Χάρη στον σοβιετικό στρατιωτικό εξοπλισμό και τους αντιαεροπορικούς πυραύλους, οι Αμερικανοί έχασαν έως και δύο χιλιάδες αεροπλάνα και drones στον ουρανό του Βόρειου Βιετνάμ.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Στις 5 Αυγούστου 1964, αμερικανικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ (DRVN ή Βόρειο Βιετνάμ) για πρώτη φορά. Έξι μήνες αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν την Επιχείρηση Thunderclap, πυροδοτώντας έναν πραγματικό αεροπορικό πόλεμο εναντίον αυτής της ασιατικής χώρας.
Τα αμερικανικά αεροπλάνα καταστρέφουν θέσεις των Βιετκόνγκ με ναπάλμ, 1965
Ο λόγος για αυτούς τους μαζικούς και τακτικούς βομβαρδισμούς ήταν οι ανατρεπτικές δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν από το κομμουνιστικό DRVN στο φιλοαμερικανικό Νότιο Βιετνάμ. Το Ανόι επέβλεπε και υποστήριξε ενεργά τους ντόπιους αντάρτες (τους Βιετ Κονγκ), οι οποίοι κατάφεραν να κλονίσουν το καθεστώς.
Η Ουάσιγκτον δεν μπορούσε να επιτρέψει την πτώση του συμμάχου της και την επέκταση της επιρροής του κομμουνισμού στην Ινδοκίνα. Ταυτόχρονα, οι Αμερικανοί φοβήθηκαν να σύρουν την ΕΣΣΔ και την Κίνα στη σύγκρουση , και ως εκ τούτου εγκατέλειψαν την ιδέα μιας χερσαίας εισβολής στο Βόρειο Βιετνάμ.
Ένα τανκ T-54 στο Βιετνάμ
Ωστόσο, η ΕΣΣΔ δεν είχε καμία πρόθεση να μείνει μακριά. Άρχισε αμέσως να παραδίδει στρατιωτικό εξοπλισμό στο DRVN και έστειλε τους στρατιωτικούς του ειδικούς για να βοηθήσουν τον Λαϊκό Στρατό του Βιετνάμ.
Παγκόσμια υποστήριξη
Ο σοβιετικός εξοπλισμός έφτασε στο Βόρειο Βιετνάμ αποσυναρμολογημένος σε μεταφορικά αεροπλάνα, σε πλοία ή με κινεζικούς σιδηροδρόμους. Συνολικά, το Ανόι έλαβε 95 πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος, περισσότερα από 5.000 αντιαεροπορικά πυροβόλα, περισσότερα από 500 αεροσκάφη μάχης και μεταφοράς, 120 ελικόπτερα και 2.000 άρματα μάχης.
Καθ' όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης, περίπου 10.000 Σοβιετικοί στρατιωτικοί ειδικοί ταξίδεψαν στο Βόρειο Βιετνάμ: δεξαμενόπλοια, πιλότοι, τεχνικοί αεροπορίας, ειδικοί αντιαεροπορικών πυραύλων, γιατροί, ειδικοί επικοινωνιών, ναύτες και βιομηχανικοί εργάτες της άμυνας. Υπηρέτησε ως σύμβουλοι των στρατιωτικών διοικητών του Βιετναμέζικου Λαϊκού Στρατού, συμμετείχαν στην εκπαίδευση του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων του DRVN, στην επισκευή εξοπλισμού κ.λπ.
Κέντρο Εκπαίδευσης Βιετνάμ, Άνοιξη 1965
Περιφερειακός Οργανισμός Βετεράνων του Βιετνάμ (CC BY-SA 3.0)
Η Μόσχα δεν έχει πραγματοποιήσει επικοινωνιακή εκστρατεία σχετικά με τη συμμετοχή του στρατού της στη σύγκρουση του Βιετνάμ. Άφησαν τα έγγραφά τους στη σοβιετική πρεσβεία στο Ανόι και άλλαξαν τις στρατιωτικές τους στολές για πολιτικά ρούχα. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες γνώριζαν καλά την παρουσία τους.
Εχθρική επιτήρηση
Καθ' όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης, ένα ειδικό απόσπασμα του Σοβιετικού Στόλου του Ειρηνικού επιχειρούσε στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Πλοία αναγνώρισης παρακολουθούσαν αμερικανικές ομάδες κρούσης ανθυποβρυχίων και αεροπλανοφόρα, ακολουθούσαν εξόδους αεροπλάνων στο κατάστρωμα και άκουγαν τις συνομιλίες των πιλότων.
Κορνίζα από σοβιετικό ντοκιμαντέρ για τον πόλεμο του Βιετνάμ
« Για να καμουφλάρουμε τους εαυτούς μας, πραγματοποιήσαμε αναγνώριση σε ένα πολιτικό πλοίο, μια τράτα μεσαίου μεγέθους », κατέθεσε ο Διευθυντής Ενταλμάτων Γιούρι Μαξίμοφ, ο οποίος υπηρέτησε στο Βιετνάμ το 1966-1967. « Τα αεροπλάνα απογειώνονται, μεταδίδουμε τις πληροφορίες. Για τρεις μήνες κρατάμε τη θέση μας – μετά επιστρέφουμε στη βάση και φτάνουν άλλοι. Οι Αμερικανοί ήξεραν τα πάντα, αλλά δεν μας άγγιξαν. Αυτό θα είχε πυροδοτήσει μια διεθνή σύγκρουση με την ΕΣΣΔ, και είχαν ήδη αρκετά να κάνουν με το Βιετνάμ ».
Το σύστημα αεράμυνας Hydrofon (πρώτο πλάνο) σε απόσταση αναπνοής
από το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Coral Sea και τα πλοία συνοδείας του
Ωστόσο, για να αντιμετωπίσουν τις δραστηριότητες των σοβιετικών πλοίων, οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν δικά τους, εξοπλισμένα με εξοπλισμό ραδιοηλεκτρονικού πολέμου.
Ενίσχυση της αεροπορίας
Η Μόσχα συμμετείχε ενεργά στην κατασκευή της Πολεμικής Αεροπορίας του Βορείου Βιετνάμ ακόμη και πριν από την έναρξη της σύγκρουσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη δεκαετία του 1950, δεκάδες πιλότοι εκπαιδεύτηκαν στην ΕΣΣΔ και τον Φεβρουάριο του 1964 έφτασαν στη χώρα 36 μαχητικά MiG-17 .
Αν και αργότερα η Σοβιετική Ένωση άρχισε να προμηθεύει το Ανόι με πιο προηγμένα υπερηχητικά MiG-21, εξοπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος, οι Βιετναμέζοι προτίμησαν τα παλαιότερα MiG-17. Ήταν πιο εύκολο να ελεγχθούν και, λόγω της χαμηλότερης ταχύτητάς τους, ο πιλότος αντιμετώπισε λιγότερη υπερφόρτωση.
Βορειοβιετναμέζοι πιλότοι MiG-17
Σε αντίθεση με τον πόλεμο της Κορέας, οι σοβιετικοί εκπαιδευτές πτήσης στο Βιετνάμ δεν συμμετείχαν σε εναέριες μάχες. Η περίπτωση του συνταγματάρχη Βασίλη Κότλοφ αποτελεί εξαίρεση.
Ο Σοβιετικός πιλότος εκτελούσε εκπαιδευτική πτήση σε διθέσιο MiG-21US με τον Βιετναμέζο μαθητή του όταν ξαφνικά εμφανίστηκε κοντά ένα αμερικανικό μαχητικό-βομβαρδιστικό F-4 Phantom II. Ως νούμερο δύο στο πιλοτήριο, ο Κότλοφ άρχισε να διευθύνει τις ενέργειες του μαθητή του (είχε εκπαιδευτεί στην ΕΣΣΔ και μιλούσε καλά ρωσικά) και τον βοήθησε να πετύχει τη νίκη.
Εκτός από μαχητικά, η ΕΣΣΔ προμήθευσε το DRVN με βομβαρδιστικά Il-28 στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ωστόσο, πρακτικά δεν χρησιμοποιήθηκαν σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Δημιουργία αεράμυνας του Βορείου Βιετνάμ
Πλήρωμα SAM του Βορείου Βιετνάμ μπροστά από τον εκτοξευτήρα SA-2 (S-75 Dvina)
Τον Μάρτιο του 1965, σοβιετικά αντιαεροπορικά πυροβόλα όπλα 37 και 57 χιλιοστών τέθηκαν σε υπηρεσία με τις δυνάμεις αεράμυνας του Βιετναμέζικου Λαϊκού Στρατού και λίγο αργότερα - τα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S-75M Dvina. Αυτός ο εξοπλισμός συνοδευόταν από ειδικούς, οι οποίοι άρχισαν αμέσως να δημιουργούν και να εκπαιδεύουν συντάγματα αντιαεροπορικών πυραύλων.
Η εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε μέσω διερμηνέων , 14 ώρες την ημέρα. « Για ένα μήνα καθίσαμε στις κονσόλες και οι Βιετναμέζοι, που ήταν κοντά και παρατηρούσαν τις ενέργειές μας, απέκτησαν εμπειρία στη σκοποβολή μάχης. Μετά πήγαν πίσω από τις κονσόλες και εμείς σταθήκαμε πίσω τους, ελέγχοντας τις ενέργειές τους », θυμάται ο ταγματάρχης Gennady Shelomytov.
Βιετναμέζοι στρατιώτες με σοβιετικό πύραυλο
Gleb Spiridonov/Sputnik
Οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δύσκολες για τους Ευρωπαίους που δεν ήταν συνηθισμένοι στο τοπικό κλίμα. Συχνά στις καμπίνες των σταθμών καθοδήγησης πυραύλων ήταν ντυμένοι μόνο με σορτς και κράνη. Δεν υπήρχε κλιματισμός, οι ανεμιστήρες έπνεαν ζεστό αέρα σε θερμοκρασία άνω των 60 βαθμών και ο ιδρώτας έτρεχε στο σώμα στο πάτωμα.
Πλήρωμα αντιαεροπορικού που υπερασπίζεται μια σιδηροδρομική γέφυρα ενάντια στους αμερικανικούς βομβαρδισμούς.
Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ
Ωστόσο, η διαδικασία ήταν επιτυχής. Σύντομα η πρωτεύουσα - Ανόι, το πιο σημαντικό λιμάνι - το Haiphong, και η συνοριακή περιοχή με το Νότιο Βιετνάμ κατά μήκος του 17ου παραλλήλου βρέθηκαν κάτω από την κάλυψη των συνταγμάτων αντιαεροπορικών πυραύλων.
Σοβιετικοί αντιαεροπορικοί πυροβολητές στη μάχη
Στις 24 Ιουλίου 1965, πάνω από το Ανόι, οι αντιαεροπορικοί πυροβολητές κατέρριψαν το πρώτο τους Phantom (σύμφωνα με άλλες πηγές, καταρρίφθηκαν 2 ή 3 αεροπλάνα). Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, ο πρόεδρος του DRVN Χο Τσι Μινχ κήρυξε την 24η Ιουλίου Ημέρα Αντιαεροπορικών Πυραυλικών Στρατευμάτων.
Στη συνέχεια, οι σοβιετικές αντιαεροπορικές φρουρές πυραύλων συχνά βοήθησαν τους Βιετναμέζους όχι μόνο στην προστασία σημαντικών στρατιωτικών και υποδομών αντικειμένων, αλλά και στην οργάνωση ενέδρων στις πιθανές διαδρομές πτήσης των εχθρικών αεροσκαφών. Οι μεραρχίες κινούνταν κρυφά μέσα στη ζούγκλα τη νύχτα, κατέρριψαν αρκετά αεροπλάνα και αμέσως υποχωρούσαν από τις θέσεις τους.
Η ήττα ενός αμερικανικού αεροπλάνου F-4 πάνω από το Βιετνάμ
Έτσι ο ανώτερος υπολοχαγός Vadim Shcherbakov μίλησε για την εμπειρία του από τις μάχες στο Βιετνάμ: « Μπήκα σε αντιπαράθεση όχι με το αεροπλάνο, αλλά με αυτόν που το κυβερνούσε… Κοιτάζοντας τους δείκτες μου, ήταν σαν να κοίταξα το πρόσωπό του, ανέπνευσε από το λαιμό του, ένιωθα κάθε κίνησή του, ένιωσα στα σπλάχνα μου τι έκανε εκείνη τη στιγμή στο σφραγισμένο κόκπιτ του, πετώντας πάνω από το πράσινο χαλί της ζούγκλας, και περίμενα. Περίμενα να φύγουν τα νεύρα του ή να κυριαρχήσει η αλαζονική αυτοπεποίθησή του. Και όταν το έκανε, ήταν το τέλος! Αγόρι μου είσαι δικός μου! Φωτιά ! ".
Ειδικοί της στρατιωτικής-επιστημονικής ομάδας παρακολουθούν τις τακτικές
της αμερικανικής αεροπορίας. Περιφερειακός Οργανισμός Βοήθειας
Βετεράνων του Βιετνάμ (CC BY-SA 3.0)
Συνολικά, σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, οι Αμερικανοί έχασαν έως και 2.000 αεροπλάνα και drones στον ουρανό πάνω από το Βόρειο Βιετνάμ. Σοβιετικοί στρατιωτικοί ειδικοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτή την υπόθεση.
πηγή: Russia Beyond
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου