Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023

Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε μεγάλο κίνδυνο

 

Σε προηγούμενα άρθρα (1 και 8 Φεβρουαρίου) και στο κανάλι βίντεο μου ( https://secure.tsapublications.com/tsaemdl/order-form/index ), έχω παράσχει αντικειμενικά στοιχεία για την κατάσταση της υγείας στις ΗΠΑ.

Αυτό είναι σημαντικό για δύο λόγους:

1) είναι καταστροφικό .

2) ανακοινώνει τι θα συμβεί στην Ευρώπη : είναι ήδη εμφανές στο Ηνωμένο Βασίλειο και δεν θα αργήσει πολύ στη Γαλλία!

Η κρίση υγείας στις ΗΠΑ και η μείωση του προσδόκιμου ζωής δεν οφείλονται αποκλειστικά στον COVID ή στην εκ νέου επιτάχυνση της καρδιαγγειακής θνησιμότητας, όπως έχω δείξει προηγουμένως.

Υπάρχουν επίσης μαζικά εγκλήματα και σφαγές (όχι μόνο αυτές για τις οποίες μιλάμε στην τηλεόραση). αλλά έχει μικρή σημασία, κατά τη γνώμη μου, σε σύγκριση με δύο άλλα φαινόμενα:

1) η κρίση των οπιοειδών .

2) η έκρηξη περιπτώσεων αυτισμού και συναφών νευροψυχολογικών παθήσεων, «διαταραχών του φάσματος του αυτισμού» (ή ΔΑΦ) όπως λένε οι ειδικοί.

Η κατάχρηση συνταγών και η χρήση οπιοειδών είναι ένα βραχυπρόθεσμα επιλύσιμο πρόβλημα. Τα αίτια και οι συνέπειες είναι γνωστά.

Με την επιδημία του αυτισμού, είναι πιο περίπλοκο και πάνω απ' όλα πιο οδυνηρό γιατί είναι παιδιά (με αβέβαιο μέλλον) και είναι λίγο το μέλλον του έθνους που διακυβεύεται δεδομένου του μεγέθους του φαινομένου. .

Ένα σημαντικό σημείο, ωστόσο: αυτή η επιδημία αυτισμού δεν έχει άμεσο αντίκτυπο στη θνησιμότητα και το προσδόκιμο ζωής. Είναι καθησυχαστικό από μια άποψη, αλλά, από άλλη άποψη, είναι τραγικό γιατί δεν αποτελεί προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις και τις υγειονομικές αρχές. Ωστόσο, είναι το μέλλον του έθνους που διακυβεύεται, επαναλαμβάνω.

Σε αντίθεση με τα οπιοειδή, δεν γνωρίζουμε τις ακριβείς αιτίες [μείζον θέμα ανησυχίας] αλλά δύο κομμάτια εμφανίζονται συστηματικά στο κύκλωμα:

1) φυτοφάρμακα και άλλους περιβαλλοντικούς ρύπους·

2) μαζικά προγράμματα εμβολιασμού για βρέφη !

Και στις δύο περιπτώσεις, συμπαγείς και έντιμοι επιστήμονες έρχονται συστηματικά αντιμέτωπες με υπερισχύουσες αντίπαλες δυνάμεις : τη χημική (και τη γεωργοβιομηχανική) βιομηχανία από τη μια πλευρά. η φαρμακευτική (και η βιομηχανία εμβολίων) από την άλλη.

Είναι το «μικρό χωμάτινο δοχείο» απέναντι σε δύο τεράστιες «σιδερένιες γλάστρες»!

Για έναν επιστήμονα ή έναν απλό πολίτη θα πρέπει να κυριαρχεί η αρχή της σύνεσης και της προφύλαξης. Για τους βιομήχανους και τις κυβερνήσεις σε κοινωνίες σε κρίση (και ίσως ήδη σε πόλεμο, τουλάχιστον λίγο…), δεν υπάρχει τίποτα να δουν και οι μελέτες που τείνουν να δείχνουν την ευθύνη των φυτοφαρμάκων ή/και των εμβολίων – βάζω τα δύο στοιχεία στο πληθυντικός – αγνοούνται και λογοκρίνονται: δεν υπάρχει τίποτα να δεις. πήγαινε στο δρόμο σου !

Όπως έχω δείξει στα βιβλία μου για τα εμβόλια [ Vaccines & Society Collection at Piktos], έχω έντονη την εντύπωση ότι η επιδημία αυτισμού συνδέεται με προγράμματα εμβολιασμού. Αλλά στερούμαστε πολύ γιατί δεν έχουμε πρόσβαση σε ακατέργαστα δεδομένα –στη Γαλλία όπως και στις ΗΠΑ– και αυτά που δημοσιεύονται είναι χαμηλής αξίας. Μερικές φορές, όμως, ανάμεσα στις γραμμές, αντιλαμβανόμαστε τα κομμάτια που πρέπει να ακολουθήσουμε...

Αλλά η λογοκρισία είναι σε επιφυλακή και μόνο όσοι δείχνουν «λευκό πόδι» [και που καθαρίζουν τα εμβόλια] έχουν το δικαίωμα να εκφραστούν!

Προς το παρόν, δεν δίνω κανένα νούμερο εκτός από το ότι περίπου ένα παιδί από την Αμερική (8 ετών, δηλαδή η ηλικία στην οποία τίθεται οριστικά η διάγνωση της ΔΑΦ) από τα 44 θα έπασχε από μια μορφή «ΔΑΦ . Αυτά είναι τα πολύ επίσημα στοιχεία από τις υγειονομικές αρχές των ΗΠΑ (CDC) παρακάτω.

Περισσότερο από αυτούς τους έκτακτους αριθμούς, αυτό που είναι πιο ανησυχητικό κατά τη γνώμη μου είναι η τάση, οι αριθμοί που καταγράφονται χρόνο με τον χρόνο. Παρακάτω είναι ένα διάγραμμα που βασίζεται στους αριθμούς CDC.

Αυτοί οι αριθμοί (αν και επίσημοι και πιθανώς ελαχιστοποιημένοι) αμφισβητούνται [θα ήταν υπερδιάγνωση σύμφωνα με ορισμένους…] και άλλοι φτάνουν στο σημείο να λένε ότι δεν είναι μεγάλη υπόθεση επειδή ορισμένες μορφές ΔΑΦ θα έδιναν συμπάθεια ή ακόμα και μεγάλη, το περίφημο σύνδρομο Άσπεργκερ.

Είναι ευτυχισμένοι οι Άσπεργκερ; Και όλοι οι άλλοι; Και τι πιστεύουν οι οικογένειες;

Με ενδιέφερε πολύ καιρό αυτή η ερώτηση των ΔΑΦ χωρίς να εκφράζομαι πολύ γιατί δεν είναι ο επαγγελματικός μου τομέας. Σημειώνω όμως από την πλευρά των υγειονομικών αρχών καθώς και των κυβερνήσεων και των ακαδημιών μια άρνηση της πραγματικότητας που παραδόξως μου θυμίζει αυτή που παρατηρείται σε σχέση με τα εμβόλια: δεν θέλουμε να δούμε!

Δίνω τον λόγο σε αυτό το Ιστολόγιο σε όσους θέλουν να εκφραστούν. Όλες οι απόψεις είναι ευπρόσδεκτες!

Έρευνα-Επιμέλεια . Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. 

πηγή: Michel de Lorgeril

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου