Λόγω του μικρού μεγέθους του Ισραήλ, η μέθοδος ψηφοφορίας που εφαρμόζεται είναι το αναλογικό σύστημα της εθνικής λίστας με όριο κατανομής εδρών 3,25%. Αυτοί οι νέοι νόμοι επιβεβαιώνουν τον κατακερματισμό του πολιτικού τοπίου.
Τα Εργατικά ιδρυτικά μέλη του εβραϊκού κράτους κέρδισαν μόνο 3,69%, ή τέσσερις έδρες από τις εκατόν είκοσι. Η κοσμική αριστερά, οι αραβικής καταγωγής ισραηλινοί σχηματισμοί και οι εθνικιστές της Εβραϊκής Εστίας πετυχαίνουν αντιπαραστά
Η ρητορική μίσους του Meir Kahane συνέχισε να αντηχεί μεταξύ των εποίκων και των νεοφερμένων. Για παράδειγμα, πολλοί Γάλλοι πολιτογραφημένοι Ισραηλινοί πολίτες ψηφίζουν μαζικά υπέρ των Ben Gvir και Smotrich, ενώ ήταν ακόμη αγανακτισμένοι πρόσφατα για την εκλογική πρόοδο του FN – RN στη Γαλλία. Απίστευτη πολιτική σχιζοφρένεια...
Ο Ben Gvir στρατεύεται πολύ νωρίς μεταξύ των υπερεθνικιστών. Χαιρετίζει τη δολοφονία του πρωθυπουργού Yitzhak Rabin το 1995 και τη σφαγή στη Χεβρώνα που διέπραξε ο εξτρεμιστής άποικος Baruch Goldstein το 1994. Ο ριζοσπαστισμός του ανάγκασε τον Tsahal να τον απαλλάξει από κάθε στρατιωτική θητεία, γεγονός εξαιρετικό για αυτό το ένοπλο έθνος! Δικηγόρος, υπερασπίζεται τους αποίκους με τους οποίους ζει στους θύλακες με τα έξι παιδιά του. Αυτή η τρομερή κερκίδα με ένα επιδέξια ατημέλητο στυλ ντυσίματος και που χειρίζεται την πρόκληση με ευκολία ονειρεύεται την εγκαθίδρυση μιας εβραϊκής θεοκρατίας στο Ισραήλ.
Από την ίδρυσή του το 1948, το εβραϊκό κράτος έχει πράγματι αντιμετωπιστεί με μια υπαρξιακή ασάφεια που συνδέεται με τον ορισμό του «εβραϊκού και δημοκρατικού κράτους». Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι μια εβραϊκή δημοκρατία, ένα εβραϊκό θεσμικό σύνολο που δέχεται άλλες μειονότητες ή ότι ο Ιουδαϊσμός επισκιάζει τον δημοκρατικό του χαρακτήρα; Η συζήτηση απέχει πολύ από το να τελειώσει, ειδικά από τη στιγμή που εμφανίζεται μια κατάφωρη έλλειψη σύνδεσης με τον ρεβιζιονιστικό σιωνισμό με τον Ben Gvir και τον Smotrich.
Προωθούμενος από τον Vladimir Zeev Jabotinsky (1880 – 1940), τον «Εβραίο Μουσολίνι» σύμφωνα με τον David Ben Gurion, ο ρεβιζιονιστικός σιωνισμός είναι ένας ριζοσπαστικός εβραϊκός εθνικισμός που εμπνέει τρομοκρατικές οργανώσεις όπως ο Irgun του Menachem Begin, Πρωθυπουργός από το 1977 έως το 1983. πολύ κορπορατιστικό völkischen Lehi (Μαχητές για την ελευθερία του Ισραήλ – σύμβολο, απέναντι), επίσης γνωστό ως «Ομάδα Stern» με τον Yitzhak Shamir, πρωθυπουργό από το 1983 έως το 1984 και από το 1986 έως το 1992, καθώς και, πιο έμμεσα, το Likud . Ο ίδιος ο πατέρας της «Μπίμπι» ήταν ο
προσωπικός γραμματέας του Τζαμποτίνσκι. Η Παλαιστίνη με εντολή των Βρετανών είχε φασιστικές εμπειρίες με τον Βρετανό Ha'birionim(ή «Συμμαχία των Sicarii») και Χαναανίτης ειδωλολάτρης. Ας θυμηθούμε επίσης ότι ο μη κομφορμιστής ιστορικός Jean-Claude Valla επικαλέστηκε στο Νο. 4 των Cahiers libres d'histoire το «γερμανοσιωνιστικό σύμφωνο» της 7ης Αυγούστου 1933. Ο Ρεβιζιονιστικός Σιωνισμός συνέβαλε στη γέννηση του κοσμικού Σιωνιστικού εθνικισμού. Το Ισραήλ, ο Οίκος μας του Avigdor Liberman είναι μέρος αυτής της συνέχειας. Αυτό δεν ισχύει για το δίδυμο Ben Gvir – Smotrich που συλλαμβάνουν έναν επεκτατικό «εθνικο-ιουδαϊσμό». Για αυτούς, το Κράτος του Ισραήλ δεν μπορεί παρά να είναι η πατρίδα των Εβραίων που υπακούουν στις βιβλικές και τις Ταλμουδικές εντολές.
Η εκλογική επιτυχία του θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος αναστατώνει τον «Μπίμπι» που είναι επιφυλακτικός με αυτές τις «εξοργίσεις» αναπόφευκτες πλέον στην κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Οι Ben Gvir και Smotrich ζητούν στρατηγικά υπουργεία. Σύμφωνα με πρόσφατες φήμες, ο Smotrich θα λάβει το Finance και τον Ben Gvir Homeland Security. Ωστόσο, η είσοδός τους στην κυβέρνηση θα κινδύνευε να εκνευρίσει την κυβέρνηση Μπάιντεν, τη λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και τα αραβικά κράτη που έχουν υπογράψει τις Συμφωνίες του Αβραάμ (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Σουδάν και Μαρόκο), ακόμη και τη Σαουδική Αραβία. Έχοντας επίγνωση του τρέχοντος διπλωματικού διακυβεύματος με την επικείμενη πρόσβαση του Ιράν στο πυρηνικό κατώφλι, ο ηγέτης του Λικούντθα προτιμούσε να διαπραγματευτεί με τον Yaïr Lapid και τον Benny Gantz, οι οποίοι προς το παρόν του αντιτίθενται με το τέλος του απαραδέκτου. Γίνεται ήδη λόγος για νέες βουλευτικές εκλογές στο άμεσο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση, ας παρατηρήσουμε ότι το γαλλικό σύστημα μέσων ενημέρωσης έχει επιδείξει εκπληκτική διακριτικότητα σχετικά με την ανακάλυψη της θρησκευτικής σιωνιστικής ακροδεξιάς. Συνήθως ουρλιάζει με την έλευση του μικροφασισμού στο Πίτκερν ή σε ένα ιγκλού στη Γροιλανδία, η σιωπή του είναι εύγλωττη. Πού είναι οι διαδηλώσεις, τα αγανακτισμένα ελεύθερα φόρουμ και οι καταγγελτικές εκκλήσεις; Οι όμορφες ψυχές κάνουν ήδη διακοπές; Θα μπορούσε τελικά να αμβλυνθεί η ανόητη επαγρύπνηση τους για την περίσταση;
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», όπως είπε ο Βολταίρος. Για αυτό με βάση αυτό το αξίωμα και στα πλαίσια της πραγματικής δημοκρατίας, στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: Euro Synergies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου