος Νικηφόρος να πολεμά ούτε ως απλός στρατιώτης.
Για τους ίδιους λόγους ο πολύ σημαντικός-γενναίος στρατηγός, ο Νικηφόρος Ξιφίας που με την πίστη και την φιλοπατρία του κατακτήθηκε η νίκη στην καθοριστική μάχη με τους Βούλγαρους στο Κλειδί, επαναστάτησε ενάντια στον Αυτοκράτορα Βασίλειο Β διότι δεν τον επέλεξε να πολεμήσει σε μια δευτερεύουσας σημασίας εκστρατεία.
Μετά από τόσες δόξες και τιμές, πού αξιώθηκε να ζήσει, ο Ήρωας Ξίφίας, πληγώθηκε και προσβλήθηκε πολύ βαριά, από την απόφαση, του Βουλγαροκτόνου, να μην τον επιλέξει να πολεμήσει. Μέσα στην υπέρμετρη αγάπη του για την πατρίδα, ο Νικηφόρος Ξιφίας, ξέχασε ότι πρέπει κάποιοι στρατηγοί, να παραμένουν πίσω, να φυλάνε τον άμαχο πληθυσμό και τα σύνορα.
Τι σήμαινε εκείνους τους αιώνες να πολεμά κάποιος γενναία, σε καθημερινή βάση μας το έδειξε η ενέργεια της μεγαλύτερης Ελληνίδας φιλοσόφου μαζί με την Υπατία, της Πριγκίπισσας Άννας, η οποία μεσολάβησε στον πατέρα της, τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό, να μην τιμωρήσει τον αξιωματικό Αρμενικής καταγωγής τον Αλέξιο Μουσελέ, διότι ήταν γενναίος στα πεδία των μαχών.
Η Άννα Κομνηνή όπως και όλες οι ηθικές και πραγματικές Ελληνίδες-Χριστιανές σεβόταν και υποτασσόταν στους συζύγους τους, διότι ήταν ήρωες πολέμου. Όλες οι γυναίκες του μεσαίωνα σεβόταν και υποτασσόταν στους άνδρες τους, που πολέμησαν γενναία για την Ελλάδα και την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι Ελληνίδες Χριστιανές του μεσαίωνα αναγνώριζαν ως άνδρες, μόνον όσους πολεμούσαν γενναία για την επιβίωση της αυτοκρατορίας και του έθνους. Με βάση όλα τα προαναφερόμενα εθνικά-ηθικά αξιώματα η Άννα Κομνηνή, προσπάθησε να αποσπάσει, τον θρόνο από τον αδελφό της Ιωάννη τον Β Κομνηνό.
Μετά τον θάνατο του Αλεξίου Α΄ το 1118 η Άννα και η μητέρα της Ειρήνη Δούκα, οργάνωσαν συνωμοσία εναντίον του νομίμου διαδόχου, Ιωάννη Β Κομνηνού. Για αυτό προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ανεβάσουν στον θρόνο, τον πολύ γενναίο Στρατηγό-Καίσαρα και σύζυγο της, τον Νικηφόρο Βρυέννιο.
Οι δύο γυναίκες, η βασίλισσα Ειρήνη και η πριγκίπισσα Άννα, δικαίως θεωρούσαν ως ικανότερο και γενναιότερο τον Νικηφόρο Βρυέννιο, ο οποίος είχε αποδείξει επανειλλημένα την γενναιότητα του, στα πεδία των μαχών. Συνεπώς δεν ευσταθούν οι κατηγορίες, των εχθρών της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ότι το “Βυζάντιο” ήταν ένα κράτος, όπου γινόταν, συνέχεια δολοφονίες και συνομωσίες.
Η Αυγούστα Ειρήνη Δούκα και η πριγκίπισσα Άννα κινήθηκαν με καλές προθέσεις, με βάση τα κοινωνικά πρότυπα και το ανώτερο ηθικό Ελληνικό αξίωμα της αρχαιότητας και του μεσαίωνα. Η πριγκίπισσα Άννα γνώριζε άριστα την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Ο Θησέας ήταν ο πρώτος παγκοσμίως, ο οποίος δίδαξε ότι οι Έλληνες βασιλιάδες επωμίζονται τα περισσότερα βάρη από όλους τους υπόλοιπους κατοίκους, ενώ τους καρπούς των προσπαθειών τους, πάντοτε τους μοιράζονται με όλους τους πολίτες.
Ακόμη ο Θησέας δίδαξε ότι σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, καθημερινά τις περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο στρατιώτη, βάζει την ζωή του σε κίνδυνο ο εκάστοτε Έλληνας Βασιλιάς. Για αυτό όλοι οι Έλληνες Βασιλείς, στρατηγοί κατά την αρχαία και μεσαιωνική εποχή, όπου οι πρόγονοι μας ήταν διοικητές της Ελληνικής- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ολομόναχοι πολεμούσαν πρώτοι, έμπροσθεν από την πρώτη γραμμή του μετώπου.
Αυτό το έκαναν για να πάρουν θάρρος οι Έλληνες στρατιώτες για να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι υπέρ της Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους. Το ίδιο έκαναν και όλες οι επόμενες γενιές Ελλήνων στρατιωτικών μέχρι και την σύγχρονη Ελληνική ιστορία (1821-1940).
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ. Είναι διαχρονικά, ιστορικά και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τα έθνη που ασπάζονται τον Διονυσιακό πολιτισμό καταρρέουν και αφανίζονται. Οι μοναδικές πηγές ζωής του Ελληνισμού είναι ο Μέγας Αριστοκλής (Αριστόκλειος πολιτισμός) και ο Χριστός (Ορθοδοξία).
Αν και δεν ήταν στόχος του Μ. Αλέξανδρου, εν τούτοις μέσα από την κατάκτηση του Περσικού έθνους δημιουργήθηκαν οι γεωστρατηγικές-γεωπολιτικές συνθήκες για την ίδρυση της Ρωμαϊκής "δημοκρατίας" η οποία στην συνέχεια ονομάστηκε αυτοκρατορία. Με την κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών και κάτω από τις γεωστρατηγικές-γεωπολιτικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν, έλαβαν την απόφαση οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού να ιδρύσουν την Ρωμαϊκή "δημοκρατία". Ένας ακόμη σημαντικός λόγος για την ίδρυση του Imperium Romanun ήταν ο ταχύτατος εξελληνισμός του Ισραηλινού έθνους.
Ο Αριστόκλειος πολιτισμός ως η κορυφαία πολιτιστική αυτοκρατορία της ανθρωπότητας αποκτά διαχρονικά εκατομμύρια υποστηρικτές. Το ίδιο έγινε με τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου όπου διαδόθηκε ο πολιτισμός των Ελλήνων. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι Ραββίνοι εκείνης της εποχής αντιμετώπιζαν σοβαρότατα προβλήματα και δεν ήταν σε θέση να αποτρέψουν τον εξελληνισμό επιφανών Ιουδαίων.
Για να μην επιδεινωθεί η κατάσταση και χαθεί εντελώς ο έλεγχος αποφάσισαν να προκαλέσουν ένα ισχυρότατο σοκ στο Ισραηλινό έθνος. Σε άρχοντες και τον λαό. Μια ακόμη σημαντικότατη αιτία για την δημιουργία της Ρώμης ως παγκόσμιας Διονυσιακής αυτοκρατορίας ήταν χρονική. Οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας ήθελαν να έχουν όλο τον απαραίτητο χρόνο να επανασυστήσουν την Περσική αυτοκρατορία χωρίς εμπόδια και περισπασμούς.
Με την κατάκτηση την Περσικής-Διονυσιακής αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών από τον Μ. Αλέξανδρο, οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια Διονυσιακή αυτοκρατορία από τα δυτικά. Για αυτό δημιούργησαν το Imperium Romanum. Στόχος να είναι ο Ελληνισμός ανάμεσα σε δύο παγκόσμιες-Διονυσιακές αυτοκρατορίες. Σε περίπτωση που απελευθερωθούν οι πρόγονοι μας από τον Ρωμαϊκό ζυγό, να επιτεθεί στους Έλληνες του μεσαίωνα η Περσική αυτοκρατορία των Σασσανιδών. Οι πρόγονοι μας απελευθερώθηκαν από την Ρωμαϊκή δουλεία και στην συνέχεια τους ανατέθηκε η εξουσία του Ρωμαϊκού κράτους από τον Άγιο-Μέγα Κωνσταντίνο.
Στην συνέχεια οι Έλληνες ως διοικητές του Imperium Romanum του Βοσπόρου, θα κατακτήσουν την Διονυσιακή-Περσική αυτοκρατορία. Συνεπώς κατακτώντας ειρηνικά την ελευθερία τους και την Διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, επέτυχαν στην συνέχεια την κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας. Μετέτρεψαν την δυτική-Διονυσιακή αυτοκρατορία σε Ελληνοχριστιανική χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Με όπλα τον πολιτισμό και την Χριστιανική θρησκεία, είμαστε το μοναδικό έθνος στον κόσμο που κατέκτησε την ελευθερία του και διοίκησε μια παγκόσμια αυτοκρατορία.
Ένα ακόμη ασύλληπτο παγκόσμιο επίτευγμα του Ελληνισμού, που δεν επέτυχε και δεν θα επιτύχει κανένα άλλο έθνος. Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Ιουδαίων Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία).
Για όσους δεν γνωρίζουν η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη το παγκόσμιο κέντρο της Διονυσιακής κουλτούρας. Ο παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν ο θεσμός της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Αυτός ο θεσμός εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων.
Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα. Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική εξαθλίωση- σεξουαλική διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, ήταν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη-παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια.
Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη-παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο ηθικός ξεπεσμός στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ήταν δίχως προηγούμενο. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά πόδας τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια τους, έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον μέσα στα παλάτια των αυτοκρατόρων, αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων.
Η έκφυλη-άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη, στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια. Εξαντλημένοι οι Ρωμαίοι μετά από τόση σήψη-παρακμή, έπεφταν σε βαριά κατάθλιψη και αδράνεια. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον άρρωστο-εωσφορικό τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ερείπια, και επιθυμούσαν μία καινούρια ζωή.
Ο ηθικός ξεπεσμός δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους, έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, όπως γίνεται και στην εποχή μας. Η πορνεία είχε λάβει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις.
Η ανηθικότητα και τα όργια έχουν και αυτά τα όριά τους. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί από αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία καλύτερη ζωή στον πραγματικό Σωτήρα – Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού.
Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες. Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας. Αντιθέτως το κράτος του Αλέξανδρου είχε διάρκεια ζωής μόνο μερικά χρόνια. Η Διονυσιακή αυτοκρατορία του Αλέξανδρου διαλύθηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Οι κατακτήσεις του κατέρρευσαν αμέσως μετά τον θάνατο του. Η βασική αιτία για την διάλυση ήταν ο Διονυσιακός πολιτισμός. Η "αυτοκρατορία" του Αλέξανδρου ήταν δομημένη με βάση την Διονυσιακή κουλτούρα για αυτό διαλύθηκε ταχύτατα. Αντιθέτως το Imperium Romanum του Βοσπόρου με θεμέλια τον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία υπήρξε η μακροβιότερη αυτοκρατορία όλων των εποχών.
Όσα έθνη η αυτοκρατορίες ασπαστούν τον Διονυσιακό πολιτισμό καταρρέουν είτε αφανίζονται για πάντα και περνούν στην ιστορία. Είναι διαχρονικά-ιστορικά και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι αυτοκρατορίες-έθνη που μετέχουν στα Διονυσιακά δρώμενα καταστρέφονται, ένα τμήμα των νεοελλήνων διαδίδει Χιλιαστικές πλάνες τις οποίες διαψεύδουν επιστημονικά σύγχρονοι Πατέρες της Εκκλησίας και Πανεπιστημιακοί. Με κορωνίδα την "ανάσταση του Βατάτζη, εξαπατούν και αποκοιμίζουν τους ανυποψίαστους συνανθρώπους μας.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ-ΠΟΛΤΙΣΜΟΥ.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Διονυσιακός πολιτισμός κατέστρεψε δύο παγκόσμιες αυτοκρατορίες Περσική-Ρωμαϊκή, και οδήγησε στην κατάρρευση-κατάκτηση τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο. Όταν ένα έθνος απωλέσει την ηθική της Αριστόκλειας παιδείας, ακολουθεί κατά σειρά η πνευματική, η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η κοινωνική παρακμή.
Η ελευθεριότητα των ηθών που επέτρεψαν οι νεοταξίτες έχει ως στόχο την πνευματική-κοινωνική παρακμή, για να επακολουθήσει η αναίμακτη κατάκτηση και την καταστροφή του Ελληνικού έθνους.
Υπάρχει ένας πανάρχαιος νόμος, ο οποίος αν δεν υπήρχε θα είχε αφανιστεί ολόκληρη η ανθρωπότητα όπως αναφέρει ο Καζαντζάκης. Το κακό πάντοτε στις αρχές επικρατεί. Όμως πάντοτε στο τέλος ηττάται. Εάν επιθυμείτε να επιβιώσουμε υπάρχει πραγματική λύση. Εγκαταλείψτε μαζικά και εμπράκτως τον Θεοκατάρτο Διονυσιακό πολιτισμό. Ο άνθρωπος που είναι μακριά από τον Χριστό θεωρείται νεκρός. Δεν ζει πνευματικά και δεν αντιλαμβάνεται ότι ζει μέσα στον βούρκο αναφέρει ο γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης.
Βρισκόμαστε στην κορύφωση του υβριδικού πολέμου και ο Ελληνισμός είναι σε άθλια και ετοιμοθάνατη κατάσταση. Επικρατεί η Διονυσιακή κουλτούρα-πορνεία. Βία-αδικία, ανωμαλία, διαφθορά, έλλειψη αρχών, χάος, ανομία-αταξία. Όλεθρος και καταστροφή. Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό έχουμε τους φίλους της αναλαμπής και τους αρνητές αυτής. Ο Πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος απορρίπτει κατηγορηματικά τα περί αναλαμπής ως χιλιαστικές πλάνες. Το ίδιο και ο Αρχιμανδρίτης Αρσένιος Κουμπούγιας, ο ιερέας Διονύσιος Ταμπάκης, ο Νεκτάριος Μουλατισώτης και λαϊκοί όπως ο Ν. Ζώτος, Κ. Χαραλάμπους. Μεταξύ αυτών και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Γρίβας. Δείτε προσεκτικά τα σχετικά βίντεο με τον Πατέρα Αθανάσιο Μυτιληναίο και τον Νεκτάριο Μουλατσιώτη.
Είναι κοινώς αποδεκτά τα επιστημονικά στοιχεία τα οποία έχει παραθέσει δημοσίως ο έγκριτος καθηγητής της σχολής Ευελπίδων Κώστας Γρίβας σχετικά με τον αφανισμό του Ελληνισμού μέσα σε μερικές δεκαετίες. Εν τούτοις οι νεοέλληνες σε πλήρη παρακμή-σήψη αναμένουν σωτήρες και από μηχανής Θεούς τους οποίους με γνώμονα τους νόμους του Θεού δεν αξίζουν.
https://www.youtube.com/watch?v=hBIKPLJH5EY&t=8s
https://www.youtube.com/watch?v=jpieXEjnzhc
Ενώ ο Θεός έκαψε τα Σόδομα-Γόμορρα γιατί ασπάστηκαν την Διονυσιακή κουλτούρα, οι νεοέλληνες απαιτούν να επιβραβευτούν ως μέτοχοι του Διονυσιακού πολιτισμού από τον Ιησού Χριστό !!! Επίσης ένα ακόμη ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι Ισραηλίτες που ήταν περιπλανώμενοι επί πολλές δεκαετίες στην έρημο γιατί επέστρεψαν στα Διονυσιακά ήθη και έθιμα. Για αυτό ο Θεός μέχρι να φύγει από την ζωή και ο τελευταίος πιστός του Διονύσου δεν τους οδήγησε στην Γη της επαγγελίας. Ο Θεός δεν στηρίζει και δεν βοηθά ποτέ τους πιστούς του Διονυσιακού πολιτισμού.
Ονειρεύονται εκ νέου αυτοκρατορίες και μεγαλεία. Είναι ιστορικά-διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι όσα έθνη-αυτοκρατορίες ασπάστηκαν τα διονυσιακά αξιώματα εξαφανίστηκαν από τον παγκόσμιο χάρτη. Όταν ένα έθνος χάσει την ηθική-πίστη και την παιδεία, ακολουθεί η πολιτική-στρατιωτική, η κοινωνική-πολιτιστική και η οικονομική καταστροφή μέχρι τον οριστικό αφανισμό. Ενδεικτικά παραδείγματα το βασίλειο των Φαραώ στην Αίγυπτο και οι δύο παγκόσμιες-Διονυσιακές αυτοκρατορίες Περσική-Ρωμαϊκή.
Κατάντια-τραγικό κατάντημα και μέγιστη βλασφημία προς τον Τριαδικό Θεό οι απαιτήσεις των νεοελλήνων που αυτοχρίστηκαν περιούσιο έθνος του Χριστού !!! Η πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία που δημιούργησαν οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας με στόχο την κατάκτηση του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου ήταν η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών.
Όμως οι θιασώτες των Διονυσιακών αξιωμάτων υπέστησαν πανωλεθρία. Το μεγαλύτερο αριθμητικά και ισχυρότερο στράτευμα την αρχαία εποχή το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα κατέρρευσε. Μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο.Το ίδιο ακριβώς συνέβη και τον μεσαίωνα από τον Μέγα Ηράκλειο.
Ο Αυτοκράτορας από την Αγιοτόκο Καππαδοκία κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία μέσα σε έξι χρόνια και την οδήγησε στον οριστικό αφανισμό και στην Αραβική κατάκτηση. Από την ένταση του πολέμου και την σκληρότητα των μαχών με τους Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους, μια παγκόσμια αυτοκρατορία χάθηκε οριστικά μέσα σε τριάντα χρόνια. Δυο φορές από την σφοδρότητα των πολέμων και την αποδοχή του Διονυσιακού πολιτισμού, διαλύθηκε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, από τον Αλέξανδρο και τον Ηράκλειο.
Η Διονυσιακή αυτοκρατορία του Αλέξανδρου διαλύθηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Οι κατακτήσεις του κατέρρευσαν αμέσως μετά τον θάνατο του. Η βασική αιτία για την διάλυση ήταν ο Διονυσιακός πολιτισμός. Η "αυτοκρατορία" του Αλέξανδρου ήταν δομημένη με βάση την Διονυσιακή κουλτούρα για αυτό διαλύθηκε ταχύτατα. Αντιθέτως το Imperium Romanum του Βοσπόρου με θεμέλια τον Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ορθοδοξία υπήρξε η μακροβιότερη αυτοκρατορία όλων των εποχών.
Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.
Οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Θεού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Ελληνικό πολιτισμό-Ορθοδοξία στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Όταν αρνήθηκαν οι Ισραηλίτες τον Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό.
Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός).
Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Κοιτώντας προσεκτικά μέσα από τις εθνικές συντριβές, ο Ελληνισμός δεν θα πρέπει να στηρίζεται, να ελπίζει σε ξένες χώρες και σε ανύπαρκτους σωτήρες. Όποτε στηρίξαμε τις προσδοκίες μας σε ξένους για την απελευθέρωση, είτε για την διευθέτηση εθνικών θεμάτων, έχουμε υποστεί ταπεινώσεις και εθνικές συμφορές. Διαχρονικά η ανθελληνική δύση αφαιρεί καταστρέφει πολιτικά, στρατιωτικά, και πνευματικά τον Ελληνισμό. Τότε έρχονται οι εχθροί από την Ανατολή για να ολοκληρώσουν την καταστροφή.
Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωπολιτική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Μόνον ο Χριστός θέλει τους Έλληνες. Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Η τύχη της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα. Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών.
Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή της αρχαίας Ρώμης, των Κομνηνών και της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ. Επίσης αποτελεί μια θλιβερή μορφή ζωής όπως πολύ σωστά είχε αναφέρει και ο G. Ostrogorsky για το Ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας. Όπως τότε το ίδιο και την σύγχρονη εποχή το κράτος-έθνος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική, ηθική παρακμή-απαξίωση και απομόνωση.
Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική-στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική-πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία.
Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Αριστόκλειου-εθνικιστικού παιδαγωγικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην Διονυσιακή Κουλτούρα. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική-Αριστόκλεια και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική στην παιδεία έχει απαγορευθεί.
Οι φίλοι της Διονυσιακής Κουλτούρας κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των αδύναμων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την πολιτική, την οικονομία, τον αθλητισμό, τα ΜΜΕ-ΜΚΔ, τον πολιτισμό, τις τέχνες, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, την μόδα κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό.
Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ως βασικό δόγμα την σεξουαλική λατρεία-μαγεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο και κανένας ηθικός δισταγμός.
Η εχθρική προς το ανθρώπινο γένος νέα τάξη πραγμάτων έχει αφαιρέσει σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε ίχνος ανθρωπισμού, λογικής, Αριστόκλειας παιδείας και πολιτισμού. Επέτυχαν να ζούνε οι περισσότεροι, χωρίς ηθικές αρχές, γνώσεις, και να είναι εχθρικοί-ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Ζούμε σε μια εποχή καθαρά σαρκική, όπου κυριαρχούν τα πιο κτηνώδη και αισχρά ένστικτα.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Διονυσιακός πολιτισμός κατέστρεψε δύο παγκόσμιες αυτοκρατορίες Περσική-Ρωμαϊκή, και οδήγησε στην κατάρρευση-κατάκτηση τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο. Όταν ένα έθνος απωλέσει την ηθική της Αριστόκλειας παιδείας, ακολουθεί κατά σειρά η πνευματική, η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η κοινωνική παρακμή.
Η ελευθεριότητα των ηθών που επέτρεψαν οι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων, έχει ως στόχο την πνευματική-κοινωνική παρακμή, για να επακολουθήσει η αναίμακτη κατάκτηση και την καταστροφή του Ελληνικού έθνους. Υπάρχει ένας πανάρχαιος νόμος, ο οποίος αν δεν υπήρχε θα είχε αφανιστεί ολόκληρη η ανθρωπότητα όπως αναφέρει ο Καζαντζάκης. Το κακό πάντοτε στις αρχές επικρατεί. Όμως πάντοτε στο τέλος ηττάται. Εάν επιθυμείτε να επιβιώσουμε υπάρχει πραγματική λύση. Εγκαταλείψτε μαζικά και εμπράκτως τον Θεοκατάρτο Διονυσιακό πολιτισμό.
Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή των Κομνηνών, του κρατιδίου της Νίκαιας, και των Παλαιολόγων της Αλώσεως του 1453, καθώς είναι σε τραγική πνευματική, πολιτική, στρατιωτική και οικονομική κατάσταση. Υποτελής των δανειστών και των μνημονίων. Πληρώνουμε δυσβάσταχτους φόρους. Ακόμη και οι μεγάλες δυνάμεις (Ρωσία, Αμερική, Γερμανία, Ισραήλ) δεν θα ήταν σε θέση να εξοφλήσουν αυτά τα δάνεια. Δυστυχώς το πιο τραγικό είναι η Ισλαμοποίηση της χώρας και η παραχώρηση της στην Τουρκία, ως Οθωμανική επαρχία.
Ο πνευματικός βίος της Ελλάδας πρέπει να είναι προσανατολισμένος στην Ορθοδοξία, στην επιστροφή των Ελληνοχριστιανικών ηθών, στις διδασκαλίες του Αριστοκλή, με στόχο την ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως και στην δημιουργία ενός αξιόμαχου Ελληνικού στρατού. Μόνο με αυτούς τους τρόπους, θα επιβιώσουμε, θα τιμήσουμε και θα δικαιώσουμε τις θυσίες των βασιλέων, των στρατηγών, των αξιωματικών των στρατιωτών, των Αγίων και των μαρτύρων.
Ο Ελληνισμός διαχρονικά επιβίωσε εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών. Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών (Παιάνας-Αισχύλος). Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς (Πλάτων-Κρίτων).
Ο Αριστοκλής-Πλάτωνας εiναι ο πρώτος-κορυφαίος εθνικιστής φιλόσοφος, όλων των εποχών, διότι καθόρισε το πρώτο και σπουδαιότερο πατριωτικό αξίωμα, ενώ ήταν ο μοναδικός φιλόσοφος στον κόσμο ο οποίος πήγε ενάντια, στην Φιλοσοφική και ηθική του διδασκαλία για να επιβιώσει η Ελλάδα. Αν είσαι ανήμπορος να κρατήσεις αναμμένες τις λαμπάδες της Πατρίδα σου, δεν είσαι συνειδητός Έλληνας, δεν είσαι Πατριώτης. Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί ( Κωστής Παλαμάς). Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις. Αυτά είπε μεταξύ πολλών άλλων ο μεγαλύτερος υμνητής των δυο ιερότερων ανθρώπινων αξιών, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, οι οποίες εiναι δημιουργήματα των αρχαίων Ελλήνων, κατά την σύγχρονη εποχή. Οι πρόγονοί μας όχι μόνον δημιούργησαν αυτές τις δύο αξίες, αλλά της «πότισαν» με αίμα, όσο κανένα άλλο Έθνος στην παγκόσμια ιστορία.
Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πιο ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου. Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή.
Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη, τον οποίο περιμένουν αδίκως οι ραγιάδες σήμερα. Η προσμονή «θεόσταλτων σωτήρων» από τον Θεό είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των ραγιάδων, οι οποίοι σαπισμένοι από την σεξουαλική διαφθορά αναμένουν βοήθεια από τον θεό. Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εχθρών μας αντί να πολεμούν να έκαναν μόνον συλλαλητήρια ;
Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πριν. Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι κλπ, να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε. Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ.
Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Γνώριζαν τον διαχρονικό και ιερό τρόπο εθνικής επιβίωσης και ότι περίπτωση που θα τολμούσαν να γίνουν προδότες θα «έσπαγε» η ιερή ιστορική συνέχεια, η οποία κρατούσε το έθνος ζωντανό στο πέρασμα πολλών αιώνων. Ήξεραν πολύ καλά οι Έλληνες ότι αν γινόταν προδότες τότε θα κατέστρεφαν δια παντός τον Ελληνισμό.
Αυτό διότι ανά πάσα στιγμή οι επόμενες γενιές Ελλήνων θα τους είχαν ως παράδειγμα με συνέπειες τραγικές καθώς θα ακολουθούσαν και άλλοι οι οποίοι θα γίνονταν προδότες. Από την στιγμή που θα καταστραφεί η ιερή ιστορική συνέχεια των ηθικών και των γενναίων Ελλήνων θα ακολουθούσαν γενεές προδοτών και δειλών. Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες. Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι αναπαυόμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία, να τους δωθεί ως «δώρο», χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά.
Το πιο κλασικό παράδειγμα οι Εβραίοι οι οποίοι έκαναν σεξουαλικές ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του. Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γη της επαγγελίας.
Στα θαύματα χρωστάει ή Ελλάδα την ζωή της. Πατρίδα ήσουν άτυχη, να σε κυβερνούν άνθρωποι, μόνον ο Χριστός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη.
Κλείνοντας επαναλαμβάνω ότι την πνευματική-ηθική παρακμή ενός πολύ μεγάλου τμήματος της Ελληνικής κοινωνίας, σε συνδυασμό με την φιλοπατρία και την θρησκοληψία, εκμεταλλεύτηκαν τα ξένα κράτη και μετέτρεψαν της λαϊκές παραδόσεις του έθνους σε Ορθόδοξες προφητείες. Αυτό το έκαναν οι ξένες δυνάμεις για να μας έχουν σε καταστολή, με στόχο να πρωταγωνιστούν σε παγκόσμιο επίπεδο και σταδιακά να επιφέρουν τον αφανισμό του έθνους μας. Σύμφωνα με τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού η Ελλάδα θα "ξαναγίνει" Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Για αυτό θα "ανακτήσουμε" τις χαμένες πατρίδες.
Η Ελλάδα βιώνει μια δεύτερη υβριδική-Μικρασιατική καταστροφή. Η Μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών ενθουσίασε τους νεοέλληνες. Η απελευθέρωση της Μικράς Ασίας που από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν Ελληνική, αποτέλεσε το ισχυρότερο κίνητρο για την Μικρασιατική εκστρατεία 1919-1922 μ.Χ.
Γνωστός Θεολόγος είχε εξηγήσει τι ισχύει πραγματικά για την περιβόητη αναλαμπή της Ορθοδοξίας : "Μόνο ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς, ὡς Θεός, ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ἐκ νεκρῶν γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὅτι: «Ὁ Πιστεύων εἰς Ἐμὲ κἂν ἀποθάνη, ζήσεται». (Ἰωαν.ΙΑ΄25). Καί κανένας Ἄνθρωπος ΘΝΗΤΟΣ δέν μπορεί νά τόν ΜΙΜΗΘΕΙ! Σὲ κανένα Εὐαγγέλιο, ἢ Ὀρθόδοξο Συναξάριο, δέν ἀναφέρεται ὅτι θὰ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ἐκ νεκρῶν, κάποιος Ἅγιος, ὁ Ἰωάννης ὁ Βατάτζης, ἢ ὁ Ἐλεήμων, ἢ κάποιος ἄλλος Ἅγιος, ἢ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γιὰ νὰ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ καὶ νὰ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ, γιὰ ΔΕΥΤΕΡΗ φορά, στὴ Γῆ !
ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ME MAΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΑΜΕΛΕ ΤΑΜΠΟΥΡΟΥ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΔΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΜΕΣΩ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΕΔΩ ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΑΜΕΛΕ ΤΑΜΠΟΥΡΟΥ ΕΔΩ :
MAΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ. ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ. https://greek-movies.com/
ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ THΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ.https://greek-movies.com/
ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ ΒΙΒΛΙΟ. https://pdfcoffee.com/-pdf-
ΤΑ ΠΑΔΙΑ ΤΗΣ ΝΙΟΒΗΣ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ. https://greek-movies.com/
ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ. https://www.youtube.com/watch?
https://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2016/01/blog-post_201.html
Πατέρας Αρσένιος Κομπούγιας : ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ https://agioskosmas.gr/antiairetika.asp?isue=147
ΚΙΜΩΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ : Η άβολη αλήθεια για τις προφητείες και το «θερμό επεισόδιο Η ΑΒΟΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ. https://www.f-news.gr/i-avoli-
ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ. OI ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ. https://amethystosbooks.blogspot.com/2019/05/blog-post_816.html.
NICKOLAS ZOTOS : https://katohika.gr/ellada/i-
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗΣ
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ 3 : 51 ΤΟΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗ ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ
OI ΠΛΑΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ. https://www.youtube.com/watch?
XΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ-ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΣTΟΛΟΓΙΟ ΑΚΤΙΝΕΣ. Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ "ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ" ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
Η πλάνη της «Αναλαμπής της Ορθοδοξίας».

Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ «ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» Χρήστος Σαλταούρας Θεολόγος
Ζούμε σε εποχή σύγχυσης και διάδοσης αιρέσεων και πλανών. Μία τέτοια πλάνη που διαδίδεται εντόνως ανάμεσα στους Χριστιανούς Ελληνικής καταγωγής, αποτελεί και η Χιλιαστικού τύπου διδασκαλία περί «ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ» !!! Όπως διάφοροι Προτεστάντες αιρετικοί διδάσκουν μία επίγεια «μεσοβασιλεία» του Χριστού με υλική ευμάρεια διάρκειας 1000 ετών….έτσι και ορισμένοι εξ ημών διαδίδουν «ευσεβείς πόθους» περί «Μαρμαρωμένου Βασιλιά» και «επιστροφής της Κωνσταντινούπολης στους Έλληνες», περί «θριάμβου της Ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο», αποκοιμίζουν έτσι τις συνειδήσεις των απλοϊκών ανθρώπων. Υλική ευμάρεια και ειρήνη υπόσχονται διάφοροι θεομπαίχτες και πατριδοκάπηλοι στο όνομα «Εξαδάκτυλων», «Βασιλέων της Πενίας» και «Βατάτζηδων» !!! Ονειρεύονται ξύπνιοι ορισμένοι και θεωρούν ότι ακόμη και «χωρίς ντουφεκιά ……το ξανθό γένος θα μας δώσει την Πόλη»!!!
Βλέπετε εμείς οι Έλληνες πρέπει να «θριαμβεύσουμε ξανά»! Να «ευαγγελίσουμε την οικουμένη» !
Δεν πειράζει που είμαστε μέσα στην αμαρτία και τον υλισμό…….Δεν πειράζει που είμαστε από τους κορυφαίους λαούς στις ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ……Δεν πειράζει που ψηφίζουμε αντιχριστιανικά κόμματα και ιδεολογίες να μας κυβερνούν…. Δεν πειράζει που έχει γεμίσει η χώρα μας με αιρέσεις, αποκρυφιστές, παγανιστές, άθεους και υλιστές…..
Δεν πειράζει που γίνονται παρελάσεις «υπερηφανίας» ομοφυλοφύλων …….Δεν πειράζει που η αγάπη έχει ψυχρανθεί και ο καθένας κοιτάει την πάρτη του….Δεν πειράζει που φτωχοί και άστεγοι υποφέρουν στους δρόμους…..Δεν πειράζει που πολλοί Εκκλησιαστικοί ηγέτες και θεολόγοι αδιαφορούν για το Ποίμνιο, δεν το κατηχούν και διαγκωνίζονται για το ποίος θα φιλήσει πρώτος την παντόφλα του Πάπα……Δεν πειράζει που υπάρχει υπογεννητικότητα και γηράσκει ο πληθυσμός της χώρας με ολέθριες εθνικές και οικονομικές συνέπειες….Δεν πειράζει που αλλοιώνεται η πληθυσμιακή σύσταση της πατρίδος……..
Δεν πειράζει που η νεολαία μας δεν γνωρίζει τι εορτάζουμε στις ημερομηνίες των εθνικών επετείων…Δεν πειράζει που αν πάμε στο δρόμο και ρωτήσουμε 10 άτομα πόσα βιβλία έχει η Καινή Διαθήκη……θα απογοητευθούμε από τις απαντήσεις…..
Τίποτα από όλα αυτά δεν πειράζει και δεν ταράζει τον ύπνο μας…….μόνο την Κωνσταντινούπολη να πάρουμε και να τρώμε με χρυσά κουτάλια με τον Βασιλιά της Πενίας !!! Και φυσικά στο όμορφο αυτό όνειρό μας όλο και κάποιον ρόλο θα παίξει η «οργάνωση Έψιλον» και οι «Ολύμπιοι ΕΛ» !!!
Η Αγία Γραφή έχει προφητεύσει για εποχές σαν την δική μας : Β ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4: 3 ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, 4 καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται. Αρέσκονται στα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ οι ανθρώποι. Σε θεωρίες περίεργες που τους γαργαλάνε τα αυτιά.
Α ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 7: 29 τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν, ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι, 30 καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες, καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες, καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες, 31 καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου. Ενώ η Γραφή λέγει ότι ο «καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν» και ότι «παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου», ορισμένοι περιμένουν εποχές δόξας και ευμάρειας με τον «Εξαδάκτυλο»….!
Β ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2: 3 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, 4 ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός.
Α ΙΩΑΝΝΟΥ 2: 18 Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν· ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν. Ο Αντίχριστος έρχεται καλπάζοντας και οι ψευδοπροφήτες περιμένουν … τον «Μαρμαρωμένο Βασιλιά» ! ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:1 τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, 2 τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς Οι ψευδοδιδάσκαλοι της «αναλαμπής» φρονούν τα επίγεια….λαχταρούν επίγειες Βασιλείες και δόξες .
ΙΕΡΕΜΙΑΣ 14: 15 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος περὶ τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ψευδῆ, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτούς, οἳ λέγουσι· μάχαιρα καὶ λιμὸς οὐκ ἔσται ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης· ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθήσονται οἱ προφῆται
Όμοια με την εποχή του Προφήτου Ιερεμία είναι και η σημερινή. Εποχή αποστασίας από τον Θεό που έχει φέρει και θα φέρει και άλλα δεινά αν δεν μετανοήσουμε. Όπως τότε οι ψευδοπροφήτες έλεγαν ευχάριστες ψευδοθεωρίες στον λαό περί «ειρήνης» και «ευμάρειας»….. ενώ ο Ιερεμίας ως αληθινός Προφήτης προέλεγε δυσάρεστα πράγματα , την αιχμαλωσία στην Βαβυλώνα εξ αιτίας των αμαρτιών και της Ειδωλολατρίας ! Ο λαός όμως αντί να μετανοήσει για τα αίσχη του άκουγε τα «ωραία λόγια» των ψευδοπροφητών και έστρεφε την πλάτη στον Θεό και τους Προφήτες του!
Αλέξιος Παναγόπουλος (Academician Prof. DDDr. Pdoc. Dr.Habil. Alexios Panagopoulos)
Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μας η «βατάτζια» πολιτική ιδεολογία έχει τα τελευταία χρόνια βρει αρκετούς οπαδούς. Συνεχίζουμε να διευκρινίζουμε το ζήτημα αυτό μετά απ’ το ζωηρό ενδιαφέρον κληρικών και λαϊκών. Το έτος 2010 κυκλοφόρησε ο γράφων[1] ένα βιβλίο με τίτλο: «Ηθική – Εσχατολογία – Προφητολογία», όπου μέσα απ’ την εργογραφία του π.Αρσενίου γίνονται προσεγγίσεις στην ηθική, στην προφητολογία, στην εσχατολογία και την ορθόδοξη πολιτική θεολογία των εσχάτων, που κυρίως είναι απόρροια βιωματική και ασκητική, αλλά παράλληλα και ζωντανή εμπειρία, εκ του παλαιού απλού και αφανή ασκητή εκ της Λογγομβάρδας εις Ναύπακτο, μέσα στον μάταιο παροδικό κόσμο μας.
Είναι γνωστό ότι η επίσημη Ορθόδοξη Δογματική Διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας δεν αναφέρει πουθενά ούτε μία λέξη, για τα λεγόμενα περί της «ένδοξης», «μεσοβασιλείας» ή «Ένδοξης Αναλαμπής», ως χρονικής περιόδου, κατά την οποία δήθεν θα δοξασθεί η Ορθοδοξία και κατόπιν θα αγιοποιηθεί ο κόσμος, ώστε να παρασυρθεί, εκ νέου στην αμαρτία, κι ότι μετά όλων αυτών πάλι θα αποστατήσει και θα σατανοποιηθεί!
Η επίσημη δογματική πίστη αυτή της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν στηρίζεται επ’ ουδενί σε «αόριστα πράγματα» ή σε ευσεβείς πόθους με τηγανισμένα ψάρια, με μαρμαρωμένο βασιλιά, με θ.λειτουργία που έμεινε στη μέση και πρόκειται πάλι να συνεχιστεί, αλλά βασίζεται στην ίδια την Ορθόδοξη Παράδοση και στην Καινή Διαθήκη.
Οι πλανημένοι οπαδοί της ιδέας για την αναλαμπή ή «μεσοβασιλεία», έχουν στους κόλπους τους καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων και κάποιους ρασοφόρους δίχως μεγάλη εξειδίκευση, θεωρούν ότι στηρίζονται σε συγκεκριμένα χωρία εκ της Αγίας Γραφής[2], τα οποία και τα παρερμηνεύουν, κατά το δοκούν, τα οποία ευτυχώς μας ερμηνεύει προσεκτικά ο μακαριστός π.Αρσένιος.
Ερμηνεύει τα σχετικά χωρία περί της καταστροφής της γης, ως το εγγύς τέλος του κόσμου, και επ’ ουδενί την αγιοποίηση ή αναλαμπή ή επικράτηση της Ορθοδοξίας επί της γης, η οποία δεν θα ξανασηκωθεί πάλι[3], πλην κάποιων ιστορικών στιγμών που ο Κύριος γνωρίζει εάν και εφόσον η ειλικρινή μετάνοια των ανθρώπων θα είναι τέτοια. Την ολοσχερή καταστροφή της γης στον καιρό των εσχάτων, καθώς και την ερήμωσή της, υποστηρίζουν και οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ένας εξ’ αυτών, είναι και ο Κύριλλος ο Αλεξανδρείας: «Του Θεού επάγοντος την οργήν, και την εκάστω πρέπουσάν τε και οφειλομένην επιτιθέντος κόλασιν, κατά γαρ τοι, τον της συντελείας του παρόντος αιώνος καιρόν, καταπεμφθήσονται μεν εις Άδου, κολασθησόμενοι, οίτινες των εκτόπων επιτηδευμάτων γεγόνασιν ερασταί»[4].
Ένα άλλο χωρίο, το οποίο ο μακαριστός γέροντας Αρσένιος (+2008), που δεν τα δημοσίευε εάν δεν θα συνομιλούσε γι’ αυτά τα δύσκολα χωρία τόσο με το μακαριστό αρχιμ. π.Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, το μακαριστό Θεόκλητο Διονυσιάτη, το π.Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, το μακαριστό Φιλόθεο Ζερβάκο, το μακαριστό μητροπολίτη Φλωρίνης π.Αυγουστίνο, κ.ά., ενώ χαρακτηρίζει ως επικίνδυνο το χωρίο το του Προφήτη Ησαϊα 65, 17-25[5], το οποίο παρέσυρε και τους πρώτους οπαδούς της «μεσοβασιλείας», ακόμα και το μάρτυρα και φιλόσοφο
Ιουστίνο κατά τον δεύτρτο αιώνα. Ερμηνεύει το ως άνω χωρίο ως ταυτόσημο, με τα εξής: εκ της Αποκ. 21, 1 και της Β’ Πέτρου 3, 13, τα οποία χωρία μιλούν καθαρά, για την «νέαν Ιερουσαλήμ συμβολικώς και μεταφορικώς»[6], δίχως να υπονοούν καμία επίγεια «μεσοβασιλεία», ή αναλαμπή, ή βασιλεία του Χριστού επί της γης. Φέρνει ως επεξήγηση της ερμηνείας του αυτής, την επισήμανση εκ του Κυρίλλου Αλεξανδρείας: «επισημήνασθαι δε αναγκαίον, ότι ταύτα τινες των εξηγητών ανάγουσι τοις καιροίς, ου της επιδημίας μάλλον, αλλά τοις εσομένοις, μετά τον αιώνα τον ενεστηκότα, έσεσθαι γαρ τους δικαίους εν ευφροσύνη, και χαρά φησι, και εν ατελευτήτοις τρυφαίς, πνευματικαίς δηλονότι»[7].
Σκανδαλίζονται κάποιοι και απορούν για το ότι ο μακαριστός π.Αρσένιος, λέγει ότι δεν θα γίνει πραγματικότητα επί της γης το χωρίο «μία ποίμνη, είς ποιμήν», αλλά όπως μας το διερμήνευε και προφορικά, στις ζωντανές συνομιλίες μας, ότι αυτό αναφέρετε στην ουράνια Εκκλησία πράγμα που και με παρρησία ο ίδιος γράφει: «κι εγώ σκανδαλίζομαι με την νοοτροπίαν των, και την επί το υλιστικώτερον, ερμηνευτικήν των άποψιν»[8].
Παρουσιάζοντας την ως άνω απορία των «Αναλαμπιστών», ως υλιστική, καθότι εάν πράγματι θα λάμβανε χώρα το μία ποίμνη εις ποιμήν επί της γης, άραγε, ερωτά ο π.Αρσένιος, θα μπορούσε αυτό το χρονικό διάστημα να δεθεί και ο Σατανάς; Δηλ. να δεθεί ο θυμός, η συκοφαντία, η υπερηφάνεια των ανθρώπων, η εκ νεότητας αμαρτία, εκ των σπαργάνων, η γενική αμαρτία και η κακία, και η έμφυτη πονηρή κλίση που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο;
Ως γνωστόν ο Σατανάς απ’ τη πλευρά του: «υποδαυλίζει την έμφυτον κλίσιν προς το κακόν και την υπάρχουσαν εν τω ανθρώπω αμαρτίαν», αλλά και να υποθέταμε, υποθετικά, ότι θα δενόταν ο Σατανάς απ’ τον Κύριό μας ολοσχερώς, όπως κάποιοι οπαδοί απ’ αυτούς νομίζουν, ίσως έτσι, να λιγόστευε η αμαρτία επί της γης, αλλά όμως άραγε θα μπορούσε εντελώς να εξαφανιστεί; Καθότι με τα τόσα δισεκατομμύρια των ανθρώπων επί της γης, δεν μπορεί όλοι, μα όλοι, να γίνονταν Άγιοι, έστω και κάποιοι θα ζούσαν και στην αμαρτία. Επομένως, συμπεραίνει ο π.Αρσένιος και αυτοί οι ελάχιστοι που επί της γης θα έμεναν να ζούν ως αμαρτωλοί, πάλι δεν θα μπορούσε επί της γης χάρη αυτών να εφαρμοστεί η πλήρη ιδέα, ότι θα υπάρχει μία ποίμνη και εις ποιμήν, γιατί ακόμα και τότε, οι ελάχιστοι αμαρτωλοί θα συναποτελούσαν μία άλλη ποίμνη, υπό άλλον ποιμένα. Συνεπώς, οι «αναλαμπιστές» οπαδοί της ιδέας της επί γης βασιλείας του Χριστού, σε μία ποίμνη, καταπίπτει από μόνη της [page_end]
Η ερμηνευτική προσέγγιση του π.Αρσένιου είναι σύμφωνη με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας (Ιω. Χρυσόστομο, Κύριλλο Αλεξανδρείας, Θεοφύλακτο Βουλγαρίας, κ.ά.), ότι ο Κύριος ως Ποιμένας, δεν έχει ποίμνιο δηλ. πρόβατα μόνο απ’ την αυλή των Ισραηλιτών, αλλά κι άλλα πρόβατα, τα οποία προέρχονται κι από τους πρώην ειδωλολατρικούς λαούς, απ’ όλα τα έθνη, επί της γης. Συνεπώς, πέρα απ’ τους Ιουδαίους, η κλήση και των Εθνών εις την αλήθεια του Χριστιανισμού, κι αυτό συναποτελεί την «μία ποίμνη» δηλ. τη «σύμπηξιν της μιάς Εκκλησίας και όχι την ολοκληρωτικήν των εθνών κλήσιν»[9]. Το χωρίο «μία ποίμνη» πραγματοποιήθηκε και θα «ολοκληρωθή» πλήρως εις τον ουρανό, όπου εκεί θα βασιλεύσει ο Ένας και ο Μοναδικός Ποιμένας και Κανένας άλλος.
Εκεί, στην ουράνια μακαριότητα, θα εκπληρωθεί πλήρως αυτό που ο ίδιος ο Κύριος ζήτησε απ’ τον Πατέρα Του, στην Αρχιερατική προσευχή, στον κήπο της Γεσθημανή, ότι, όπου είμαι εγώ, εκεί, να είναι και οι μαθητές μου και να θεωρούν τη δόξα μου[10], αλλά όχι μόνο οι μαθητές Του, επιπλέον αυτών, και όλοι εξ’ όσων άλλων θα πιστεύσουν σ’ Αυτόν διαχρονικά[11]. Επειδή, είναι δηλωμένο και ξεκάθαρο ότι η πόλη και το πολίτευμα των Χριστιανών δεν είναι εδώ στην γη, αλλά στον ουρανό[12].
Ερμηνεύοντας τη φράση: «ελθέτω η βασιλεία σου», οφείλουμε να το κατανοούμαι ότι σημαίνει την απαραίτητη: «προϋπόθεση», αυτήν που για να σωθεί ο άνθρωπος, θα βάλει στην καρδιά του τον βασιλέα Χριστό. Η βασιλεία του Χριστού: «άρχεται ταπεινώς», απ’ αυτό τον κόσμο, για να ολοκληρωθεί στον ουρανό. Ο π.Αρσένιος μνημονεύει τον Ιω. Χρυσόστομο[13], τον Θεοφύλακτο[14], τον Ζυγαβηνό[15], επισημαίνοντας ότι η φράση: «ελθέτω η βασιλεία σου», δηλώνει την ειλικρινή προσευχή των πιστών, που θα πρέπει να ικετεύουν να έλθει το συντομότερο η Β’ παρουσία και η αιώνια βασιλεία του Κυρίου, γι’ αυτό κι είναι άσχετη η προηγούμενη φράση, με τη φράση: «γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γής». Καταλήγει, ότι σε καμία περίπτωση ο Κύριος, δεν υπονοεί καμία ιδέα, περί μεσοβασιλείας, υπό χιλιαστική αντίληψη, ή αναλαμπή επί της γης.
Όσον αφορά το χωρίο που μιλά για το κήρυγμα του Ευαγγελίου σε όλα τα Έθνη και ότι μετά, κατόπιν θα έλθει το τέλος, συμφωνεί και ο Ιω. Χρυσόστομος[16], και σχολιάζει ότι το τέλος του κόσμου κυρίως αναφέρεται στο τέλος του τότε γνωστού κόσμου, της πόλης σταυροδρόμι των λαών και των πολιτισμών, της επίγειας Ιερουσαλήμ, ως του σημαντικότερου κέντρου του τότε γνωστού κόσμου. Μετά απ’ την Πεντηκοστή, κηρύχθηκε το Ευαγγέλιο του Χριστού για να λάβουν γνώση και να καταστούν οι άπιστοι αναπολόγητοι, ώστε και μετά να επακολουθήσει, η συντέλεια της πόλης των Ιεροσολύμων, απ’ τα ρωμαϊκά στρατεύματα του Τίτου, περί το 70μ.Χ. Ο π.Αρσένιος μας διευκρινίζει ότι και σε εκείνη ακόμα την περίπτωση, όπου αυτό το χωρίο θα εννοούσε ότι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε όλον τον πλανήτη γη, δεν μπορεί επ’ ουδενί να εννοεί ότι όλοι οι λαοί θα πιστέψουν κι ότι θα γίνουν Χριστιανοί.
Οι λαοί της γης έλαβαν γνώση του Ευαγγελίου του Χριστού ως «μαρτύριον», ως απόδειξη, ως άγγελμα, «ανεξαρτήτως εάν πιστεύσουν ή όχι»[17]. Το χωρίο αυτό δεν μας μιλά σε καμία περίπτωση για αναλαμπή ή «αγιοποίηση» όλου του πλανήτη γη, γιατί ήδη σήμερα έχουμε και χριστιανικούς λαούς, μόνο στην «ταυτότητα», έτσι ώστε να χρειάζεται πάλι ο «επανευαγγελισμός», σ’ ολόκληρον τον χριστιανικό κόσμο. Ποιος θα κάνει αυτό το νέο έργο, άραγε θαυματουργικά μήπως; Ρωτά ο π.Αρσένιος. Εξάλλου τα λόγια του Κυρίου μιλούν καθαρά και για «μικρό ποίμνιο» και παρατηρεί ερμηνευτικά ότι ενδεχομένως εδώ να υπονοεί αυτό έτσι ώστε «να λογισθή» για τους «ολίγους» των εσχάτων σωζόμενους[18].
Το ερμηνευτικό ερώτημα για την πρώτη και τη δεύτερη Ανάσταση προβλημάτισε και τον π.Αρσένιο, καθότι έχει να κάνει με τη δέσμευση του Σατανά επί της γης, για χίλια έτη. Τα χίλια έτη: «είναι σχηματικός και συμβολικός» αριθμός και δεν θα πρέπει να λαμβάνονται ως ακριβώς χίλια έτη, αλλά ως γενικότερη έννοια καθότι στην Γραφή «σημαίνει γενικώς και αορίστως έν μακρόν χρονικόν διάστημα», κι αυτή είναι η πρώτη ανάσταση του ανθρωπίνου γένους (ώστε μετά τη Σταυρική θυσία και Ανάσταση του Χριστού, να δεσμευτεί η εξουσία του Σατανά επί της γής), ώστε να ξεφύγουν απ’ αυτην την υποχρέωση και την κατάρα του νόμου και οι δίκαιοι, ώστε να μην πηγαίνουν πλέον στον Άδη. Ο π.Αρσένιος φέρνει ως παράδειγμα τα λόγια του Ανδρέα Καισαρείας[19] και τα βιβλία τα δικά του που κάποια κυκλοφόρησε και ο Ορθόδοξος Τύπος, σε συνδυασμό με την διαφωτιστική διατριβή του π.Ιω.Ρωμανίδη.
Ο Ανδρέας Καισαρείας (6ο αιώνα) και ο Αρέθας (9ο αιώνα), ερμηνεύουν ότι η δέσμευση του Σατανά για τα χίλια έτη, είναι το χρονικό διάστημα, από τη σταύρωση του Κυρίου, μέχρι και τη Β’ παρουσία Του, χρονική περίοδο, στην οποία δεσμεύθηκε η «απεριόριστος εξουσία του Σατανά» πάνω στους ανθρώπους, την οποία εξουσία, έλαβε μετά τη πτώση των πρωτοπλάστων, καθότι, ουδείς σωζόταν απ’ τους ανθρώπους ούτε κι οι δίκαιοι, μέχρι που εξαγόρασε με το αίμα Του, το ανθρώπινο γένος, ο ίδιος ο Χριστός. Αυτή η απέραντη εξουσία που είχε θα επιστρέψει πάλι στο Σατανά, λίγο πριν, το τέλος του κόσμου, ώστε: «ολίγοι και μετά βίας θα σώζωνται»[20].
Το επίμαχο 20ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης του Ιωάννη ταλαιπώρησε πολλούς ερμηνευτές, που παρενόησαν το νόημά του. Το χωρίο μιλάει για τη δεύσμευση του Σατανά επί της γής, για τα χίλια έτη, και το άλλο χωρίο, μιλάει για τις Ψυχές, που συμβασιλεύουν με το Χριστό[21] στον ουρανό, κι όχι στην γη. Αυτές οι Ψυχές, είναι οι Ψυχές των Αγίων και Δικαίων και Μαρτύρων της πίστης: «προγευόμενοι των ουρανίων αγαθών, μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας»[22]. Οι πιστοί χριστιανοί λόγο της πνευματικής τους αναγέννησης, μετέχουν της «πρώτης Ανάστασης», μεταβαίνουν εκ του θανάτου στη ζωή, και όχι απ’ τη ζωή στο θάνατο, γιατί η παρούσα ζωή ονομάζεται και θάνατος, ενώ ο επίγειος φυσικός θάνατος μας οδηγεί στην αληθινή ζωή της αιώνιας μακαριότητας[23]. [page_end] Η πρώτη Ανάσταση είναι η πνευματική αναγέννηση και η ανάσταση του ανθρώπου απ’ την αμαρτία[24], που αρχίζει απ’ την επίγεια ζωή στον κόσμο. Δεύτερη Ανάσταση είναι η σωματική η οποία θα πραγματοποιηθεί κατά τη Β’ παρουσία[25].
Όμως, όσοι έμειναν αμετανόητοι και αδιόρθωτοι σε όλη αυτή τη ζωή, μετά το θάνατό τους τον σωματικό: «δεν προγεύονται του Παραδείσου, πολύ περισσότερον δεν θα ζήσουν μετά την κρίσιν και καταδίκην των, κατά την φοβεράν ημέραν της Κρίσεως, αλλά θα πορευθούν εις το σκότος, το εξώτερον, εις συγκατοίκησιν, μετά των πονηρών δαιμόνων», παρατηρεί ερμηνευτικά ο π.Αρσένιος[26]. Το ζήτημα για τα περί της «πρώτης Ανάστασης» απασχόλησε αρκετούς ερμηνευτές, οι οποίοι και συνέγγραψαν, σύμφωνα με τη δική τους ερμηνευτική προσέγγιση. Μάλιστα, οι «αντίχριστοι χιλιασταί», σύμφωνα με τη παρατήρηση αρκετών υποστήριξαν ότι η πρώτη Ανάσταση έγινε το έτος 1914 στον ουρανό, μαζί όλων των δικαίων και αγίων της Παλαιάς Διαθήκης, για να ακολουθήσει αργότερα η ανάσταση των χιλιαστών που θα ζήσουν πάνω στη γη.
Στην ιστορία εμφανίζονται και κάποιοι «ορθόδοξοι χιλιασταί», που εσφαλμένα υποστήριξαν ότι η πρώτη Ανάσταση αφορά τους μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας και ότι θα γινόταν μετά την εγκαθίδρυση της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού πάνω στη γη, η οποία εγκαθίδρυση αυτή θα γινόταν το 1984 όπως κάποιοι έγραφαν[27], ενώ η προετοιμασία της είχε αρχίσει απ’ το 1968-1969 με το φρικτό πόλεμο, που έλεγαν ότι δήθεν θα κατέληγε υπέρ της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. Ήταν μία περίεργη «σύμπτωσις», με τη κοντινή χρονολογία περί της επίγειας βασιλείας του Χριστού των Χιλιαστών, που μετά από αλλεπάλληλες διαψεύσεις των και αναβολές που έθεταν, την τοποθέτησαν στο έτος 1975, πού ούτε τότε έγινε ούτε πραγματοποιήθηκε και διαψεύσθηκαν οριστικά.
Υπάρχει και μία άλλη ερμηνευτική προσέγγιση, που και αυτή δεν ανταποκρίνεται στην Ορθόδοξη Πατερική Ερμηνεία, αυτή η θεωρία μας μιλάει ότι η πρώτη Ανάσταση, ότι μπορεί αυτή να νοηθεί, ως η αποκατάσταση των Αγίων στις καρδιές των ανθρώπων, που θα ζουν, κατά τη γενική επικράτηση του Ευαγγελίου[28] επί της γης. Όμως, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, ακόμα και «ευσεβείς χριστιανοί», οι οποίοι θα θέλουν και θα παρουσιάζουν τον Κύριο: «ως υποσχεθέντα», για μια αναλαμπή ή «μεσοβασιλεία επί της γης». Όλοι αυτοί, ερμηνεύουν εσφαλμένα χωρία που άλλα μιλούν: «ανθρωποπαθώς, άλλα δε είναι συμβολικά, αλλ’ έξω απ’ το σχετικό θέμα, κι άλλα έχουν την «πλήρη πραγματοποίησίν των εις τον ουρανόν»[29], σε καμία όμως περίπτωση, δεν αναφέρονται σε επί γης αναλαμπή ή επί γης βασιλεία του Κυρίου.
Όλοι αυτοί που έχουν απορίες τέτοιες, άραγε δεν σκανδαλίζονται, όταν οι ίδιοι, υποστηρίζουν την άποψη της μεσοβασιλείας, κι ότι μετά απ’ αυτήν, μετά δηλ. την αγιοποίηση του πλανήτη στη γη, πάλι θα αρχίσει το κακό και η αμαρτία, να εμφανίζεται πάλι στον κόσμο, κι ενόσω πάλι ο Σατανάς θα λυθεί, όπως κι οι ίδιοι μας διατυπώνουν[30]. Με αυτές τις απορίες τους, άραγε δεν το σκέφτονται, ότι θα σκανδαλίσουν κι άλλους, όσους μελετούν την ερμηνεία των Πατέρων, παρά τα εγωκεντρικά, που με ανειλικρίνια, ερμηνεύουν χωρία, άραγε δεν φέρουν «τον Κύριον ως αδυνατούντα να διατηρήση την κατορθωθείσαν υπ’ Αυτού, προσωρινήν αρμονίαν, εν τω κόσμω;», όταν μάλιστα λένε ότι θα φέρει τη προσωρινή βασιλεία
Του στη γη με την αναλαμπή ή με μια Χριστιανική Κυβέρνηση ή έναν «Βατάτζη», μετά απ’ ένα φοβερό και καταστροφικό πόλεμο, με κάποιο μαγικό τρόπο. Κατόπιν, άραγε δεν εμφανίζουν στα λεγόμενά τους ως αδύναμο τον Κύριο, όχι ικανό, να διατηρήσει αυτή την αρμονία στη γη, όταν το κακό θα πρέπει πάλι να επικρατήσει; «Δεν νομίζουν (όλοι αυτοί κι όσοι σκέφτονται έτσι), ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, σκέπτονται πιθανόν καλύτερον απ’ αυτούς κι ότι είναι περισσότερον ειλικρινείς (ενώ αυτοί οι Σούπερ Ορθόδοξοι Οπαδοί της Αναλαμπής ή Μεσοβασιλείας), φέρουν τον Κύριον, ως παίζοντα με το Σατανάν, εις βάρος του ανθρώπου και ολόκληρου του κόσμου»[31].
Η ερμηνευτική προσέγγιση περί της μεσοβασιλείας επί της γης ή της αναλαμπής είναι αιρετική γιατί όλοι αυτοί οι οπαδοί: «σώνει και καλά, επιμένουν και γράφουν με παιδαριώδεις συλλογισμούς, ότι προφανώς θα παρασυρθώσιν πάλιν οι λαοί, εις την αμαρτίαν»[32], αφού θα έχει ήδη επικρατήσει για αρκετό διάστημα το Ευαγγέλιο, σε όλο τον πλανήτη, πάλι θα εμφανιστούν οι αποστάτες, οι άπιστοι, οι άθεοι, οι σατανιστές, οι σοδομίτες. «Και μας εγκαλούν (αυτοί οι Ορθόδοξοι Χιλιαστές), ότι ημείς οι πλανεμένοι, αντιφρονούντες, εις τον χιλιασμόν των, φέρομεν τον Κύριον ως αδυνατούντα να φέρη την προσωρινήν Βασιλεία Του επί του πλανήτου»[33], γι’ αυτό και ο π.Αρσένιος θεωρεί όλους αυτούς ότι εμφανίζουν τον Κύριο, ως έχοντα αδυναμία, όχι ικανό, να διατηρήσει επ’ άπειρον μια κατάσταση, κι όμως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ερμηνεύουν με περισσότερη ειλικρίνεια[34].
Όλοι αυτοί, οι πλανεμένοι Αναλαμπιστές εμφανίζονται σαν να θέλουν, να παραπονεθούν τόσο βλάσφημα και υβριστικά ακόμα και στον Κύριο, λέγει ο π.Αρσένιος, για την εξαίρεση και την αδικία που διδάσκουν ότι δήθεν δεν θα γεννηθούν και δεν θα ζήσουν όπως εκείνοι που θα ζήσουν στην εποχή του δεμένου Σατανά και της βασιλείας του Κυρίου πάνω στη γη. Και ο έλεγχος εναντίον της αμαρτωλής και υποκριτικής ζωής των Αρχόντων, των Αρχιερέων και Γραμματέων, συνοδευόμενος απ’ το φθόνο, τη κακία, το μίσος, την εκδίκηση, την αλαζονία, ήταν οι βασικοί εξωτερικοί λόγοι που οδήγησαν τους τότε Εβραίους της τότε Ιερουσαλήμ να θανατώσουν φρικτά έναν Αθώο.
Η έμμονη δογματική πίστη των Ραββίνων, η σύγχιση και η διαστροφική ερμηνεία, και η διδασκαλία των αρχιερέων, των γραμματέων και των θεολόγων τους, για τη προσδοκία του Μεσσία, ήταν αυστηρά συνδεδεμένη, με τη κοσμική κοσμοκρατορία ή παντοκρατορία επί της γης της Παλαιστίνης και επί της Ιερουσαλήμ ως του κέντρου του τότε γνωστού κόσμου. Η ερμηνευτική τους πολιτικο/θεολογική δομή και η υπόσταση ήταν βασισμένη σε κοσμικά εξουσιαστικά κριτήρια, γι’ αυτό περίμεναν έναν επίγειο κοσμοκράτορα και όχι έναν πνευματικό βασιλέα. Η εξουσία τους και η δύναμή τους βασιζόταν στον απόλυτο εξουσιαστικό έλεγχο κι όχι στην επικράτηση της δικαιοσύνης, ούτε στη γη, ούτε στους ουρανούς.
Το ραββινικό δόγμα αυτό το οποίο και μέχρι σήμερα ισχύει στην Εβραϊκή θεολογία είναι συνδεδεμένο με την έντονη αναμονή στην εποχή μας, του Μεσσία τους, που για εμάς τους Ορθόδοξους θα είναι ο Αντίχριστος, ο Ψευδο-Μεσσίας, ο πλήρης αμαρτίας, υπερηφανίας, εγωκεντρισμού, πλάνης και κακίας, που όμως δεν θα γίνει γνωστή εξωτερικά η πλάνη του, παρά μόνο σ’ όσους θα τον αναγνωρίσουν με τα πνευματικά μάτια της ψυχής τους. Κι εδώ οι Αναλαμπιστές οφείλουν να προσέξουν να μην ταυτιστούν με τον ψευδο-μεσσία, ο οποίος θα εμφανιστεί δίκαιος, αγαπών τους ανθρώπους, φιλεύσπλαχνος, δήθεν αρνίο και θάνε λύκος, μέχρι να πάρει την εξουσία ως παγκόσμιος ηγέτης ενός συνασπισμού. Κι όταν θα ενθρονιστεί στο ναό του Σολομώντα και ζητήσει τη παρουσία Ορθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων, πιθανό είναι να ζητήσει και την ενθρόνισή του εις τον ναό του Θεού, πιθανόν και στην Κωνσταντινούπολη, τότε ας προσέξουν οι Αναλαμπιστές! [page_end]
Απ’ την αρχή οι εβραίοι αρχιερείς είχαν ενδοιασμούς για το πρόσωπο του Χριστού, αλλά δεν επιχειρούσαν τη σύλληψή Του ή το θάνατό Του. Γι’ αυτό, και του έκαναν λαμπρή υποδοχή στα Ιεροσόλυμα, θέλοντας να τον κάνουν επίγειο βασιλιά. Όταν όμως ο Χριστός τους αρνήθηκε κάθε κοσμική εξουσία, τόσο απ’ τους ανθρώπους, όσο και απ’ το Σατανά στην έρημο, τότε αφού επιβεβαιώθηκαν ότι δεν απέβλεπε σε καμία κοσμική εξουσία, γιατί η πνευματική βασιλεία Του δεν ήταν βασιλεία αυτού του κόσμου, τότε επόμενοι της ερμηνευτικής τους μεσσιανικής προσδοκίας νόμισαν απ’ τη διεστραμμένη ερμηνεία τους, ότι αυτός είναι ένας Πλάνος και Απατεώνας, ποιος ο Κύριος;.
Η παρερμηνεία των χωρίων περί της κοσμικής βασιλείας του Μεσσία και το τυφλό μίσος, η αλαζονία και ο φθόνος τους οδήγησε αδίστακτα στην εξόντωσή Του. Η παράβαση του Μωσαϊκού νόμου η παράβαση του καθήκοντος και η κατάχρηση της εξουσίας τους οδήγησαν στην ολική πνευματική τύφλωση της ύβρης, στην κακία και τη σύγχυση της διαστροφικής τους παρερμηνείας, τόσο σύντομα.
Από τότε έως και σήμερα ζουν με την έντονη αναμονή του κοσμικού αρχηγού τους. Αυτή η προσδοκία τους εμφανίζει και κάποια κοινά χαρακτηριστικά με άλλες πλάνες. Όπως μ’ αυτούς που πιστεύουν ότι ο Χριστός ή ο Μεσσίας, θα βασιλεύσει πνευματικότερα στη γή, ή για άλλους που λένε ότι θα βασιλεύσει αιώνια στη γη, ενώ κάποιοι άλλοι λένε για χίλια έτη στη γη, ή κάποιοι άλλοι ότι θα βασιλεύσει σωματικά στη γη ή οι αναλαμπιστές βλέπουν μαρμαρωμένο βασιλέα που θα ξαναζωντανέψει ή κάποιοι σαν τον Βατάτζη, τελικά όλοι αυτοί, συγκλίνουν λίγο ή πολύ μεταξύ τους, γι’ αυτό σημειώνει ο π.Αρσένιος: «πολύ φοβούμαι, μήπως οι ευσεβείς οραματισταί, θυμώσουν όταν ίδουν τον Χριστόν ερχόμενον εν νεφέλαις και προβούν εις την σύλληψίν Του»[35]! Ενώ, η Ορθόδοξη Δογματική Διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας διακηρύττει μόνο μία και μοναδική έλευση, κι αυτή είναι μόνο η Β’ παρουσία του Κυρίου.
Οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Αναλαμπιστές και οι Ορθόδοξοι Χιλιαστές κι όσοι άλλοι οπαδοί όμοιων θεωριών, ίσως να θυμώσουν απ’ την παράνοια, τη παρερμηνεία, τη σύγχιση και τη συσκότιση του νου τους, έτσι ώστε κατά την ένδοξη εμφάνιση του Κυρίου μας, ίσως κάποιοι να θελήσουν: «ίνα βιαίως τον κάμουν επίγειον βασιλέα, έστω και δι’ έν μικρόν διάστημα, ή άλλως, προβούν εις νέαν, σταύρωσίν Του, ως μη ανταποκριθέντες, ως νομίζουν, εις τας υποσχέσεις Του»[36]. Εξομοιώνει τη σύγχιση και τη διαστροφή επί της εποχής του Χριστού, με τη σύγχυση και τη διαστροφή, που θα υπάρχει στις ημέρες λίγο πρίν της Β’ παρουσίας του Κυρίου ως Κριτή, αφού αυτή η εποχή θα είναι ακόμα πολύ περισσότερο διαστροφική και σατανιασμένη, μάλιστα οι μάρτυρες των εσχάτων αυτών ημερών του αντιχρίστου θα είναι οι μεγαλύτεροι όλων των αιώνων.
Με όλα όσα παραπάνω αναφέρθηκαν και ερμηνεύτηκαν γίνεται φανερό ότι δεν θα βασιλεύσει ο Χριστός, ούτε ορατά ούτε αόρατα επί της γης, ούτε για μικρό, ούτε για μεγάλο διάστημα. Η βασιλεία του Χριστού δεν είναι προσωρινή, αλλά μετά τη Β’ παρουσία θα είναι αιώνια στους ουρανούς. Το 20ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, μιλάει ξεκάθαρα μόνο για την ουράνια βασιλεία των Ψυχών, που μαρτύρησαν ή αγίασαν για το Χριστό.
Ποτέ οι ατομικές ιδέες περί αναλαμπής ή μεσοβασιλείας, δεν έγιναν επίσημη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Ούτε οι Πατέρες, ούτε οι Άγιοι, ούτε οι Απόστολοι, ούτε η Ιερή Παράδοση, ούτε η Ορθόδοξη Θεολογία, ούτε το σύνολο της Εκκλησίας, έκανε δεκτές τις θεωρίες αυτές περί αναλαμπής ή αγιοποιήσεως του πλανήτη γη και της μεσοβασιλείας.
Η παρανόηση και η σύγχυση των δυσνόητων χωρίων, οδήγησε αρκετούς στο να διαδίδουν πλανεμένα διαχρονικά τους ευσεβείς πόθους και τις ψευδοπροφητείες, καθώς και απόψεις για την επίγειο βασιλεία και για την δήθεν επικράτηση του Ευαγγελίου σε όλο τον πλανήτη, μετά από ένα καταστροφικό πόλεμο ή με χριστιανούς πολιτικούς άρχοντες ή με ένα θαυμαστό ή μαγικό τρόπο.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ποτέ δεν μίλησαν για Αναλαμπή και Μεσοβασιλεία των εσχάτων, ούτε για μαρμαρωμένο βασιλιά, ούτε για κόκκινη μηλιά, ούτε για βατάτζιους ηγεμόνες ή τηγανισμένα ψάρια και αγιοποίηση της γης. Ούτε ο άγιος Νεκτάριος ούτε κανείς εκ των μαθητών του. Οι ευσεβείς πόθοι περί Αναλαμπής, τηγανισμένων ψαριών, περί μαρμαρωμένου βασιλιά, περί αγίων δισκοπότηρων και περί Θ.Λειτουργίας που παύθηκε θαυμαστά, και που πρόκειται να ξανασυνεχίσει, σε κάποια χρονική στιγμή, καθώς και οι ιδέες, περί κι άλλων ευσεβιστικών προσδοκιών, αναλύονται εύστοχα και απ’ τον ομ. καθηγητή Παν/μίου Στρασβούργου π. Αστέριο Αργυρίου[37], στις μελετες του, που καλό θα είναι όλοι αυτοί οι ισχυρογνώμονες ιδεολόγοι, να τις λάβουν σοβαρά υπόψη, αφού τις μελετήσουν.
Οι Μεγάλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας εφιστούν τη προσοχή και τη προσευχή, ότι ουδέποτε η επίσημη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας δέχθηκε κάτι τέτοιο περί Αναλαμπής, παρά μόνο όσα το Σύμβολο της Πίστης ορίζει, δηλαδή τη προσδοκία της Β’ παρουσίας[38], τη κρίση και τη ζωή του μέλλοντος αιώνος στους ουρανούς [page_end]
https://www.pemptousia.gr/2022/11/analampi-ke-plani/
Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ «ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» Χρήστος Σαλταούρας Θεολόγος
Ζούμε σε εποχή σύγχυσης και διάδοσης αιρέσεων και πλανών. Μία τέτοια πλάνη που διαδίδεται εντόνως ανάμεσα στους Χριστιανούς Ελληνικής καταγωγής, αποτελεί και η Χιλιαστικού τύπου διδασκαλία περί «ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ» !!! Όπως διάφοροι Προτεστάντες αιρετικοί διδάσκουν μία επίγεια «μεσοβασιλεία» του Χριστού με υλική ευμάρεια διάρκειας 1000 ετών….έτσι και ορισμένοι εξ ημών διαδίδουν «ευσεβείς πόθους» περί «Μαρμαρωμένου Βασιλιά» και «επιστροφής της Κωνσταντινούπολης στους Έλληνες», περί «θριάμβου της Ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο», αποκοιμίζουν έτσι τις συνειδήσεις των απλοϊκών ανθρώπων. Υλική ευμάρεια και ειρήνη υπόσχονται διάφοροι θεομπαίχτες και πατριδοκάπηλοι στο όνομα «Εξαδάκτυλων», «Βασιλέων της Πενίας» και «Βατάτζηδων» !!! Ονειρεύονται ξύπνιοι ορισμένοι και θεωρούν ότι ακόμη και «χωρίς ντουφεκιά ……το ξανθό γένος θα μας δώσει την Πόλη»!!!
Βλέπετε εμείς οι Έλληνες πρέπει να «θριαμβεύσουμε ξανά»! Να «ευαγγελίσουμε την οικουμένη» !
Δεν πειράζει που είμαστε μέσα στην αμαρτία και τον υλισμό…….Δεν πειράζει που είμαστε από τους κορυφαίους λαούς στις ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ……Δεν πειράζει που ψηφίζουμε αντιχριστιανικά κόμματα και ιδεολογίες να μας κυβερνούν…. Δεν πειράζει που έχει γεμίσει η χώρα μας με αιρέσεις, αποκρυφιστές, παγανιστές, άθεους και υλιστές…..
Δεν πειράζει που γίνονται παρελάσεις «υπερηφανίας» ομοφυλοφύλων …….Δεν πειράζει που η αγάπη έχει ψυχρανθεί και ο καθένας κοιτάει την πάρτη του….Δεν πειράζει που φτωχοί και άστεγοι υποφέρουν στους δρόμους…..Δεν πειράζει που πολλοί Εκκλησιαστικοί ηγέτες και θεολόγοι αδιαφορούν για το Ποίμνιο, δεν το κατηχούν και διαγκωνίζονται για το ποίος θα φιλήσει πρώτος την παντόφλα του Πάπα……Δεν πειράζει που υπάρχει υπογεννητικότητα και γηράσκει ο πληθυσμός της χώρας με ολέθριες εθνικές και οικονομικές συνέπειες….Δεν πειράζει που αλλοιώνεται η πληθυσμιακή σύσταση της πατρίδος……..
Δεν πειράζει που η νεολαία μας δεν γνωρίζει τι εορτάζουμε στις ημερομηνίες των εθνικών επετείων…Δεν πειράζει που αν πάμε στο δρόμο και ρωτήσουμε 10 άτομα πόσα βιβλία έχει η Καινή Διαθήκη……θα απογοητευθούμε από τις απαντήσεις…..
Τίποτα από όλα αυτά δεν πειράζει και δεν ταράζει τον ύπνο μας…….μόνο την Κωνσταντινούπολη να πάρουμε και να τρώμε με χρυσά κουτάλια με τον Βασιλιά της Πενίας !!! Και φυσικά στο όμορφο αυτό όνειρό μας όλο και κάποιον ρόλο θα παίξει η «οργάνωση Έψιλον» και οι «Ολύμπιοι ΕΛ» !!!
Η Αγία Γραφή έχει προφητεύσει για εποχές σαν την δική μας : Β ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4: 3 ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, 4 καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται. Αρέσκονται στα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ οι ανθρώποι. Σε θεωρίες περίεργες που τους γαργαλάνε τα αυτιά.
Α ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 7: 29 τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν, ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι, 30 καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες, καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες, καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες, 31 καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου. Ενώ η Γραφή λέγει ότι ο «καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν» και ότι «παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου», ορισμένοι περιμένουν εποχές δόξας και ευμάρειας με τον «Εξαδάκτυλο»….!
Β ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2: 3 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, 4 ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός.
Α ΙΩΑΝΝΟΥ 2: 18 Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν· ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν. Ο Αντίχριστος έρχεται καλπάζοντας και οι ψευδοπροφήτες περιμένουν … τον «Μαρμαρωμένο Βασιλιά» ! ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:1 τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, 2 τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς Οι ψευδοδιδάσκαλοι της «αναλαμπής» φρονούν τα επίγεια….λαχταρούν επίγειες Βασιλείες και δόξες .
ΙΕΡΕΜΙΑΣ 14: 15 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος περὶ τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ψευδῆ, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτούς, οἳ λέγουσι· μάχαιρα καὶ λιμὸς οὐκ ἔσται ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης· ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθήσονται οἱ προφῆται
Όμοια με την εποχή του Προφήτου Ιερεμία είναι και η σημερινή. Εποχή αποστασίας από τον Θεό που έχει φέρει και θα φέρει και άλλα δεινά αν δεν μετανοήσουμε. Όπως τότε οι ψευδοπροφήτες έλεγαν ευχάριστες ψευδοθεωρίες στον λαό περί «ειρήνης» και «ευμάρειας»….. ενώ ο Ιερεμίας ως αληθινός Προφήτης προέλεγε δυσάρεστα πράγματα , την αιχμαλωσία στην Βαβυλώνα εξ αιτίας των αμαρτιών και της Ειδωλολατρίας ! Ο λαός όμως αντί να μετανοήσει για τα αίσχη του άκουγε τα «ωραία λόγια» των ψευδοπροφητών και έστρεφε την πλάτη στον Θεό και τους Προφήτες του!
Αλέξιος Παναγόπουλος (Academician Prof. DDDr. Pdoc. Dr.Habil. Alexios Panagopoulos)
Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μας η «βατάτζια» πολιτική ιδεολογία έχει τα τελευταία χρόνια βρει αρκετούς οπαδούς. Συνεχίζουμε να διευκρινίζουμε το ζήτημα αυτό μετά απ’ το ζωηρό ενδιαφέρον κληρικών και λαϊκών. Το έτος 2010 κυκλοφόρησε ο γράφων[1] ένα βιβλίο με τίτλο: «Ηθική – Εσχατολογία – Προφητολογία», όπου μέσα απ’ την εργογραφία του π.Αρσενίου γίνονται προσεγγίσεις στην ηθική, στην προφητολογία, στην εσχατολογία και την ορθόδοξη πολιτική θεολογία των εσχάτων, που κυρίως είναι απόρροια βιωματική και ασκητική, αλλά παράλληλα και ζωντανή εμπειρία, εκ του παλαιού απλού και αφανή ασκητή εκ της Λογγομβάρδας εις Ναύπακτο, μέσα στον μάταιο παροδικό κόσμο μας.
Είναι γνωστό ότι η επίσημη Ορθόδοξη Δογματική Διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας δεν αναφέρει πουθενά ούτε μία λέξη, για τα λεγόμενα περί της «ένδοξης», «μεσοβασιλείας» ή «Ένδοξης Αναλαμπής», ως χρονικής περιόδου, κατά την οποία δήθεν θα δοξασθεί η Ορθοδοξία και κατόπιν θα αγιοποιηθεί ο κόσμος, ώστε να παρασυρθεί, εκ νέου στην αμαρτία, κι ότι μετά όλων αυτών πάλι θα αποστατήσει και θα σατανοποιηθεί!
Η επίσημη δογματική πίστη αυτή της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν στηρίζεται επ’ ουδενί σε «αόριστα πράγματα» ή σε ευσεβείς πόθους με τηγανισμένα ψάρια, με μαρμαρωμένο βασιλιά, με θ.λειτουργία που έμεινε στη μέση και πρόκειται πάλι να συνεχιστεί, αλλά βασίζεται στην ίδια την Ορθόδοξη Παράδοση και στην Καινή Διαθήκη.
Οι πλανημένοι οπαδοί της ιδέας για την αναλαμπή ή «μεσοβασιλεία», έχουν στους κόλπους τους καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων και κάποιους ρασοφόρους δίχως μεγάλη εξειδίκευση, θεωρούν ότι στηρίζονται σε συγκεκριμένα χωρία εκ της Αγίας Γραφής[2], τα οποία και τα παρερμηνεύουν, κατά το δοκούν, τα οποία ευτυχώς μας ερμηνεύει προσεκτικά ο μακαριστός π.Αρσένιος.
Ερμηνεύει τα σχετικά χωρία περί της καταστροφής της γης, ως το εγγύς τέλος του κόσμου, και επ’ ουδενί την αγιοποίηση ή αναλαμπή ή επικράτηση της Ορθοδοξίας επί της γης, η οποία δεν θα ξανασηκωθεί πάλι[3], πλην κάποιων ιστορικών στιγμών που ο Κύριος γνωρίζει εάν και εφόσον η ειλικρινή μετάνοια των ανθρώπων θα είναι τέτοια. Την ολοσχερή καταστροφή της γης στον καιρό των εσχάτων, καθώς και την ερήμωσή της, υποστηρίζουν και οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ένας εξ’ αυτών, είναι και ο Κύριλλος ο Αλεξανδρείας: «Του Θεού επάγοντος την οργήν, και την εκάστω πρέπουσάν τε και οφειλομένην επιτιθέντος κόλασιν, κατά γαρ τοι, τον της συντελείας του παρόντος αιώνος καιρόν, καταπεμφθήσονται μεν εις Άδου, κολασθησόμενοι, οίτινες των εκτόπων επιτηδευμάτων γεγόνασιν ερασταί»[4].
Ένα άλλο χωρίο, το οποίο ο μακαριστός γέροντας Αρσένιος (+2008), που δεν τα δημοσίευε εάν δεν θα συνομιλούσε γι’ αυτά τα δύσκολα χωρία τόσο με το μακαριστό αρχιμ. π.Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, το μακαριστό Θεόκλητο Διονυσιάτη, το π.Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, το μακαριστό Φιλόθεο Ζερβάκο, το μακαριστό μητροπολίτη Φλωρίνης π.Αυγουστίνο, κ.ά., ενώ χαρακτηρίζει ως επικίνδυνο το χωρίο το του Προφήτη Ησαϊα 65, 17-25[5], το οποίο παρέσυρε και τους πρώτους οπαδούς της «μεσοβασιλείας», ακόμα και το μάρτυρα και φιλόσοφο
Ιουστίνο κατά τον δεύτρτο αιώνα. Ερμηνεύει το ως άνω χωρίο ως ταυτόσημο, με τα εξής: εκ της Αποκ. 21, 1 και της Β’ Πέτρου 3, 13, τα οποία χωρία μιλούν καθαρά, για την «νέαν Ιερουσαλήμ συμβολικώς και μεταφορικώς»[6], δίχως να υπονοούν καμία επίγεια «μεσοβασιλεία», ή αναλαμπή, ή βασιλεία του Χριστού επί της γης. Φέρνει ως επεξήγηση της ερμηνείας του αυτής, την επισήμανση εκ του Κυρίλλου Αλεξανδρείας: «επισημήνασθαι δε αναγκαίον, ότι ταύτα τινες των εξηγητών ανάγουσι τοις καιροίς, ου της επιδημίας μάλλον, αλλά τοις εσομένοις, μετά τον αιώνα τον ενεστηκότα, έσεσθαι γαρ τους δικαίους εν ευφροσύνη, και χαρά φησι, και εν ατελευτήτοις τρυφαίς, πνευματικαίς δηλονότι»[7].
Σκανδαλίζονται κάποιοι και απορούν για το ότι ο μακαριστός π.Αρσένιος, λέγει ότι δεν θα γίνει πραγματικότητα επί της γης το χωρίο «μία ποίμνη, είς ποιμήν», αλλά όπως μας το διερμήνευε και προφορικά, στις ζωντανές συνομιλίες μας, ότι αυτό αναφέρετε στην ουράνια Εκκλησία πράγμα που και με παρρησία ο ίδιος γράφει: «κι εγώ σκανδαλίζομαι με την νοοτροπίαν των, και την επί το υλιστικώτερον, ερμηνευτικήν των άποψιν»[8].
Παρουσιάζοντας την ως άνω απορία των «Αναλαμπιστών», ως υλιστική, καθότι εάν πράγματι θα λάμβανε χώρα το μία ποίμνη εις ποιμήν επί της γης, άραγε, ερωτά ο π.Αρσένιος, θα μπορούσε αυτό το χρονικό διάστημα να δεθεί και ο Σατανάς; Δηλ. να δεθεί ο θυμός, η συκοφαντία, η υπερηφάνεια των ανθρώπων, η εκ νεότητας αμαρτία, εκ των σπαργάνων, η γενική αμαρτία και η κακία, και η έμφυτη πονηρή κλίση που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο;
Ως γνωστόν ο Σατανάς απ’ τη πλευρά του: «υποδαυλίζει την έμφυτον κλίσιν προς το κακόν και την υπάρχουσαν εν τω ανθρώπω αμαρτίαν», αλλά και να υποθέταμε, υποθετικά, ότι θα δενόταν ο Σατανάς απ’ τον Κύριό μας ολοσχερώς, όπως κάποιοι οπαδοί απ’ αυτούς νομίζουν, ίσως έτσι, να λιγόστευε η αμαρτία επί της γης, αλλά όμως άραγε θα μπορούσε εντελώς να εξαφανιστεί; Καθότι με τα τόσα δισεκατομμύρια των ανθρώπων επί της γης, δεν μπορεί όλοι, μα όλοι, να γίνονταν Άγιοι, έστω και κάποιοι θα ζούσαν και στην αμαρτία. Επομένως, συμπεραίνει ο π.Αρσένιος και αυτοί οι ελάχιστοι που επί της γης θα έμεναν να ζούν ως αμαρτωλοί, πάλι δεν θα μπορούσε επί της γης χάρη αυτών να εφαρμοστεί η πλήρη ιδέα, ότι θα υπάρχει μία ποίμνη και εις ποιμήν, γιατί ακόμα και τότε, οι ελάχιστοι αμαρτωλοί θα συναποτελούσαν μία άλλη ποίμνη, υπό άλλον ποιμένα. Συνεπώς, οι «αναλαμπιστές» οπαδοί της ιδέας της επί γης βασιλείας του Χριστού, σε μία ποίμνη, καταπίπτει από μόνη της [page_end]
Η ερμηνευτική προσέγγιση του π.Αρσένιου είναι σύμφωνη με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας (Ιω. Χρυσόστομο, Κύριλλο Αλεξανδρείας, Θεοφύλακτο Βουλγαρίας, κ.ά.), ότι ο Κύριος ως Ποιμένας, δεν έχει ποίμνιο δηλ. πρόβατα μόνο απ’ την αυλή των Ισραηλιτών, αλλά κι άλλα πρόβατα, τα οποία προέρχονται κι από τους πρώην ειδωλολατρικούς λαούς, απ’ όλα τα έθνη, επί της γης. Συνεπώς, πέρα απ’ τους Ιουδαίους, η κλήση και των Εθνών εις την αλήθεια του Χριστιανισμού, κι αυτό συναποτελεί την «μία ποίμνη» δηλ. τη «σύμπηξιν της μιάς Εκκλησίας και όχι την ολοκληρωτικήν των εθνών κλήσιν»[9]. Το χωρίο «μία ποίμνη» πραγματοποιήθηκε και θα «ολοκληρωθή» πλήρως εις τον ουρανό, όπου εκεί θα βασιλεύσει ο Ένας και ο Μοναδικός Ποιμένας και Κανένας άλλος.
Εκεί, στην ουράνια μακαριότητα, θα εκπληρωθεί πλήρως αυτό που ο ίδιος ο Κύριος ζήτησε απ’ τον Πατέρα Του, στην Αρχιερατική προσευχή, στον κήπο της Γεσθημανή, ότι, όπου είμαι εγώ, εκεί, να είναι και οι μαθητές μου και να θεωρούν τη δόξα μου[10], αλλά όχι μόνο οι μαθητές Του, επιπλέον αυτών, και όλοι εξ’ όσων άλλων θα πιστεύσουν σ’ Αυτόν διαχρονικά[11]. Επειδή, είναι δηλωμένο και ξεκάθαρο ότι η πόλη και το πολίτευμα των Χριστιανών δεν είναι εδώ στην γη, αλλά στον ουρανό[12].
Ερμηνεύοντας τη φράση: «ελθέτω η βασιλεία σου», οφείλουμε να το κατανοούμαι ότι σημαίνει την απαραίτητη: «προϋπόθεση», αυτήν που για να σωθεί ο άνθρωπος, θα βάλει στην καρδιά του τον βασιλέα Χριστό. Η βασιλεία του Χριστού: «άρχεται ταπεινώς», απ’ αυτό τον κόσμο, για να ολοκληρωθεί στον ουρανό. Ο π.Αρσένιος μνημονεύει τον Ιω. Χρυσόστομο[13], τον Θεοφύλακτο[14], τον Ζυγαβηνό[15], επισημαίνοντας ότι η φράση: «ελθέτω η βασιλεία σου», δηλώνει την ειλικρινή προσευχή των πιστών, που θα πρέπει να ικετεύουν να έλθει το συντομότερο η Β’ παρουσία και η αιώνια βασιλεία του Κυρίου, γι’ αυτό κι είναι άσχετη η προηγούμενη φράση, με τη φράση: «γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γής». Καταλήγει, ότι σε καμία περίπτωση ο Κύριος, δεν υπονοεί καμία ιδέα, περί μεσοβασιλείας, υπό χιλιαστική αντίληψη, ή αναλαμπή επί της γης.
Όσον αφορά το χωρίο που μιλά για το κήρυγμα του Ευαγγελίου σε όλα τα Έθνη και ότι μετά, κατόπιν θα έλθει το τέλος, συμφωνεί και ο Ιω. Χρυσόστομος[16], και σχολιάζει ότι το τέλος του κόσμου κυρίως αναφέρεται στο τέλος του τότε γνωστού κόσμου, της πόλης σταυροδρόμι των λαών και των πολιτισμών, της επίγειας Ιερουσαλήμ, ως του σημαντικότερου κέντρου του τότε γνωστού κόσμου. Μετά απ’ την Πεντηκοστή, κηρύχθηκε το Ευαγγέλιο του Χριστού για να λάβουν γνώση και να καταστούν οι άπιστοι αναπολόγητοι, ώστε και μετά να επακολουθήσει, η συντέλεια της πόλης των Ιεροσολύμων, απ’ τα ρωμαϊκά στρατεύματα του Τίτου, περί το 70μ.Χ. Ο π.Αρσένιος μας διευκρινίζει ότι και σε εκείνη ακόμα την περίπτωση, όπου αυτό το χωρίο θα εννοούσε ότι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε όλον τον πλανήτη γη, δεν μπορεί επ’ ουδενί να εννοεί ότι όλοι οι λαοί θα πιστέψουν κι ότι θα γίνουν Χριστιανοί.
Οι λαοί της γης έλαβαν γνώση του Ευαγγελίου του Χριστού ως «μαρτύριον», ως απόδειξη, ως άγγελμα, «ανεξαρτήτως εάν πιστεύσουν ή όχι»[17]. Το χωρίο αυτό δεν μας μιλά σε καμία περίπτωση για αναλαμπή ή «αγιοποίηση» όλου του πλανήτη γη, γιατί ήδη σήμερα έχουμε και χριστιανικούς λαούς, μόνο στην «ταυτότητα», έτσι ώστε να χρειάζεται πάλι ο «επανευαγγελισμός», σ’ ολόκληρον τον χριστιανικό κόσμο. Ποιος θα κάνει αυτό το νέο έργο, άραγε θαυματουργικά μήπως; Ρωτά ο π.Αρσένιος. Εξάλλου τα λόγια του Κυρίου μιλούν καθαρά και για «μικρό ποίμνιο» και παρατηρεί ερμηνευτικά ότι ενδεχομένως εδώ να υπονοεί αυτό έτσι ώστε «να λογισθή» για τους «ολίγους» των εσχάτων σωζόμενους[18].
Το ερμηνευτικό ερώτημα για την πρώτη και τη δεύτερη Ανάσταση προβλημάτισε και τον π.Αρσένιο, καθότι έχει να κάνει με τη δέσμευση του Σατανά επί της γης, για χίλια έτη. Τα χίλια έτη: «είναι σχηματικός και συμβολικός» αριθμός και δεν θα πρέπει να λαμβάνονται ως ακριβώς χίλια έτη, αλλά ως γενικότερη έννοια καθότι στην Γραφή «σημαίνει γενικώς και αορίστως έν μακρόν χρονικόν διάστημα», κι αυτή είναι η πρώτη ανάσταση του ανθρωπίνου γένους (ώστε μετά τη Σταυρική θυσία και Ανάσταση του Χριστού, να δεσμευτεί η εξουσία του Σατανά επί της γής), ώστε να ξεφύγουν απ’ αυτην την υποχρέωση και την κατάρα του νόμου και οι δίκαιοι, ώστε να μην πηγαίνουν πλέον στον Άδη. Ο π.Αρσένιος φέρνει ως παράδειγμα τα λόγια του Ανδρέα Καισαρείας[19] και τα βιβλία τα δικά του που κάποια κυκλοφόρησε και ο Ορθόδοξος Τύπος, σε συνδυασμό με την διαφωτιστική διατριβή του π.Ιω.Ρωμανίδη.
Ο Ανδρέας Καισαρείας (6ο αιώνα) και ο Αρέθας (9ο αιώνα), ερμηνεύουν ότι η δέσμευση του Σατανά για τα χίλια έτη, είναι το χρονικό διάστημα, από τη σταύρωση του Κυρίου, μέχρι και τη Β’ παρουσία Του, χρονική περίοδο, στην οποία δεσμεύθηκε η «απεριόριστος εξουσία του Σατανά» πάνω στους ανθρώπους, την οποία εξουσία, έλαβε μετά τη πτώση των πρωτοπλάστων, καθότι, ουδείς σωζόταν απ’ τους ανθρώπους ούτε κι οι δίκαιοι, μέχρι που εξαγόρασε με το αίμα Του, το ανθρώπινο γένος, ο ίδιος ο Χριστός. Αυτή η απέραντη εξουσία που είχε θα επιστρέψει πάλι στο Σατανά, λίγο πριν, το τέλος του κόσμου, ώστε: «ολίγοι και μετά βίας θα σώζωνται»[20].
Το επίμαχο 20ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης του Ιωάννη ταλαιπώρησε πολλούς ερμηνευτές, που παρενόησαν το νόημά του. Το χωρίο μιλάει για τη δεύσμευση του Σατανά επί της γής, για τα χίλια έτη, και το άλλο χωρίο, μιλάει για τις Ψυχές, που συμβασιλεύουν με το Χριστό[21] στον ουρανό, κι όχι στην γη. Αυτές οι Ψυχές, είναι οι Ψυχές των Αγίων και Δικαίων και Μαρτύρων της πίστης: «προγευόμενοι των ουρανίων αγαθών, μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας»[22]. Οι πιστοί χριστιανοί λόγο της πνευματικής τους αναγέννησης, μετέχουν της «πρώτης Ανάστασης», μεταβαίνουν εκ του θανάτου στη ζωή, και όχι απ’ τη ζωή στο θάνατο, γιατί η παρούσα ζωή ονομάζεται και θάνατος, ενώ ο επίγειος φυσικός θάνατος μας οδηγεί στην αληθινή ζωή της αιώνιας μακαριότητας[23]. [page_end] Η πρώτη Ανάσταση είναι η πνευματική αναγέννηση και η ανάσταση του ανθρώπου απ’ την αμαρτία[24], που αρχίζει απ’ την επίγεια ζωή στον κόσμο. Δεύτερη Ανάσταση είναι η σωματική η οποία θα πραγματοποιηθεί κατά τη Β’ παρουσία[25].
Όμως, όσοι έμειναν αμετανόητοι και αδιόρθωτοι σε όλη αυτή τη ζωή, μετά το θάνατό τους τον σωματικό: «δεν προγεύονται του Παραδείσου, πολύ περισσότερον δεν θα ζήσουν μετά την κρίσιν και καταδίκην των, κατά την φοβεράν ημέραν της Κρίσεως, αλλά θα πορευθούν εις το σκότος, το εξώτερον, εις συγκατοίκησιν, μετά των πονηρών δαιμόνων», παρατηρεί ερμηνευτικά ο π.Αρσένιος[26]. Το ζήτημα για τα περί της «πρώτης Ανάστασης» απασχόλησε αρκετούς ερμηνευτές, οι οποίοι και συνέγγραψαν, σύμφωνα με τη δική τους ερμηνευτική προσέγγιση. Μάλιστα, οι «αντίχριστοι χιλιασταί», σύμφωνα με τη παρατήρηση αρκετών υποστήριξαν ότι η πρώτη Ανάσταση έγινε το έτος 1914 στον ουρανό, μαζί όλων των δικαίων και αγίων της Παλαιάς Διαθήκης, για να ακολουθήσει αργότερα η ανάσταση των χιλιαστών που θα ζήσουν πάνω στη γη.
Στην ιστορία εμφανίζονται και κάποιοι «ορθόδοξοι χιλιασταί», που εσφαλμένα υποστήριξαν ότι η πρώτη Ανάσταση αφορά τους μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας και ότι θα γινόταν μετά την εγκαθίδρυση της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού πάνω στη γη, η οποία εγκαθίδρυση αυτή θα γινόταν το 1984 όπως κάποιοι έγραφαν[27], ενώ η προετοιμασία της είχε αρχίσει απ’ το 1968-1969 με το φρικτό πόλεμο, που έλεγαν ότι δήθεν θα κατέληγε υπέρ της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. Ήταν μία περίεργη «σύμπτωσις», με τη κοντινή χρονολογία περί της επίγειας βασιλείας του Χριστού των Χιλιαστών, που μετά από αλλεπάλληλες διαψεύσεις των και αναβολές που έθεταν, την τοποθέτησαν στο έτος 1975, πού ούτε τότε έγινε ούτε πραγματοποιήθηκε και διαψεύσθηκαν οριστικά.
Υπάρχει και μία άλλη ερμηνευτική προσέγγιση, που και αυτή δεν ανταποκρίνεται στην Ορθόδοξη Πατερική Ερμηνεία, αυτή η θεωρία μας μιλάει ότι η πρώτη Ανάσταση, ότι μπορεί αυτή να νοηθεί, ως η αποκατάσταση των Αγίων στις καρδιές των ανθρώπων, που θα ζουν, κατά τη γενική επικράτηση του Ευαγγελίου[28] επί της γης. Όμως, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, ακόμα και «ευσεβείς χριστιανοί», οι οποίοι θα θέλουν και θα παρουσιάζουν τον Κύριο: «ως υποσχεθέντα», για μια αναλαμπή ή «μεσοβασιλεία επί της γης». Όλοι αυτοί, ερμηνεύουν εσφαλμένα χωρία που άλλα μιλούν: «ανθρωποπαθώς, άλλα δε είναι συμβολικά, αλλ’ έξω απ’ το σχετικό θέμα, κι άλλα έχουν την «πλήρη πραγματοποίησίν των εις τον ουρανόν»[29], σε καμία όμως περίπτωση, δεν αναφέρονται σε επί γης αναλαμπή ή επί γης βασιλεία του Κυρίου.
Όλοι αυτοί που έχουν απορίες τέτοιες, άραγε δεν σκανδαλίζονται, όταν οι ίδιοι, υποστηρίζουν την άποψη της μεσοβασιλείας, κι ότι μετά απ’ αυτήν, μετά δηλ. την αγιοποίηση του πλανήτη στη γη, πάλι θα αρχίσει το κακό και η αμαρτία, να εμφανίζεται πάλι στον κόσμο, κι ενόσω πάλι ο Σατανάς θα λυθεί, όπως κι οι ίδιοι μας διατυπώνουν[30]. Με αυτές τις απορίες τους, άραγε δεν το σκέφτονται, ότι θα σκανδαλίσουν κι άλλους, όσους μελετούν την ερμηνεία των Πατέρων, παρά τα εγωκεντρικά, που με ανειλικρίνια, ερμηνεύουν χωρία, άραγε δεν φέρουν «τον Κύριον ως αδυνατούντα να διατηρήση την κατορθωθείσαν υπ’ Αυτού, προσωρινήν αρμονίαν, εν τω κόσμω;», όταν μάλιστα λένε ότι θα φέρει τη προσωρινή βασιλεία
Του στη γη με την αναλαμπή ή με μια Χριστιανική Κυβέρνηση ή έναν «Βατάτζη», μετά απ’ ένα φοβερό και καταστροφικό πόλεμο, με κάποιο μαγικό τρόπο. Κατόπιν, άραγε δεν εμφανίζουν στα λεγόμενά τους ως αδύναμο τον Κύριο, όχι ικανό, να διατηρήσει αυτή την αρμονία στη γη, όταν το κακό θα πρέπει πάλι να επικρατήσει; «Δεν νομίζουν (όλοι αυτοί κι όσοι σκέφτονται έτσι), ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, σκέπτονται πιθανόν καλύτερον απ’ αυτούς κι ότι είναι περισσότερον ειλικρινείς (ενώ αυτοί οι Σούπερ Ορθόδοξοι Οπαδοί της Αναλαμπής ή Μεσοβασιλείας), φέρουν τον Κύριον, ως παίζοντα με το Σατανάν, εις βάρος του ανθρώπου και ολόκληρου του κόσμου»[31].
Η ερμηνευτική προσέγγιση περί της μεσοβασιλείας επί της γης ή της αναλαμπής είναι αιρετική γιατί όλοι αυτοί οι οπαδοί: «σώνει και καλά, επιμένουν και γράφουν με παιδαριώδεις συλλογισμούς, ότι προφανώς θα παρασυρθώσιν πάλιν οι λαοί, εις την αμαρτίαν»[32], αφού θα έχει ήδη επικρατήσει για αρκετό διάστημα το Ευαγγέλιο, σε όλο τον πλανήτη, πάλι θα εμφανιστούν οι αποστάτες, οι άπιστοι, οι άθεοι, οι σατανιστές, οι σοδομίτες. «Και μας εγκαλούν (αυτοί οι Ορθόδοξοι Χιλιαστές), ότι ημείς οι πλανεμένοι, αντιφρονούντες, εις τον χιλιασμόν των, φέρομεν τον Κύριον ως αδυνατούντα να φέρη την προσωρινήν Βασιλεία Του επί του πλανήτου»[33], γι’ αυτό και ο π.Αρσένιος θεωρεί όλους αυτούς ότι εμφανίζουν τον Κύριο, ως έχοντα αδυναμία, όχι ικανό, να διατηρήσει επ’ άπειρον μια κατάσταση, κι όμως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ερμηνεύουν με περισσότερη ειλικρίνεια[34].
Όλοι αυτοί, οι πλανεμένοι Αναλαμπιστές εμφανίζονται σαν να θέλουν, να παραπονεθούν τόσο βλάσφημα και υβριστικά ακόμα και στον Κύριο, λέγει ο π.Αρσένιος, για την εξαίρεση και την αδικία που διδάσκουν ότι δήθεν δεν θα γεννηθούν και δεν θα ζήσουν όπως εκείνοι που θα ζήσουν στην εποχή του δεμένου Σατανά και της βασιλείας του Κυρίου πάνω στη γη. Και ο έλεγχος εναντίον της αμαρτωλής και υποκριτικής ζωής των Αρχόντων, των Αρχιερέων και Γραμματέων, συνοδευόμενος απ’ το φθόνο, τη κακία, το μίσος, την εκδίκηση, την αλαζονία, ήταν οι βασικοί εξωτερικοί λόγοι που οδήγησαν τους τότε Εβραίους της τότε Ιερουσαλήμ να θανατώσουν φρικτά έναν Αθώο.
Η έμμονη δογματική πίστη των Ραββίνων, η σύγχιση και η διαστροφική ερμηνεία, και η διδασκαλία των αρχιερέων, των γραμματέων και των θεολόγων τους, για τη προσδοκία του Μεσσία, ήταν αυστηρά συνδεδεμένη, με τη κοσμική κοσμοκρατορία ή παντοκρατορία επί της γης της Παλαιστίνης και επί της Ιερουσαλήμ ως του κέντρου του τότε γνωστού κόσμου. Η ερμηνευτική τους πολιτικο/θεολογική δομή και η υπόσταση ήταν βασισμένη σε κοσμικά εξουσιαστικά κριτήρια, γι’ αυτό περίμεναν έναν επίγειο κοσμοκράτορα και όχι έναν πνευματικό βασιλέα. Η εξουσία τους και η δύναμή τους βασιζόταν στον απόλυτο εξουσιαστικό έλεγχο κι όχι στην επικράτηση της δικαιοσύνης, ούτε στη γη, ούτε στους ουρανούς.
Το ραββινικό δόγμα αυτό το οποίο και μέχρι σήμερα ισχύει στην Εβραϊκή θεολογία είναι συνδεδεμένο με την έντονη αναμονή στην εποχή μας, του Μεσσία τους, που για εμάς τους Ορθόδοξους θα είναι ο Αντίχριστος, ο Ψευδο-Μεσσίας, ο πλήρης αμαρτίας, υπερηφανίας, εγωκεντρισμού, πλάνης και κακίας, που όμως δεν θα γίνει γνωστή εξωτερικά η πλάνη του, παρά μόνο σ’ όσους θα τον αναγνωρίσουν με τα πνευματικά μάτια της ψυχής τους. Κι εδώ οι Αναλαμπιστές οφείλουν να προσέξουν να μην ταυτιστούν με τον ψευδο-μεσσία, ο οποίος θα εμφανιστεί δίκαιος, αγαπών τους ανθρώπους, φιλεύσπλαχνος, δήθεν αρνίο και θάνε λύκος, μέχρι να πάρει την εξουσία ως παγκόσμιος ηγέτης ενός συνασπισμού. Κι όταν θα ενθρονιστεί στο ναό του Σολομώντα και ζητήσει τη παρουσία Ορθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων, πιθανό είναι να ζητήσει και την ενθρόνισή του εις τον ναό του Θεού, πιθανόν και στην Κωνσταντινούπολη, τότε ας προσέξουν οι Αναλαμπιστές! [page_end]
Απ’ την αρχή οι εβραίοι αρχιερείς είχαν ενδοιασμούς για το πρόσωπο του Χριστού, αλλά δεν επιχειρούσαν τη σύλληψή Του ή το θάνατό Του. Γι’ αυτό, και του έκαναν λαμπρή υποδοχή στα Ιεροσόλυμα, θέλοντας να τον κάνουν επίγειο βασιλιά. Όταν όμως ο Χριστός τους αρνήθηκε κάθε κοσμική εξουσία, τόσο απ’ τους ανθρώπους, όσο και απ’ το Σατανά στην έρημο, τότε αφού επιβεβαιώθηκαν ότι δεν απέβλεπε σε καμία κοσμική εξουσία, γιατί η πνευματική βασιλεία Του δεν ήταν βασιλεία αυτού του κόσμου, τότε επόμενοι της ερμηνευτικής τους μεσσιανικής προσδοκίας νόμισαν απ’ τη διεστραμμένη ερμηνεία τους, ότι αυτός είναι ένας Πλάνος και Απατεώνας, ποιος ο Κύριος;.
Η παρερμηνεία των χωρίων περί της κοσμικής βασιλείας του Μεσσία και το τυφλό μίσος, η αλαζονία και ο φθόνος τους οδήγησε αδίστακτα στην εξόντωσή Του. Η παράβαση του Μωσαϊκού νόμου η παράβαση του καθήκοντος και η κατάχρηση της εξουσίας τους οδήγησαν στην ολική πνευματική τύφλωση της ύβρης, στην κακία και τη σύγχυση της διαστροφικής τους παρερμηνείας, τόσο σύντομα.
Από τότε έως και σήμερα ζουν με την έντονη αναμονή του κοσμικού αρχηγού τους. Αυτή η προσδοκία τους εμφανίζει και κάποια κοινά χαρακτηριστικά με άλλες πλάνες. Όπως μ’ αυτούς που πιστεύουν ότι ο Χριστός ή ο Μεσσίας, θα βασιλεύσει πνευματικότερα στη γή, ή για άλλους που λένε ότι θα βασιλεύσει αιώνια στη γη, ενώ κάποιοι άλλοι λένε για χίλια έτη στη γη, ή κάποιοι άλλοι ότι θα βασιλεύσει σωματικά στη γη ή οι αναλαμπιστές βλέπουν μαρμαρωμένο βασιλέα που θα ξαναζωντανέψει ή κάποιοι σαν τον Βατάτζη, τελικά όλοι αυτοί, συγκλίνουν λίγο ή πολύ μεταξύ τους, γι’ αυτό σημειώνει ο π.Αρσένιος: «πολύ φοβούμαι, μήπως οι ευσεβείς οραματισταί, θυμώσουν όταν ίδουν τον Χριστόν ερχόμενον εν νεφέλαις και προβούν εις την σύλληψίν Του»[35]! Ενώ, η Ορθόδοξη Δογματική Διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας διακηρύττει μόνο μία και μοναδική έλευση, κι αυτή είναι μόνο η Β’ παρουσία του Κυρίου.
Οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Αναλαμπιστές και οι Ορθόδοξοι Χιλιαστές κι όσοι άλλοι οπαδοί όμοιων θεωριών, ίσως να θυμώσουν απ’ την παράνοια, τη παρερμηνεία, τη σύγχιση και τη συσκότιση του νου τους, έτσι ώστε κατά την ένδοξη εμφάνιση του Κυρίου μας, ίσως κάποιοι να θελήσουν: «ίνα βιαίως τον κάμουν επίγειον βασιλέα, έστω και δι’ έν μικρόν διάστημα, ή άλλως, προβούν εις νέαν, σταύρωσίν Του, ως μη ανταποκριθέντες, ως νομίζουν, εις τας υποσχέσεις Του»[36]. Εξομοιώνει τη σύγχιση και τη διαστροφή επί της εποχής του Χριστού, με τη σύγχυση και τη διαστροφή, που θα υπάρχει στις ημέρες λίγο πρίν της Β’ παρουσίας του Κυρίου ως Κριτή, αφού αυτή η εποχή θα είναι ακόμα πολύ περισσότερο διαστροφική και σατανιασμένη, μάλιστα οι μάρτυρες των εσχάτων αυτών ημερών του αντιχρίστου θα είναι οι μεγαλύτεροι όλων των αιώνων.
Με όλα όσα παραπάνω αναφέρθηκαν και ερμηνεύτηκαν γίνεται φανερό ότι δεν θα βασιλεύσει ο Χριστός, ούτε ορατά ούτε αόρατα επί της γης, ούτε για μικρό, ούτε για μεγάλο διάστημα. Η βασιλεία του Χριστού δεν είναι προσωρινή, αλλά μετά τη Β’ παρουσία θα είναι αιώνια στους ουρανούς. Το 20ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, μιλάει ξεκάθαρα μόνο για την ουράνια βασιλεία των Ψυχών, που μαρτύρησαν ή αγίασαν για το Χριστό.
Ποτέ οι ατομικές ιδέες περί αναλαμπής ή μεσοβασιλείας, δεν έγιναν επίσημη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Ούτε οι Πατέρες, ούτε οι Άγιοι, ούτε οι Απόστολοι, ούτε η Ιερή Παράδοση, ούτε η Ορθόδοξη Θεολογία, ούτε το σύνολο της Εκκλησίας, έκανε δεκτές τις θεωρίες αυτές περί αναλαμπής ή αγιοποιήσεως του πλανήτη γη και της μεσοβασιλείας.
Η παρανόηση και η σύγχυση των δυσνόητων χωρίων, οδήγησε αρκετούς στο να διαδίδουν πλανεμένα διαχρονικά τους ευσεβείς πόθους και τις ψευδοπροφητείες, καθώς και απόψεις για την επίγειο βασιλεία και για την δήθεν επικράτηση του Ευαγγελίου σε όλο τον πλανήτη, μετά από ένα καταστροφικό πόλεμο ή με χριστιανούς πολιτικούς άρχοντες ή με ένα θαυμαστό ή μαγικό τρόπο.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ποτέ δεν μίλησαν για Αναλαμπή και Μεσοβασιλεία των εσχάτων, ούτε για μαρμαρωμένο βασιλιά, ούτε για κόκκινη μηλιά, ούτε για βατάτζιους ηγεμόνες ή τηγανισμένα ψάρια και αγιοποίηση της γης. Ούτε ο άγιος Νεκτάριος ούτε κανείς εκ των μαθητών του. Οι ευσεβείς πόθοι περί Αναλαμπής, τηγανισμένων ψαριών, περί μαρμαρωμένου βασιλιά, περί αγίων δισκοπότηρων και περί Θ.Λειτουργίας που παύθηκε θαυμαστά, και που πρόκειται να ξανασυνεχίσει, σε κάποια χρονική στιγμή, καθώς και οι ιδέες, περί κι άλλων ευσεβιστικών προσδοκιών, αναλύονται εύστοχα και απ’ τον ομ. καθηγητή Παν/μίου Στρασβούργου π. Αστέριο Αργυρίου[37], στις μελετες του, που καλό θα είναι όλοι αυτοί οι ισχυρογνώμονες ιδεολόγοι, να τις λάβουν σοβαρά υπόψη, αφού τις μελετήσουν.
Οι Μεγάλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας εφιστούν τη προσοχή και τη προσευχή, ότι ουδέποτε η επίσημη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας δέχθηκε κάτι τέτοιο περί Αναλαμπής, παρά μόνο όσα το Σύμβολο της Πίστης ορίζει, δηλαδή τη προσδοκία της Β’ παρουσίας[38], τη κρίση και τη ζωή του μέλλοντος αιώνος στους ουρανούς [page_end]
https://www.pemptousia.gr/2022/11/analampi-ke-plani/
Πού στοχεύουν τα “Free Constantinople” που προμοτάρουν τα Τσιράκια του Πάπα της Ρώμης; Πού στοχεύουν τα "Free Constantinople" που προμοτάρουν τα Τσιράκια του Πάπα της Ρώμης; Μας έχετε μάθει πλέον. Δεν είμαστε από αυτούς που γυροφέρνουν το θέμα για να γεμίζουν τις γραμμές με σάλτσες και προλόγους οπότε μπαίνουμε κατευθείαν στο ζουμί.
Κατά το 1204 με ένα παρόμοιο σύνθημα "FREE HOLY LAND" είχαν ξεκινήσει οι Πανάθλιοι πρόγονοι τους. Τη κατάληξη την γνωρίζουμε όλοι:Εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι ο στρατός της Βασιλεύουσας ήταν απασχολημένος με εκστρατείες κατά των "Μωαμεθανών της Εποχής", οι Ξεφτιλισμένοι Ηγήτορες της Δ' Σταυροφορίας ζύγισαν τα πράγματα και αποφάσισαν ότι θα ήταν πιο ΕΠΙΚΕΡΔΕΣ το να καταλάβουν την ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ Κωνσταντινούπολη. Μάλιστα πριν την επίθεσή τους κάθησαν και ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ και το πώς θα ΔΙΑΜΟΙΡΑΖΑΝ ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ!!
Το 1919 πάλι οι Πανάθλιοι πρόγονοι των σημερινών wannabee Crusaders, υποσχέθηκαν κάθε λογής βοήθεια στην Ελλάδα ώστε να πραγματοποιήσει την Μικρασιατική Εκστρατεία και να απελευθερώσει την Χαμένη Πατρίδα. Την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι : ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΙ απαγόρευσαν στον Ελληνικό στρατό να εισέλθει στη Κωνσταντινούπολη..... Ακολούθως ξεκίνησαν να ΕΞΟΠΛΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΕΜΑΛΙΣΤΕΣ την ίδια ώρα που ΥΠΟΔΑΥΛΙΖΑΝ το ΔΙΧΑΣΜΟ των Ελλήνων.
Πάμε τώρα στο 1940:Η Ελλάδα πετυχαίνει τη Πρώτη Νίκη κατά των Δυνάμεων του Άξονα... Και τί ΝΙΚΗ μάλιστα:Συνέτριψε την Ιταλία. Το τέλος του πολέμου βρίσκει όλους τους... "Σύμμαχους" να διαμοιράζουν εδάφη από τους ηττημένους, εκτός από την Ελλάδα. Από τη ΝΙΚΗΤΡΙΑ Ελλάδα μάλιστα ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΕΔΑΦΗ!!! ώστε να δημιουργηθεί η Αλβανία.... Για την δε Τουρκία η οποία ήταν Σύμμαχος της Γερμανίας, ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ... Εξάλλου η Τουρκία είχε κηρύξει το πόλεμο κατά της Γερμανίας την ημέρα που τα Συμμαχικά στρατεύματα εισέρχονταν στο... Βερολίνο!!😂
Για την Ελλάδα φρόντισαν ώστε ο πόλεμος να μην σταματήσει ποτέ αφού ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ... Οι μεν Σοβιετικοί δούλεψαν στεγνά το ΚΚΕ, οι μεν Άγγλοι εξόπλισαν και κατεύθυναν τον Κυβερνητικό Στρατό. Και πριν ξεκινήσουν οι κλάψες από τους..... μπατριώτες να πούμε ότι έχουν γίνει γνωστά ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΓΓΛΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ οι οποίοι μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο και πριν τον Ελληνικό Εμφύλιο είχαν ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ Οργανώσουν ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ όσων δεν ήθελαν η Ελλάδα να γίνει Βρετανική Επαρχία.
Σημειώνουμε ότι και στις 2 περιπτώσεις δηλαδή κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία το 1919 και κατά την Συντριβή των Ιταλών το 1940, ο Ελληνικός Στρατός και συγκριτικά με τον οπλισμό της τότε εποχής ήταν ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΟΣ από τις σημερινές ΑΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ... Στη πρώτη περίπτωση (1919) και επειδή είχαν προηγηθεί οι Νικηφόροι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΠΟΛΕΜΟΣ. Στη Δεύτερη περίπτωση ο Θρυλικός Ιωάννης Μεταξάς μέσα σε μια 3ετία και πριν το 1940, παραλαμβάνοντας έναν ανύπαρκτο στρατό είχε καταφέρει να ΕΠΑΝΕΞΟΠΛΙΣΕΙ με άρτια και υπερσύγχρονα για την εποχή οπλικά συστήματα την Ελλάδα, είχε δημιουργήσει διπλή και τριπλή γραμμή ορυγμάτων (τη περίφημη γραμμή Μεταξά) και είχε επανδρώσει τις ακριτικές περιοχές με ΝΤΟΠΙΟΥΣ οι οποίοι γνώριζαν σπιθαμή προς σπιθαμή κάθε πέρασμα και κρυψώνα.
ΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΗΤΑΝ ΑΡΤΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΗΘΙΚΟ, ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΠΟΛΕΜΟΣ....
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΟΠΛΟΣ, ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ,ΒΙΟΜΕΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ, ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΕΜΒΟΛΙΣΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΦΟΝΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ ΣΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΣΤΕΙ ΜΕ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ Ντυμένοι Tony the Tiger από τα Kelloggs σε κοινές ΝΑΤΟΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΤΟΣΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΕΡΑΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ στο παροπλισμό της χώρας από το Νέρωνα ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
Κοιμισμένε Ραγιά: ΟΧΙ Ο ΤΡΑΜΠΑΣ ΚΑΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ..... ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.... ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ. ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ... ΧΩΡΙΣ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.... ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΟΧΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ... ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. ΣΕ ΑΦΟΠΛΙΣΑΝ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ. ΣΕ ΑΦΟΠΛΙΣΑΝ ΠΡΩΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΦΟΠΛΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΡΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ, ΣΟΥ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΑΕΡΑ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ. ΣΟΥ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΑΕΡΑ ΒΛΑΚΑ ΓΙΑΤΙ..... ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ : "ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ"!!!!. ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΒΛΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ. ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΒΛΑΚΑ.
ΓΙΑ ΝΑ Ελευθερωθεί Η ΠΟΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ.... ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΟΥ ΑΠΙΣΤΕ;
ΕΥΚΟΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΨΑΧΝΕΙΣ ΒΛΑΚΑ.. ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΔΕΙΛΟΣ-ΑΝΑΝΔΡΟΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΣΟΥΝ... ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ. Κοίτα πιο κάτω.... τί λέει ο Άγιος Στρατηγός Ιωάννης; Αυτούς πιστεύεις κοιμισμένε;
https://ioanniskomninos.blogspot.com/2025/01/free-constantinople.html?m=1
Ομάδα Ιωάννης Κομνηνός.
https://www.youtube.com/watch?v=DDgqkW7S62A
Την ιδέα να κληθεί ο Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδας την είχε διατυπώσει πρώτος ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος στην από 27-10-1821 επιστολή του προς τον Δημήτριο Υψηλάντη.[88] Ο Υψηλάντης επίσης υπέγραψε πρόσκληση του Καποδίστρια το 1822 και ο Πετρόμπεης το 1824.[89] Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1827, στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, εκλέχθηκε Κυβερνήτης της Ελλάδας με θητεία επτά ετών. Σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνέλευσης, ο Κυβερνήτης θα δεσμευόταν από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, έτσι όπως θα αναθεωρείτο από τη Συνέλευση. Σημαντικό ρόλο[90] στην κλήση του Καποδίστρια στην Ελλάδα διαδραμάτισε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (υποστηρικτής του Ρωσικού κόμματος τότε), αν και αρχικά ήταν κατά της εκλογής του.[91] Άλλαξε όμως γνώμη στη συνέχεια και ήταν αυτός που υφήρπασε την έγκριση του Άγγλου μοιράρχου Χάμιλτον,[92] που είχε και τη σύμφωνη γνώμη του Στράτφορντ Κάνινγκ.[93] Παρά ταύτα η εκλογή του θεωρήθηκε ως ήττα της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής και νίκη της Ρωσίας.[94] Και είναι γεγονός ότι μεταξύ Καποδίστρια και Αγγλίας υπήρχε αμοιβαία δυσπιστία.
Πριν δεχθεί την πρόταση που του έγινε, επισκέφθηκε την Αγία Πετρούπολη προκειμένου να αποδεσμευθεί επισήμως από την υπηρεσία του Τσάρου. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς το Λονδίνο, όπου έφτασε σε ατυχή συγκυρία, δεδομένου ότι την επομένη της άφιξής του κηδευόταν ο Τζωρτζ Κάνινγκ. Η υποδοχή που του έγινε εκεί ήταν τουλάχιστον ψυχρή.[ε] Ύστερα από σύντομη παραμονή στο Παρίσι, όπου έγινε θερμά δεκτός, αναχώρησε για την Αγκώνα, όπου έφτασε στις 8 Νοεμβρίου. Εκεί θα τον παρελάμβανε αγγλικό πλοίο να τον μεταφέρει στην Ελλάδα. Παρέμεινε όμως εκεί για 49 μέρες και κατόπιν το πλοίο που τον παρέλαβε στις 26 Δεκεμβρίου, η κορβέτα Wolf του βρετανικού ναυτικού, στην οποία επιβιβάστηκε μαζί με τη συνοδεία του (γραμματείς Μπιτό και Μπετάν, Σταμάτης Βούλγαρης, Ιωάννης Δόμπολης κι ένας υπηρέτης ονόματι Μπρούνο[97]) έπλευσε προς την Κέρκυρα, όπου μετά από συνεννόηση με τους Άγγλους, ο Καποδίστριας θα πήγαινε να προσκυνήσει τους τάφους των προγόνων του. Στα ανοικτά της Κέρκυρας, ωστόσο, κατά παράβαση της συμφωνίας, ο Καποδίστριας υποχρεώθηκε να μεταφερθεί στο αγγλικό πολεμικό πλοίο Warspite 74, το οποίο τον μετέφερε στη Μάλτα, όπου συναντήθηκε με τον ναύαρχο Κόδριγκτον για να τον ενημερώσει για τις διαθέσεις της πολιτικής της Αγγλίας, που στο μεταξύ, μετά τον θάνατο του Κάνιγκ, είχε μετατοπιστεί σε λιγότερο φιλελληνικές θέσεις. Ο Κόδριγκτον του είπε χαρακτηριστικά πως ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα της χώρας του.[ζ]
Ο Καποδίστριας απέπλευσε επιτέλους από τη Μάλτα για την Ελλάδα στις 14 Ιανουαρίου, με το προαναφερθέν βρετανικό πολεμικό πλοίο, με συνοδεία δύο ακόμη πολεμικών πλοίων, ενός γαλλικού κι ενός ρωσικού.[98] Αυτή η ιδιότυπη συμπεριφορά (πολιτικό καθαρτήριο) των Άγγλων απέναντι στον κυβερνήτη της Ελλάδας σκοπό είχε να καταστήσει σαφές ότι η Αγγλία δεν θα δεχόταν καμία προσπάθεια του Καποδίστρια για επέκταση των συνόρων του νεοπαγούς κράτους και θα έπρεπε να αρκεστεί σε αυτά που καθόριζε η Συνθήκη της 6ης Ιουλίου, δηλαδή αυτονομία και όχι ανεξαρτησία και σύνορα που καθόριζε η γραμμή Αχελώου-Μαλιακού, καθώς και να αποστασιοποιηθεί («αποστειρωθεί») από την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας ως πρώην υπουργός εξωτερικών αυτής.[99]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82
ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΡΓΑΣΙΕΣ. ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ-ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ-Γ.ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ-Θ. ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ ΚΑΙ Κ. ΒΑΘΙΩΤΗΣ.
H ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ. ΕΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΕΟ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΒΑΡΥΤΑΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ (ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ, ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ, ΚΛΗΡΟ-ΛΑΟ-ΑΓΙΟΥΣ). ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΑΥΤΟΧΡΙΣΤΗΚΑΤΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΤΑΜΕΙΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ; ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟΥΣ, ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΓΙΑ ; ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ-ΠΟΡΝΙΚΑ ΜΑΓΙΟ ΜΠΙΚΙΝΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΝΑΘΡΩΠΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ-ΑΔΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ ΣΕ ΑΘΩΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ; ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ; ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΥΕΡΓΕΤΕΙΘΕΙΤΕ ; ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ-ΣΗΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ. Η ΑΞΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ. ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ. ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ. ΣΩΤΗΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.
Πού στοχεύουν τα “Free Constantinople” που προμοτάρουν τα Τσιράκια του Πάπα της Ρώμης; Πού στοχεύουν τα "Free Constantinople" που προμοτάρουν τα Τσιράκια του Πάπα της Ρώμης; Μας έχετε μάθει πλέον. Δεν είμαστε από αυτούς που γυροφέρνουν το θέμα για να γεμίζουν τις γραμμές με σάλτσες και προλόγους οπότε μπαίνουμε κατευθείαν στο ζουμί.
Κατά το 1204 με ένα παρόμοιο σύνθημα "FREE HOLY LAND" είχαν ξεκινήσει οι Πανάθλιοι πρόγονοι τους. Τη κατάληξη την γνωρίζουμε όλοι:Εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι ο στρατός της Βασιλεύουσας ήταν απασχολημένος με εκστρατείες κατά των "Μωαμεθανών της Εποχής", οι Ξεφτιλισμένοι Ηγήτορες της Δ' Σταυροφορίας ζύγισαν τα πράγματα και αποφάσισαν ότι θα ήταν πιο ΕΠΙΚΕΡΔΕΣ το να καταλάβουν την ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ Κωνσταντινούπολη. Μάλιστα πριν την επίθεσή τους κάθησαν και ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ και το πώς θα ΔΙΑΜΟΙΡΑΖΑΝ ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ!!
Το 1919 πάλι οι Πανάθλιοι πρόγονοι των σημερινών wannabee Crusaders, υποσχέθηκαν κάθε λογής βοήθεια στην Ελλάδα ώστε να πραγματοποιήσει την Μικρασιατική Εκστρατεία και να απελευθερώσει την Χαμένη Πατρίδα. Την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι : ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΙ απαγόρευσαν στον Ελληνικό στρατό να εισέλθει στη Κωνσταντινούπολη..... Ακολούθως ξεκίνησαν να ΕΞΟΠΛΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΕΜΑΛΙΣΤΕΣ την ίδια ώρα που ΥΠΟΔΑΥΛΙΖΑΝ το ΔΙΧΑΣΜΟ των Ελλήνων.
Πάμε τώρα στο 1940:Η Ελλάδα πετυχαίνει τη Πρώτη Νίκη κατά των Δυνάμεων του Άξονα... Και τί ΝΙΚΗ μάλιστα:Συνέτριψε την Ιταλία. Το τέλος του πολέμου βρίσκει όλους τους... "Σύμμαχους" να διαμοιράζουν εδάφη από τους ηττημένους, εκτός από την Ελλάδα. Από τη ΝΙΚΗΤΡΙΑ Ελλάδα μάλιστα ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΕΔΑΦΗ!!! ώστε να δημιουργηθεί η Αλβανία.... Για την δε Τουρκία η οποία ήταν Σύμμαχος της Γερμανίας, ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ... Εξάλλου η Τουρκία είχε κηρύξει το πόλεμο κατά της Γερμανίας την ημέρα που τα Συμμαχικά στρατεύματα εισέρχονταν στο... Βερολίνο!!😂
Για την Ελλάδα φρόντισαν ώστε ο πόλεμος να μην σταματήσει ποτέ αφού ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ... Οι μεν Σοβιετικοί δούλεψαν στεγνά το ΚΚΕ, οι μεν Άγγλοι εξόπλισαν και κατεύθυναν τον Κυβερνητικό Στρατό. Και πριν ξεκινήσουν οι κλάψες από τους..... μπατριώτες να πούμε ότι έχουν γίνει γνωστά ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΓΓΛΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ οι οποίοι μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο και πριν τον Ελληνικό Εμφύλιο είχαν ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ Οργανώσουν ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ όσων δεν ήθελαν η Ελλάδα να γίνει Βρετανική Επαρχία.
Σημειώνουμε ότι και στις 2 περιπτώσεις δηλαδή κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία το 1919 και κατά την Συντριβή των Ιταλών το 1940, ο Ελληνικός Στρατός και συγκριτικά με τον οπλισμό της τότε εποχής ήταν ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΟΣ από τις σημερινές ΑΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ... Στη πρώτη περίπτωση (1919) και επειδή είχαν προηγηθεί οι Νικηφόροι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΠΟΛΕΜΟΣ. Στη Δεύτερη περίπτωση ο Θρυλικός Ιωάννης Μεταξάς μέσα σε μια 3ετία και πριν το 1940, παραλαμβάνοντας έναν ανύπαρκτο στρατό είχε καταφέρει να ΕΠΑΝΕΞΟΠΛΙΣΕΙ με άρτια και υπερσύγχρονα για την εποχή οπλικά συστήματα την Ελλάδα, είχε δημιουργήσει διπλή και τριπλή γραμμή ορυγμάτων (τη περίφημη γραμμή Μεταξά) και είχε επανδρώσει τις ακριτικές περιοχές με ΝΤΟΠΙΟΥΣ οι οποίοι γνώριζαν σπιθαμή προς σπιθαμή κάθε πέρασμα και κρυψώνα.
ΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΗΤΑΝ ΑΡΤΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΗΘΙΚΟ, ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΠΟΛΕΜΟΣ....
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΟΠΛΟΣ, ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ,ΒΙΟΜΕΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ, ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΕΜΒΟΛΙΣΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΦΟΝΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ ΣΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΣΤΕΙ ΜΕ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ Ντυμένοι Tony the Tiger από τα Kelloggs σε κοινές ΝΑΤΟΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΤΟΣΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΕΡΑΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ στο παροπλισμό της χώρας από το Νέρωνα ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
Κοιμισμένε Ραγιά: ΟΧΙ Ο ΤΡΑΜΠΑΣ ΚΑΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ..... ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.... ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ. ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ... ΧΩΡΙΣ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.... ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΟΧΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ... ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. ΣΕ ΑΦΟΠΛΙΣΑΝ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ. ΣΕ ΑΦΟΠΛΙΣΑΝ ΠΡΩΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΦΟΠΛΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΡΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ, ΣΟΥ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΑΕΡΑ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ. ΣΟΥ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΑΕΡΑ ΒΛΑΚΑ ΓΙΑΤΙ..... ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ : "ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ"!!!!. ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΒΛΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ. ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΒΛΑΚΑ.
ΓΙΑ ΝΑ Ελευθερωθεί Η ΠΟΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ.... ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΟΥ ΑΠΙΣΤΕ;
ΕΥΚΟΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΨΑΧΝΕΙΣ ΒΛΑΚΑ.. ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΔΕΙΛΟΣ-ΑΝΑΝΔΡΟΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΣΟΥΝ... ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕ ΡΑΓΙΑ. Κοίτα πιο κάτω.... τί λέει ο Άγιος Στρατηγός Ιωάννης; Αυτούς πιστεύεις κοιμισμένε;
https://ioanniskomninos.blogspot.com/2025/01/free-constantinople.html?m=1
Ομάδα Ιωάννης Κομνηνός.
https://www.youtube.com/watch?v=DDgqkW7S62A
Την ιδέα να κληθεί ο Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδας την είχε διατυπώσει πρώτος ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος στην από 27-10-1821 επιστολή του προς τον Δημήτριο Υψηλάντη.[88] Ο Υψηλάντης επίσης υπέγραψε πρόσκληση του Καποδίστρια το 1822 και ο Πετρόμπεης το 1824.[89] Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1827, στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, εκλέχθηκε Κυβερνήτης της Ελλάδας με θητεία επτά ετών. Σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνέλευσης, ο Κυβερνήτης θα δεσμευόταν από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, έτσι όπως θα αναθεωρείτο από τη Συνέλευση. Σημαντικό ρόλο[90] στην κλήση του Καποδίστρια στην Ελλάδα διαδραμάτισε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (υποστηρικτής του Ρωσικού κόμματος τότε), αν και αρχικά ήταν κατά της εκλογής του.[91] Άλλαξε όμως γνώμη στη συνέχεια και ήταν αυτός που υφήρπασε την έγκριση του Άγγλου μοιράρχου Χάμιλτον,[92] που είχε και τη σύμφωνη γνώμη του Στράτφορντ Κάνινγκ.[93] Παρά ταύτα η εκλογή του θεωρήθηκε ως ήττα της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής και νίκη της Ρωσίας.[94] Και είναι γεγονός ότι μεταξύ Καποδίστρια και Αγγλίας υπήρχε αμοιβαία δυσπιστία.
Πριν δεχθεί την πρόταση που του έγινε, επισκέφθηκε την Αγία Πετρούπολη προκειμένου να αποδεσμευθεί επισήμως από την υπηρεσία του Τσάρου. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς το Λονδίνο, όπου έφτασε σε ατυχή συγκυρία, δεδομένου ότι την επομένη της άφιξής του κηδευόταν ο Τζωρτζ Κάνινγκ. Η υποδοχή που του έγινε εκεί ήταν τουλάχιστον ψυχρή.[ε] Ύστερα από σύντομη παραμονή στο Παρίσι, όπου έγινε θερμά δεκτός, αναχώρησε για την Αγκώνα, όπου έφτασε στις 8 Νοεμβρίου. Εκεί θα τον παρελάμβανε αγγλικό πλοίο να τον μεταφέρει στην Ελλάδα. Παρέμεινε όμως εκεί για 49 μέρες και κατόπιν το πλοίο που τον παρέλαβε στις 26 Δεκεμβρίου, η κορβέτα Wolf του βρετανικού ναυτικού, στην οποία επιβιβάστηκε μαζί με τη συνοδεία του (γραμματείς Μπιτό και Μπετάν, Σταμάτης Βούλγαρης, Ιωάννης Δόμπολης κι ένας υπηρέτης ονόματι Μπρούνο[97]) έπλευσε προς την Κέρκυρα, όπου μετά από συνεννόηση με τους Άγγλους, ο Καποδίστριας θα πήγαινε να προσκυνήσει τους τάφους των προγόνων του. Στα ανοικτά της Κέρκυρας, ωστόσο, κατά παράβαση της συμφωνίας, ο Καποδίστριας υποχρεώθηκε να μεταφερθεί στο αγγλικό πολεμικό πλοίο Warspite 74, το οποίο τον μετέφερε στη Μάλτα, όπου συναντήθηκε με τον ναύαρχο Κόδριγκτον για να τον ενημερώσει για τις διαθέσεις της πολιτικής της Αγγλίας, που στο μεταξύ, μετά τον θάνατο του Κάνιγκ, είχε μετατοπιστεί σε λιγότερο φιλελληνικές θέσεις. Ο Κόδριγκτον του είπε χαρακτηριστικά πως ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα της χώρας του.[ζ]
Ο Καποδίστριας απέπλευσε επιτέλους από τη Μάλτα για την Ελλάδα στις 14 Ιανουαρίου, με το προαναφερθέν βρετανικό πολεμικό πλοίο, με συνοδεία δύο ακόμη πολεμικών πλοίων, ενός γαλλικού κι ενός ρωσικού.[98] Αυτή η ιδιότυπη συμπεριφορά (πολιτικό καθαρτήριο) των Άγγλων απέναντι στον κυβερνήτη της Ελλάδας σκοπό είχε να καταστήσει σαφές ότι η Αγγλία δεν θα δεχόταν καμία προσπάθεια του Καποδίστρια για επέκταση των συνόρων του νεοπαγούς κράτους και θα έπρεπε να αρκεστεί σε αυτά που καθόριζε η Συνθήκη της 6ης Ιουλίου, δηλαδή αυτονομία και όχι ανεξαρτησία και σύνορα που καθόριζε η γραμμή Αχελώου-Μαλιακού, καθώς και να αποστασιοποιηθεί («αποστειρωθεί») από την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας ως πρώην υπουργός εξωτερικών αυτής.[99]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82
ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΡΓΑΣΙΕΣ. ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ-ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ-Γ.ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ-Θ. ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ ΚΑΙ Κ. ΒΑΘΙΩΤΗΣ.
H ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ. ΕΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΕΟ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΒΑΡΥΤΑΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ (ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ, ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ, ΚΛΗΡΟ-ΛΑΟ-ΑΓΙΟΥΣ). ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΑΥΤΟΧΡΙΣΤΗΚΑΤΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΤΑΜΕΙΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ; ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟΥΣ, ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΓΙΑ ; ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ-ΠΟΡΝΙΚΑ ΜΑΓΙΟ ΜΠΙΚΙΝΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΝΑΘΡΩΠΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ-ΑΔΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ ΣΕ ΑΘΩΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ; ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ; ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΥΕΡΓΕΤΕΙΘΕΙΤΕ ; ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ-ΣΗΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ. Η ΑΞΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ. ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ. ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ. ΣΩΤΗΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου