Η έκβαση των συγκρούσεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ουκρανία και τη Δυτική Ασία θα έχει βαθύ αντίκτυπο στην αναπτυσσόμενη παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Η Ουάσιγκτον έχει ήδη χάσει την πρώτη, και οι κύριοι αντίπαλοί της έχουν την ευθύνη να διασφαλίσουν ότι θα χάσει και τη δεύτερη.
Οι γεωπολιτικοί αναλυτές συμφωνούν σε γενικές γραμμές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κρίση της Δυτικής Ασίας θα υπαγορεύσουν την τροχιά της παγκόσμιας πολιτικής το 2024. Αλλά εμφανίζεται μια αναγωγική θέση παράλληλα που βλέπει τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης στενά ως προς το τι συνεπάγεται για την ανθεκτικότητα των ΗΠΑ Πόλεμος αντιπροσώπων στην Ουκρανία – η υπόθεση είναι ότι ο τόπος της παγκόσμιας πολιτικής βρίσκεται στην Ευρασία.
Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη. Κάθε μία από αυτές τις δύο συγκρούσεις έχει έναν λόγο ύπαρξης και τη δική της δυναμική, ενώ ταυτόχρονα είναι και αλληλένδετη.
Η βαθιά εμπλοκή της Ουάσιγκτον στην τρέχουσα φάση της κρίσης της Δυτικής Ασίας μπορεί να μετατραπεί σε τέλμα, καθώς είναι επίσης μπερδεμένη με την εσωτερική πολιτική με τρόπο που δεν υπήρξε ποτέ ο πόλεμος της Ουκρανίας. Αλλά τότε, η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία είναι ήδη ένα προκαθορισμένο συμπέρασμα, και οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν συνειδητοποιήσει ότι η Ρωσία δεν μπορεί να νικηθεί στρατιωτικά. το τέλος του παιχνιδιού περιορίζεται σε μια συμφωνία για τον τερματισμό της σύγκρουσης με τους όρους της Ρωσίας.
Βεβαίως, η έκβαση του πολέμου της Ουκρανίας και η άρση της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης, η οποία βρίσκεται στη ρίζα της κρίσης της Δυτικής Ασίας, θα έχουν βαθύ αντίκτυπο στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, και οι δύο διαδικασίες ενισχύονται η μία την άλλη.
Η Ρωσία το αντιλαμβάνεται πλήρως. Οι εντυπωσιακοί «χρονιάτικοι» του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ενόψει της Πρωτοχρονιάς μιλούν από μόνοι τους: ημερήσιες επισκέψεις στο Άμπου Ντάμπι και το Ριάντ (που τις παρακολούθησε ο σοκαρισμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν), ακολουθούμενες από συνομιλίες με τον πρόεδρο του Ιράν και μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αιγύπτιο πρόεδρο.
Σε διάστημα περίπου 48 ωρών, ο Πούτιν άγγιξε τη βάση με τους συναδέλφους του από τα Εμιράτα, τους Σαουδάραβες, τους Ιρανούς και τους Αιγύπτιους που μπήκαν επίσημα στις πύλες των BRICS την 1η Ιανουαρίου.
Η εξελισσόμενη παρέμβαση των ΗΠΑ στην κρίση της Δυτικής Ασίας μπορεί να γίνει κατανοητή από γεωπολιτική προοπτική μόνο με το να ληφθεί υπόψη η σπλαχνική εχθρότητα του Μπάιντεν προς τη Ρωσία. Οι BRICS βρίσκονται στο στόχαστρο της Ουάσιγκτον. Οι ΗΠΑ καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι η πολύ μεγάλη παρουσία των χωρών της Δυτικής Ασίας και των αραβικών χωρών στους BRICS - τέσσερα στα δέκα κράτη μέλη - είναι κεντρική στο μεγάλο έργο του Πούτιν να αναδομήσει την παγκόσμια τάξη και να θάψει την εξαιρετικότητα και την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν είναι οι κύριες χώρες παραγωγής πετρελαίου. Η Ρωσία ήταν μάλλον σαφής ότι κατά τη διάρκεια της προεδρίας της στο BRICS το 2024, θα πιέσει για τη δημιουργία ενός νομίσματος για να αμφισβητήσει το πετροδολάριο. Χωρίς αμφιβολία, το νόμισμα BRICS θα βρίσκεται στο επίκεντρο της συνόδου κορυφής του ομίλου που θα φιλοξενηθεί από τον Πούτιν στο Καζάν της Ρωσίας τον Οκτώβριο.
Σε ειδική ομιλία την 1η Ιανουαρίου, σηματοδοτώντας την έναρξη της Ρωσικής Προεδρίας των BRICS, ο Πούτιν δήλωσε τη δέσμευσή του «να ενισχύσει τον ρόλο των BRICS στο διεθνές νομισματικό σύστημα, επεκτείνοντας τόσο τη διατραπεζική συνεργασία όσο και τη χρήση των εθνικών νομισμάτων στο αμοιβαίο εμπόριο».
Εάν χρησιμοποιηθεί ένα νόμισμα BRICS αντί του δολαρίου, θα μπορούσε να υπάρξει σημαντικός αντίκτυπος σε αρκετούς χρηματοπιστωτικούς τομείς της οικονομίας των ΗΠΑ, όπως οι αγορές ενέργειας και εμπορευμάτων, το διεθνές εμπόριο και οι επενδύσεις, οι κεφαλαιαγορές, η τεχνολογία και η χρηματοοικονομική τεχνολογία, τα καταναλωτικά αγαθά και το λιανικό εμπόριο, τα ταξίδια και τον τουρισμό, και ούτω καθεξής.
Ο τραπεζικός τομέας θα μπορούσε να δεχθεί το πρώτο χτύπημα που θα μπορούσε τελικά να διαχυθεί στις αγορές. Και αν η Ουάσιγκτον αποτύχει να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα-μαμούθ της, οι τιμές όλων των εμπορευμάτων θα μπορούσαν να εκτοξευθούν στα ύψη ή ακόμη και να φτάσουν τον υπερπληθωρισμό, προκαλώντας συντριβή της αμερικανικής οικονομίας.
Εν τω μεταξύ, η έκρηξη της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης έδωσε στις ΗΠΑ ένα άλλοθι - «την αυτοάμυνα του Ισραήλ» - για να ανοίξουν τον δρόμο της επιστροφής στον λιπαρό πόλο της πολιτικής της Δυτικής Ασίας. Η Ουάσιγκτον έχει πολλαπλές ανησυχίες, αλλά στον πυρήνα της είναι οι διπλοί στόχοι της αναζωογόνησης των Συμφωνιών του Αβραάμ (που στηρίζονται στην εγγύτητα Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ) και η ταυτόχρονη δολιοφθορά της προσέγγισης Σαουδικής Αραβίας με τη μεσολάβηση του Πεκίνου.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν βασιζόταν στο γεγονός ότι μια συμφωνία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας θα παρείχε νομιμότητα στο Τελ Αβίβ και θα διακήρυττε στον ισλαμικό κόσμο ότι δεν υπήρχε θρησκευτική δικαιολογία για εχθρότητα προς το Ισραήλ. Αλλά η Ουάσιγκτον αισθάνεται ότι μετά τις 7 Οκτωβρίου δεν θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει μια συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ κατά τη διάρκεια αυτής της θητείας Μπάιντεν, και το μόνο που θα μπορούσε να εξαναγκαστεί να βγει από το Ριάντ είναι μια πόρτα μισάνοιχτη για μελλοντική συζήτηση για το θέμα. Αναμφίβολα, είναι ένα σημαντικό πλήγμα για τη στρατηγική των ΗΠΑ για τη ρευστοποίηση του παλαιστινιακού ζητήματος.
Σε μεσοπρόθεσμη προοπτική, εάν ο ρωσο-σαουδαραβικός μηχανισμός γνωστός ως OPEC+ απελευθερώσει την παγκόσμια αγορά πετρελαίου από τον έλεγχο των ΗΠΑ, οι BRICS ρίχνουν ένα στιλέτο στην καρδιά της ηγεμονίας των ΗΠΑ που είναι αγκυροβολημένο στο δολάριο που είναι το «παγκόσμιο νόμισμα».
Η Σαουδική Αραβία υπέγραψε πρόσφατα μια συμφωνία ανταλλαγής νομισμάτων αξίας 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Κίνα σε μια προσπάθεια να μετατοπίσει μεγαλύτερο μέρος του εμπορίου της μακριά από το δολάριο. Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι η συμφωνία ανταλλαγής «θα βοηθήσει στην ενίσχυση της χρηματοοικονομικής συνεργασίας» και «διευκολύνει πιο βολικό εμπόριο και επενδύσεις» μεταξύ των χωρών.
Στο εξής, ευαίσθητες συναλλαγές Σαουδικής Αραβίας και Κίνας σε στρατηγικούς τομείς όπως η άμυνα, η πυρηνική τεχνολογία, μεταξύ άλλων, θα πραγματοποιούνται εφεξής κάτω από τα ραντάρ των ΗΠΑ. Από την προοπτική της Κίνας, εάν το στρατηγικό του εμπόριο είναι επαρκώς απομονωμένο από οποιοδήποτε πρόγραμμα κυρώσεων κατά της Κίνας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, το Πεκίνο μπορεί να τοποθετηθεί με σιγουριά για να αντιμετωπίσει την αμερικανική δύναμη στον Ινδο-Ειρηνικό. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς η στρατηγική των ΗΠΑ για τον Ινδο-Ειρηνικό θα χάσει την έλξη ως αποτέλεσμα της φθίνουσας επιρροής της στη Δυτική Ασία.
Η συμβατική σοφία είναι ότι η ενασχόληση με την ασταθή Δυτική Ασία αποσπά την προσοχή της Ουάσιγκτον από το να δώσει προσοχή στον Ινδο-Ειρηνικό και την Κίνα. Στην πραγματικότητα, όμως, η φθίνουσα επιρροή στη Δυτική Ασία περιπλέκει την ικανότητα των ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν την Κίνα τόσο στην περιοχή όσο και στον Ινδο-Ειρηνικό. Οι εξελίξεις κινούνται σε μια κατεύθυνση όπου τα διαπιστευτήρια των ΗΠΑ ως μεγάλης δύναμης βρίσκονται σε σημείο καμπής στη Δυτική Ασία – και αυτή η συνειδητοποίηση έχει διαρρεύσει σε άλλες γεωγραφικές περιοχές σε όλο τον κόσμο.
Πολύ πίσω το 2007, οι διακεκριμένοι πολιτικοί επιστήμονες John Mearsheimer του Πανεπιστημίου του Σικάγο και ο Stephen Walt της Σχολής Διακυβέρνησης John F. Kennedy στο Χάρβαρντ, έγραψαν με μεγάλη επιμέλεια στο περίφημο δοκίμιό τους 34.000 λέξεων με τίτλο The Israel Lobby and US Foreign Policy ότι το Ισραήλ έχει μετατραπεί σε «στρατηγική ευθύνη» για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά διατηρεί την ισχυρή υποστήριξή του λόγω ενός πλούσιου, καλά οργανωμένου και μαγευτικού λόμπι που έχει ένα «ασφυκτικό» στο Κογκρέσο και τις αμερικανικές ελίτ.
Οι συγγραφείς προειδοποίησαν ότι το Ισραήλ και το λόμπι του υπερέβαλαν την ευθύνη τους για να πείσουν την κυβέρνηση Μπους να εισβάλει στο Ιράκ και, ίσως μια μέρα σύντομα, να επιτεθεί στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Είναι ενδιαφέρον ότι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, σε ειδική αναφορά που βασίστηκε σε εκτενή ενημέρωση από ανώτατους αξιωματούχους των ΗΠΑ, οι New York Times τόνισαν ότι «Κανένα άλλο επεισόδιο [όπως ο πόλεμος στη Γάζα] τον τελευταίο μισό αιώνα δεν δοκίμασε τους δεσμούς μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών. Κράτη και Ισραήλ με τόσο έντονο και συνεπακόλουθο τρόπο».
Σαφώς, ακόμη και όταν οι βάρβαρες ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα και το αποικιακό του σχέδιο στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη αποκαλύπτονται και αποκαλύπτονται και η εκστρατεία του ισραηλινού κράτους να εξαναγκάσει τη μετανάστευση του Παλαιστινιακού πληθυσμού είναι σε πλήρη προβολή, δύο από τους στρατηγικούς στόχους των ΗΠΑ στην περιοχή αποκαλύπτονται : πρώτον, η αποκατάσταση της στρατιωτικής υπεροχής του Ισραήλ στην ισορροπία δυνάμεων σε περιφερειακό επίπεδο και έναντι του Άξονα της Αντίστασης, ειδικότερα. και δεύτερον, η αναζωογόνηση των Συμφωνιών του Αβραάμ, όπου τα κοσμήματα του στέμματος θα ήταν μια συνθήκη Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ.
Από μια άλλη οπτική γωνία, οι κατευθύνσεις προς τις οποίες εκτυλίσσεται η κρίση της Δυτικής Ασίας παρακολουθούνται έντονα από την παγκόσμια κοινότητα, ειδικά εκείνες στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Το πιο αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι η Ρωσία και η Κίνα έδωσαν στις ΗΠΑ το ελεύθερο χέρι για να πλοηγηθούν στις στρατιωτικές τους κινήσεις – αδιαμφισβήτητες, μέχρι στιγμής, στην Ερυθρά Θάλασσα. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε πυρκαγιά στην περιοχή θα είναι συνώνυμη με μια καταστροφική κατάρρευση της στρατηγικής των ΗΠΑ.
Αμέσως μετά την ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν στην Κεντρική Ασία και που συμπίπτει με ένα άδοξο τέλος του πολέμου με αντιπροσώπους υπό την ηγεσία των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας στην Ευρασία, μια βίαιη, τραγική οπισθοδρόμηση στη Δυτική Ασία θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα σε όλη την Ασία ότι Το συγκρότημα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ έχει ξεμείνει από ατμό. Μεταξύ των τελικών χρηστών αυτού του εκπληκτικού μηνύματος, οι χώρες του ASEAN βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Η ουσία είναι ότι τα αλληλεπικαλυπτόμενα ταραχώδη γεγονότα στην Ευρασία και τη Δυτική Ασία είναι έτοιμη να συνενωθούν σε μια κορυφαία στιγμή για την παγκόσμια πολιτική. Πηγή : The Gradle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου