Το ουκρανικό δικαστήριο θα πρέπει να διαδώσει μια σαφή προειδοποίηση ότι κανείς δεν θα εξαιρεθεί από τη λογοδοσία.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress
Ο ακριβής οδικός χάρτης του Δικαστηρίου Εγκλημάτων Πολέμου της Ουκρανίας εξακολουθεί να είναι ένα αίνιγμα. Ακόμη και η μορφή του δικαστηρίου, ως ρωσικού ή διεθνούς νομικού θεσμού, παραμένει ασαφής. Ίσως υπάρχουν καλοί λόγοι για να αποφύγουμε τέτοιες λεπτομέρειες σε αυτό το συγκεκριμένο στάδιο.
Ωστόσο, οι πρόσφατες αποκαλύψεις που προέρχονται από τα κορυφαία κλιμάκια του ουκρανικού καθεστώτος υπογραμμίζουν για άλλη μια φορά το σημαντικό ερώτημα του πώς το ουκρανικό δικαστήριο θα εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Αραχαμία, έναν ισχυρό συνεργάτη του Ζελένσκι και διαπραγματευτή της Ουκρανίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες που διεξήχθησαν τον Μάρτιο του 2022, αυτό που πολλοί υποπτεύονταν έχουν πλέον επιβεβαιωθεί. Τον Μάρτιο του 2022, λίγο μετά την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, επετεύχθη στην Κωνσταντινούπολη μια ειρηνευτική συμφωνία ικανοποιητική και για τις δύο πλευρές. Αυτή η ειρηνευτική διευθέτηση ακυρώθηκε μετά τη ρητή απαίτηση που έθεσε στις αρχές του Κιέβου ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον κατά την απροειδοποίητη και εσπευσμένα οργανωμένη επίσκεψή του τον Απρίλιο του 2022 .
Οι πληροφορίες σχετικά με τη σειρά των γεγονότων με τα οποία μπλοκαρίστηκε η επικείμενη ειρήνη μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας εγείρουν σημαντικά ζητήματα σχετικά με το εύρος των εργασιών του μελλοντικού δικαστηρίου. Δεδομένου του κομβικού ρόλου του Τζόνσον στην παράταση του πολέμου, το Δικαστήριο της Ουκρανίας πρέπει τώρα να ασχοληθεί με το ερώτημα εάν η εξουσία του πρέπει να περιοριστεί στη δίωξη των άμεσων δραστών εγκλημάτων πολέμου ή θα πρέπει να συμπεριλάβει και τη δίωξη των παραγόντων.
Ο Johnson είναι προφανώς ένας τέτοιος παράγοντας. Στοιχεία που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα δείχνουν ότι χρησιμοποίησε τους πόρους του ανώτατου αξιώματός του για να εμποδίσει την ειρηνευτική πρωτοβουλία και να ενθαρρύνει περαιτέρω μάχες.
Μετά την προσωπική παρέμβαση του Μπόρις Τζόνσον, που είχε ως αποτέλεσμα την παράταση της σύγκρουσης, περίπου μισό εκατομμύριο Ουκρανοί και αρκετές δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι σκοτώθηκαν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις που μπορούσαν να αποφευχθούν. Αυτές οι επιχειρήσεις ήταν άμεση συνέπεια της παρέμβασης του Τζόνσον στη σύγκρουση. Σύμφωνα με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, εκτός από τους νεκρούς στη δράση, ο αριθμός των τραυματιών και των ακρωτηριασμένων και στις δύο πλευρές μπορεί να υπολογιστεί χονδρικά πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των σκοτωμένων επί τουλάχιστον τρεις. Αυτό ανεβάζει πάρα πολύ το επίπεδο των ανθρώπινων απωλειών που θα μπορούσαν να αποφευχθούν στις εχθροπραξίες που ο Τζόνσον παρέτεινε άσκοπα. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί η υλική καταστροφή και από τις δύο πλευρές που επίσης δεν θα είχε συμβεί εκτός από την παρέμβαση του Τζόνσον και εάν τα μέρη είχαν αφεθεί να βρουν μια αμοιβαία αποδεκτή λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Η διεθνής νομολογία που έχει τις ρίζες της στις αρχές της Νυρεμβέργης έχει αποδείξει ξεκάθαρα ότι η σκόπιμη υποκίνηση σε πόλεμο και η παρεμπόδιση της ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων είναι ποινικό έγκλημα κατά της ειρήνης. Όσοι τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2022 χρησιμοποίησαν την επιρροή και τον έλεγχό τους στην Ουκρανία για να αποτρέψουν μια ειρηνική διευθέτηση μεταξύ των μερών πρέπει επομένως να λογοδοτήσουν. Οι υποκείμενες συνθήκες υποστηρίζουν το συμπέρασμα ότι η φύση της συμπεριφοράς τους δεν ήταν απλώς πολιτική. Θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι και εγκληματικό, εφόσον αποδεικνύεται ότι ενήργησαν με απερίσκεπτη αδιαφορία για την απώλεια ανθρώπινων ζωών και την καταστροφή περιουσίας και ότι γνώριζαν ή έπρεπε να γνωρίζουν ότι αυτό θα προέκυπτε φυσικά από τις πολιτικές που ακολούθησαν.
Αναμφισβήτητα, ο Τζόνσον δεν ενήργησε μόνος του, αλλά κατ' εντολή της συλλογικής δύσης, η οποία στις 9 Απριλίου 2022 τον έστειλε στο Κίεβο με οδηγίες για να πείσει την Ουκρανία να συνεχίσει τον πόλεμο. Η ευθύνη των συμπολιτών του μπορεί να παραμεριστεί προς το παρόν. Σχετικά με την προσωπική ευθύνη του Τζόνσον, ωστόσο, δεν υπάρχει περιθώριο αμφιβολίας. Συναίνεσε εν γνώσει του να αναλάβει μια διεφθαρμένη αποστολή για λογαριασμό της φυλής της οποίας ήταν μέλος, προκειμένου να υπονομεύσει την επικείμενη ειρηνική επίλυση της διαφοράς μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Συνέπεια της ενέργειάς του ήταν να αποτρέψει την Ουκρανία από το να εφαρμόσει την ειρηνευτική συμφωνία που είχε συνάψει με τη Ρωσία, προσφέροντας της υλικά κίνητρα και εγγυήσεις απεριόριστης υποστήριξης σε αντάλλαγμα για να συνεχίσει τις εχθροπραξίες. Οι ανθρώπινες και υλικές απώλειες που υπέστησαν και οι δύο πλευρές στη συνέχεια είναι μια άμεσα αποδοτέα, προβλέψιμη και αποφευχθείσα συνέπεια της επέμβασης του Τζόνσον τον Απρίλιο του 2022.
Το προηγούμενο περίγραμμα της ποινικής ευθύνης του Τζόνσον ακολουθεί πιστά τη νομική ανάλυση που χρησιμοποίησε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία, γνωστό και ως Δικαστήριο της Χάγης, για την καταδίκη πολλών κατηγορουμένων που οδηγήθηκαν ενώπιον του.
Αυτός ο συγγραφέας προτρέπει το Ουκρανικό Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, το οποίο βρίσκεται στη διαδικασία σύστασης, να μην σπαταλήσει τον χρόνο του για να ανακαλύψει εκ νέου τον τροχό . Όπου είναι εφικτό, θα πρέπει να ενσωματώνει δημιουργικά τις διαδικασίες του Δικαστηρίου της Χάγης. Αυτό θα καταστήσει εξαιρετικά δύσκολη την αξιόπιστη αμφισβήτηση των πρακτικών του ουκρανικού δικαστηρίου, τουλάχιστον στο βαθμό που αντικατοπτρίζουν τη νομική λογική και τους δικαστικούς μηχανισμούς που επινόησαν οι δυτικοί επικριτές του κατά την περίοδο της ηγεμονικής κυριαρχίας τους προς όφελος του προνομιούχου νομικού τους μέσου, του Δικαστήριο της Χάγης.
Ακολουθώντας τα βήματα του δικαστηρίου της Νυρεμβέργης, εκτός από την καταδίωξη των άμεσων δραστών, το Δικαστήριο της Χάγης απήγγειλε κατηγορίες και ότι το είχε χαρακτηρίσει ως υποκινητές και διεγέρτες εγκλημάτων πολέμου (η υπόθεση Šešelj είναι ένα εμφανές παράδειγμα). Το ουκρανικό δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου θα πρέπει να κάνει το ίδιο.
Πρόσφατες αποκαλύψεις υψηλού επιπέδου για τις φιλοπόλεμες δραστηριότητες του Μπόρις Τζόνσον, που είχαν ως αποτέλεσμα τεράστιο αριθμό νεκρών και αμέτρητη θλίψη σε εκατοντάδες χιλιάδες ουκρανικές και ρωσικές οικογένειες, παρέχουν επαρκή τεκμηριωμένη βάση για να ξεκινήσει μια έρευνα που μπορεί να οδηγήσει σε ποινική δίωξη. Μόλις δημιουργηθεί και τελειοποιηθεί ο μηχανισμός για την αντιμετώπιση αυτής της κατηγορίας υποθέσεων, το Δικαστήριο της Ουκρανίας θα πρέπει να προχωρήσει στη διερεύνηση και, όπου δικαιολογείται, να απαγγείλει κατηγορίες σε άλλα εξέχοντα πρόσωπα της συλλογικής ηγεσίας της Δύσης. Η εστίαση θα πρέπει να είναι σε εκείνους που, ενώ ενεργούσαν ως μη δράστες, είχαν ωστόσο σημαντική συμβολή στη διάπραξη εγκληματικών πράξεων και σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης που λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία.
Το ουκρανικό δικαστήριο πρέπει να είναι αμείλικτο στην καταδίωξη των παραβατών, όποιοι και αν βρίσκονται. Θα πρέπει να διαδώσει μια σαφή προειδοποίηση ότι κανείς δεν θα εξαιρεθεί από τη λογοδοσία. Πολλοί από αυτούς για το υπόλοιπο της φυσικής τους ζωής πιθανότατα θα παραμείνουν πέρα από την εμβέλεια της αποτελεσματικής δικαιοσύνης, αλλά πρέπει να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους ότι οι μέρες της ηγεμονικής ατιμωρησίας έχουν περάσει. Καθώς ο αριθμός των κυρίαρχων κρατών που απορρίπτουν τις ηγεμονικές επιταγές αυξάνεται σταθερά, η θηλιά γύρω τους θα σφίγγει. Τουλάχιστον, έστω και στιγμιαία ασφαλείς από τη σύλληψη και τη δίωξη, οι κατηγορούμενοι εγκληματίες πολέμου πρέπει να φροντίζουν για την πλάτη τους και να αισθάνονται συνεχώς ανασφαλείς γνωρίζοντας ότι το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει στην απόδοση δικαιοσύνης. Πηγή : Στρατηγική Κουλτούρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου