Εργασία γεωπολιτικής και εθνικής επιβίωσης σε πρώτη παγκόσμια δημοσίευση.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-
Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προϋπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Παλαιάς Διαθήκης έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές του Διονυσιακού πολιτισμού. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του συγγραφέα.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Δυστυχώς σήμερα θα δούμε για πολλοστή φορά πως ο Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν αξιοποίησε τις γεωπολιτικές-γεωστρατηγικές μου προτάσεις για την επιβίωση του Ελληνισμού, προς όφελος της Τουρκίας.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ -ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ.
O Μέγας Βουλγαροκτόνος αντιμετώπισε την πιο σκληροτράχηλη φυλή της ανθρωπότητας, η οποία υποστηριζόταν από την τότε νέα τάξη πραγμάτων. Ανεξάντλητα ήταν τα Βουλγαρικά στρατεύματα. Πρώτη φορά παγκοσμίως μέχρι και σήμερα συνέβη κάτι τέτοιο.
Ακόμη και οι Άραβες με τα επί αιώνες ανεξάντλητα στρατεύματα τους, μετά την ήττα στο Ακροϊνόν το 740 μ.Χ. σταμάτησαν εντελώς για μερικά χρόνια τις επιδομές-επιθέσεις ενάντια στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Εν τούτοις οι κατώτεροι σε πολεμικές δεξιότητες και λιγότεροι αριθμητικά Βούλγαροι, είχαν ατελείωτα αποθέματα στρατιωτικού δυναμικού !!! Για αυτό και μετά από τις τρεις συντριπτικές ήττες στον Σπερχειό, στον Αξιό και στο Κλειδί συνέχιζαν απτόητοι τις πολεμικές συγκρούσεις. Στις τρεις αυτές μάχες οι απώλειες των Βούλγαρων ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που υπέστησαν οι Άραβες στο Ακροϊνόν.
Χαρακτηριστικό ήταν ότι στις μάχες του Σπερχειού-Κλειδιού τέθηκαν οριστικά εκτός μάχης 26 χιλιάδες Βούλγαροι. Οι Άραβες με απώλειες 6000 Ισμαηλιτών στο Ακροϊνόν και έκαναν κάποια χρόνια για να ανακάμψουν. Κυριολεκτικά οι Κουμάνοι-Βούλγαροι αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο. Αν και πληθυσμιακά ήταν πολύ μικρότερο έθνος σε σχέση με τους Μωαμεθανούς, δεν τελείωναν ποτέ οι άνδρες του Βουλγαρικού στρατού !!!
Το μεγαλύτερο αριθμητικά στράτευμα την αρχαία και την μεσαιωνική περίοδο το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών-Σασσανιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη, σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου, από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και τον μεσαίωνα από τον Μέγα Ηράκλειο. Ο Αυτοκράτορας από την Αγιοτόκο Καππαδοκία κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία μέσα σε έξι χρόνια και την οδήγησε στον οριστικό αφανισμό, και στην Αραβική κατάκτηση.
Από την ένταση του πολέμου και την σκληρότητα των μαχών με τους Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους, μια παγκόσμια αυτοκρατορία χάθηκε οριστικά μέσα σε τριάντα χρόνια. Δυο φορές από την σφοδρότητα των πολέμων διαλύθηκε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, από τον Αλέξανδρο και τον Ηράκλειο. Στον αντίποδα οι Βούλγαροι παρέμειναν πάντοτε με ακμαίο το ηθικό και με αναρίθμητο στράτευμα, χωρίς να καταπονούνται και να εγκαταλείπουν τον πόλεμο μετά από τρεις δεκαετίες πολέμου και τρεις συντριπτικές ήττες !!!
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ. Η στρατηγική του αυτοκράτορα στον Βουλγαρικό πόλεμο, υπήρξε πολύ ευφυής. Έκανε εκστρατείες από το κέντρο προς την περιφέρεια. Τα κατακτημένα εδάφη, τα προστάτευε με μια σειρά από κάστρα, σε καίρια σημεία. Πρώτη σημαντική στρατιωτική βάση, έγινε η Φιλιππούπολη. Αμέσως μετά κατέλαβε, τα φρούρια γύρω από την Σαρδική.
Με αυτήν την υπέροχη στρατηγική επέτυχε να ελέγξει την Βορειοανατολική διαδρομή, από την πεδιάδα του Ισκέρ μέχρι τον Δούναβη, και από το Περνίκ, στο Ραντομίρ, και μέχρι τα Σκόπια. Με μια νέα σειρά οχυρών στην περιοχή του Δούναβη, εμπόδισε τις προσπάθειες των Κουμάνων (Βουλγάρων), να ενισχυθούν από τους ομοεθνείς τους Ούγγρους και Πετσενέγους-Πατζινάκες.
Παράλληλα με την προέλαση του προς τα Σκόπια και την μάχη του Αξιού, εμπόδισε τους Βούλγαρους, από μια νέα καταστροφική κάθοδο, και τους υποχρέωσε να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους, στην πρωτεύουσα τους την Αχρίδα.
Οι Βούλγαροι-Κουμάνοι επί Βασίλειου Β, ήταν ένα Τουρκικό παρακλάδι με αρχηγό τον τσάρο Σαμουήλ. Κατέστρεφαν από την εποχή των Ισαύρων την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Στις τρεις πιο καθοριστικές μάχες και στην πιο καθοριστική καταδρομική αποστολή κατά την διάρκεια του πολέμου, οι Έλληνες βρήκαν τον τρόπο να παρακάμψουν τα φυσικά εμπόδια, πέρασαν στην απέναντι πλευρά, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Βούλγαρους.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ηττήθηκαν στους ποταμούς Σπερχειό, Αξιό και στο Κλειδί (Όρος Μπέλλες). Επίσης ο Ιβάτζης θεωρούσε ότι το παλάτι της Πρόνιστας, φυσικά προστατευμένο πανταχόθεν και με μια και μόνον δίοδο, ότι θα ήταν απόρθητο και ασφαλές. Οι Κουμάνοι επαναπαύτηκαν στα ανυπέρβλητα φυσικά εμπόδια των ποταμών και του όρους Μπέλλες.
Η αδιαμφισβήτητη πολιτιστική ανωτερότητα έκανε τους προγόνους μας πολύ γενναίους και ικανούς για οτιδήποτε όλοι οι υπόλοιποι λαοί, το νόμιζαν ως ακατόρθωτο. Οι πρόγονοι μας έκαναν το αδύνατο να είναι εφικτό, αμέτρητες φορές εκείνους τους αιώνες, με βάσεις την Ορθοδοξία, την αρχαία Ελληνική γραμματεία και την ηθική ζωή. Αυτό ήταν ένα πράγμα το οποίο μόνον οι ιεροί Έλληνες εκείνων των εποχών ήταν ικανοί να το επιτύχουν. Είχαν υψηλές ηθικές αρχές, αρχαία Ελληνική παιδεία, πίστευαν στον Χριστό, ενώ φυσικά πέρα από την δύναμη του μυαλού και της ψυχής, είχαν και άριστη εκπαίδευση. Οι ανώτεροι ηθικά-πνευματικά και πολιτιστικά Έλληνες κυριάρχησαν, μεγαλούργησαν και επιβίωσαν στους αμυντικούς πολέμους μέσα από τον παιδεία και την Ορθοδοξία.
Ο ΡΩΣΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ GEORGE OSTROGORSKY ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ ΣΧΕΤΙΚΆ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Όπως αναφέρουν οι Πατέρες της Εκκλησίας η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως αντίγραφο της Ουράνιας Βασιλείας δεν έκανε ποτέ επεκτατικούς πολέμους. Το Imperium Romaunm είναι το μοναδικό κρατικό μόρφωμα από καταβολής κόσμου, που αντιμετώπισε τόσα πολλά έθνη, επί πολλούς αιώνες αμυνόμενο στα πεδία των μαχών. Πέρσες, Άραβες, Σελτζούκοι, Ούγγροι, Κουμάνοι, Σλάβοι, Βούλγαροι, Ρώσοι, Νορμανδοί, Λογγοβάρδοι, Γερμανοί (Γότθοι, Βησιγότθοι, Οστρογότθοι, Φράγκοι, Βάνδαλοι), Άβαροι, Ιουδαίοι και πολλοί άλλοι.
Συνεπώς εντελώς λανθασμένα αναφέρει ο G. Ostrogorsky σε παρατήρηση του ότι σκοπίμως πολέμησε στο βόρειο μέτωπο ο Αυτοκράτορας Βουλγαροκτόνος. Η ενέργεια αυτή έγινε με στόχο να υποβαθμίσει την Μ. Ασία και για να περιορίσει την δύναμη των Ελληνικών-στρατιωτικών οικογενειών. Ο Ρώσος ιστορικός αναφέρει ενδεικτικά :
"Οπωσδήποτε δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, ότι οι κατακτήσεις του Μικρασιάτη ευπατρίδη Νικηφόρου Φωκά έγιναν στο ασιατικό έδαφος, ενώ αντίθετα ο Βασίλειος Β', ο μεγαλύτερος αντίπαλος της μικρασιατικής αριστοκρατίας, έστρεψε την προσοχή του πρωταρχικά στο ευρωπαϊκό τμήμα της αυτοκρατορίας. Η επέκταση των συνόρων του κράτους ως το Δούναβη και τις αδριατικές ακτές έθεσε οριστικό τέλος στη θέση υπεροχής, που κατείχε η Μ. Ασία μέσα στην αυτοκρατορία τους περασμένους αιώνες." Η παρατήρηση του Ostrogorsy είναι λανθασμένη. Ο Μέγας Βουλγαροκτόνος δεν είχε καμία επιλογή, καθώς οι Βούλγαροι αποτελούσαν την μεγαλύτερη απειλή για το Ρωμαϊκό κράτος εκείνη την εποχή.
Επίσης όπως αποδείχτηκε ο Σαμουήλ είχε τα πιο σκληροτράχηλα και μάχιμα στρατεύματα των μεσαιωνικών αιώνων, καθώς είχε ολοκληρωτική υποστήριξη από την νέα τάξη πραγμάτων και τους παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού.
Παράλληλα δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι οι ένδοξες νίκες των προκατόχων του Βασίλειου (Pallida Mors Saracenorum και Ιωάννη Τσιμισκή) στην Ανατολή, είχαν αλλάξει τα δεδομένα υπέρ του imperium romanum. Εάν επιθυμούσε ο Έλληνας που αναπαύεται στο Έβδομον την αποδυνάμωση των Ελλήνων στρατιωτικών δεν θα χρησιμοποιούσε της Ελληνικές στρατιωτικές οικογένειες της Μικράς Ασίας στους πολέμους που διεξήγαγε.
Το μοναδικό φαινόμενο της παγκόσμιας ιστορίας θα έκανε συμφωνία με τον Βλαδίμηρο της Ρωσίας να έρθουν περισσότερες Ρωσικές ντρουζίνες στον Ρωμαϊκό στρατό. Εν τούτοις σε όλες τις πολεμικές του εκστρατείες ο Μέγας Βουλγαροκτόνος χρησιμοποίησε τις Ελληνικές-στρατιωτικές οικογένειες της Μικράς Ασίας. Δίπλα επάξια στάθηκαν οι στρατηγοί Ν. Ουρανός, Ν. Ξιφίας, Κ. Διογένης, Ν. Βοτανειάτης και Θεοδωροκάνος.
Και στις τρεις μάχες που έκριναν την τύχη του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου στάθηκαν δίπλα του γενναία και καθοριστικά οι προαναφερόμενοι στρατηγοί. Ο Βασίλειος Β είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι στηρίχθηκε επάνω στους Έλληνες ανώτατους αξιωματικούς, για να πολεμήσει τους πολλούς εχθρούς του Imperium Romanum.
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ 997 Μ.Χ.
Το 996 μ.Χ. οι Βούλγαροι-Κουμάνοι υπό τον Σαμουήλ, εκμεταλλευόμενοι την προσωρινή απουσία του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β, ο οποίος πολεμούσε στο ανατολικό μέτωπο, με τους Άραβες-Αγαρηνούς, πολιόρκησαν την Θεσσαλονίκη. Εν τούτοις οι Βούλγαροι απέτυχαν να καταλάβουν την οχυρωμένη πόλη, για αυτό κινήθηκαν νότια, λεηλατώντας, την Λάρισα, την οποία ισοπέδωσαν, αιχμαλώτισαν τους κατοίκους, και πήραν μαζί τους μέχρι και τα οστά του πολιούχου Αγίου Αχιλλείου. Σε αυτήν την εκστρατεία οι Βούλγαροι έφτασαν μέχρι την Πελοπόννησο σκορπώντας τον όλεθρο.
Η μάχη του Σπερχειού είναι η μόνη σημαντική μάχη, που πραγματοποιήθηκε στο σημερινό ελληνικό έδαφος κατά τη διάρκεια των 330 χρόνων, που διήρκεσε η σύγκρουση των Βυζαντινών με τους Βούλγαρους. Μία από τις σημαντικές πτυχές της σύγκρουσης των δύο κρατών ξεδιπλώνεται στη μάχη του Σπερχειού ποταμού το 997 π.Χ.
Στα χρόνια του Σαμουήλ (976-1014) οι Βούλγαροι μετατόπισαν το κέντρο βάρους του κράτους τους δυτικότερα, εξαιτίας των Ρωσικών επιθέσεων, ιδρύοντας ένα νέο κράτος με κέντρο την περιοχή της Πρέσπας και της Οχρίδας. Ο Σαμουήλ ξεκινώντας έναν 40ετή πόλεμο ενάντια στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που τον οδήγησε σε συντριπτικές ήττες στο Κλειδί, στον Σπερχειό, στον Αξιό, με τελική κατάληξη την οριστική συντριβή του ιδίου και την κατάλυση του Βουλγαρικού βασιλείου, από τον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών τον Βουλγαροκτόνο. Ο Σκυλίτζης αναφέρει ότι το έτος 986 ο Σαμουήλ κυρίεψε την Λάρισα.
Από το 986 η Λάρισα πολιορκούνταν για τέσσερα έτη και, εξαιτίας των ενεργειών του στρατηγού Κατακαλών Κεκαυμένου, άντεχε χωρίς να λιμοκτονεί. Όταν όμως ο έμπειρος στρατηγός αντικαταστάθηκε από άλλο στρατιωτικό διοικητή, ο διάδοχός του δεν έδειξε αντίστοιχες ικανότητες. Οι κάτοικοι δεν μπόρεσαν να θερίσουν τους καρπούς της γης, με αποτέλεσμα να εξαντληθούν τα αποθέματα τροφών. Εξαναγκάστηκαν να φάνε σκύλους, άλογα και άλλα ζώα. Όλοι οι άνδρες υποχρεώθηκαν να καταταγούν στον Βουλγαρικό στρατό. Επίσης ο Σαμουήλ άρπαξε το ιερό λείψανο του Αγίου Αχιλλίου, το οποίο μετέφερε στην Μικρή Πρέσπα, στο ομώνυμο νησάκι του Αγίου Αχιλλίου.
Εκεί ανήγειρε ναό προς τιμήν του αγίου, επικαλούμενος την θεϊκή ευλογία στα μεγαλόπνοα σχέδια του. Το Ρωμαϊκό κράτος δυσκολευόταν να προστατεύσει τις απομακρυσμένες περιοχές της επικράτειας του. Οι Βούλγαροι ξεχύθηκαν στην Ελλάδα καταστρέφοντας και λεηλατώντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Κατά την επιστροφή τους οι Βούλγαροι κινούνταν προς Βορρά, με πλούσια λάφυρα και έχοντας μαζί τους χιλιάδες Ελληνίδες γυναίκες και παιδιά που είχαν αιχμαλωτίσει.
Το 997μ.Χ. συναντήθηκαν με τις Ρωμαϊκές δυνάμεις στην πεδιάδα του Σπερχειού, δίπλα από το σημείο που περνά η σύγχρονη γέφυρα, που ενώνει την Λαμία με την Υπάτη. Ο Σαμουήλ στρατοπέδευσε στην Νότια πλευρά του Σπερχειού από την πλευρά της Υπάτης, ενώ ο στρατηγός του Βασίλειου Β’ του Βουλγαροκτόνου, Νικηφόρος Ουρανός στρατοπέδευσε στην Βόρεια όχθη του ποταμού. Ο στρατηγός Νικηφόρος Ουρανός τους ακολουθούσε προσεκτικά, πλήττοντας την οπισθοφυλακή των Κουμάνων. Η στρατηγική τακτική του Νικηφόρου Ουρανού, εφαρμόστηκε μέχρι τις Θερμοπύλες. Οι Βούλγαροι είχαν στρατοπεδεύσει στην μία κοίτη του ποταμού Σπερχειού και στην απέναντι πλευρά οι Έλληνες-Ρωμαίοι.
Οι Βούλγαροι θεωρούσαν δεδομένο ότι τα πολύ φουσκωμένα νερά του Σπερχειού, τους εξασφαλίζουν προστασία και ασφάλεια από τα Ελληνικά-Ρωμαϊκά στρατεύματα. Λόγω των έντονων βροχοπτώσεων ο ποταμός ήταν αδιάβατος και οι Βούλγαροι τοποθέτησαν μικρές φρουρές κατά μήκος της ελεγχόμενης από εκείνους όχθης. Αδυνατώντας να δώσουν μάχη, τα δύο στρατεύματα έμειναν σε αναμονή μερικές ημέρες, δίνοντας μια αίσθηση ασφάλειας στους Βούλγαρους, οι οποίοι θεωρούσαν πως οι Έλληνες, δεν ήταν σε θέση, να περάσουν τον ποταμό. Ωστόσο το ελαφρύ ιππικό του Ελληνικού-Ρωμαϊκού στρατού, ανακάλυψε ένα σημείο από όπου ήταν εφικτό να περάσει το στράτευμα.
Αμέσως ο στρατηγός Ουρανός έσπευσε στο σημείο και όταν βεβαιώθηκε για την επιτυχία του εγχειρήματος, διέταξε να ετοιμαστεί το στράτευμα να περάσει τον ποταμό το βράδυ. Οι Έλληνες στρατιώτες με απόλυτη τάξη, με συμπαγείς γραμμές, και αθόρυβα πέρασαν τον ποταμό νύχτα και πλησίασαν το Βουλγαρικό στρατόπεδο.
Εν τούτοις δεν επιτέθηκαν αμέσως από φόβο μήπως σκοτώσουν μέσα στο σκοτάδι και την αντάρα της μάχης, και μερικούς από τους Έλληνες αιχμαλώτους. Μόλις άρχισε να ξημερώνει οι Έλληνες-Ρωμαίοι Χριστιανοί, επιτέθηκαν με την ιαχή “Κύριε Ελέησον”. Οι έκπληκτοι-έντρομοι Βούλγαροι, δεν κατάφεραν να αντισταθούν. Όσοι μπόρεσαν τράπηκαν σε φυγή, αφήνοντας τα λάφυρα και τους Έλληνες αιχμαλώτους. Οι υπόλοιποι Κουμάνοι, που προσπάθησαν να προβάλουν αντίσταση, σκοτώθηκαν και 12.000 αιχμαλωτίστηκαν.
Το σημαντικότερο όμως ήταν η απελευθέρωση των Ελληνίδων γυναικών, οι οποίες με δάκρυα στα μάτια ευχαριστούσαν και αγκάλιαζαν τους Έλληνες στρατιώτες που τους έσωσαν. Οι Ελληνίδες γλύτωσαν από τις μολύνσεις-ανδρικές επιβαρύνσεις και τις παρά φύσιν ερωτικές πράξεις, οι οποίες αποτελούν το βασικότερο λατρευτικό του Εωσφόρου. Ο Σαμουήλ και ο γιος του Ραντομίρ σώθηκαν την τελευταία στιγμή. Τι στιγμές Χριστέ μου, τις σκέφτομαι και δακρύζω.
Αυτά είναι τα Μυρίπνοα άνθη του Ελληνισμού. Για να καταλάβουμε το μέγεθος της βουλγαρικής καταστροφής, αρκεί να αναφέρουμε ότι είκοσι χρόνια μετά, όταν ο Βασίλειος Β’ κατέβαινε στην Αθήνα για να προσκυνήσει το ναό της Θεοτόκου στον Παρθενώνα, πέρασε από το πεδίο της μάχης του Σπερχειού και το βρήκε γεμάτο λευκασμένα οστά των εχθρών του. Το τελικό χτύπημα στην ηγεμονία του Σαμουήλ δόθηκε στη μάχη στο Κλειδί το 1014, όταν ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας τον κατανίκησε διαλύοντας το στρατό και το κράτος του.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΞΙΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 1014 Μ.Χ.
Τα επόμενα χρόνια του πολέμου, ο Έλληνας βασιλιάς είχε ως βάση και κέντρο ανεφοδιασμού τις Σέρρες. Την άνοιξη του 1014 ξεκίνησε για το Κλειδί, το οποίο την σημερινή εποχή ονομάζουμε Ρούπελ (Νομός Σερρών). Η παράταξη του στρατεύματος είχε δύο ίλες ιππικού ως εμπροσθοφυλακή, μια από κατάφρακτους, μια από μονόζωνους, και μετά ακολουθούσε το κυρίως σώμα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού Στρατού. Ο Βασίλειος είχε ως στόχο να φθάσει στο στενό ανάμεσα σε Κλειδί και Κίμβα Λόγγο, στην κοιλάδα του Μελένικου και της Στρούμνιτζας, όπου είχαν οι Βούλγαροι Ελληνικά εδάφη υπό την κατοχή τους.
Η κατάκτηση τους θα του άνοιγε τον δρόμο για τις Πρέσπες και την Αχρίδα, την καρδιά του Βουλγαρικού κράτους. Ο Σαμουήλ γνωρίζοντας ότι το στενό στο Κλειδί αποτελούσε το σημείο που περνούσε πάντοτε ο Ελληνικός στρατός, όσες φορές εκστράτευσε κατά της Βουλγαρίας, αποφάσισε να συγκεντρώσει το σύνολο των Κουμάνων και να οχυρωθεί στο Κλειδί. Το Κλειδί ήταν το στενότερο πέρασμα στην κοιλάδα του ποταμού Στρώμνιτσα, ο οποίος είναι παραπόταμος του Στρυμόνα. Εκεί ανέμεναν οι Βούλγαροι την επίθεση των Ελλήνων.
Πριν από την καθοριστική μάχη ο Σαμουήλ σκέφτηκε να λύσει την πολιορκία με αντιπερισπασμό. Ήθελε πάση θυσία να διασπάσει της Ελληνικές δυνάμεις. Για αυτό έστειλε τον Δαβίδ Νεστορίτση, με σημαντικές δυνάμεις, για να καταλάβει την Θεσσαλονίκη. Την Θεσσαλονίκη υπερασπιζόταν ο Θεοφύλακτος Βοτανειάτης.
Ο Θεοφύλακτος Βοτανειάτης με την βοήθεια του γιου του Μιχαήλ, επέτυχε να αναχαιτίσει την επίθεση έξω από την πόλη και να τρέψει τους Βούλγαρους σε φυγή συλλαμβάνοντας πολλούς αιχμαλώτους. Kατά την διάρκεια, των πολεμικών επιχειρήσεων, ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας, παρουσιάστηκε, και είπε το σχέδιο του στον βασιλιά. Ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας θα πήγαινε μαζί με τους στρατιώτες, από την πίσω μεριά του Όρους Μπέλλες και θα ανέβαιναν το βουνό, ώστε στην συνέχεια να κυκλώσουν τους Βούλγαρους. Ακριβώς πριν από 1006 (29/7/1014 μ.Χ.), μέσα στον καύσωνα στα Μακεδονικά βουνά, πολεμούσαν οι πρόγονοι μας, χωρίς να επηρεάζονται στο ελάχιστο, από της υψηλές θερμοκρασίες.
Στις 29 Ιουλίου 1014 μ.Χ. ο Στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας, ανέβηκε μαζί με άλλους Έλληνες, από την πίσω πλευρά, του πολύ δύσβατου όρους Μπέλλες, και βρέθηκε στις πλάτες των Βουλγάρων. Αναλογιστείτε ότι οι Ήρωες Έλληνες στρατιώτες, για μερικές ώρες ανέβαιναν στα τέσσερα το απότομο βουνό με αποτέλεσμα να μπαίνουν τα αγκάθια μέσα στα χέρια και στα πόδια τους, με συνέπεια να είναι καταματωμένοι. Αυτό το έκανε ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας μαζί με τους στρατιώτες, διότι το βουνό από την πίσω μεριά δεν είχε ούτε μονοπάτι. Τότε για μία ακόμη φορά το αδύνατο είχε γίνει δυνατό.
Έκπληκτοι αλλά και έντρομοι έβλεπαν οι Βούλγαροι, τον Στρατηγό Νικηφόρο Ξιφία με τους Έλληνες στρατιώτες, να προελαύνουν από την πίσω πλευρά κατεβαίνοντας από το δύσβατο βουνό. Άραγε υπάρχουν λόγια που να μπορούν να περιγράψουν τέτοιου είδους Ήρωες !!! Στην συνέχεια ο Βασίλειος επιτέθηκε την ίδια στιγμή με τον Στρατηγό Ξιφία, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι Βούλγαροι να πέσουν στα χέρια των Ελλήνων.
Η μάχη στο Κλειδί ήταν πολύ καθοριστική, για την έκβαση του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου. Η νίκη του Βασίλειου στο Κλειδί, ήταν στην πραγματικότητα η αρχή του τέλους για τους Βούλγαρους.
Σε αυτήν την μάχη κρίθηκε η τύχη της Ελληνικής Μακεδονίας. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για τους ένδοξους προγόνους. Μετά την μάχη του Κλειδιού αρχίζει οριστικά η αντίστροφη μέτρηση, για την απαλλαγή των Ελλήνων, από τα τρομερά μαρτύρια των Βουλγάρων. Οι Βούλγαροι επί αρκετούς αιώνες έκαναν ανελέητες σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα Ελληνίδων γυναικών.
Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΠΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ.
Η 25η Μαρτίου εντελώς λανθασμένα θεωρείται η μοναδική διπλή γιορτή για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Την ημέρα αυτή Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και ταυτόχρονα την απελευθέρωση του Ελληνικού Έθνους από τον Οθωμανικό-Διονυσιακό ζυγό.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΙΠΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Η Παναγία είναι η Μητέρα του Χριστού και αιτία της ανθρώπινης σωτηρίας. Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης.
Με Βασιλικό Διάταγμα του 1836 καθιερώθηκε ο εορτασμός της Παναγίας στην Τήνο να είναι οκταήμερος και να διαρκεί έως τις 23 Αυγούστου, όπου μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης, κατάνυξης και σεβασμού, ψάλλονται ύμνοι και εγκώμια, μπροστά στον επιτάφιο και την εικόνα. Ο δρόμος που οδηγεί από το λιμάνι στο ναό του Ευαγγελισμού, όπου βρέθηκε η εικόνα, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της άρρηκτης σχέσης του Eλληνισμού με την Ορθοδοξία.
Στην Τήνο παράλληλα με την εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι Έλληνες τιμούν και αυτούς που χάθηκαν, όταν οι Ιταλοί τορπίλισαν και βούλιαξαν την «Έλλη» μέσα στο λιμάνι του νησιού ανήμερα της Παναγιάς.
Οι πρώτες μαρτυρίες για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου εμφανίζονται τον πέμπτο αιώνα μ.Χ, την εποχή που συγκλήθηκε η Γ’ Αγία Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου (451), η οποία καθόρισε και το θεομητορικό δόγμα και παράλληλα ήταν η αιτία να αναπτυχθεί η τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Για πρώτη φορά η Κοίμηση της Θεοτόκου πρέπει να εορτάστηκε στα Ιεροσόλυμα στις 13 Αυγούστου, ενώ από το 460 και μετά αποφασίστηκε η μετάθεση της εορτής για τις 15 Αυγούστου.
Το «Πάσχα του Καλοκαιριού» Στην Ελλάδα η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Είθισται μάλιστα να αποκαλούμε την μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως και την μετάστασή της στους ουρανούς και ως «Πάσχα του καλοκαιριού».
Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για το Ελληνικό έθνος, διότι η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». «Όπως το πρώτο Πάσχα περιλαμβάνει θάνατο, Ανάσταση και Ανάληψη, και η Κοίμηση εμπεριέχει τον θάνατο, Ανάσταση και Ανάληψη, που είναι η μετάσταση».
Η Εκκλησία φύλαξε τους ωραιότερους ύμνους που μπορεί να προσφέρει η Ελληνική γλώσσα για την Παναγία. Είναι το αιώνιο πρότυπο για κάθε Χριστιανό και μητέρα όλων των ανθρώπων. Όπως η 25η Μαρτίου είναι διπλή εθνική εορτή, το ίδιο είναι και η 15η Αυγούστου καθώς αξίωσε η Μητέρα του Χριστού τους Έλληνες να απαλλαγούν από τον πιο σκληροτράχηλο και επικίνδυνο στράτευμα των μεσαιωνικών αιώνων.
Επίσης στις 15 Αυγούστου 1018 μ.Χ. έληξε νικηφόρα ο πόλεμος και απελευθερώθηκαν αρκετά Ελληνικά-Ρωμαϊκά εδάφη που ήταν υπό Βουλγαρική κατοχή.
ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Διαχρονικά ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επέτυχε οποιοδήποτε έθνος, το οποίο υπήρξε προηγουμένως σκλαβωμένο σε άλλο κράτος, να γίνει ένα πολύ ισχυρό βασίλειο μέσα σε ελάχιστους μήνες. Αυτό είναι τελείως αφύσικο πράγμα από κάθε άποψη. Ακόμη και εμείς οι Έλληνες, με τόσο υψηλό πολιτισμό κάναμε 400 συναπτά έτη, για να απελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αντίστοιχα άλλα τόσα από τον Ρωμαϊκό ζυγό.
Οι Βούλγαροι δεν είχαν τον πολιτισμό, την διοίκηση, την οργάνωση, και την ισχύ, για ένα τέτοιο επίτευγμα. Όμως το επέτυχαν με την υποστήριξη των νεοταξιτών-παγανιστών εκείνης της εποχής. Αν και οι συνθήκες σκλαβιάς των Βουλγάρων ήταν τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες τις οποίες ήταν σκλαβωμένο το Ελληνικό έθνος, στους Ρωμαίους και στους Τούρκους όμως και πάλι δεν υπάρχει καμία λογική-τεκμηριωμένη επιστημονική εξήγηση. Οι Έλληνες ως κατακτητές απέναντι στους Βούλγαρους υπήρξαν πάρα πολύ ευγενικοί. Οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο, τον οποίο
ουδέποτε δημιούργησε είτε θα δημιουργήσει οποιοδήποτε άλλο έθνος, και εν τούτοις χρειάστηκε να περάσουν αιώνες για να είναι σε θέση να επαναστατήσουν, ενάντια στους Οθωμανούς. Φυσικά δεν ήταν μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά και ο Χριστιανισμός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική επανάσταση του 1821.
Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο από καταβολής κόσμου, ένας λαός ο οποίος είναι σκλαβωμένος, να επιτύχει μέσα σε μερικούς μήνες να επαναστατήσει και να γίνει ένα πανίσχυρο βασίλειο, παίρνοντας πίσω όχι μόνον τα δικά του εδάφη, αλλά και κατακτώντας ένα μεγάλο μέρος των εδαφών του έθνους στο οποίο προηγουμένως ήταν σκλαβωμένος.
Είναι φανερό ότι πίσω από την “επανάσταση” ήταν η πολιτική αριστοκρατία της Πόλης, με τους μετόχους του Διονυσιακού πολιτισμού εκείνης της εποχής. Στο “επίτευγμα” των Βουλγάρων, συνέβαλε και ο Ελληνικός εμφύλιος, τον οποίο δημιούργησε, η πολιτική αριστοκρατία, με την εσκεμμένη και εντελώς άδικη αφαίρεση, των αξιωμάτων του Ελληνοαρμένιου στρατηγού Βάρδα Σκληρού.
ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ. ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΣΟΥ.
Ο Άραβας Ιστορικός Γιαχγιά η Γιαγυά από την Αντιόχεια, την πόλη των μεγάλων Αρχιερέων της Ορθοδοξίας, των Συνόδων και των αιρέσεων, επισημαίνει ενδεικτικά στο έργο ότι αν δεν δολοφονούσαν τον Άγιο Pallida Mors Saracenorum θα είχε κατακτήσει ολόκληρη την Συρία καθώς και άλλες πολλές επαρχίες της Ανατολίας. Ενδεικτικά αναφέρει ο Γιαχγιά ότι ο Άγιος Νικηφόρος έκανε ότι επιθυμούσε τον Αραβικό στρατό και τους αμάχους Μωαμεθανούς καθώς ήταν σε θέση να κατακτήσει ανενόχλητος οποιαδήποτε περιοχή της Αραβικής Επικράτειας.
Ο Ελ Νικφούρ ήταν και είναι ο φόβος και ο τρόμος των απανταχού Αγαρηνών. Είναι μια θρυλική μορφή. Αποτελεί Μέγα εθνικό παράδειγμα πίστεως-πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Ενσαρκώνει με τον καλύτερο τρόπο την Ορθόδοξη πίστη και την φιλοπατρία.
Οι Άραβες έτρεμαν τον Άγιο Pallida Mors Saracenorum. Όμως δεν τον υπολόγιζαν οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι.Το ίδιο ισχύει και για τον μεγαλύτερο στρατηλάτη όλων των εποχών τον Μέγα Ηράκλειο τον οποίο δεν υπολόγιζαν οι Πέρσες, οι Άβαροι, οι Φράγκοι, οι Ιουδαίοι και οι Άραβες.
Τις χρονιές 996 και 999 μ.Χ. ο Μέγας Βασίλειος πολέμησε τους Αγαρηνούς. Κατά την επιστροφή του για τον Βουλγαρικό μέτωπο, στο πέρασμά του σκορπούσε τον όλεθρο και ισοπέδωνε τα πάντα. Όλα αυτά τα έκανε ως αντίποινα σε νόμιμη άμυνα για τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα των γυναικών, που έκαναν σε ετήσια βάση, επί πολλούς αιώνες οι Αγαρηνοί εις βάρος, του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού. Έχοντας θέσει τέρμα στις εσωτερικές-εμφύλιες διαμάχες, ο Βασίλειος Β΄ έστρεψε την προσοχή του στους εξωτερικούς εχθρούς της αυτοκρατορίας (Βούλγαροι, Άραβες, Γεωργιανοί, Χάζαροι, Γερμανοί). Ένα διχασμένο έθνος πνευματικά-πολιτικά, στρατιωτικά κοινωνικά, δεν διαθέτει τις απαραίτητες αντιστάσεις, δεν αντιδρά στις εξωτερικές προκλήσεις. Δέχεται ευκολότερα τα μεθοδευμένα ανθελληνικά σχέδια.
Οι εμφύλιες έριδες είχαν εξασθενήσει την θέση του imperium romanum στα ανατολικά και οι κατακτήσεις του Κουρκουά, του Pallida Mors Saracenorum, και του Ιωάννη Τσιμισκή κινδύνευσαν να πέσουν στα χέρια των Αράβων (Φατιμίδες). Μετά από δύο σημαντικές ήττες στην Αντιόχεια, λόγω προχωρημένης ηλικίας του Δούκα-στρατηγού Μιχαήλ Βούρτζη, το Χαλέπι πολιορκήθηκε και η Αντιόχεια απειλήθηκε από το στρατό των Σαρακηνών. Την δεκαετία του 990, ξανάρχισαν οι εχθροπραξίες με τους Άραβες στη Συρία, στις οποίες ενεπλάκη και το φόρου υποτελές (στο Βυζάντιο) κράτος του Χαλεπίου που ελεγχόταν από την δυναστεία των Χαμδανιδών.
Το έτος 993/994 ο Τούρκος στρατηγός Μαντζουτακίν πολιόρκησε την Απάμεια και ο στρατηγός Μιχαήλ Βούρτζης προσέτρεξε σε βοήθεια των Χαμδανιδών του Χαλεπίου. Τα αντίπαλα στρατεύματα συναντήθηκαν ανάμεσα σε δυο ρηχά περάσματα του ποταμού Ορόντη, κοντά στην Απάμεια, στις 15 Σεπτεμβρίου 994.
Οι Άραβες παρακάμπτουν τους Χαμδανίδες με αποτέλεσμα να βρεθούν στις πλάτες του Ρωμαϊκού στρατού, ο οποίος ηττήθηκε με μεγάλες απώλειες. Οι Φατιμίδες συνέχισαν την πολιορκία του Χαλεπίου ενώ κατέλαβαν και το Αζάζιον. Η ήττα αυτή προκάλεσε την άμεση επέμβαση του Βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β’ με την απόλυση του Βούρτζη από τη θέση του και την αντικατάστασή του από τον Δαμιανό Δαλασσηνό. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας τον επόμενο χρόνο εξεστράτευσε με επιτυχία στην περιοχή. Δυστυχώς όλοι οι ιστορικοί πλήν ελαχίστων αποκρύπτουν την συντριβή του Τούρκου στρατηγού Μανγιουτακίν και των 80000 Μωαμεθανών, οι οποίοι και μόνον στην θέα του Βασίλειου Β και των 17000 ανδρών του ετράπησαν σε φυγή.
Το ένδοξο και συνάμα παράδοξο αυτού του τρομερού επιτεύγματος ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτών που είχε στην διάθεση του ο Βασιλιάς ήταν Βούλγαροι αιχμάλωτοι πολέμου. Ο Έλληνας αυτοκράτορας δεν ήθελε να αποδυναμώσει σε ισχύ τα στρατεύματα που πολεμούσαν στο βόρειο μέτωπο με τον Σαμουήλ. Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά πετυχαίνει αυτοκράτορας τόσο μεγάλες νίκες, με τόσο μικρό στράτευμα αριθμητικά και το οποίο στην συντριπτική του πλειοψηφία αποτελούνταν από αιχμάλωτους πολέμου.
Ουδέποτε το τόλμησε αυτό στα παγκόσμια χρονικά άλλος αυτοκράτορας-ηγεμόνας και αν το επιχειρούσε θα είχε ήδη δολοφονηθεί μαζί με τους λίγους αριθμητικά στρατιώτες του. Την πλειοψηφία του Ρωμαϊκού στρατεύματος αποτελούσαν Βούλγαροι αιχμάλωτοι πολέμου.
Το σωτήριο έτος 1017 το μοναδικό φαινόμενο της παγκόσμιας ιστορίας εκστράτευσε για πολλοστή φορά ενάντια στους Κουμάνους. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας στην Καστοριά έφτασαν πληροφορίες από την Ρωμαϊκή αντικατασκοπεία με επικεφαλής τον στρατηγό Δαφνομήλη και τον Νικήτα, ότι ο κυβερνήτης Κρακράς σχεδίαζε να επιτεθεί στη βορειοανατολική Βουλγαρία με σκοπό να ανακτήσει τα κατακτημένα εδάφη.
Η κίνηση αυτή έγινε με την συνεργασία των ομοεθνών που τότε ζούσαν βόρεια του Δούναβη. Ο Βουλγαροκτόνος όταν έμαθε για αυτήν την δυσμενή εξέλιξη, έλυσε την πολιορκία της Καστοριάς και έσπευσε προς τα βόρεια για να προστατέψει τα Ρωμαϊκά εδάφη.
Εν τούτοις οι Πετσενέγοι στο άκουσμα ότι θα αντιμετωπίσουν τον Έλληνα αυτοκράτορα ανακάλεσαν την αρχική τους απόφαση και αρνήθηκαν να πολεμήσουν μαζί με τους Βουλγάρους, οπότε ο Βουλγαροκτόνος πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Κατά την επιστροφή του από τον βορρά, τον φθινόπωρο του 1017, ο Μέγας Βασίλειος επιτέθηκε και κατέλαβε το φρούριο της Σέτινας το οποίο βρίσκεται ανατολικά από το χωριό Σκοπός της Φλώρινας. Το κάστρο ήταν μικρό αλλά οι αποθήκες του ήταν γεμάτες σιτάρι. Ο αυτοκράτορας μοίρασε το σιτάρι στους κατοίκους και ότι περίσσεψε το έκαψε. ΟΙ Βούλγαροι αντέδρασαν και υπό την ηγεσία του τσάρου Ιβάν Βλαντισλάβ βάδισαν εναντίον των Ρωμαϊκού στην Σέτινα.
Ο Βασίλειος έστειλε εναντίον των Βουλγάρων που πλησίαζαν ένα τάγμα με επικεφαλής τον στρατηγό-Δούκα Κωνσταντίνο Διογένη. Η μονάδα αυτή έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων και περικυκλώθηκε. Θρυλικά έμειναν τα λόγια του όταν σε ηλικία 60 ετών τον ενημέρωσαν ότι ο Στρατηγός Κων. Διογένης, στις εσχατιές της Μακεδονίας έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων, και δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας. Τότε ο ηλικιωμένος Αυτοκράτορας Βασίλειος Β ανέβηκε στο πρώτο άλογο που βρήκε μπροστά του λέγοντας : «ὅστις πολεμιστής, ἀκολουθείτω μοι» και όρμησε εναντίον των εχθρών.
Μόλις τον είδαν οι Βούλγαροι έντρομοι άρχισαν να κραυγάζουν «βεζεῖτε ὁ τζέσαρ» (τρέξτε ο βασιλιάς) και τράπηκαν σε άτακτη φυγή, συμπεριλαμβανομένου και του τσάρου. Ο Βασίλειος έφτασε πρώτος με συνέπεια να πολεμήσει, στην μάχη για αρκετά λεπτά ολομόναχος. Ο Ελληνικός Στρατός έτρεξε από πίσω του, όλοι οι Έλληνες για να πολεμήσουν, όμως έπρεπε πρώτα να ετοιμάσουν τα άλογα, και να βάλουν τον πολεμικό τους εξοπλισμό.
Με την άτακτη υποχώρηση άρχισε να τους καταδιώκει το τάγμα του Διογένη, με αποτέλεσμα να αιχμαλωτίσουν ένα τμήμα του Βουλγαρικού στρατεύματος. Στην συνέχεια ο Ρωμαϊκός στρατός αποχώρησε από την περιοχή και λίγο μετά τον Ιανουάριο του 1018, ο Αύγουστος έφτασε στην Κωνσταντινούπολη. Κανένας άλλος Βασιλιάς στην παγκόσμια ιστορία δεν τόλμησε να επιτεθεί ολομόναχος σε παρόμοια περίπτωση. Εν τούτοις οποιοσδήποτε αν το επιχειρούσε θα είχε χάσει την ζωή του.
H γεωγραφική θέση και η μορφολογία του εδάφους (Χαράδρα) δεν άφηναν κανέναν περιθώριο. Ο Μέγιστος του Ελληνισμού όχι μόνον έβαλε για πολλοστή φορά σε κίνδυνο την ζωή του στα πεδία των μαχών για την Ελλάδα, αλλά αν σκοτωνόταν θα άλλαζαν εντελώς τα γεωστρατηγικά και τα γεωπολιτικά δεδομένα. Οι Βούλγαροι θα είχαν την ψυχολογία με το μέρος τους και θα χανόταν δια παντός η Μακεδονία και η Θεσσαλία από το Imperium Roanum. Ο Βουλγαρικός στρατός αποδείχτηκε ότι ήταν ο πιο σκληροτράχηλος και επικίνδυνος κατά την αρχαία και την μεσαιωνική εποχή.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Η επανάσταση των Βουλγάρων το έτος 1018 μ.Χ. βρισκόταν προς το τέλος της. Όμως ένας Βούλγαρος στρατηγός άλλαξε τα δεδομένα, καθώς αποφάσισε να συνεχίσει τις επαναστατικές δραστηριότητες. Ο Βασίλειος ήταν μεγάλος στρατηγός και λαμπρός πολιτικός.
Για αυτό από την αρχή του πολέμου, τους Βούλγαρους στρατηγούς που συνθηκολόγησαν τους δέχθηκε με τιμές- αξιώματα ανάλογα με την θέση και την αξία του καθενός. Επίσης κάποιους εξ αυτών τους πάντρεψε με Ελληνίδες, Εν τούτοις δύο Βούλγαροι στρατηγοί δεν επιθυμούσαν να παραδοθούν. Νικολιτσάς και Ιβάτζης ήταν αποφασισμένοι να μην υποταχθούν. Ο Ιβάτζης συγκέντρωσε στρατό και να συνεχίσει την επανάσταση, με στόχο να γίνει Τσάρος της Βουλγαρίας. Στην πλαγιά ενός απόκρημνου όρους, βρισκόταν το κτήμα των Τσάρων η Πρόνιστα.
Ήταν ωραία τοποθεσία και παράλληλα ήταν φυσικά προστατευμένη από μια στενή κλεισούρα. Υπήρχε μόνος ένας δρόμος που ανέβαινε στο κτήμα. Ακόμη και ένας μικρός αριθμός ανδρών ήταν αρκετός για να σταματήσει ολόκληρο στράτευμα. Εκεί είχε καταφύγει ο Ιβάτζης και είχε κατορθώσει να μαζέψει γύρω του αρκετό στρατό, με αποτέλεσμα να μην φοβάται την επίθεση του Αυτοκράτορα. Μόλις το έμαθε ο Βασίλειος έφυγε από την Αχρίδα αφήνοντας στην θέση του τον στρατηγό Ευστάθιο Δαφνομήλη. Ο βασιλιάς πήγε στην Διαβολή για να βρίσκεται πιο κοντά στην απόρθητη επαναστατημένη Βουλγαρική περιοχή.
Ο στρατηγός Δαφνομήλης ανέμενε πληροφορίες σχετικά με την περιοχή που είχε καταφύγει ο Ιβάτζης, από έναν αξιωματικό του στρατού, που υπηρετούσε στην Ρωμαϊκή αντικατασκοπεία. Με βάση τις πληροφορίες που έδωσε ο αξιωματικός στον στρατηγό, κάθε στρατιωτική επιχείρηση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία, λόγω της φυσικής οχυρώσεως του κτήματος που βρισκόταν το Βουλγαρικό αρχοντικό. Τότε ο γενναίος Δαφνομήλης αποφάσισε να κινηθεί μόνος του σε μια αποστολή αυτοκτονίας.
Σε αυτό το απονενοημένο διάβημα τον ακολουθούσαν και δύο αξιωματικοί της Ρωμαϊκής αντικατασκοπείας ο Νικήτας και ο Μιχαήλ Ιγερινός. Ήταν παραμονές Δεκαπενταύγουστου. Οι τρεις Έλληνες στρατιωτικοί ήταν αποφασισμένοι να επιτύχουν την αποστολή τους, ενάντια σε κάθε λογική. Αυτή είναι και και το υπέρτατο Ελληνικό αξίωμα.
Η αποστολή ήταν να συλλάβουν τον Βούλγαρο στρατηγό Ιβάτζη μέσα στο κτήμα του, και να τον οδηγήσουν στον Βουλγαροκτόνο. Ο Ιβάτζης ήταν περιστοιχισμένος από χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικούς. Ο Βούλγαρος αξιωματούχος αποφάσισε να εορτάσει την ημέρα της Θεοτόκου (15 Αυγούστου) στο παλάτι της Πρόνιστας, με εξαιρετική μεγαλοπρέπεια. Στα πλαίσια των εορτασμών σε μια επίδειξη δύναμης και εντυπωσιασμού κάλεσε μεταξύ άλλων και τους συγγενείς του στο αρχοντικό. Βασιλικά τους υποδέχθηκε και τους φιλοξένησε στο παλάτι του. Με μια καταδρομική ενέργεια οι Έλληνες αξιωματικοί τον συνέλαβαν και τον τύφλωσαν.
Ο Ιβάτζης με τα μάτια τρυπημένα, το στόμα φιμωμένο, σχεδόν αναίσθητος και αιμόφυρτος βρέθηκε δεμένος στα χέρια των αντιπάλων του. Τότε ο στρατηγός Δαφνομήλης έδωσε εντολή να πάρουν τον αόμματο και να κατευθυνθούν στον πύργο. Οι τρεις Έλληνες πηγαίνουν πίσω στο παλάτι, και με τόλμη περνούν από μέσα από την αυλή, εμπρός σε όλους τους σωματοφύλακες και τους στρατιώτες, οι οποίοι άναυδοι έβλεπαν το παράδοξο και απίστευτο γεγονός.
Ανάμεσα στους προσκαλεσμένους και στο στράτευμα ταχύτατα διαδόθηκε η θλιβερή είδηση. Τύφλωσαν τον Ιβάτζη. Το κτήμα των Τσάρων απέκτησε πολεμική χροιά. Από παντού καταφθάνουν οπλισμένοι Βούλγαροι και περικυκλώνουν τους Έλληνες, φωνάζοντας "Σκοτώστε τους, Θάνατος στους προδότες." Μερικοί έφεραν πίσσα, ξύλα και άχυρα, για να τους κάψουν ζωντανούς. Από το παράθυρο ο στρατηγός Δαφνομήλης κοίταζε ατάραχα το εξαγριωμένο πλήθος. "Εδώ. Η θα νικήσουμε η θα πεθάνουμε", είπε στους Έλληνες αξιωματικούς.
Τότε βγήκε στο παράθυρο αψηφώντας τις πέτρες και τις σαΐτες που ερχόταν εναντίον του και ζήτησε να μιλήσει. Απευθυνόμενος στους Βούλγαρους τους είπε : "Τον άρχοντα σας δεν τον τύφλωσα από προσωπικό μίσος. Ποιος από σας είναι τόσο ανόητος που νομίζει ότι ήρθα με δική μου πρωτοβουλία να αντιμετωπίσω τόσο επικίνδυνες καταστάσεις ; Είμαι εδώ διότι με έστειλε ο αυτοκράτορας. Εκτελώ διαταγές. Αν αποφασίσετε να μας σκοτώσετε, ο Βασίλειος θα εκδικηθεί για τον θάνατο μας, και για κάθε έναν από εμάς θα σκοτώσει χιλιάδες Βούλγαρους."
Στο άκουσμα και μόνον του Βουλγαροκτόνου έντρομοι εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια αντιστάσεως. Τους κυρίευσε δέος και πανικός ενθυμούμενοι την μάχη του Κλειδιού πριν από τέσσερα χρόνια (29/7/1014). Αμέσως οι περισσότεροι Βούλγαροι άρχισαν να αποχωρούν. Λίγο αργότερα συγκλονισμένοι από το αναπάντεχο γεγονός, κάλεσαν τον στρατηγό Δαφνομήλη και του είπαν πως υποτάσσονται στον Έλληνα Βασιλιά και παραιτούνται από κάθε αντίσταση, με την προυπόθεση ο Αύγουστος να τους δώσει αμνηστία. Και τότε έγινε κάτι πρωτάκουστο στην παγκόσμια ιστορία.
Οι τρεις τολμηροί Έλληνες κατέβηκαν από το δωμάτιο όπου είχαν κλειστεί, μεταφέροντας τον τυφλωμένο Ιβάτζη, και εξήλθαν χωρίς να τολμήσει να τους επιτεθεί κανείς. Έφυγαν εντελώς ανενόχλητοι !!! Στις 16 Αυγούστου 1018 ο Βουλγαροκτόνος δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό το οποίο έβλεπε. Οι τρεις Έλληνες αξιωματικοί κρατούσαν στα χέρια τους αόμματο, τον Βούλγαρο στρατηγό Ιβάτζη και ο πόλεμος είχε τελειώσει. Ο αυτοκράτορας διόρισε στρατηγό του θέματος του Δυρραχίου τον Δαφνομήλη και του χάρισε όλη την περιουσία του Ιβάτζη.
Για πολλοστή φορά βλέπουμε ότι ο Ιησούς Χριστός και η Υπεραγία Θεοτόκος ευλογούν και επιτρέπουν την νόμιμη άμυνα στο Ελληνικό έθνος. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα επέτρεπε η Παναγία την ημέρα που εορτάζουν άπαντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί την κοίμηση της, να συλλάβουν οι Έλληνες τον Ιβάτζη και να τον τυφλώσουν.
Ο Βασίλειος επέτυχε το απόλυτο σε όλα. Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών. Έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο. Oι επιτυχίες του Βουλγαροκτόνου δεν ήταν ποτέ βασισμένες, επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών-Ελλήνων υπηκόων. Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα, στον υπέρτατο βαθμό.
Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων. Στον αντίποδα ο Λατίφωνος Ιουστιανιανός ο Α, εισέπρατε τους ετήσιους, ακόμη και με ξυλοδαρμούς των υπηκόων. Όλα αυτά για να κάνει άσκοπους, επιθετικούς πολέμους, στα πλαίσια της υστεροφημίας του.
Υπήρξε μέγας προστάτης όλων των φτωχών και των αδικημένων. Για αυτό τους έδωσε πλήρη φοροαπαλλαγή, όσα χρόνια κυβερνούσε. Όλες της ετήσιες φορολογικές υποχρεώσεις των αδυνάτων Ελλήνων, όλα τα χρόνια που ήταν Βασιλιάς, της πλήρωναν οι πλούσιοι. Ενδεικτικό ήταν ότι, από τους ισχυρούς πήρε πίσω όλα τα κτήματα, που είχαν αποσπάσει άδικα από τους φτωχούς, και τα έδωσε πίσω στους δικαιούχους.
Το ίδιο έκανε και με τα Εκκλησιαστικά κτήματα. Όμως ο Βασίλειος δεν σταμάτησε εκεί. Όσοι πλούσιοι εξακολουθούσαν να είναι άδικοι άνθρωποι, ανάλογα με την περίσταση είτε τους αφαιρούσε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας, είτε τους αφαιρούσε ολόκληρη την περιουσία.Τους απολύτως κακούς-πλούσιους που δεν άλλαζαν τακτική, τους κατάντησε ζητιάνους στα καπηλειά και στα πανδοχεία της Μικράς Ασίας. Ανάμεσα σε όλα αυτά κατάργησε ακόμη και το δικαίωμα των δυνατών σε περίπτωση φόνου, να εξαγοράζουν την θανατική ποινή. Μεγάλωσε με δικά του έξοδα όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών.Σπούδαζε τα αγόρια και εν συνεχεία τα έκανε στρατιώτες-αξιωματικούς, για να πολεμούν δίπλα του στα πεδία των μαχών. Διότι πολεμούσε για περισσότερο από τριάντα συνεχόμενα χρόνια, με Βούλγαρους, Άραβες, Χάζαρους, επαναστάτες κλπ.
Το αποτέλεσμα ήταν εκείνες οι γενιές των ορφανών παιδιών, να μεγαλώσουν και να πολεμούν δίπλα, στον Βασίλειο, στα πεδία των μαχών. Αυτό ήταν πολύ καθοριστικό στοιχείο για τις στρατιωτικές, επιτυχίες του Βασίλιεου. Επίσης όλα τα ορφανά κορίτσια που οι γονείς του σκοτώθηκαν στις μάχες, τα έδινε προίκα και τα πάντρευε. Κανένας άλλος βασιλιάς στον κόσμο δεν έχει κάνει τόσες πολλές ελεημοσύνες-φιλανθρωπίες όπως είχε κάνει ο Βουλγαροκτόνος. Υπήρξε ο μέγιστος προστάτης των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ήταν ο μοναδικός Έλληνας στα παγκόσμια χρονικά από καταβολής κόσμου, ο οποίος βοήθησε τόσο πολύ τους φτωχούς. Κανένας άλλος δεν βοήθησε τόσους πολλούς φτωχούς ανθρώπους. Επίσης κανένας άλλος Βασιλιάς, δεν εξίσωσε κοινωνικά τους φτωχούς με τους πλούσιους.
Η νομοθεσία του ήταν εξίσου δίκαιη και πολύ σκληρή για την κοσμική και την Εκκλησιαστική εξουσία. Καμία διαμαρτυρία δεν τον έκανε ποτέ να αλλάξει γνώμη. Όσες φορές του ζήτησε πίσω ο Πατριάρχης Σέργιος τα κτήματα της Εκκλησίας και των πλουσίων, ο Βασίλειος ήταν ανένδοτος και δεν δεχόταν ούτε καν να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επί των ημερών του δεν υπήρχαν οφίκια-αξιώματα, για ιστορικές προσωπικότητες όπως οι Πατριάρχες Πολύευκτος, Κηρουλάριος και για πολιτικούς όπως ο Βασίλειος Λεκαπηνός, ο Ιωσήφ Βρίγγας και ο Μιχαήλ Ψελλός. Ενδεικτικό ήταν ότι άφησε δύο φορές κενό τον Πατριαρχικό θρόνο στην Κωνσταντινούπολη.
ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Ο Βασίλειος Β από τα 18 του χρόνια μέχρι τον θάνατο του, έζησε χωρίς καθόλου γυναίκες. Δεν παντρεύτηκε ποτέ ώστε να είναι σε θέση να απελευθερώσει την Μακεδονία και παράλληλα να προστατέψει από οποιονδήποτε κίνδυνο την Ελλάδα. Ο Βασίλειος στερήθηκε κάθε ανθρώπινη χαρά, για να προστατέψει την Μακεδονία και την Ελλάδα από τους θανάσιμους κινδύνους, που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή. Θυσίασε όλη του την ζωή, για τον Χριστό, την Ελλάδα και την Μακεδονία.
Αυτό διότι είδε το πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση για την αυτοκρατορία και το έθνος. Κοιμόταν σε όλη την ζωή του στο έδαφος, ενώ έτρωγε το ίδιο φαγητό με τους στρατιώτες. Ουδέποτε πολέμησε κάποιος βασιλιάς στην πρώτη γραμμή, της κάθε μάχης-πολέμου μέχρι τα 69 του χρόνια, για να απελευθερώσει την Μακεδονία και οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελληνικής-Ρωμαϊκής επικράτειας. Ποτέ δεν υπήρξε άλλος βασιλιάς να πολεμήσει σε ηλικία πάνω από τα 60 και να κάνει επιθέσεις ολομόναχος χωρίς σωματοφύλακες για να κερδηθεί η εκάστοτε μάχη-πόλεμος, για να απελευθερωθεί η Μακεδονία μας.
Όσα χρόνια κυβέρνησε οι Αυτοκρατορικοί Αετοί πετούσαν νικηφόρα από την Κάτω Ιταλία μέχρι την Αρμενία, και από την Μακεδονία μέχρι την Συρία. Εξαιτίας του δυναμισμού, της αποφασιστικότητας και της Φιλοπατρίας του Βουλγαροκτόνου το Ρωμαϊκό κράτος είχε μεγαλύτερη έκταση, δύναμη και ασφάλεια από την ημέρα, που δημιουργήθηκε. Πότε άλλοτε δεν είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο με το μοναδικό επίτευγμα του Βασίλειου. Από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Κροατία ο Βασιλιάς ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος. Το ίδιο και στο εσωτερικό της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι πλούσιοι βρισκόταν υποταγμένοι και ανίσχυροι κάτω από την πανίσχυρη εξουσία του Αυτοκράτορα.
Η στρατιωτική υπεροχή του Ρωμαϊκού κράτους έφερε την αύξηση της πολιτικής ισχύος, την εδραίωση του Χριστιανισμού και του Ελληνικού πολιτισμού, εντός και εκτός των συνόρων στις χώρες που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία. Από όλους τους ηγεμόνες μόνον ο Βασίλειος εφάρμοσε πιστά το απόλυτο αυτοκρατορικό Ελληνικό-Ρωμαϊκό ιδεώδες, της απεριόριστης δύναμης και πρόνοιας του Χριστού.
Κυριολεκτικά φαινόταν να είναι απεσταλμένος του Χριστού για να αποδείξει ότι ήταν εφικτό να γίνει η πολιτική θεωρία της Pax Romana πράξη. Αυτή ήταν ένωση των Ορθοδόξων λαών κάτω από την εξουσία του Έλληνα- Χριστιανού μονάρχη της βασιλεύουσας, ένα αξίωμα το οποίο έθεσαν ως στόχο οι προηγούμενοι αυτοκράτορες, το επέτυχε μόνον ο Βασίλειος.
Ήταν ο απόλυτος παντοκράτορας του στρατού, των πολιτικών και των Εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Η εξουσία του ήταν πλαισιωμένη με Θεϊκή παντοδυναμία και ευλογία. Ενδεικτικό ήταν το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου κατά την διάρκεια των εμφυλίων πολέμων, για να προστατέψει τον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο Β, κατά την επανάσταση του Βάρδα Φωκά. Πραγματικά δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει όμοιος του Βουλγαροκτόνου.
Mε μια εντολή του Έλληνα αυτοκράτορα Ρώσοι και Σλάβοι σταμάτησαν τους εχθρούς των Ελλήνων στην Κάτω Ιταλία. Αρμένιοι πολεμούσαν στον Δούναβη και Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν στο Βασπρακάν. Όταν βρισκόταν στην πρωτεύουσα ντυνόταν απλά. Για μια και μοναδική φορά ένας Έλληνας βασιλιάς συγκέντρωσε τόσες πολλές ικανότητες. Υπήρξε ο πιο αφοσιωμένος και φιλόπονος-φιλόπατρις ηγεμόνας.
Ήταν ο βασιλιάς-αυτοκράτορας με την ακατάλυτη αποφασιστικότητα, την στρατηγική ετοιμότητα του Δομέστικου των σχολών και την σχολαστική ακρίβεια, του λοχία εκπαιδευτή. Ήταν πολύ γενναίος στα πεδία των μαχών, και ήταν ακαταπόνητος στις σωματικές κακουχίες. Μέχρι και προσωρινό πάπα στην Ρώμη, επέτυχε να διορίσει, με στόχο να προστατέψει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, από τις επερχόμενες σταυροφορίες που προετοίμαζαν οι Γερμανοί. Όσο ζούσε οι Γερμανοί (Φράγκοι-Νορμανδοί, Λογγοβάρδοι) και οι Σελτζούκοι, δεν τολμούσαν ούτε να αναπνεύσουν.
Έντρομοι περίμεναν να πεθάνει για να ολοκληρώσουν τα ανθελληνικά σχέδια τους. Γνώριζαν πολύ καλά ότι αν τολμούσαν να επιτεθούν στην αυτοκρατορία θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και τους Άραβες. Οι ανθέλληνες Γερμανοί επί της Βασιλείας του Βουλγαροκτόνου γνώρισαν τον απόλυτο τρόμο. Για αυτό και κατά την τέταρτη-εωσφορική Σταυροφορία, όταν κατέκτησαν την αυτοκρατορία και την πρωτεύουσα της, άνοιξαν τον τάφο του Βουλγαροκτόνου, τοποθέτησαν τον σκελετό επάνω σε ένα δέντρο και έβαλαν στο στόμα του μια φλογέρα. Ουδέποτε το έκαναν αυτό σε άλλο αυτοκράτορα.
Τόσο μεγάλο ήταν το μίσος των Γερμανών για τον Βασίλειο, ο οποίος ελάχιστα έλειψε να ματαιώσει τα εθνοκτόνα και γενοκτονικά σχέδια τους. Είναι βέβαιον ότι σε περίπτωση που είχε παραμείνει στην ζωή ο Μέγας Βουλγαροκτόνος ότι οι Γερμανοί και οι Σελτζούκοι θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και δεν θα ήταν σε θέση να κατακτήσουν διαδοχικά την αυτοκρατορία. Κανένας άλλος βασιλιάς σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία δεν πήγε να πολεμήσει σε ηλικία 69 ετών, παρά μόνον ο Βασίλειος Β.
Η ενέργεια αυτή μας δείχνει το πόσο επικίνδυνη ήταν η Γερμανική αυτοκρατορία και οι συν αυτώ (Σελτζούκοι). Η τύχη του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και του έθνους κρίθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ. Ήταν η ημέρα που έφυγε από την ζωή ο κορυφαίος Έλληνας όλων των εποχών. Δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Σχεδίαζε να επιτεθεί στην υπό Γερμανική κατοχή Ιταλία. Είχε ήδη στείλει στρατιωτική προπομπή με επικεφαλής τον Ορέστη.
Ο Χριστός τον έκρινε άξιο να εκπληρώσει το θέλημα του και εκείνος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Θεανθρώπου Για μια και μοναδική φορά στην παγκόσμια εξουσία οι φτωχοί γνώρισαν την απόλυτη ευημερία-προστασία και εξισώθηκαν κοινωνικά με τους πλούσιους. Ουδείς Άγιος της Ορθοδόξου Πίστεως βοήθησε και προστάτεψε τόσους πολλούς αδύναμους-φτωχούς και κατατρεγμένους ανθρώπους με τόσο μοναδικό-εξαιρετικό τρόπο.
Ήταν ο μοναδικός ηγεμόνας στην οικουμένη που διοίκησε χωρίς συμβούλους. Ο Έλληνας αυτοκράτορας ήταν ο μόνος στην ιστορία της ανθρωπότητας που πολέμησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου μέχρι και τα 69 χρόνια. Ήταν αυτοδίδακτός στρατηγός καθώς σκόπιμα οι πολιτικοί αξιωματούχοι δεν του επέτρεψαν να σπουδάσει. Κατά την παιδική του ηλικία για επτά έτη έζησε χωρίς τους γονείς του. Αυτό έγινε με στόχο να του αφαιρέσουν τον θρόνο. O καθηγητής του Cambridge J. B. Bury αναφέρει πως ο Βασίλειος Β, ήταν ένα εξελιγμένο είδος του Αγίου Νικηφόρου Φωκά.
Σε σχέση με τους Ηράκλειο και Αλέξανδρο ο Μέγας Βασίλειος στερήθηκε την κλασική Ελληνική παιδεία και μεγάλωσε χωρίς γονείς. Στον αντίποδα Ηράκλειος και Αλέξανδρος είχαν υψηλή μόρφωση και την υποστήριξη και την θαλπωρή των γονιών τους. Την εποχή του Αλεξάνδρου το Μακεδονικό Βασίλειο ήταν ελεύθερο-ισχυρό διοικητικά, στρατιωτικά και οικονομικά.
Την περίοδο που ανέλαβε ο Βασίλειος το μισό Imperium Romanum ήταν κατακτημένο κατά το ήμισυ και με τρόπο που δεν έχουμε συναντήσει ξανά στην παγκόσμια ιστορία. Οι ίδιες δυσμενείς συνθήκες και παγκόσμιες πρωτοτυπίες επικρατούσαν και την εποχή του Ηρακλείου και την αυτοκρατορία των Σασσανιδών.
Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΟΥ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΤΝΟΓΑΝ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ !!!
Είναι πλέον γνωστό και πολλάκις αποδεδειγμένο ότι ο Ερντογάν και το επιτελείο του διαβάζουν ανελλιπώς την στήλη ισχύς δια της γνώσεως, ειδικά μετά τις εκτενείς αποκαλύψεις μου για τις δράσεις της ΜΙΤ-Γκρίζων Λύκων και το πραγματικό θρήσκευμα του Τούρκου προέδρου.
Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τις διδασκαλίες και την επικράτηση του Χριστιανισμού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονικά το μέλλον της ανθρωπότητας καθορίζεται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα. Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος.
"Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους." Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn., Berlin: Weidmann, 1951: 150-182).
Εδώ και 13 συναπτά έτη κάνω συνεχείς εκκλήσεις να τιμήσουμε και να καθιερώσουμε ως εθνικές εορτές τις κορυφαίες στρατιωτικές στιγμές του έθνους μας. Κάθε χρόνο επαναλαμβάνω τις εκκλήσεις μου, να εορτάζονται ως Εθνικές εορτές και να γίνονται (παρελάσεις, ομιλίες, Δοξολογίες) από τους Έλληνες, τα τρομερά επιτεύγματα των μεγάλων αυτοκρατόρων της Κωνσταντινουπόλεως όπως ο Ηράκλειος, ο Βουλγαροκτόνος και άλλοι. Εν τούτοις δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από την Ελληνική πλευρά !!!
Ο Ερντογάν μεγαλώνει την Τουρκία μέσα από τα επεκτατικά σχέδια του. Οι νεότουρκοι σκοπεύουν να δημιουργήσουν ένα ομοσπονδιακό κράτος σύμφωνα με το μοντέλο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Με παράδειγμα την Ρωσία ο Τούρκος πρόεδρος δημιουργεί ένα ομοσπονδιακό κράτος το οποίο θα περιλαμβάνει την Βόρεια Συρία, την Βόρεια Κύπρο και τμήματα εδαφών από το Ιρακινό Κουρδιστάν, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν.
Η Τουρκία του Ερντογάν επέτυχε να αλλάξει τις δημογραφικές στατιστικές και την οικονομική επιρροή στις συγκεκριμένες περιοχές. Η ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχει ήδη αρχίσει. Βόρεια Συρία, Βόρεια Κύπρος, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Δυτική Θράκη, Κρήτη, Δωδεκάνησα, και όλα τα Ελληνικά νησιά μέχρι την μέση του Αιγαίου θα προσαρτηθούν στην νέα αυτοκρατορία του Ερντογάν.
Αυτή είναι η πρώτη φάση επέκτασης των Τούρκων. Η σύγχρονη Τουρκία είναι ο διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία κυβέρνησε τεράστιες περιοχές της Μέσης Ανατολής για αιώνες. Τώρα ξανά η Άγκυρα με την βοήθεια του στρατού, θέλει να ελέγξει εδάφη και θαλάσσιες περιοχές με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα σε Α. Μεσόγειο.
Η Αμερική έχασε προσωρινά τον μικρότερης κλίμακας παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται στην Συρία. Για να μην διασύρονται άλλο από την Ρωσία οι ηττημένοι Αμερικάνοι, αποφάσισαν την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και παράλληλα ανέθεσαν την διεξαγωγή όλων των πολέμων για λογαριασμό των ΗΠΑ, στον Ερντογάν. Ήδη η Τουρκία έχει κατακτήσει την Βόρεια Συρία, την Λιβύη, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και αντικαθιστά την Αμερική στο Αφγανιστάν και όπου κριθεί απαραίτητο. Στην προσπάθεια τους από την Ουάσιγκτον να ανασχέσουν την Κινέζική προέλαση, ο Ερντογάν θα φτάσει μέχρι και την Ινδία, εάν και εφόσον χρειαστεί.
Η Αμερική με αυτόν τον τρόπο κρατά αλώβητο το γόητρο της, καθώς δεν κινδυνεύει να χρεωθεί νέες ήττες στα πεδία των μαχών από την Ρωσία του Πούτιν και παράλληλα δεν έχει απώλειες σε οικονομικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό επίπεδο. Ταυτόχρονα δεν έχει απώλειες σε στρατιωτικό δυναμικό και σε εξοπλισμό.
Η Συρία είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη (Ρωσία, Ισραήλ, Τουρκία και Αμερική), ανταγωνίστηκαν σε ουδέτερο έδαφος στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση και ο πόλεμος που έγινε στην Συρία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους. Κανείς δεν γνώριζε ποιοι θα ήταν οι νικητές.
Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή και τον συσχετισμό των δυνάμεων στην Μέση Ανατολή. Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωστρατηγική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Τελικά τον Δεκέμβριο του 2024 ο πόλεμος στην Συρία τελείωσε με νικητή την Τουρκία του Ερντογάν, την πτώση του Ασάντ και την επιστροφή στην παγκόσμια ηγεμονία της Αμερικής.
Δυστυχώς ο Ρώσος πρόεδρος είχε την ευκαιρία να αλλάξει την παγκόσμια ιστορία και να περιορίσει τον γεωστρατηγιικό άξονα 666. Εν τούτοις αγνόησε επιδεικτικά το παράδειγμα του Μέγα Κωνσταντίνου και των τριών Ιεραρχών.
Ο παγκόσμιος πρωταγωνιστής Βλαντιμίρ Πούτιν μετά την νίκη του στον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο στην Συρία, αποφάσισε να παραδώσει την παγκόσμια ηγεμονία στην ξανά στην Αμερική και να επιτρέψει την δημιουργία του Μεγάλου Ισραήλ. Ταυτόχρονα παρέδωσε τους δύο ισχυρότερους γεωπολιτικούς συμμάχους του στον άξονα 666 (ΗΠΑ-ΕΕ-ΙΣΡΑΗΛ).
Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024 οι υπουργοί Εξωτερικών Hakan Fidan της Τουρκίας, Σεργκέι Λαβρόφ της Ρωσίας και Abbas Aragchi του Ιράν συναντήθηκαν στο περιθώριο του Φόρουμ της Ντόχα. Εκεί συμφώνησαν και την επόμενη μέρα ο Άσαντ εγκατέλειψε την εξουσία, μετακόμισε στην Ρωσική πρωτεύουσα και οι Ρωσικές βάσεις στο Tartus και στη Latakia στη Συρία δεν έπαθαν τίποτα. Τον Μάρτιο του 2025 ο Βibi ζήτησε από τον Τράμπ να παραμείνουν οι Ρωσικές βάσεις στην Συρία !!!
Ο Πούτιν έχει καλές σχέσεις με όλους τους ηγέτες, διότι είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός του αιώνα μας. Είναι φιλικά προσκείμενος στους Χριστιανούς και παράλληλα έχει πολύ καλές σχέσεις με τους Μωαμεθανούς. Στις 23 Νοεμβρίου 2015 ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έδωσε ένα σπάνιο και πολύτιμο δώρο στον Ιρανό ηγέτη Αλί Χαμενει.
Ο Πούτιν χάρισε στον Χαμενει ένα απo τα πέντε αντίγραφα του αρχικού χειρόγραφου του Κορανίου, του Μωαμεθανικού ιερού κειμένου που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα. Μην ξεχνάτε ότι το Ιράν όχι μόνον είναι ένας από τους καλύτερους πελάτες των Ρώσων στον εξοπλιστικό τομέα (άμυνας), και είναι ταυτόχρονα το δεύτερο κράτος στον κόσμο, με το περισσότερο φυσικό αέριο.
Η Μόσχα ήθελε το Ιράν και την Συρία στην νέα ένωση που δημιουργεί μαζί με την Κίνα, την Βραζιλία κλπ. Όμως το 2024 ο Πούτιν άλλαξε γνώμη για αυτό παρέδωσε την Συρία στον γεωπολιτικό άξονα 666 και το 2025 εγκατέλειψε και το Ιράν έρμαιο στο Ισραήλ. Η συναίνεση του Ιράν στο Φόρουμ της Ντόχα, για την πτώση του Ασάντ ενδέχεται να αποβεί μοιραία και για τους Φρουρούς της Επανάστασης.
Στα πλαίσια αυτών των γεωπολιτικών-γεωστρατηγικών στόχων του Πούτιν, έχουμε και την συμμαχία-φιλία, με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν. Ο νέος Τσάρος πάνω από όλα είναι πολιτικός και παρουσιάζει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από τους Αμερικανούς ηγέτες. Επιθυμεί να είναι αρεστός σε όλους. Για αυτό με τους Ορθόδοξους γίνεται Χριστιανός με τους Ιουδαίους Καμπαλιστής και με τους Μωαμεθανούς φιλοισλαμιστής. Σέβεται την θρησκευτική πίστη όλων των λαών.
Ο Πούτιν ήταν σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο στην Συρία. Εν τούτοις δεν το έκανε για να δοκιμάζει τα νέα Ρωσικά όπλα και να κρατά μάχιμο τον στρατό του σε πραγματικές συνθήκες πολέμου. Επίσης ήταν πολύ μεγάλο το οικονομικό κίνητρο καθώς Συρία και Ιράν στον εξοπλιστικό τομέα προμηθεύτηκαν τα πάντα από την Ρωσία. Κατά την διάρκεια του μικρότερης κλίμακας παγκοσμίου πολέμου, ο Ρώσος τσάρος επέτρεπε στο Ισραήλ να βομβαρδίζει τα Συριακά εδάφη και στους προσωρινά ηττημένους Αμερικάνους να αφαιρούν παράνομα τον ενεργειακό πλούτο της χώρας. Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία συνέβη αυτό. Οι ηττημένοι να έχουν δικαιώματα νικητή.
https://mytilenepress.
Σχετικά με την κατάσταση στην Συρία αναφέρουν συνάδελφοι από το εξωτερικό :
"Για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα αυτού που μόλις συνέβη στη Συρία, με την πτώση της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ που εκχωρεί την ηγεσία της χώρας στην φρεσκοξυρισμένη ισλαμιστική ψευδοτρομοκρατική νεοομάδα, που μετονομάστηκε HTS ( Hay'at Tahrir al-Sham) , θα το αναφέρω μόνο μια φορά!, Πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε το πραγματικό ζήτημα που κρύβεται πίσω από την Συρία στην γεωπολιτική σκακιέρα. «Όποιος ελέγχει το πετρέλαιο, ελέγχει τον κόσμο».
Το έργο του Μεγάλου Ισραήλ που δημοσιεύτηκε το 1982 από τον πρώην Σιωνιστή αξιωματούχο Oded Yinon έχει τις ρίζες του πολύ πιο πίσω, στις αρχές του 20ου αιώνα. Μια χώρα «Nile to Eufrates» θα περιλάμβανε τον Λίβανο, την Ιορδανία, τη Συρία, το Κουβέιτ, το μισό Ιράκ, το ένα τρίτο της Σαουδικής Αραβίας και το Σινά της Αιγύπτου.
Η εξύψωση του Ισραήλ δεν ήταν ποτέ κάτι μεσσιανικό, αλλά ήταν πάντα ένα παγκοσμιοποιητικό σχέδιο των διεθνών τραπεζών για να μονοπωλήσουν το πετρέλαιο της Αραβικής Χερσονήσου, να έχουν τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν το κατάλαβε πολύ καλά και για αυτό παρενέβη ενώπιον των «τρομοκρατών» στην πληρωμή της Δύσης στη Συρία, τον Σεπτέμβριο του 2015."
Η Συρία ήταν το τελευταίο προπύργιο που εμπόδιζε το σχέδιο σχετικά με την δημιουργία του Μεγάλου Ισραήλ. Από το 2015, ο έλεγχος του Τσάρου Πούτιν στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου έχει αυξηθεί σημαντικά καθώς το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προσχώρησαν στην εναλλακτική συμμαχία BRICS. Επίσης στην οικονομική-γεωστρατηγική ένωση συμμετέχουν η Βενεζουέλα, η Αλγερία, η Νιγηρία και Ινδονησία. Για αυτό θα έπρεπε οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα σε άλλες τριτοκοσμικές χώρες με την πτώση της Συρίας .
Η ευρεία άγνοια για το τι πραγματικά διακυβεύεται στο Μεγάλο Ισραήλ εξηγεί γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει τι πραγματικά συνέβη στην Συρία. Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν πραγματικά στην αφήγηση ενός «μεσσιανικού σχεδίου» από τους παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας, οι οποίοι καθοδηγούνται από το ιερό βιβλίο του Νετανιάχου. Oι ελίτ που έχουν χρησιμοποιήσει διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα για να χειραγωγούν τους ανθρώπους για γενιές κάνουν μόνο μεσσιανικά project στις ειδήσεις. Στην πραγματικότητα για το Ισραήλ υπάρχει μόνο για το πετρέλαιο, πιο πολύτιμο από τον χρυσό και το τύπωμα χρήματος.
Όπως αναφέρει συνάδελφος του εξωτερικού : "Δεν μπορείς να λειτουργείς έναν βενζινοκινητήρα γεμίζοντάς τον με πράσινα χαρτονομίσματα. Αν πουλάς πετρέλαιο, η χώρα σου γίνεται πλουσιότερη, αν το αγοράζεις, πλουτίζεις τους εχθρούς σου. Είναι απαραίτητο να αποφασιστεί η προσφορά και οι τιμές. Εάν η Αμερική δεν ελέγχει την τιμή, θα συνεχίσει να εκτελεί την ακριβή λειτουργία της με ζημία."
Το Μεγάλο Ισραήλ είναι ένα σχέδιο αιώνων για τον έλεγχο του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής. Στόχος ο έλεγχος της παγκόσμιας οικονομίας. Ο κόσμος θα αλλάξει γρήγορα το τις δύο επόμενες δεκαετίες. Το Ισραήλ συγκεντρώνει τα στρατεύματά του στα Υψίπεδα του Γκολάν και βομβαρδίζει την Συρία, ενώ η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που κυριαρχεί ολοκληρωτικά στην Συρία. Ρωτήστε όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι το Ισραήλ είναι ο μεγάλος νικητής από την πτώση του Άσαντ γιατί ακόμη βομβαρδίζει την Συρία ; Στην πραγματικότητα το Ισραήλ βρίσκεται σε αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο για κατακτήσει την Συρία.
Ο Τουρκικός εθνικισμός και η μεγαλύτερη εθνική εορτή των Τούρκων.
Ο Ερντογάν είναι ο πιο φιλόδοξος και φιλοχρήματος πολιτικός. Είναι ο πιο επιτυχημένος πολιτικός του αιώνα μας, μετά τον Β. Πούτιν. Εν τούτοις οι φιλοδοξίες του τον κάνουν ανεξέλεγκτο και επικίνδυνο. Αν και επί των ημερών του δεν κινδυνέψαμε ουσιαστικά ως Ελλάδα με συμβατικό πόλεμο, παρά μόνον με υβριδικό , τίποτε δεν θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο. Στους στόχους του Ενρτογάν είναι να ξεπεράσει τον Κεμάλ Ατατούρκ και να αφήσει μια μεγαλύτερη σε έκταση Τουρκία. Επίσης επιθυμεί να βαδίσει στα βήματα του Αλπ Αρσλαν. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πόλεμο και ενδεχομένως μια ακόμη εθνική καταστροφή. Ήδη έχει επιτύχει εν μέρη τον πρώτο στόχο του, ο Τούρκος πρόεδρος.
Η νίκη των Τούρκων στο Μαντζικέρτ μαζί με την καταστροφή στο Μυριοκέφαλο (1176), από τους Σελτζούκους του Κιλίτζ Αρσλάν ήταν οι πιο καταστροφικές-καθοριστικές ήττες στην ιστορία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το ιστορικό γεγονός εκμεταλλεύεται η Τουρκική εξουσία για να φανατίσει το εθνικιστικό στοιχείο (κρατικό-παρακρατικό) και τον απλό λαό, για να προωθήσει τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς εις βάρος της Συρίας, του Ιράκ, της Λιβυής, της Ελλάδας και άλλων κρατών στα πλαίσια ανασυστάσεως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που συμφωνήθηκε με την Αμερική και την έγκριση της Γερμανίας. Το σωτήριο έτος 2023 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του σύγχρονου νεοτουρκικού κράτους, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει θέσει ως βασικό στόχο την αποκαθήλωση-εκτόπιση του Μουσταφά Κεμάλ-Ατατούρκ από την πρωτοκαθεδρία της νεότερης Τουρκικής ιστορίας, παραδίδοντας μία μεγαλύτερη σε έκταση Τουρκία. Δεν είναι όμως η μοναδική ημερομηνία που έχει βάλει ορόσημο ο Τούρκος πρόεδρος, καθώς με βάση τις εντολές-υποδείξεις, οι διάδοχοι του από την σέχτα των Χαριζιτών (ΜΙΤ, Γκρίζοι Λύκοι), έχουν πολύ μεγαλύτερους στόχους και αυτό είναι εμφανές από τις κινήσεις σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Ουκρανία, Ναγκόρνο Καραμπάχ.
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΩΝ ΝΕΟΘΩΜΑΝΩΝ. Το 2053 με την συμπλήρωση 600 ετών από την Άλωση (1453), η Τουρκία να είναι στις δέκα ισχυρότερες χώρες του κόσμου (G10) από G17 που είναι σήμερα. Το 2071 με αφορμή τα 1000 χρόνια από την μάχη στο Μάντζικερτ (1071), η Τουρκία να είναι στις τρεις παγκόσμιες δυνάμεις που θα ορίζουν το μέλλον της ανθρωπότητας. Τον περασμένο Αύγουστο κατά τον εορτασμό της 949ης επετείου της Μάχης στο Ματζικέρτ, ο Ταγίπ Ερντογάν διανυκτέρευσε στο ίδιο σημείο, που είχε κατασκηνώσει το 1071 ο σουλτάνος Αλπ Αρσλάν !!
Στα πλαίσια των γεωστρατηγικών και των γεωπολιτικών του στόχων, ο Ερντογάν έκανε το τζαμί Τσαμλιτζά η Τσαμλουτζά στην Κωνσταντινούπολη. Το νέο τζαμί έχει τέσσερις μιναρέδες ύψους 107.1 μέτρων, με πρότυπο την χρονολογία 1071 κατά την οποία έγινε η μάχη του Ματζικέρτ. Είναι το μεγαλύτερο τζαμί στην Τουρκία. Το συγκεκριμένο τζαμί αποτελεί ένα από τα μεγάλα σχέδια που έχουν υλοποιηθεί από την Τουρκική κυβέρνηση, με στόχο να καταδείξει την πνευματική, πολιτική, στρατιωτική και την οικονομική δύναμη της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η μάχη στο Μαντζιέρτ ήταν η πρώτη μεγάλη και καθοριστικής σημασίας νίκη των Tούρκων επί των Ελλήνων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από την ημέρα που οι παράγοντες της νέας τάξης πραγμάτων έδωσε το χρίσμα στους Τούρκους να αντικαταστήσουν τους Άραβες, στην προσπάθεια κατακτήσεως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Οι Άραβες είχαν εξασθενήσει ως πολιτική και στρατιωτική δύναμη εξαιτίας της Ελληνικής τριανδρίας αυτοκρατόρων (Βασίλειος Β, Άγιος Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Τσιμισκής-Κουρκουάς). Για αυτό αμέσως η νέα τάξη πραγμάτων έφερε στην θέση των Αράβων τους Σελτζούκους Τούρκους, ώστε να μην σταματήσουν οι συνεχόμενες επιθέσεις όλων εκείνων των αιώνων από τις νεοταξικές δυνάμεις.
Οι Τούρκοι από την ημέρα που ασπάστηκαν τον Μωαμεθανισμό, έγιναν οι πιο πιστοί και φανατικοί Ισλαμιστές στον κόσμο μέχρι και την σύγχρονη εποχή. Γνωρίζουν πολύ καλά οι Τούρκοι και ειδικά ο Ερντογάν ότι έχουν το χρίσμα από την νέα τάξη πραγμάτων για γίνουν οι ηγέτες των Μωαμεθανών σε όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς το έτος 2013 ο Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν και οι επιτελείς του οι οποίοι με διαβάζουν ανελλιπώς μετά τις εκτενείς αναφορές μου σχετικά με το πραγματικό θρήσκευμα του προέδρου της Τουρκίας, τα σχέδια και τις δράσεις των Τούρκων αξιωματούχων και των εθνικιστών στην Ελλάδα, έκαναν πράξη την πρόταση μου να γίνονται αντίστοιχες εθνικές εορτές στην Ελλάδα. Κατόπιν συνεχόμενων αναφορών μου που ξεκίνησαν από το 2009 και εντάθηκαν συστηματικά από το 2013, δυστυχώς υιοθέτησαν την πρόταση μου, και καθιέρωσαν ως την μέγιστη εθνική εορτή της Τουρκίας την μάχη του Μαντζικέρτ από τα τέλη Αυγούστου 2013 !!! Αντί να εφαρμόσουν τις προτάσεις μου οι Έλληνες πατριώτες της εκμεταλλεύτηκαν οι Τούρκοι προς όφελος της Τουρκίας !!!
Πολύ συχνά αναφέρεται στην μάχη του Μαντζικέρτ (26 Αύγουστου 1071), ο πρόεδρος της Τουρκίας υπογραμμίζοντας πως ο στόχος του είναι να αναβιώσει την ιστορία βαδίζοντας τα βήματα του Σουλτάνου Άλπ Αρσλάν, που με την επικράτησή του επί των Ρωμαϊκών στρατευμάτων του αυτοκράτορα Ρωμανού Δ’ Διογένη, έθεσε τις βάσεις για την κυριαρχία των Σελτζούκων στην Μικρά Ασία. Ο Τούρκος πρόεδρος και οι επιτελείς του είναι τακτικοί αναγνώστες της στήλης Επικρατέειν η Απόλλυσθαι, και για αυτό από το έτος 2013 υιοθέτησαν την πρόταση μου αντιστρόφως.
Οι Τούρκοι εθνικιστές που θριαμβολογούν για την νίκη στο Μανζτικέρτ, υποδύονται τους ανίδεους καθώς οι πρόγονοι τους κατέκτησαν την νίκη, κατόπιν της μεγαλύτερης εθνικής προδοσίας, εις βάρος του Ελληνικού έθνους. Σε όλη την διάρκεια της μάχης του Μαντζικέρτ οι Σελτζούκοι είχαν ηττηθεί κατά κράτος και είχαν τραπεί σε φυγή. Μόνον μετά την προδοσία των Δουκών, λίγο πριν το τέλος της ημέρας ανέκαμψαν και πέρασαν στην αντεπίθεση.
Σε αυτή την μάχη ο γενναίος Ρωμανός πολεμούσε με τις εφεδρείες καθώς ο Ιωσήφ Τραχωνειάτης πήρε τα καλύτερα Ρωμαϊκά στρατεύματα, πέρασε τα σύνορα και επέστρεψε πριν από την μάχη σε Ελληνικό-Ρωμαϊκό έδαφος, χωρίς να ενημερώσει τον Ρωμανό. Οι Τούρκοι έχουν ως κορυφαία εθνική εορτή το Μαντζικέρτ, μια μάχη που κέρδισαν εντελώς ανέλπιστα κατόπιν προδοσίας των αλλοδαπών πολιτικών-αξιωματούχων του Ρωμαϊκού κράτους.
Μια καθοριστικής σημασίας νίκη σε μάχη-πόλεμο, δεν έχει καμία ηθική, πνευματική, κοινωνική, πολιτική και στρατιωτική αξία, εάν επιτυγχάνεται κατόπιν εσωτερικής προδοσίας στο αντίπαλο στράτευμα. Oι στρατιωτικές επιτυχίες του Ελληνικού έθνους, δεν ήταν ποτέ βασισμένες σε εσωτερικές προδοσίες των αντίπαλων στρατευμάτων. Οι θριαμβολογίες των Τούρκων εθνικιστών δείχνουν το κατώτατο ηθικό και πολιτιστικό επίπεδο και την ξεκάθαρη πανάρχαια παγανιστική ιδεολογία των νεοθωμανών.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012 ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΤΗΛΗ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ-ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΒΡΙΔΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ (ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΊΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ-ΙΣΧΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ) ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΕΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΚΥΤΕΡΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΟΡΤΕΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 13 ΣΥΝΑΠΤΑ ΕΤΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΡΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΟΡΤΕΣ :
Η ΔΙΠΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 15ΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟΝ. 1018 Μ.Χ.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 12ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 627 Μ.Χ. ΜΕΓΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ ΝΙΝΕΥΗ.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 16ΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 997 Μ.Χ. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 29ΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 1014 Μ.Χ. ΜΕΓΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ- ΝΙΚΗΓΟΡΟΣ ΞΙΦΙΑΣ ΚΛΕΙΔΙ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΞΙΟΣ 1004 ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΔΑΦΝΟΜΗΛΗΣ-ΒΟΤΑΝΕΙΑΤΗΣ-Κ. ΔΙΟΓΕΝΗΣ.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 11ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 969 Μ.Χ ΑΓΙΟΣ-ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Β ΦΩΚΑΣ (PALLIDA MORS SARACENORUM). Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ-ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
H ΔΙΠΛΗ EΘΝΙΚΗ EOΡΤΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.
ΣΤΑ ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΝΑ ΕΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΟΡΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΙΒΔΗΛΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ; ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΧΤΗΠΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΒΡΙΔΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΣΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΗ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΕΟΡΤΩΝ.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ ; ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου