Μόλις συνέβη κάτι εκπληκτικό. Μετά την τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα που σκότωσε 34 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 125, οι τουρκικές αρχές αρχικά δήλωσαν ότι δεν θα δεχτούν τα αμερικανικά συλλυπητήρια.
Στη συνέχεια, οι Τούρκοι ξεκίνησαν στρατιωτική επιχείρηση κατά των « Κούρδων τρομοκρατών στη βόρεια Συρία ». Η Τουρκία ισχυρίστηκε τότε ότι εξουδετέρωσε 184 τρομοκράτες.
Αυτό που δεν αναφέρεται σε αυτά τα άρθρα είναι ότι ο στόχος της τουρκικής επίθεσης είναι το κέντρο εκπαίδευσης των μαχητών του PKK στη Ροζάβα που διευθύνεται από τις ΗΠΑ. Φήμες λένε ότι οι Τούρκοι έδωσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες αρκετό χρόνο για να εκκενώσουν το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού τους.
Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Αν ναι, αυτό συμβαίνει επειδή είναι πολύ παρόμοιο με αυτό που έκαναν οι Ιρανοί όταν έπληξαν τις αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ μετά τον θάνατο του στρατηγού Solemani από επιδρομή αμερικανικού drone.
Εάν τα παραπάνω ισχύουν και οι φήμες είναι « αν » και δεν μπορούν να εκληφθούν ως σκληρά γεγονότα, σημαίνει ότι ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ (Τουρκία) μόλις επιτέθηκε σε μια αμερικανική βάση και, ως Ιράν, αποχώρησε ελαφρά: η « μεγαλύτερη μάχη δύναμη στην ιστορία » μόλις ηττήθηκε σκληρά και ταπεινώθηκε για δεύτερη φορά και δεν μπόρεσε να κάνει απολύτως τίποτα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή ακόμα και να σώσει το πρόσωπο.
Ποια είναι η έκταση του χαστούκι που δέχτηκε αυτή τη φορά ο θείος Shmuel; Σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ:
" Τα καταφύγια, οι αποθήκες, οι σπηλιές, οι σήραγγες και οι αποθήκες των τρομοκρατών καταστράφηκαν επιτυχώς ", είπε ο Ακάρ, προσθέτοντας ότι " το λεγόμενο αρχηγείο της τρομοκρατικής οργάνωσης χτυπήθηκε επίσης και καταστράφηκε ". Συνολικά, το υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε ότι οι επιδρομές έπληξαν σχεδόν 90 στόχους, όπως είπε ότι συνδέονται με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και τις Κουρδικές Μονάδες Άμυνας του Λαού (YPG).
Ακόμη και αν επιτραπεί κάποια « πατριωτική υπερβολή », είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι η εκδίκηση του Ergodan ήταν και ουσιαστική και, προφανώς, αρκετά αποτελεσματική.
Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ πρακτικά κατηγόρησε τις ΗΠΑ για μια μεγάλη τρομοκρατική επίθεση στην πρωτεύουσά του, και στη συνέχεια αυτό το κράτος μέλος του ΝΑΤΟ επιτέθηκε ανοιχτά σε εγκαταστάσεις που διοικούνται από τις ΗΠΑ (ας μην το αποκαλούμε βάση, αυτό θα ήταν λάθος).
Είναι αξιόπιστος ο ισχυρισμός του Ερντογάν; Απολύτως ! Όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη προσπαθήσει να ανατρέψουν και να σκοτώσουν τον Ερντογάν, ο οποίος σώθηκε ακραία από τις ρωσικές ειδικές δυνάμεις (ακριβώς όπως ο Ιανούκοβιτς), αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέτρεψαν τον στρατηγό Ντε Γκωλ το 1968 -1969 και ότι οι μυστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ χρησιμοποιήθηκαν για την πραγματοποίηση επιθέσεων με ψευδείς σημαίες κατά των συμμάχων του ΝΑΤΟ (κυρίως της Ιταλίας) στην Επιχείρηση GLADIO .
Το ΝΑΤΟ δεν είναι μια αμυντική συμμαχία, δεν ήταν ποτέ, είναι ένα εργαλείο αποικιακής κυριαρχίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό ίσχυε πάντα, εξ ου και τα περίφημα λόγια που ειπώθηκαν στη μακρινή πλέον δεκαετία του 1950, όταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο Βρετανός στρατηγός Hasting Ismay, παραδέχτηκε ωμά ότι ο πραγματικός σκοπός του ΝΑΤΟ ήταν να κρατήσει « τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα, τους Γερμανούς κάτω ». Ας πάρουμε αυτά τα στοιχεία ένα προς ένα, ξεκινώντας από το τελευταίο:
• « Κρατήστε τους Γερμανούς κάτω »: εδώ, η λέξη « Γερμανοί » είναι ένα υποκατάστατο που δηλώνει όλους τους ευρωπαίους ηγέτες ή χώρες που θέλουν να διατηρήσουν την πραγματική κυριαρχία και την εξουσία λήψης αποφάσεων που τη συνοδεύει. Μετάφραση: υποδουλώστε τους Ευρωπαίους
• « Κρατήστε τους Αμερικανούς μέσα »: για να συντρίψετε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό απελευθερωτικό κίνημα. Μετάφραση: βάλτε τους φιλοαμερικανούς άρχοντες επικεφαλής όλων των εθνών της ΕΕ.
• « Κρατήστε τους Ρώσους έξω »: βεβαιωθείτε ότι η Ρωσία δεν απελευθερώσει την Ευρώπη. Μετάφραση: δαιμονοποιήστε τη Ρωσία και κάντε τα πάντα για να αποτρέψετε την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Εάν είναι δυνατόν, διαλύστε, υποτάξτε ή καταστρέψτε τη Ρωσία.
Χρειάζεστε αποδείξεις; Τι θα λέγατε για την αναμφισβήτητη πολεμική πράξη κατά της Γερμανίας (και, θα έλεγα, ολόκληρης της ΕΕ) όταν οι Άγγλοι ανατίναξαν το NS1/NS2; Δεν είναι αρκετή αυτή η απόδειξη;
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να αναρωτηθούμε τι σημαίνει να είσαι κράτος μέλος του ΝΑΤΟ το 2022.
Η αλήθεια είναι ότι το ΝΑΤΟ είναι ένα καθαρό δημιούργημα του Ψυχρού Πολέμου και στον πραγματικό κόσμο του 2022 είναι ένας απόλυτος αναχρονισμός. Το να είσαι κράτος μέλος του ΝΑΤΟ σημαίνει πραγματικά πολύ λίγα. Όχι μόνο ορισμένα είναι " πιο ίσα από άλλα " εντός του ΝΑΤΟ, αλλά υπάρχουν επίσης κράτη εκτός ΝΑΤΟ που είναι πολύ πιο " νατοκεντρικά " από τα σημερινά κράτη μέλη του ΝΑΤΟ (νομίζω για το Ισραήλ ή, φυσικά, την κατεχόμενη από τους Ναζί Ουκρανία ). Και το γεγονός ότι είσαι μέλος του ΝΑΤΟ δεν σε προστατεύει από τίποτα, ούτε από εξωτερικές επιθέσεις, ούτε από εσωτερικές επιθέσεις.
Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη (απόστρατο) MacGregor, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει στην κατάρρευση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Θα υποστήριζα ότι μια τέτοια κατάρρευση δεν θα είναι τόσο αποτέλεσμα ντροπιαστικών ηττών όσο από βαθιές εσωτερικές αντιθέσεις των δύο οργανώσεων.
Παρεμπιπτόντως, αυτό δεν είναι το θέμα μας σήμερα, αλλά νομίζω ότι ο Οργανισμός Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας ( CSTO ) έχει πολλά από τα ίδια προβλήματα και αντιφάσεις με το ΝΑΤΟ. Άρα, αυτό που παρατηρούμε είναι « πρόβλημα του ΝΑΤΟ » ή πρόβλημα τεχνητών και γενικά απαρχαιωμένων συμμαχιών; Θα έκλινα προς τη δεύτερη υπόθεση.
Αλλά ας αφήσουμε τη συζήτηση του CSTO για άλλη μέρα.
Στην περίπτωση της Τουρκίας, αυτό το πρόβλημα επιδεινώνεται περαιτέρω από την πλήρη ασυμβατότητα μεταξύ του Ισλάμ και της αφυπνισμένης ιδεολογίας που τώρα προωθείται ανοιχτά (και επιβάλλεται) από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Μετά είναι η γεωγραφία. Η Τουρκία έχει αρκετά ισχυρούς περιφερειακούς γείτονες, όπως όχι μόνο την Ελλάδα ή το Ισραήλ, αλλά και το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράκ, τη Συρία και, φυσικά, τη Ρωσία. Μπορεί η Τουρκία να υπολογίζει σε οποιαδήποτε « προστασία » από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ έναντι τόσο ισχυρών γειτόνων;
Ρωτήστε τους Σαουδάραβες πόσο ισχυρές οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ τους βοηθούν ενάντια στους Χούτι!
Ρωτήστε τους Ισραηλινούς πόσο τους βοηθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ ενάντια στη Χεζμπολάχ.
Τα ιρανικά χτυπήματα στις βάσεις της CENTCOM έχουν δείξει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν τα κότσια να αντιμετωπίσουν το Ιράν άμεσα. Από την άλλη πλευρά, η επέμβαση της Ρωσίας και του Ιράν στη Συρία ματαίωσε τα αμερικανικά σχέδια για μια « νέα Μέση Ανατολή » ή, ας πούμε διαφορετικά, γέννησε μια « νέα Μέση Ανατολή », αλλά σίγουρα όχι αυτή που ήταν οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί. Ελπίζω για!
Προσθέστε σε αυτό τη μεγάλη επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σαουδικής Αραβίας του MBS, και θα έχετε μια εκπληκτική εικόνα: οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ (το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σύρει στην περιοχή) χάνουν σταδιακά τη σημασία τους στη Μέση Ανατολή. Αντίθετα, νέοι « μεγάλοι παίκτες » γεμίζουν σταδιακά το κενό, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και του Ιράν, που επιτρέπουν σταδιακά στη Σαουδική Αραβία να συμμετάσχει στον τόσο αναγκαίο περιφερειακό διάλογο για το μέλλον της περιοχής.
Η φαινομενική αδυναμία των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/CENTCOM φαίνεται καλύτερα από την αντίδραση των ΗΠΑ στα τουρκικά χτυπήματα: ο θείος Shmuel ενέκρινε (χωρίς πλάκα!!!) τα τουρκικά χτυπήματα.
Αυτό είναι απολύτως αξιολύπητο για μια υποτιθέμενη υπερδύναμη.
Θα έχει αυτή η διαδικασία αντίκτυπο στον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας;
Λοιπόν, ας φανταστούμε τη Ρωσία να χτυπάει πραγματικά έναν στόχο μέσα στην Πολωνία (αυτό ισχυρίστηκαν οι Ukies, και το ίδιο έκαναν και οι Πολωνοί μέχρι που ο θείος Shmuel τους είπε να ηρεμήσουν). Τι θα γινόταν μετά;
Θυμάται κανείς ακόμα τι συνέβη όταν ο Ερντογάν πήγε στο Μονς για να εκλιπαρήσει για προστασία του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας (μετά την κατάρριψη ενός ρωσικού Su-24 πάνω από τη βόρεια Συρία από μια κοινή επιχείρηση ΗΠΑ-Τουρκίας, που πιθανόν πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του Ερντογάν, ή έτσι Ισχυρίστηκε). Τι έχει υποσχεθεί ή δώσει το ΝΑΤΟ στους Τούρκους; Απολύτως τίποτα (εκτός από « διαβουλεύσεις »).
Τώρα οι Πολωνοί μπορεί να έχουν τόσο αυταπάτες που ένας Αμερικανός Πρόεδρος μπορεί να διατάξει μια επίθεση αντιποίνων στη Ρωσία αν χτυπήσει την Πολωνία, αλλά όσοι από εμάς γνωρίζουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις άρχουσες ελίτ τους ξέρουμε ότι αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Γιατί ? Πολύ απλά, μια αντεπίθεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ κατά των ρωσικών δυνάμεων θα προκαλούσε μια άμεση ρωσική απάντηση.
Και μετά τι?
Η αλήθεια είναι πολύ σκληρή στην απλότητά της:
- Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ δεν έχουν το ανθρώπινο δυναμικό ή τη δύναμη πυρός για να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία σε έναν πόλεμο συμβατικών συνδυασμένων όπλων.
- Οποιαδήποτε χρήση πυρηνικών όπλων θα έχει ως αποτέλεσμα άμεσα αντίποινα τα οποία πιθανότατα θα έχουν ως αποτέλεσμα έναν ολοκληρωτικό πυρηνικό πόλεμο που δεν θα κερδίσει.
Ιδού λοιπόν η κατάσταση: Είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι οι δυτικοί πολιτικοί, οι επαγγελματίες του στρατού γνωρίζουν όλοι την αλήθεια: το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να υπερασπιστεί ΚΑΝΕΝΑ από τα μέλη του ενάντια σε έναν πραγματικά σύγχρονο στρατό. Γιατί ?
Ας ρίξουμε μια ματιά στις δυνατότητες που έχουν στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ:
- Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διαθέτει μια εξαιρετική υποβρύχια δύναμη (SSN και SSBN) ικανή να εκτοξεύσει μεγάλο αριθμό σχετικά απαρχαιωμένων πυραύλων κρουζ (και πολλών SLBM).
- Μια ακόμα πολύ ισχυρή πυρηνική τριάδα, αν και αρκετά παλιά.
- Ένα ποσοτικό συμβατικό πλεονέκτημα (μόνο!) έναντι της Ρωσίας
- Εξαιρετικές (αλλά πολύ ευάλωτες!) δυνατότητες C4ISR
- Ένα τυπογραφείο που επιτρέπει σχεδόν άπειρη εκτύπωση δολαρίων
- Μια ελίτ κομπραδόρ που κυβερνά όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ/ΕΕ
- Η πιο τρομερή μηχανή προπαγάνδας στην ιστορία
Τι λείπει λοιπόν από το ΝΑΤΟ για να είναι μια αξιόπιστη στρατιωτική δύναμη;
Προφανώς, « μπότες στο έδαφος ». Και δεν μιλάω για μερικές υπομονάδες της 101ης ή της 82ΑΒ ή των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ ή ακόμα και για μια λεγόμενη « τεθωρακισμένη ταξιαρχία » που στην πραγματικότητα δεν έχει τα εργαλεία και την κατάλληλη οργάνωση. . Μιλάω για μια δύναμη « χερσαίου πολέμου » ικανή να πολεμήσει έναν σύγχρονο και εξαιρετικά αποφασιστικό εχθρό.
[Εκτός: εάν ενδιαφέρεστε για αυτό το θέμα, παίρνω την ελευθερία να προτείνω το άρθρο μου « Απομυθοποίηση των δημοφιλών κλισέ για τον σύγχρονο πόλεμο » που γράφτηκε το 2016 αλλά παραμένει σε μεγάλο βαθμό επίκαιρο].
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία έχουν πέσει στην ίδια παγίδα: την ψευδαίσθηση ότι ξοδεύοντας δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια δολάρια σε μαζικά υπερτιμημένο και με μαζικά χαμηλές επιδόσεις στρατιωτικό υλικό, μπορείτε να νικήσετε έναν εχθρό που υποτίθεται ότι είναι " λιγότερο εξελιγμένος ". Εξ ου και η ανάγκη χρήσης:
- δυνάμεις πληρεξουσίου
- Ιδιωτικές εταιρείες μισθοφόρων
- ψυχολογικές επεμβάσεις
- Διαφθορά
Όλα αυτά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος οποιουδήποτε σύγχρονου πολέμου, αλλά στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, δεν αποτελούν απλώς μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου, είναι κεντρικά σε οποιαδήποτε επιχείρηση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, γεγονός που μειώνει σημαντικά τις πραγματικές τους ικανότητες. το έδαφος. Από την άλλη, χώρες όπως η Ρωσία ή το Ιράν μπορούν να αναπτύξουν « μπότες στο έδαφος » και πολύ ικανές μπότες (θυμηθείτε ότι οι Ιρανοί είναι αυτοί που εκπαίδευσαν τη Χεζμπολάχ!)
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη;
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν οι Ρώσοι αποφάσιζαν να χτυπήσουν μια χώρα του ΝΑΤΟ, οι εντάσεις θα εκτοξευόταν στα ύψη, αλλά είναι πολύ απίθανο ένας Πρόεδρος των ΗΠΑ να εξουσιοδοτήσει οποιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο πλήρους κλίμακας! Μην ξεχνάτε ότι για τη Ρωσία αυτός είναι ένας υπαρξιακός πόλεμος, όπως και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, όταν κανένας αγγλοσάξωνας ηγέτης δεν θα τολμούσε ποτέ να εξαπολύσει επίθεση αυτοκτονίας κατά των ρωσικών δυνάμεων, που πιθανότατα θα είχε ως αποτέλεσμα τον ολοκληρωτικό αφανισμό των ΗΠΑ. , το Ηνωμένο Βασίλειο και οποιεσδήποτε άλλες συμμετέχουσες χώρες (π.χ. φιλοξενούν προς τα εμπρός αναπτυγμένα όπλα βεληνεκούς).
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναμένουμε μια ρωσική επίθεση στην Πολωνία, τη Ρουμανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο;
Καθόλου. Στην πραγματικότητα, θα ήταν πολύ επικίνδυνο για τους Ρώσους να εγκαταλείψουν τον Ηγεμόνα με μία μόνο σκληρή επιλογή: να παραδεχτούν την ήττα ή να αυτοκτονήσουν. Και δεδομένου ότι οι Ρώσοι έχουν κυριαρχία στην κλιμάκωση (δηλαδή έχουν ισορροπημένες ικανότητες από το επίπεδο πυρός φορητών όπλων έως τον πλήρη διηπειρωτικό πυρηνικό πόλεμο, με όλα τα στάδια μεταξύ των άκρων), δεν είναι, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, κολλημένοι ανάμεσα στην επιλογή της συνθηκολόγησης ή αυτοκτονία.
Τούτου λεχθέντος, θα ήταν επίσης λάθος να υποθέσουμε ότι η Ρωσία « δεν θα τολμούσε ποτέ να χτυπήσει ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ». Οι Πολωνοί μπορεί να είναι διατεθειμένοι να στοιχηματίσουν το μέλλον τους, ακόμα και την ίδια τους την ύπαρξη, σε ένα τόσο άκυρο συμπέρασμα, αλλά όχι οι άνθρωποι στο Πεντάγωνο ή σε άλλα κέντρα λήψης αποφάσεων του Ηγεμόνα.
συμπέρασμα
Ο Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ έχει δίκιο, ο πόλεμος του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει στην κατάρρευση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που, με τη σειρά του, θα ρίξει ένα επίσημο « τελικό καρφί » στο φέρετρο ενός Ηγεμόνα που έχει ήδη πεθάνει από καιρό και εξακολουθεί να υπάρχει μόνο χάρη στο ορμή και η προπαγανδιστική μηχανή της.
Θα έλεγα ότι το ΝΑΤΟ καταρρέει ήδη μπροστά στα μάτια μας, μια διαδικασία που οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πνευματικές κρίσεις που επηρεάζουν ολόκληρη την ΕΕ μόνο θα επιταχύνουν. Και, φυσικά, το πιο εκπληκτικό σε όλα αυτά είναι ότι αυτή η κατάρρευση δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιου μακιαβελικού σχεδίου που κατασκεύασαν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι ή οι Ιρανοί, αλλά η άμεση συνέπεια δεκαετιών αληθινά αυτοκτονικών πολιτικών. : το έκαναν τα ίδια!
Τώρα οι Ρώσοι, οι Κινέζοι και οι Ιρανοί περιμένουν, παρακολουθούν (μάλλον χαμογελώντας) και σχεδιάζουν για τον μη ηγεμονικό πολυπολικό κόσμο που θέλουν να δημιουργήσουν, με ή χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής
πηγή: The Saker
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου