Η σημερινή κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται να παραμένει παγιδευμένη στις αντιφάσεις της μαζικής στρατιωτικής υποστήριξης προς το Ισραήλ από τη μια και στις μάταιες προσπάθειες προώθησης των συμφερόντων της στη Μέση Ανατολή, από την άλλη.
Οι αποτυχημένες απόπειρες των «κυρίων» των διαπραγματεύσεων
Σύμφωνα με μια ιδεοληπτική έκφραση, κανείς δεν κατάφερε ποτέ να κολυμπήσει ανάμεσα σε δύο νερά. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες προφανώς δεν γνωρίζουν αυτήν την έκφραση, αν και αν την γνώριζαν ποτέ, μπορεί να την έχουν ξεχάσει μέχρι τώρα. Και όλος ο κόσμος παρακολουθεί με χαμόγελο τις ανεπιτυχείς προσπάθειες των «ζογκλέρ» στη Μέση Ανατολή.
Αξιωματούχοι της σημερινής αμερικανικής κυβέρνησης υποσχέθηκαν πριν από λίγο καιρό να αναπτύξουν μια νέα εκδοχή της συμφωνίας που θα σταλεί στο Ισραήλ και τη Χαμάς σε μια προσπάθεια να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την εκεχειρία και τη συμφωνία ομηρίας στη Γάζα. Η πολυαναμενόμενη νέα πρόταση θα βασίζεται στην αρχή «αποδέχομαι ή απορρίπτω», που σημαίνει ότι εάν ένα από τα μέρη, είτε το Ισραήλ είτε η Χαμάς, την απορρίψει, ο πόλεμος στη Γάζα και κατά συνέπεια τα άλλα μέτωπα στη Μέση Ανατολή και το Κόκκινο Θάλασσα, παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο βίας, με κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τους τελευταίους τρεις μήνες, αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν κυριολεκτικά έκαναν ταχυδακτυλουργία μεταξύ του «ενδιαφέροντος τους για την εκτόνωση της κατάστασης» στη Μέση Ανατολή μέσω μιας συμφωνίας εκεχειρίας στη Γάζα και του «πεισματάρικα» Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος δεν ενδιαφέρεται στον τερματισμό αυτού του άδικου πολέμου, αλλά μάλλον στη σφαγή Παλαιστινίων αμάχων. Ο συνεχής πόλεμος στα διάφορα μέτωπα του ταιριάζει, γιατί αναβάλλει τον θάνατο της πολιτικής του καριέρας και τον δικάζει για τα πολλά εγκλήματά του.
Το δίλημμα της κυβέρνησης Μπάιντεν είναι να συμβιβάσει την πολιτική της για στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ στο όνομα μιας ψευδούς αρχής που του επιτρέπει να «υπερασπίζεται τον εαυτό του» και τα ευρύτερα συμφέροντά του στη Μέση Ανατολή. Η θέση του έχει αποδυναμωθεί περαιτέρω λόγω του εκλογικού κύκλου των ΗΠΑ, όταν όλη η προσοχή είναι στραμμένη στην εσωτερική πολιτική. Η εξωτερική πολιτική δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα για τους Αμερικανούς ψηφοφόρους έως ότου η χώρα ενεπλάκη άμεσα σε πόλεμο.
Ωστόσο, το ζήτημα του πόσο μακριά θα έφτασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να υπερασπιστούν το Ισραήλ έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης μεταξύ δύο υποψηφίων για την προεδρία, της υποψήφιας των Δημοκρατικών Kamala Harris, επίσης αντιπροέδρου του Μπάιντεν, και του υποψηφίου Ρεπουμπλικανού, πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Είναι ενδιαφέρον ότι κανένας από τους υποψηφίους δεν θέλει να θεωρηθεί διστακτικός στην υποστήριξη του Ισραήλ κατά τη διάρκεια αυτού του εκλογικού έτους. Ο Χάρις επιχειρεί να κάνει μια λεπτή διάκριση μεταξύ των δύο θέσεων , αφενός αντανακλώντας την επίσημη θέση της κυβέρνησης Μπάιντεν για τον πόλεμο στη Γάζα και αφετέρου «δείχνοντας κατανόηση» για τα δεινά των Παλαιστινίων στη Γάζα μετά από 11 μήνες πολέμου , χάος και καταστροφή του ισραηλινού στρατού. Αυτή η θέση θα πρέπει να απευθύνεται στους Μουσουλμάνους και τους Αραβοαμερικανούς, ειδικά σε ευημερούσες πολιτείες όπως το Μίσιγκαν.
Όσο για τη θέση του Τραμπ , δεν έχει δείξει καμία συμπάθεια για τα δεινά των Παλαιστινίων. Αντίθετα, είπε, σύμφωνα με ισραηλινά ΜΜΕ, ότι το Ισραήλ είναι μικρό και ότι σκέφτεται πώς θα λύσει αυτό το πρόβλημα. Φυσικά, θέλησε να εκφράσει την ασάφειά του γιατί ενδιαφέρεται να προσελκύσει το εβραϊκό εκλογικό σώμα στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τον ψηφίσει και να πείσει τους μεγάλους Εβραίους χορηγούς ότι είναι απόλυτα στο πλευρό του Ισραήλ. Παρεμπιπτόντως, ο αμερικανικός Τύπος μετέφερε τη γνώμη μιας μεγάλης Εβραϊκής χορηγίας που είπε ότι θα συνεισέφερε σημαντικά στην εκστρατεία του Τραμπ με την προϋπόθεση ότι θα υποσχεθεί ότι εάν κέρδιζε μια δεύτερη θητεία, θα υποστήριζε, για παράδειγμα, την προσάρτηση του Ισραήλ. της Δυτικής Όχθης.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήταν επικίνδυνο να προβλέψουμε ένα γρήγορο τέλος του πολέμου στη Γάζα ή να υποβαθμίσουμε την προοπτική μιας μεγάλης στρατιωτικής σύγκρουσης στο νότιο Λίβανο. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ο ισραηλινός στρατός δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι είναι έτοιμος για μια μεγάλη στρατιωτική εκστρατεία κατά της "Χεζμπολάχ" εάν η διπλωματία δεν επιτρέψει την επιστροφή 68.000 Ισραηλινών που είχαν εκκενωθεί από τα σπίτια τους στο βόρειο Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους. .
Η γνώμη των ιπποτών «χυμός και στιλέτο».
Στις 7 Σεπτεμβρίου, η βρετανική εφημερίδα Financial Times δημοσίευσε ένα εξαιρετικό άρθρο με απόψεις από τον διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς και τον αρχηγό της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας Ρίτσαρντ Μουρ. Πιστεύουν ότι οι υπηρεσίες τους συνεργάζονται ενεργά (ποιος θα το αμφισβητούσε;) μέσω καναλιών πληροφοριών « για να πιέσουν για περιορισμό και αποκλιμάκωση » στη Μέση Ανατολή. Τόνισαν ότι θα συνεχίσουν να εργάζονται μαζί με τη βοήθεια « φίλων της Αιγύπτου και του Κατάρ για την αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή ». Οι ιππότες των «σάπων και των στιλετών» δεν μιλούν ευθέως, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η «αποκλιμάκωση» θα είναι μόνο προς το συμφέρον του Ισραήλ.
Αργότερα, σε μια συνομιλία με την αρχισυντάκτρια των Financial Times, Ρούλα Χαλάφ, ο διευθυντής της CIA, Μπερνς, είπε ότι το 90% του κειμένου της συμφωνίας πρώτης φάσης που αντιπροσωπεύει τον οδικό χάρτη του Μπάιντεν στις 31 Μαΐου είχε ολοκληρωθεί, αλλά το 10% ήταν πολύ δύσκολο να οριστικοποιηθεί. Τα δύο εμπόδια ήταν η επιμονή και οι εξωφρενικές απαιτήσεις του Ισραήλ να διατηρήσει μόνιμη στρατιωτική παρουσία στον Διάδρομο της Φιλαδέλφειας κατά μήκος των συνόρων της Αιγύπτου με τη Λωρίδα της Γάζας και η ανταλλαγή ισραηλινών ομήρων για Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές χωρίς δίκη.
Ο Μπερνς είπε ότι οι εργασίες θα συνεχιστούν " στο καλύτερο δυνατό " για την επίτευξη της εκεχειρίας και μιας συμφωνίας για την απελευθέρωση των ομήρων επειδή δεν υπάρχει άλλη " καλή εναλλακτική ". Πρόσθεσε, και δικαίως, ότι « πρέπει να θυμόμαστε ότι για όλη τη δουλειά που απομένει να γίνει, είναι τελικά ζήτημα πολιτικής βούλησης ». Κάλεσε το Ισραήλ και τη Χαμάς να κάνουν « σκληρές επιλογές και δύσκολους συμβιβασμούς ».
Η Αμερική είναι «μέτωπο» για τις εγκληματικές ενέργειες του Ισραήλ
Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ και ειδικά ο Νετανιάχου, του οποίου η γνώμη δεν αντικατοπτρίζει τις απόψεις της πλειοψηφίας των Ισραηλινών, όπως φαίνεται από τις πολυάριθμες διαδηλώσεις, υπολογίζει μόνο σε επιθετικές ενέργειες κατά των Παλαιστινίων. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το Ισραήλ χρησιμοποίησε στρατιωτική δύναμη εκτενώς και ενεργά για την εκδίωξη των Παλαιστινίων ήδη από το 1948 και συνέχισε την εθνοκάθαρσή του για να προετοιμάσει το έδαφος για τους Εβραίους εποίκους και να δημιουργήσει και να διαιωνίσει μια εβραϊκή πλειοψηφία στην Παλαιστίνη.
Η βία ήταν πάντα και εξακολουθεί να είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ισραηλινής στρατηγικής . Παρόλα αυτά, μέχρι τις 7 Οκτωβρίου δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα στο «ισραηλινό αποτρεπτικό». Πολλά έχουν ειπωθεί ότι η Χαμάς δεν θα τολμούσε ποτέ να εξαπολύσει επίθεση εναντίον του Ισραήλ, και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν ενθαρρύνει αυτόν τον τρόπο σκέψης. Οι συνεχιζόμενες ισραηλινές επιθέσεις σε στρατόπεδα παλαιστινίων προσφύγων στη Τζενίν, στο Τουλκαρέμ, στην Τούμπας και αλλού στη Δυτική Όχθη, για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 22 χρόνια, μπορούν να ιδωθούν υπό αυτό το πρίσμα – δηλαδή ως μέρος της προληπτικής βίας. Η ιδέα είναι να αποτραπεί η μετατροπή της Δυτικής Όχθης σε ένα άλλο πολεμικό μέτωπο, το οποίο θα επιβάλει επιπλέον βάρος στις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής που είναι απασχολημένες στα μέτωπα της Γάζας και του Λιβάνου. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι επιθέσεις συνέπεσαν με την ψηφοφορία της Κνεσέτ για την κατάργηση των διατάξεων του νόμου περί διαχωρισμού του 2005 και την έγκριση της επανέναρξης και της εντατικοποίησης της επέκτασης των εποικισμών στη Δυτική Όχθη.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολύ αμφίβολο εάν και οι δύο πλευρές – Ισραήλ και Χαμάς – είναι έτοιμες να τερματίσουν τον πόλεμο τουλάχιστον μέχρι τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στις 5 Νοεμβρίου. Εν τω μεταξύ, η ειρήνη και η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή και την περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας θα παραμείνουν άπιαστες, η ίδια η περιοχή βρίσκεται στα πρόθυρα ενός νέου πλήρους κλίμακας πολέμου.
EUROBANG. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
πηγή: New Eastern Outlook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου