"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες".
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress.
Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του.
Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση.
Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία
Η ελευθερία πίστεως είναι Θεόδοτη. Είναι δοσμένη από τον Θεό-Δημιουργό του Αριστοκλέους.
Ο Θεός είναι αιτία μόνον για ότι καλό συμβαίνει σύμφωνα με τον ύπατο των φιλοσόφων Αριστοκλή. Για αυτό έπλασε όλα αυτά τα θαυμαστά και μοναδικά στο είδος τους πράγματα και εν συνεχεία ήρθε στην γη ως Θεάνθρωπος για να λυτρώσει, να διδάξει, να σταυρωθεί, να αναστηθεί για να σωθεί η ανθρωπότητα από τον μισάνθρωπο Εωσφόρο και τους αρχιδαίμονες του παγανισμού Savazio-Διόνυσο και Απόλλωνα. Ο ύπατος των Φιλοσόφων στο έργο του Τίμαιος, αναφέρει σχετικά με την δημιουργία του σύμπαντος ότι είναι έργο του Αγαθού Θεού-δημιουργού.
Ο καλός Θεός από αγάπη δίνει ζωή και δημιουργία, ενώ πραγματοποιεί το έργο του μέσα από αξίες τις οποίες ενσωματώνει στον υλικό κόσμο, με στόχο το τέλειο αποτέλεσμα. Ο θεός-Δημιουργός έπλασε έναν τέλειο- αγαθό κόσμο, διότι είναι αγαθός (καλός), γιατί δεν έχει καμία κακία μέσα του (Τίμαιος 29d-30c). Επειδή ο Θεός είναι πάνσοφος χωρίς ταπεινά πάθη, όπως έχουν οι δαίμονες του παγανισμού και οι άνθρωποι, ελεύθερος από τον φθόνο ήθελε ο κόσμος να μοιάζει σε αυτόν στο μέτρο του δυνατού. Όμως όταν γίνεται κατάχρηση της Θεοδότου ελευθερίας επικρατεί χάος, ανομία, βία-πόλεμοι, αδικία και πάσης φύσεως ανωμαλίες και καταστροφές.
Η Διονυσιακή κουλτούρα συνεχίζει τον πανάρχαιο-παραδοσιακό ρόλο της ως ανθελληνικός μηχανισμός διχόνοιας, μίσους και έριδας ανάμεσα στους Ορθόδοξους Έλληνες και όχι μόνον. Ένα διχασμένο Ελληνικό έθνος με διαλυμένο κοινωνικό ιστό σε θρησκευτικό-πνευματικό, κοινωνικό, πολιτιστικό επίπεδο, αποπροσανατολίζεται και δεν αντιδρά στις εξωτερικές-εσωτερικές υβριδικές προκλήσεις. Συνέπεια όλων αυτών είναι να παρουσιάζεται αδυναμία αντίδρασης και να υποτάσσονται οι νεοέλληνες.
Το φαινόμενο του Διονυσιακού πολιτισμού είναι πολύ επικίνδυνο, για την πνευματική-πολιτιστική, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, την κοινωνική και εθνική μας επιβίωση. Αποτελεί πρόκληση για την την κοινωνική και εθνική μας συνοχή, την οποία υπηρετεί εδώ και αιώνες η Αριστόκλεια παιδεία και η Ορθοδοξία. Οι φορείς των Διονυσιακών αξιωμάτων επιθυμούν αρχικά την άλωση της Ελλάδος σε όλους τους τομείς.
Σε αρκετές ιστοσελίδες που είναι προσκείμενες στον Διονυσιακό πολιτισμό διαβάζουμε τρομερές ιστορικές πλαστογραφήσεις. Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα που ακολουθεί : "Την γενοκτονία των Ελλήνων πολλοί λίγοι την γνωρίζουν γιατί εντέχνως παπαδαριό και "Εβραιοχριστιανοί" μαζί με το κράτος των Ελλήνων το οποίον έχουν αλώσει την έχουν κουκουλώσει. Μιλάμε για εξόντωση εκατομμυρίων Ελλήνων.
Ο σκοπός της εξόντωσης ήταν ένας: ή αποδέχεσαι τον Χριστιανισμό ή το κεφάλι σου. Έτσι διάταζαν τα Αυτοκρατορικά διατάγματα ή αλλιώς κώδικες. Το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων δυστυχώς δεν είναι γνωστό ούτε στην χώρα που το υπέστη δηλαδή την Ελλάδα. Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πώς η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία της ανθρωπότητας μετά από αυτήν των Iνδιάνων της Αμερικής, δεν είναι ούτε καν γνωστή."
http://ieraellas-
Ο ερχομός, τα θαύματα, η ανάσταση, οι διδασκαλίες και οι ευεργεσίες του Ιησού Χριστού, αποτελούν για όλους τους ηθικούς-λογικούς Έλληνες με παιδεία, τα πιο αξιόλογα γεγονότα όλων των εποχών στην παγκόσμια ιστορία.
Η μεγαλύτερη εθνική ευεργεσία του Χριστού και της Ορθοδοξίας, μέσω των Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης, ήταν η απελευθέρωση του Ελληνικού Έθνους από τον Ρωμαϊκό ζυγό και εν συνεχεία, η ανάληψη της διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους από τους Έλληνες του Μεσαίωνα. Η ενέργεια τους αυτή άλλαξε τα ιστορικά δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι δεν χαίρονται από την παρουσία και τις ευεργεσίες του Θεανθρώπου. Μερικοί έχουν διαφορετικές απόψεις με αποτέλεσμα να λυπούνται-οδύρονται, να υποφέρουν και παράλληλα πασχίζουν, να μειώσουν την αξία του Χριστού, των Αγίων, των πατέρων της Εκκλησίας και της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Το Imperium Romanum του Βοσπόρου αποτελεί την κορωνίδα των επιτευγμάτων του Ελληνισμού-Αρισόκλειου πολιτισμού. Είναι εμφανές ότι η αμαρτία και η συμμετοχή στα Διονυσιακά δρώμενα τους δημιούργησε σοβαρές επιπλοκές, ώστε να μην είναι σε θέση να αντιληφθούν το μεγαλείο και την επιβίωση του έθνους μέσα από την Ορθοδοξία. Εξαιτίας της μεγάλης πλάνης μονίμως βάλουν κατά της Ορθοδόξου πίστεως.
Αποστρέφονται-φθονούν και διώκουν την ευλογία του Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού με αποτέλεσμα να επιθυμούν την Διονυσιακή λατρεία. Τους αποκαλύφθηκε ο Θεός, ο Σωτήρας και Λυτρωτής Ιησούς Χριστός, αλλά δεν τον αγάπησαν και δεν τον δέχτηκαν. Απέρριψαν την μεγαλύτερη θεϊκή ευεργεσία του Χριστού προς το έθνος και την ανθρωπότητα, όταν ο Άγιος Κωνσταντίνος ανέθεσε την διοίκηση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στους Έλληνες.
Η ελευθερία πίστεως είναι Θεόδοτη. Είναι δοσμένη από τον ίδιο τον Θεό. Συνεπώς ο κάθε άνθρωπος, έχει το δικαίωμα να πιστεύει σε όποια θρησκεία επιθυμεί.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κάποιοι από τους συμμετέχοντες στα Διονυσιακά δρώμενα, εδώ και πολλά χρόνια έχουν αναδειχθεί σε μεγάλους πολέμιους του Χριστιανισμού και του imperium romanum, του Βοσπόρου. Η πολεμική ρητορική και το μένος ενάντια στην Ορθοδοξία δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο. Κατηγορούν ψευδώς του Έλληνες-Ορθόδοξους Χριστιανούς ως "Ιουδαίους".
Σύμφωνα με εκείνους πρέπει να εγκαταλείψουμε την Ελλάδα και να επιστρέψουμε στον Ισραήλ. Κάποιοι ακόμη πιο ακραίοι πιστοί των Διονυσιακών αξιωμάτων δηλώνουν δημοσίως ότι όταν αναλάβουν πλήρως την εξουσία, θα επαναφέρουν τα βασανιστήρια των πρωτοχριστιανικών αιώνων ενάντια στους πιστούς του Χριστού !!! Είναι όμως τα πράγματα όπως ισχυρίζονται ;
ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΜΙΣΟΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Δυστυχώς μεταξύ πολλών άλλων οι φίλοι του Διονυσιακού πολιτισμού μας αποκαλούν "Εβραιοχριστιανούς". Με βάση τα ιστορικά γεγονότα επιθυμώ να θέσω κάποια κομβικής σημασίας ερωτήματα. Εάν είμασταν "Ιουδαίοι" όπως ισχυρίζεστε γιατί σκότωσαν 90 χιλιάδες Έλληνες-Χριστιανούς οι Εβραίοι στα Ιεροσόλυμα επί βασιλείας του Μέγα Ηράκλειου ; Με βάση τις αναφορές σας θα έπρεπε να τους εξαγοράσουν και να τους απελευθερώσουν από τον Περσικό ζυγό.
Επίσης στο πλευρό των Περσών και ενάντια στον Ηράκλειο και τον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό, πολέμησαν Ιουδαίοι και Γερμανοί (Φράγκοι). Οι Ιουδαίοι συνέχισαν την παράδοση του μεγάλου προγόνου τους, του Φοίνικα Κάδμου και των Φοινίκων της Θήβας.
Οι Φοίνικες-Ιουδαίοι της Θήβας πολέμησαν στις Πλαταιές και όχι μόνον ενάντια στους Έλληνες. Είναι γνωστό ότι αρχαιοελληνική πόλη, η Σημιτική Θήβα πολέμησε στο πλευρό των Μήδων κατά τους Περσικούς πολέμους. Για αυτό ο Έλληνας Σπαρτιάτης, ο Στρατηγός Παυσανίας κρέμασε για εσχάτη προδοσία τους Σημίτες αρχηγούς των Θηβαίων, που ηγήθηκαν των Ιουδαίων της Θήβας στις Πλαταιές. Αυτό το έκανε ο Σπαρτιάτης Στρατηγός διότι οι Ιουδαίοι-Φοίνικες πολέμησαν ενάντια στους Έλληνες και δίπλα στους ομόθρησκους, τους Πέρσες.
Συνεπώς και σε αυτή την περίπτωση είμαι υποχρεωμένος να θέσω το ερώτημα στους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού, γιατί δεν πολέμησαν οι Ιουδαίοι στο πλευρό των Ελλήνων-Χριστιανών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και πολέμησαν δίπλα στους Πέρσες ; Εφόσον οι Έλληνες Χριστιανοί ήταν "Ιουδαίοι" έπρεπε να πολεμήσουν δίπλα τους στα πεδία των μαχών.
Πολύ σημαντικό είναι ότι οι Ιουδαίοι δεν πολέμησαν δίπλα στην δυναστεία των Αχαιμενιδών ενάντια στον Μέγα Αλέξανδρο. Όμως πολέμησαν δίπλα στους Πέρσες της Δυναστείας των Σασσανιδών, με μεγάλο μίσος και μένος ενάντια στον Χριστιανό Ηράκλειο και στους Ορθόδοξους στρατιώτες του Imperium Romanum.
Παρά το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος ισοπέδωσε την Ιουδαϊκή-Φοινικική Θήβα της Ελλάδας οι Ιουδαίοι δεν αντέδρασαν. Προφανώς αυτό έγινε προς τιμήν της μεγάλης Μάγισσας-Θεουργού των Διονυσιακών-Καβειρίων μυστηρίων της Ολυμπιάδας. (1)
Να υπενθυμίσω για όσους δεν γνωρίζουν ότι ο μέτοχος του Διονυσιακού πολιτισμού Μέγας Αλέξανδρος, σύμφωνα με τον ιστορικό, βιογράφο, Διονυσιακό φιλόσοφο και Θεουργό-Αρχιερέα των Δελφών Πλούταρχο, θυσίασε μια ολόκληρη φυλή, για να εξαγνιστεί η ψυχή του νεκρού Ηφαιστίωνα. (2)
Επιπροσθέτως γιατί δημιούργησε ο Ιουδαίος Σαραντάπηχος από την Τιβεριάδα τον φοβερότερο Ελληνικό εμφύλιο πόλεμο την Εικονομαχία ; Αν ο Ελληνικός-Χριστιανισμός ήταν Ιουδαϊκός ο Σαραντάπηχος θα προστάτευε την Ορθοδοξία και δεν θα δημιουργούσε την θανατηφόρα εμφύλια διαμάχη της Εικονομαχίας.
Εν τούτοις το σημαντικότερο ερώτημα που πρέπει να τεθούν είναι γιατί ενσωμάτωσαν τις Αριστόκλειες-Πλατωνικές διδασκαλίες στον Χριστιανισμό οι τρεις Ιεράρχες εάν είμαστε "Ιουδαίοι"; Γιατί έκαναν Ελληνικό τον Χριστιανισμό και μέσα από την εισαγωγή των Αριστόκλειων-Πλατωνικών διδαχών έγινε η Ορθοδοξία μια οικουμενική θρησκεία ; Εφόσον οι πατέρες της Εκκλησίας ήταν Ιουδαίοι, γιατί επέλεξαν τον μεγαλύτερο διώκτη του Ιουδαϊσμού-Διονυσιακού πολιτισμού (Μέγας Αριστοκλής) ως θεμέλιο λίθο του Ελληνισμού-Χριστιανισμού και του Imperium Romanum του Βοσπόρου ;
Επίσης γιατί λατρεύουν οι Ιουδαίοι τα Σάββατα τον "Έλληνα" θεό Διόνυσο εφόσον είναι οι αιώνιοι εχθροί του Αριστόκλειου πολιτισμού και του Ελληνισμού ; Αποκαλούν όσους πιστεύουν στον Χριστό Ιουδαιοχριστιανούς και ότι εκείνοι είναι οι "πραγματικοί" Έλληνες. Οι Χριστιανοί σύμφωνα με εκείνους πρέπει να επιστρέψουν στην 'πατρίδα" τους το Ισραήλ. Ακόμη δηλώνουν δημόσια στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως ότι όταν θα επανέλθουν στην εξουσία, θα επαναφέρουν τους διωγμούς και τα βασανιστήρια των πρωτοχριστιανικών αιώνων.
Οι Ήρωες του 1821 που με το αίμα τους και τις ζωές τους απελευθέρωσαν την Ελλάδα, στο σύνταγμα και στις τρεις Εθνοσυνελεύσεις θεωρούσαν Έλληνες τους Χριστιανούς και όχι τους πιστούς, του Διονυσιακού πολιτισμού (Παγανιστές) ;
Στον δαίμονα Σαβάζιο από την Φρυγία πιστεύουν από τα πανάρχαια χρόνια και οι Ιουδαίοι. Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο "θεός" Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα).
Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο "θεό" του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης- ομόθρησκος των Ιουδαίων αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών (1)
O Φρυγικός Savazios είναι ο "θεός" των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν και την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο δαίμονα των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής "θεό" Απόλλων. Αυτοί οι δύο απαίσιοι δαιμονοθεοί έδωσαν τους χρησμούς για τους εμφύλιους πολέμους στην αρχαία Ελλάδα μεταξύ των Ελληνικών πόλεων και απέτρεπαν τους προγόνους μας να πολεμήσουν τους Πέρσες !!!
Εάν οι Έλληνες-Χριστιανοί ήταν "Εβραίοι", οι Ιουδαίοι του μεσαίωνα θα πολεμούσαν δίπλα στον Μέγα Ηράκλειο και στα Χριστιανικά στρατεύματα του Ρωμαϊκού κράτους. Δεν θα δολοφονούσαν 90000 Χριστιανούς στα Ιεροσόλυμα κατά την Περσική επίθεση στα Ιεροσόλυμα το 614 μ.Χ. επί Βασιλέως Ηρακλείου. Ακόμη οι Ισραηλίτες δεν θα πολεμούσαν δίπλα στο πλευρό της Διονυσιακής-Περσικής αυτοκρατορίας και ο Ιουδαίος Σαραντάπηχος δεν θα δημιουργούσε την εικονομαχία.
Εάν οι Έλληνες- Ορθόδοξοι ήταν Ιουδαίοι, τότε οι πατέρες της Εκκλησίας δεν θα εισήγαν τις Αριστόκλειες διδαχές στον Χριστιανισμό. Επίσης οι Ήρωες του 1621 θα ψήφιζαν στις εθνοσυνελεύσεις ότι Έλληνες είναι οι Χριστιανοί και οι μέτοχοι του Διονυσιακού πολιτισμού. Στο άρθρο που ακολουθεί ο Ρόμπιν Φίλποτ χρησιμοποιεί τις Διονυσιακές ορολογίες Ιουδαιοχριστιανοί, Ιουδαιοχριστιανικός πολιτισμός κλπ. Να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά :
"Δύο εκατομμύρια Ιταλοί κατεβαίνουν στους δρόμους ιταλικών πόλεων, από την Αόστα μέχρι τη Σικελία, για να διαμαρτυρηθούν για την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη και τον Στόλο της Ελευθερίας, καθώς και για την αντίθεσή τους στη συνεχιζόμενη ισραηλινο-αμερικανική γενοκτονία. Η ομάδα ποδηλασίας Israel-Premier Tech αποκλείεται από το Giro d'Emilia.
Από την ισπανική πλευρά, η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσες αναγνώρισε το παλαιστινιακό κράτος από τον Μάιο του 2024 και επέβαλε πλήρες εμπάργκο στις εξαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού προς το Ισραήλ, καθώς και άλλα παρόμοια μέτρα.
Αυτοί οι δύο «δυτικοί» λαοί αψηφούν έτσι τις εντολές των υπερασπιστών ενός λεγόμενου δυτικού ιουδαιοχριστιανικού πολιτισμού να βλέπουν την Παλαιστίνη ως τίποτα άλλο παρά τρομερούς κατακτητές ισλαμιστές, αντί να βλέπουν έναν λαό που αγωνίζεται για την εθνική του απελευθέρωση. Αψηφούν επίσης τις εντολές να βλέπουν υπηκόους μουσουλμανικών χωρών να κατακτούν «τη Δύση», από τη Γαλλία μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και του Κεμπέκ. Αυτές οι εντολές εκφωνούνται κυρίως στο Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο και, φυσικά, την Ουάσινγκτον.
Τι εύκολος τρόπος να σβήσουμε από τη συλλογική μας μνήμη τις θεμελιώδεις αρχές που θεσπίστηκαν κατά την ίδρυση του ΟΗΕ το 1945. Αυτές περιλαμβάνουν, και πάνω απ' όλα, το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση και την απελευθέρωση των αποικιών, συμπεριλαμβανομένης της Παλαιστίνης! Δυνάμει αυτών των αρχών, από την Ινδία μέχρι την Αλγερία και από τη Σενεγάλη μέχρι τη Νότια Αφρική, η Ασία και η Αφρική απελευθερώθηκαν από τον αποικιακό ζυγό. Αυτή η απελευθέρωση και η μορφή που παίρνει ανήκει στο έθνος που απελευθερώνεται και μόνο σε αυτό. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι ίδιες αρχές και τα ίδια απελευθερωτικά κινήματα που τις ασπάστηκαν ενέπνευσαν τους ιδρυτές των απελευθερωτικών κινημάτων παντού, συμπεριλαμβανομένου του Κεμπέκ το 1960.
Είναι δυνατόν ένας πολύ μεγάλος αριθμός Ιταλών και Ισπανών απλώς να μην αποδέχεται τις αρχές των «Δυτικών-Ιουδαιο-Χριστιανών»; Είναι δυνατόν βαθιά μέσα τους να αισθάνονται περισσότερο Ιουδαιο-Ισλαμο-Χριστιανοί λόγω των γεωγραφικών, οικονομικών και ιστορικών δεσμών τους με τους πλησιέστερους γείτονές τους, οι οποίοι είναι κυρίως Μουσουλμάνοι. Ή μήπως θυμούνται ότι για τους Άγγλους θεωρητικούς της φυλής του 19ου αιώνα - και την Κου Κλουξ Κλαν - η Ανατολή και η Αφρική ξεκινούσαν στη Νάπολη, ενώ οι Ισπανοί ήταν « οι Βάρβαροι πέρα από τον Βισκαϊκό Κόλπο ».
Το να αποσχίζεσαι από αυτούς τους στενούς γείτονες με εντολές από το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Λονδίνο ή την Ουάσινγκτον δεν είναι ευχάριστο. Η συμμόρφωση θα ήταν ένα είδος αργής αυτοκτονίας. (Θα θυμηθούμε ότι ο Μπερλουσκόνι δεν ήθελε την ανατροπή του Καντάφι το 2011 για οικονομικούς και γεωγραφικούς λόγους. Αν και ήταν δεξιός, γνώριζε ότι η Ιταλία και η Λιβύη είχαν κοινά συμφέροντα, ιδίως οικονομικά, αλλά και όσον αφορά τις μεταναστευτικές ροές. Αλλά η Ουάσινγκτον και το Παρίσι ήταν αυτά που κέρδισαν.)
Η σιωπή σημαίνει συναίνεση. Ας επιστρέψουμε σε αυτόν τον λεγόμενο ιουδαιοχριστιανικό πολιτισμό, αυτόν που, σύμφωνα με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, του δίνει το δικαίωμα να διαπράξει γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων: «Είμαστε μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η Ευρώπη τελειώνει στο Ισραήλ. Η νίκη μας είναι και δική σας νίκη! Είναι η νίκη του ιουδαιοχριστιανικού πολιτισμού ενάντια στη βαρβαρότητα. Είναι η νίκη της Γαλλίας », δήλωσε ο Νετανιάχου στις 30 Μαΐου 2024.
Η σιωπή των γαλλόφωνων «δυτικών-ιουδαιο-χριστιανικών» μεγαφώνων εκατέρωθεν του Ατλαντικού, συγκεντρωμένων στις αυτοκρατορίες των μέσων ενημέρωσης των δισεκατομμυριούχων Bolloré στη Γαλλία και Péladeau στο Κεμπέκ, ήταν εκκωφαντική. Κανένα από αυτά τα μεγάφωνα, ακόμη και τα πιο φλύαρα, όπως ο Mathieu Bock-Côté ή ο Joseph Facal στο Μόντρεαλ, δεν είπε: « Μια στιγμή, κύριε Νετανιάχου! Δεν μιλάτε εξ ονόματός μου ».
Ωστόσο, ο Τζόζεφ Φάκαλ καυχιέται με υπερηφάνεια ότι ανήκει « στην ιουδαιοχριστιανική κουλτούρα η οποία », προσθέτει, « είναι μια από τις συστατικές πηγές της Δύσης, ίσως η πιο σημαντική ». Η σιωπή τους είναι καταδικαστική για την κουλτούρα που υποστηρίζουν.
Η απάτη. Η Σόφι Μπέσις έχει καταδείξει ξεκάθαρα ότι η έκφραση «ιουδαιοχριστιανικός πολιτισμός» είναι μια απάτη ( La civilisation judéo-chrétienne. Anatomie d'une imposture , (Les liens qui liberent, 2025). Αν και είναι μια παλιά έκφραση, η χρήση της για να περιγράψει αυτόν τον δυτικό πολιτισμό χρονολογείται μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Χρησιμοποιήθηκε για να διακρίνει τη Δυτική Ευρώπη από τους «άθεους κομμουνιστές» της Ανατολικής Ευρώπης, υιοθετήθηκε πολύ γρήγορα για να δώσει ουσία στη σύγκρουση των πολιτισμών και στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία της αδυναμίας συμφιλίωσης του λεγόμενου «ιουδαιοχριστιανικού» πολιτισμού με τον αραβο-μουσουλμανικό πολιτισμό.
Αυτό δείχνει ότι χρησιμεύει για να σβήσει αιώνες διακρίσεων εις βάρος των Εβραίων στην Ευρώπη, που κορυφώθηκαν με τη γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί, υποστηριζόμενη από τη συναινετική σιωπή πολλών κρατών της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Επιπλέον, η έκφραση αφαιρεί αυθαίρετα από την εξίσωση την τρίτη μονοθεϊστική θρησκεία, το Ισλάμ, το οποίο γεννήθηκε από τον ίδιο κοινό κορμό με τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η έκφραση αυτή είναι στα χείλη όλων, από την Τραμπική δεξιά, φυσικά, αλλά όχι μόνο, πολλοί φιλόσοφοι έχουν εμβαθύνει στο θέμα και απορρίπτουν εντελώς τη χρήση της. Ο καθηγητής Ραβίνος Shaul Magid παρατηρεί ότι : « Η «ιουδαιο-χριστιανική» παράδοση δεν είναι συμφιλίωση, αλλά αφομοίωση: ο Εβραίος, αναταξινομημένος ως «ιουδαιο», εξαφανίζεται μέσα στη χριστιανική Αμερική. Είναι μια πρόσκληση της οποίας το τίμημα είναι η διαγραφή ».
Ο Άβρουμ Μπεργκ συμφωνεί, προσθέτοντας τη σιωνιστική διάσταση: « Αυτό απαιτούσε την εξάλειψη των διαφορών, την εγκατάλειψη της πολιτιστικής ανεξαρτησίας και την ενσωμάτωση στην «δυτική χριστιανική κληρονομιά». Ο μόνος Εβραίος που ήταν πραγματικά ευπρόσδεκτος ήταν αυτός που συμμορφωνόταν με αυτήν ή αυτός που χρησίμευε ως γέφυρα προς τον Σιωνισμό, πραγματοποιώντας έτσι τα ευαγγελικά όνειρα ».
Όταν ρωτήθηκε ποιος αποφασίζει για την ύπαρξη ή μη μιας « παράδοσης », ο Shaul Magid απαντά, παραθέτοντας τον Arthur Cohen και τον Michel Foucault, ότι « μόνο όσοι βρίσκονται στην εξουσία αποφασίζουν. Άλλωστε, ο Χριστιανός, όχι ο Εβραίος, είναι αυτός που επινοεί την ιουδαιοχριστιανική παράδοση. Ο Εβραίος μπορεί να υποστηρίζει την ιουδαιοχριστιανική παράδοση για χάρη της εξουσίας ή της επιρροής, αλλά τίποτα στον Ιουδαϊσμό δεν απαιτεί μια ιουδαιοχριστιανική παράδοση ».
Ο Ραβίνος Μαγκίντ συνοψίζει τη σκέψη αρκετών Εβραίων φιλοσόφων που αντιτίθενται στην έννοια ενός ιουδαιοχριστιανικού πολιτισμού: « Ο εχθρός γίνεται φίλος για να διαπράξει νέες πράξεις καταπίεσης εναντίον ενός κοινού εχθρού (του μη ιουδαιοχριστιανού) ». Σε αυτήν την περίπτωση, οι Παλαιστίνιοι και όσοι τους υποστηρίζουν είναι αυτοί που χαρακτηρίζονται ως Ισλαμιστές ή χρήσιμοι ηλίθιοι. Ωστόσο, ο Ραβίνος Μαγκίντ υπενθυμίζει γεγονότα που είναι άβολα για τους αποστόλους μιας « Δυτικής-Ιουδαιο-Χριστιανικής » κουλτούρας:
«Στην πραγματικότητα, αναμφισβήτητα, χωρίς το Ισλάμ, ολόκληρη η μεσαιωνική εβραϊκή φιλοσοφική παράδοση δεν θα υπήρχε. Ήταν μέσω των αραβικών μεταφράσεων του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη του ένατου αιώνα που οι Εβραίοι ανακάλυψαν το ελληνικό φιλοσοφικό σώμα. Και πιο συγκεκριμένα, οι Εβραίοι γενικά τα πήγαιναν καλύτερα υπό μουσουλμανική κυριαρχία παρά υπό τον Χριστιανισμό, ο οποίος τους καταδίωκε, τους βασάνιζε και τους δολοφονούσε για αιώνες .»
Για να δείξει ότι η λέξη «Ιουδαιο-Χριστιανική Δύση» είναι απλώς ένα αισθητικό μέσο για τη διευκόλυνση της επιστροφής μιας καθαρά χριστιανικής δυτικής κοινωνίας, παραθέτει μια παρουσίαση στο Βατικανό από τον Steve Bannon, πρώην σύμβουλο του Προέδρου Trump. « Στις σχεδόν ωριαίες ομιλίες του, ο Bannon αναφερόταν σταθερά στην «Ιουδαιο-Χριστιανική Δύση», αλλά κάθε φορά που την όριζε, πάντα κατέφευγε σε ένα αποκλειστικά χριστιανικό λεξιλόγιο ». Ο Τραμπ ακολούθησε το παράδειγμά του το 2017 κατηγορηματικά: « Δίνουμε ένα απότομο τέλος στις επιθέσεις κατά των ιουδαιοχριστιανικών αξιών... Λέμε ξανά Καλά Χριστούγεννα ». Μπορεί κάποιος να μου πει πού βρίσκεται το "Judeo" σε ένα Καλά Χριστούγεννα ;
Ιταλία, Ισπανία... Μήπως το Κεμπέκ έχασε την τύχη του; Το 2003, το Κεμπέκ, και ιδιαίτερα το Μόντρεαλ, αποτέλεσε, συνολικά, το σκηνικό των μεγαλύτερων διαδηλώσεων στον κόσμο κατά του πολέμου στο Ιράκ, και μάλιστα στα μέσα Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου σε θερμοκρασίες μείον 25 βαθμούς Κελσίου. Επιπλέον, χάρη στο Κεμπέκ ο πρωθυπουργός του Καναδά, Ζαν Κρετιέν, αποφάσισε ότι ο Καναδάς δεν θα συμμετείχε σε αυτόν τον πόλεμο. Ο κ. Κρετιέν μπορεί να ήταν κατά αυτού του πολέμου, αλλά η ψήφος του υπέρ του «Όχι» μπορεί να εξηγηθεί πάνω απ' όλα από τον φόβο του για μια κρίση εθνικής ενότητας που θα έθετε ένα Κεμπέκ αποφασιστικά κατά του πολέμου εναντίον ενός αγγλικού Καναδά, σε μεγάλο βαθμό υπέρ.
Σε αντίθεση με το 2003, όταν οι ηγέτες των τριών πολιτικών κομμάτων, Bernard Landry, Jean Charest και Mario Dumont, φόρεσαν τη λευκή κορδέλα της ειρήνης κατά τη διάρκεια της συζήτησης των ηγετών – το Κεμπέκ βρισκόταν σε προεκλογική εκστρατεία – σήμερα μπορούμε να πούμε ότι, με λίγες εξαιρέσεις, η πολιτική τάξη του Κεμπέκ είτε απουσιάζει από τη συζήτηση για αυτόν τον πόλεμο/γενοκτονία είτε τάσσεται υπέρ του Κράτους του Ισραήλ.
Ναι, υπήρξαν καταυλισμοί και διαδηλώσεις, μερικές φορές μεγάλες. Αλλά η πολιτική τάξη δεν ακολούθησε το παράδειγμά της. Επιπλέον, για παράδειγμα, η κυβέρνηση του Κεμπέκ του Φρανσουά Λεγκώ άνοιξε ένα γραφείο του Κεμπέκ στο Τελ Αβίβ εν μέσω της γενοκτονίας χωρίς μεγάλη αντίθεση στην Εθνοσυνέλευση. Μακριά από τη θέση του René Lévesque
Γιατί αυτή η πολιτική συμπεριφορά, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις παραδοσιακά θαρραλέες θέσεις αρχών του Κεμπέκ σχετικά με την Παλαιστίνη από τη δεκαετία του 1960, των οποίων ο πρώην πρωθυπουργός Ρενέ Λεβέσκ ήταν το καλύτερο παράδειγμα; Υποστήριξε τη λύση των δύο κρατών από τη δεκαετία του 1970 και κάλεσε τον εκπρόσωπο της PLO να παραστεί στο Συνέδριο του Κόμματος του Κεμπέκ το 1981.
Η απάντηση είναι απλή. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της πολιτικής τάξης φαίνεται να έχει πειστεί για την ιδέα μιας ιουδαιοχριστιανικής ή δυτικής κουλτούρας που πρέπει να κάνει εκστρατεία, εδώ και αλλού, ενάντια στην «επίθεση των ριζοσπαστικών ισλαμιστών», για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του πρωθυπουργού του Κεμπέκ, Φρανσουά Λεγκώ.
Μεταξύ εκείνων που διαρκώς φωνάζουν προς αυτή την κατεύθυνση, είναι ο Mathieu Bock Côté που κερδίζει, είτε εκ μέρους του Vincent Bolloré στο CNews είτε στη Le Figaro , είτε εκ μέρους του Piere-Karl Péladeau στην Journal de Montréal , στο TVA και στο LCN . Επιπλέον, φαίνεται να έχει την προσοχή της κυβέρνησης του Κεμπέκ, αλλά δυστυχώς και των ηγετών του Κόμματος του Κεμπέκ. Ο Μποκ Κοτέ καταδικάζει οτιδήποτε σχετίζεται με το Ισλάμ, λέγοντας συνεχώς ότι ο ισλαμισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το Ισλάμ.
Πιο πρόσφατα έγραψε : « Επειδή ο ισλαμισμός απειλεί τον δυτικό κόσμο, και όχι μόνο τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό. (...) Το πέπλο είναι η σημαία του ισλαμισμού... Ο σκοπός του ισλαμισμού είναι να ισλαμοποιήσει τον δυτικό κόσμο ».
Ένα χρόνο νωρίτερα, είχε γράψει ουσιαστικά το ίδιο πράγμα, αλλά με διαφορετικά λόγια : «[Το Ισλάμ] φτάνει στις κοινωνίες μας φερόμενο από μια ιδεολογική, πολιτιστική, δημογραφική δυναμική, η οποία αποσταθεροποιεί βαθιά τις δυτικές κοινωνίες... Το Ισλάμ καθοδηγείται από ορισμένες απόψεις από μια μορφή ιστορικού ρεβανσισμού ».
Το βροντοφωνάζει παντού, το επαναλαμβάνει συνέχεια και πληρώνεται καλά για να το κάνει. Δεν έχουμε κανένα συμφέρον, ειδικά το Κεμπέκ, να ακολουθήσουμε το MBC σε αυτή την ιδεολογία που αντιπαραθέτει έναν λεγόμενο δυτικό ιουδαιο-χριστιανικό πολιτισμό με τον υπόλοιπο κόσμο. Ούτε στην πορεία ενός πολέμου πολιτισμών, ενός πολέμου που ηγούνται άνθρωποι πολύ πιο ισχυροί και επικίνδυνοι από αυτόν.
Είναι καιρός να αφήσουμε στην άκρη αυτούς τους πολέμους θρησκείας και πολιτισμού και να επιστρέψουμε στις θεμελιώδεις αρχές που οδήγησαν στη δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών πριν από 80 χρόνια, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτές είναι οι βάσεις των ειρηνικών σχέσεων μεταξύ λαών και κρατών, μεγάλων και μικρών."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου