Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρά ιστορία εξωτερικής ανάθεσης βρώμικων επιχειρήσεων κατά της εξέγερσης σε βάναυσες δυνάμεις πληρεξουσίου η Γεωργιανή Λεγεώνα είναι απλώς η τελευταία .
Η Γεωργιανή Λεγεώνα ξεχωρίζει ανάμεσα σε πολλές ουκρανικές δεξιές πολιτοφυλακές.
Ενώ οι περισσότεροι από τη νέα φυλή Ουκρανών φασιστών είναι ενεργοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Γεωργιανή Λεγεώνα έχει ξεπεράσει το Telegram και κέρδισε δημοτικότητα μέσω έξυπνων μιμιδίων στο Διαδίκτυο. Ένας στρατός από τρολ που ονομάζονται «Fellas» με είδωλα κινουμένων σχεδίων Shiba Inu που κερδίζονται μέσω δωρεών λεγεώνων περιφέρονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πρόθυμοι να μαζευτούν μαζί και να καταγγείλουν όποιον αμφισβητεί μαζικά τις επίσημες αφηγήσεις.
Αυτό το χαριτωμένο εξωτερικό είναι κάλυμμα για μια μονάδα εξίσου βάναυση και βίαιη με τους ομολόγους τους ναζί.
Η Γεωργιανή Λεγεώνα υπερηφανεύεται που δεν αιχμαλωτίζει ποτέ, δημοσιεύοντας βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με εκτελέσεις δεσμευμένων και βασανισμένων αιχμαλώτων αιχμαλώτων του Ισλαμικού Κράτους που είναι τόσο θρασύς που ακόμη και δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών όπως το Bellingcat και δυτικά πρακτορεία ειδήσεων όπως το CNN και οι New York Times έχουν επιβεβαίωσε την αυθεντικότητά τους.
Παρόλα αυτά, η Γεωργιανή Λεγεώνα βρίσκει υποστήριξη όχι μόνο μεταξύ των τρολ του Διαδικτύου, αλλά και μεταξύ εκείνων που ανήκουν στα υψηλότερα κλιμάκια της αμερικανικής ισχύος. Ο βουλευτής Adam Kinzinger, ο Ρεπουμπλικανός "ποτέ Τραμπ" (ο οποίος ψήφισε υπέρ του Τραμπ 90% των περιπτώσεων στο Κογκρέσο), είναι ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές τους.
Εάν η φήμη τους είναι νέα, η μονάδα δεν είναι. Η μονάδα ιδρύθηκε επίσημα το 2014 από τον Mamuka Mamulashvili, και έχει τις ρίζες της στην καταστροφική κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ιδιαίτερα στις εθνοτικές συγκρούσεις στη Γεωργία και την Αμπχαζία.
Αμπχαζία
« [Οι μειονότητες] πρέπει να τεμαχιστούν, πρέπει να καούν με το καυτό σίδερο του γεωργιανού έθνους…. Θα αντιμετωπίσουμε όλους τους προδότες, θα τους λογοδοτήσουμε και θα διώξουμε όλους τους κακούς εχθρούς και τους μη Γεωργιανούς…! ( Zviad Gamsakhurdia )
Η Γεωργία ήταν πάντα μια συνοριακή περιοχή. Βρίσκεται στην καρδιά των βουνών του Καυκάσου μεταξύ Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας, η Γεωργία και οι λαοί της έχουν σφηνωθεί μεταξύ μεγάλων δυνάμεων για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής τους. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η Γεωργία κυβερνήθηκε από τους ντόπιους μονάρχες της καθώς και από τους Ρωμαίους, τους Οθωμανούς, τους Σασάνους, τους Τιμουρίδες, τους Μογγόλους και τους Ρώσους. Όλοι τους επηρέασαν την ανάπτυξη του γεωργιανού πολιτισμού με τη μία ή την άλλη μορφή. Ως συνήθως, οι εθνικιστές που υπερασπίζονται ένα είδος εθνικής καθαρότητας επιχειρηματολογούν ενάντια στη δική τους ιστορία.
Η Γεωργία δεν βρίσκεται μόνο σε φυσικά σύνορα, αλλά και σε πολιτιστικά και θρησκευτικά σύνορα. Είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ του Ορθόδοξου Χριστιανισμού και του Ισλάμ στην περιοχή, η οποία έχει οδηγήσει σε αμέτρητους αγώνες κατά τη μακρόχρονη ιστορία της. Η Γεωργία παρέμεινε κατά κύριο λόγο χριστιανική παρά τις πολυάριθμες εισβολές των μουσουλμανικών δυνάμεων στην περιοχή, κάτι που αποτελεί σημείο υπερηφάνειας για πολλούς Γεωργιανούς Χριστιανούς.
Ο Χριστιανισμός έγινε, στην Ιβηρική Χερσόνησος (το μεγαλύτερο από τα δύο βασίλεια που θα γινόταν Γεωργία), η κρατική θρησκεία το 319 Κ.Χ., και από τον 7ο αιώνα η Γεωργιανή Ορθοδοξία άρχισε να παίρνει μια ξεχωριστή μορφή. Η μοναδική ιστορία και παράδοση της γεωργιανής εκκλησίας σχεδόν εξαφανίστηκε από τους Ρομανόφ. Οι τσάροι έδωσαν στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία την ευθύνη για τη Γεωργιανή Εκκλησία.
Λόγω αυτού του διατάγματος, αμέτρητα έργα της γεωργιανής τέχνης, λογοτεχνίας και ιστορίας καταστράφηκαν σε μια προσπάθεια να ενωθεί και να ρωσικοποιηθεί η Ορθόδοξη πίστη. Ακόμη και οι λειτουργίες στη γεωργιανή γλώσσα διακόπηκαν υπέρ της εκκλησιαστικής σλαβικής. Κατά ειρωνικό τρόπο, χάρη στους Σοβιετικούς, ιδιαίτερα στον Στάλιν, η Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία μπόρεσε να ανακτήσει τις αρχαίες παραδόσεις της.
Η Γεωργία τέθηκε υπό ρωσικό έλεγχο το 1801. Παρέμεινε έτσι μέχρι την κατάρρευση της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, η οποία οδήγησε σε μια σύντομη περίοδο ως γερμανικό κράτος-μαριονέτα από το 1918 έως το 1921, όταν την κατέλαβε ο Κόκκινος Στρατός. Σε αυτό το σημείο, η βορειοανατολική περιοχή της Αμπχαζίας, που βρίσκεται κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας, ήταν αυτοδιοικούμενη για αρκετές εκατοντάδες χρόνια.
Η ιστορία της Αμπχαζίας και της Γεωργίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη. Η μικτή κληρονομιά του βασιλιά Γεωργίας-Αμπχαζίας Βαγκράτ Γ ' του επέτρεψε να ενώσει τα στέμματα το 1008 Κ.Χ., δημιουργώντας το Βασίλειο της Γεωργίας και εγκαινιάζοντας 400 χρόνια κυριαρχίας των Βαγκρατιδών. Αυτή η εποχή αναφέρεται συνήθως ως η Γεωργιανή Χρυσή Εποχή και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της γεωργιανής εθνικής ταυτότητας.
Αφού οι εισβολές των Μογγόλων και των Τιμουρίδων συνέτριψαν τα τελευταία υπολείμματα της δυναστείας των Βαγκρατιδών, η Αμπχαζία έγινε ανεξάρτητο πριγκιπάτο το 1463 και διατήρησε το αυτόνομο καθεστώς της ακόμη και όταν η Γεωργία πέρασε από την Οθωμανική στον Ρομανόφ και τελικά έλεγχε τη Σοβιετική. Η Αμπχαζία έχει μια μοναδική και ξεχωριστή γλώσσα που είναι πιο κοντά στα Κιρκάσια παρά στα Γεωργιανά και δεν χρησιμοποιεί το ίδιο αλφάβητο. Κατά τη διάρκεια των αιώνων αυτονομίας της Αμπχαζίας, η περιοχή ανέπτυξε τον δικό της πολιτισμό και ακόμη και τη δική της αυτόνομη Ορθόδοξη Εκκλησία .
Η Σοβιετική Ένωση περιείχε εθνικιστικά αισθήματα για μια γενιά, αλλά καθώς η σοβιετική ευημερία κατέρρευσε για να αποκαλύψει τις καπιταλιστικές κακουχίες, οι εθνικιστές βγήκαν από την ξυλουργική για να ανάψουν τις φλόγες του μίσους σε όλη την ΕΣΣΔ και η κατάσταση στη Γεωργία ήταν ένα από τα χειρότερα παραδείγματα.
Στη δεκαετία του 1980, ο Σοβιετικός αντιφρονών Zviad Gamsakhurdia έγινε γρήγορα ο ηγέτης της αντισοβιετικής αντίστασης στην εποχή της περεστρόικα της Γεωργίας. Ο Ζβιάντ ήταν ήδη διάσημος στη Δύση ως ισόβιος αντικομμουνιστής, ιδρυτής της Γεωργιανής Ομάδας του Ελσίνκι , φερόμενος ως παρατηρητής των πολιτικών δικαιωμάτων και το πρώτο γεωργιανό μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής
«Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», όπως είπε ο Βολταίρος. Για αυτό με βάση αυτό το αξίωμα και στα πλαίσια της πραγματικής δημοκρατίας, στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: Ζήτω η Επανάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου