Η αμφιλεγόμενη στρατιωτική πολιτική του Ισραήλ να σκοτώνει τους πολίτες του για να διαφυλάξει την εθνική ασφάλεια μπορεί να είναι το καθοριστικό του λάθος της 7ης Οκτωβρίου. Θα γινόταν καν «σφαγή» εκείνη την ημέρα αν το Ισραήλ δεν είχε εφαρμόσει την Οδηγία του Αννίβα;
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Μια τελετή αποχαιρετισμού πραγματοποιήθηκε πρόσφατα για τη 12χρονη Liel Hezroni, ένα Ισραηλινό κορίτσι από το Kibbutz Be'eri που πέθανε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης Al-Aqsa Flood της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Δεν έγινε παραδοσιακή ταφή, απλώς τελετή, γιατί το σώμα της δεν βρέθηκε ποτέ.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν αρχικά ότι η παλαιστινιακή αντίσταση σκότωσε 1.400 Ισραηλινούς εκείνη την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων 112 στο Be'eri. Αν και η Liel πέθανε την « πιο σκοτεινή μέρα του Ισραήλ », κανένας κυβερνητικός αξιωματούχος δεν παρευρέθηκε στην τελετή αποχαιρετισμού για να εκφράσει συλλυπητήρια στην οικογένειά της. Ούτε η ισραηλινή κυβέρνηση ερεύνησε τον θάνατό της ούτε είπε στους συγγενείς της πώς πέθανε.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο Leil πιθανότατα δεν σκοτώθηκε από τη Χαμάς, αλλά από τον ισραηλινό στρατό.
Ο Λιέλ πέθανε όταν οι ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις εκτόξευσαν δύο οβίδες τανκ σε ένα σπίτι στο Μπεέρι που κρατούσε 15 Ισραηλινούς ομήρους και τους 40 μαχητές της Χαμάς που τους είχαν αιχμαλωτίσει.
Η Yasmin Porat, 44, είναι ένας από τους δύο Ισραηλινούς που επέζησαν από το περιστατικό. Έμεινε με τον Liel και άλλους ομήρους για αρκετές ώρες στο σπίτι, φρουρούμενη, λέει, από μαχητές που τους φέρθηκαν «ανθρώπινα» και των οποίων «στόχος ήταν να μας απαγάγουν στη Γάζα. Όχι για να μας σκοτώσουν».
Η αποκάλυψη βόμβας του Πόρατ ήταν ότι όταν έφτασαν οι ισραηλινές δυνάμεις, «εξολόθρευσαν τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των ομήρων», είπε η μητέρα τριών παιδιών στον Kan . «Υπήρχαν πολύ, πολύ δυνατά διασταυρούμενα πυρά».
Ο ρόλος των ισραηλινών δυνάμεων στην επίθεση στο μουσικό φεστιβάλ
Μια επίσημη έρευνα της ισραηλινής αστυνομίας για την επίθεση στο μουσικό φεστιβάλ Nova κοντά στα σύνορα της Γάζας προσθέτει στους αυξανόμενους ισχυρισμούς ότι ο στρατός σκότωσε αμάχους. Η αρχική αφήγηση μιας σφαγής 260 Ισραηλινών υπό την ηγεσία της Χαμάς καταρρίπτεται γρήγορα καθώς Ισραηλινοί πολίτες απαιτούν έρευνες και περισσότερες πληροφορίες.
Σύμφωνα με τη Haaretz , αστυνομική πηγή αποκάλυψε ότι ένα ισραηλινό μαχητικό ελικόπτερο, κατά την άφιξη, όχι μόνο στόχευσε μαχητές της Χαμάς, αλλά πυροβόλησε και εναντίον Ισραηλινών που παρευρίσκονταν στο φεστιβάλ. Η έκθεση της αστυνομίας έχει τώρα αναπροσαρμόσει τον αριθμό των νεκρών του φεστιβάλ σε 364 θύματα.
Μια αναφορά από το Yedioth Ahronoth στις 15 Οκτωβρίου υποστήριξε ότι η Χαμάς έκανε σκόπιμα δύσκολο για τους πιλότους να διακρίνουν μεταξύ τους και των Ισραηλινών φορώντας πολιτικά ρούχα. Αυτό, όπως υποστηρίζεται, έκανε τους πιλότους να διστάσουν να επιτεθούν σε στόχους στο έδαφος στην αρχή, αλλά σύντομα άρχισαν να πυροβολούν αδιάκριτα:
«Ο ρυθμός των πυρών εναντίον των χιλιάδων τρομοκρατών ήταν τεράστιος στην αρχή και μόνο σε κάποιο σημείο οι πιλότοι άρχισαν να επιβραδύνουν τις επιθέσεις και να επιλέγουν προσεκτικά τον στόχο».
Η προθυμία των δυνάμεων κατοχής να εξαπολύσουν συντριπτική δύναμη πυρός με αυτόν τον τρόπο εξηγεί τον μεγάλο αριθμό νεκρών στις 7 Οκτωβρίου. Ρίχνει επίσης φως στην έντονη ασυμφωνία μεταξύ δύο αφηγήσεων - η μία, για μια χαρούμενη, δολοφονική Χαμάς που σκότωσε εκατοντάδες «αδιακρίτως», έναντι της άλλης εικόνας, Παλαιστίνιων μαχητών που συμπεριφέρονταν «ανθρώπινα» στους αιχμαλώτους.
Ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης Mark Regev παραδέχτηκε σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα στο MSNBC ότι ο αρχικός αριθμός των νεκρών 1.400 Ισραηλινών από την επιχείρηση αντίστασης ήταν λάθος. Η αναθεωρημένη καταμέτρηση μείωσε τον αριθμό σε 1.200.
«Υπερεκτιμήσαμε, κάναμε λάθος», είπε ο Ρέγεβ. «Υπήρχαν πραγματικά πτώματα που κάηκαν τόσο πολύ που νομίζαμε ότι ήταν δικά μας, τελικά, προφανώς, ήταν τρομοκράτες της Χαμάς».
Εάν περίπου 200 μαχητές της Χαμάς και Παλαιστίνιοι κάηκαν τόσο σοβαρά από πυρά τανκς και ελικοπτέρων που δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν, η λογική υπαγορεύει ότι πολλοί Ισραηλινοί είχαν παρόμοια μοίρα. Μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί δεν έμεινε τίποτα από το σώμα της Liel Herzoni για να ταφεί στην τελετή αποχαιρετιστηρίου της.
Τρύπες στην αφήγηση του Τελ Αβίβ
Ο Hadas Dagan, ο άλλος αυτόπτης μάρτυρας στο γεγονός στο οποίο σκοτώθηκε ο Liel, επιβεβαίωσε επίσης ότι όταν έφτασε το ισραηλινό τανκ, εκτοξεύτηκαν δύο οβίδες και στη συνέχεια «επικράτησε απόλυτη σιωπή». Όχι μόνο η Liel, αλλά και ο αδελφός της Yanai και η θεία τους Ayla, που τους μεγάλωσε, χάθηκαν στο σπίτι.
Μια αναφορά της Haaretz στις 20 Οκτωβρίου επιβεβαίωσε τις δηλώσεις δύο μαρτύρων ότι οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν σπίτια στο Be'eri και σκότωσαν τους Ισραηλινούς κρατούμενους μέσα. Ο δημοσιογράφος Nir Hasson αναφέρει ότι σύμφωνα με έναν κάτοικο του Be'eri ονόματι Tuval Escapa, του οποίου ο σύντροφος σκοτώθηκε στην επίθεση, ήταν:
«Μόνο αφού οι διοικητές στο πεδίο πήραν δύσκολες αποφάσεις - συμπεριλαμβανομένων των βομβαρδισμών σπιτιών με τους ενοίκους τους μέσα για να εξοντώσουν τους τρομοκράτες μαζί με τους ομήρους - ο IDF [ισραηλινός στρατός] ολοκλήρωσε την κατάληψη του κιμπούτς. Η τιμή ήταν τρομερή. Τουλάχιστον 112 άνθρωποι από το Be'eri σκοτώθηκαν».
Η έκθεση Haaretz σημειώνει περαιτέρω ότι «11 ημέρες μετά τη σφαγή, τα πτώματα μιας μητέρας και του γιου της ανακαλύφθηκαν σε ένα από τα κατεστραμμένα σπίτια. Πιστεύεται ότι περισσότερα πτώματα εξακολουθούν να βρίσκονται στα ερείπια».
Αναπάντητα ερωτήματα
Στις 15 Νοεμβρίου, ο Keren Neubach, δημοσιογράφος και τηλεοπτικός παρουσιαστής του ισραηλινού τηλεοπτικού σταθμού Kan , μίλησε με τον Omri Shafroni, μέλος του Kibbutz Be'eri και συγγενή του Liel. Ο Omri δεν είναι ακόμα σίγουρος πώς σκοτώθηκε ο Liel:
"Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο ο Liel και άλλοι να σκοτώθηκαν από τα πυρά των IDF [ισραηλινού στρατού]. Μπορεί να πέθαναν από τα πυρά των τρομοκρατών ή μπορεί να πέθαναν από τα πυρά του IDF, επειδή υπήρχε πολύ σφοδρός πυροβολισμός. Δεν ξέρω και δεν θέλω απλώς να το πω».
Αλλά είναι θυμωμένος που η ισραηλινή κυβέρνηση αρνείται να ερευνήσει τι συνέβη στο Be'eri εκείνη την ημέρα, παρά τις μαρτυρίες που έχουν προκύψει.
"Γνωρίζουμε τι είπε η Γιασμίν για περισσότερο από ένα μήνα, τα ακούσαμε από τη Γιασμίν και τον Χάντας και από τους ανθρώπους μας από το κιμπούτς των οποίων οι συγγενείς σκοτώθηκαν εκεί. Αλλά κανένας υπάλληλος δεν ήρθε και μας είπε τι συνέβη σε αυτό το σπίτι", θρηνεί ο Όμρι:
«Είναι πολύ περίεργο για μένα ότι μέχρι τώρα δεν έχουμε διεξαγάγει επιχειρησιακή έρευνα για ένα συμβάν στο οποίο προφανώς δολοφονήθηκαν 13 όμηροι και δεν έγιναν διαπραγματεύσεις. Μήπως ελήφθη εντολή ότι είναι αδύνατη η διαπραγμάτευση υπό αυτές τις συνθήκες; Δεν ξέρω, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουμε κάνει καμία επιχειρησιακή έρευνα. Και κανείς δεν είναι εκεί για να μας μιλήσει για το τι συνέβη στην εκδήλωση».
Εάν όντως λαμβανόταν εντολή να μην διαπραγματευτούν, και αντ' αυτού να εκτοξευθούν οβίδες αρμάτων μάχης σε ένα σπίτι γεμάτο με Ισραηλινούς εποίκους, αυτό θα σήμαινε ότι οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί ηγέτες ζήτησαν από τους διοικητές στο έδαφος να εφαρμόσουν την αμφιλεγόμενη «Οδηγία του Χάνιμπαλ » .
Εξαιρετική δύναμη για ακραία άκρα
Οι Times of Israel περιέγραψαν πώς η «οδηγία επιτρέπει στους στρατιώτες να χρησιμοποιούν δυνητικά τεράστιες ποσότητες βίας για να αποτρέψουν έναν στρατιώτη από το να πέσει στα χέρια του εχθρού. Αυτό περιλαμβάνει την πιθανότητα να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του εν λόγω στρατιώτη προκειμένου να αποτραπεί η σύλληψή του».
«Κάποιοι αξιωματικοί, ωστόσο, κατανοούν ότι η εντολή σημαίνει ότι οι στρατιώτες πρέπει να σκοτώσουν σκόπιμα τον σύντροφό τους για να τον εμποδίσουν να αιχμαλωτιστεί», πρόσθεσε η εφημερίδα.
Μια έρευνα της Haaretz για την οδηγία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «από τη σκοπιά του στρατού, ένας νεκρός στρατιώτης είναι καλύτερος από έναν αιχμάλωτο στρατιώτη που ο ίδιος υποφέρει και αναγκάζει το κράτος να απελευθερώσει χιλιάδες αιχμαλώτους για να επιτύχει την απελευθέρωσή του».
Στο παρελθόν, οι Ισραηλινοί διοικητές είχαν αντιμετωπίσει καταστάσεις όπου μόνο ένας στρατιώτης αιχμαλωτίστηκε. Αλλά όλα άλλαξαν στις 7 Οκτωβρίου, καθώς ο στρατός τους αντιμετώπισε μια άνευ προηγουμένου και άγνωστη κατάσταση στην οποία εκατοντάδες Ισραηλινοί οδηγούνταν ως αιχμάλωτοι πολέμου στην πυκνοκατοικημένη Λωρίδα της Γάζας.
Σε μια συνέντευξη στη Haaretz στις 15 Νοεμβρίου, ο έφεδρος συνταγματάρχης της ισραηλινής αεροπορίας Nof Erez προτείνει ότι ο στρατός ανέβασε την Οδηγία Hannibal σε ένα νέο επίπεδο όταν τα ελικόπτερα Apache τους έφτασαν στη σκηνή:
«Αυτό που είδαμε εδώ ήταν «μαζικός Αννίβας». Υπήρχαν πολλά ανοίγματα στον φράχτη, χιλιάδες άνθρωποι σε πολλά διαφορετικά οχήματα, με ομήρους και χωρίς».
Ένα κάλυμμα για γενοκτονία
Μια επίσημη έρευνα για τη δολοφονία της Liel Hezroni και των σχεδόν 1.200 άλλων Ισραηλινών που σκοτώθηκαν μαζί της είναι απίθανο να γίνει σύντομα, αν όχι καθόλου.
Μετά την πλημμύρα του Al-Aqsa, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει επικριθεί έντονα για τις αποτυχίες πληροφοριών που επέτρεψαν την επιτυχία της παλαιστινιακής αντίστασης. Έχει υποσχεθεί έρευνα, αλλά αρνείται να την αναλάβει μέχρι μετά τον πόλεμο.
Εάν διεξαχθεί έρευνα, πιθανότατα θα διαπιστώσει ότι ο Νετανιάχου και άλλοι Ισραηλινοί ηγέτες πιστεύουν ότι ένα νεκρό 12χρονο Ισραηλινό κορίτσι είναι καλύτερο από ένα φυλακισμένο 12χρονο Ισραηλινό κορίτσι.
Ωστόσο, προκύπτει επίσης μια απογοητευτική συνειδητοποίηση: ένας άψυχος Liel Herzoni έχει δυνητικά εκμεταλλευτεί για να εκλογικεύσει την απανθρωποποίηση των 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από ένα εκατομμύριο παιδιών, χαρακτηρίζοντάς τους ως «ανθρώπινα ζώα» και παρέχοντας το πρόσχημα για τις αδίστακτες, γενοκτονικές ενέργειες του Ισραήλ . ο κόσμος έχει δει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες έξι εβδομάδες.
Από τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ βομβάρδισε αδιακρίτως τη Γάζα, κατευθύνοντας τις επιθέσεις του σε σπίτια, τζαμιά, εκκλησίες, νοσοκομεία και σχολεία. Αυτή η ανελέητη επίθεση είχε ως αποτέλεσμα την τραγική απώλεια περισσότερων από 14.000 ζωών Παλαιστινίων, περισσότεροι από 5.000 εκ των οποίων παιδιά.
Εν μέσω αυτής της άνευ προηγουμένου επίθεσης, αναγκάζεται κανείς να αναρωτηθεί: εάν το Ισραήλ δείχνει ελάχιστα σεβασμό για τις ζωές των εποίκων-πολιτών του, τι ελπίδα παραμένει για τον καταπιεσμένο παλαιστινιακό πληθυσμό καθώς υπομένει μια επίθεση που τροφοδοτείται από μια επιθετικότητα που προκαλείται από την οργή; Όλα αυτά «δικαιολογούνται», φυσικά, από μια «σφαγή της Χαμάς» που μπορεί να μην συνέβη ποτέ
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα εκείνες του The Cradle και του Mytilenepress.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου