Για πρώτη φορά, ο κόσμος γίνεται μάρτυρας ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας ζωντανά, στην τηλεόραση.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, που είναι μαζί εδώ και πολύ καιρό, θα θεωρηθούν και οι δύο υπεύθυνοι για τις μαζικές δολοφονίες στη Γάζα. Παντού, εκτός από την Ευρώπη, οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον αποσύρουν τους πρεσβευτές τους από το Τελ Αβίβ. Αύριο θα το κάνουν στην Ουάσιγκτον. Όλα συμβαίνουν όπως κατά την εξάρθρωση της ΕΣΣΔ και θα τελειώσουν με τον ίδιο τρόπο: η Αμερικανική Αυτοκρατορία απειλείται από την ύπαρξή της. Η διαδικασία που μόλις ξεκίνησε δεν μπορεί να σταματήσει.
Ενώ έχουμε στραμμένα τα μάτια μας στις σφαγές αμάχων στο Ισραήλ και τη Γάζα, δεν αντιλαμβανόμαστε ούτε τις εσωτερικές διχάσεις στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ, ούτε τη σημαντική αλλαγή που προκαλεί αυτή η τραγωδία στον κόσμο. Για πρώτη φορά στην ιστορία, άμαχοι σκοτώνονται μαζικά και ζωντανά στην τηλεόραση.
Παντού – εκτός από την Ευρώπη – Εβραίοι και Άραβες ενώνονται για να φωνάξουν τον πόνο τους και να καλέσουν για ειρήνη.
Οι άνθρωποι παντού αντιλαμβάνονται ότι αυτή η γενοκτονία δεν θα ήταν δυνατή εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν προμήθευαν βόμβες στον ισραηλινό στρατό σε πραγματικό χρόνο.
Παντού, τα κράτη ανακαλούν τους πρεσβευτές τους στο Τελ Αβίβ και αναρωτιούνται αν πρέπει να ανακαλέσουν αυτούς που έστειλαν στην Ουάσιγκτον.
Είναι αυτονόητο ότι οι ΗΠΑ αποδέχτηκαν μόνο διστακτικά αυτό το θέαμα, αλλά δεν το επέτρεψαν απλώς, το κατέστησαν δυνατό με επιδοτήσεις και όπλα. Φοβούνται μήπως χάσουν τη Δύναμη τους μετά την ήττα τους στη Συρία, την ήττα τους στην Ουκρανία και ίσως σύντομα την ήττα τους στην Παλαιστίνη. Πράγματι, εάν οι στρατοί της Αυτοκρατορίας δεν φοβούνται πλέον, ποιος θα συνεχίσει να πραγματοποιεί συναλλαγές σε δολάρια αντί για το δικό του νόμισμα; Και σε αυτό το ενδεχόμενο, πώς η Ουάσιγκτον θα κάνει τους άλλους να πληρώσουν για όσα ξοδεύει, πώς θα διατηρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες το βιοτικό τους επίπεδο;
Τι θα συμβεί όμως στο τέλος αυτής της ιστορίας; Ότι η Μέση Ανατολή επαναστατεί ή ότι το Ισραήλ συντρίβει τη Χαμάς με τίμημα χιλιάδων ζωών;
Θα θυμόμαστε ότι ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχε αρχικά καλέσει το Ισραήλ να εγκαταλείψει το σχέδιό του να κινηθεί προς την Αίγυπτο ή, ελλείψει αυτού, να εξαλείψει τον παλαιστινιακό λαό από προσώπου γης, και ότι το Τελ Αβίβ δεν υπάκουσε.
Οι «Εβραίοι υπερασπιστές» συμπεριφέρονται σήμερα όπως το 1948.
Όταν τα Ηνωμένα Έθνη ψήφισαν για τη δημιουργία δύο ομόσπονδων κρατών στην Παλαιστίνη, ενός εβραϊκού και ενός αραβικού, οι ένοπλες δυνάμεις αυτοανακηρύχθηκαν το εβραϊκό κράτος πριν δημιουργηθούν τα σύνορά του. Οι «Εβραίοι υπέρμαχοι» έδιωξαν αμέσως εκατομμύρια Παλαιστινίους από τα σπίτια τους (τη «Νάκμπα») και δολοφόνησαν τον ειδικό εκπρόσωπο του ΟΗΕ που είχε έρθει για να δημιουργήσει ένα παλαιστινιακό κράτος. Οι επτά αραβικοί στρατοί (Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, Ιράκ, Ιορδανία, Λίβανος, Συρία και Βόρεια Υεμένη) που προσπάθησαν να τους αντιταχθούν παρασύρθηκαν γρήγορα.
Σήμερα, δεν υπακούουν πλέον στους προστάτες τους και ξανασφαγιάζουν, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι, αυτή τη φορά, ο κόσμος τους παρακολουθεί και ότι κανείς δεν θα έρθει να τους βοηθήσει. Τη στιγμή που οι Σιίτες παραδέχονται την αρχή του Εβραϊκού Κράτους, η τρέλα τους θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη αυτού του Κράτους.
Θυμόμαστε πώς κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Το κράτος δεν ήταν σε θέση να προστατεύσει τον πληθυσμό του κατά τη διάρκεια ενός καταστροφικού ατυχήματος. 4000 Σοβιετικοί πέθαναν στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ (1986), σώζοντας τους συμπολίτες τους. Οι επιζώντες αναρωτήθηκαν τότε γιατί συνέχισαν να δέχονται, 69 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ένα αυταρχικό καθεστώς. Ο πρώτος γραμματέας του ΚΚΣΕ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, έγραψε ότι όταν είδε αυτή την καταστροφή κατάλαβε ότι το καθεστώς του απειλούνταν.
Στη συνέχεια υπήρξαν οι ταραχές του Δεκεμβρίου στο Καζακστάν, οι διαδηλώσεις ανεξαρτησίας στις χώρες της Βαλτικής και στην Αρμενία. Ο Γκορμπατσόφ τροποποίησε το Σύνταγμα για να αφαιρέσει την παλιά φρουρά από το Κόμμα. Αλλά οι μεταρρυθμίσεις του δεν ήταν αρκετές για να σταματήσουν τη φωτιά που εξαπλώθηκε στο Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Η εξέγερση των Νέων Κομμουνιστών της Ανατολικής Γερμανίας ενάντια στο Δόγμα Μπρέζνιεφ οδήγησε στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου (1989). Η κατάρρευση της εξουσίας στη Μόσχα οδήγησε στη διακοπή της βοήθειας προς τους συμμάχους, συμπεριλαμβανομένης της Κούβας (1990). Τελικά υπήρξε η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και η διάλυση της Ένωσης (1991). Σε κάτι περισσότερο από 5 χρόνια, μια Αυτοκρατορία που όλοι πίστευαν ότι θα ήταν αιώνια κατέρρευσε από μόνη της.
Αυτή η αναπόφευκτη διαδικασία μόλις ξεκίνησε για την «Αμερικανική Αυτοκρατορία». Το ερώτημα δεν είναι πόσο μακριά θα φτάσουν οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» του Μπενιαμίν Νετανιάχου, αλλά πόσο μακριά θα τους υποστηρίξουν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ. Σε ποιο σημείο θα θεωρήσει η Ουάσιγκτον ότι έχει περισσότερα να χάσει αφήνοντας Παλαιστίνιους αμάχους να σφαγιάζονται παρά διορθώνοντας τους Ισραηλινούς ηγέτες;
Το ίδιο πρόβλημα δημιουργείται για αυτόν στην Ουκρανία. Η στρατιωτική αντεπίθεση της κυβέρνησης του Volodymyr Zelensky απέτυχε. Από εδώ και πέρα, η Ρωσία δεν επιδιώκει πλέον να καταστρέψει τα ουκρανικά όπλα, τα οποία αντικαθίστανται αμέσως από όπλα που προσφέρει η Ουάσιγκτον, αλλά να σκοτώσει όσους τα χρησιμοποιούν. Οι ρωσικοί στρατοί συμπεριφέρονται σαν μια γιγάντια μηχανή λείανσης που σκοτώνει αργά και αδυσώπητα όλους τους Ουκρανούς στρατιώτες που πλησιάζουν τις ρωσικές αμυντικές γραμμές. Το Κίεβο δεν είναι πλέον σε θέση να κινητοποιήσει μαχητές και οι στρατιώτες του αρνούνται να υπακούσουν σε εντολές που τους καταδικάζουν σε βέβαιο θάνατο. Οι αξιωματικοί του δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πυροβολήσουν τους ειρηνιστές.
Πολλοί ηγέτες των ΗΠΑ, της Ουκρανίας και του Ισραήλ μιλούν ήδη για την αντικατάσταση του ουκρανικού συνασπισμού «ολοκληρωμένων εθνικιστών» και του συνασπισμού «Εβραϊκής υπεροχής», αλλά η περίοδος του πολέμου δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν πρέπει να αντικαταστήσει την Ουκρανή μαριονέτα του και τους βάρβαρους Ισραηλινούς συμμάχους του, όπως ο Πρωθυπουργός Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έπρεπε να αντικαταστήσει τον σκληρό εκπρόσωπό του στο Χαζακστάν, ανοίγοντας το δρόμο για εκτεταμένες διαμαρτυρίες εναντίον διεφθαρμένων ηγετών. Όταν απομακρυνθούν ο Ζελένσκι και ο Νετανιάχου, όλοι θα ξέρουν ότι είναι δυνατό να αποκτήσουν το κεφάλι ενός εκπροσώπου της Ουάσιγκτον και καθένας από αυτούς θα ξέρει ότι πρέπει να φύγει πριν θυσιαστεί.
Αυτή η διαδικασία δεν είναι μόνο αναπόφευκτη, αλλά και αναπόφευκτη. Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν μπορεί απλώς να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να το επιβραδύνει, να το κάνει να διαρκέσει, όχι για να το σταματήσει.
Οι δυτικοί λαοί και οι ηγέτες πρέπει τώρα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να βγουν από αυτό το χάος, χωρίς να περιμένουν να εγκαταλειφθούν, όπως έκανε η Κούβα με κόστος τις στερήσεις της «ειδικής περιόδου» της. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη: ο τελευταίος που θα αντιδράσει θα πρέπει να πληρώσει το λογαριασμό για όλους. Ήδη πολλά κράτη στον «υπόλοιπο κόσμο» φεύγουν. Παρατάσσονται για να μπουν στους BRICS ή στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης.
Ακόμη περισσότερο από τη Ρωσία, η οποία έπρεπε να χωριστεί από τις χώρες της Βαλτικής, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προετοιμαστούν για εσωτερικές εξεγέρσεις. Όταν δεν καταφέρουν πλέον να επιβάλλουν το δολάριο στο διεθνές εμπόριο και το βιοτικό τους επίπεδο καταρρεύσει, οι φτωχές περιοχές θα αρνηθούν να υπακούσουν ενώ οι πλούσιοι θα αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους, ξεκινώντας από τις δημοκρατίες του Τέξας και της Καλιφόρνια (οι μόνες που, σύμφωνα με τις Συνθήκες, έχουν τη νομική δυνατότητα)1 . Είναι πιθανό ότι η εξάρθρωση των ΗΠΑ θα προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο.
Η εξαφάνιση των Ηνωμένων Πολιτειών θα προκαλέσει αυτή του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις παλιές τους αντιπαλότητες, αφού δεν τους ανταποκρίθηκαν όταν ήταν η κατάλληλη στιγμή.
Σε λίγα χρόνια το Ισραήλ και η «Αμερικανική Αυτοκρατορία» θα εξαφανιστούν. Όσοι παλεύουν ενάντια στο νόημα της Ιστορίας θα προκαλέσουν πολέμους και αχρείαστους θανάτους σε αριθμούς. Ομάδα Βολταίρος Μευσάν,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου