Η εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας (της πραγματικής) στο δολάριο ΗΠΑ και στη σταθερότητα της αμερικανικής οικονομίας που το υποστηρίζει μετριέται, μεταξύ άλλων, από τον ενθουσιασμό που μπορεί να προκληθεί από την αγορά αμερικανικών ομολόγων του δημοσίου από το εξωτερικό και το μερίδιο του αμερικανικού χρέους που κάθε κράτος δέχεται να κρατήσει στα ταμεία του.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς το ομοσπονδιακό χρέος των ΗΠΑ αυξάνεται σταθερά στα 31,3 τρισεκατομμύρια δολάρια και συνεχίζει να αυξάνεται, ενώ η χρηματοδότηση για τις αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ και η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη στην Ουκρανία αντικατοπτρίζονται σε ένα απύθμενο έλλειμμα προϋπολογισμού των ΗΠΑ 1200 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 12 μήνες (100 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα), ενώ το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ εκτινάσσεται επίσης στα 1215 δισεκατομμύρια δολάρια, εκ των οποίων 417 (πάνω από το ένα τρίτο) με την Κίνα, σημειώνοντας νέο ιστορικό ρεκόρ φέτος, εμπιστοσύνη στο δολάριο, το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, το οποίο δεν είναι εγγυημένη σε τίποτα άλλο από έναν ωκεανό από κεφάλια και μια οικονομία στάσιμη στην καλύτερη περίπτωση, στη χειρότερη σε μια ύφεση , φθίνει με την πάροδο του χρόνου.
Τα τελευταία στοιχεία για την κατάσταση έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2022 που δημοσιεύθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ σχετικά με το μερίδιο του αμερικανικού χρέους που κατέχουν ξένες χώρες1 δείχνουν ότι οι τελευταίοι μειώνουν κυρίως την έκθεσή τους στο τοξικό χρηματοπιστωτικό προϊόν που έχει γίνει το χρέος των ΗΠΑ σε δολάρια.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, το μερίδιο του χρέους των Ηνωμένων Πολιτειών που κατείχαν ξένοι στις 31 Δεκεμβρίου 2021 ήταν 7748 δισεκατομμύρια δολάρια από 29.000 δισεκατομμύρια ομοσπονδιακά χρέη ή το 26,7% αυτού του χρέους.
Στις 31 Σεπτεμβρίου 2022, 9 μήνες αργότερα, ενώ ο πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουκρανία, το μερίδιο αυτό μειώθηκε στα 7296 δισεκατομμύρια δολάρια (μείωση 452 δισεκατομμυρίων), σε ένα χρέος το οποίο, συνέχισε να εκρήγνυται στα 31.300 δολάρια. Επομένως, το μερίδιο του χρέους που κατέχουν ξένοι είναι πλέον 23,3%, σημειώνοντας πτώση 3,4% σε 9 μήνες. Αυτή η μείωση, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι σημαντική και σημαντική.
Αυτό σημαίνει ότι, επειδή το χρέος τους προσελκύει όλο και λιγότερους ξένους επενδυτές, οι ΗΠΑ θα πρέπει να βρίσκουν όλο και περισσότερους πιστωτές στη χώρα τους, παρόλο που οι τελευταίοι κατέχουν ήδη το 76,7% του δικού τους χρέους. Όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό αυτό στο εσωτερικό, τόσο περισσότερο θα υποφέρει ο πληθυσμός των ΗΠΑ σε περίπτωση μεγάλης κρίσης και/ή εάν το ομοσπονδιακό κράτος τεθεί σε δύσκολη θέση ή ακόμη και χρεοκοπήσει.
Η ανάλυση ανά χώρα για τους κύριους πιστωτές είναι πλούσια σε διδάγματα:
Η Ιαπωνία, ο κύριος πιστωτής των ΗΠΑ, κατείχε ακόμη 1329 δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικού χρέους στις 30 Νοεμβρίου 2021. Σε 10 μήνες, μείωσε την έκθεσή της στα 1120 δισεκατομμύρια δολάρια, μείωση 209 δισεκατομμυρίων που αντιπροσωπεύει μείωση 16,5% της έκθεσής της στο χρέος των ΗΠΑ. Αυτό είναι τεράστιο και άνευ προηγουμένου σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ειδικά από έναν σύμμαχο που θα έπρεπε να δείξει τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο νόμισμα του προστάτη και νονού του... Θα υπήρχε, στην καλύτερη περίπτωση, μια αρχή της δυσπιστίας της Ιαπωνίας προς τις ΗΠΑ ? Η Ιαπωνία ανησυχεί σήμερα για το μέλλον του νομίσματος και της οικονομίας των ΗΠΑ;
Η Κίνα (+ Χονγκ Κονγκ), ο δεύτερος πιστωτής των ΗΠΑ, εξακολουθούσε να έχει 1.315 δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικού χρέους στις 30 Νοεμβρίου 2021. Σε 10 μήνες, μείωσε την έκθεσή της σε 1.113 δισεκατομμύρια δολάρια, μείωση 202 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μείωση 15,4 % της έκθεσής της στο χρέος των ΗΠΑ.
Θυμηθείτε ότι οι ΗΠΑ έχουν σήμερα εμπορικό έλλειμμα 417 δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Κίνα τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Το απόλυτο ρεκόρ λοιπόν θα καταρριφθεί το 2022.
Η Κίνα, η οποία είδε ζωντανά το πάγωμα (ή την κλοπή) των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων από τον «δυτικό συνασπισμό», γνωρίζει ότι εμφανίζεται ως ο καθορισμένος αντίπαλος του ΝΑΤΟ στη στρατηγική αντίληψη του 2022. Προβλέπει τις προκλήσεις και την κρίση που αργά ή γρήγορα θα εναντιωθεί στο ΝΑΤΟ. Ταϊβάν.
Ως εκ τούτου, φυσιολογικά ανέλαβε να απαλλαγεί από ένα μεγάλο μέρος των διαθεσίμων σε δολάρια, σταδιακά, φυσικά, για να μην αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία, ήδη πληγείσα σοβαρά από τις κυρώσεις του δυτικού «μπούμερανγκ», που χρησιμοποιήθηκαν ως όπλο στην κρίση. Ουκρανίας, και όχι για να διακινδυνεύσει τις πολύ ευεργετικές εμπορικές ανταλλαγές που διατηρεί με τον καλύτερο εχθρό της: τις ΗΠΑ.
Ως εκ τούτου, η Ιαπωνία και η Κίνα, σύμμαχος και αμφισβητίας των ΗΠΑ στην Ασία, έχουν υιοθετήσει την ίδια επιφυλακτική στάση απέναντι στο χρέος των ΗΠΑ , μειώνοντας την έκθεσή τους σε συγκρίσιμες και σημαντικές αναλογίες, ενώ η ρωσική ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία συνεχίζεται.
Σημειώστε ότι οι άλλοι Ασιάτες σύμμαχοι των ΗΠΑ (Ταϊβάν, Νότια Κορέα, Σιγκαπούρη) μείωσαν όλοι πολύ σημαντικά, κατά μίμηση της Ιαπωνίας, την έκθεσή τους στο αμερικανικό χρέος τους τελευταίους δέκα μήνες.
- Ταϊβάν από 249 δισεκατομμύρια δολάρια σε 217 δισεκατομμύρια δολάρια (-13%)
- Νότια Κορέα από 133 δισεκατομμύρια δολάρια σε 105 δισεκατομμύρια δολάρια (-21%)
- Σιγκαπούρη από 194,5 (τέλη Δεκεμβρίου 2021) σε 177,5 δισεκατομμύρια δολάρια (-9% σε 9 μήνες).
Στην Ασία, για τους αντιπάλους ή τους συμμάχους των ΗΠΑ, φαίνεται να επικρατεί προσοχή, συμπεριλαμβανομένης της αλληλεγγύης και της υποστήριξης για ένα όλο και πιο εύθραυστο δολάριο. Η μείωση της έκθεσης σε ένα χρέος που θεωρείται ότι είναι εκτός ελέγχου αντανακλά πραγματική ανησυχία, ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις κυρώσεις μπούμερανγκ που έχουν αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια οικονομία και έχουν δείξει τα όρια της ηγεμονίας των ΗΠΑ στους τομείς της οικονομίας και της χρηματοδότησης. Πραγματιστές, πρόκειται να γυρίσουν οι Ασιάτες και να επιλέξουν την πλευρά της πολυπολικότητας;
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και το Βέλγιο (στην πραγματικότητα οι ΕΕ-Βρυξέλλες της Μαντάμ Βαν ντερ Λάιεν) συνδέουν τη μοίρα τους με αυτή των ΗΠΑ αυξάνοντας συνεχώς την έκθεσή τους στο χρέος των ΗΠΑ. Γι' αυτούς, «πρέπει να σώσουμε τον στρατιώτη του δολαρίου» διατηρώντας την εμπιστοσύνη και επομένως αγοράζοντας χωρίς να υπολογίζουμε και χωρίς την παραμικρή προσοχή ένα όλο και πιο τοξικό προϊόν: το χρέος των ΗΠΑ. Αυτές οι δύο χώρες κατείχαν 846 δισεκατομμύρια αμερικανικό χρέος στις 30 Νοεμβρίου 2021, κράτησαν 988 δέκα μήνες αργότερα, δηλαδή αύξηση της έκθεσής τους κατά 16,8%. Αυτό είναι πιθανώς το φαινόμενο της «αλληλεγγύης του ΝΑΤΟ».
Θα πρέπει να σημειωθεί με ενδιαφέρον ότι οι 4 μεγαλύτεροι πιστωτές που προαναφέρθηκαν σήμερα και μόνο αντιπροσωπεύουν το 44% του αμερικανικού χρέους που διακρατείται στο εξωτερικό.
Έλα μετά από 5 μικρούς φορολογικούς παραδείσους που μαζί κρατούν 1225 δισεκατομμύρια χρέους των ΗΠΑ το 2022 (όσο η Ιαπωνία ή η Κίνα). Πρέπει να χωριστούν σε 2 ομάδες ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη σοβαρότητα των διεθνών ελέγχων στους οποίους ενδέχεται να υπόκεινται.
Οι λιγότερο ελεγχόμενοι φορολογικοί παράδεισοι (οι Νήσοι Κέιμαν και οι Βερμούδες) συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο χρέος των ΗΠΑ από τις 31 Δεκεμβρίου 2021. Πρέπει να ανακυκλώσουμε και να ξεπλύνουμε την οικονομική βοήθεια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που χορηγήθηκε στην Ουκρανία και εκτρέπεται από τους ηγέτες της. Από 333 δισεκατομμύρια στις 31 Δεκεμβρίου, τα νησιά Κέιμαν και οι Βερμούδες αποθηκεύουν πλέον 384 δισεκατομμύρια δολάρια στα ταμεία τους. Πρόκειται για αύξηση 15,3% σε 9 μήνες.
Τρεις άλλοι φορολογικοί παράδεισοι, που είναι πιο πιθανό να ελεγχθούν επειδή είναι ευρωπαϊκοί και οι οποίοι είναι λιγότερο εξειδικευμένοι στο «κερδοσκοπικό ιππικό» και στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, έχουν δείξει ότι είναι πολύ πιο προσεκτικοί. Πρόκειται για το Λουξεμβούργο, την Ελβετία και την Ιρλανδία. Μεταξύ τους, συγκέντρωσαν 955 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρέος των ΗΠΑ στις 30 Νοεμβρίου 2021. 10 μήνες αργότερα, μείωσαν την έκθεσή τους στα 842 δισεκατομμύρια δολάρια, μια πτώση 113 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 10 μήνες (-12%).
Ό,τι απομένει από το χρέος των ΗΠΑ που κατέχουν ξένες χώρες (περίπου το ένα τρίτο) κατανέμεται σε μερικές δεκάδες πιστώτριες χώρες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν μειώσει την έκθεσή τους . Τα πιο σημαντικά είναι:
Όλοι θα το έχουν καταλάβει, πέρα από τη στρατιωτική συνιστώσα της συνεχιζόμενης αναμέτρησης μεταξύ της Ρωσίας και της παγκόσμιας Δύσης (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-G7-ΕΕ) που παίζεται στο ουκρανικό θέατρο, τις οικονομικές και χρηματοοικονομικές πτυχές και την κοινωνική ανθεκτικότητα και των δύο Τα κόμματα μπορεί κάλλιστα να καθορίσουν τον νικητή, όπως συνέβη το 1990 κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Δεν μπορεί να αποκλειστεί η κατάρρευση ενός από τα μέρη.
Σήμερα, η Ρωσία δεν είναι απομονωμένη, μακριά από αυτήν. Τα δίκτυα των συμμαχιών της έχουν δείξει ότι είναι συμπαγή και ενωμένα (BRICS, OCS, OTSC, OPEC). Οι τέσσερις κορυφαίοι παγκόσμιοι παραγωγοί φυσικού αερίου που ελέγχουν, με τη Ρωσία, το 73% των αποθεμάτων του πλανήτη και το 43% της παραγωγής είναι σύμμαχοι ή φίλοι του (Ιράν, Βενεζουέλα, Αλγερία, Κατάρ). Ελέγχει, με τους συμμάχους ή φίλους της, τον ΟΠΕΚ και το FPEG (Φόρουμ των Χωρών Εξαγωγής Αερίου). Η οικονομία της λειτουργεί λιγότερο άσχημα από τη δική μας. Το νόμισμά του τα πάει καλύτερα από το δικό μας (δολάριο, ευρώ). Η ικανότητα ταμειακών ροών του πληθυσμού της είναι αναμφισβήτητα ανώτερη από εκείνη των δυτικών πληθυσμών που δεν ξέρουν πλέον πώς να ζουν χωρίς βοήθεια από τα κράτη, ήδη ακρωτηριασμένα με χρέη. Σε στρατιωτικό επίπεδο, από τον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου, Η Ρωσία χρειάστηκε 23 χρόνια για να αποκαταστήσει το αμυντικό της σύστημα και να προετοιμαστεί για μια αντιπαράθεση που γνώριζε ότι ήταν αναπόφευκτη. Εδώ είμαστε.
Απέναντι, δύο στοιχεία ήταν η δύναμη του δυτικού μπλοκ, ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που δημιουργήθηκε από Δυτικούς, για τους Δυτικούς και βασισμένο σε ένα δολάριο τυπωμένο χωρίς μέτρο, και ένα άλλοτε ισχυρό ολοκληρωμένο στρατιωτικό σύστημα: το ΝΑΤΟ.
Αυτά τα δύο στοιχεία βρίσκονται σήμερα σε μεγάλη δυσκολία.
Τα νομίσματα και οι οικονομίες εξασθενούν με τον πληθωρισμό και την πίεση του χρέους που πολύ σύντομα θα γίνει αφόρητη και θα οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή σχεδόν σε όλες τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Το δολάριο δεν είναι πλέον όνειρο και συνταγή. Αποδεικνύεται από τον πολλαπλασιασμό των ανταλλαγών σε εθνικό νόμισμα που δημιουργούνται στο στρατόπεδο της πολυπολικότητας. Αυτό το στρατόπεδο απορρίπτει τώρα ξεκάθαρα τη δυτική πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ηγεμονία που βασίζεται στην εξωεδαφικότητα του αμερικανικού δικαίου και τη μόνιμη απειλή οικονομικών κυρώσεων για όλους εκείνους που παρεκκλίνουν από τους «κανόνες» που έθεσε ο θείος Σαμ, κανόνες που έχουν μια ατυχή τάση να θέλουν να αντικαταστήστε το «διεθνές δίκαιο». Η κλοπή από τη Δύση ιρανικών, αφγανικών και ρωσικών περιουσιακών στοιχείων έχει υπονομεύσει την εμπιστοσύνη που θα μπορούσε να έχει η διεθνής κοινότητα (η πραγματική) στην παγκόσμια Δύση, για να ηγηθεί του κόσμου.
Σε στρατιωτικό επίπεδο, τριάντα χρόνια αποεπένδυσης στη Δυτική Ευρώπη έχουν υπονομεύσει τη δύναμη των ενόπλων δυνάμεων των 28 ευρωπαϊκών χωρών μελών του ΝΑΤΟ. Στη Βόρεια Αμερική, είναι η σπατάλη πόρων που διατίθενται για την άμυνα, η σπατάλη σε συγκρούσεις και οι ατελείωτες παρεμβάσεις (Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Υεμένη) και στη δημιουργία και συντήρηση 800 βάσεων σε ολόκληρο τον πλανήτη. . Καταναλώνοντας πολύ μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού, αυτή η σπατάλη δεν κατέστησε δυνατή τη διασφάλιση της συντήρησης και του εκσυγχρονισμού του σημαντικού εξοπλισμού σε κατάλληλες συνθήκες. Επιπλέον, αρκετές δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες, από τους καλύτερους επειδή είναι σε θέση να επανεκπαιδεύονται, έχουν εγκαταλείψει τους στρατούς των ΗΠΑ και του Καναδά από το 2021 για λόγους που σχετίζονται με την υποχρέωση εμβολιασμού.
Είναι σαφές ότι οι δυτικές οικονομίες και τα νομίσματα είναι άρρωστα και στις δύο πλευρές του Βόρειου Ατλαντικού, περισσότερο στην Ανατολή (ΕΕ) παρά στη Δύση (ΗΠΑ-Καναδάς), και οι ένοπλες δυνάμεις δεν είναι έτοιμες να αναλάβουν και να κερδίσουν ένα κλασικό παγκόσμιο υψηλής έντασης σύγκρουση, δηλαδή μη πυρηνική. Θα χρειαστούν χρόνια συνεχών προσπαθειών και μαζικών επανεπενδύσεων για να ανακτηθεί αυτό που έχασε η Δύση τα τελευταία τριάντα χρόνια: τη στρατιωτική υπεροχή.
Στην κατάσταση των οικονομιών μας (πληθωρισμός, ύφεση, νόμισμα και χρέος), αυτές οι μακροπρόθεσμες προσπάθειες δεν είναι δυνατές. Ειπώθηκε η μάζα.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», όπως είπε ο Βολταίρος. Για αυτό με βάση αυτό το αξίωμα και στα πλαίσια της πραγματικής δημοκρατίας, στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου