Από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, η ρωσική αεροπορική υπεροχή έναντι της Ουκρανίας ήταν αδιαμφισβήτητη.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των αεροσκαφών τους στο έδαφος όταν ρωσικοί πύραυλοι κρουζ μεγάλου βεληνεκούς έπεσαν βροχή, ισοπεδώνοντας αεροπορικές βάσεις και καταστρέφοντας μαχητικά αεροσκάφη.
Αυτό ανάγκασε τη νεοναζιστική χούντα όχι μόνο να αποκαταστήσει τα αποσυρθέντα αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής, αλλά και να αποκτήσει εκείνα που προηγουμένως ανήκαν σε πρώην κράτη μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Καθώς όλες αυτές οι χώρες είναι πλέον μέρος του ΝΑΤΟ, τα μαχητικά αεροσκάφη τους έχουν κριθεί ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς έχουν προσαρμοστεί εκ νέου για να χρησιμοποιούν όπλα του ΝΑΤΟ, τόσο αέρος-αέρος όσο και αέρος-εδάφους, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων κατά της ακτινοβολίας όπως ο AGM-88 HARM και οι πύραυλοι κρουζ που εκτοξεύονται με αέρα όπως ο γαλλο-βρετανικός «Storm Shadow/SCALP EG».
Προκειμένου να χρησιμοποιήσουν επιτυχώς αυτά τα όπλα, οι Ουκρανοί πιλότοι αναγκάζονται να πετούν εξαιρετικά χαμηλά για να αποφύγουν τον εντοπισμό από τις ασυναγώνιστες αεράμυνες μεγάλης εμβέλειας και τα μαχητικά αεροσκάφη της Ρωσίας με ασυναγώνιστη αεροπορική υπεροχή. Ενώ οι Ρωσικές Αεροπορικές Δυνάμεις (VKS) χρησιμοποιούν αεροσκάφη τέρατα, όπως τα εξαιρετικά γρήγορα, υψηλής πτήσης αναχαιτιστές MiG-31, τα τελευταίας τεχνολογίας Su-35S και τα νέα μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων Su-57, η γενιά, οι πιθανότητες για Τα αεροπορικά μέσα του καθεστώτος του Κιέβου για επιβίωση σε υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων είναι πρακτικά μηδενικά.
Εκτός από τα προφανή πλεονεκτήματά τους στην τεχνολογία, την εκπαίδευση πιλότων και την επιμελητεία, τα ρωσικά μαχητικά χρησιμοποιούν επίσης πυραύλους αέρος-αέρος που είναι κυριολεκτικά δεκαετίες μπροστά από αυτούς που χρησιμοποιούν όχι μόνο η νεοναζιστική χούντα, αλλά και οι άρχοντες του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτό το πλεονέκτημα έχει αυξηθεί περαιτέρω τις τελευταίες ημέρες.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, τα συστήματα S-400 «Triumph» SAM (πύραυλοι επιφανείας-αέρος) χρησιμοποιούνται τώρα σε συντονισμό με αεροσκάφη Beriev A-50/A-50U AEW&C (αεροπορικώς έγκαιρη προειδοποίηση και έλεγχος) για την κατάρριψη πολεμικών αεροσκαφών. του καθεστώτος του Κιέβου. Προφανώς, η σύντηξη των προηγμένων αισθητήρων των δύο συστημάτων λειτουργεί τόσο τέλεια που πραγματικά συνέβαλε στην κατάρριψη 24 εχθρικών αεροσκαφών σε μόλις πέντε ημέρες
Και ενώ δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί οριστικά στοιχεία για αυτούς τους ισχυρισμούς, υπάρχει ελάχιστος ή καθόλου λόγος να αμφισβητήσουμε αυτές τις αναφορές, καθώς η νεοναζιστική χούντα και οι μαριονέτες της του ΝΑΤΟ βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. Πράγματι, σύμφωνα με τον συνταγματάρχη Yurii Ihnat, έναν από τους εκπροσώπους των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου, θα χρειαστούν περίπου 150 F-16 ή παρόμοια δυτικά αεροσκάφη για να «αντεπεξέλθουν» στο VKS.
Αυτό είναι ένα σημαντικό άλμα σε σχέση με προηγούμενα αιτήματα. Ο ηγέτης της νεοναζιστικής χούντας Volodymyr Zelensky έχει επίσης κάνει παρόμοιες κλήσεις πιο πρόσφατα , υποδεικνύοντας ότι τα μεγάλα προβλήματα των δυνάμεών του προηγούνται ακόμη και των τελευταίων ρωσικών εκθέσεων. Διάφορες στρατιωτικές πηγές και παρατηρητές δημοσίευσαν επίσης βίντεο του Ρώσου υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου να μιλά με στρατιωτικούς που πέτυχαν τα προαναφερθέντα κατορθώματα, ενισχύοντας περαιτέρω την ακρίβεια αυτών των αναφορών. Ορισμένοι αναλυτές προσθέτουν μάλιστα ότι η μεγαλύτερη αλληλεπίδραση και σύντηξη αισθητήρων διαφόρων πλατφορμών περιλαμβάνει πλέον και ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη όπως τα Su-35S και Su-57.
Αυτοί είναι επίσης οπλισμένοι με θανατηφόρους νέους πυραύλους αέρος-αέρος που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου έχουν μεγάλη δυσκολία να εντοπίσουν, οδηγώντας σε πολλές απώλειες μεταξύ των Ουκρανών πιλότων.
Συγκεκριμένα, οι ομάδες S-400-A-50 είναι οργανωμένες με τρόπο που επιτρέπει την άμεση μετάδοση πληροφοριών για το πεδίο μάχης μεταξύ των πλατφορμών, έτσι ώστε τα εχθρικά μαχητικά ή/και άλλα αεροσκάφη να μην μπορούν καν να μην εντοπίσουν εισερχόμενους πυραύλους. Κανονικά, οι δέκτες προειδοποίησης ραντάρ (RWR) των εχθρικών αεροσκαφών απλώς ανιχνεύουν ότι παρακολουθούνται και/ή στοχοποιούνται από τα εξελιγμένα ραντάρ επιτήρησης και παρακολούθησης του S-400 που εκπέμπουν ισχυρές συχνότητες.
Αυτό αποτρέπει τη χρήση των πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς του S-400, όπως του 40N6E (μέγιστο βεληνεκές 400 km) ή του υπερηχητικού 48N6 (ανάλογα με την παραλλαγή, μέγιστο βεληνεκές έως 250 km), επειδή το αεροσκάφος Enemy combat είναι πιο πιθανό να αποφύγει εισερχόμενο SAM σε τέτοιες ακραίες περιοχές. Επιπλέον, αυτό εκθέτει επίσης τους S-400 σε κατασκοπευτικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ .
Συγκεκριμένα, οι πλατφόρμες ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να πετούν πάνω από τον ρωσικό και εναέριο χώρο της Λευκορωσίας και να συλλέγουν πληροφορίες για τις δυνατότητες της αεράμυνας και άλλων πόρων τους. Θα ήταν απλώς αδύνατο για το ραντάρ παρακολούθησης των S-400 να λειτουργήσει σε αυτό που ονομάζεται λειτουργία "πολεμικής εφεδρείας" (απόκρυψη χαρακτηριστικών όπως το πλάτος παλμού που χρησιμοποιεί ο εχθρός για να αναλύσει την υπογραφή του ραντάρ) χωρίς να αποκαλύψει τις συχνότητες συλλογής ραντάρ του, ειδικά όταν προσπαθεί για την δέσμευση στόχων στο μεγαλύτερο δυνατό εύρος.
Και ενώ αυτό στερεί από το ΝΑΤΟ την ικανότητα να αναλύει τις ρωσικές αντιαεροπορικές άμυνες και πιθανώς να σχεδιάζει προηγμένα αντίμετρα που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της Μόσχας μακροπρόθεσμα, είναι ακριβώς εξαιτίας αυτού που ο ευρασιατικός γίγαντας δεν μπόρεσε να χρησιμοποιήσει το πλήρες δυναμικό της αεράμυνας του.
Έτσι, ο ρωσικός στρατός έπρεπε να βρει αντισυμβατικούς και καινοτόμους τρόπους αντιμετώπισης, που θα οδηγούσαν στη σύζευξη του S-400-A-50, ο τελευταίος χρησιμοποιώντας τα προηγμένα ραντάρ και τους αισθητήρες του για να εντοπίσει πυραύλους 40N6E που εκτοξεύονται ως μέρος αυτού που είναι γνωστό ως μετά την εκτόξευση». κλειδώσει". Το A-50/A-50U παρέχει δεδομένα καθοδήγησης και στόχευσης, τα οποία στη συνέχεια λαμβάνονται στη μέση της πορείας και αποθηκεύονται στο σύστημα πλοήγησης του 40N6E. Η ρωσική πλευρά αρνείται να αποκαλύψει τις ακριβείς πληροφορίες για καθαρά πρακτικούς λόγους, καθώς αυτές θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της θέσης των μπαταριών αεράμυνας της. Επιπλέον, η μη αποκάλυψη πολλών πληροφοριών σχετικά με αυτό το ζεύγος επιτρέπει στα αεροσκάφη του καθεστώτος του Κιέβου να συνεχίσουν να στοχεύουν στις μεγαλύτερες δυνατές αποστάσεις, ακόμη και όταν πετούν εξαιρετικά χαμηλά για να αποφευχθεί ο εντοπισμός από ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό γίνεται τώρα μείζον πρόβλημα, καθώς αναχαιτιστές και αεριωθούμενα αεροπλάνα υπεροχής όπως τα MiG-31BM, Su-30SM, Su-35S και/ή Su-57 θα μπορούσαν πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθούν με παρόμοιο τρόπο. Επιπλέον, αυτά τα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιήσουν πυραύλους όπως ο R-37M και παραλλαγές του R-77 που έχουν μέγιστο βεληνεκές έως και 400 km και 200 km αντίστοιχα.
Το πρώτο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο γιατί μετατρέπει την πλατφόρμα εκτόξευσης σε "ιπτάμενο S-400", ενώ το δεύτερο είναι μικρότερο, που σημαίνει ότι ένα μαχητικό μπορεί να μεταφέρει περισσότερα και έτσι να καταρρίψει μισή μοίρα εχθρικών αεροπλάνων αστραπιαία σε μία μόνο πτήση και σε αποστάσεις πολύ πέρα από το βεληνεκές της αεράμυνας της νεοναζιστικής χούντας. Αυτές οι εξελίξεις απλώς ενισχύουν τα συμπεράσματα ορισμένων δυτικών στρατιωτικών ομάδων σκέψης που αναγνωρίζουν τις επιδόσεις του VKS.
πηγή: InfoBRICS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου