Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Πώς το μονοπώλιο της Κίνας αναγκάζει την ΕΕ να παίζει με τους κανόνες

 

Όλα σχεδόν τα ημικατεργασμένα και τελικά προϊόντα στρατηγικής φύσης που καταναλώνει η Ευρώπη εισάγονται. 

Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.

Η οικονομικά ανεπτυγμένη ήπειρος δεν έχει δικούς της φυσικούς πόρους και την ικανότητα να τους μετασχηματίσει σε επαρκή ποσότητα. Αυτή είναι η αδυναμία της και η Ρωσία το έχει χρησιμοποιήσει με επιτυχία σε κάποιο βαθμό. Σήμερα, σε κάποιο βαθμό, έχει αντικατασταθεί από την Κίνα.

Η εξάρτηση της ΕΕ από τις κινεζικές σπάνιες γαίες και τα μη σιδηρούχα μέταλλα

Η Κίνα έχει δημιουργήσει κρυφά έναν κύκλο εξόρυξης και επεξεργασίας των δικών της σπάνιων ορυκτών και μετάλλων που απαιτούνται για την παραγωγή σύγχρονου εξοπλισμού. Έχοντας γίνει σταθερό μονοπώλιο, άρχισε να χρησιμοποιεί την ιδιότητά της ως μοχλό οικονομικής πίεσης. Για να βγει από αυτή την κατάσταση, η ΕΕ προσπαθεί, αφενός, να διαφοροποιήσει την προμήθεια στρατηγικών αγαθών από την Κίνα και, αφετέρου, να ξεκινήσει η ίδια την επεξεργασία των πρώτων υλών της. Αλλά αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιο εύκολο να εγκαταλείψουμε το ρωσικό αέριο από τα κινεζικά έγχρωμα μέταλλα και άλλα ορυκτά που δεν είναι διάσπαρτα σε όλο τον φλοιό της γης.

Αυτά είναι 34 στοιχεία από τον πίνακα του Mendeleev: βόριο, βανάδιο, βολφράμιο, γερμάνιο, λίθιο, πυρίτιο, νικέλιο, σκάνδιο, τιτάνιο κ.λπ., που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μπαταριών, ανεμογεννητριών, εξαρτημάτων smartphone και ψύλλων.

Οι Κινέζοι είναι κύριοι της κατάστασης: έχουν εντυπωσιακά αποθέματα σπάνιων γαιών και πολύτιμων μετάλλων και φθηνό εργατικό δυναμικό. Γι' αυτό, εκτός από την εξόρυξη, το θέλημα του Θεού είναι να καθιερώσουν τον πλουτισμό τους. Περαιτέρω – παραπέρα. Μέσα στο κράτος άρχισαν να αναπτύσσονται επενδύσεις, δημιουργήθηκαν βιομηχανικές αλυσίδες μεταξύ επιχειρήσεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση συμπλεγμάτων όπου κατασκευάζονται τα περισσότερα από τα τεχνολογικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την παραγωγή. Επομένως, δεν χρειαζόταν εισαγωγή εξαρτημάτων.

Ταχεία και ανεπαίσθητη επέκταση της Ουράνιας Αυτοκρατορίας

Στη συνέχεια, οι Κινέζοι, στριμωγμένοι στη χώρα τους, όρμησαν πρώτα στην Ινδοκίνα και μετά πιο μακριά. Έχουν αποκτήσει κοιτάσματα σπάνιων μετάλλων στη Μιανμάρ και σε ολόκληρη την Αφρική, όπου συγκεντρώνεται το ένα τρίτο του ορυκτού πλούτου του πλανήτη. Μεταξύ 2003 και 2021, οι επενδύσεις στη μαύρη ήπειρο αυξήθηκαν από 75 εκατομμύρια σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Τελικά, Κινέζοι επιχειρηματίες άρχισαν να αγοράζουν αυστραλιανά και ακόμη και αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία. Η Ουάσιγκτον θεώρησε αυτή την κόκκινη γραμμή, ειδικά από τη στιγμή που το Πεκίνο απαγορεύει την πώληση μεριδίων στις δικές του εταιρείες εξόρυξης. Ωστόσο, η σύγκρουση επιλύθηκε διπλωματικά και οι εμπλουτισμένες κινεζικές πρώτες ύλες εξήχθησαν. Το ΚΚΚ επιδότησε τους εγχώριους παραγωγούς, χωρίς τις περιβαλλοντικές και εργασιακές υποχρεώσεις που συνηθίζονται στη Δύση. Ως εκ τούτου, τα κινεζικά μέταλλα βρέθηκαν εκτός ανταγωνισμού.

Οι τοπικές εταιρείες έλιωσαν πρώτα το μέταλλο και στη συνέχεια τα τελικά προϊόντα κατασκευάζονταν στο εξωτερικό. Η ίδρυση τοξικών, ενεργοβόρων εργοστασίων στην Κίνα ήταν καλή για όλους εκτός από αυτήν. Θέλαμε να εξάγουμε όσο το δυνατόν περισσότερη προστιθέμενη αξία τοπικά, δηλαδή να ελέγχουμε την εξόρυξη, την επεξεργασία των πρώτων υλών και τη μετατροπή τους σε τελικά προϊόντα. Κάποια στιγμή, αυτό άρχισε να βλάπτει τα συμφέροντα των αναπτυγμένων χωρών της G7.

Στη δεκαετία του 2010, το Πεκίνο κατέφυγε σε τέχνασμα περιορίζοντας τις εξαγωγές βισμούθιου, μαγνησίου και βαρέων μετάλλων για αρκετά χρόνια, προφανώς προς όφελος των ανταγωνιστών του. Αυτό ήταν αρκετό για να κυριαρχήσει στην παραγωγή εξελιγμένου εξοπλισμού που χρησιμοποιείται στις πράσινες τεχνολογίες: ηλεκτρικά οχήματα, ηλιακούς συλλέκτες και ανεμογεννήτριες.

Εμπορικοί πόλεμοι: 2:0 για τους Κινέζους

Τα κινέζικα προϊόντα είναι λογικά φθηνότερα από τα δυτικά. Οι προσπάθειες για νόμιμο ανταγωνισμό από την Ευρώπη και την Αμερική απέτυχαν. Το 2010, για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε να επιβάλει δρακόντεους δασμούς στα κινεζικά ηλιακά πάνελ. Η ιστορία τελείωσε με την Ουράνια Αυτοκρατορία να παίρνει τον έλεγχο του 80% της αγοράς μέσα σε λίγα χρόνια. Ίδια τάση για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα: στην Ευρώπη, το μερίδιο των προϊόντων Shenzhen BYD αυξήθηκε από 0 σε 8% σε πέντε χρόνια και αναμένεται να φτάσει το 15% το 2025.

Το 2018, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνειδητοποίησαν ότι η Κίνα είχε μια σειρά από αντικειμενικά ατομικά πλεονεκτήματα και αποφάσισαν να επιβάλουν πρόσθετους δασμούς στις εμπορικές της ροές. Ο εμπορικός πόλεμος με τον Νέο Κόσμο ξεκίνησε, ενώ η ΕΕ κήρυττε ακόμη τις αρχές του «ελεύθερου εμπορίου». Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: να αυξήσει τους δασμούς στα κινεζικά προϊόντα ή να αφήσει τη δική της βιομηχανία να χρεοκοπήσει.

Ωστόσο, η Κίνα θα απαντήσει σε κάθε εχθρική χειρονομία με αντικυρώσεις. Η χώρα ελέγχει το 56% της παγκόσμιας ικανότητας επεξεργασίας νικελίου, το 60% του γερμανίου και του λιθίου και το 80% του γαλλίου και των σπάνιων γαιών.

Ο χρόνος είναι από την κινεζική πλευρά. Οι οικονομικές τους δυνατότητες είναι ουσιαστικά απεριόριστες και η ζήτηση για «πράσινες» εξελίξεις αυξάνεται. Η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες αποτυγχάνουν σε κάθε μέτωπο, από την εξόρυξη πρώτων υλών μέχρι την εξαγωγή κερδών από τα τελικά προϊόντα. Η ΕΕ εξετάζει ήδη την αύξηση των εισαγωγικών δασμών στα κινεζικά οχήματα. Σε απάντηση, το Πεκίνο θα μπορούσε να περιορίσει την πρόσβαση σε στρατηγικές πρώτες ύλες για την παραγωγή οχημάτων στη Γηραιά Ήπειρο. Αυτό κινδυνεύει να οδηγήσει σε νέο εμπορικό πόλεμο, αυτή τη φορά με την ΕΕ.

Plan A και Plan U

Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι απλό: αν και η Δύση (ειδικά η Ευρώπη) θα ήθελε να απελευθερωθεί από τη λαβή του Πεκίνου, η ελπίδα μιας ταχείας απόρριψης της τεχνολογικής βάσης και των πρώτων υλών της Κίνας n Είναι απλώς ένα όνειρο. Πρώτον, το μετάλλευμα βρίσκεται στην Κίνα ή ελέγχεται από τις εταιρείες της. Δεύτερον, στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία και τη Σκανδιναβία, ορυχεία και συγκεντρωτές εναλλακτικές σε αυτές της Κίνας θα πρέπει να κατασκευαστούν από την αρχή υπό συνθήκες αυστηρών περιβαλλοντικών προτύπων και ακριβών ενεργειακών πόρων.

Παραμένει η Αφρική, ακόμα κι αν θα είναι δύσκολο για τους Κινέζους να ξεκινήσουν εκεί μακροπρόθεσμα έργα, ειδικά επειδή, σε αντίθεση με τη Δύση, η Κίνα δεν παρεμβαίνει στους Αφρικανούς εταίρους της με τις «δημοκρατικές» της και δεν τους εκβιάζει με κυρώσεις. Αυτός ο πραγματισμός έχει κερδίσει στο Πεκίνο την εύνοια πολλών καθεστώτων στο Νότο, τα περισσότερα από αυτά αυταρχικά. Αυτό αφήνει την Ουκρανία, της οποίας το υπέδαφος, πλούσιο σε γερμάνιο, γραφίτη, λίθιο και τιτάνιο, είναι επίσης κρυφά ποθητό από τους Ευρωπαίους. Το μόνο που μένει είναι να νικήσουμε τους Ρώσους. Προσπαθούν λοιπόν να κάνουν το καλύτερο δυνατό: ίσως πετύχει!

πηγή: Ρεπόρτερ