Η ανακοίνωση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν την Παρασκευή ότι θα είναι υποψήφιος για πέμπτη θητεία δεν προκάλεσε έκπληξη.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι επέλεξε την ευκαιρία μιας τελετής στο Κρεμλίνο για να απονείμει μετάλλια Ήρωας της Ρωσίας σε στρατιώτες που συμμετείχαν στη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση κατά της Ουκρανίας για να κάνει αυτή την ανακοίνωση.
Αποδεικνύεται ότι ο Πούτιν ανταποκρινόταν σε μια προτροπή του Ήρωα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ Artyom Zhoga, διοικητή του περίφημου τάγματος της Σπάρτης (το οποίο διαδέχθηκε τον γιο του Βλαντιμίρ, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 28 ετών το 2022 και του απονεμήθηκε ο τίτλος μετά θάνατον ο τίτλος του " Ήρωας της Ρωσίας»), σύμφωνα με την οποία ολόκληρο το Ντονμπάς θα ήθελε να συμμετάσχει στις εκλογές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο συνταγματάρχης Zhoga εξέφρασε μια συλλογική επιθυμία του ρωσικού λαού.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποδείχθηκε καθοριστικό γεγονός στην πολιτική ζωή του Πούτιν. Όταν ξεκίνησε η ειδική στρατιωτική επιχείρηση στα τέλη Φεβρουαρίου 2022, ορισμένοι πίστεψαν λανθασμένα ότι θα ήταν βραχύβια και ότι ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky θα αποδεχόταν την πρόταση της Ρωσίας να διαπραγματευτεί. Αλλά εκεί που η Μόσχα έκανε τρομερά λάθος ήταν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επρόκειτο να εμπλακούν σε έναν πόλεμο αντιπροσώπων μαζί τους τόσο ένθερμα και να χειραγωγήσουν τον Ζελένσκι να μην επιδιώκει την ειρήνη.
Πράγματι, ο Πούτιν κατέληξε να σπάσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση από το αδιέξοδο πραγματοποιώντας μια τακτική απόσυρση στρατευμάτων στους βόρειους τομείς, εξουσιοδοτώντας μια μεγάλη κινητοποίηση στρατευμάτων για τη διεξαγωγή ενός πολέμου φθοράς και διατάσσοντας αποτελεσματική οχύρωση σε πολλά επίπεδα του μετώπου γραμμή. Εκ των υστέρων, οι στρατιωτικές του αποφάσεις μετέτρεψαν το ρεύμα του πολέμου και τα ρωσικά όπλα και η στρατιωτική τεχνολογία ξεπέρασαν αυτά που οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ παρείχαν στο Κίεβο.
Επί του παρόντος, οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν κατά μήκος της γραμμής του μετώπου μήκους 900 χιλιομέτρων και η ορμή τους θα μπορούσε να τις μεταφέρει μέχρι την άλλη πλευρά του Δνείπερου. Η Κριμαία και η Μαύρη Θάλασσα δεν διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο. οι τέσσερις νέες περιοχές είναι πλούσιες σε πόρους και η Ρωσία ελέγχει όλα τα λιμάνια στη στρατηγική Θάλασσα του Αζόφ, η οποία είναι μια σημαντική διαδρομή προς την Κεντρική Ασία από την Κασπία Θάλασσα μέσω του καναλιού Βόλγα-Ντον.
Ωστόσο, αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες απέτυχαν να επιτύχουν μια στρατιωτική νίκη στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα προσπαθήσει να παρατείνει τη σύγκρουση όσο το δυνατόν περισσότερο μέχρι το 2024, ελπίζοντας να αφαιμάξει τη Ρωσία σε έναν εξαντλητικό αγώνα όπως στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του ογδόντα. Αλλά είναι μάταιη ελπίδα.
Ο Σεργκέι Ναρίσκιν, επικεφαλής της υπηρεσίας εξωτερικών πληροφοριών της Ρωσίας, έγραψε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό της υπηρεσίας, Razvedchik (The Intelligence Operative), ότι « είναι πολύ πιθανό να υπάρξει πρόσθετη υποστήριξη για τη χούντα του Κιέβου, «ιδίως δεδομένης της αυξανόμενης «τοξικότητας» του Το ουκρανικό θέμα για τη διατλαντική ενότητα και τη δυτική κοινωνία στο σύνολό της, θα επιταχύνει την παρακμή της διεθνούς εξουσίας της Δύσης ».
Η ίδια η Ουκρανία θα μετατραπεί σε μια « μαύρη τρύπα που θα απορροφά υλικό και ανθρώπινο δυναμικό καθώς προχωρά », συνεχίζει. « Τελικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες κινδυνεύουν να δημιουργήσουν «ένα άλλο Βιετνάμ», το οποίο κάθε νέα αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει έως ότου ένα λογικό άτομο με το θάρρος και την αποφασιστικότητα να σπάσει αυτόν τον φαύλο κύκλο πάρει την εξουσία στην Ουάσιγκτον» .
Η Ουκρανία θα παραμείνει θέμα προτεραιότητας για τη Ρωσία και είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η ρωσική ελίτ και η χώρα στο σύνολό της θέλουν ο Πούτιν να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2030. Η ουσία του θέματος είναι ότι ο Πούτιν ταλαιπώρησε επίσης έξοχα τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές να γλιτώσει από τους απλούς Ρώσους τις συνήθεις στερήσεις που χαρακτηρίζουν μια «πολεμική οικονομία». Η ζωή συνεχίζεται και το «νέο κανονικό» λειτουργεί καλά.
Ο Πούτιν διέλυσε τον στόχο των ΗΠΑ να παγιδεύσουν τη Ρωσία σε ένα φαινομενικό τέλμα – βυθίζοντας τη ρωσική οικονομία, υποκινώντας την κοινωνική δυσαρέσκεια και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια εξέγερση κατά του καθεστώτος – προκειμένου να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να την εξαλείψει από την παγκόσμια σκηνή. αποτελεσματική αντίσταση στη δυτική ηγεμονία, τροφοδοτώντας τις διαφωνητικές τάσεις που απειλούν την ενότητα και την ακεραιότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Στην πραγματικότητα, τα επιτεύγματα του Πούτιν είναι ένα έργο σε εξέλιξη και η συνέχιση της διακυβέρνησής του παραμένει προϋπόθεση για την επανεμφάνιση της Ρωσίας ως «υπερδύναμης» που ξεπερνά ακόμη και, από ορισμένες απόψεις, τη Σοβιετική Ένωση, σε συνθήκες που είναι τόσες προκλήσεις όσο και ευκαιρίες που πρέπει να αξιοποιηθούν. δημιουργικά σε ένα ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον εν μέσω της ιστορικής μετάβασης.
Ο Πούτιν δοκίμασε τα νερά και τοποθέτησε τη Ρωσία στη σωστή πλευρά της ιστορίας, ας πούμε έτσι, η οποία παρουσιάζει μια μελέτη σε αντίθεση με την αταξία και την έλλειψη πεποίθησης και ηγεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και του διατλαντικού συστήματος μαζί τους.
Αν πάρουμε ως αναφορά το προαναφερθέν δοκίμιο του Naryshkin (με τίτλο « Το 2024 είναι η χρονιά της γεωπολιτικής αφύπνισης »), μπορούμε να περιμένουμε ότι ο κόσμος σε μετάβαση θα έχει μια τροχιά σύμφωνα με τις ακόλουθες γραμμές:
• Μια θεμελιώδης σύγκρουση μεταξύ του «παλιού» και του «νέου» κόσμου, που ωρίμασε κάτω από την επιφάνεια τις τρεις δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, «μπήκε σε ανοιχτή φάση » με την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας και « απέκτησε έναν παγκόσμιο γεωγραφικό χαρακτήρα » κατά το παρελθόν έτος.
• Ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών που « μοιράζονται ιδέες πολυπολικότητας και τηρούν μια παραδοσιακή κοσμοθεωρία » οπισθοχωρούν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και την αντιανθρωπιστική ατζέντα της Δύσης.
• Ως αποτέλεσμα, οι κίνδυνοι αστάθειας αυξάνονται, οδηγώντας σε « αύξηση του χαοτικού χαρακτήρα των διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής ». Η αναδυόμενη κατάσταση απαιτεί « αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτηση και διορατικότητα » από τους παγκόσμιους ηγέτες.
• Συνοπτικά, η τρέχουσα κατάσταση « θυμίζει όλο και περισσότερο μια κατάσταση ταξικής επανάστασης, όταν οι «ανώτερες τάξεις», αντιμέτωπες με την αποδυνάμωση των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν μπορούν πλέον να εξασφαλίσουν τη δική τους ηγεσία και οι «ανώτερες τάξεις» «κατώτερες «, όπως η αγγλοσαξονική ελίτ ορίζει όλες τις άλλες χώρες, δεν θέλει πλέον να υπακούει στις επιταγές της Δύσης .
• Προκειμένου να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία της, η ευρωατλαντική ελίτ θα ακολουθήσει την πεπατημένη οδό της δημιουργίας ελεγχόμενου χάους – αποσταθεροποιώντας την κατάσταση σε βασικές περιοχές αντιπαραθέτοντας ορισμένα « ανυπότακτα » κράτη εναντίον άλλων και « δημιουργώντας ένα υποσύστημα γύρω τους. μορφή επιχειρησιακών και τακτικών συνασπισμών που ελέγχονται από τη Δύση .
• Ωστόσο, « υπεύθυνοι παγκόσμιοι παίκτες, ιδιαίτερα η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και ορισμένοι άλλοι, δείχνουν ετοιμότητα να αντισταθούν αποφασιστικά στις εξωτερικές απειλές και να εφαρμόσουν ανεξάρτητα τη διαχείριση κρίσεων ». Ακόμη και οι στενότεροι σύμμαχοι της Αμερικής εργάζονται για να διαφοροποιήσουν τις εξωτερικές τους σχέσεις ενόψει της έλλειψης εμπιστοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες ως πάροχο ασφάλειας. Το ξέσπασμα της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης είναι « ένα σοβαρό παράδειγμα » για πολλούς δυτικούς πολιτικούς.
• Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, « η παγκόσμια σκηνή θα σηματοδοτηθεί από μια περαιτέρω εντατικοποίηση της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο γεωπολιτικών αρχών – δηλαδή της αγγλοσαξονικής, ή νησί, αρχής του «διαίρει και βασίλευε» και της ηπειρωτικής αρχής «ενωθείτε και κανόνας» που είναι άμεσα ανταγωνιστικός προς αυτήν. Εκδηλώσεις αυτής της σκληρής αντιπαράθεσης κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους θα φανούν ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου ».
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι στην πρόγνωση του Naryshkin, δεν είναι ο Ινδο-Ειρηνικός αλλά ο « αραβικός κόσμος » που θα παραμείνει « η αρένα-κλειδί του αγώνα για μια νέα παγκόσμια τάξη » το 2024. Παρεμπιπτόντως, αυτό το δοκίμιο δημοσιεύτηκε στο την παραμονή του ημερήσιου ταξιδιού του Πούτιν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία την Τετάρτη, όπου έγινε δεκτός ως ήρωας. Σε μια εξαιρετική ευγένεια των χωρών υποδοχής, το προεδρικό αεροπλάνο του Πούτιν πλαισιώθηκε από τέσσερα οπλισμένα μαχητικά πολλαπλών ρόλων Su-35, που διακρίνονται για τη μεγάλη μαχητική τους ισχύ, την υψηλή ταχύτητα και το ασυναγώνιστο βεληνεκές τους.
πηγή: Indian Punchline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου