Υπάρχουν επετείοι που δεν θα θέλαμε ποτέ να θυμόμαστε. Εκτός και αν καθιστούν δυνατή την καταγγελία ενός αποτρόπαιου και ασυγχώρητου εγκλήματος. Αυτές οι μέρες σηματοδοτούν την ημέρα της αμερικανικής επέμβασης στο Ιράκ, πριν από 20 χρόνια.
Μη ικανοποιημένοι με τις δολοφονικές κυρώσεις τους – κανείς δεν θα ξεχάσει τα λόγια του κ. Albright που δικαιολογούν την εφαρμογή τους στο όνομα των δυτικών «αξιών», παρά το θάνατο σχεδόν 600.000 παιδιών που στερήθηκαν ιατρικής – όλος ο κόσμος γνωρίζει σήμερα ότι αυτή η παρέμβαση προκλήθηκε από μια χονδροειδές ψέμα εκ μέρους των ανώτατων αμερικανικών αρχών στο πρόσωπο του υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ και του φιαλιδίου του ενώπιον των αρχών του ΟΗΕ,
Στη βεβαιότητα της ηγεμονικής τους υπεροχής, οι Ηνωμένες Πολιτείες, πλαισιωμένες από τους εξίσου συνένοχους συμμάχους τους, ξεκίνησαν τη συστηματική καταστροφή μιας ολόκληρης χώρας. Καμία λέξη δεν μπορεί να πει ή να μεταφράσει τη φρίκη που έχουν υποστεί έκτοτε οι κάτοικοι. Χωρίς καν να υπολογίζουμε τον ακριβή αριθμό των θυμάτων – που στη Δύση ενοχλεί με ακριβή καταμέτρηση όταν αυτές οι χώρες μας παρουσιάζονται ως «βάρβαροι» – η πλειοψηφία των πολιτών της έχει χάσει τα πάντα. Και η χώρα, όπως υποσχέθηκαν οι κακοί υποστηρικτές αυτών των εγκλημάτων, επανήλθε στη πέτρινη εποχή.
Δείτε την υπεροχή μας να απλώνεται σε όλο της το μεγαλείο και προσπαθήστε να νιώσετε και να κατανοήσετε το βλέμμα αυτών των για πάντα τραυματισμένων παιδιών, φανταζόμενοι ότι θα ήταν δικά σας:
Η Γαλλία εκείνη την εποχή, κάπως μοναχική μεταξύ των δυτικών χωρών, είχε καταγγείλει αυτή τη σκόπιμη χρήση βίας, αφού κανένα πειστικό στοιχείο δεν ήταν ικανό να καταλήξει στους ισχυρισμούς της Ουάσιγκτον. Ο υπουργός Εξωτερικών Ντομινίκ ντε Βιλπέν και ο Πρόεδρος Ζακ Σιράκ είχαν αντισταθεί παρά την πίεση που τους ασκούνταν στα παρασκήνια. Η εικόνα της Γαλλίας είχε επίσης μεγεθυνθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, κάτι που δεν αρμόζει πλέον σήμερα, το αντίθετο μάλιστα, αφού ο Νικολά Σαρκοζί ευθυγραμμίστηκε πειθήνια με τον πολιτικό ατλαντικό. Ιερό μάθημα για όσους προσπαθούν να κατανοήσουν τα μέσα και τα έξω των γεγονότων.
Μετά τα πρώτα χρόνια αυτής της καταστροφής, μια φωνή, μεταξύ άλλων, μου μίλησε κατά τη διάρκεια αυτής της τραγωδίας. Γυναικεία φωνή. Η ιρακινή φωνή της Layla Anwar που είχα αναμεταδώσει στο βιβλίο μου " La Démocratie Lie " (2008) και της οποίας θέλω να υπενθυμίσω τις παρατηρήσεις μιας φλέγουσας επικαιρότητας:
Τίποτα να προσθέσω…
Αν όχι, η δυτική μας δικαιοσύνη, ασύγκριτη και τόσο συχνά λαμβανόμενη ως παράδειγμα στις «αξίες μας» – σε επίσημες ομιλίες! – ποτέ δεν ανησύχησε το παραμικρό από τους υπεύθυνους, άμεσα ή έμμεσα, με αυτό που πρέπει ωστόσο να χαρακτηριστεί με τους κατάλληλους όρους: εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Και σήμερα, τι είμαστε μάρτυρες; Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) τολμά να εκδώσει ένταλμα σύλληψης κατά του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και της Μαρίας Λβόβα-Μπέλοβα, που διορίστηκε Επίτροπος για τα Δικαιώματα του Παιδιού στη Ρωσία. Ευτυχώς για το ΔΠΔ, η γελοιοποίηση δεν σκοτώνει (ό,τι…). Αν εδώ και αρκετά χρόνια, η Δύση έχει γίνει κυρίαρχος σε αυτό που λέγεται «κατηγορητική αντιστροφή», βρίσκει εκεί τον παροξυσμό της. Αντί για αυτό, κοιτάξτε μετά από μόλις 15 χρόνια βασιλείας, τον ισολογισμό του Προέδρου Πούτιν, ο οποίος σίγουρα δεν θα έπρεπε να ντρέπεται για αυτόν των δυτικών ομολόγων του, ειδικά αφού από το 2013, αυτά τα στοιχεία έχουν βελτιωθεί σημαντικά:
Καμία δράση του ΔΠΔ δεν αναλήφθηκε ποτέ εναντίον των τελευταίων Αμερικανών –ή Ισραηλινών, φυσικά– προέδρων, ορισμένοι από τους οποίους υπολόγισαν ότι ήταν άμεσα υπεύθυνοι για σχεδόν 20 εκατομμύρια θανάτους μόνο στις ακόλουθες χώρες: Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Παλαιστίνη , Σουδάν, Αφγανιστάν. Για να μην αναφέρουμε τις παρεμβάσεις τους σε άλλες χώρες όπου τα συμφέροντά τους υπερισχύουν κάθε άλλης εκτίμησης. Πάντα στο όνομα των «αξιών μας», φαίνεται! Πώς μπορούμε ακόμα να πιστεύουμε σε αυτούς τους απαίσιους χαρακτήρες και τους νοσηρούς ισχυρισμούς τους;
Ο απλός πολίτης συχνά αναρωτιέται γιατί η προσωπική του κατάσταση έχει χτυπηθεί τα τελευταία χρόνια και παραπονιέται για το πώς η κοινωνική ευημερία που τόσο δύσκολα αποκτούν οι μεγαλύτεροι του φαίνεται ολοένα και πιο αδύναμη όταν δεν καταπιέζεται από την κατάσταση των δικαιωμάτων που έχει. είπε επανειλημμένα ότι επωφελείται από. Όταν πραγματικά δαγκώσει τη σκόνη –όπως φαίνεται να απλώνεται αργά αλλά σταθερά σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες– θα καταλήξει (ίσως) να καταλάβει ότι η κατάστασή του, την οποία βλέπει να επιδεινώνεται λίγο περισσότερο κάθε μέρα, είναι αποτέλεσμα των εξωτερικών πολιτικών που εφαρμόζονται. από κυβερνήσεις υπό τις εντολές των υψηλών οικονομικών, απάτριδες και μετεγκαταστημένες σε κάποιο καταφύγιο και φορολογικό παράδεισο, πολύ μακριά από τις αναταράξεις στο έδαφος.
Με αυτό το τελευταίο αστείο από το ΔΠΔ, δεν είναι πλέον βέβαιο ότι η γελοιοποίηση δεν σκοτώνει, γιατί έτσι έχουμε χάσει οριστικά κάθε αξιοπιστία στη διεθνή σκηνή. Και η νέα εντολή στην οποία ξεκίνησε ο Πρόεδρος Πούτιν, που υποστηρίζεται όλο και περισσότερο από όλα τα έθνη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων χωρών όπως η Ινδία, το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Βραζιλία, η Κίνα και πολλές αφρικανικές χώρες, για να ανατρέψει την παλιά τάξη πραγμάτων που σίγουρα έχουμε καταχραστεί στις πλάτες του πιο αδύναμου χωρίς να του εναντιωθεί με την αποφασιστικότητα που θα έπαιρνε, έχει αρχίσει. Το εργοτάξιο είναι τιτάνιο. Αλλά παίρνει μορφή. Όλα θα πρέπει να συνενωθούν ξανά. Όπως η Κίνα, που μόλις αναστάτωσε τη σκακιέρα καταφέρνοντας να συμφιλιώσει το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία, κάτω από τη μύτη και τα γένια των ΗΠΑ. Όλοι οι αναγνωρισμένοι οργανισμοί μας θα πρέπει να επανασχεδιαστούν, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών. Και ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μόνο η αρχή. Θα υπάρξει από τα πιο διαυγή και πιο υπεύθυνα στη Δύση, κάποιο ξέσπασμα που θα αποτρέψει την πλήρη και οριστική ρήξη με την Ανατολή της ευρασιατικής ηπείρου; Αυτό είναι πραγματικά αυτό για το οποίο θα έπρεπε να εργαζόμαστε ακούραστα και ανθυγιεινά συμβιβαζόμενοι με τις ρωσικές αρχές, και ταυτόχρονα με τους Κινέζους, για το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας. Με τον κίνδυνο να ακολουθήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην παρακμή τους, όπως μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε, και την πτώση τους που θα ακολουθήσει, όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει η Laila Anwar. κάποιο τράνταγμα που εμποδίζει την πλήρη και οριστική ρήξη με την Ανατολή της ευρασιατικής ηπείρου; Αυτό είναι πραγματικά αυτό για το οποίο θα έπρεπε να εργαζόμαστε ακούραστα και ανθυγιεινά συμβιβαζόμενοι με τις ρωσικές αρχές, και ταυτόχρονα με τους Κινέζους, για το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας. Με τον κίνδυνο να ακολουθήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην παρακμή τους, όπως μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε, και την πτώση τους που θα ακολουθήσει, όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει η Laila Anwar. κάποιο τράνταγμα που εμποδίζει την πλήρη και οριστική ρήξη με την Ανατολή της ευρασιατικής ηπείρου; Αυτό είναι πραγματικά αυτό για το οποίο θα έπρεπε να εργαζόμαστε ακούραστα και ανθυγιεινά συμβιβαζόμενοι με τις ρωσικές αρχές, και ταυτόχρονα με τους Κινέζους, για το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας. Με τον κίνδυνο να ακολουθήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην παρακμή τους, όπως μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε, και την πτώση τους που θα ακολουθήσει, όπως πολύ σωστά είχε προβλέψει η Laila Anwar.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Daniel Vanhove
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου